Νόμος 65 ΦΕΚ Α΄136/9.7.1975
Περί κυρώσεως της από 20 Σεπτεμβρίου 1974 Δευτέρας Συμβάσεως τροποποιητικής της Συμβάσεως της 25ης Απριλίου 1961 περί Κοινωνικής Ασφαλείας της συναφθείσης μεταξύ του Βασιλείου της Ελλάδος και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και του προσθέτου Συμφώνου της 28ης Μαρτίου 1962 επί της Συμβάσεως περί Κοινωνικής Ασφαλείας , ως και του τελικού επ` αυτής Πρωτοκόλλου.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, απεφασίσαμε

Άρθρον πρώτον
Κυρούται και έχει ισχύν νόμου η μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας υπογραφείσα εν Βόννη την 20ην Σεπτεμβρίου 1974, Δευτέρα Σύμβασις, τροποποιητική της Συμβάσεως της 25ης Απριλίου 1961 περί Κοινωνικής Ασφαλείας, της συναφθείσης μεταξύ του Βασιλείου της Ελλάδος και Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και του προσθέτου Συμφώνου της 28ης Μαρτίου 1962 επί της εν λόγω συμβάσεως ως και το υπογραφέν τελικόν επ` αυτής προωτόκολλον ων το κείμενον εν τω Ελληνικώ και Γερμανικώ πρωτοτύπω έχει ως έπεται:
ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΥΜΒΑΣΙΣ
τροποποιητική της Συμβάσεως της 25ης Απριλίου 1961 περί Κοινωνικής Ασφαλείας, της συναφθείσης μεταξύ του Βασιλείου της Ελλάδος και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και του Προσθέτου Συμφώνου της 28ης Ματρίου 1962, επί της Συμβάσεως περί Κοινωνικής Ασφαλείας.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
Εν τη επιθυμία των, όπως προσαρμόσουν την μεταξύ των δύο Χωρών συναφθείσανΣύμβασιν της 25ης Απριλίου 1961 “περί Κοινωνικής Ασφαλείας”, ως αύτη τελευταίως ετροποποιήθη διά της Συμβάσεως της 21ης Μαρτίου 1967, αποκαλουμένην εφεξής “Σύμβασις”, ως και το ΠρόσθετονΣύμφωνον της 28ης Μαρτίου 1962, ως τούτο ωσαύτως ετροποποιήθη διά της Συμβάσεως 21ης Μαρτίου 1967, αποκαλούμενον εφεξής “ΠρόσθετονΣύμφωνον”, όσον τούτο είναι δυνατόν και αναγκαίον προς τας απαιτήσεις, αίτινες ανακύπτουν εκ της εξελίξεως των διατάξεων της εθνικής νομοθεσίας περί χορηγήσεως οικογενειακών παροχών,
Συνεφώνησαν τα ακόλουθα:
Άρθρον 1
Το άρθρον 38 της Συμβάσεως τροποποιείται ως ακολούθως:
1. Εις την παράγραφον 1 προστίθεται το ακόλουθον εδάφιον δεύτερον:
“Το εδάφιον 1 ισχύει και διά πρόσωπον, το οποίον λαμβάνει, μετά την λήξιν της σχέσεως εργασίας, παροχάς εις χρήμα εκ της Ασφαλίσεως Ασθενείας λόγω προσωρινής ανικανότητος εργασίας ή παροχάς εκ της ασφαλίσεως Ανεργίας, εφ` όσον έχουν εφαρμογήν αι διατάξεις της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας “περί επιδομάτων ανεργίας (Arbeitslosengeld) και διαμένει εντός της περιοχής δικαιοδοσίας του πρώτου συμβαλλομένου Μέρους”.
2. Η παράγραφος 2 τροποποιείται ως ακολούθως: “(2) Τα συμβαλλόμενα Μέρη καταβάλλουν προσπάθειαν όπως, κατόπιν διαπραγματεύσεων, καταβάλλουν παροχάς εις το ύψος, το οποίον προβλέπουν αι διατάξεις του συμβαλλομένου Μέρους, εις την περιοχήν δικαιοδοσίας του οποίου το τέκνον συνήθως διαμένει, διά τέκνα υπό αναλόγους προϋποθέσεις (αρχή της χώρας διαμονής). Μέχρι θέσεως εν ισχύι μιά τοιαύτης Συβάσεως το επίδομα τέκνων, εφ` όσον αρμόδιος φορεύς διά την καταβολήν των οικογενιακών επιδομάτων βάσει της παραγράφου 1 είναι ο γερμανικός φορεύς, ανέρχεται κατά μήνα:
