Νόμος 571 ΦΕΚ Α΄97/5.4.1977
Περί αντικαταστάσεως του άρθρου 59 του Α.Ν. 1324/1949 “περί προστασίας και αποκαταστάσεως Αναπήρων Πολέμου Οπλιτών και των Θυμάτων Πολέμου”.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, απεφασίσαμεν
Άρθρον 1
Το άρθρον 59 του Α.Ν. 1324/1949 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“1. Εις τους αναπήρους Αξιωματικούς, Ανθυπασπιστάς και Οπλίτας του Στρατού, Ξηράς, Αέρος και Θαλάσσης, και εις τους αντιστοιχούντας των Σωμάτων Ασφαλείας, του Λιμενικού και Πυροσβεστικού Σώματος και της Αγροφυλακής, παθόντος ένεκα πολέμου ή της εν ειρήνη υπηρεσίας των και ένεκα ταύτης και:
α. Απολέσαντας την όρασιν αμφοτέρων των οφθαλμών.
β. Υποστάντας ακρωτηριασμόν αμφοτέρων των άνω άκρων ή κάτω άκρων, εις το ύψος της κνήμης.
γ. Παραπληγικούς και ημιπληγικούς συνεπεία τραυμάτων ή κακουχιών ως και εκ της παθήσεώς των ταύτης παραμένοντας διαρκώς κλινήρεις.
δ. Υποστάντας ακρωτηριασμόν ενός σκέλους από του ύψους της κατ` ισχίον αρθρώσεως μετά χρονίας καθολικής παραμορφωτικής σπονδυλοαρθρίτιδος ή γενικής σωματικής ατροφίας και καταβολής αποτόκου ετέρων συμπαρομαρτουσών παθήσεων.
ε. Πάσχοντας εξ υπολειμμάτων εγκεφαλίτιδος, εις ας περιπτώσεις αι διαταραχαί της κινητικότητος είναι τοσαύτης εντάσεως ώστε καθιστώσι την παραμονήν του πάσχοντος εν τη κλίνη συνεχώς απαραίτητον, ή δεν επιτρέπουσιν αυτώ την εκτέλεσιν των απαραιτήτων κινήσεων διά την εξυπηρέτησιν των στοιχειωδών αναγκών του ατόμου, ως φαγητού, ενδύσεως κ.λ.π.
ζ. Φέροντος συγχρόνως ακρωτηριασμόν ενός άνω και ενός κάτω άκρου από του ύψους του βραχίονος και της κνήμης, αντιστοίχως. η. Παθόντας συνεπεία τραύματος απώλεια νεκτεταμένην οστεώδους ουσίας του κρανίου, προωθήσεως αυτής κατά τον βήχα και μετατραυματική νημιπληγίαν μετά επιληψίας, παρέχεται δι` όλην την διάρκειαν της ζωής αυτών δικαίωμα όπως, άνευ γνωματεύσεως της Ανωτάτης του Στρατού Υγειονομικής Επιτροπής ή άλλης τινός προϋποθέσεως, προσλαμβάνω σιδαπάναις του Ελληνικού Δημοσίου, διά συμβάσεως μετ` αυτής εγγράφως καταρτιζομένης και εγκρινομένης υπό του Υπουργού Εθνικής Αμύνης και επί μηνιαίωμισθώ ουχί ανωτέρω του υπό των Συλλογικών Συμβάσεων ή άλλων σχετικών διατάξεων διά τας αδελφάς νοσοκόμους μονοετούς φοιτήσεως καθοριζομένου, θεραπαινίδα προς εξυπηρέτησιν αυτών.
2. Η υπογραφείσα σύμβασις, διαλαμβάνουσα τα στοιχεία ταυτότητος της θεραπαινίδος, τους όρους απασχολήσεώς της και τον συμφωνηθέντα μισθόν, υποβάλλεται, μετ` αντιγράφου της πράξεως συνταξιοδοτήσεως του προσλαμβάνοντας αναπήρου, εν κεκυρωμένω αντιγράφω εις τον Υπουργόν Εθνικής Αμύνης, επί τη εγκρίσει δε αυτής ο μισθός της προσληφθείσης, εκκαθαριζόμενος κατά τας κειμένας διατάξεις, καταβάλλεται διά τον από της προσλήψεως και εφεξής χρόνον εκ του Δημοσίου Ταμείου, διά λογαριασμόν του προσλαβόντος ταύτην.
