ΝΟΜΟΣ ΥΠ` ΑΡΙΘ. 2353/ΦΕΚ Α` 229/6.11.1995.

Κύρωση Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Σλοβενίας για την επανεισδοχή προσώπων σε μη νόμιμη κατάσταση και του συνημμένου σε αυτή Πρωτοκόλλου

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

Άρθρο πρώτο
Κυρώνεται και έχει την ισχύ που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 τουΣυντάγματος, η Συμφωνία μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίαςκαι της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Σλοβενίας για την επανεισδοχή προσώπων σε μη νόμιμη κατάσταση και του συνημμένου σε αυτή Πρωτοκόλλου,που υπογράφηκαν στην Αθήνα στις 6 Απριλίου 1994, τα κείμενα των οποίωνσε πρωτότυπο στη γαλλική γλώσσα και σε μετάφραση στην Ελληνική έχουν ως εξής:

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΣΛΟΒΕΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΙΣΔΟΧΗ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΣΕ ΜΗ ΝΟΜΙΜΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Η Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και η Κυβέρνηση της Δημοκρατίαςτης Σλοβενίας,

– Για τους σκοπούς, κυρίως, της αντιστάθμισης της οικονομικήςεπιβάρυνσης, στην οποία ενδεχομένως θα υποβληθούν λόγω της αμοιβαίαςκατάργησης της υποχρεωτικής μέχρι τώρα έκδοσης βίζας βραχυχρόνιαςπαραμονής για τις μετακινήσεις των υπηκόων τους,

– Επιθυμώντας να διευκολύνουν την επάνοδο μη δικαιουμένων προς τούτο προσώπων, μέσα σε πνεύμα συνεργασίας και σε βάση αμοιβαιότητας,

ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ τα ακόλουθα:

Α. ΕΠΑΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ ΤΩΝΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ ΜΕΡΩΝ

ΆΡΘΡΟ 1

1. Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος δέχεται εκ νέου στην επικράτειά του, τηαιτήσει του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους και χωρίς διατυπώσεις, κάθεπρόσωπο που δεν πληροί ή δεν πληροί πλέον τις προϋποθέσεις εισόδου ήπαραμονής, που εφαρμόζονται στην επικράτεια του αιτούντος ΣυμβαλλόμενουΜέρους, υπό την προϋπόθεση να πιστοποιείται ή να εικάζεται ότι διαθέτει την υπηκοότητα του Συμβαλλόμενου Μέρους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση.

2. Το γεγονός ότι το εν λόγω πρόσωπο διαθέτει όντως την ως άνωυπηκοότητα μπορεί να πιστοποιείται ή να εικάζεται σύμφωνα με τα κριτήρια που προβλέπονται από το Πρωτόκολλο που προσαρτάται στην παρούσα Συμφωνία.

3. Το αιτούν Συμβαλλόμενο Μέρος δέχεται εκ νέου υπό τις αυτέςπροϋποθέσεις το πρόσωπο, εφόσον μεταγενέστεροι έλεγχοι αποδείξουν ότιδεν διέθετε την υπηκοότητα του Συμβαλλόμενου Μέρους προς το οποίοαπευθύνθηκε η αίτηση, κατά το χρόνο της εξόδου του από την επικράτεια του Συμβαλλόμενου Μέρους που απηύθυνε την αίτηση.

Β. ΕΠΑΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ

ΆΡΘΡΟ 2

1. Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος δέχεται εκ νέου στην επικράτειά του, τηαιτήσει του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους και χωρίς διατυπώσεις, τονυπήκοο τρίτου Κράτους, που δεν πληροί ή δεν πληροί πλέον τιςπροϋποθέσεις εισόδου ή παραμονής, που εφαρμόζονται στην επικράτεια τουαιτούντος Συμβαλλόμενου Μέρους, υπό την προϋπόθεση να πιστοποιείται ότιο εν λόγω υπήκοος εισήλθε στην επικράτεια του Μέρους αυτού μετά απόπαραμονή στην επικράτεια του Συμβαλλόμενου Μέρους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση.

2. Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος δέχεται εκ νέου στην επικράτειά του, τηαιτήσει του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους και χωρίς διατυπώσεις, τονυπήκοο τρίτου Κράτους, που δεν πληροί ή δεν πληροί πλέον τιςπροϋποθέσεις εισόδου ή παραμονής, που εφαρμόζονται στην επικράτεια του αιτούντος Συμβαλλόμενου Μέρους, οσάκις ο εν λόγω υπήκοος διαθέτει βίζα ή οποιασδήποτε μορφής άδεια παραμονής, η οποία έχει εκδοθεί από τοΣυμβαλλόμενο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση και ισχύει ακόμα.

ΆΡΘΡΟ 3

1. Η υποχρέωση των Συμβαλλόμενων Μερών να δέχονται εκ νέου μηδικαιούμενα προς τούτο πρόσωπα, που προβλέπεται στο άρθρο 2, δεν ισχύειστην περίπτωση:

α) των υπηκόων των τρίτων Κρατών που έχουν κοινό σύνορο με το αιτούνΣυμβαλλόμενο Μέρος,

β) των υπηκόων των τρίτων Κρατών, στους οποίους, μετά την αναχώρησήτους από την επικράτεια του Συμβαλλόμενου Μέρους προς το οποίοαπευθύνθηκε η αίτηση ή μετά την είσοδό τους στην επικράτεια τουΣυμβαλλόμενου Μέρους που απηύθυνε την αίτηση, χορηγήθηκε από το εν λόγωΜέρος βίζα ή άδεια παραμονής,

γ) των υπηκόων των τρίτων Κρατών που διαμένουν επί τρίμηνο και πλέονστην επικράτεια του αιτούντος Συμβαλλόμενου Μέρους,

δ) των υπηκόων των τρίτων Κρατών, τους οποίους το αιτούν ΣυμβαλλόμενοΜέρος έχει αναγνωρίσει ως πρόσφυγες, κατ` εφαρμογή της Σύμβασης τηςΓενεύης της 28ης Ιουλίου 1951 περί νομικού καθεστώτος των προσφύγων,όπως αυτή τροποποιήθηκε με το Πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης της 31ηςΙανουαρίου 1967 ή ως απάτριδες κατ` εφαρμογή της Σύμβασης της ΝέαςΥόρκης της 28ης Σεπτεμβρίου 1954 περί νομικού καθεστώτος των απάτριδων,

ε) των υπηκόων των τρίτων Κρατών, που πράγματι απομακρύνθηκαν από τοΣυμβαλλόμενο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, προς τη χώραπροέλευσης/καταγωγής τους ή προς τρίτο Κράτος. ΆΡΘΡΟ 4

Το αιτούν Συμβαλλόμενο Μέρος δέχεται εκ νέου στην επικράτειά του τουςυπηκόους των τρίτων Κρατών, που, μετά από ελέγχους που διενεργούνται,αφού γίνουν εκ νέου δεκτοί από το Συμβαλλόμενο Μέρος προς το οποίοαπευθύνθηκε η αίτηση, θα απεδεικνύετο ότι δεν πληρούσαν τιςπροϋποθέσεις που προβλέπονται στα άρθρα 2 και 3 κατά το χρόνο εξόδουτους από την επικράτεια του Συμβαλλόμενου Μέρους που απηύθυνε τηναίτηση.

Γ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΑΝΟΔΟΥ

ΆΡΘΡΟ 5

1. Το Συμβαλλόμενο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται η αίτησηυποχρεούται να απαντήσει εγγράφως εντός οκτώ (8) ημερών το αργότεροστις αιτήσεις επανεισόδου που του υποβάλλονται. Κάθε άρνηση πρέπει ναείναι αιτιολογημένη.

2. Το Συμβαλλόμενο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται η αίτησηυποχρεούται να αναλαμβάνει εντός ενός (1) μηνός το αργότερο το πρόσωποτου οποίου την επανείσοδο ενέκρινε. Η προθεσμία αυτή μπορεί ναπαραταθεί τη αιτήσει του αιτούντος Συμβαλλόμενου Μέρους.

ΆΡΘΡΟ 6

Για κάθε επανείσοδο χορηγείται στο αιτούν Συμβαλλόμενο Μέρος, από τοΣυμβαλλόμενο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, πιστοποιητικόστο οποίο αναφέρονται οι σχετικές με την ταυτότητα του προσώπουπληροφορίες και ενδεχομένως τα προσωπικά έγγραφα που έχει στην κατοχήτου το πρόσωπο που αποτελεί το αντικείμενο της επανεισόδου.

