Νόμος 472 ΦΕΚ Α΄305/16.11.1976
Περί κυρώσεως του εν Παρισίοις υπογραφέντος την 30ην Νοεμβρίου 1972 πρωτοκόλλου, τροποποιούντος την εν Παρισίοις την 22αν Νοεμβρίου 1928 υπογραφείσαν Σύμβασιν περί των Διεθνών Εκθέσεων.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, απεφασίσαμεν

Άρθρον πρώτον
Κυρούται και έχει ισχύν Νόμου τον εν Παρισίοις υπογραφέν την 30ην Νοεμβρίου 1972 Πρωτόκολλον τροποποιούν την εν Παρισίοις, την 22αν Νοεμβρίου 1928 υπογραφείσαν Σύμβασιν “περί των Διεθνών Εκθέσεων”, ούτινος το κείμενον εν πρωτοτύπω εις την γαλλικήν γλώσσαν και εν μεταφράσει εις την ελληνικήν, έχει ως έπεται: Πρωτόκολλον τροποποιούν την περί των Διεθνών Εκθέσεων Σύμβασιν, υπογραφείσαν εν Παρισίοις την 22.11.1928. Τα μέρη εις την παρούσαν Σύμβασιν, θεωρούντα ότι οι κανονισμοί και αι διαδικασίαι καθιερωθείσαι δια της Συμβάσεως “περί Διεθνών Εκθέσεων” της υπογραφείσης εν Παρισίοις την 22.11.1928, τυγητροποποιηθείσης και συπληρωθείσης δια των πρωτοκόλλων της 10.5.1948 και 16.11.1966, αποδείχθησαν χρήσιμοι και απαραίτητοι εις τους διοργανωτάς των Εκθέσεων τούτων ως και εις τας συμμετεχούσας εις ταύτας χώρας. Επιθυμούντα να προσαρμόσουν εις τας συνθήκας της συγχρόνου δραστηριότητος τους εν λόγω κανονισμούς και διαδικασίας, ως και εκείνους οίτινες αφορούν εις τον οργανισμόν τον επιφορτισμένον με την εφαρμογήν των διατάξεων της Συμβάσεως ως και την συγκέντρωσιν των διατάξεων τούτων εις εν μόνον όργανον το οποίον πρόκειται να ανατικαταστήση την Σύμβασιν του 1928. Συνεφώνησαν τα κάτωθι:
Άρθρον Ι.
Το παρόν πρωτόκολλον σκοπεύει:
α) Να τροποποιήση τους κανονισμούς και τας διαδικασίας τας αφορώσας εις τας διεθνείς εκθέσεις, και
β) να τροποποιήση τας διατάξεις τας αφορώσας εις τας δραστηριότητας του Διεθνούς Γραφείου Εκθέσεων.
Άρθρον ΙΙ
Τροποποιήσεις
Η Σύμβασις του 1928 ετροποποιήθη εκ νέου δια του παρόντος Πρωτοκόλλου, συμφώνως προς τους στόχους τους διατυπωθέντος εις τον 1ον άρθρον. Το κείμενον της Συμβάσεως, ούτω τροποποιηθέν περιέχεται εις το παράρτημα του παρόντος Πρωτοκόλλου και αποτελεί αναπόσπαστον μέρος αυτού.
Άρθρον ΙΙΙ
Το παρόν Πρωτόκολλον είναι ανοικτόν προς υπογραφήν υπό των Μερών της Συμβάσεως των Παρισίων 1928 από της 30ης Νοεμβρίου 1972 μέχρι της 30ης Νοεμβρίου 1973, και ΘΑ παραμείνη ανοικτόν προς προσχώρησιν των ως άνω Μερών και μετά την τελευταίαν ταύτην ημερομηνίαν. 2. Τα Μέρη της Συμβάσεως του 1928 δύνανται να καταστούν Μέρη του παρόντος πρωτοκόλλου δια:
α) Υπογραφής άνευ επιφυλάξεως της επικυρώσεως, αποδοχής ή εγκρίσεως.
β) Υπογραφής υπό την επιφύλαξιν της επικυρώσεως, αποδοχής ή εγκρίσεως, ακολουθουμένης υπό επικυρώσεως, αποδοχής ή εγκρίσεως.
γ) Προσχωρήσεως.
3. Τα όργανα επικυρώσεως, αποδοχής, εγκρίσεως η προσχωρήσεως κατατίθενται παρά τη Κυβερνήσει της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Άρθρον V
Το παρόν πρωτόκολλον θα τεθή εν ισχύϊ από της ημερομηνίας καθ` ην 29 Κράτη θα καταστούν Μέρη τούτου, συμφώνως προς τους όρους τους προβλεπομένους εις το άρθρον ΙΙΙ.
Άρθρον VΙ
Αι διατάξεις του παρόντος πρωτοκόλλου δεν εφαρμόζονται εις την περίπτωσιν της εγγραφής μιάς εκθέσεως δια την οποίαν θα έχη “κρατηθή” μία ημερομηνία υπό του Διεθνούς Γραφείου Εκθέσεων. μέχρι και της συνεδριάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου, η οποία θα έχη αμέσως προηγηθή της ενάρξεως ισχύος του παρόντος πρωτοκόλλου, συμφώνως προς τας διατάξεις του ως άνω άρθρου ΙΥ.
Άρθρον IV
Η Κυβέρνησις της Γαλλικής Δημοκρατίας θα κοινοποιήση εις τας Κυβερνήσεις των συμβαλλομένων Μερών ως και εις το Διεθνές Γραφείον Εκθέσεων:
α) Τας υπογραφάς, επικυρώσεις, εγκρίσεις, αποδοχάς αι προσχωρήσεις, συμφώνως προς το άρθρον ΙΙΙ.
β) Την ημερομηνίαν καθ` ην το παρόν πρωτόκολλον θα τεξή εν ισχύϊ, συμφώνως προς το άρθρον IV.
Άρθρον VII
Αμα τη θέσει εν ισχύϊ του παρόντος πρωτοκόλλου, η Κυβέρνησις της Γαλλικής Δημοκρατίας, θα πρωτοκολλήση τούτο, παρά τη Γραμματεία του, Ο.Η.Ε., συμφώνως προς το άρθρον 102 του χάρτου των Ηνωμένων Εθνών. Εις πίστωσιν του ανωτέρω οι υπογεγραμμένοι δεόντως εξουσιοδοτημένοι προς τούτο, υπέγραψαν το παρόν πρωτόκολλον. Εγένετο εν Παρισίοις την 30ην Νοεμβρίου 1972 εις την γαλλικήν εις εν αντίτυπον, το οποίον θα φυλαχθή εις τα αρχεία της Κυβερνήσεως του Γαλλικού Κράτους, ήτις θα αποστείλη εις τας Κυβερνήσεις όλων των Μερών της Συμβάσεως του 1928 πιστά αντίγραφα τούτου.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ
Σύμβασις περί των “Διεθνών Εκθέσεων”, υπογραφείσα εν Παρισίοις την 22αν Νοεμβρίου 1928, τροποποιηθείσα και συμπληρωθείσα δια των πρωτοκόλλων της 10ης Μαίου 1948, 16ης Νοεμβρίου 1966 και 30ης Νοεμβρίου 1972.
ΤΙΤΛΟΣ Ι.
Άρθρον 1
Ορισμοί και Αντικείμενα
1. Εκθεσις είναι μία εκδήλωσις η οποία ασχέτως ειδικής ονομασίας – σκοπόν κύριον έχει την διδασκαλίαν του κοινού, παρουσιάζουσα τα μέσα τα οποία διαθέτει ο άνθρωπος διά την ικανοποίησιν των αναγκών ενός πολιτισμού και προβάλλουσα τας πραγματοποιηθείσας πρόοδους ή τας προοπτικάς του μέλλοντος ει ένα ή περισσοτέρους τομείς της ανθρωπίνης δραστηριότητος.
2. Η Εκθεσις καλείται διεθνής όταν μετέχουν εις ταύτην πλείονα του ενός Κράτη.
3. Συμμετέχοντες εις μίαν διεθνή Εκθεσιν είναι αφ` ενός μεν οι εκθέται των επισήμως εκπροσωπουμένων Κρατών και οι οποίοι κατατάσσονται κατά Εθνικά Τμήματα, αφ` ετέρου δε οι Διεθνείς Οργανισμοί ή οι εκθέται οίτινες διαμένουν εις Χώρας αι οποίαι δεν συμμετέχουν επισήμως, και τέλος εκείνοι, κυρίως οι ανάδοχοι, οίτινες έχουν εξουσοδοτηθή συμφώνως προς τους κανονισμούς της Εκθέσεως να καταγίνωνται με άλλην δραστηριότητα.
