Νόμος 658 ΦΕΚ Α΄214/5.8.1977
Περι αντικαταστάσεως, τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων τινωναφορωσών εις τας ξενοδοχειακάς επιχειρήσεις της Χώρας.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, απεφασίσαμεν

Άρθρον 1

1. Εξαιρούνται της φορολογίας της προβλεπομένης υπό του Ν.Δ. 254/73 “περί αναμορφώσεως της φορολογίας των κέντρων διασκεδάσεως και των κέντρων πολυτελείας”, τα εστιατόρια, ταβέρνες, μπαρ και SNACK-BARS, άτινα λειτουργούν εντός ξενοδοχειακών επιχειρήσεων πάσης λειτουργικής μορφής (ξενοδοχεία, ΜOTELS, BUNGALOWS, ξενώνες επιπλωμένα διαμερίσματα) και κατηγορίας πλην των λειτουργούντων εις ξενοδοχειακάς επιχειρήσεις κατεταγμένας υπό του ΕΟΤ εις την κατηγορίαν πολυτελείας.

2. Η ισχύς του παρόντος άρθρου άρχεται από 1ης Ιανουαρίου 1977. Τυχόν καταβληθείς φόρος μέχρι δημοσιεύσεως του παρόντος δεν επιστρέφεται.

Άρθρον 2
Εις τας διαταξεις των άρθρ. 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10, 12 και 14 του Ν.Δ. 1313/72 “περί μέτρων ενισχύσεως της τουριστικής αναπτύξεως”, ως ετροποποιήθη και συνεπληρώθη δια του Ν.Δ. 1378/73 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του Ν.Δ. 1313/72 “περί μέτρων ενισχύσεως της τουριστικής αναπτύξεως”, οι όροι “ξενοδοχειακαί επιχειρήσεις και “ξενοδοχεία” αντιστοίχως, περιλαμβάνουν τας επιχειρήσεις πάσης λειτουργικής μορφής (ξενοδοχεία κλασσικής μορφής, MOTELS, BUNGALOWS, ξενώνες επιπλωμένα διαμερίσματα και οικοτροφεία), αίτινες είναι μέλη του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου της Ελλάδος και λειτουργούν δυνάμει οριστικής ή προσωρινής αδείας του ΕΟΤ.

Άρθρον 3
Τα εδάφια α) και β) της παρ. 1 του άρθρ. 1 του Νόμου 339/76 “περί επιβολής υπέρ δήμων και κοινοτήτων τέλους διαμονής παρεπιδημούντων, επί των εκδιδομένων λογαριασμών και επί των λουομένων εις φυσικάςιαματικάςπηγάς” αντικαθίστανται ως ακολούθως:
“α) Τέλος διαμονής παρεπιδημούντων, εφ` όσον η διαμονή διαρκεί έλαττον του εξαμήνου, οριζόμενον εις 5% επι του καταβαλλομένου μισθώματος κλίνης, ενοικιαζομένου δωματίου, διαμερίσματος, χώρου ή θέσεως εις ωργανωμένηνκατασκήνωσιν CAMPING). Το τέλος βαρύνει τον μισθωτήν εισπράττεται δε υποχρεωτικώς υπό του εκμισθωτού, αποδιδόμενον ευθύνη αυτού εις τον δικαιούχνον δήμον ή κοινότητα. Ειδικώς προκειμένου περί ξενοδοχειακών επιχειρήσεων πάσης λειτουργικής μορφής (ξενοδοχείων, MOTELS, BUNGALOWS, ξενώνων και επιπλωμένων διαμερισμάτων) και πάσης κατηγορίας, το τέλος διαμονής παρεπιδημούντων καθορίζεται εις ποσοστόν 3% επί της τιμής κλίνης, συμβεβαιούμενον και συνεισπραττόμενον μετά του φόρου κύκλου εργασιών προσαυξανομένου κατά το άνω ποσοστόν, και αποδιδόμενον εις τον δικαιούχονΔήμον ή Κοινότητα υπό του υποχρέου δια την είσπραξιν αυτού επιχειρηματίου εντός της προθεσμίας αποδόσεως του Φ.Κ.Ε. Ο δικαιούχος Δήμος ή Κοινότης δεν διενεργεί έλεγχον των στοιχείων εισπράξεων εκ διανυκτερεύσεων, αρκούμενος εις τον υπό του Δημοσίου έλεγχον των στοιχείων εισπράξεως του Φ.Κ.Ε. Εν περιπτώσει μη καταβολής εντός της ως άνω προθεσμίας, το τέλος βεβαιούται υπό του δικαιούχου Δήμου ή Κοινότητος επί τη βάσει των περί Φ.Κ.Ε. στοιχείων της οικείας οικον. εφορίας και εισπράττεται κατά τας εκάστοτε περί εισπράξεως των δημοτικών και κοινοτικών εσόδων διατάξεις, προσηυξημένον κατά ποσοστόν 1% δι` έκαστον μήνα καθυστερήσεως. Η προσαύξησις δεν δύναται να υπερβή το 50% του αρχικώς βεβαιωθέντος χρέους.
β) Τέλος επί των εκδιδομένων λογαριασμών των εστιατορίων, κυλικείων, οινομαγειρείων πολυτελείας και κέντρων διασκεδάσεως κατηγορίας Α` ή ανωτέρας (πλην των τοιούτων άτινα λειτουργούν εντός ξενοδοχειακών, επιχειρήσεων πάσης λειτουργικής μορφής), οριζόμενον εις ποσοστόν 5% επί τούτων. Το τέλος τούτο βαρύνει τον εις εξόφλησιν του λογαριασμού υπόχρεων, εισπράττεται δε υποχρεωτικώς υπό του εκδίδοντος τον λογαριασμόν και αποδίδεται υπ` ευθύνη αυτού εις τον δικαιούχον Δήμον ή Κοινότητα. Το κατά την προηγουμένηνπερίπτωσιν τέλος επιτρέπεται να επιβάλλεται, δι` αποφάσεως του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου και επί των εστιατορίων, κυλικείων, οινομαγειρείων και κέντρων διασκεδάσεως β` κατηγορίας, πλην των τοιούτων, άτινα λειτουργούν εντός ξενοδοχειακών επιχειρήσεων πάσης λειτουργικής μορφής”.

Άρθρον 4
Καταρτισθείσαι συμβάσεις μεταξύ των δικαιούχων, των, περί ων το άρθρον 3 του παρόντος Νόμου, τελών, Δήμων και Κοινοτήτων και των ενοικιαστών φόρων, εξακολουθούν ισχύουσαι μέχρι 31.12.1977.

Άρθρον 5
Καταργούνται αι διατάξεις:
α) Του άρθρου 9 του Ν.Δ. 1313/72 “περί μέτρων ενισχύσεως της τουριστικής αναπτύξεως” ως ετροποποιήθησαν δια των παρ. 1 και 2 του άρθρου 63 του Ν. 12/75 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως φορολογικών και άλλων τινών συναφών διατάξεων” και
β) Του άρθρου 3 του Ν. 339/76 “περί επιβολής υπέρ Δήμων και Κοινοτήτων τέλους διαμονής παρεπιδημούντων, επί των εκδιδομένων λογαριασμών και επί των λουομένων εις φυσικάς ιαματικάς πηγάς”.

Άρθρον 6
Η ισχύς του παρόντος άρχεται από της δημοσιεύσεώς του δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, πλην αν άλλως ορίζεται.

Ο παρών νόμος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ΄ Ημών σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.

Εν Αθήναις τη 01 Αυγούστου 1977

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