ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ Ν. 2601/1998 ΓΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΤΕΓΑΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ Ή ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΑ ΛΙΘΟΚΤΙΣΤΑ ΚΤΙΡΙΑ

Εφαρμογή διατάξεων του ν. 2601/1998 για τις επιχειρήσεις που στεγάζονται σε παραδοσιακά ή διατηρητέα λιθόκτιστα κτίρια και οι οποίες παράγουν ή τυποποιούν τοπικά παραδοσιακά προϊόντα ή και προϊόντα προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης (Π.Ο.Π).

(Α.Υ.Ο. 1115651/11012/Β0012/ΠΟΛ. 1367/18.12.2001)Σχετικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της περ. x΄ της παρ.1 του άρθρου 3 του ν. 2601/98 στις ενισχύσεις του νόμου αυτού, υπάγονται οι επιχειρήσεις που στεγάζονται σε παραδοσιακά ή διατηρητέα λιθόκτιστα κτίρια ή και κτιριακά συγκροτήματα βιομηχανικού χαρακτήρα και οι οποίες παράγουν ή / και τυποποιούν τοπικά παραδοσιακά προϊόντα ή και προϊόντα προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης (Π.Ο.Π.).

2. Περαιτέρω, με τις διατάξεις της υποπ . i της περ. x΄ της παρ.1 του ίδιου άρθρου και νόμου ορίζεται, ότι ενισχυόμενες δαπάνες για τις πιο πάνω επιχειρήσεις είναι οι δαπάνες για την αγορά, επισκευή, αποκατάσταση, μετατροπή και επαναχρησιμοποίηση υφιστάμενων κτιριακών εγκαταστάσεων.

3. Το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας με τα αριθ. 50446/26.5.99 και 61723/ 31.12.98 έγγραφά του διευκρίνισε, ότι:

α) Τα παραδοσιακά ή διατηρητέα λιθόκτιστα κτίρια ή κτιριακά συγκροτήματα, που στεγάζουν (ή θα στεγάσουν) τις εν λόγω επιχειρήσεις πρέπει να είναι μόνο βιομηχανικού χαρακτήρα. Δηλαδή λιθόκτιστα κτίρια ή συγκροτήματα που δεν είναι βιομηχανικού χαρακτήρα (που δεν είχαν δηλαδή γίνει για κάποιους βιομηχανικούς – βιοτεχνικούς σκοπούς) και τυχόν στεγάζουν ή πρόκειται να στεγάσουν τέτοιων αντικειμένων επιχειρήσεις, δεν σχετίζονται με την προαναφερθείσα διάταξη της περίπτωσης x΄ της παρ. 1 του άρθρου 3 του ν. 2601/98. Συμπληρωματικά στο σημείο αυτό τονίζεται, ότι πρέπει να έχει εκδοθεί χωριστή πράξη χαρακτηρισμού των κτιρίων ως παραδοσιακών ή διατηρητέων ανάλογα, ανεξαρτήτως του αν αυτά βρίσκονται εντός οικισμού ήδη χαρακτηρισμένου ως παραδοσιακού ή διατηρητέου. Περαιτέρω, ο ν. 2601/98 δεν υπεισέρχεται στο θέμα, από ποιο φορέα πρέπει να γίνει ο χαρακτηρισμός. Κατά συνέπεια, είναι επαρκές για την εφαρμογή των ενισχύσεων του νόμου αυτού, ο χαρακτηρισμός των κτιρίων ως παραδοσιακών ή διατηρητέων να έχει γίνει από τον κατά περίπτωση αρμόδιο φορέα.

β) Το αντικείμενο εργασιών των πιο πάνω επιχειρήσεων μπορεί να είναι η παραγωγή ή η παραγωγή και τυποποίηση ή μόνο η τυποποίηση, τοπικών παραδοσιακών προϊόντων ή και προϊόντων Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης. Επίσης, το αντικείμενο εργασιών των εν λόγω επιχειρήσεων μπορεί να αφορά σε οποιαδήποτε τοπικά προϊόντα παραδοσιακού χαρακτήρα (όχι απαραίτητα σε αγροτικά προϊόντα) καθώς και σε προϊόντα (τοπικά επίσης) Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης, (παραδοσιακού ή μη χαρακτήρα), όπου αυτά μπορεί να είναι είτε προϊόντα βιομηχανικά – βιοτεχνικά (προϊόντα μεταποίησης) είτε χειροτεχνικά είτε αγροτικά κ.λ.π. Για την εφαρμογή όμως ή μη της διάταξης και την παροχή των ειδικών κινήτρων που προβλέπονται γι’ αυτήν , πρέπει είτε να κρίνεται κάθε φορά από τις αρμόδιες υπηρεσίες ότι η επένδυση αφορά σε τοπικά προϊόντα (παραγωγή ή και τυποποίησή τους) τα οποία να έχουν επιπροσθέτως τον χαρακτήρα του παραδοσιακού, είτε η επένδυση να αφορά σε τοπικά προϊόντα που σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π.) και γ) δεν αποτελεί ενισχυόμενη δαπάνη της υποπ. i της περ. x της παρ. 1 του άρθρου 3 του ν. 2601/98, η δαπάνη για την κατεδάφιση παραδοσιακού κτιρίου και την ανέγερση ενός νέου, έστω και αν θα γίνει με τον αρχικό τρόπο κατασκευής του.

Επίσης, ο ν. 2601/98 αποβλέπει στη διατήρηση και αξιοποίηση των εν λόγω κτιρίων με την προσθήκη εσωτερικά του απαραίτητου εξοπλισμού και την εσωτερική διαμόρφωση ανάλογα με τις σημερινές επιχειρηματικές απαιτήσεις και ανάγκες για τη λειτουργία της μονάδας.