Άρθρον 2
Η παρούσα σύμβασις εφαρμόζεται εις όλας τας Διεθνείς Εκθέσεις, εκτός των:
α) Εκθέσεων διαρκείας μικροτέρας των τριών εβδομάδων,
β) Εκθέσεων των καλών Τεχνών.
γ) Εκθέσεων κυρίως εμπορικών.
Άρθρον 3
1. Παρά τον τίτλον ο οποίος θα ήτο δυνατόν να δοθή εις μίαν έκθεσιν υπό των διοργανωτών της, η παρούσα Σύμβασις διακρίνει τας Εκθέσεις εις γενικάς και ειδικάς.
2. Εκθεσις τις είναι γενική όταν εις ταύτην παρουσιάζωνται χρησιμοποιούμενα μέσα ή και πραγματοποιηθείσαι ή μέλλουσαι να πραγματοποιηθούν πρόοδοι εις πλείνας κλάδους της ανθρωπίνης δραστηριότητος, ως προκύπτουν εκ της ταξινομήσεως της προβλεπομένης εις το άρθρον 30 (παρ. 2α) της παρούσης συμβάσεως.
3. Είναι ειδική όταν αύτη αφιερούται εις ένα μόνον Κλάδον της ανθρωπίνης ενεργείας, ως ο Κλάδος ούτος έχει προσδιορισθή εις την εν λόγω ταξινόμησιν.
ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ.
Διάρκεια 4
1. Η διάρκεια μιά Εκθέσεως δεν δύναται να υπερβαίνη τους εξ μήνας.
2. Αι ημερομινίαι ενάρξεως και λήξεως μιάς εκθέσεως καθορίζονται από την στιγμήν της εγγραφής των και δεν δύνανται να τροποποιηθούν παρά μόνον εις περίπτωσιν ανωτέρας βίας και μετά την σύμφωνον γνώμην του Διεθνούς Γραφείου των Εκθέσεων (καλούμενον εφεξής Γραφείον), δια το οποίον προβλέπουν αι διατάξεις του τίτλου V της παρούσης συμβάσεως. Πάντως η συνολική διάρκεια της εκθέσεως δεν δύναται να υπερβή τους εξ μήνας.
Άρθρον 5
1. Η συχνότης πραγματοποιήσεως των προβλεπομένων δια της παρούσης Συμβάσεως Εκθέσεων, ρυθμίζεται κατά τον ακόλουθον τρόπον.
α) Μεταξύ δύο γενικών εκθέσεων, εις την ιδίαν χώραν, πρέπει να παρεμβάλληται εν διάστημα 20 ετών τουλάχιστον, και εν διάστημα πέντε ετών τουλάχιστον πρέπει αν παρεμβάληται μεταξύ μιας ειδικής και μιάς γενικής εκθέσεως.
β) Εν διάστημα δέκα ετών τουλάχιστον πρέπει να παρεμβάληται μεταξύ δύο γενικών εκθέσεων, διοργανουμένων εις διαφόρους χώρας.
γ) Εν διάστημα δέκα ετών τουλάχιστον πρέπει να παρεμβάληται μεταξύ δύο ειδικών εκθέσεων της αυτής φύσεως διοργανουμένων εις την αυτήν χώραν και εν διάστημα τουλάχιστον πέντε ετών, πρέπει να παρεμβάληται μεταξύ δύο ειδικών εκθέσεων διαφόρου φύσεως.
δ) Εν διάστημα τουλάχιστον πέντε ετών, πρέπει να χωρίζη δύο εκθέσεις της αυτής φύσεως διοργανουμένας εις διαφόρους χώρας και εν διάστημα τουλάχιστον δύο ετών πρέπει να χωρίζη δύο ειδικάς εκθέσεις διαφόρου φύσεως.
2. Παρά τας διατάξεις του ως άνω άρθρου 1, το Γραφείον δύναται, κατ` εξαίρεσιν και υπό τας προβλεφθείσας προϋποθέσεις του άρθρου 2 (παρ. 3) να περιορίση τα ως άνω χρονικά διαστήματα, αφ` ενός μεν επ` ωφελεία των Ειδικών Εκθέσεων, αφ` ετέρου δε και εντός του ορίου των επτά ετών, προς οφέλον των γενικών εκθέσεων, διοργανουμένων εις διαφόρους χώρας.
3. Τα διαστήματα τα οποία πρέπει να χωρίζουν τας εγγεγραμμένας εκθέσεις δέον όπως έχουν σημείον ενάρξεως την ημερομηνίαν ενάρξεως της Εκθέσεως.
ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ.
Άρθρον 6
Εγγραφή
1. Η Κυβέρνησις ενός συμβαλλομένου Κράτους επί εδάφους του οποίου έχει σχεδιασθή μία έκθεσις (εφεξής καλουμένη προσκαλούσα Κυβέρνησις) πρέπει να απευθύνη εις το Γραφείον αίτησιν δια να λάβη την εγγραφήν της, προσδιορίζουσα τα νομοθετικά, ρυθμιστικά ή οικονομικά μέτρα τα οποία προβλέπει επί τη ευκαιρία αυτής της εκθέσεως. Η Κυβέρνησις ενός Κράτους, μη μέρους, ήτις επιθυμεί να επιτύχη εγγραφήν δια μίαν έκθεσιν, δύναται κατά τον ίδιον τρόπον να απευθύνη αίτησιν εις το Γραφείον υπό την προϋπόθεσιν της αναλήψεως της υποχρεώσεως να σεβασθή δια την έκθεσιν ταύτην τας διατάξεις των τίτλων Ι, ΙΙ, ΙΙΙ και IV, της συμβάσεως ταύτης, ως και τους εκδοθέντας κανονισμούς δια την εφαρμογήν των.
2. Η αίτησις εγγραφής πρέπει να γίνη υπό της Κυβερνήσεως της επιφορτισμένης με τας διεθνείς σχέσεις, αναφέρουσα τον τόπον όπου θα πραγματοποιηθή η σχεδιαζόμενη Εκθεσις (εφεξής καλουμένη προσκαλούσα Κυβερνησις), ακόμη και εις την περίπτωσιν καθ` ην αυτή η Κυβέρνησις δεν είναι ο διοργανωτής της Εκθέσεως.
3. Το Γραφείον προσδιορίζει δια υποχρεωτικών κανονισμών την μεγίστην προθεσμίων δια να “κρατήση” την ημερομηνίαν της εκθέσεως ως και την ελάχιστην προθεσμίαν δια την κατάθεσιν της αιτήσεως περί εγγραφής. Επίσης το Γραφείον καθορίζει τα συνωδά έγγραφα μιάς τοιαύτης αιτήσεως. Το Γραφείον καθορίζει επίσης, δι` αναγκαστικού κανονισμού, το ποσόν των απαιτουμεων συνδρόμων δια τα έξοδα εξετάσεως της αιτήσεως.
4. Η εγγραφή δεν χορηγείται παρά μόνον όταν η Εκθεσις πληροί τους καθορισθέντας όρους υπό της Συμβάσεως και υπό των κανονισμών του Γραφείου.
Άρθρον 7
1. Οταν δύο ή πλείονα Κράτη συναγωνίζωνται μεταξύ των δια την εγγραφήν μιά Εκθέσεως και δεν καταλήγουν εις συμφωνίαν, συγκαλούν την Γενικήν Συνέλευσιν του Γραφείου ή οποία αποφασίζει, λαμβάνουσα υπ` όψιν τας επικαλουμένας απόψεις των μερών και, μάλιστα, τους ειδικούς λόγους ιστορικής ή ηθικής λύσεως, τον διαδραμόντα χρόνον από της τελευταίας εκθέσεως και τον αριθμόν των ήδη διοργανωθεισών εκδηλώσεων υπό των εν ανταγωνισμώ ευρισκομένων Κρατών.
2. Το Γραφείον δίδει προτίμησιν – εκτός της περιπτώσεως των εξαιρετικών περιστατικών – εις έκθεσιν σχεδιαζομένην επί του εδάφους του συμβαλλομένου Κράτους.
Άρθρον 8
Εκτός της περιπτώσεως της προβλεφθείσης υπό του άρθρου 4, παρ. 2 το Κράτος το οποίον έχει λάβει τον εγγραφήν μιά Εκθέσεως, απολλύει τα συνοδεύοντα την εγγραφήν ταύτην δικαίωμα αν μετατρέψη την ημερομηνίαν κατά την οποίαν, ως έχει διακηρύξει, θα εμπαγραματοποιείτο η έκθεσις. Εάν ζητήση να διοργανώση την έκθεσιν εις άλλην ημερομηνίαν πρέπει να εισαγάγη μίαν νέαν αίτησιν και να υποβληθή αν υπάρχη χώρος, εις την καθορισθείσαν εν τω άρθρω 7 διαδικασίαν, την οποίον περιπλέκουν ενδεχόμενοι ανταγωνισμοί.
