ΝΟΜΟΣ 2127 ΥΠ΄ ΑΡΙΘ. 6.4.1993

Εναρμόνιση προς το κοινοτικό δίκαιο του φορολογικού καθεστώτος των πετρελαιοειδών προϊόντων, αλκοόλης και αλκοολούχων ποτών και βιομηχανοποιημένων καπνών και άλλες, διατάξεις.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄
ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Άρθρο 1
Επιβολή του φόρου
Επιβάλλεται ειδικός φόρος κατανάλωσης στα πετρελαιοειδή προϊόντα, στο οινόπνευμα και στα αλκοολούχα ποτά και στα βιομηχανοποιημένα καπνά και καθορίζονται τα περί παραγωγής, μεταποίησης, κατοχής, κυκλοφορίας και ελέγχου των προϊόντων αυτών, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου.

Άρθρο 2
Αντικείμενο του φόρου

1. Στον ειδικό φόρο κατανάλωσης υπάγονται τα προϊόντα του άρθρου 1, τα οποία παράγονται στο εσωτερικό της χώρας, προέρχονται από άλλα
Κράτη – μέλη ή εισάγονται στο εσωτερικό της χώρας.
Ως εισαγωγή νοείται η είσοδος των προϊόντων αυτών από τρίτες χώρες στο εσωτερικό της χώρας. Εάν όμως τα προϊόντα έχουν τεθεί υπό τελωνειακό καθεστώς κατά την είσοδό τους στο εσωτερικό της χώρας, η εισαγωγή τους λογίζεται ότι γίνεται τη στιγμή που εξέρχονται από αυτό το καθεστώς.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με παρ.1 άρθρ.13Ν.2386/1996 (Α 43). Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

2. Με την επιφύλαξη των εθνικών και κοινοτικών διατάξεων όσον αφορά τα τελωνειακά καθεστώτα, θεωρείται ότι τελούν υπό καθεστώς αναστολής της επιβολής των ειδικών φόρων κατανάλωσης τα υποκείμενα στο φόρο αυτόν προϊόντα που προέρχονται από ή προορίζονται για τρίτη χώρα ή εδάφη που αναφέρονται στην παράγραφο 3 του άρθρου αυτού εφόσον :

α) τελούν σε ένα από τα καθεστώτα αναστολής του άρθρου 84 παράγραφος 1 στοιχείο α) του Κανονισμού (Ε.Ο.Κ.) 2913/1992 ή βρίσκονται σε ελεύθερη ζώνη ή ελεύθερη αποθήκη, ή
β) αποστέλλονται από ένα Κράτος – μέλος προς ένα άλλο μέσω χωρών Ε.Ζ.Ε.Σ. ή μεταξύ Κράτους – μέλους και χώρας Ε.Ζ.Ε.Σ. υπό το καθεστώς της κοινοτικής εσωτερικής διαμετακόμισης, ή μέσω μιας ή περισσοτέρων τρίτων χωρών εκτός ΕΖΕΣ, υπό την κάλυψη δελτίου TIR ή δελτίου ΑΤΑ.
Όταν στην παραπάνω περίπτωση β` χρησιμοποιείται το ενιαίο διοικητικό έγγραφο θα πρέπει :
– να συμπληρώνεται σε αυτό ο κωδικός αριθμός της Συνδυασμένης Ονοματολογίας (Σ.Ο.) και να αναφέρεται σαφώς ότι πρόκειται για αποστολή προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης,
– ο παραλήπτης να αποστείλει για εκκαθάριση ένα αντίτυπο του ενιαίου διοικητικού εγγράφου, με τις κατάλληλες παρατηρήσεις, σύμφωνα με τις λεπτομέρειες εφαρμογής που προβλέπονται στο άρθρο 64.
Επί των εισαγομένων και εξαγομένων προϊόντων του άρθρου 1 εφαρμόζονται οι διατάξεις της συναφούς νομοθεσίας”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με παρ.1 άρθρ.13Ν.2386/1996 (Α 43). Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

3. Τα προϊόντα που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης και τελούν υπό καθεστώς αναστολής, όπως τούτο ορίζεται στην περίπτωση α` του άρθρου 3, εφόσον εξάγονται από εγκεκριμένο αποθηκευτή, επιτρέπεται να κυκλοφορούν υπό το καθεστώς αυτό μέχρι την έξοδό τους από το κοινοτικό έδαφος.

