Νόμος 960 ΦΕΚ Α΄194/25.8.1979
Περί επιβολής υποχρεώσεων προς δημιουργίαν χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων δια την εξυπηρέτησιν των κτιρίων και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, απεφασίσαμεν:

Άρθρον 1
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 1 του Ν. 1221/1981 (Α` 292).

1. Δια την ανέγερσιν των κτιρίων επιβάλλεται η εκπλήρωσις των κατά τας διατάξεις του παρόντος υποχρεώσεων προς δημιουργίαν χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων. Των υποχρεώσεων τούτων απαλλάσσονται: α) Ανεγειρόμενα νέα κτίρια, ή προσθήκαι επί υφισταμένων κτιρίων προ της ενάρξεως εφαρμογής του παρόντος, ή προσθήκαι επί κτιρίων δι` ά εξεδόθη νομίμως άδεια οικοδομής άνευ της επιβολής των κατά τας διατάξεις του παρόντος νόμου υποχρεώσεων. Το συνολικόν εμβαδόν των απαλλασσομένων των υποχρεώσεων του παρόντος νόμου νέων κτιρίων ή προσθηκών, δύναται να εξικνήται μέχρι του ορίου των 200 τ.μ. ως ειδικώτερον υπό των Π.Δ/των των παραγρ. 7 και 8 του παρόντος ορίζεται. β) Τα αναστηλούμενα παραδοσιακά κτίρια, εφ` όσον δια της εν λόγω αναστηλώσεως επαναφέρεται το κτίριον εις την αρχικήν μορφήν του. γ) Τα κτίρια τα οποία ανεγείρονται εντός οικισμών ή τμημάτων οικισμών χαρακτηριζομένων ως παραδοσιακών και δια τα οποία έχουν θεσπισθή ειδικοί όροι και περιορισμοί δομήσεως και προστασίας. δ) Κτίρια κριθέντα κατεδαφιστέα εν όλω ή εν μέρει , συνεπεία σεισμών, εφ` όσον επανοικοδομούνται κατά την αυτήν επιφάνειαν και χρήσιν.
2. Αι κατά την προηγουμένην παράγραφον υποχρεώσεις του κυρίου ή των συγκυρίων του ακινήτου δύνανται να εκπληρούνται εν όλω ή εν μέρει: α) Δια δημιουργίας επί εστεγασμένων ή μη χώρων, των απαιτουμένων θέσεων σταθμεύσεως αυτοκινήτων επί του αυτού γηπέδου, εφ` ού το κτίριον. β) βα. Δια της κτήσεως κατά κυριότητα επί εστεγασμένων χώρων δημιουργουμένων μετά την 1ην Ιανουαρίου 1981 των απαιτουμένων θέσεων σταθμεύσεως αυτοκινήτων, αποτελουσών διηρημένας ιδιοκτησίας, εις έτερον ακίνητον, και ββ. δια της διαμορφώσεως επί υπαιθρίων χώρων, των απαιτουμένων θέσεων σταθμεύσεως αυτοκινήτων εις έτερον ιδιόκτητον γήπεδον. Οι κατά τας περιπτώσεις βα και ββ χώροι σταθμεύσεως δέον να ευρίσκωνται επί καταλλήλου ακινήτου μη απέχοντος του εξυπηρετουμένου κτιρίου πλέον των οκτακοσίων (800) μέτρων, εις νοητήν ευθείαν γραμμήν μετρουμένην μεταξύ των δύο πλησιεστέρων σημείων των ακινήτων. Επί των ως άνω περιπτώσεων α και β ο κύριος των χώρων σταθμεύσεως συντάσσει ενώπιον συμβολαιογράφου δήλωσιν, μεταγραφομένην εις τα βιβλία μεταγραφών, ότι αι θέσεις αύται τίθενται κατά τας διατάξεις του παρόντος νόμου εις εξυπηρέτησιν του συγκεκριμένου κτιρίου ή διηρημένων ιδιοκτησιών τούτου. Επιτρέπεται η χρήσις μη εστεγασμένων χώρων κατά τα ειδικώτερον οριζόμενα εις την παρ. 3 του παρόντος άρθρου καθώς και η αυτοτελής μεταβίβασις εστεγασμένων χώρων κατά τα ειδικώτερον εις την παρ. 5 του παρόντος άρθρου οριζόμενα. Ωσαύτως επιτρέπεται η αντικατάστασις του κατά την παρούσαν περίπτωσιν εξασφαλιζομένου χώρου σταθμεύσεως δι` εξασφαλίσεως υπέρ του δια του χώρου τούτου εξυπηρετουμένου κτιρίου ετέρου χώρου υπό τας ειδικωτέρας προϋποθέσεις των περιπτώσεων α και β της παρούσης παραγράφου. γ) Με καταβολή χρηματικής εισφοράς ανάλογης με τις απαιτούμενες θέσεις στάθμευσης αυτοκινήτων του εξυπηρετούμενου κτιρίου, εφόσον το ακίνητο εμπίπτει στις περιπτώσεις των παρ. 2 και 3 του άρθρου 3. Η εισφορά αυτή υπολογίζεται κατά το άρθρο 5, καταβάλλεται μειωμένη κατά τα οριζόμενα στην παρ. 3 του ίδιου άρθρου και χρησιμοποιείται για την κατασκευή χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 6.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.4 άρθρ.14 Ν.3044/2002,ΦΕΚ Α 197/27.8.2002,

3. Η εκπλήρωσις των υποχρεώσεων της ως άνω παραγράφου 2 αποτελεί προϋπόθεσιν δια την έκδοσιν της αδείας οικοδομής. Χώροι σταθμεύσεως δημιουργηθέντες κατά την ως άνω παράγραφον δεν δύνανται να χρησιμοποιηθούν δι` έκδοσιν αδείας οικοδομής και ετέρου πλην του εξυπηρετουμένου κτιρίου, εκτός εάν προκειμένου περί μη εστεγασμένων χώρων εξασφαλισθή η αντικατάστασις των χώρων αυτών δι` εφαρμογής των περιπτώσεων α και β της ως άνω παραγράφου 2, ή καταβληθή κατά την περίπτωσιν γ της αυτής παραγράφου 2 εισφορά, ήτις αντιστοιχεί εις τους υπ` όψιν χώρους σταθμεύσεως υπολογιζομένη κατά τον χρόνον εκδόσεως της αδείας του νέου προς εξυπηρέτησιν κτιρίου, ή εαν προκειμένου περί εστεγασμένου χώρου αντικατασταθή από χώρον έτερον, ως ειδικώτερον ορίζεται εις τας περιπτώσεις α και β της παρ. 2 του παρόντος άρθρου. Δύναται να κατασκευασθούν και μηχανικοί χώροι σταθμεύσεως (λειτουργούντες αποκλειστικώς με μηχανικόν τρόπον τοποθετήσεως των αυτοκινήτων εις θέσιν σταθμεύσεως) εφ` όσον εφοδιασθούν με σχετικήν μηχανολογικήν άδειαν.