Άρθρον 9
1. Δι` εκάστην έκθεσιν, ήτις δεν έχει εγγραφή, τα συμβαλλόμενα μέρη αρνούνται την συμμετοχήν των (συνδρομήν), την αιγίδα των ως και πάσαν επιχορήγησιν.
2. Τα συμβαλλόμενα Κράτη έχουν την ευχέρειαν να μην συμμετάσχουν εις έκθεσιν ήδη εγγεγραμμένην.
3. Εκαστον συμβαλλόμενον Κράτος θα χρησιμοποιήση όλα τα μέσα τα οποία κατά την νομοθεσίαν του, θα έκρινε, πλέον προσφορά δια να αντιδράση κατά διοργανωτών “φανταστικών” εκθέσεων ή εκθέσεων εις ας οι συμβαλλόμενοι θα προσελκύοντο δολίως δια υποσχέσεων, αγγελιών ή ψευδών διαφημίσεων.
ΤΙΤΛΟΣ IV.
Άρθρον 10
Υποχρεώσεις των διοργανωτών των εγγεγραμμένων Εκθέσεων και τα συμμετέχοντα Κράτη
1. Η προσκαλούσα Κυβέρνησις πρέπει να επαγρυπνή δια τον σεβασμόν των διατάξεων της παρούσης συμβάσεως και των εκδιδομένων κανονισμών δια την εφαρμογήν της.
2. Εάν η Κυβέρνησις αύτη δεν οργανώνη η ιδία την Εκθεσιν, το νομικόν πρόσωπον το οποίον την διοργανώνει, πρέπει να είναι επισήμως ανεγνωρισμένον, προς τον σκοπόν τούτον υπό της Κυβερνήσεως, η οποία εγγυάται την εκτέλεσιν των υποχρεώσεων του νομικού τούτου προσώπου.
Άρθρον 11
1. Ολαι αι προσκλήσεις δια συμμετοχήν εις μίαν έκθεσιν, απευθυνόμεναι εις συμβαλλόμενα Μέρη ή Κράτη μη μέλη, πρέπει να αποσταλούν δια της διπλωματικής οδού υπό μόνης της Κυβερνήσεως της προσκαλούσης Χώρας προς την Κυβέρνησιν, μόνον, της προηγουμένης, δια την αυτήν – ταύτην την προσκαλουμένην Κυβέρνησιν, ως και τ` άλλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα τα οποία ευρίσκονται υπό την εξουσίαν της τελευταίας, πρέπει να αποστέλλωνται δια της ιδίας οδού προς την προσκαλούσαν Κυβέρνησιν, ακόμη και όταν αι επιθυμίαι συμμετοχής εκδηλούνται υπό φυσικών ή νομικών προσώπων μη προσκληθέντων, αι προσκλήσεις δέον να λαμβάνουν υπ` όψιν τας προδιαγεγραμμένας υπό του Γραφείου Προθεσμίας. Αι προσκλήσεις προς Οργανισμούς Διεθνούς χαρακτήρος απευθύνονται απ` ευθείας εις τούτους.
2. Ουδέν συμβαλλόμενον μέρος δύναται να οργανώνη ή να θέση υπό την αιγίδα του συμμετοχήν εις έκθεσιν διεθνή εάν αι ως άνω προσκλήσεις δεν έχουν απευθυνθή συμφώνως προς τας διατάξεις της συμβάσεως ταύτης.
3. Τα συμβαλλόμενα Μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωσιν να μην απευθύνουν ή να μην αποδεχθούν οιανδήποτε πρόσκλησιν προς συμμετοχήν εις Εκθεσιν τινα, είτε πρόκειται να λάβη αύτη χώραν επί του εδάφους συμβαλλομένου Κράτους ή επί εδάφους Κράτους μη Μέλους, εάν η πρόσκλησις αύτη δεν κάμνη μνείαν περί της χορηγηθείσης εγγραφής συμφώνως προς τας διατάξεις της παρούσης συμβάσεως.
4. Εκαστον συμβαλλόμενον Μέρος δύναται να αιτήση από τους διοργανωτάς να αποφεύγουν όπως αποστέλλουν εις αυτό προσκλήσεις άλλας εκτός αυτής, ήτις προορίζεται δια τούτο. Δύνανται επίσης να απέχη της διαβιβάσεως προσκλήσεων ή επιθυμιών συμμετοχής εκφρασθεισών υπό φυσικών ή νομικών προσώπων μη προσκληθέντων.
Άρθρον 12
Η παρούσα προσκαλούσα Κυβέρνησις δέον όπως ονομάζη ένα γενικόν Επίτροπον της Εκθέσεως επιφορτισμένον να την εκπροσωπή εις ό,τι αφορά όλους τους σκοπούς της παρούσης συμβάσεως και δια κάθε τι το οποίον αφορά εις την Εκθεσιν.
Άρθρον 13
Η Κυβέρνησις εκάστης Χώρας ήτις συμμετέχει εις μίαν Εκθεσιν πρέπει να ονομάζη ένα γενικόν Επίτροπον του τομέως της (εις την Εκθεσιν) δια να την εκπροσωπή παρά τη Προσκαλούση Κυβερνήσει. Ο Γενικός Επίτροπος της συμμετεχούσης χώρας, είναι ο μόνος επιφορτισμένος με την οργάνωσιν της Εθνικής της εκπροσωπήσεως, πληροφορεί τον Γενικόν Επίτροπον της Εκθέσεως, περί της συνθέσεως, της εκπροσωπήσεως, και μεριμνά δια τον σεβασμόν των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των εκθετών.
Άρθρον 14
1. Εν η περιπτώσει αι γενικαί εκθέσεις απαιτούν εθνικά περίπτερα, όλαι αι συμμετέχουσαι Κυβερνήσεις κατασκευάζουν τα περίπτερα των ιδίοις εξόδοις. Εν τούτοις κατά παρέκκλισιν δύνανται οι διοργανωταί των γενικών εκθέσειν να καταστκευάσουν τον χώρον προς μίσθωσιν εις τας Κυβερνήσεις αίτινες δεν είναι εις θέσιν να κατασκευάσουν εθνικά περίπτερα, τούτο δε κατόπιν προηγουμένης αδείας του Γραφείου.
2. Εις τας ειδικάς εκθέσεις, η κατασκευή οικημάτων βαρύνει τους διοργανωτάς.
Άρθρον 15
Εις μίαν γενικήν έκθεσιν δεν δύναται να εισπραχθή, ούτε υπό της προσκαλούσης Κυβερνήσεως, ούτε υπό των διοργανωτών της εκθέσεως, ούτε υπό των τοπικών αρχών μίσθωμα ή μορφή εξ εργολαβίας δια τους χορηγουμένους χώρους εις τας συμμετεχούσας Κυβερνήσεις (εξαιρέσει του μισθώματος δια τους διαρρυθμισθέντας χώρους δυνάμει της παρεκκλίσεως του άρθρου 14, 1). Εις την περίπτωσιν κατά την οποίαν θα ήτο απαραίτητος εις φόρος επί ακινήτου συμφώνως προς την εν ισχύϊ Νομοθεσίαν της προσκαλούσης χώρας, ούτος θα επιβαρύνη τους διοργανωτάς. Μόνον αι όντως προσφερόμεναι υπηρεσίαι κατ` εφαρμογήν των εγκεκριμένων υπό του Γραφείου κανονισμών, δύνανται να καταστούν αντικείμενον αμοιβής.
Άρθρον 16
Το Τελωνειακόν καθεστώς των Εκθέσεων καθορίζεται υπό του παραρτήματος της παρούσης συμβάσεως, της οποίας αποτελεί αναπόσπαστον μέρος.
Άρθρον 17
Εις μίαν έκθεσιν, δύνανται να θεωρηθούν ως εθνικά, κατά συνέπειαν, δύνανται να δηλωθούν υπό αυτήν την ονομασίαν μόνον τα τμήματα της εκθέσεως τ α συγκροτούμενα υπό την εξουσίαν των Γενικών Επιτροπών των διορισθέντων, συμφώνως προς το άρθρον 13 υπό των Κυβερνήσεων των συμμετασχόντων Κρατών. Εν Εθνικόν τμήμα περιλαμβάνει όλους τους Εκθέτας της υπ` όψιν Χώρας, ουχί όμως και τους αναδόχους.
Άρθρον 18
1. Εις μίαν έκθεσιν, εις ή μία ομάς εκθετών δύνανται να χρησιμοποιήσουν δι` εαυτούς γεωγραφικάς ονομασίας ανηκούσας εις εν των συμβαλλμένων Μερών, μόνον κατόπιν εξουσιοδοτήσεως του Γενικού Επιτρόπου του τομέως της Χώρας ταύτης, όστις και αντιπροσωπεύει την Κυβέρνησιν του εν λόγω Μέρους.