3. Εις αναπήρους Αξιωματικούς, Ανθυπασπιστάς και Οπλίτας:
α. Εχοντας απώλειαν της οράσεως αμφοτέρων των οφθαλμών, ως και ακρωτηριασμόν αμφοτέρων των άνω άκρων, ασχέτως ύψους ακρωτηριασμού.
β. Εχοντας απώλειαν της οράσεως αμφοτέρων των οφθαλμών και πλήρη τετραπληγίαν καθιστώσαν τον ανάπηρον διαρκώς κλινήρη, παρέχεται δικαίωμα προσλήψεως, υπό τους εις τας προηγουμένας παραγράφους όρους και υπό τας αυτάς διατυπώσεις διά την εκ του Δημοσίου Ταμείου πληρωμήν των και δευτέρας θεραπαινίδος.
4. Διά κοινών αποφάσεων των Υπουργών Εθνικής Αμύνης και Οικονομικών δύναται, και άνευ συνδρομής των εν παρ. 1 του παρόντος άρθρου ονομαζομένων παθήσεων να εγκρίνεται και διά πάντα ανάπηρον Αξιωματικόν, Ανθυπασπιστήν και Οπλίτην του Στρατού Ξηράς, Αέρος και Θαλάσσης και τους αντιστοιχούντας των Σωμάτων Ασφαλείας, του Λιμενικού και Πυροσβεστικού Σώματος της Αγροφυλακής έχοντα αναπηρίαν 100% ένεκα του πολέμου ή της εν ειρήνη υπηρεσίας των και ένεκα ταύτης, η πρόσληψις θεραπαινίδος, κατά τους όρους της αυτής παρ. 1, εφ` όσον η Ανωτάτη του Στρατού Υγειονομική Επιτροπή ήθελε γνωματεύσει τη αιτήσει του, ότι ούτος έχει ανάγκην τοιαύτης. Υπό της Επιτροπής ταύτης δέον να λαμβάνεται υπ` όψιν, εκτός της αναπηρίας η κατά την εξέτασιν γενική υγιεινή κατάστασις του αναπήρου. Κατά της τυχόν δυσμενούς δι` αυτόν γνωματεύσεως δύναται ο αιτήσας να προσφύγη ενώπιον της Αναθεωρητικής του Στρατού Υγειονομικής Επιτροπής. Υποβαλόντες αίτησιν και κριθέντες δυσμενώς μέχρι της δημοσιεύσεως του παρόντος νόμου, δύναται να προσφύγωσι προς επανάκρισιν της τελευταίας Επιτροπής.
5. Διά την υπό του Δημοσίου καταβολήν των αποδοχών των κατά τ` ανωτέρω θεραπαινίδων εγγράφεται εις τον Προϋπολογισμόν του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης ειδική πίστωσις.
6. Η καταγγελία υπό του αναπήρου της μετά της θεραπαινίδος συμβάσεως ως και η καθ` οιονδήποτε τρόπον αποχώρησις ταύτης δηλοποιείται παρ` αυτού αμελλητί εις τον Υπουργόν Εθνικής Αμύνης, όστις διά πράξεώς του εντέλλεται την διακοπήν, από της καταγγελίας ή αποχωρήσεώς της, της εκ του Δημοσίου μισθοδοσίας της. Εν περιπτώσει καταγγελίας, καθ` οιονδήποτε τρόπον της μεταξύ αναπήρου και θεραπαινίδος συμβάσεως, το Δημόσιον δεν υποχρεούται εις αποζημίωσίν τινά.
7. Κατά πάσαν περίπτωσιν δύναται οι δικαιούμενοι θεραπαινίδος να προσλάβωσιν,εγκρίσει του Υπουργού Εθνικής Αμύνης, αντί γυναικός θεράποντα άρρενα.
Άρθρον 2
Η ισχύς του παρόντος άρχεται από 1ης Ιανουαρίου 1977, πάσα δε ετέρα διάταξις γενική ή ειδική αντικειμένη εις τον παρόντα νόμον καταργείται.
Ο παρών νόμος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ΄ Ημών σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.
Εν Αθήναις τη 31 Μαρτίου 1977
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