4. Εις περίπτωσιν ανεγέρσεως κτιρίου υπό εργολήπτου, έναντι αντιπαροχής, αι υποχρεώσεις της ως άνω παραγρ. 2 του παρόντος δύνανται να εκπληρούνται είτε υπό του κυρίου ή των συγκυρίων του ακινήτου, είτε υπό του εργολήπτου.

5. Εαν αρχήθεν ή μεταγενεστέρως το κτίριον επί του οποίου ευρίσκονται οι εστεγασμένοι χώροι σταθμεύσεως υπαχθή υπό το σύστημα της διηρημένης ιδιοκτησίας, εκάστη θέσις σταθμεύσεως αποτελεί διηρημένην ιδιοκτησίαν. Εις την περίπτωσιν ταύτην, ως και εις την περίπτωσιν β (βα) της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου επιτρέπεται η αυτοτελής μεταβίβασις της κυριότητος των επί των χώρων σταθμεύσεως διηρρημένων ιδιοκτησιών, προς οιονδήποτε και μη έχοντα έτι σχέσιν με το εξυπηρετουμενον ακίνητον, τηρουμένων πάντως των διατάξεων της παραγράφου 3 του παρόντος. Αι τυχόν δημιουργούμεναι θέσεις σταθμεύσεως εις τον ελεύθερον ισόγειον χώρον του κτιρίου όταν τούτο κατασκευάζεται επί υποστηλωμάτων (PILLOTIS) κατά τας ισχυούσας διατάξεις, δεν δύνανται να αποτελέσουν διηρημένας ιδιοκτησίας.

6. Δια κοινής αποφάσεως των Υπουργών Δικαιοσύνης και Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος καθορίζονται αι λεπτομέρειαι εφαρμογής των κατά τας προηγουμένας παραγράφους 2 εως και 5 διατάξεων.

7. Δια Π.Δ/τος εκδιδομένου προτάσει του Υπουργού Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος μετά γνώμην του Συμβουλίου Δημοσίων Εργων καθορίζεται δια περιοχάς εντός της Μείζονος Περιοχής Πρωτευούσης το συνολικόν εμβαδόν των απαλλασσομένων των διατάξεων του παρόντος νέων κτιρίων ή προσθηκών βάσει της χρήσεως, της θέσεως και του μεγέθους αυτών, ως και των εν γένει κυκλοφοριακών, πολεοδομικών και οικονομικών συνθηκών των εν λόγω περιοχών.

8. Δι` ομοίου Π.Δ/τος εκδιδομένου κατά την διαδικασίαν και τα κριτήρια της προηγουμένης παραγράφου καθορίζονται ανώτατα και κατώτατα όρια του συνολικού εμβαδού των απαλλασσομένων των διατάξεων του παρόντος νέων κτιρίων ή προσθηκών δια τας υπαγομένας εις την παράγραφον 2 του άρθρου 2 του παρόντος νόμου περιοχάς. «Με τις αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας» της παρ. 4 του άρθρου 2 του παρόντος νόμου, καθορίζεται προσθέτως και το συνολικόν εμβαδόν των απαλλασσομένων νέων κτιρίων ή προσθηκών εντός των καθοριζομένων ορίων υπό του κατά την παρούσαν παράγραφον Π.Δ/τος.

9. Δια των κατά τας παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 2 Π.Δ/των ή των αποφάσεων της παρ. 4 του αυτού άρθρου δύναται, μετ` εκτίμησιν των κυκλοφοριακών και πολεοδομικών συνθηκών, να αποκλείεται εν μέρει ή εν όλω, η εφαρμογή των περιπτώσεων β και γ της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου εις τας περιπτώσεις κτιρίων μη χρησιμοποιουμένων αμιγώς δια κατοικίαν, τα οποία ως εκ της χρήσεως των προκαλούν ηυξημένην κίνησιν οχημάτων, ως επίσης και εις τας περιπτώσεις μεγάλων συγκροτημάτων προοριζομένων δια κατοικίας.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.4 άρθρ.14 Ν.3044/2002,ΦΕΚ Α 197/27.8.2002

Άρθρον 2

1. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Εργων, μετά από γνώμη του Κεντρικού Συμβουλίου ΧΟΠ, καθορίζονται για το ηπειρωτικό τμήμα της Περιφέρειας Αττικής ή για περιοχές εντός αυτού, ο απαιτούμενος αριθμός των θέσεων στάθμευσης και τα της αναγωγής αυτών σε επιφάνεια χώρου στάθμευσης κατά κατηγορίες οχημάτων ανά κτίριο ή διηρημένη επί αυτού ιδιοκτησία βάσει της χρήσης και της θέσης των κτιρίων, του μεγέθους αυτών, καθώς και των γενικών κυκλοφοριακών, πολεοδομικών και οικονομικών συνθηκών των εν λόγω περιοχών.” Κατά την τυχόν τροποποίησιν του Δ/τος τούτου, δεν δύναται να μειούται ο δια του προγενεστέρου καθορισθείς απαιτούμενος αριθμός θέσεων σταθμεύσεως οχημάτων.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.1 άρθρ.11 Ν.3010/2002,ΦΕΚ Α 91/25.4.2002.

2. Δι` ομοίων Π. Δ/των εκδιδομένων κατά την διαδικασίαν και τα κριτήρια της προηγουμένης παραγράφου καθορίζονται ανώτατα και κατώτατα όρια του απαιτουμένου αριθμού θέσεων σταθμεύσεως και διά τας άλλας πόλεις ή οικισμούς, έχοντας εγκεκριμένον ρυμοτομικόν σχέδιον ή μή, ή τμήματα αυτών ή κτίρια ανεγειρόμενα εκτός ρυμοτομικών σχεδίων και εκτός νομίμως υφισταμένων οικισμών. Κατά την τυχόν τροποποίησιν των Δ/των τούτων, δεν δύνανται να μειούνται τα διά των προγενεστέρων καθορισθέντα ανώτατα και κατώτατα ορία του απαιτουμένου αριθμού θέσεως σταθμεύσεως οχημάτων.

3. Δια Π.Δ/των εκδιδομένων προτάσει του Υπουργού Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος, μετά γνώμην του Συμβουλίου Δημοσίων Εργων ως και του οικείου Δημοτικού ή Κοινοτικού Συμβουλίου ή μετά πάροδον απράκτου μηνιαίας προθεσμίας αφ` ης εζητήθη η τελευταία αύτη γνώμη, δύναται δια τας κατά την παράγραφον 1 του παρόντος άρθρου καθοριζομένας περιοχάς να απαγορεύεται, εν όλω ή εν μέρει, ή δημιουργία χώρου σταθμεύσεως αυτοκινήτων εις περιοχάς ή τμήματα αυτών ή συγκεκριμένας οδούς και πλατείας ή μεμονωμένα οικόπεδα λόγω χρήσεως, εμβαδού και διαστάσεων αυτών ή διότι λόγοι πολεοδομικοί, κυκλοφοριακοί, αισθητικοί, προστασίας περιβάλλοντος επιβάλλουν τούτο. Δια των αυτών Π.Δ/των δύνανται να επιβάλλωνται υποχρεώσεις ως προς το είδος του χώρου σταθμεύσεως αυτοκινήτων (εστεγασμένου υπεργείου ή υπογείου ή υπαιθρίου), αναλόγως των ως άνω πολεοδομικών και λοιπών συνθηκών της περιοχής, ως και να ρυθμίζεται παν συναφές προς τ` ανωτέρω θέμα.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 2 του Ν. 1221/1981 (Α` 292).