2. Εάν εν συμβαλλόμενον Μέρος, δεν συμμετέχη εις μίαν έκθεσιν, ο Γενικός Επίτροπος της εν λόγω Εκθέσεως επαγρυπνεί δια λογαριασμόν του εν λόγω μέρους δια τον σεβασμόν της προβλεπομένης υπό της προηγουμένης παραγράφου προστασίας.
Άρθρον 19
1. Τα εκτιθέμενα προϊόντα εις εν εθνικόν τμήμα ενός συμμετέχοντος Κράτους, πρέπει να ευρίσκωνται εις στενήν σχέσιν μετά του εν λόγω Κράτους (π.χ. αντικείμενα προερχόμενα από την περιοχήν ή προϊόντα παραγόμενα υπό των κατοίκων του).
2. Εν τούτοις δύνανται να επιδειχθούν, κατόπιν εξουσιοδοτήσεως των Γενικών Επιτροπών των άλλων ενδιαφερομένων Χωρών – Κρατών, άλλα αντικείμενα ή παραγόμενα προϊόντα υπό την προϋπόθεσιν ότι εξυπηρετούν απλώς και μόνον την ολοκλήρωσιν της παρουσιάσεως.
3. Εν περιπτώσει διαφωνίας μεταξύ συμμετεχόντων, εις ό,τι αφορά τα ως άνω παραγράφους 1 και 2, προσφέρεται μία Διαιτησία υπό το Συμβούλιον των Γενικών Επιτρόπων των Εθνικών τομέων και το οποίον αποφαίνεται κατά την πλειοψηφίαν των παρόντων Επιτρόπων. Η απόφασις είναι οριστική.
Άρθρον 20
1. Δεν πρέπει, εκτός αντιθέτων διατάξεων της εν ισχύϊ νομοθεσίας του προσκαλούντος Κράτους, να χορηγήται μονοπώλιον οιασδήποτε φύσεως, εκτός της περιπτώσεως των κοινών υπηρεσιών δια το μονοπώλιον των οποίων όμως χορηγείται εξουσιοδότησις του Γραφείου κατά την στιγμήν της εγγραφής. Εις αυτήν την περίπτωσιν οι διοργανωταί υποχρεούνται να:
α) Μνημονεύουν την ύπαρξιν αυτού ή αυτών των μονοπωλίων εις τον γενικόν κανονισμόν της εκθέσεως, ως και εις το συμβόλαιον περί συμμετοχής.
β) Να εξασφαλίσουν εις τους συμμετέχοντος την χρήσιν των μονοπωλιακών αυτών υπηρεσιών υπό τους συνήθεις, εντός της διοργανωτρίας Χώρας, όρους.
γ) Να μη περιορίσουν εν ουδεμία περιπτώσει τας εξουσίας των Γενικών Επιτρόπων εις τα Εθνικά των, τμήματα.
2. Ο Γενικός Επίτροπος της εκθέσεως λαμβάνει όλα τα μέτρα, ώστε τα αιτούμενα από τα συμμετέχοντα Κράτη τέλη να μην είναι μεγαλύτερα από εκείνα των διοργανωτών της εκθέσεως και εν πάση περιπτώσει από τα τακτικά εντοπίως τέλη.
Άρθρον 21
Ο Γενικός Επίτροπος της εκθέσεως λαμβάνει όλα τα δυνατά μέτρα διά την εξασφάλισιν της αποτελεσματικής λειτουργίας των υπηρεσιών δημοσίας χρήσεως εις το εσωτερικόν της εκθέσεως.
Άρθρον 22
Η προσκαλούσα Κυβερνήσεως καταβάλλει προσπαθείας διευκολύνσεως της οργανώσεως της συμμετοχής των Κρατών, και των υπηκόων των, κυρίως εις τα θέματα των μεταφορικών τελών και των όρων αποδοχής προσώπων και αντικειμένων.
Άρθρον 23
1. Ο Γενικός Κανονισμός μιάς Εκθέσεως πρέπει ν` αναφέρη κατά πόσον ανεξαρτήτως πιστοποιητικών συμμετοχής τα οποία δύνανται να χορηγηθούν, θα δοθούν ή όχι αμοιβαί εις τους συμμετέχοντας. Εν η περιπτώσει θα προβλεφθούν αμοιβαί, η διανομή των δύναται να περιορισθή εις ωρισμένας κατηγορίας.
2. Εκαστος των συμμετεχόντων δύναται να διακηρύξη προς της ενάρξεως της εκθέσεως ότι επιθυμεί να μείνη εκτός της διανομής των αμοιβών.
Άρθρον 24
Το Διεθνές Γραφείον Εκθέσεων, το αναφερόμενον εις τον κάτωθι τίτλον, δύναται να εκδώση κανονισμούς ορίζοντας τους γενικούς όρους συνθέσεως και λειτουργίας των Επιτροπών κρίσεως ως και του τρόπου διανομής των αμοιβών.
ΤΙΤΛΟΣ V.
Άρθρον 25
Θεσμικαί Διατάξεις
1. Συνεστήθη εις Διεθνής Οργανισμός υπό την ονομασίαν Διεθνές Γραφείον Εκθέσεων, επιφορτισμένον με την επαγρύπνισην και την φροντίδα της εφαρμογής της παρούσης συμβάσεως. Τα μέλη του είναι αι Κυβερνήσεις των συμβαλλομένων Μερών. Η έδρα του ευρίσκεται εν Παρισίοις.
2. Το Γραφείον διαθέτει νομικήν προσωπικότητα και κυρίως ικανότητα συνάψεως συμβολαίων, αποκτήσεως και πωλήσεως κινητών και ακινήτων, ως και να παρίσταται εις δικαστήρια.
3. Το Γραφείον έχει την ικανότητα τνα συνάψη συμφωνίας εις ό,τι αφορά τα προνόμια και ασυλίας, μετά των Κρατών και διεθνών οργανισμών δια την άσκησιν των αρμοδιοτήτων, αι οποίαι θα τους ενεπιστεύοντο βάσει της παρούσης Συμβάσεως.
4. Το Γραφείον διαθέτε μίαν Γενικήν Συνέλευσιν, ένα Πρόεδρον, μίαν εκτελεστικήν Επιτροπήν ειδικευμένας επιτροπάς, αντιπροέδρους, επιτροπάς και ένα γραμματέα υπό την διαδικασίαν του Γενικού Γραμματέως.
Άρθρον 26
Η γενική συνέλευσις σύγκειται εκ των υποδειχθέντων υπό των Κυβερνήσεων των συμβαλλομένων μερών αντιπροσώπων. Εκάστη αντιπροσωπεία δύναται να αποτελήται από ένα έως τρεις αντιπροσώπους κατά Κράτος.
Άρθρον 27
Η γενική συνέλευσις συνέρχεται εις τακτικάς συνεδριάσεις και δύναται ωσαύτως να συνέλθη και εις εκτάκτους τοιαύτας, αποφαίνεται εφ` όλων των προβλημάτων δια τα οποία η παρούσα Σύμβασις χορηγεί αρμοδιότητα εις το γραφείον του οποίου η συνέλευσις αποτελεί την ύψιστην αρχήν και κυρίως.
α) Συζητεί υιοθετεί και δημοσιεύει τους σχετικούς προς την εγγραφήν κανονισμούς την ταξινόμησιν και οργάνωσιν των διεθνών εκθέσεων, ως και τους σχετικούς προς την λειτουργίαν του γραφείου κανονισμούς. Η Γενική Συνέλευσις δύναται, εντός των ορίων της παρούσης συμβάσεως, να δημιουργήση υποχρεωτικώς κανονισμούς. Δύναται ωσαύτως να καταρτίση κανονισμούς – τύπους οίτινες θα χρησιμοποιηθούν ως οδηγοί δια την διοργάνωσιν των εκθέσεων.
β) Καταρτίζει τον προϋπολογισμόν, ελέγχει και εγκρίνει τους λογαριασμούς του γραφείου.
γ) Δημιουργεί τας Επιτροπάς τας οποίας αυτή κρίνει σκοπίμους, διορίζει τα μέλη της εκτελεστικής Επιτροπής και των άλλων επιτροπών και ορίζει την διάρκειαν της εντολής των.
ε) Εγκρίνει παν σχέδιον διεθνούς συμφωνίας προβλεπόμενον υπό του άρθρου 25 (3) της παρούσης συμβάσεως.
ζ) Εκλέγει τον γενικόν γραμματέα.
Άρθρον 28
1. Η Κυβέρνησις εκάστου συμβαλλομένου μέρους, ασχέτως αριθμού αντιπροσώπων, διαθέτει μίαν ψήφον εντός της γενικής συνελεύσεως. Εν τούτοις το δικαίωμα ψήφου αναστέλλεται εάν η ολότης των οφειλομένων συνεισφορών μιάς χώρας, κατ` εφαρμογήν του άρθρου 32, υπερβαίνουν το σύνολον των συνεισφορών της του προηγουμένου του τρέχοντος έτους.