διά το πρώτον τέκνον εις 10 Γερμανικά Μάρκα διά το δεύτερον τέκνον εις 25 Γερμανικά Μάρκα διά το τρίτον και τέταρτον τέκνον εις 60 Γερμανικά Μάρκα δι` έκαστον επόμενοντέκον εις 70 Γερμανικά Μάρκα.
3. Η μέχρι τούδε παράγραφος 2 καθίσταται παράγραφος 3.
Άρθρον 2
Το άρθρον 38 του Προσθέτου Συμφώνου καταργείται.
Το μέχρι τούδε άρθρον 38α του Προσθέτου Συμφώνου καθίσταται άρθρον 38.
Άρθρον 3
Η παρούσα Σύμβασις ισχύει και διά το Βερολίνον, εφ` όσον, εντός τριμήνου από της ενάρξεως της ισχύος της Συμβάσεως, η Κυβέρνησις της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας δεν προβή εις αντίθετονδήλωσιν προς την Κυβέρνησιν της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Άρθρον 4
(1) Η παρούσα Σύμβασις χρήζει επικυρώσεως. Τα έγγραφα επικυρώσεως θα ανταλλαγούν το ταχύτερον δυνατόν εις Αθήνας.
(2) Η παρούσα Σύμβασις τίθεται εις εφαρμογήν την ημέραν της ανταλλαγής των εγγράφων επικυρώσεως με ισχύν από 1ης Ιανουαρίου 1975.
ΤΕΛΙΚΟΝ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΝ
Επί της Δευτέρας Συμβάσεως τροποποιητικής της από 25ης Απριλίου 1961 Συμβάσεως “περί Κοινωνικής Ασφαλείας” της συναφθείσης μεταξύ του Βασιλείου της Ελλάδος και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.
Άρθρον 1
Εις περίπτωσιν καθ` ην μεταξύ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και ετέρου Κράτους τεθή εν ισχύι παρομοίαΣύμβασιςπροβλέπουσα την κατά τας διατάξεις της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας καταβολήν επιδομάτων τέκνων διά τα εις την πατρίδα των διαμένοντα τέκνα αλλοδαπών εργατών εις ποσά υψηλότερα εκείνων της παρούσης Συμβάσεως, η Ελληνική Κυβέρνησις δύναται να ζητήση την διεξαγωγήν σχετικών διαπραγματεύσεων. Εάν εν τούτοις τεθή εν ισχύι τοιαύτη Σύμβασις μεθ` ενός Κράτους, μετά της Κυβερνήσεως του οποίου υφίσταται Συμφωνία Επιλογής και Τοποθετήσεως μισθωτών, τότε ισχύουν τα συμπεφωνημένα υψηλότερα επιδόματα και διά την παρούσανΣύμβασιν.
Άρθρον 2
Εις περίπτωσιν καθ` ην, κατά την αντίληψιν ενός των Συμβαλλομένων Μερών ήθελονμεταβληθή ουσιωδώς αι προϋποθέσεις, αι οποίαιήγαγον εις την σύναψιν της παρούσης Συμβάσεως, τούτο δικαιούται να ζητήση την διεξαγωγήν νέων διαπραγματεύσεων. Τούτο ισχύει ιδιαιτέρως:
(α) όσον αφορά τας προσπαθείας της Ελλάδος να καταστή πλήρες μέλος της Κοινής Αγοράς και
(β) όταν αυξηθούν οισιωδώς τα ποσά του επιδόματος τέκνων, τα οποία προβλέπει η νομοθεσία της Ελληνικής Δημοκρατίας διά τα τέκνα, τα οποία κατοικούν εις την Ελλάδα.
Άρθρον 3
Το παρόν πρωτόκολλον αποτελεί αναπόσπαστον μέρος της Δευτέρας Συμβάσεως, τροποποιητικής της από 25ης Απριλίου 1961 Συμβάσεως περί Κοινωνικής Ασφαλείας, της συναφθείσης μεταξύ του Βασιλείου της Ελλάδος και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, τίθεται εν ισχύι την αυτήν ημέραν μετά της Συμβάσεως και έχει την αυτήν χρονικήνδιάρκειαν ισχύος.

Άρθρον δεύτερον

Ο παρών νόμος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ` Ημών σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως Νόμος του Κράτους.

Εν Αθήναις τη 3 Ιουλίου 1975

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