4.Με αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας» εκδιδομένων μετά γνώμην του οικείου Δημοτικού ή Κοινοτικού Συμβουλίου ή μετά πάροδον απράκτου μηνιαίας προθεσμίας, αφύ ής εζητήθη η γνώμη αύτη και των οποίων το περιεχόμενον, η διαδικασία εκδόσεως και πάσα συναφής λεπτομέρεια καθορίζονται ειδικώτερον διά των κατά την παρ. 2 του παρόντος άρθρου Π. Δ/των, ορίζονται, διύ έκαστον οικισμόν ή τμήμα τούτου ή συγκεκριμένους οδούς και πλατείας ή μεμονωμένα οικόπεδα ή εκτός οικισμού περιοχάς ή τμήματα ή θέσεις τούτων, ο εντός των ορίων των κατά τα ανωτέρω Π. Δ/των απαιτούμενος αριθμός των θέσεων σταθμεύσεως αυτοκινήτων, αι ειδικώτεραι θέσεις εις τας οποίας απαγορεύεται η δημιουργία χώρων σταθμεύσεως ως και πάσα άλλη λεπτομέρεια εφαρμογής του παρόντος μη καθοριζομένη ειδικώς διά την εν λόγω περιοχήν υπό των Δ/των τούτων. Κατά τήν έκδοσιν των ανωτέρω αποφάσεων λαμβάνονται υπύ όψιν, αι εις εκάστην περίπτωσιν κυκλοφοριακαί, πολεοδομικαί, αισθητικαί και λοιπαί τοπικαί συνθήκαι, ως και αι συνθήκαι προστασίας του περιβάλλοντος.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.4 άρθρ.14 Ν.3044/2002,ΦΕΚ Α 197/27.8.2002,,με την οποία ορίζεται ότι Για την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας παραγράφου εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις των παρ. 1 και 3 του άρθρου 26 του ν. 2831/2000.

Άρθρον 3

1. Εις περίπτωσιν προσθήκης καθ` ύψος ή κατ` επέκτασιν υφισταμένου κτιρίου αι θέσεις σταθμεύσεως υπολογίζονται βάσει της επιφανείας προσθήκης του κτιρίου κατά τα ειδικώτερον οριζόμενα υπό των Π. Δ/των του άρθρου 2 του παρόντος.

2. Εις τας περιπτώσεις ακινήτων τα οποία εμπίπτουν εις τας απαγορεύσεις δημιουργίας χώρων σταθμεύσεως ως αύται καθορίζονται υπό των Π.Δ/των της παραγράφου 3 του άρθρου 2 του παρόντος και των αποφάσεων της παραγράφου 4 του αυτού άρθρου 2 δύναται να εφαρμόζεται η περίπτωσις β ή γ της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του παρόντος, καταβαλλομένης κατά την εφαρμογήν της περιπτώσεως γ μειωμένης εισφοράς, ως ειδικώτερον υπό του άρθρου 5 του παρόντος ορίζεται.

3. Ομοίως μειωμένη εισφορά καταβάλλεται εις τας περιπτώσεις:

α) Ακινήτων τα οποία πληρούν μίαν των κατωτέρω προϋποθέσεων: Ελάχιστον πρόσωπον 8.00 μέτρα. Ελάχιστον βάθος 10.00 μέτρα. Ελάχιστον εμβαδόν 200.00 τετραγωνικά μέτρα.

β) Ακινήτων μη εχόντων πρόσωπον επί οδών πλάτους μεγαλυτέρου των 7.50 μέτρων ή κλίσεως μικροτέρας του 15%.

γ) Προσθηκών καθ` ύψοι υφισταμένων κτιρίων, ή κτιρίων δι` α εξεδόθη νομίμως άδεια οικοδομής άνευ της επιβολής των κατά τας διατάξεις του παρόντος νόμου υποχρεώσεων.

δ) Προσθηκών κατ` επέκτασιν υφισταμένων κτιρίων υπό την προϋπόθεσιν ότι το εναπομένον οικόπεδον μετά την αφαίρεσιν της καλυπτομένης από το υφιστάμενον κτίριον επιφανείας αυτού, υπάγεται εις τας περιπτώσεις α και β της παρούσης παραγράφου.

ε) Μεταβολής της χρήσεως υφισταμένων κτιρίων ή μέρος αυτών.

στ) Επί προσθηκών κατ` επέκτασιν υφισταμένων κτιρίων ή το πρώτον ανεγέρσεως τοιούτων, όσον αφορά μόνον διηρημένας καθέτους ιδιοκτησίας επί πλειόνων αυτοτελών κτιρίων κατά τας διατάξεις του Ν.Δ. 1024/1971, συσταθείσας νομίμως προ της ενάρξεως ισχύος του παρόντος νόμου. Η καταβολή της μειωμένης εισφοράς εις την περίπτωσιν ταύτην επιτρέπεται μόνον εάν το μέρος του όλου οικοπέδου το οποίον κατά την πράξιν συστάσεως των διηρημένων ιδιοκτησιών προορίζεται δι` αποκλειστικήν χρήσιν της συγκεκριμένης καθέτου ιδιοκτησίας, πληρεί τας προϋποθέσεις μιας τουλάχιστον των ως άνω α, β, γ, δ και ε περιπτώσεων.

ζ) Ακινήτων στα οποία δεν επιτρέπεται η κατασκευή υπογείου για λόγους προστασίας αρχαίων. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται βεβαίωση της αρμόδιας υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού.
η) Ακινήτων στα οποία δεν επιτρέπεται η κατασκευή υπογείων λόγω διέλευσης του Μετρό. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται βεβαίωση της αρμόδιας υπηρεσίας του Μετρό και ισχύει για τις θέσεις στάθμευσης που δεν μπορούν να κατασκευασθούν.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.4 άρθρ.14 Ν.3044/2002,ΦΕΚ Α 197/27.8.2002 και με την παρ.11 εδάφ.α` άρθρου 51 Ν.4042/2012, ΦΕΚ Α 24/13.2.2012.

4. Η κατά τας ως άνω περιπτώσεις της παραγράφου 3 μειωμένη εισφορά καταβάλλεται υπό των υποχρέων, εφ` όσον ούτοι δεν εφαρμόζουν κατά την κρίσιν των την περίπτωσιν α ή β της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του παρόντος.