2. Η γενική συνέλευσις δύναται εγκρύρως να συζητή όταν ο αριθμός των παρουσών αντιπροσωπειών εις την συνεδρίασιν της, και εχουσών δικαίωμα ψήφου αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον τα 2/3 του αριθμού των Κρατών Μελών των εχόντων δικαίωμα ψήφου. Εάν η απαρτία αύτη δεν επιτευχθή, δύναται αύτη να συγκαλήται εκ νέου επί της ιδίας ημερησίας διατάξεως εντός προθεσμίας τουλάχιστον ενός μηνός, ότε η αιτουμένη απαρτία βασίζεται εις το ήμισυ του αριθμού των συμβαλλομένων μερών άτινα διαθέτουν δικαίωμα ψήφου.
3. Αι αποφάσεις λαμβάνονται κατά την πλειοψηφίαν των παρουσών αντιπροσωπειών, αίτινες εκφράζουν την ψήφον των, υπέρ ή κατά. Εν τούτοις, εις τας ακολούθους περιπτώσεις απαιτείται πλειοψηφία δύο τρίτων:
α) Επί υιοθετήσεως σχεδίων τροπολογιών της παρούσης συμβάσεως.
β) Επί της δημιουργίας και τροποποιήσεως των κανονισμών.
γ) Επί αποδοχής του προϋπολογισμού και εγκρίσεως του ύψους των ετησίων συνεισφορών των συμβαλλομένων μερών.
δ) Επί εξουσιοδοτήσεως δια τροποποίσιν ημερομηνιών ενάρξεως και λήξεως μιά εκθέσεως, υπό τας προβλεπομένας εις το ως άνω άρθρον τέσσαρας προϋποθέσεις.
ε) Επί εγγραφής μιά εκθέσεως, ήτις θέλει διοργανωθή επί εδάφους Κράτους μη Μέλους, εν η περιπτώσει αύτη ανταγωνίζεται έκθεσιν διοργανωθησομένην επί εδάφους συμβαλλομένου τινός μέρους.
στ) Επί σμικρύνσεως των προβλεπομένων εις το άρθρον 5 της παρούσης συμβάσεως χρονικών διαστημάτων.
ζ) Επί αποδοχής επιφυλάξεων δια τροπολογίαν προβαλλομένην υπό ενός συμβαλλομένου Μέρους. Η εν λόγω τροπολογία δύναται κατ` εφαρμογήν του άρθρου 33, να υιοθετηθή, κατά περίπτωσιν κατόπιν πλειοψηφίας των 4/5 κατόπιν ομοφωνίας.
η) Επί εγκρίσεως παντός σχεδίου διεθνούς συμφωνίας.
θ) Επί διορισμού γενικού γραμματέως.
Άρθρον 29
1. Η γενική συνέλευσις εκλέγει, κατόπιν μυστικής ψηφοφορίας και δια μίαν διετίαν, μεταξύ των αντιπροσώπων των Κυβερνήσεων των Συμβαλλομένων Μερών, τον Πρόεδρον όστις κατά την διάρκειαν της θητείας του δεν αντιπροσωπεύει πλέον την χώραν της οποίας τυγχάνει υπήκοος. Ούτος είναι επανεκλέξιμος.
2. Ο πρόεδρος συγκαλεί και διευθύνει τας συνόδους της γενικής συνελεύσεως και επαγρυπνεί δια την καλήν λειτουργίαν του γραφείου. Κατά την απουσίαν του τα καθήκοντα του ασκούνται υπό του αντιπροέδρου του επιφορτισμένου με την εκτελεστικήν επιτροπήν ή ελλείψει τούτου, υπό ενός εκ των άλλων αντιπροέδρων κατά την σειράν του χρόνου της εκλογής των.
3. Οι αντιπρόεδροι εκλέγονται μεταξύ των εκπροσώπων των Κυβερνήσεων των συμβαλλομένων μελών ύπό της γενικής συνελεύσεως ήτις και καθορίζει την φύσιν και την διάρκειαν της εντολής των και ορίζει κυρίως την Επιτροπήν της οποίας τίθενται επί κεφαλής.
Άρθρον 30
1. Η εκτελεστική Επιτροπή αποτελείται από ένα εκ των εκπροσώπων των Κυβερνήσεων 12 συμβαλλομένων Μερών.
2. Η Εκτελεστική Επιτροπή:
α) Προβαίνει εις την ταξινόμησιν των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων των επιδεκτικών επιδείξεως εις μίαν έκθεσιν και τηρεί ενήμερον τον σχετικόν κατάλογον.
β) Εξετάζει πάσαν αίτησιν εγγραφής μιάς εκθέσεως την οποίαν και υποβάλλει μετά την γνώμης της προς έγκρισιν εις την γενικήν συνέλευσιν.
γ) Πραγματοποιεί τα έργα τα οποία της έχει αναθέσει η γενική συνέλευσις.
δ) Δύναται να ζητήση την γνώμην των άλλων Επιτροπών.
Άρθρον 31
1. Ο Γενικός Γραμματεύς, διοριζόμενος κατά τας διατάξεις του άρθρου 28 της παρούσης συμβάσεως πρέπει να είναι υπήκοος ενός εκ των συμβαλλομένων μερών.
2. Ο γενικός γραμματεύς είναι επιφορτισμένος να διαχειρίζεται τας τρεχούσας υποθέσεις, ακολουθώντας οδηγίας της γενικής συνελεύσεως και της εκτελεστικής Επιτροπής. Επεξεργάζεται το σχέδιον του προϋπολογισμού παρουσιάζει τους λογαριασμούς και υποβάλλει προς έγκρισιν εις την γενικήν συνεύλευσιν αναφοράς σχετικάς προς την δραστηριότητά του. Αντιπροσωπεύει το γραφείον, κυρίως δικαστικώς.
3. Η γενική συνέλευσις του γενικού γραμματέως καθορίζει τας άλλας αρμοδιότητας του γενικού γραμματέως ως και το καθεστώς του.
Άρθρον 32
Ο ετήσιος προϋπολογισμός του γραφείου ορίζεται υπό της γενικής συνελεύσεως κατά τους προβλεπομένους όρους της παραγράφου 3 του άρθρου 28. Λαμβάνει υπ` όψιν τα χρηματικά αποθέματα του γραφείου, τας παντός είδους εισπράξεις, τα υπόλοιπα προς πίστωσιν ως και τα υπόλοιπα προς χρέωσιν, αναφερόμενοι εις προηγουμένας χρήσεις. Τα έξοδα του γραφείου καλύπτονται από αυτάς τας πηγάς και από τας συνεισφοράς των συμβαλλομένων Μερών κατά τας μερίδας αι οποίαι τους αναλογούν κατ` εφαρμογήν των αποφάσεων της γενικής συνελεύσεως.
Άρθρον 33
1. Εκαστον συμβαλλόμενον Μέρος δύναται να προτείνη σχέδιον τροπολογίας της παρούσης συμβάσεως. Το κείμενον του εν λόγω σχεδίου, ως και οι λόγοι οίτινες το προεκάλεσαν αποστέλλονται εις τον γενικόν γραμματέα όστις γνωρίζει τα ανωτέρω, εντός βραχυτάτου χρονικού διαστήματος εις τα λοιπά συμβαλλόμενα Μέρη.
2. Το σχέδιον της προτεινομένης τροπολογίας εγγράφεται εις την ημερήσιαν διάταξιν της τακτικής ή εκτάκτου τινός συνόδου της Γενικής Συνελεύσεως, ήτις συνέρχεται τρεις μήνας μετά την ημερομηνίαν αποστολής του από τον γενικόν Γραμματέα.
3. Εκαστον σχέδιον τροπολογίας, μετά την αποδοχήν του υπό της γενικής συνελεύσεως, υπό τας προϋποθέσεις της προηγουμένης παραγράφου ως και του άρθρου 28, υποβάλλεται μέσω της Γαλλικής Κυβερνήσεως προς αποδοχήν υφ` όλων των συμβαλλομένων Μερών. Τίθεται εν ισχύι έναντι όλων αυτών των Μερών από της ημερομηνίας καθ` ην τα 4/5 των Μερών έχουν γνωρίσει την αποδοχήν των εις την Γαλλικήν Κυβέρνησιν. Εν τούτοις, και κατά παρέκκλισιν των άνω διατάξεων, όλα τα σχέδια τροπολογίας της παρούσης παραγράφου του άρθρου 16 ή του παραρτήματος περί δασμολογικού καθεστώτος, τίθενται εν ισχύϊ από της ημερομηνίας καθ` ην όλα τα συμβαλλόμενα μέρη έχουν γνωστοποιήσει την αποδοχήν των εις την Γαλλικήν Κυβέρνησιν.
