ΠΛΕΚΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ (Δ.Α. 41/2005 – Π.Κ. 24 /2-8-2005)ΠΛΕΚΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΕΡΓΑΤΟΤΕΧΝΙΤΕΣ – Δ.Α. 41/2005 (Π.Κ. 24/2-8-2005)
Στην Αθήνα σήμερα την 27 Ιουλίου 2005, ο κατά το νόμο 1876/90 Μεσολαβητής – Διαιτητής του Ο.ΜΕ.Δ. Χρήστος Καρατζάς, που αναδείχθηκα Διαιτητής στην υπόθεση αυτή, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 15 και 16 του παραπάνω νόμου και τον Κανονισμό Καταστάσεως Μεσολαβητών – Διαιτητών του Ο.ΜΕ.Δ. ύστερα από την με αριθμ. 045/18-7-2005 αίτηση της Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας – Ιματισμού – Δέρματος Ελλάδος προκειμένου να επιλύσω την συλλογική διαφορά εργασίας που δημιουργήθηκε μεταξύ του αιτούντος σωματείου και των εργοδοτικών οργανώσεων α) Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βιοτεχνών και Βιομηχανιών Πλεκτικού Ενδύματος και β) Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Πλεκτικής – Ετοίμου Ενδύματος και συναφών κλάδων, που παρέστησαν στην συζήτηση της αίτησης αυτής με τους νομίμους εκπροσώπους τους, όπως ονομαστικά αναφέρονται στο συνημμένο στην παρούσα Πρακτικό Μεσολάβησης, και που αφορά τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων στις επιχειρήσεις πλεκτού ενδύματος όλης της Χώρας, κάλεσα τα ενδιαφερόμενα μέρη να προσέλθουν με τους νομίμους εκπροσώπους τους στα γραφεία του Ο.ΜΕ.Δ. την παραπάνω ημέρα και ώρα 11:00΄ προκειμένου να αναπτύξουν τις απόψεις τους επί της συλλογικής αυτής διαφοράς εργασίας και να ερευνηθεί, για τελευταία φορά, η δυνατότητα υπογραφής της συλλογικής συμβάσεως εργασίας που ζήτησαν οι εργαζόμενοι.

Κατά τις προφορικές ενώπιόν μου αναφορές των εκπροσώπων των μερών στην υπόθεση αυτή, οι εκπρόσωποι της εργοδοτικής μεν πλευράς αφού αναφέρθηκαν διεξοδικά στην επαγγελματική, επιχειρηματική και οικονομική πορεία του κλάδου τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια, η οποία εμφανίζεται με βάση τα στοιχεία που προσκόμισαν και κατέθεσαν στον φάκελο της υπόθεσης, αρνητική τόσο στην παραγωγή, στις εξαγωγές και τις εισαγωγές όσο και κατά συνέπεια στην απασχόληση του εργατικού δυναμικού τους που ενδιαφέρει ιδιαίτερα την παρούσα διαδικασία. Δήλωσαν δε επειδή τα προηγούμενα χρόνια, κατά τα οποία ο κλάδος είχε κάποιες προοπτικές ανάπτυξης, αυξημένη παραγωγή και καλύτερη οικονομική εικόνα, υπέγραφαν με την ομοσπονδία των εργαζομένων συλλογικές συμβάσεις με βάση τις οποίες χορηγούντο ποσοστά αυξήσεων μεγαλύτερα και εκείνων της ΕΓΣΣΕ αλλά και εκείνων των συναφών ΣΣΕ των λοιπών υποκλάδων του χώρου (Ιματισμός – Κλωστοϋφαντουργία), με αποτέλεσμα εργαζόμενοι με τις ίδιες ειδικότητες που εργάζονται στις επιχειρήσεις πλεκτικής να λαμβάνουν αυξημένα ημερομίσθια έναντι των ομοίων τους στις λοιπές επιχειρήσεις του κλάδου. Επίσης υπέβαλαν κατάσταση επιχειρήσεων του κλάδου που έκλεισαν τον τελευταίο χρόνο με τον αριθμό των θέσεων εργασίας που χάθηκαν με αποτέλεσμα η απασχόληση στο χώρο αυτό κατά το Α΄ τρίμηνο του 2005 να εμφανίζεται μειωμένη κατά -16,6%. Ενόψει της κακής αυτής πορείας του κλάδου και της απασχόλησης υποστήριξαν ότι η Πρόταση του μεσολαβητή που προηγήθηκε, η οποία στηρίχθηκε στο γενικό πλαίσιο της ΕΓΣΣΕ 2004 – 2005 και στη λογική μιας συμβιβαστικής πρότασης, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της τις σημερινές πραγματικές συνθήκες, δεν ήταν δυνατόν να γίνει αποδεκτή από την πλευρά τους και έπρεπε να περιορισθεί στο μισθολογικό καθεστώς του 2004 χωρίς καμία περαιτέρω αύξηση.

