ΝΟΜΟΣ ΥΠ` ΑΡΙΘ. 2655 ΦΕΚ Α` 264/1.12.1998

Κύρωση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για το ξέπλυμα, την    έρευνα,την κατάσχεση και δήμευση των προϊόντων που    προέρχονται από εγκληματικές δραστηριότητες.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή :

Κεντρική Αρχή, σύμφωνα με το άρθρο 23 της Σύμβασης, είναι ο Υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος δέχεται τις αιτήσεις και τις διαβιβάζει στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών της περιφέρειας της τελευταίας γνωστής κατοικίας ή διαμονής του προσώπου στο οποίο αναφέρεται η αίτηση ή της περιφέρειας όπου βρίσκεται η περιουσία ή τα όργανα των οποίων ζητείται η δήμευση, η έρευνα ή η επιβολή προσωρινών μέτρων.

Αρμόδια Αρχή, σύμφωνα με το εδ. β` της παρ. 1 του άρθρου 13 της Σύμβασης, ορίζεται ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών του τόπου στον οποίο βρίσκονται τα όργανα ή έσοδα των οποίων ζητείται η δήμευση. Ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών εισάγει την αίτηση δήμευσης στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, το οποίο αποφασίζει με βούλευμά του, εφαρμόζοντας αναλόγως το άρθρο 46 παρ. 2 του ν. 3691/2008 (Α΄ 166). Κατά του βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών επιτρέπεται έφεση και κατά του βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών αναίρεση, κατ’ ανάλογη εφαρμογή των άρθρων 492 και 504 παρ. 3 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.1 του άρθρου 8 του ν.4478/2017

Διατυπώνονται οι εξής επιφυλάξεις, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 40 της Σύμβασης, στα ακόλουθα άρθρα αυτής :

α) Η Ελληνική Πολιτεία δηλώνει, ότι η παράγραφος 1 του άρθρου 2 της Σύμβασης εφαρμόζεται μόνο στα αδικήματα νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και στα βασικά αδικήματα των άρθρων 2 και 3 του ν. 3691/2008.
β) Η Ελληνική Πολιτεία δηλώνει, ότι η παράγραφος 1 του άρθρου 6 της Σύμβασης εφαρμόζεται μόνον όταν το βασικό αδίκημα συγκαταλέγεται σε εκείνα που αναφέρονται στο άρθρο 3 του ν. 3691/2008.

γ. Στο άρθρο 14 : Η Ελλάδα εκτελεί την αιτούμενη δήμευση από ένα Συμβαλλόμενο Κράτος αν έχει εκδοθεί προς τούτο δικαστική απόφαση του αιτούντος Μέρους και με την προϋπόθεση ότι η απόφαση αυτή δεν προσκρούει στο Σύνταγμα και τις θεμελιώδεις αρχές του νομικού συστήματος της Ελλάδος.

δ. Στο άρθρο 25 : Οι σχετικές αιτήσεις και τα συνημμένα έγγραφα θα πρέπει να αποστέλλονται από το αιτούν κράτος στην ελληνική ή μεταφρασμένα στην αγγλική ή γαλλική γλώσσα.

ε. Στο άρθρο 32 παρ. 2 : Η Ελλάδα δηλώνει ότι οι πληροφορίες ή τα αποδεικτικά στοιχεία που παρέχονται από αυτήν, σύμφωνα με το παρόν Κεφάλαιο, δεν θα μπορούν χωρίς προηγούμενη συναίνεσή της να χρησιμοποιηθούν ή να διαβιβασθούν από τις αρχές του αιτούντος Μέρους, για έρευνες ή διαδικασίες διαφορετικές από εκείνες που προσδιορίζονται στην αίτηση.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.2 του άρθρου 8 του ν.4478/2017.

Η παρ. 4 του άρθρου 2 του ν. 2331/1995 αντικαθίσταται ως εξής :

“4. Τα εγκλήματα του άρθρου αυτού τιμωρούνται ακόμα και στην περίπτωση που η εγκληματική δραστηριότητα έλαβε χώρα στην αλλοδαπή και δεν υπόκειται στη δικαιοδοσία των ελληνικών ποινικών δικαστηρίων.

Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και της Σύμβασης που κυρώνεται από την πλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 36 της παρ. 3 και 4 αυτής.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 24 Νοεμβρίου 1998

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ

ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

ΘΕΟΔ. ΠΑΓΚΑΛΟΣ

ΓΙΑΝ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΕΥΑΓ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους.

Αθήνα, 26 Νοεμβρίου 1998

Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ

ΕΥΑΓ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