4. Εκαστον Μέρος, το οποίον επιθυμεί να αποδεχθή την εν λόγω τροπολογίαν μετ` επιφυλάξεως, γνωρίζει τους όρους της επιφυλάξεως του εις το Γραφείον. Η δε γενική συνέλευσις αποφαίνεται επί του αποδεκτού ταύτης. Η γενική συνέλευσις πρέπει να γνωμοδοτήση επί των επιφυλάξεων αίτινες τείνουν εις την διατήρησιν υφισταμένων καταστάσεων εις ό,τι αφορά τας εκθέσεις και να απορρίψη εκείνας, αίτινες θα είχον ως αποτέλεσμα την δημιουρίαν προνομιακών καταστάσεων. Εάν η επιφύλαξις εγένετο αποδεκτή, το Μέρος το οποίον την προέβαλε συμπεριλαμβάνεται μεταξύ εκείνων άτινα υπελογίσθησαν ως έχοντα αποδεχθή την τροπολογίαν, κατά τον υπολογισμόν της πλειοψηφίας την προαναφερθέντων 4/5. Εάν αύτη έχη απορριφθή, το μέρος το οποίον προέβαλε την επιφύλαξιν προκρίνει μεταξύ της αρνήσεως της τροπολογίας ή της αποδοχής της άνευ επιφυλάξεως.
5. Οταν η τροπολογία τεθή εν ισχύϊ υπό τους όρους της τρίτης παραγράφου του παρόντος άρθρου, τα συμβαλλόμενα Μέρη τα οποία έχουν αρνηθή ταύτην δύνανται και εφ` όσον κρίνουν τούτο ορθόν, να επωφεληθούν των διατάξεων του άρθρου 37.
Άρθρον 34
1. Πάσα διαφορά μεταξύ δύο ή περίσσοτέρων των συμβαλλομένων μερών αναφερομένη εις την εφαρμογήν ή την ερμηνείαν της παρούσης Συμβάσεως, ήτις δεν έχει διευθετηθή υπό των αρχών των εχόντων το δικαίωμα αποφάσεως, κατ` εφαρμογήν της παρούσης συμφωνίας, αύτη θα αποτελέση αντικείμενον διαπραγματεύσεων των δύο αντιμαχομένων μερών.
2. Εάν αι διαπραγματεύσεις αύται δεν καταλήξουν εντός συντόμου χρονικού διαστήματος εις συμφωνίαν, το έτερον των μερών φέρει την υπόθεσιν ενώπιον του Προέδρου του Γραφείου και αιτείται την εκλογήν συνδιαλλακτού (συμφιλιωτού). Εάν τότε ο συμφιλιωτής δεν δύναται να επιτύχη την σύμφωνον γνώμην των εν διαμάχη μερών εις την ανεύρεσιν μιάς λύσεως, διαπιστώνει και περιγράφει εις την προς τον Πρόεδρον έκθεσίν του την φύσιν και την έκτασιν διαφοράς.
3. Οταν διαπιστωθή τοιουτοτρόπως μία διαφωνία, η διαφορά αποτελεί πλέον αντικείμενον διαιτησίας. Προς τον σκοπόν τούτον και εντός δύο μηνών από της ημερομηνίας γνωστοποιήσεως εις τα εν παραγρ. 2 αναφοράς, έκαστον των Μερών υποβάλλει εις τον Γενικόν Γραμματέα του Γραφείου μίαν αίτησιν Διαιτησίας εις την οποίαν μνημονεύει το όνομα του εκλεγέντος υπ` αυτού διαιτητού. Το έτερον ή τα έτερα εν διαμάχη Μέρη δύνανται να εκλέξουν αντιστοίχως εντός δύο μηνών το ιδικόν των διαιτητήν. Εν ελλείψει των ανωτέρω των Μερών αναθέτει εις τον Πρόεδρον του Διεθνούς Δικαστηρίου την επιλογήν του ή των διαιτητών. Εν περιπτώσει ομοδικίας αι διατάξεις της προηγουμένης παραγράφου εφαρμόζονται μόνον δι` εν έκαστον των Μερών. Εν αμφιβολία αποφασίζει ο γενικός γραμματεύς. Οι διαιτηταί καθορίζουν με την σειράν των ένα επδιαιτητήν. Εάν οι διαιτηταί δεν δύνανται να συμωνήσουν επί της εκλογής εντός δύο μηνών, ο Πρόεδρος του Διεθνούς Διαστηρίου της Δικαιοσύνης, κατόπιν αιτήσεως ενός των Μερών, μεριμνά δια τούτο.
4. Το συμβούλιον των διαιτητών, λαμβάνει απόφασιν κατά πλειοψηφίαν των μερών του. Εν περιπτώσει ισοψηφίας υπερισχύει η ψήφος του επδιαιτητού. Η διαιτητική απόφασις επιβάλλεται εις όλα τα φιλονικούντα Μέρη, οριστικώς και αμετακλήτως.
5. Εκάστη χώρα δύναται κατά την υπογραφήν ή την επικύρωσιν της παρούσης Συμβάσεως ως και κατά την προσχώρησιν εις ταύτην, να δηλώση ότι δεν θεωρεί εαυτήν δεσμευτικήν από τας διατάξεις των ως άνω παραγρ. 3 και 4 Τα άλλα Συμβαλλόμενα Μέρη δεν θα δεσμεύωνται υπό των εν λόγω διατάξεων, έναντι των Χωρών, αίτινες διετύπωσαν την ως άνω επιφύλαξιν.
6. Εκαστον συβαλλόμενον Μέρος το οποίον θα έχη διατυπώσει επιφύλαξιν σύμφωνον προς τας διατάξεις της παρούσης παραγράφου, θα δύναται ανά πάσαν στιγμήν να άρη την εν λόγω επιφύλαξιν δια γνωστοποιήσεως προς την κυβέρνησιν θεματοφύλακα.
Άρθρον 35
Η παρούσα σύμβασις είναι ανοικτή προς προσχώρησιν αφ` ενός μεν δια κάθε χώραν, είτε αύτη είναι μέλος του Ο.Η.Ε., αλλά αποτελεί μέρος εις το καταστατικόν του Διεθνούς Δικαστηρίου, είτε είναι μέλος ειδικευμένου Οργανισμού του Ο.Η.Ε. ή μέλος της “Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενεργείας” και αφ` ετέρου δια κάθε άλλην χώραν της οποίας η αίτησις προσχωρήσεως ενεκρίθη υπό της πλειψηφίας των 2/5 των σύμβαλλομένων μερών των εχόντων το δικαίωμα ψήφου εις την Γενικήν Συνέλευσιν του Γραφείου. Τα όργανα της προσχωρήσεως κατατίθενται παρά τη Κυβερνήσει της Γαλλικής Δημοκρατίας και τίθενται εν ισχύϊ από της ημερομηνίας της καταθέσεως.
Άρθρον 36
Η Γαλλική Κυβέρνησις γνωστοποιεί προς τας Κυβερνήσεις των Κρατών Μελών της παρούσης Συμβάσεως και προς το Διεθνές Γραφείον Εκθέσεως:
α) Την αρχήν ισχύος των τροποποιήσεων, συμφώνως προς το Άρθρον 33.
β) Τας προσχωρήσεις κατά το άρθρον 35.
γ) Τας καταγγελίας, κατά το άρθρον 37.
δ) Τας διατυπωθείσας επιφυλάξεις, κατ` εφαρμογήν του άρθρου 34, παρ. 5.
ε) Την ενδεχομένην εκπνοήν της Συμβάσεως.
Άρθρον 37
1. Εκάστον συμβαλλόμενον μέρος δύναται να καταγγείλη την παρούσαν Σύμβασιν γνωστοποιών γραπτώς εις την Γαλλικήν Κυβέρνησιν.
2. Η καταγγελία άρχεται ισχύουσα εν έτος από της ημερομηνίας της παραλαβής της ως άνω γνωστοποιήσεως.
3. Η παρούσα σύμβασις θα εκπνεύση εάν συνεπεία καταγγελιών ο αριθμός των συμβαλλομένων μερών καταστή μικρότερος των 7. Υπό την επιφύλαξιν πάσης συμφωνίας ήτις ήθελε συναφθή μεταξύ των συμβαλλομένων Μερών εις το θέμα της διαλύσεως του γραφείου, ο γενικός γραφμματεύς θα επωμισθή με τα θέματα της ρευστοποιήσεως. Το ενεργητικόν θα διανεμηθή μεταξύ των συμβαλλομένων Μερών και κατ` αναλογίαν των καταβληθεισών συνεισφορών. Εάν υπάρχη παθητικόν τούτο θα καταλογισθή μεταξύ των ιδίων Μερών κατ` αναλογίαν των συνεισφορών αίτινες καθωρίσθησαν δια την τρέχουσαν οικονομικήν χρήσιν.