Τα στοιχεία τα οποία κατέθεσαν οι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων προφορικά επιβεβαιώθηκαν για μία άλλη φορά με το από 29-7-2005 υπόμνημα του Πανελληνίου Συνδέσμου Βιοτεχνών και Βιομηχανιών Πλεκτού Ενδύματος, τα οποία όμως όπως και παρακάτω αναφέρω ουδείς αμφισβητεί.

Σε απάντηση στις θέσεις αυτές της εργοδοτικής πλευράς, ο εκπρόσωπος των εργαζομένων δήλωσε ότι δεν διαθέτει μεν στοιχεία για να αντιπαρατεθούν με αυτά της εργοδοτικής πλευράς, γνωρίζει όμως, όπως γνωρίζουν και οι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων, πόσο έχει αυξηθεί το κόστος ζωής τα τελευταία χρόνια, το ύψος στο οποίο κυμαίνονται τα ημερομίσθια των εργαζομένων στον κλάδο το 2004 που είναι από 700,00 για τους νεοπροσλαμβανομένους (Ειδικευμένοι Β΄ που αποτελούν την μεγαλύτερη μάζα του προσωπικού των επιχειρήσεων αυτών) μέχρι 873,86 για όσους έχουν πάνω από 15 χρόνια εργασίας που σημαίνει καθαρά στο χέρι παίρνουν από 588,00 μέχρι 734,00 ευρώ το μήνα εάν εργασθούν όλες τις ημέρες κάθε μήνα. Με αυτή την εικόνα και με αυτά τα ημερομίσθια που χορηγεί ο κλάδος των επιχειρήσεων πλεκτικής να μας δηλώσουν οι κύριοι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων τι μπορούν να περικόψουν και πως μπορούν να επιβιώσουν οι εργαζόμενοι. Ζήτησε δε τελικά με την απόφαση που θα εκδοθεί να χορηγηθεί αύξηση των βασικών ημερομισθίων τουλάχιστον κατά 6 με 6,5% σε δύο δόσεις, να αυξηθεί το επίδομα ανθυγιεινής εργασίας στους εργαζομένους στα βαφεία των επιχειρήσεων και να χορηγηθεί άδεια σπουδών τουλάχιστον για δύο εβδομάδες με αποδοχές.

Ύστερα από τα παραπάνω, αφού δεν κατέστη δυνατή η σύγκληση των απόψεων των δύο πλευρών και αποκλείστηκε η δυνατότητα υπογραφής συλλογικής σύμβασης εργασίας για το έτος 2005,
Διαπίστωσα την αποτυχία τόσο των απ’ ευθείας διαπραγματεύσεων μεταξύ των μερών, όσο και της μεσολαβητικής προσπάθειας που προηγήθηκε για την υπογραφή της ΣΣΕ που ζητήθηκε από την πλευρά των εργαζομένων,
Μελέτησα τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν στον σχετικό φάκελο τόσο κατά το στάδιο της Μεσολάβησης όσο και κατά την παρούσα διαδικασία της Διαιτησίας,

Έλαβα υπόψη μου τα αιτήματα των εργαζομένων, όπως αυτά διατυπώνονται αρχικά στο σχετικό σχέδιο της προς υπογραφή ΣΣΕ που υπέβαλαν και όπως αυτά περιορίσθηκαν στη συνέχεια προκειμένου να καταστεί δυνατή η υπογραφή της ΣΣΕ που ζητήθηκε, καθώς και τις θέσεις και προτάσεις της εργοδοτικής πλευράς τόσο επί των αιτημάτων των εργαζομένων όσο και επί της επαγγελματικής και οικονομικής κατάστασης γενικότερα του κλάδου και της απασχόλησης σ’ αυτόν, αλλά και της γενικότερης κατάστασης, οικονομικής και εργασιακής που επικρατεί σήμερα στη Χώρα μας, τα οποία και λήφθηκαν υπόψη για την έκδοση της απόφασης αυτής, και σκέφθηκα ως εξής