5. Εις περίπτωσιν μεταβολής της χρήσεως των κτιρίων ή μέρους αυτών, συνεπαγομένης αύξησιν των απαιτουμένων υπό των διατάξεων του παρόντος θέσεων σταθμεύσεως, επιβάλλεται η δημιουργία των επί πλέον θέσεων σταθμεύσεως, άνευ της οποίας απαγορεύεται υπό της Αρχής ή τοιαύτη νέα χρήσις. Οι παραβάται τιμωρούνται κατά τας διατάξεις του άρθρου 458 του Ποινικού Κώδικος και υπόκεινται εις πρόστιμον ίσον προς το τριπλάσιον της εισφοράς, ήτις αντιστοιχεί εις τας ως άνω επί πλέον θέσεις σταθεύσεως κατά τον χρόνον της επιβολής του προστίμου. Διά το πρόστιμον τούτο εφαρμόζονται κατά τά λοιπά αι διατάξεις της επομένης παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου. Εις την περίπτωσιν της παρούσης παραγράφου προκειμένου περί χρήσεων διά τας οποίας απαιτείται κατά τας οικείας διατάξεις η χορήγησις αδείας οιασδήποτε Αρχής, η άδεια αύτη δεν χορηγείται άνευ της κατά τα ανωτέρω εκπληρώσεως τών υποχρεώσεων προς δημιουργίαν των θέσεων σταθμεύσεως,

Σημ.: όπως αναριθμήθηκε με το άρθρο 3 ν.1221/1981.

6 . Διά την μεταβολήν χρήσεως των κατά τας διατάξεις του παρόντος χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων, εκτελουμένην αυθαιρέτως, οι παραβάται τιμωρούνται κατά τας διατάξεις του άρθρου 458 του Ποινικού Κώδικος και υπόκεινται εις την επιβολήν προστίμου ίσου προς το τριπλάσιον της κατά το άρθρον 5 του παρόντος εισφοράς, ήτις αντιστοιχεί εις του υπύ όψιν χώρον σταθμεύσεως κατά τον χρόνον επιβολής του προστίμου. Τό πρόστιμον επιβάλλεται διά πράξεως του αρμοδίου ως εκ της θέσεως του ακινήτου Οικονομικού εφόρου, κατόπιν εκθέσεως αρμοδίου υπαλλήλου της οικείας Οικονομικής Εφορίας, διά της οποίας διαπιστούται η μεταβολή της χρήσεως. Τυχόν απαιτούμενα τεχνικά στοιχεία δύναται να ζητηθούν από τας αρμοδίας Πολεοδομικάς Αρχάς. Διά την βεβαίωσιν και είσπραξιν του προστίμου και την επίλυσιν των εκ της επιβολής αυτού διαφορών, εφαρμόζονται αναλόγως αι διατάξεις της περί φορολογίας μεταβιβάσεως ακινήτων και πλοίων νομοθεσίας.

Σημ.: όπως αναριθμήθηκε με το άρθρο 3 ν.1221/1981.

7 Ο αυτογνωμόνως καταλαμβάνων χώρον σταθμεύσεως, προβλεπόμενον υπό του παρόντος νόμου, τιμωρείται κατά τας διατάξεις του άρθρου 6 παράγραφος 2 του Ν. 894/1979 “περί τροποποιήσεως διατάξεών τινων του διά του Ν. 614/1977 κυρωθέντος Κώδικος Οδικής Κυκλοφορίας” του εν αυτώ προβλεπομένου προστίμου δεκαπλασιαζομένου υπό την προϋπόθεσιν ότι υφίσταται σήμανσις τον ως άνω χώρου σταθμεύσεως.

Άρθρον 4

1. Δύναται να επιβάλλεται η κατά τους ορισμούς των άρθρων 1 και 2 υποχρέωσις προς δημιουργίαν χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων και επί υφισταμένων προ της ενάρξεως εφαρμογής του παρόντος κτιρίων κειμένων εντός ή εκτός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου, εφ` όσον τά κτίρια ταύτα, ως εκ της χρήσεως των προκαλούν ηυξημένην κίνησιν οχημάτων εκ της οποίας παρακωλύεται η κυκλοφορία ή εν γένει η λειτουργικότης της περιοχής ή θίγεται αισθητώς το φυσικόν και πολιτιστικόν περιβάλλον. Η εφαρμογή των διατάξεων της παρούσης παραγράφου ενεργείται εις εκάστην συγκεκριμένην περίπτωσιν δια Π.Δ/των εκδιδομένων κατά την διαδικασίαν των διατάξεων τού άρθρου 3 του Ν.Δ. της 17 Ιουλίου/16 Αυγούστου 1923 “περί σχεδίων πόλεων, κωμών και συνοικισμών τού Κράτους και οικοδομής αυτών”. Η έκδοσις των Δ/των τούτων χωρεί μετά την δι` εκθέσεως των αρμοδίων πολεοδομικών υπηρεσιών των Υπουργείου Δημοσίων Εργων διαπίστωσιν της συνδρομής των κατά τα άνω προϋποθέσεων εφαρμογής της παρούσης παραγράφου.

2. Διά των κατά την προηγουμένην παράγραφον Π.Δ/των καθορίζεται πάσα ετέρα συναφής υποχρέωσης των κυρίων ή συγκυρίων ή των εχόντων την εκμετάλλευσιν του κτιρίου, τάσσεται προθεσμία διά την εκπλήρωσιν υπό των εν λόγω ενδιαφερομένων των ως άνω επιβαλλομένων υποχρεώσεων και ρυθμίζεται εν γένει πάσα λεπτομέρεια εφαρμογής του παρόντος άρθρου. Παρερχομένης απράκτου της ως άνω τασσομένης προθεσμίας εφαρμόζονται κατά των υποχρέων ή διακοπή χρήσεως και επιβολή ποινής και προστίμου της παραγράφου 3 του άρθρου 3 του παρόντος.

Άρθρον 5

1. Η κατά την περίπτωσιν γ` της παραγράφου 2 του άρθρου 1 εισφορά υπολογίζεται βάσει τού συνολικού αριθμού των απαιτουμένων διά το ανεγειρόμενον κτίριον θέσεων σταθμεύσεως, μειουμένου κατά τον αριθμόν θέσεων των εξασφαλιζομένων κατά τας περιπτώσεις α και β της αυτής παραγράφου 2 του άρθρου 1.

2. Το ποσόν της εισφοράς ανά θέσιν σταθμεύσεως ιδιωτικής χρήσεως επιβατικού αυτοκινήτου υπολογίζεται εις δραχμάς, βάσει της αξίας γης ανά τετραγωνικόν μέτρον γηπέδου, εφ` ού το κτίριον και αναλόγως του ισχύοντος δια το υπ` όψιν γήπεδον συντελεστού δομήσεως ως εξής: α) Δια συντελεστήν δομήσεως μικρότερον ή ίσον προς τον αριθμόν ένα (1) η ανά θέσιν σταθμεύσεως εισφορά καθορίζεται ίση προς την αξίαν του τετραγωνικού μέτρου γης πολλαπλασιαζομένης επί την απαιτουμένην δια μιαν θέσιν σταθμεύσεως επιφάνειαν, εκπεφρασμένην εις απόλυτον αριθμόν, ως η επιφάνεια αύτη ορίζεται ειδικώτερον υπό των Π. Δ/των των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 2 του παρόντος. β) Δια συντελεστήν δομήσεως μεγαλύτερον του ένα (1) εις την ως άνω περίπτωσιν (α) διηρημένου του ούτω προκύποντος ποσού δια του αντιστοίχου συντελεστού δομήσεως.