Εγένετο εν Παρισίοις την 30ην Νοεμβρίου 1972
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Παράρτημα της εν Παρισίοις υπογραφείσης την 22αν Νοεμβρίου 1928 Συμβάσεως, αφορώσης εις τας Διεθνείς Εκθέσεις, ως ετροποποιήθη και συνεπληρώθη δια του πρωτοκόλλου της 10ης Μαϊου 1948, της 16ης Νοεμβρίου 1966 και της 30ης Νοεμβρίου 1972. Δασμολογικόν καθεστώς Εισαγωγής ειδών υπό των συμμετεχόντων εις τας Διεθνείς Εκθέσεις.
Άρθρον 1
Δια την εφαρμογήν του παρόντος παραρτήματος εννοούνται δια του όρου:
α) “Τέλη Εισαγωγής”. Τα δασμολογικά τέλη ως και παν έτερον τέλος ή φόρος εισπραττόμενος κατά την εισαγωγήν ή επ` ευκαιρία εισαγωγής, ως επίσης και όλα τα επιβαλλόμενα επί των καταναλωτικών αγαθών τέλη και εσωτερικοί φόροι εις τους οποίους υπόκεινται τα εισαγόμενα εμπορεύματα, εξαιρέσει εν τούτοις των οφειλών εισφορών και επιβαρύνσεων αι οποίαι περιορίζονται εις το κατά προσέγγισιν κόστος των προσφερθεισών υπηρεσιών και αι οποίαι δεν συνιστούν μίαν έμμεσον προστασίαν των εθνικών προϊόντων ή των φόρων – τελών δημοσιονομικού χαρακτήρος κατά την εισαγωγήν.
β) “Προσωρινή είσοδος”. Η προσωρινή εισαγωγή, απηλλαγμένη δασμών εισαγωγής άνευ απαγορεύσεων ή περιορισμών κατά την εισαγωγήν με την υποχρέωσιν επανεξαγωγής.
Άρθρον 2
Απολαύουν προσωρινής εισόδου:
α) Τα εμπορεύματα, τα προοριζόμενα να εκτεθώσιν, ή να αποτελέσουν αντικείμενον επιδείξεως εις μίαν έκθεσιν.
β) Τα εμπορεύματα τα προοριζόμενα να χρησιμοποιηθούν δια την παρουσίασιν εις την έκθεσιν ξένων προϊόντων, ως:
Ι) Τα απαραίτητα εμπορεύματα δια την επίδειξιν των εκτιθεμένων ξένων μηχανημάτων και συσκευών.
ΙΙ) Τα υλικά κατασκευής έστω και εκτελέσεως και ο ηλεκτρικος εξοπλισμός δια τα περίπτερα και τα εκθετήρια της εκθέσεως, καθώς επίσης και των χωρών των προοριζομένων δια τον Γενικόν Επίτροπον του τομέως μιά αλλοδαπής συμμετεχούσης χώρας.
ΙΙΙ) Τα εργαλεία, το χρηιμοποιουμένον υλικόν δια την κατασκευήν και τα μεταφορικά μέσα, τα απαραίτητα δια τας εργασίας της εκθέσεως.
IV) Το διαφημιστικόν υλικόν ή το της επιδείξεως το προοριζόμενον εμφανώς να χρησιμοποιηθή υπό τύπον διαφημίσεως δια τα παρουσαζόμενα εν τη εκθέσει αλλοδαπά εμπορεύματα ως αι ηχητικαί μαγνητοσκοπήσεις, αι ταινίαι και αι διαφάνειαι καθώς επίσης και αι απαραίτητοι συσκευαί δια την χρησιμοποίησίν των.
V) Το υλικόν περιλαμβανομένων και των εγκαταστάσεων των διερμηνέων, τας συσκευάς καταγραφής του ήχου και τας ταινίας εκπαιδευτικού χαρακτήρος, επιστημονικού ή μορφωτικού, του προοριζομένου να χρησιμοποιηθή επ` ευκαιρία της εκθέσεως.
Άρθρον 3
Αι διευκολύνσεις αι αναφερόμεναι εια το άρθρον 2 του παρόντος παραρτήματος, παρέχονται υπό τον όρον:
α) Να δύναται να διακριβωθή η ταυτότης των εμπορευμάτων κατά την επανεξαγωγήν των.
β) Ο Γενικός Επίτοπος του τομέως της συμμετεχούσης χώρας παρέχει εγγυήσεις άνευ καταβολής χρηματικού ποσού δια την πληρωμήν των δασμών εισαγωγής αι οποίαι επιβάλλονται επί των εμπορευμάτων άτινα δεν ήθελον επανεξαχθή μετά την λήξιν της εκθέσεως, εντός των ορισθεισών προθεσμιωών. Ετεραι εγγύήσεις προβλεπόμεναι υπό της νομοθεσίας του προσκαλούντος Κράτους, δύνανται να γίνουν αποδεκταί κατ` αίτησιν των Εκθετών (επί παραδείγματι τιμολόγιον Α.Τ.Α., ειδαγωγών, προσωρινής εισαγωγής, εγαθιδρυθέν υπό της Συμφωνίας του Συμβουλίου Τελωνειακής συνεργασίας της 6ης Δεκεμβρίου 1961).
γ) Αι τελωνειακαί αρχαί της χώρας προσκαίρου εισαγωγής, αποφαίνεται κατά πόσον εκπληρούνται οι επιβληθέντες όροι δια του παρόντος παραρτήματος.
Άρθρον 4
Καθ` όσον χρονικόν διάστημα τα εμπορεύματα τα τεθειμένα επί προσωρινή αδεία απολαύουν των υπό του παρόντος παραρτήματος, προβλεπομένων διευκολύνσεων (εκτός εάν, οι νόμοι και οι κανονισμοί της χώρας προσωρινής εισαγωγής το επιτρέπουν) δεν δύνανται να χαρακτηρισθούν ως δάνειον ή να ενοκιασθούν ή να χρησιμοποιηθούν δια αντιμισθίας ή να μεταφερθούν εκτός του χώρου της εκθέσεως. Οφείλουν να επανεξαχθούν εντός του συντομοτέρου δυνατού διαστήματος και το αργότερον εντός τριών μηνών μετά την λήξιν της εκθέσεως. Αι τελωνειακαί αρχαί δύνανται να παρατείνουν την περίοδον ταύτην δια ουσιώδεις λόγους εντός των υπό των νόμων και κανονισμών διαγραφομένων ορίων της χώρας, της προσωρινής εισαγωγής.
Άρθρον 5
α) Ουχ ήττον η υποχρέωσις επανεξαγωγής, η προβλεπομένη υπό του άρθρου 4 δια τα ευπαθή εμπορεύματα ή τα βαρέως κατεστραμμένα ή μικράς αξίας, δεν απαιτείται υπό τον όρον ότι συμφώνως προς τας τελωνειακάς αρχάς:
1. Υπόκεινται εις τέλη εισαγωγής οφειλόμενα, αναλόγως του είδους ή
2. εγκαταλείπονται, ελεύθερα πάσης επιβαρύνσεως εις το Δημόσιον Ταμείον της χώρας προσκαίρου εισαγωγής ή
3. καταστρέφονται κατόπιν επισήμου ελέγχου, άνευ εξόδων δια το Δημόσιον Ταμείον της χώρας προσωρινής εισαγωγής. Εν τούτοις η υποχρέωσις επανεξαγωγής δεν εφαρμόζεται δια εμπορεύματα πάσης φύσεως των οποίων η καταστροφή κατ` απαίτησιν του Γενικού Επιτρόπου του εν λόγω Τομέως πραγματοποιείται κατόπιν επισήμου ελέγχου και χωρίς να προκύπτουν έξοδα δια το δημόσιον Ταμείον της χώρας προσωρινής εισαγωγής.
β) Τα εμπορεύματα τα τεθειμένα υπό προσωρινήν είσοδον δύνανται να δεχθούν προορισμόν έτερον της επανεξαγωγής και μάλιστα να διατεθούν εις την εσωτερικήν κατανάλωσιν υπό την επιφύλαξιν ότι ικανοποιούνται οι όροι και διατυπώσεις αίτινες ήθελον εφαρμοσθή, συμφώνως τοις νόμοις και κανονισμούς της χώρας προσωρινής εισαγωγής, εάν ταύτα εισήγοντο απ` ευθείας από το εξωτερικόν.
Άρθρον 6
Το κατά την διάρκειαν της εκθέσεως, δευτερεύοντως κτηθέντα προϊόντα τα προερχόμενα εξ εμπορευμάτων προσωρινώς εισαχθέντων, επ` ευκαιρία επιδείξεως μηχανημάτων ή εκτεθειμένων συσκευών, υπόκεινται εις τας διατάξεις των άρθρων 4 και 5 του παρόντος παραρτήματος κατά τον ίδιον τρόπον, ως να είχε τεθή επί προσωρινή προσκαίρω εισόδω υπό την επιφύλαξιν των διατάξεων του άρθρου 7 και επόμενα.