Επειδή από τα στοιχεία που προσκόμισε η εργοδοτική πλευρά, τις αιτιάσεις της επί της επαγγελματικής και οικονομικής κατάστασης του κλάδου των επιχειρήσεων πλεκτικής, τους ρυθμούς μείωσης των εργασιών και της απασχόλησης, η οποία δεν αμφισβητείται τουλάχιστον επί των βασικών της θέσεων και της αρνητικής της πορείας ούτε από την πλευρά των εργαζομένων, η οποία δεν προσκόμισε αντιπαραθετικά στοιχεία για αντίκρουση των εργοδοτικών ισχυρισμών, αλλά ούτε από τον υποφαινόμενο, εφόσον είναι «τοις πάσι γνωστή», η γενικά φθίνουσα πορεία της οικονομίας της χώρας σε όλους σχεδόν τους τομείς και κλάδους, λόγω της μειωμένης ανταγωνιστικότητας, της χαμηλής παραγωγικότητας, της έλλειψης επενδυτικής δραστηριότητας των τελευταίων ετών, της γραφειοκρατικής τακτικής στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας που ακολουθείται τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια και έτσι δεν τίθεται θέμα απόδειξης της κατάστασης από κάθε άποψη που επικρατεί στον κλάδο, αφού αυτή είναι δεδομένη και αυταπόδεικτη.
Επειδή όμως, παρά τις παραπάνω διαπιστώσεις, στη χώρα μας και στις χώρες της ΕΕ αλλά και παγκοσμίως, ο μόνος τρόπος αναπροσαρμογής των αποδοχών των εργαζομένων, είναι αυτός των συλλογικών διαπραγματεύσεων που στη χώρα μας εξαντλείται με την συνταγματικά κατοχυρωμένη διαδικασία της διαιτησίας του Ν. 1876/90. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τη δυνατότητα μονομερούς αύξησης των αποδοχών τους, όπως έχουν οι επιχειρηματίες και όσοι ασκούν ελευθέριο επάγγελμα αλλά αναμένουν κάθε χρόνο να αποκαταστήσουν την απαξίωση των αποδοχών τους λόγω κόστους ζωής και αύξησης του πληθωρισμού, για την οποία αυτοί δεν ευθύνονται, ή ακόμα να βελτιώσουν έστω κατά τι μικρό μέρος τις αποδοχές τους και τις λοιπές συνθήκες εργασίας τους σε γενικά μεν πλαίσια μέσω της οικείας συλλογικής ρύθμισης και στη συνέχεια μέσω των ατομικών τους συμβάσεων. Με τη λογική που διατυπώθηκε στην παρούσα διαδικασία από την πλευρά των εργοδοτών με την άρνηση χορήγησης οποιασδήποτε αύξησης στις αποδοχές των εργαζομένων που απασχολούν στις επιχειρήσεις τους, με την αιτιολογία ότι οι αποδοχές τους είναι βελτιωμένες ήδη ή ανώτερες έναντι άλλων εργαζομένων με τις ίδιες ειδικότητες και τα ίδια προσόντα στον γενικότερο κλάδο του χώρου τους, σημαίνει ότι ένα μέρος τουλάχιστον του κόστους της επαγγελματικής και οικονομικής δυσπραγίας του κλάδου, να επωμισθούν οι εργαζόμενοι με τον περιορισμό των αποδοχών τους στα όρια του 2004.
Επειδή εξ άλλου, όπως είναι γνωστό σε όλους, η καλή ή η κακή πορεία των επιχειρήσεων, η κερδοφορία ή η ζημία τους, η ανάπτυξη ή η συρρίκνωσή τους αποτελούν το επαγγελματικό «ρίσκο», που περιλαμβάνεται την έννοια της επιχειρηματικότητας, η οποία έχει τα πλεονεκτήματά της, δηλαδή κέρδη, ανάπτυξη κ.λπ., αλλά και τα μειονεκτήματά της δηλαδή τις ζημίες, τους περιορισμούς της δράσης τους ή και το κλείσιμό τους ακόμη σε έσχατη ανάγκη. Με τον ίδιο τρόπο αμείβεται ή διακινδυνεύει και η επί μισθώ παρεχομένη εργασία. Όποιος εργάζεται αμείβεται και απολαμβάνει και όταν η επιχείρηση στην οποία εργάζεται κλείσει περιέρχεται σε ανεργία, αναζητώντας νέα απασχόληση. Αυτά συνέβαιναν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν όσο υπάρχουν άνθρωποι.