3. Προκειμένου περί ακινήτων δια τα οποία εφαρμόζεται, κατά τας διατάξεις του παρόντος, η καταβολή μειωμένης εισφοράς, η εισφορά αύτη καθορίζεται εις το εν τέταρτον (1/4) της κατά την προηγουμένην παράγραφον προκυπτούσης.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 4 παρ. 1 & 2 αντίστοιχα του Ν. 1221/1981 (Α` 292).

4. Η εισφορά εισπράττεται ως δημόσιον έσοδον αποδιδόμενον εις το “Ειδικόν Ταμείον Εφαρμογής Ρυθμιστικών και Πολεοδομικών Σχεδίων” (ΕΤΕΡΠΣ), διατίθεται κατά τα ειδικώτερον εν άρθρω 6 οριζόμενα, βαρύνει το πρόσωπον επύ ονόματι του οποίου εκδίδεται η άδεια οικοδομής και επιστρέφεται εις περίπτωσιν της δι` οιονδήποτε λόγον μη εκτελέσεως των υπό της αδείας ταύτης προβλεπομένων εργασιών.

5. Η εισφορά υπολογίζεται, κατά τας παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου, βάσει της αξίας της γής κατά τον χρόνον εκδόσεως της αδείας, ως αύτη λαμβάνεται υπύ όψιν κατά τας διατάξεις περί φορολογίας μεταβιβάσεως ακινήτων και πλοίων, Η επί τη δηλουμένη υπό του αιτούντος αξία γής προκύπτουσα εισφορά καταβάλλεται εις το Δημόσιον Ταμείον υπέρ του ΕΤΕΡΠΣ, πρό της εκδόσεως της αδείας, και αποδίδεται εις αυτό εντός τριμήνου το αργότερον. Η σχετική δήλωσις απευθύνεται πρός τον Οικονομικόν Εφορον τον αρμόδιον διά την φορολογίαν μεταβιβάσεως του ακινήτου, ως εκ της θέσεως αυτού. Ο αυτός Οικονομικός Εφορος καθίσταται αρμόδιος διά τον προσδιορισμόν της αγοραίας αξίας (προσωρινόν και οριστικόν) και διά την βεβαίωσιν της διαφοράς της προκυπτούσης μετύ έλεγχον της δηλωθείσης αξίας της γής βάσει των στοιχείων, ως προς τον απαιτούμενον αριθμόν θέσεων σταθμεύσεως, των σημειουμένων επί της δηλώσεως του ενδιαφερομένου υπό της αρμοδίας διά την έκδοσιν της αδείας πολεοδομικής Υπηρεσίας. Διά την βεβαίωσιν και είσπραξιν της εισφοράς και διά την επίλυσιν των εκ της επιβολής αυτής διαφορών εφαρμόζονται αναλόγως αι διατάξεις της περί φορολογίας μεταβιβάσεως ακινήτων και πλοίων νομοθεσίας. Η βεβαιουμένη διαφορά εισφοράς εισπράττεται υπό των Δημοσίων Ταμείων κατά τας περί των Δημοσίων Εσόδων κειμένας διατάξεις και αποδίδεται το αργότερον εντός τριμήνου εις το ΕΤΕΡΠΣ.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 4 παρ.3 του Ν. 1221/1981 (Α` 292).

6. Δια την βεβαίωσιν και είσπραξιν υπό των Δημοσίων Ταμείων της δια του παρόντος Νόμου επιβαλλομένης εισφοράς , εφαρμόζονται αι διατάξεις του Β.Δ. 757/1969 “περί της διαρθρώσεως των Δημοσίων Ταμείων κ.λπ.” καί του Ν.Δ/τος 356/1974 “περί Κώδικος Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων”.

7. Δια κοινών αποφάσεων των Υπουργών Οικονομικών και Δημοσίων Εργων δύναται να ρυθμίζωνται πάντα τα θέματα τα οποία ανάγονται εις την βεβαίωσιν, είσπραξιν και απόδοσιν της εισφοράς.

Άρθρον 6

1. Το κατά τας διατάξεις του προηγουμένου άρθρου έσοδον του ΕΤΕΡΠΣ, ως και το προϊόν των κατά τας παραγράφους 5 και 6 του άρθρου 3 και παράγραφον 2 του άρθρου 4 του παρόντος προστίμων τα οποία επίσης περιέρχονται εις το ΕΤΕΡΠΣ, διατίθενται αποκλειστικώς δια την δημιουργίαν δημοσίας χρήσεως χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων , μη αποκλειομένης της διαθέσεως προς τον σκοπόν τούτον και ετέρων πόρων του ΕΤΕΡΠΣ. Προς τούτο χρηματοδοτούνται ή δανειοδοτούνται υπό του ΕΤΕΡΠΣ κατά προτεραιότητα α) Δήμοι ή Κοινότητες ή Δημοτικαί ή Κοινοτικαί Επιχειρήσεις, β) το Δημόσιον, γ) Δημόσιαι Επιχειρήσεις, δ) Οργανισμοί Κοινής Ωφελείας, ή και δανειοδοτούνται α) Συνεταιρισμοί, β) Ιδιωτικαί Επιχειρήσεις. Το ήμισυ των ανωτέρω προστίμων αποδίδεται υπό του ΕΤΕΡΠΣ εις τους οικείους Δήμους ή Κοινότητας εντός τριμήνου από της εγκρίσεως της μελέτης ανεγέρσεως δημοσίας χρήσεως σταθμού αυτοκινήτων από τας αρμοδίας αρχάς χρησιμοποιούμενον πάντοτε δια τον αυτόν σκοπόν.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 5 παρ.1 & 2 του Ν. 1221/1981 (Α` 292) και με το άρθρο 20 Ν.2742/1999 ΦΕΚ Α 207/7.10.1999.