Άρθρον 7
Τα τέλη εισαγωγής δεν εισπράττονται, αι απαγορεύσεις και περιορισμοί εισαγωγής δεν εφαρμόζονται και αν ακόμη η προσωρινή είσοδος έχη επιτραπή η επανεξαγωγή δεν απαιτείται εις τας επομένας περιπτώσεις, εφ` όσον η συνολική αξία και η ποσότης των εμπορευμάτων είναι λογικαί, κατά την γνώμην των τελωνειακών αρχών της χώρας εισαγωγής, λαμβανομένης υπ` όψιν της φύσεως της εκθέσεως, τον αριθμόν των επισκεπτών και της σπουδαιότητος συμμετοχής του εκθέτου.
α) Μικρά δείγματα (εκτός των οινοπνευματωδών ποτών του καπνού και εδωδίμων) αντιπροσωπεύοντα ξένα εμπορεύματα, εκτιθεμένα εις την έκθεσιν, συμπεριλαμβανομένων των δειγμάτων βρωσίμων προϊόντων και ποτών, εισαχθέντων ως τοιούτον ή κτηθέντων εις την έκθεσιν εξ εμπορευμάτων εισηγμένων χύδην, εφ` όσον:
Ι. Πρόκειται περί ξένων προϊόντων χορηγηθέντων δωρεάν και χρησιμοποιουμένων αποκλειστικώς δια την δωρεάν διανομήν εις το κοινόν της εκθέσεως, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ή να καταναλωθούν υπό των ατόμων εις τα οποία διενεμήθησαν.
ΙΙ. Δεν προσφέρνται δια την εμπορίαν και είναι τυχούσης περιστάσεως, συσκευάσματα εις ποσότητας αισθητώς μικροτέρας από εκείνας αι οποίαι περιέχονται εις την πλέον μικράν συσκευασίαν της λιανικής πωλήσεως.
IV. Τα δείγματα των εδωδίμων προϊόντων και των ποτών, τα οποία δεν διενεμήθησαν εντός συσκευασίας συμφώνως προς την ανωτέρω παράγραφον ΙΙΙ, καταναλίσκονται εντός της εκθέσεως.
β) Τα εισαγόμενα δείγματα τα οποία χρησιμοποιούνται ή καταναλίσκονται υπό των μελών της εξεταστικής Επιτροπής της εκθέσεως, προκειμένου να εκτιμήσουν και να κρίνουν τα εκθέματα, υπό την επιφύλαξιν της χορηγήσεως μιάς βεβαιώσεως υπό του Γενικού Επιτρόπου του τομέως, αναφερούσης εις την φύσιν και την ποσότηταν των καταλισκομένων προϊόντων κατά την διάρκειαν μιάς τοιαύτης εκτιμήσεως και κρίσεως.
γ) Τα εισαγώμενα εμπορεύματα αποκλειστικώς και μόνον εν όψει της επιδείξεώς των ή δια την επίδειξιν μηχανημάτων και των παρουσιαζομένων εν τη εκθέσει ξένων συσκευών, τα οποία διατίθενται ή καταστρέφονται κατά την διάρκειαν της επιδείξεως ταύτης.
δ) Εντυπα, κατάλογοι, “προσπέκτους”, τρέχουσαι τιμαί, “αφίσσες”, ημερολόγια (εικονογραφημένα ή όχι) και φωτογραφίαι άνευ πλαισίου, προοριζόμενα να χρησιμοποιηθούν εμφανώς υπό τύπον διαφημίσεως δια τα παρουσιαζόμενα εν τη εκθέσει ξένα προϊόντα, εφ` όσον πρόκειται δια ξένα τοιαύτα, παρέχονται δωρεάν και αποκλειστικώς δια δωρεάν διανομήν εις το κοινόν εντός του χώρου της εκθέσεως.
Άρθρον 8
Οι δασμοί εισαγωγής δεν εισπράττονται, οι απαγορεύσεις και περιορισμοί εισαγωγής δεν εφαρμόζονται και εάν η προσωρινή είσοδος έχη επιτραπή, η επαναξαγωγή δεν απαιτείται εις τας κάτωθι περιπτώσεις:
α) Δια προϊόντα τα οποία εισάγονται και χρησιμοποιούνται δια την ανοικοδόμησιν την διαμόρφωσιν χώρου, την διακόσμησιν, την κίνησιν και το περιβάλλον των ξένων παρουσιάσεων εις την έκθεσιν (χρήματα, βαφαί, χάρτης ζωγραφικής) υγρά υπό μορφήν εξαερώσεως, είδη δια βεγγαλικά, σπόροι φυτά κλπ), τα οποία καταστρέφονται ως εκ του γεγονότος της χρησιμοποιήσεώς των.
β. Κατάλογοι, φυλλάδια, αφίσσες και έτερα επίσημα έντυπα, εικονογραφημένα ή μη, τα οποία εκδίδονται υπό των συμμετεχουσών χωρών εις την έκθεσιν.
γ) Σχέδια, σκίτσα, φάκελλοι, αρχαία, φόρμουλες και άλλα στοιχεία προοριζόμενα να χρησιμοποιηθούν ως τοιαύτα εις την έκθεσιν.
Άρθρον 9
α) Κατά την είσοδον όσον και κατά την έξοδον, η εξακρίβωσις και ο εκτελωνισμός των εμπορευμάτων τα οποία πρόκειται να παρουσιασθούν ή επαρουσιάσθησαν ή εχρησιμοποιήθησαν εις μίαν έκθεσιν, διενεργείται, εις τας περιπτώσεις όπου τούτο είναι δυνατόν και πρόσφορον εις το τόπον της εκθέσεως ταύτης.
β) Εκαστον συμβαλλόμενον μέρος οφείλει να καταβάλη προσπάθειαν εις πάσαν περίπτωσιν την οποίαν κρίνει χρήσιμον, λαμβανομένης υπ` όψιν της σημασίας της εκθέσεως, να ανοίξη δια ένα λογικόν χρονικόν διάστημα, ένα τελωνειακόν γραφείον εντός του χώρου της οργανουμένης εκθέσεως.
γ) Η επανεξαγωγή των εμπορευμάτων των επί προσωρινή ή προσκείρω εισόδω εισαγομένων, δύναται να πραγματοποιηθή επί μίαν ή πλείστας φοράς και υπό παντός τελωνειακού Γραφείου ηνοιγμένου επί τούτω, έστω και εάν είναι διαφορετικόν του γραφείου εισαγωγών, εκτός εάν ο εισαγωγεύς αναλαμβάνη την υποχρέωσιν, προκειμένου να τύχη του ευεργητήματος μιάς απλοποιημένης διαδικασίας, να εξαγάγη τα εμπορεύματα δια του γραφείου εισαγωγής.
Άρθρον 10
Αι προηγούμεναι διατάξεις δεν αποτελούν εμπόδιον δια την εφαρμογήν:
α) Μεγαλυτέρων διευκολύνσεων τας οποίας παραχωρούν ή ήθελον παραχωρήσει ωρισμένα συμβαλλόμενα μέρη είτε δια μονομερών διατάξεων είτε εις εκτέλεσιν διμερών ή πολυμερών συμφωνιών.
β) Των εθνικών ή συμβατικών μη τελωνειακών κανονισμών αφορώντων εις την οργάνωσιν της εκθέσεως.
γ) Των απαγορεύσεων ή περιορισμών οι οποίοι προκύπτουν εξ εθνικών νόμων και διαταγμάτων και βασιζομένων επί εγγράφων παρατηρήσεων περί ηθικής ή δημοσίας τάξεως, δημοσίας ασφαλείας, υγιεινής ή δημοσίας υγείας ή επί παρατηρήσεων κτηνιατρικής ή φυτοπαθολογικής τάξεως ή αναφερομένων εις την προστασίαν διπλωμάτων ευρεσιτεχνιών, σημάτων εργοστασίου ή δικαιωμάτων συγγραφής και αναπαραγωγής.
Άρθρον 11
Δια την εφαρμογήν του παρόντος παραρτήματος, τα εδάφη των συμβαλλομένων μερών τα οποία σχηματίζουν μίαν τελωνειακήν ή οικονομικήν ένωσιν δύνανται να θεωρηθούν ως εν νιαίον έδαφος. Εγένετο εν Παρισίοις, την 30ην Νοεμβρίου 1972.

Άρθρον δεύτερον
Η ισχύς άρχεται από της δημοσιεύσεως του διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως.

Ο παρών νόμος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ΄ Ημών σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.

Εν Αθήναις τη 12 Νοεμβρίου 1976

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