Επομένως το πρόβλημα που τέθηκε ενώπιόν μου από την πλευρά των εργοδοτών στην διαδικασία αυτή, το να βοηθήσω δηλαδή με την απόφασή μου αυτή στη διάσωση των επιχειρήσεών τους από τον κίνδυνο του ανταγωνισμού, τον περιορισμό των εργασιών τους, τη μείωση της απασχόλησης στον κλάδο τους κ.λπ., με το μέτρο που πρότειναν την μείωση δηλαδή στην ουσία, ενόψει των πληθωριστικών πιέσεων, των αποδοχών των εργαζομένων στις επιχειρήσεις τους, που προβλέπει η προηγούμενη συλλογική τους ρύθμιση, δεν κρίνεται ότι επιλύεται με την διαδικασία αυτή. Εάν ο κλάδος έχει προβλήματα, και έχει πραγματικά, η αντιμετώπισή τους μπορεί να γίνει μόνο με μία ολοκληρωμένη και σωστά δομημένη επιχειρηματική πολιτική που θα αναφέρεται σε όλους τους κινδύνους και θα αντιμετωπίζει όλα τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί και σωρευθεί επί σειρά ετών και έχουν φέρει τον κλάδο και τις επιχειρήσεις του στην σημερινή τους θέση. Με το να επιλύσει κανείς μόνο το στεγαστικό ή μόνο το ασφαλιστικό (ΤΕΒΕ-ΙΚΑ κ.λπ.) ή μόνο το φορολογικό ή μόνο το μισθολογικό πρόβλημα των επιχειρήσεων που βρίσκονται στην κατάσταση που περιέγραψαν οι εκπρόσωποι των εργοδοτών και να τους εξασφαλίσει μισθωτούς με ημερομίσθια στα επίπεδα που οι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων ζήτησαν, ή έστω και αυτά που καταβάλλονται στους εργαζομένους των άλλων κλάδων, δεν λύεται το πρόβλημά τους. Η προσπάθειά τους πρέπει να είναι συνολική, Κρατική, επιχειρηματική, ευρωπαϊκή θα έλεγα σήμερα αφού ανήκουμε στο χώρο της Ε.Ε. και τα προβλήματα της επιχειρηματικότητας είναι περίπου τα ίδια σε όλες ή περίπου σε όλες τις χώρες μέλη της ΕΕ.
Επειδή τέλος με τις αυξήσεις που πρότεινε ο Μεσολαβητής του Ο.ΜΕ.Δ. που προηγήθηκε στα επίπεδα της ΕΓΣΣΕ των ετών 2004 – 2005 απλώς μειώνεται η απαξίωση των αποδοχών των εργαζομένων λόγω της αυξημένης μεταβολής του Δ.Τ.Κ. του έτους 2004, του αυξημένου κόστους ζωής, όπως το βιώνουμε όλοι μας στη Χώρα αυτή, ιδιαίτερα μετά την εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος της ΕΕ, και πρέπει έτσι να βελτιωθούν περαιτέρω οι αποδοχές των εργαζομένων ιδιαίτερα στα βαφεία των επιχειρήσεων του κλάδου με την αύξηση του προβλεπομένου ήδη από τις παλαιότερες συλλογικές ρυθμίσεις του κλάδου επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας και να απορριφθούν όλα τα λοιπά αιτήματα των εργαζομένων, η ικανοποίηση των οποίων θα επέφερε επιβάρυνση στο ήδη επιβαρυμένο, κατά την άποψη των εργοδοτικών εκπροσώπων, μισθολογικό καθεστώς των επιχειρήσεων.