4. Θεωρούνται ως προϊόντα εισαγόμενα στο εσωτερικό της χώρας τα προϊόντα, που προέρχονται από τα ακόλουθα κοινοτικά εδάφη:
α) το νησί Ελιγολάνδη και το έδαφος του BUSINGEN της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας,
β) το LIVIGNO, το CAMPIONE D`ITALIA και τα Ιταλικά ύδατα της λίμνης του Λουγκάνο, της Ιταλικής Δημοκρατίας,
γ) τη Θέουτα και Μελίλια του Βασιλείου της Ισπανίας,
δ) τα Κανάρια νησιά του Βασιλείου της Ισπανίας,
ε) τα υπερπόντια διαμερίσματα της Γαλλικής Δημοκρατίας και
στ) τα Αγγλονορμανδικά νησιά.
Οι περιπτώσεις δ) και ε) παύουν να ισχύουν από την πρώτη ημέρα του δεύτερου μήνα μετά την κατάθεση σχετικής δήλωσης του Βασιλείου της Ισπανίας ή της Γαλλικής Δημοκρατίας, για τα προϊόντα που θα περιλαμβάνονται στη δήλωση αυτή.

Σημ.: όπως αναριθμήθηκe  με την παρ.2 άρθρ.13 Ν.2386/1996 (Α 43).Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

5. Θεωρούνται ως προϊόντα προερχόμενα από άλλα κράτη μέλη και τα προϊόντα που προέρχονται από:
α) Το Πριγκιπάτο του Μονακό,
β) το JUNGHOLZ και MITTELBERG (KLEINES WALSERTAL),
γ) το νησί του Μαν και
δ) τον Άγιο Μαρίνο.
Σημ.: όπως αναριθμήθηκe  με την παρ.2 άρθρ.13 Ν.2386/1996 (Α 43).Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

Άρθρο 3
Ορισμοί
Για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος νόμου νοούνται ως:

α) καθεστώς αναστολής: το φορολογικό καθεστώς που εφαρμόζεται στην παραγωγή, μεταποίηση, κατοχή και κυκλοφορία των προϊόντων που τελούν υπό αναστολή καταβολής του ειδικού φόρου κατανάλωσης.

β) Φορολογική αποθήκη: κάθε τόπος όπου παράγονται, μεταποιούνται, κατέχονται, παραλαμβάνονται ή αποστέλλονται από τον εγκεκριμένο αποθηκευτή κατά την άσκηση του επιτηδεύματος του προϊόντα που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης και τελούν υπό καθεστώς αναστολής,

γ) εγκεκριμένος αποθηκευτής: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει λάβει άδεια από τις αρμόδιες αρχές να παράγει, να μεταποιεί, να κατέχει, να παραλαμβάνει και να αποστέλλει κατά την άσκηση του επιτηδεύματος του, προϊόντα που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης και βρίσκονται σε φορολογική αποθήκη υπό καθεστώς αναστολής,

δ) εγγεγραμμένος επιτηδευματίας: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που δεν έχει την ιδιότητα του εγκεκριμένου αποθηκευτή, έχει όμως άδεια από τις αρμόδιες αρχές να παραλαμβάνει κατά την άσκηση του επιτηδεύματος του, προϊόντα που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης, τελούν υπό αναστολή και προέρχονται από άλλο κράτος μέλος. Ωστόσο, ο εγγεγραμμένος επιτηδευματίας δεν δύναται να κατέχει ή να αποστέλλει προϊόντα με αναστολή της καταβολής ειδικού φόρου κατανάλωσης,

ε) μη εγγεγραμμένος επιτηδευματίας: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που δεν έχει την ιδιότητα του εγκεκριμένου αποθηκευτή, έχει όμως την ικανότητα κατά την άσκηση του επιτηδεύματος του να παραλαμβάνει περιστασιακά προϊόντα που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης, τελούν υπό αναστολή όσον αφορά αυτόν το φόρο και προέρχονται από άλλο κράτος μέλος. Ο επιτηδευματίας αυτός δεν δύναται να κατέχει ή να αποστέλλει προϊόντα υπό αναστολή καταβολής του ειδικού φόρου κατανάλωσης. Ο μη εγγεγραμμένος επιτηδευματίας οφείλει, προτού αποσταλούν τα προϊόντα, να εγγυάται την καταβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στις αρμόδιες αρχές.

Άρθρο 4
Απαιτητό του φόρου

1. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης καθίσταται απαιτητός κατά τη θέση των προϊόντων σε ανάλωση ή κατά τη διαπίστωση των ελλειμμάτων που εμπίπτουν στις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 12.Θεωρείται ως θέση σε ανάλωση των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης:
α) κάθε έξοδος, ακόμα και αντικανονική, από καθεστώς αναστολής,
β) κάθε παραγωγή, ακόμα και αντικανονική, τέτοιων προϊόντων εκτός καθεστώτος αναστολής,
γ) κάθε εισαγωγή, ακόμα και αντικανονική, τέτοιων προϊόντων, εφόσον δεν τίθενται υπό καθεστώς αναστολής.
Για την εφαρμογή της παραπάνω περίπτωσης α`, από την έναρξη ισχύος αυτής ως έξοδος από το καθεστώς αναστολής των πετρελαιοειδών προϊόντων που τελούν υπό καθεστώς αναστολής εντός φορολογικών αποθηκών στο εσωτερικό της χώρας και ζητείται η θέση τους σε ανάλωση, θεωρείται η φυσική έξοδος των προϊόντων από τη φορολογική αποθήκη.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.1 άρθρ.2 Ν.2443/19962

2. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στις μεν περιπτώσεις α) και γ) της προηγούμενης παραγράφου εισπράττεται με βάση τα ποσοστά ή τα ποσά που ισχύουν κατά την ημερομηνία εξόδου των προϊόντων από το καθεστώς αναστολής ή από την έξοδο τους από το τελωνειακό καθεστώς στο οποίο είχαν τεθεί, στη δε περίπτωση β) της ίδιας παραγράφου εισπράττεται με βάση τα ποσοστά ή ποσά, που ισχύουν κατά την ημερομηνία παραγωγής εκτός καθεστώτος αναστολής.

Στην περίπτωση αντικανονικής εξόδου από καθεστώς αναστολής ή αντικανονικής παραγωγής ή αντικανονικής εισαγωγής, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης εισπράττεται με βάση τα ποσοστά ή τα ποσά που ισχύουν κατά το χρόνο διαπίστωσης των παραβάσεων αυτών.

3. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης επί ελλειμμάτων εισπράττεται με βάση τα ποσοστά ή τα ποσά που ισχύουν κατά την ημερομηνία διαπίστωσης αυτών από την αρμόδια αρχή. Εν τούτοις, όταν από τα στοιχεία που διαθέτουν οι αρμόδιες αρχές διαπιστώνεται ότι η εκτός καθεστώτος αναστολής παραγωγή ή το έλλειμμα πραγματοποιήθηκαν ή υπήρξαν, κατά περίπτωση, σε χρόνο προγενέστερο της διαπίστωσης, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης εισπράττεται με βάση τα ποσά ή τα ποσοστά που ίσχυαν κατά την προηγούμενη της διαπίστωσης ημερομηνία στην οποία πραγματοποιήθηκαν ή υπήρξαν.

Άρθρο 5
Ειδικές περιπτώσεις απαιτητού του φόρου

1. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης καθίσταται απαιτητός και εισπράττεται και σε περίπτωση που τα προϊόντα έχουν ήδη τεθεί σε ανάλωση σε άλλο κράτος μέλος και βρίσκονται στην κατοχή προσώπου για εμπορικούς σκοπούς στο εσωτερικό της χώρας.

Για το σκοπό αυτόν, με την επιφύλαξη του άρθρου 4, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης καθίσταται απαιτητός και εισπράττεται όταν τα προϊόντα που έχουν τεθεί σε ανάλωση σε άλλο κράτος μέλος παραδίδονται ή προορίζονται να παραδοθούν στο εσωτερικό της χώρας, τις ανάγκες επιτηδευματία που ασκεί ανεξάρτητη οικονομική δραστηριότητα ή οργανισμού δημόσιου δικαίου.

2. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης οφείλεται, κατά περίπτωση, από το πρόσωπο που πραγματοποιεί την παράδοση ή κατέχει τα προϊόντα που προορίζονται να παραδοθούν ή από τον παραλήπτη αυτών στο εσωτερικό της χώρας και εισπράττεται με τις ίδιες διαδικασίες που εφαρμόζονται για την είσπραξη του φόρου κατά την έξοδο των προϊόντων από το καθεστώς αναστολής.

3. Η ενδοκοινοτική κυκλοφορία των προϊόντων της παραγράφου 1 γίνεται με την κάλυψη του προβλεπόμενου από τον Κανονισμό (Ε.Ο.Κ.) 3649/1992 απλουστευμένου συνοδευτικού εγγράφου (Α.Σ.Δ.Ε.)”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με παρ.3 άρθρ.13 Ν.2386/1996 (Α 43).Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

4. Το πρόσωπα της παραγράφου 2 υποχρεούνται σε περίπτωση αποστολής των προϊόντων από άλλο κράτους μέλος:

α) να καταθέτουν, πριν από την αποστολή, σχετική δήλωση στην αρμόδια αρχή του εσωτερικού της χώρας καθώς και εγγύηση, η οποία να καλύπτει τους αναλογούντες φόρους,

β) να καταβάλλουν στην αρμόδια αρχή, κατά την άφιξη των προϊόντων στο εσωτερικό της χώρας, τους οφειλόμενους φόρους,

γ) να θέτουν στη διάθεση του ελέγχου κάθε απαραίτητο στοιχείο ή έγγραφο, που κρίνεται από την αρμόδια αρχή αναγκαίο ή χρήσιμο, για την εξακρίβωση της πραγματοποίησης της παραλαβής των προϊόντων και της καταβολής των οφειλόμενων φόρων.

5. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης, που έχει καταβληθεί στο εσωτερικό της χώρας για προϊόντα, τα οποία βρίσκονται στην κατοχή προσώπου για εμπορικούς σκοπούς στο εσωτερικό άλλου κράτους μέλους, επιστρέφεται σύμφωνα με το άρθρο 13.

6. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι λεπτομέρειες, για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 5α
Ειδικές περιπτώσεις κυκλοφορίας προϊόντων που έχουν τεθεί σε ανάλωση
Σημ.: όπως το άρθρο 5α προστέθηκε με την παρ.1 άρθρ.19 Ν.2753/1999ΦΕΚ Α 249/17.11.1999.Ισχύς από 1.7.1999.

1. Η κυκλοφορία προϊόντων τα οποία έχουν τεθεί σε ανάλωση στο εσωτερικό της χώρας καιμεταφέρονται διαμέσου του εδάφους άλλου κράτους μέλους χρησιμοποιώντας κατάλληλοδρομολόγιο, προκειμένου να παραδοθούν πάλι στο εσωτερικό της χώρας πραγματοποιείταιμε το προβλεπόμενο από το Καν. (ΕΟΚ) 3649/1992 της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου1992 (EEL 369/18.12.1992), Απλουστευμένο Συνοδευτικό Διοικητικό έγγραφο (Α.Σ.Δ.Ε.).Με το ίδιο συνοδευτικό έγγραφο γίνεται η κυκλοφορία των προϊόντων τα οποία έχουν τεθεί σεανάλωση σε άλλο κράτος μέλος και μεταφέρονται διαμέσου του εδάφους της χώρας,προκειμένου να παραδοθούν πάλι στο κράτος μέλος που έχουν τεθεί σε ανάλωση.

2. Στις περιπτώσεις που προβλέπονται στην προηγούμενη παράγραφο:
α) Ο αποστολέας οφείλει να υποβάλει πριν την αποστολή των εμπορευμάτων δήλωση στηναρμόδια αρχή του τόπου αναχώρησης.
β) Ο παραλήπτης οφείλει να βεβαιώνει την παραλαβή των εμπορευμάτων και ναενημερώνει την αρμόδια αρχή του τόπου προορισμού.
γ) Ο αποστολέας και ο παραλήπτης υποχρεούνται να θέτους στη διάθεση του ελέγχου κάθεαπαραίτητο στοιχείο ή έγγραφο που κρίνεται από τις αρμόδιες αρχές αναγκαίο ή χρήσιμο γιατην εξακρίβωση της πραγματοποίησης της παραλαβής των προϊόντων.

Άρθρο 5β
Πωλήσεις προϊόντων που έχουν τεθεί σε ανάλωση από καταστήματα πλοίων και αεροσκαφών
Σημ.: όπως Το άρθρο 5β προστέθηκε με την παρ.1 άρθρ.19 Ν.2753/1999ΦΕΚ Α 249/17.11.1999.Ισχύς από 1.7.1999.

1. Οι επιτηδευματίες που εκμεταλλεύονται καταστήματα σε πλοία και αεροσκάφη πουεκτελούν ενδοκοινοτικά ταξίδια και επιθυμούν να διενεργούν πωλήσεις προϊόντων στοεσωτερικό της χώρας, κατά τη διάρκεια της ενδοκοινοτικής πτήσης ή του ενδοκοινοτικούθαλάσσιου πλου σε επιβάτες, προκειμένου να τα μεταφέρουν με τις αποσκευές τους,οφείλουν να το δηλώσουν στην αρμόδια αρχή και να λάβουν σχετική έγκριση.

2. Για τα προϊόντα που πωλούνται με τις προϋποθέσεις της προηγούμενης παραγράφου, ταοποία έχουν τεθεί σε ανάλωση σε άλλο κράτος μέλος και διακινούνται με το προβλεπόμενοστην παράγραφο 3 του άρθρου 5 συνοδευτικό έγγραφο, ο ειδικός φόρος κατανάλωσηςκαθίσταται απαιτητός με την πώληση των προϊόντων στο εσωτερικό της χώρας καιαποδίδεται από τον επιτηδευματία που εκμεταλλεύεται το κατάστημα. Αν η έδρα τηςεπαγγελματικής δραστηριότητας του ανωτέρω επιτηδευματία είναι σε άλλο κράτος μέλος, τιςφορολογικές του υποχρεώσεις αναλαμβάνει ο εγκατεστημένος στο εσωτερικό της χώρας καιεγκεκριμένος από τις αρμόδιες αρχές φορολογικός του εκπρόσωπος.

3. Στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου ο επιτηδευματίας που εκμεταλλεύεται τοκατάστημα ή ο φορολογικός του εκπρόσωπος υποχρεούται:
α) Να παρέχει εγγύηση για την καταβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης που αναλογεί σταπρος πώληση προϊόντα.
β) Να καταβάλει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης με την πώληση αυτών.
γ) Να θέτει στη διάθεση του ελέγχου κάθε απαραίτητο στοιχείο ή έγγραφο, που κρίνεται απότην αρμόδια αρχή αναγκαίο ή χρήσιμο, για την εξακρίβωση της καταβολής των οφειλόμενωνφόρων.

4. Τα πρόσωπα της παραγράφου 2 καταβάλλουν τον ειδικό φόρο κατανάλωσης, που αναλογεί στις πωλήσεις κάθε δεκαπενθήμερου του μήνα, μέσα στο επόμενο δεκαπενθήμερο, με τις ίδιες διαδικασίες που εφαρμόζονται για την είσπραξη του φόρου κατά την έξοδο των προϊόντων από το καθεστώς αναστολής.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.1 άρθρ.22 Ν.2836/2000,ΦΕΚ Α 168/24.7.2000. Ισχύς από 1.4.2000.

5. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης που έχει καταβληθεί στο εσωτερικό της χώρας γιαπροϊόντα τα οποία πωλούνται σε επιβάτες στο εσωτερικό άλλου κράτους μέλουςεπιστρέφεται.

6. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι λεπτομέρειες για τηνεφαρμογή του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 6
Απόκτηση προϊόντων για ατομική χρήση
Για τα προϊόντα που αγοράζονται από ιδιώτες για ατομική χρήση σε άλλα κράτη μέλη και μεταφέρονται αυτοπροσώπως, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης εισπράττεται στο κράτος μέλος απόκτησης.

Άρθρο 7
Ειδικές περιπτώσεις κατοχής προϊόντων

1. Με την επιφύλαξη των άρθρων 4, 5 και 6, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης καθίσταται απαιτητός όταν τα προϊόντα που έχουν τεθεί σε ανάλωση σε άλλο κράτος μέλος βρίσκονται στην κατοχή προσώπου για εμπορικούς σκοπούς στο εσωτερικό της χώρας. Στην περίπτωση αυτήν, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης οφείλεται από το πρόσωπο που τα κατέχει και εισπράττεται από την αρμόδια αρχή.

2. Για την απόδειξη ότι τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 6 προορίζονται για εμπορικούς σκοπούς, οι αρμόδιες αρχές λαμβάνουν υπόψη τα ακόλουθα στοιχεία:

– την εμπορική ιδιότητα του κατόχου και τους λόγους κατοχής των προϊόντων,

– τον τόπο όπου βρίσκονται τα προϊόντα ή, ανάλογα με την περίπτωση, τον χρησιμοποιούμενο τρόπο μεταφοράς,

– κάθε έγγραφο σχετικό με τα προϊόντα,

– το είδος αυτών των προϊόντων,

– την ποσότητα των προϊόντων.

Στην περίπτωση αυτήν, οι ποσότητες ανά προϊόν δεν μπορούν να είναι μικρότερες από τα παρακάτω όρια για:

α) προϊόντα καπνού:

– τσιγάρα
800 τεμάχια
– πουράκια (πούρα βάρους όχι πάνω από 3 g/τεμάχιο)
400 τεμάχια
– πούρα
200 τεμάχια
– καπνός για κάπνισμα
1 κιλό
Β) αλκοολούχα ποτά:

οινοπνευματώδη ποτά
10 λίτρα
ενδιάμεσα προϊόντα
20 λίτρα
οίνοι (από τους οποίους το πολύ 60 λίτρα αφρώδεις)
90 λίτρα
Μπύρες
110 λίτρα

3. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης πετρελαιοειδών προϊόντων που έχουν τεθεί σε ανάλωση σ΄ άλλο κράτος μέλος καθίσταται απαιτητός και εισπράττεται από τις αρμόδιες αρχές, όταν η μεταφορά αυτών με μη κανονικό τρόπο γίνεται από ιδιώτες ή για λογαριασμό αυτών.

Ως μη κανονικές μεταφορές θεωρούνται οι μεταφορές καυσίμων κινητήρων, όταν αυτά δεν περιέχονται στη δεξαμενή των οχημάτων.