2. Από της δημιουργίας δημοσίας χρήσεως χώρου σταθμεύσεως αυτοκινήτων, κατά την ως άνω παράγραφον 1, παρέχεται δικαίωμα προτεραιότητας αποκτήσεως χώρου σταθμεύσεως ή και απλής σταθμεύσεως εις τον χώρον τούτον, δια τους έχοντας καταβάλει το σύνολον της επί τη δηλώσει κατά το άρθρ. 5 του παρόντος οφειλομένης εισφοράς, εφ` όσον ο χώρος σταθμεύσεως δεν απέχει πλέον των οκτακοσίων (800) μέτρων από του κτιρίου δια το οποίον κατεβλήθη η εισφορά. Το εκάστοτε καθοριζόμενον χρηματικόν αντάλλαγμα δια την απόκτησιν του χώρου σταθμεύσεως και την παροχήν δικαιώματος σταΘμεύσεως εις τους εν λόγω σταθμούς μειούται δια τους κατά την παρούσαν παράγραφον δικαιούχους κατά το ήδη καταβληθέν υπ` αυτών ποσόν εισφοράς προσηυξημένον κατά τον νόμιμον τόκον τον αντιστοιχούντα εις το ως άνω ποσόν εισφοράς δια το χρονικόν διάστημα από της καταβολής της εισφοράς μέχρι τη παροχής του υπ` όψιν δικαιώματος σταθμεύσεως. Το κατά τα ανωτέρω δικαίωμα προτεραιότητος δεσμεύει τον αρμόδιον φορέα επί εξάμηνον από της προς τούτο προσκλήσεως των ενδιαφερομένων δια του τύπου, η δε προβλεπομένη καταβολή μειωμένης εισφοράς ισχύει επί μιαν πενταετίαν από της ενάρξεως λειτουργίας του δημοσίας χρήσεως σταθμού αυτοκινήτων.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 5 παρ.1 & 2 του Ν. 1221/1981 (Α` 292).

3. Διά κοινής αποφάσεως των Υπουργών Οικονομικών και Δημοσίων ύΕργων δύναται να ρυθμισθή πάν θέμα αναγόμενον εις την υπό του ΕΤΕΡΠΣ διάθεσιν των εσόδων της εισφοράς διά την περιοχήν εκ της οποίας αύτη προέρχεται.

4. Δι ομοίων αποφάσεων καθορίζεται, εις εκάστην συγκεκριμένην περίπτωσιν, πάν θέμα αναγόμενον εις την κατά την παράγραφον 1 του παρόντος άρθρου χρηματοδότησιν και τα των όρων τούτων, εις τα της περιοχής δικαιώματος σταθμεύσεως εντός των όρων τούτων, εις τα της παροχής δικαιώματος σταθμεύσεως και πάσα εν γένει συναφής λεπτομέρεια.

5. Αι θέσεις των κατά την παράγραφον 1 του παρόντος άρθρου δια χρηματοδοτήσεως ή δανειοδοτήσεως υπό του ΕΤΕΡΠΣ ή πρωτοβουλία του Δημοσίου δημιουργουμένων δημοσίας χρήσεως χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων καθορίζωνται συμφώνως πρός την διαδικασίαν των άρθρων 3 και 70 του Ν.Δ. από 17 Ιουλίου / 16 Αυγούστου 1923 “περί σχεδίων πόλεων κ.λπ.” ή υπό των πολεοδομικών μελετών των εγκρινομένων κατά τον Ν. 947/1979 “περί οικιστικών περιοχών”. Η δημιουργία των χώρων τούτων σταθμεύσεως συνιστά δημοσίαν ωφέλειαν, επιτρεπομένης της αναγκαστικής απαλλοτριώσεως των πρός τούτο απαιτουμένων ακινήτων, υπέρ και δαπάναις του αναλαμβάνοντος την δημιουργίαν του χώρου σταθμεύσεως Δημοσίου ή του ΕΤΕΡΠΣ ή Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοικήσεως ή δημοτικού ή κοινοτικού νομικού προσώπου ή επιχειρήσεως ή δημοσίας επιχειρήσεως ή επιχειρήσεως μικτής οικονομίας ή ετέρου νομικού προσώπου δημοσίου ή Ιδιωτικού δικαίου. Εις τας ανωτέρω εταιρείας μικτής οικονομίας δύνανται να συμμετέχουν Δήμοι ή Κοινότητες ή έτεροι δημόσιοι οργανισμοί ή επιχειρήσεις μετά ιδιωτών, ιδία δε των εχόντων διά την συγκεκριμένην περιοχήν, το κατά την παράγραφον 2 του άρθρου 6 δικαίωμα προτιμήσεως. Προκειμένου περί απαλλοτριώσεως υπέρ και δαπάναις αμιγώς ιδιωτικού φορέως, αύτη διενεργείται μόνον εάν ο οικείος Δήμος ή Κοινότης δηλώση ότι ενδιαφέρεται πρός δημιουργίαν του συγκεκριμένου χώρου σταθμεύσεως ή εάν παρέλθη άπρακτος δίμηνος προθεσμία από της πρός τούτο προσκλήσεώς του. Εις περίπτωσιν κατά την οποίαν ο ιδιοκτήτης ακινήτου, χαρακτηρισθέντος κατά τα ανωτέρω ως χώρος δια την ανέγερσιν σταθμού αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως, δηλώσει ταυτοχρόνως προς τον οικείον Δήμον και την αρμοδίαν Υπηρεσίαν του Υπουργείου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος ότι προτίθεται εντός εξαμήνου από της τοιαύτης δηλώσεως να ανεγείρη σταθμόν αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως εις το εν λόγω ακίνητον, δύναται, δι` αποφάσεως του Υπουργείου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος μετά γνώμην του οικείου Δήμου ή Κοινότητος, να επιτραπή η τοιαύτη ανέγερσις, επιτρεπομένης εν ταύτα και της χρησιμοποιήσεως ποσοστού του ισχύοντος συντελεστού δομήσεως του ακινήτου, δι` άλλας χρήσεις, του ποσοστού τούτου καθοριζομένου δια της αυτής ως άνω αποφάσεως. Στην περίπτωση που ως χώρος στάθμευσης δημόσιας χρήσης έχει χαρακτηριστεί μόνον ο υπόγειος χώρος του ακινήτου ή τμήμα αυτού, είναι δυνατόν να διατίθεται μέρος του υπογείου χώρου για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων, οι οποίες απορρέουν από τα άρθρα 1,2 και 9 του παρόντος, για την εξασφάλιση θέσεων στάθμευσης που εξυπηρετούν το κτίριο. Το μέγεθος του μέρους αυτού καθορίζεται με την παραπάνω απόφαση. Κάθε θέμα που ανάγεται στη διαδικασία και τον τρόπο εφαρμογής των διατάξεων της παραγράφου αυτής καθορίζεται με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων `Εργων.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 5 παρ. 3 του Ν. 1221/1981 (Α` 292) και με την παρ.4 εδ.ε΄άρθρ.14 Ν.3044/2002,ΦΕΚ Α 197/27.8.2002

6.

7. Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Εργων, ύστερα από εκτίμηση των κυκλοφοριακών και πολεοδομικών συνθηκών και μετά από γνώμη του οικείου Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος, ορίζονται περιοχές εντός των οποίων για την κατασκευή υπέργειων ή και εν μέρει υπόγειων εστεγασμένων χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων άνω των 50 θέσεων, εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του ν. 880/1979 “Περί καθορισμού ανωτάτου ορίου συντελεστού δομήσεως…κ.λπ.” (ΦΕΚ 58 Α`). Στις περιπτώσεις αυτές, για την έκδοση του τίτλου μεταφοράς συντελεστού δόμησης, το προεδρικό διάταγμα εκδίδεται χωρίς τη γνώμη του Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος. Ο αριθμός των θέσεων, οι οποίες εξασφαλίζονται σε υπόγειο χώρο, δεν δύναται να υπερβαίνει το 40% του συνολικού αριθμού θέσεων του κάθε χώρου στάθμευσης. Οι κατά τα ανωτέρω χώροι στάθμευσης καθορίζονται με αποφάσεις του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Εργων, που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εφαρμοζομένης της μεταφοράς του συντελεστή δόμησης (σ.δ.) μέχρι εξασφάλισης για την αντίστοιχη περιοχή συνολικού αριθμού θέσεων στάθμευσης, κατά τις διατάξεις της παρούσας παραγράφου, ίσου προς το 3% του συνόλου του πληθυσμού του οικείου δήμου ή κοινότητας βάσει της τελευταίας κάθε φορά απογραφής. Με τις αυτές αποφάσεις είναι δυνατό να καθορίζεται κατά περίπτωση και ο μέγιστος επιτρεπόμενος αριθμός θέσεων στάθμευσης. Προκειμένου για τους Νομούς Αττικής και Θεσσαλονίκης, όπου ανωτέρω αναφέρεται γνώμη του Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος, νοείται γνώμη της Εκτελεστικής Επιτροπής των Οργανισμών Αθήνας και Θεσσαλονίκης αντιστοίχως. Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής εφαρμόζονται και για τις περιοχές που έχουν ήδη ορισθεί με προεδρικά διατάγματα, δυνάμει της παρ. 1 του άρθρου 97 του ν. 1892/1990″.
Σημ.: όπως προστέθηκε με το άρθρο 97 παρ. 1 του Ν. 1892/1990 (Α 101), αντικαταστάθηκε με το άρθρο 8 παρ. 7 του Ν. 2052/1992 (Α 94).

8. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Εργων, καθορίζεται κάθε θέμα αναγόμενο στα κριτήρια καθορισμού των χώρων στάθμευσης, στα της διαδικασίας, του ποσοστού και του τρόπου υπολογισμού του προς μεταφορά συντελεστή δόμησης, στα των υποχρεώσεων και δικαιωμάτων του ιδιοκτήτη για την κατασκευή και λειτουργία του σταθμού, καθώς και κάθε άλλη για την εφαρμογή του παρόντος λεπτομέρεια.
Σημ.: όπως προστέθηκε  με το άρθρο 97 παρ. 1 του Ν. 1892/1990 (Α 101).

9.Σημ.: όπως προστέθηκε με το άρθρο 97 παρ. 1 του Ν. 1892/1990 (Α 101) και συμπληρώθηκε με το άρθρο 20 παρ. 9 του Ν. 1921/1991 (Α` 12), καταργήθηκε με το άρθρο 10 παρ. 1 του Ν. 2052/1992 (Α 94),

10.Σημ.: όπως προστέθηκε με το άρθρο 97 παρ. 1 του Ν. 1892/1990 (Α 101) και συμπληρώθηκε με το άρθρο 50 παρ. 6 του Ν. 1914/1990 (Α` 178) και με το άρθρο 20 παρ. 9 του Ν. 1921/1991 (Α` 12), καταργήθηκε με το άρθρο 10 παρ. 1 του Ν. 2052/1992 (Α` 94)

11. Τα καθαρά έσοδα από την εκμετάλλευση ή εκμίσθωση των ειδικών έργων που αναφέρονται στην παρ. 1 του άρθρου 7 περιέρχονται στο Ε.Τ.Ε.Ρ.Π.Σ. ή στο Τ.Ε.Ο. για την εκπλήρωση των σκοπών τους εφόσον αυτά κατασκευάζονται από το Ε.Τ.Ε.Ρ.Π.Σ. ή το Τ.Ε.Ο. Επίσης τα καθαρά έσοδα μετά την αφαίρεση των εξόδων διαχείρισης από την εκμετάλλευση ή εκμίσθωση σταθμών αυτοκινήτων, που έχουν ανεγερθεί ή ανεγείρονται από το Ε.Τ.Ε.Ρ.Π.Σ. επί οικοπέδων κυριότητας του ελληνικού Δημοσίου ή κάτω από τους χώρους, που αναφέρονται στις παρ. 1 και 2 του άρθρου 8 περιέρχονται από την ισχύ της παρούσας διάταξης στο Ε.Τ.Ε.Ρ.Π.Σ.”. και διατίθενται αποκλειστικά για τη δημιουργία δημόσιας χρήσης χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων, όπως ειδικότερα προβλέπεται στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 6 του ν. 960/1979. Τα έσοδα αυτά, όπως και οποιαδήποτε άλλα έσοδα του Ε.Τ.Ε.Ρ.Π.Σ., μέχρις ότου διατεθούν για την εκπλήρωση των σκοπών του, δύνανται, με απόφαση του διοικητικού του συμβουλίου και έγκριση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας, και Δημοσίων Εργων, να κατατίθενται σε έντοκους τραπεζικούς λογαριασμούς.
Σημ.: όπως προστέθηκε  με το άρθρο 97 παρ. 1 του Ν. 1892/1990 (Α 101) και τροποποιήθηκε  με το άρθρο 10 παρ. 2 του Ν. 2052/1992 (Α 94).

12. Ο τρόπος, η διαδικασία, οι όροι διάθεσης των κατά την προηγούμενη παράγραφο εσόδων και κάθε συναφής λεπτομέρεια καθορίζονται με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Εργων.
Σημ.: όπως προστέθηκε  με το άρθρο 97 παρ. 1 του Ν. 1892/1990 (Α` 101).

Άρθρον 7

1. Το διά της παρ. 4 του άρθρου 7 του Α.Ν. 239/1967 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως της “περί φορολογίας εισοδήματος νομοθεσίας και άλλων τίνών διατάξεων”, προστεθέν εδάφιον μετά το πρώτον εδάφιον της περιπτώσεως α της παρ. 1 του άρθρου 2Ο του Ν.Δ. 3323/1955 “περί φορολογίας του εισοδήματος”, αντικαθίσταται ως ακολούθως: “Το κατά το προηγούμενον εδάφιον πάγιον ποσοστόν εξ 25% , το οποίον εκπίπτεται και εκ του ακαθαρίστου εισοδήματος επί εκμισθουμένων ή ιδιοχρησιμοποιουμένων χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων, περιορίζεται εις 10 % επί εκμισθουμένων ή ιδιοχρησιμοποιουμένων καταστημάτων, γραφείων και αποθηκών, ως και γηπέδων χρησιμοποιουμένων ως χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων”.

2. Η διά της προηγουμένης παραγράφου αντικατασταθείσα διάταξις, ως μετά την αντικατάστασιν ισχύει, εφαρμόζεται επί των από 1ης Ιανουαρίου 1979 και εξής κτωμένων εισοδημάτων.

