Νόμος 469 ΦΕΚΑ΄ 299/11.11.1976
Περί αντικαταστάσεως της παραγράφου 3 του άρθρου 18 του Ν.Δ.797/71 “περί αναγκαστικών απαλλοτριώσεων”.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, απεφασίσαμεν
Άρθρον 1
Η παράγραφος 3 του άρθρου 18 Ν.Δ. 797/1971 ως αύτη συνεπληρώθη υπό του άρθρου μόνου του Ν.Δ/τος 351/1974 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“3. Ο αρμόδιος Πρωτοδίκης προσδιορίζει πάραυτα δικάσιμον προς συζήτησιν της αιτήσεως και ώραν,ειςχρόνον μη δυνάμενον να είναι βραχύτερος των δέκα ουδέ μεγαλύτερος των είκοσι ημερών από της καταθέσεως ταύτης, διατάσσει δε άμα την,επιμελεία του αιτούντος, επίδοσιν εις πάντα ενδιαφερόμενον αντιγράφου της αιτήσεως μετά της πράξεως προσδιορισμού της δικασίμου και κλήσεως προς εμφάνισινκατ`αυτήν, πέντε ημέρας προ ταύτης.Εάν ο προς ον η επίδοσιςτυγχάνη κάτοικος αλλοδαπής ή αγνώστου διαμονής, η προθεσμία αύτη επιδόσεως είναι τριάκοντα ημερών προ της δικασίμου, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά των σχετικών περί επιδόσεως διατάξεων του Κώδικος Πολιτικής Δικονομίας και παρατεινομένου αναλόγως, εν τοιαύτη περιπτώσει του χρόνου προσδιορισμού της δικασίμου.
Εξαιρετικώς, επι απαλλοτριώσεων εν αις, ο κατά τον οικείονκτηματολογικόν πίνακα εκάστης απαλλοτριωτικής πράξεως, αριθμός των εικαζομένων δικαιούχων υπερβαίνει τους εκατόν (100) η επιβαλλομένη κατά τας διατάξεις του παρόντος Ν.Δ/τος ενώπιον των Δικαστηρίων κλήτευσις τούτων γίνεται δια τις προ δεκανθημέρου τουλάχιστον από της δικάσιμου, τοιχοκολλήσεως του προς επίδοσιν δικογράφου εις τε το κατάστημα του προς ο απευθύνεται τούτο Δικαστηρίου και εις το κατάστημα του Δήμου ή της Κοινότητος, εν τη περιφερεία των οποίων κείνται τα απαλλοτριωμένα, συντασσομένης περί ταύτης εκθέσεως υπό του δικαστικού γραμματέως και του γραμματέως του Δήμου ή της Κοινότητος αντιστοίχως, και της δημοσιεύσεως, δια δυο ημερησίων αθηναϊκών εφημερίδων εις δύο κατά συνέχειαν φύλλα αυτών, ειδοποιήσεως προς τους δικαιούχους, αναφερούσης το Δικαστήριον εις ο απευθύνεται το δικόγραφον, την γενομένηντοιχοκόλλησιν, το είδος, την δικάσιμον και περίληψην του αιτήματος ουτού και περίληψιν της απαλλοτριωτικής πράξεως.
Αντί της κατά το προηγούμενον εδάφιον τοιχοκολλήσεως του προς επίδοσιν δικογράφου, δύναται τούτο να επικολληθή εις την θύραν των αυτών καταστημάτων υπο του δικαστικού επιμελητού, επί παρουσία ενός μάρτυρος, συντασσομένης εκθέσεως”.
Άρθρον 2
Η ισχύς του παρόντος άρχεται από 1 Ιανουαρίου 1976.
Ο παρών νόμος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ΄ Ημών σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.
Εν Αθήναις τη 9 Νοεμβρίου 1976
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