Άρθρο 8
Άλλες περιπτώσεις απαιτητού και επιστροφής φόρου

1. Για τα προϊόντα τα οποία αγοράζονται σε άλλο κράτος μέλος από άτομα που δεν έχουν την ιδιότητα του εγκεκριμένου αποθηκευτή, ή του εγγεγραμμένου ή μη εγγεγραμμένου επιτηδευματία και δεν προορίζονται για εμπορικούς σκοπούς αποστέλλονται δε ή μεταφέρονται άμεσα ή έμμεσα από τον πωλητή ή για δικό του λογαριασμό, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης επιβάλλεται στο εσωτερικό της χώρας με την άφιξη των προϊόντων.

Για το σκοπό αυτόν, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης καθίσταται απαιτητός με την άφιξη των προϊόντων στο εσωτερικό της χώρας και όταν τα προϊόντα έχουν τεθεί σε ανάλωση σε άλλο κράτος μέλος και αποστέλλονται ή μεταφέρονται προς πρόσωπα της παραγράφου 1.

2. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης είναι απαιτητός από τον πωλητή ή το φορολογικό εκπρόσωπο αυτού που δεν είναι ο τελικός παραλήπτης των προϊόντων ή τον παραλήπτη αυτών στο εσωτερικό της χώρας και εισπράττεται με την προβλεπόμενη διοικητική διαδικασία. Ο φορολογικός εκπρόσωπος πρέπει να είναι εγκεκριμένος από τις αρμόδιες αρχές και εγκατεστημένος στο εσωτερικό της χώρας.

Στην περίπτωση αποστολής προϊόντων από το εσωτερικό της χώρας σε άλλο κράτος μέλος, η αρμόδια αρχή στη δικαιοδοσία της οποίας είναι εγκατεστημένος ο πωλητής πρέπει να εξακριβώνει ότι ο πωλητής τηρεί τις ακόλουθες υποχρεώσεις:

– να εγγυάται στην αρμόδια αρχή την καταβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης, υπό τους όρους που προβλέπει το κράτος μέλος προορισμού, πριν από την αποστολή των προϊόντων και να εξασφαλίζει την καταβολή του μετά την άφιξη των προϊόντων,

– να τηρεί λογιστικά στοιχεία σχετικά με τις παραδόσεις των προϊόντων.

3. Στην περίπτωση που αναφέρεται στην παράγραφο 2, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης που καταβλήθηκε στο εσωτερικό της χώρας επιστρέφεται, σύμφωνα με τις διαδικασίες του άρθρου 13.

4. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι λεπτομέρειες για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ

Άρθρο 9
Παραγωγή – Μεταποίηση – Κατοχή
Με την επιφύλαξη άλλων διατάξεων του παρόντος νόμου, η παραγωγή, η μεταποίηση και η κατοχή των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1, γίνεται συμφωνά με της κείμενες διατάξεις. Όταν δεν έχει καταβληθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης, τα ανωτέρω πραγματοποιούνται σε φορολογική αποθήκη.

Άρθρο 10
Σύσταση φορολογικών αποθηκών

1. Για τη σύσταση και λειτουργία των φορολογικών αποθηκών απαιτείται άδεια της αρμόδιας αρχής, η οποία παρέχεται, μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου, με απόφασή της, χωριστά για κάθε κατηγορία προϊόντος”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με παρ.4 άρθρ.13 Ν.2386/1996 (Α 43).Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

2. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται:
“α) Οι προϋποθέσεις με τις οποίες χορηγείται η άδεια σύστασης και λειτουργίας των φορολογικών αποθηκών”.
Σημ.: όπως η περ.α) αντικαταστάθηκε με παρ.5 άρθρ.13 Ν.2386/1996 (Α 43).Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.
β) ο ανώτατος χρόνος παραμονής των προϊόντων κατά κατηγορία, στη φορολογική αποθήκη,
γ) η διαδικασία παραλαβής ή αποστολής των προϊόντων,
δ) οι όροι αποθήκευσης και λογιστικής διαχείρισης των προϊόντων,
ε) ο τρόπος παρακολούθησης των προϊόντων και της άσκησης του ελέγχου αυτών,
στ) ο χρόνος διάρκειας της λειτουργίας των αποθηκών αυτών και οι λόγοι ανάκλησης της άδειας αυτής πριν από το χρόνο λήξης,
(ζ) κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την αναγνώριση ή λειτουργία των φορολογικών αποθηκών.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.6άρθρ.13 Ν.2386/1996 (Α 43). Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

3. Οι αρμόδιες αρχές ασκούν εποπτεία και έλεγχο κατά τρόπο διαρκή ή περιοδικό στις φορολογικές αποθήκες, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.”Ειδικά για τα βιομηχανοποιημένα καπνά οι όροι και προϋποθέσεις για την εποπτεία και τον έλεγχο των φορολογικών αποθηκών, θα καθορισθούν με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών”.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  του άρθρου2 παρ. 12 του Ν. 2187/1994 (Α` 16).