Άρθρον 8

1. Διά Π. Δ/τος εκδιδομένου εφύ άπαξ προτάσει του Υπουργού Δημοσίων Εργων, δύνανται να καθορίζωνται, γενικώς ή κατά ισχύοντα συστήματα δομήσεως, ειδικοί όροι ως πρός την δόμησιν και διαμόρφωσιν των χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων. Εις τους ειδικούς τούτους όρους περιλαμβάνονται και ο καθορισμός τού ύψους ορόφου και του αριθμού των ορόφων, ο τρόπος υπολογισμού εις τας περιπτώσεις ταύτας του συντελεστού δομήσεως, τα της διαμορφώσεως εις το ισόγειον των εισόδων των χώρων τούτων και της τυχόν ένεκα τούτου καταλήψεως πρασιών, τα της προεκτάσεως των χώρων τούτων εις τους υποχρεωτικώς ακαλύπτους χώρους, ως και πάσα συναφής λεπτομέρεια. Διά του Π.Δ. τούτου δύναται να προβλέπεται η διύαποφάσεων του Υπουργού Δημοσίων Εργων ειδικώτερα ρύθμισις των θεμάτων τούτων πρακειμένου περί οικισμών χαρακτηρισθέντων ως παραδοσιακών, γενικώς ή διύ ένα έκαστον των οικισμών τούτων.

2. Το διά του άρθρου 20 του Ν.Δ. 3334/1955 “περί μεταφοράς αγαθών επί κομίστρω διά φορτηγών τριτρόχων αυτοκινήτων και τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων αναφερομένων εις θέματα της Γενικής Διευθύνσεως Μεταφορών” επιβαλλόμενον τέλος καταργείται διά την έκδοσιν αδειών σταθμών αυτοκινήτων. Τα δυνάμει της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του Ν.Δ. 511/1970 ” περί ιδρύσεως και λειτουργίας πρατηρίων υγρών καυσίμων, σταθμών αυτοκινήτων πλυντηρίων αυτοκινήτων και περί κυκλοφοριακής συνδέσεως εγκαταστάσεων μετά των οδών”, εκδιδόμενα Δ/γματα ρυθμίζουν ως πρός τους σταθμούς αυτοκινήτων πάντα τα αναγόμενα εις την εσωτερικήν διαρύθμισίν των θέματα, των λοιπών θεμάτων των Διαταγμάτων τούτων ρυθμιζομένων εφύ εξής διά των κατά τας διατάξεις του παρόντος νόμου εκδιδομένων Διαταγμάτων ή των αποφάσεων της παραγράφου 4 του άρθρου 2 του παρόντος .

Άρθρον 9

1. Η εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 1 έως και 6 του παρόντος άρχεται: (α) Διά τας περιοχάς της Μείζονος Περιοχής Πρωτευούσης τας ρυθμιζομένας διά του κατά την παρ. 1 του άρθρου 2 Π.Δ., από της δημοσιεύσεως του Δ/τος τούτου. β) Διά τας λοιπάς πόλεις τας έχουσας βάσει της απογραφής του 1971 πληθυσμόν του ηπειρωτικού τμήματος του Νομού Αττικής από της δημοσιεύσεως των υπό της παρ. 2 του αυτού άρθρου 2 προβλεπομένων Π.Δ. Εις τας περιπτώσεις ταύτας και μέχρι της εκδόσεως διά τινα περιοχήν των κατά την παρ. 4 του άρθρου 2 αποφάσεων, εφαρμόζεται ως υποχρεωτικώς απαιτούμενος αριθμός θέσεων σταθμεύσεως, το κατώτατον όριον τούτων, ως διύ εκάστην περίπτωσιν καθορίζεται υπό των ανωτέρω Π.Δ. Από της δημοσιεύσεως των κατά την παρ. 4 του άρθρου 2 του παρόντος αποφάσεων, εφαρμόζονται οι ειδικοί ορισμοί τούτων. (γ) Διά τας πόλεις τας εχούσας πληθυσμόν κάτω των δέκα πέντε χιλιάδων κατοίκων καί την ύπαιθρον , πλήν του υπολοίπου του ηπειρωτικού τμήματος του Νομού Αττικής, από της δημοσιεύσεως ειδικού διά ταύτας ή τινα τούτων Π.Δ., εκδιδομένου ομοίως προτάσει του Υπουργού Δημοσίων Εργων.

2. Δια των κατά τας παρ. 1, 2 και 3 του άρθρου 2 του παρόντος νόμου προβλεπομένων Π.Δ. ή των κατά την παρ. 4 του αυτού άρθρου 2 αποφάσεων, δύναται να ορίζεται η ανάλογος εφαρμογή των περιπτώσεων α και β της παρ. 1 του άρθρου 12 του Ν. 651/1977, τηρουμένης της προϋποθέσεως της κατωτέρω παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 6 παρ. 4 του Ν. 1221/1981 (Α` 292).

3. Η περίπτωσις β της παραγράφου 1 του άρθρου 12 του Ν. 651/1977 δύναται να εφαρμόζεται εφύ εξής κατά τα υπό του αυτού άρθρου 12 προβλεπόμενα , μόνον διά συμβόλαια ή προσύμφωνα συνταγέντα μέχρι και της 26ης Ιουλίου 1979.

4. Το πρώτον εδάφιον της παραγράφου 6 του άρθρου 2 του Ν. 653/1977 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“Της κατά το παρόν άρθρον επιβαρύνσεως απαλλάσσονται τα κατά την τελευταίαν πενταετίαν υπό γεωργικήν εκμετάλλευσιν ακίνητα ή τμήματα τούτων”.

5. Διά Προεδρικού Διατάγματος εφ` άπαξ εκδιδομένου, προτάσει του Υπουργού Δημοσίων Εργων, καθορίζεται ο χρόνος ισχύος των εκδιδομένων αδειών εκτελέσεως των οικοδομικών εργασιών κατά μέγεθος ή περιπτώσεις οικοδομών, τρόπους οικιστικής αναπτύξεως ή έτερα γενικά κριτήρια. Διά του αυτού διατάγματος καθορίζονται και οι λόγοι της τυχόν παρατάσεως της ισχύος ταύτης, η διαδικασία διαπιστώσεως τούντων και πάσα συναφής λειπτομέρεια.

6. Από της κατά τας προηγουμένας διατάξεις ενάρξεως εφαρμογής του παρόντος, καταργείται η παρ. 4 του άρθρου 9 του Ν.Δ. της 17 Ιουλίου / 16 Αυγούστου 1923 “περί σχεδίων πόλεων κ.λπ.”, ως αύτη προσετέθη διά του άρθρου 2 του Ν. 551/1977. Αι παρ. 5 και 6 του αυτού άρθρου καταργούνται από της εκδόσεως των υπό του άρθρου 8 του παρόντος προβλεπομένων Π.Δ., από ταύτης δε η παρ. 7 του αυτού άρθρου 9 του Ν.Δ. 17 Ιουλίου / 16 Αυγούστου 1923 αριθμείται ως παρ. 4 αυτού.

Άρθρον 10
Η ισχύς του παρόντος άρχεται από της δημοσιεύσεως αυτού διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως.

Ο παρών νόμος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ΄ Ημών σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.

Εν Αθήναις τη 21 Αυγούστου 1979

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ

Εθεωρήθη και ετέθη η μεγάλη του Κράτους σφραγίς