Για τους λόγους αυτούς
Για την επίλυση της συλλογικής αυτής διαφοράς εργασίας που προέκυψε μεταξύ της Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας – Ιματισμού – Δέρματος Ελλάδας, αφενός και των εργοδοτικών οργανώσεων: α) Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βιοτεχνιών και Βιομηχανιών Πλεκτού Ενδύματος, και β) Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Πλεκτικής – Ετοίμου Ενδύματος και συναφών κλάδων, αφετέρου, και που αφορά τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργατοτεχνιτών -τριών επιχειρήσεων πλεκτού ενδύματος όλης της Χώρας, η απόφασή μου έχει ως εξής:
Άρθρο 1
Πεδίο Εφαρμογής
Στις διατάξεις της απόφασης αυτής υπάγονται οι εργατοτεχνίτες-τριες των επιχειρήσεων πλεκτού ενδύματος καθώς και οι απασχολούμενοι στα βαφεία – τυποβαφεία και φινιριστήρια των επιχειρήσεων αυτών όλης της χώρας.
Άρθρο 2
Βασικά Ημερομίσθια
Τα βασικά ημερομίσθια των εργαζομένων του άρθρου 1, όπως είχαν διαμορφωθεί στις 31-12-2004 με την από 16 Ιουνίου 2004 ΣΣΕ, αυξάνονται από 1-1-2005 κατά ποσοστό 2,2% και όπως θα έχουν διαμορφωθεί στις 31-8-2005, αυξάνονται περαιτέρω από 1-9-2005 κατά ποσοστό 3,3%.
Άρθρο 3
Αύξηση ποσού επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας
Το επίδομα ανθυγιεινής εργασίας, που χορηγείται στους απασχολούμενους στα βαφεία, τυποβαφεία και φινιριστήρια, των επιχειρήσεων του άρθρου 1 της απόφασης αυτής, όπως είχε διαμορφωθεί με την από 16-6-2004 ΣΣΕ, αυξάνεται από 1-7-2005, κατά 0,60 λεπτά την ημέρα.
Άρθρο 4
Αποζημίωση λόγω καταγγελίας της σύμβασης των εργατοτεχνιτών-τριών
Οι αποζηµιώσεις του β.δ. 16/18 Ιουλίου 1920, βελτιώνονται και καθορίζονται ως εξής, ανάλογα µε τον χρόνο υπηρεσίας του εργατοτεχνίτη-τριας.
Προϋπηρεσία
Αποζηµίωση
Από 2 µήνες έως 1 έτος
5 ηµεροµίσθια
Από 1 έτος συµπληρωµένο έως 2 έτη
7 ηµεροµίσθια
Από 2 έτη συµπληρωµένα έως 5 έτη
15 ηµεροµίσθια
Από 5 έτη συµπληρωµένα έως 10 έτη
30 ηµεροµίσθια
Από 10 έτη συµπληρωµένα έως 15 έτη
60 ηµεροµίσθια
Από 15 έτη συµπληρωµένα έως 20 έτη
100 ηµεροµίσθια
Από 20 έτη συµπληρωµένα έως 25 έτη
120 ηµεροµίσθια
Από 25 έτη συµπληρωµένα έως 30 έτη
140 ηµεροµίσθια
Από 30 έτη συµπληρωµένα και άνω
160 ηµεροµίσθια
 Άρθρο 5
Μειωμένο ωράριο για την φροντίδα του τέκνου
Η άδεια θηλασµού και φροντίδας παιδιών του άρθρου 9 της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. του έτους 1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, έχει ως αφετηρία τη λήξη της άδειας λοχείας, δηλαδή 9 εβδοµάδες µετά τον τοκετό.
Άρθρο 6
Εναλλακτική χρήση του µειωµένου ωραρίου ως άδειας για φροντίδα παιδιού
Το µειωµένο ωράριο («άδεια») θηλασµού και φροντίδας παιδιών του άρθρου 9 της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. του έτους 1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, δικαιούται ο/η εργαζόµενος/η µε αίτησή του/της να το ζητήσει εναλλακτικά ως συνεχόµενη ισόχρονη άδεια µε αποδοχές, εντός της χρονικής περιόδου κατά την οποία δικαιούται µειωµένου ωραρίου για τη φροντίδα του παιδιού. Η εναλλακτική χορήγηση της άδειας προϋποθέτει συµφωνία του εργοδότη και χορηγείται εφάπαξ ή τµηµατικά.