ΆΡΘΡΟ 7

1. Βαρύνουν το αιτούν Συμβαλλόμενο Μέρος τα έξοδα μεταφοράς μέχρι τουσυνόρου του Συμβαλλόμενου Μέρους που απηύθυνε την αίτηση, του προσώπουτου οποίου η επανείσοδος ζητείται. Σε περίπτωση ανάγκης, το αιτούνΣυμβαλλόμενο Μέρος βαρύνεται με τα έξοδα επιστροφής.

2. Ωστόσο, τα Συμβαλλόμενα Μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση νακαταβάλλουν προσπάθειες ώστε τα μη δικαιούμενα προς τούτο πρόσωπα ναμπορούν να εισέρχονται ευκόλως στη χώρα προέλευσης/καταγωγής τους.

Δ. ΔΙΕΛΕΥΣΗ (ΤΡΑΝΖΙΤΟ) ΓΙΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ

ΆΡΘΡΟ 8

1. Το καθένα από τα Συμβαλλόμενα Μέρη, τη αιτήσει του άλλου,επιτρέπει την είσοδο στην επικράτειά του και τη διέλευση από αυτή τωνυπηκόων τρίτων Κρατών, που αποτελούν το αντικείμενο μέτρουαπομάκρυνσης, το οποίο ελήφθη από το αιτούν Συμβαλλόμενο Μέρος. Ηδιέλευση μπορεί να πραγματοποιείται δι` επίγειας ή αεροπορικής οδού.

2. Το αιτούν Συμβαλλόμενο Μέρος αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη τηςδιεξαγωγής του ταξιδίου του αλλοδαπού προς τη χώρα προορισμού του καιαναλαμβάνει εκ νέου τον εν λόγω αλλοδαπό σε περίπτωση που, γιαοιονδήποτε λόγο, το μέτρο απομάκρυνσης δεν μπορεί να εκτελεσθεί.

3. Το αιτούν Συμβαλλόμενο Μέρος εγγυάται στο Συμβαλλόμενο Μέρος προςτο οποίο απευθύνεται η αίτηση, ότι ο αλλοδαπός στον οποίο επετράπη ηδιέλευση διαθέτει ταξιδιωτικό τίτλο για τη χώρα προορισμού.

ΆΡΘΡΟ 9

1. Το Συμβαλλόμενο Μέρος που έλαβε το μέτρο απομάκρυνσης πρέπει νααναφέρει στο Συμβαλλόμενο Μέρος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, γιατους σκοπούς της διέλευσης, εάν είναι απαραίτητη η συνοδεία τουπροσώπου που απομακρύνεται. Το Συμβαλλόμενο Μέρος προς το οποίοαπευθύνεται η αίτηση, για τους σκοπούς της διέλευσης, μπορεί:

– είτε να αποφασίσει να εξασφαλίσει το ίδιο τη συνοδεία,

– είτε να αποφασίσει να εξασφαλίσει τη συνοδεία σε συνεργασία με τοΣυμβαλλόμενο Μέρος που έλαβε το μέτρο απομάκρυνσης.

2. Οσάκις η διέλευση εξασφαλίζεται με αεροσκάφη που ανήκουν σεαεροπορική εταιρεία του Συμβαλλόμενου Μέρους που έλαβε το μέτροαπομάκρυνσης και συνοδεία αστυνομικών οργάνων, αυτή δεν μπορεί ναεξασφαλίζεται παρά μόνο από το εν λόγω Μέρος και χωρίς να απομακρυνθείαπό τη διεθνή ζώνη των αεροδρομίων στο Μέρος προς το οποίο απευθύνθηκεη αίτηση, για τους σκοπούς της διέλευσης.

3. Οσάκις η διέλευση εξασφαλίζεται με αεροσκάφη που ανήκουν σεαεροπορική εταιρεία του Συμβαλλόμενου Μέρους προς το οποίο απευθύνθηκεη αίτηση, για τους σκοπούς της διέλευσης και συνοδεία αστυνομικώνοργάνων, αυτή η τελευταία εξασφαλίζεται από εκείνο το ΣυμβαλλόμενοΜέρος που έλαβε το μέτρο απομάκρυνσης.

4. Οσάκις η διέλευση πραγματοποιείται, σε εξαιρετικές περιπτώσεις δι`επίγειας οδού, τα Συμβαλλόμενα Μέρη συμφωνούν κατά πόσο απαιτείταισυνοδεία και για τον τρόπο που αυτή η τελευταία θα λάβει χώρα.