Άρθρο 7
Άδεια εξετάσεων σε µεταπτυχιακούς φοιτητές
Όσοι συµµετέχουν σε πρόγραµµα για µεταπτυχιακό δίπλωµα ετήσιας τουλάχιστον φοίτησης ή διδακτορικό δίπλωµα ΑΕΙ και ΤΕΙ της ηµεδαπής ή της αλλοδαπής, δικαιούνται άδεια 10 εργασίµων ηµερών. Η άδεια αυτή είναι άνευ αποδοχών από τον εργοδότη, χορηγείται σε συνεχείς ηµέρες ή τµηµατικά και ανεξάρτητα από την ηλικία του/της δικαιούχου και ισχύει µέχρι δύο έτη.
Άρθρο 8
Άδεια λόγω AIDS
Εργαζόµενοι(-ες) µε εξαρτηµένη σχέση εργασίας, που έχουν υπηρεσία µέχρι τεσσάρων (4) ετών στον ίδιο εργοδότη, οι οποίοι(-ες) είναι φορείς ή πάσχουν από AIDS, και έχουν κριθεί ικανοί προς εργασία, δικαιούνται από τη γνωστοποίηση στον εργοδότη, έως ένα (1) µήνα για κάθε ηµερολογιακό έτος επιπλέον άδεια µε αποδοχές.
Άρθρο 9
Αλλοδαποί εργαζόµενοι
Οι επιχειρήσεις αναγνωρίζουν ότι οι αλλοδαποί εργαζόµενοι πρέπει να διευκολύνονται στην εργασία τους προκειµένου να διεκπεραιώνουν διατυπώσεις που έχουν σχέση µε την άδεια παραµονής και εργασίας τους. Επιπλέον πρέπει να παρέχεται στους αλλοδαπούς εργαζόµενους οποιοδήποτε έγγραφο κρίνεται επιβεβληµένο από την εκάστοτε ισχύουσα νοµοθεσία περί αλλοδαπών, προκειµένου να µπορούν εγκαίρως να ρυθµίζουν ζητήµατα σχετικά µε τη νόµιµη παραµονή και εργασία τους στην Ελλάδα.
Άρθρο 10
Άδεια γονέα για παιδί µε νόσηµα που απαιτεί µεταγγίσεις αίµατος και παραγώγων του ή αιµοκάθαρση
Στους φυσικούς ή θετούς γονείς παιδιού ηλικίας ως δέκα έξι (16) ετών συµπληρωµένων, το οποίο πάσχει από νόσηµα που απαιτεί µεταγγίσεις αίµατος και παραγώγων του ή αιµοκάθαρση χορηγείται πρόσθετη άδεια δέκα (10) εργασίµων ηµερών ετησίως. Η άδεια αυτή είναι µε αποδοχές και χορηγείται και στους δύο γονείς επιπλέον της άδειας που δικαιούνται από άλλες διατάξεις.
Άρθρο 11
Υγιεινή και Ασφάλεια της εργασίας
Οι επιχειρήσεις αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα να ολοκληρώσουν τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από το ισχύον θεσµικό πλαίσιο πρόληψης των εργατικών ατυχημάτων και την υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας.
Παράλληλα θα πρέπει να επιτείνονται οι προσπάθειες και να εξαντλούνται οι υπάρχουσες δυνατότητες για την ενηµέρωση τόσο των εργαζοµένων όσο και των εργοδοτών για τη νοµοθεσία, τα δικαιώµατα και τις υποχρεώσεις της κάθε πλευράς.
Άρθρο 12
Αποδοχές ανώτερες από αυτές που καθορίζει η παρούσα Σ.Σ.Ε. ή τυχόν ευνοϊκότερες ρυθμίσεις που προβλέπονται από Νόμους, Διατάγματα, Διαιτητικές ή Υπουργικές Αποφάσεις, ατομικές συμβάσεις εργασίας, εσωτερικούς κανονισμούς, έθιμα, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας ως επίσης και από την Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. δεν θίγονται από τις διατάξεις της παρούσας.
Κατά τα λοιπά εξακολουθούν να ισχύουν όλοι οι όροι των προηγούμενων συλλογικών ρυθμίσεων του κλάδου κατά το μέρος που δεν τροποποιούνται ή καταργούνται με την παρούσα.
Άρθρο 13
Ισχύς
Η ισχύς της ΔΑ αυτής, με τις παραπάνω διακρίσεις, αρχίζει από 1-1-2005.