ΆΡΘΡΟ 10

Η αίτηση διέλευσης για απομάκρυνση διαβιβάζεται απευθείας μεταξύ τωναρμόδιων αρχών των Συμβαλλόμενων Μερών, αναφέρει δε τις πληροφορίεςσχετικά με την ταυτότητα και την υπηκοότητα του αλλοδαπού, τηνημερομηνία του ταξιδιού, τις ώρες και τον τόπο αναχώρησης αυτού, τηχώρα προορισμού, ως και, ενδεχομένως, τις πληροφορίες σχετικά με τουςδημόσιους υπαλλήλους που συνοδεύουν τον αλλοδαπό.

ΆΡΘΡΟ 11

Η διέλευση για απομάκρυνση μπορεί να μη γίνει δεκτή:

– εάν ο αλλοδαπός διατρέχει στο Κράτος προορισμού τον κίνδυνο ναδιωχθεί λόγω της εθνότητάς του, της θρησκείας του, της υπηκοότητάς του,λόγω του γεγονότος ότι ανήκει σε μια ορισμένη κοινωνική ομάδα ή λόγωτων πολιτικών του πεποιθήσεων,

– εάν ο αλλοδαπός διατρέχει τον κίνδυνο να κατηγορηθεί ή καταδικασθείενώπιον ποινικού δικαστηρίου στο Κράτος προορισμού για προηγούμενα τηςδιέλευσης περιστατικά.

ΆΡΘΡΟ 12

Τα έξοδα μεταφοράς μέχρι του συνόρου του Κράτους προορισμού, ως καιτα έξοδα που σχετίζονται με ενδεχόμενη επιστροφή, βαρύνουν το αιτούνΣυμβαλλόμενο Μέρος.

Ε. ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΆΡΘΡΟ 13

Τα Συμβαλλόμενα Μέρη υποδεικνύουν, με ανταλλαγή επιστολών μεταξύ τωναρμόδιων για ελέγχους στα σύνορα υπουργών:

– τα αεροδρόμια που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την επάνοδο καιτην είσοδο τράνζιτο των αλλοδαπών,

– τις αρμόδιες για την εξέταση των αιτήσεων επανόδου και διέλευσηςκεντρικές ή τοπικές αρχές.

ΆΡΘΡΟ 14

1. Οι διατάξεις της παρούσας Συμφωνίας δεν επηρεάζουν τις υποχρεώσειςεισόδου ή επανεισόδου των αλλοδαπών υπηκόων, που απορρέουν για ταΣυμβαλλόμενα Μέρη από άλλες διεθνείς Συμφωνίες.

2. Οι διατάξεις της παρούσας Συμφωνίας δεν παρεμποδίζουν την εφαρμογήτων διατάξεων της Σύμβασης της Γενεύης της 28ης Ιουλίου 1951 περί τουνομικού καθεστώτος των προσφύγων, όπως αυτή τροποποιήθηκε με τοΠρωτόκολλο της Νέας Υόρκης της 31ης Ιανουαρίου 1967.

3. Οι διατάξεις της παρούσας Συμφωνίας δεν παρεμποδίζουν την εφαρμογήτων διατάξεων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Προστασίας των ΑνθρωπίνωνΔικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών της 4ης Νοεμβρίου 1950.

4. Οι διατάξεις της παρούσας Συμφωνίας δεν παρεμποδίζουν την εφαρμογήτων Διεθνών Συμβάσεων περί εκδόσεως και μεταγωγής για τους σκοπούς τηςέκδοσης.

5. Οι διατάξεις της παρούσας Συμφωνίας δεν παρεμποδίζουν την εφαρμογήτης Σύμβασης του Δουβλίνου της 15ης Ιουνίου 1990 περί προσδιορισμού τουΚράτους αρμόδιου για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε ένααπό τα Κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής `Ένωσης.

6. Οι διατάξεις της παρούσας Συμφωνίας δεν παρεμποδίζουν την εφαρμογήτης σχετικής με την προστασία των στοιχείων εθνικής νομοθεσίας.

*** ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Με την Ανακοιν.Υπ.Εξωτ.Φ.0544/20/ΑΣ 491/Μ.4325ΦΕΚ Α 191/22.8.2001, η παρούσα Συμφωνία τέθηκεσε ισχύ την 13η Ιανουαρίου 1996. ΆΡΘΡΟ 15

1. Το καθένα από τα Συμβαλλόμενα Μέρη θα κοινοποιήσει στο άλλο τηνολοκλήρωση των απαιτούμενων συνταγματικών διαδικασιών για την έναρξηισχύος της παρούσας Συμφωνίας που θα λάβει χώρα τριάντα (30) ημέρεςμετά τη λήψη της τελευταίας κοινοποίησης.

2. Η παρούσα Συμφωνία θα έχει τριετή διάρκεια ισχύος, δυνάμενη ναανανεώνεται σιωπηρώς για περιόδους της αυτής χρονικής διάρκειας. Θαμπορεί δε να καταγγελθεί μετά από προειδοποίηση που θα πρέπει να λάβειχώρα τρεις (3) μήνες πριν, δια της διπλωματικής οδού.

ΣΕ ΠΙΣΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ, οι εκπρόσωποι των Συμβαλλόμενων Μερών,δεόντως εξουσιοδοτημένοι προς τούτο, υπέγραψαν την παρούσα Συμφωνία,

ΣΥΝΤΑΧΘΗΚΕ στην Αθήνα, στις 6 Απριλίου 1994, στη γαλλική γλώσσα σεδύο αντίτυπα.

Για την ΚυβέρνησηΓια την Κυβέρνησητης Ελληνικήςτης ΔημοκρατίαςΔημοκρατίαςτης Σλοβενίας

(υπογραφή)(υπογραφή)

ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣLΟJΖΕ ΡΕΤΕRLΕΥπουργός ΕξωτερικώνΥπουργός Εξωτερικών

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ

Κατά το χρόνο υπογραφής της Συμφωνίας περί επανόδου μη δικαιουμένωνπρος τούτο προσώπων, τα Συμβαλλόμενα Μέρη επισημαίνουν ότι για τιςανάγκες εφαρμογής της Συμφωνίας αυτής θα λαμβάνονται υπόψη τα ακόλουθαστοιχεία:

1) `Έγγραφα που επιτρέπουν να πιστοποιείται η υπηκοότητα.

α) Διαβατήρια και ταξιδιωτικά έγγραφα που πιστοποιούν ότι ο κάτοχόςτους διαθέτει την υπηκοότητα της χώρας που τα έχει εκδώσει.

β) Ταυτότητες.

γ) Εκλογικά Βιβλιάρια.

δ) Οικογενειακά Βιβλιάρια.

ε) Πιστοποιητικά Στρατού.

στ) Πιστοποιητικά Υπηκοότητας.

Τα ως άνω έγγραφα πρέπει να έχουν χορηγηθεί από επίσημες αρχές καιμπορούν να λαμβάνονται υπόψη ακόμα και σε περίπτωση που έχει παρέλθει ηπροθεσμία (ανανέωσής τους).

2) Η υπηκοότητα τεκμηριώνεται βάσει των ακόλουθων στοιχείων:

α) Ναυτικά Βιβλιάρια.

β) Κάρτες εργασίας, υπηρεσιακές ταυτότητες ή κάρτες παραμονής.

γ) Ασφαλιστικά έγγραφα.

δ) Άδειες οδήγησης.

ε) Δηλώσεις μαρτύρων.

στ) Γλώσσες που ομιλούνται.

ζ) Άλλα στοιχεία.

Συντάχθηκε στην Αθήνα, στις 6 Απριλίου 1994, στη γαλλική γλώσσα σεδύο αντίτυπα.Για την ΚυβέρνησηΓια την Κυβέρνησητης Ελληνικήςτης ΔημοκρατίαςΔημοκρατίαςτης Σλοβενίας

(υπογραφή)(υπογραφή

ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣLOJZE PETERLEΥπουργός ΕξωτερικώνΥπουργός Εξωτερικών

Άρθρο δεύτερο
Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδατης Κυβερνήσεως και της Συμφωνίας που κυρώνεται, από την ολοκλήρωση τωνπροϋποθέσεων του άρθρου 15 αυτής.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα τηςΚυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 6 Νοεμβρίου 1995

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ

ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ ΙΩΣΗΦ. ΒΑΛΥΡΑΚΗΣ

Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους

Αθήνα, 6 Νοεμβρίου 1995

Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ

ΙΩΑΝ. ΠΟΤΤΑΚΗΣ