Άρθρο 11
Αναγνώριση εγκεκριμένου αποθηκευτή

1. Για το χαρακτηρισμό προσώπου ως εγκεκριμένου αποθηκευτή απαιτείται άδεια της αρμόδιας αρχής, η οποία παρέχεται με απόφασή της μετά από προηγούμενη αίτηση του ενδιαφερομένου”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με παρ.7 άρθρ.13 Ν.2386/1996 (Α 43).Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

2. Για να παρασχεθεί η άδεια της προηγούμενης παραγράφου το ενδιαφερόμενο φυσικό ή νομικό πρόσωπο πρέπει:
α) να παράγει, να μεταποιεί, να κατέχει, να παραλαμβάνει και να αποστέλλει, κατά την άσκηση του επιτηδεύματός του, προϊόντα που υπάγονται σε ειδικά φόρο κατανάλωσης και τελούν υπό αναστολή καταβολής του φόρου αυτού, εφόσον βρίσκονται σε φορολογική αποθήκη. (Ειδικά για τα βιομηχανοποιημένα καπνά η παροχή της άδειας προϋποθέτει ετήσιο κύκλο εργασιών τουλάχιστον 250.000 φορολογικές μονάδες κατά την έννοια της παραγράφου 1 του άρθρου 42 του παρόντος νόμου.”Η προϋπόθεση αυτή δεν ισχύει για τους εγχώριους παραγωγούς, μεταποιητές, τα Καταστήματα αφορολόγητων ειδών, καθώς και τους εφοδιαστές πλοίων και αεροσκαφών, υπό τον όρο ότι οι τελευταίοι δεν θέτουν βιομηχανοποιημένα καπνά σε ανάλωση στο εσωτερικό της χώρας”).
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.2 άρθρ.2 Ν.2443/1996 και με την παρ.10 άρθρ.19 Ν.2753/1999 ΦΕΚ Α 249/17.11.1999.

β) να μην έχει διαπράξει σοβαρές καθ` υποτροπή παραβάσεις της φορολογικής ή τελωνειακής νομοθεσίας,γ) να πληροί τις λοιπές προϋποθέσεις που θα καθορισθούν με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.

3. Για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος νόμου ο εγκεκριμένος αποθηκευτής:α) υποχρεούται:- να τηρεί λογιστικά βιβλία των αποθεμάτων ή κινήσεων των προϊόντων ανά αποθήκη,- να επιδεικνύει τα προϊόντα σε κάθε ζήτηση της αρμόδιας αρχής,- να δέχεται οποιονδήποτε έλεγχο,- να παρέχει εγγύηση προς το Δημόσιο για τη διασφάλιση των συμφερόντων του,- να συμμορφώνεται με άλλες υποχρεώσεις που επιβάλλει ο Υπουργός Οικονομικών και η αρμόδια αρχή,- να διαθέτει εντός των αποθηκών και αδαπάνως για το Δημόσιο κατάλληλο και ασφαλή στεγασμένο χώρο για την εγκατάσταση της αρμόδιας αρχής προς διενέργεια των κατά περίπτωση απαιτούμενων εργασιών και διατυπώσεων,
– να ενημερώνει την αρμόδια αρχή για οποιαδήποτε μεταβολή των δεδομένων που έχουν ληφθεί υπόψη για τη χορήγηση της άδειας και να παρέχει τα επιβαλλόμενα από αυτή τυχόν πρόσθετα διασφαλιστικά μέτρα.

β) επέχει ευθύνη έναντι του Δημοσίου για τους φόρους που αναλογούν στα προϊόντα,γ) “ευθύνεται” επίσης για τις πράξεις των αποθηκαρίων των αποθηκών αυτών σε περίπτωση καταλογισμού τους από την αρμόδια αρχή.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.8,9 άρθρ.13Ν.2386/1996 (Α 43). Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

Άρθρο 12
Απώλειες προϊόντων

1. Ο εγκεκριμένος αποθηκευτής απολαύει απαλλαγής για τις απώλειες που επέρχονται στα πλαίσια του καθεστώτος αναστολής, εφόσον οφείλονται σε τυχαία περιστατικά ή σε ανωτέρα βία και έχουν βεβαιωθεί από τις αρμόδιες αρχές. Απολαύει επίσης, στα πλαίσια του καθεστώτος αναστολής, απαλλαγής για τις απώλειες (φύρες) που είναι εγγενείς στη φύση των προϊόντων κατά τη διαδικασία παραγωγής, μεταποίησης, αποθήκευσης και μεταφοράς των προϊόντων, όπου αυτές έχουν καθορισθεί με σχετικές διατάξεις. Οι απαλλαγές αυτές εφαρμόζονται επίσης στους επιτηδευματίες που αναφέρονται στο άρθρο 3 κατά τη μεταφορά των προϊόντων υπό καθεστώς αναστολής του ειδικού φόρου κατανάλωσης.

Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Οικονομικών, καθορίζονται τα προϊόντα που υπόκεινται σε φυσική απομείωση, τα ποσοστά της απομείωσης, καθώς και οι όροι και οι προϋποθέσεις για την αναγνώριση των απωλειών αυτών.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 3 παρ. 1 του Ν. 2187/1994 (Α` 16).

2. Οι αναφερόμενες στην παράγραφο 1 απώλειες, ο οποίες λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια ενδοκοινοτικής μεταφοράς των προϊόντων υπό καθεστώς αναστολής καταβολής του ειδικού φόρου κατανάλωσης, πρέπει να βεβαιώνονται σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που καθορίζονται με τα παραπάνω προεδρικά διατάγματα και τις ισχύουσες διατάξεις.

3. Με την επιφύλαξη του άρθρου 67, σε περίπτωση άλλων ελλειμμάτων εκτός από τις απώλειες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και σε περίπτωση απωλειών για τις οποίες δεν αναγνωρίζονται οι απαλλαγές που αναφέρονται στην ίδια παράγραφο, οι φόροι εισπράττονται με τους συντελεστές ή τα ποσά που ισχύουν το χρόνο που σημειώθηκαν οι βεβαιωμένες από τις αρμόδιες αρχές απώλειες ή, κατά περίπτωση, το χρόνο της διαπίστωσης των ελλειμμάτων.

4. Αν κατά την ενδοκοινοτική κυκλοφορία υπό καθεστώς αναστολής, προϊόντων υποκειμένων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης, διαπιστώθηκαν ελλείμματα ή απώλειες της προηγούμενης παραγράφου 3, οι αρμόδιες αρχές που έκαναν τη διαπίστωση προβαίνουν σε σχετική σημείωση στη δεύτερη σελίδα του επιστρεπτέου από τον παραλήπτη στον αποστολέα αντιτύπου του συνοδευτικού διοικητικού εγγράφου.
Οι αρμόδιες αρχές του τόπου προορισμού των προϊόντων, κατά τη θεώρηση του επιστρεπτέου αντιτύπου, σημειώνουν επ` αυτού τη χορήγηση ή όχι απαλλαγής κατ` εφαρμογή της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού για τις απώλειες ή τα ελλείμματα που διαπιστώθηκαν.
Αντίγραφο του αντιτύπου αυτού αποστέλλεται από τις αρμόδιες αρχές του τόπου προορισμού, στις αρχές που διαπίστωσαν τις απώλειες ή τα ελλείμματα”.
Σημ.: όπως η παρ.4 προστέθηκε με την παρ. 10 άρθρ.13 Ν.2386/1996 (Α 43).Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΦΟΡΟΥ ΚΑΙ ΑΠΑΛΑΓΕΣ

Άρθρο 13
Επιστροφή φόρου

1. Τα προϊόντα που έχουν τεθεί σε ανάλωση στο εσωτερικό της χώρας δύνανται στις ενδεδειγμένες περιπτώσεις και με τους όρους και τις προϋποθέσεις που καθορίζονται με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, να αποτελέσουν, μετά από αίτηση επιτηδευματία στα πλαίσια της άσκησης του επιτηδεύματος του, αντικείμενο επιστροφής του ειδικού φόρου κατανάλωσης από τις αρμόδιες αρχές, εφόσον τα προϊόντα αυτά δεν πρόκειται να καταναλωθούν στο εσωτερικό της χώρας.

Εν τούτοις, δεν επιστρέφεται από τις αρμόδιες αρχές ο ειδικός φόρος που καταβλήθηκε, εφόσον δεν πληρούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις που καθορίζονται με τις παραπάνω προβλεπόμενες υπουργικές αποφάσεις.

2. Για την εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου πρέπει να συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις:
“α) Ο αποστολέας υποβάλλει αίτηση στην αρμόδια αρχή για την επιστροφή φόρου, πριν από την αποστολή των προϊόντων, η οποία συνοδεύεται με έγγραφο ή άλλα στοιχεία από τα οποία αποδεικνύεται η καταβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.11 άρθρ.13Ν.2386/1996 (Α 43). Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.
β) Η ενδοκοινοτική κυκλοφορία των προϊόντων πραγματοποιείται με την κάλυψη του συνοδευτικού εγγράφου της παραγράφου 1 του άρθρου 64″.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.12 άρθρ.13Ν.2386/1996 (Α 43). Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.
γ) ο αποστολέας υποβάλλει το επιστρεπτέο αντίτυπο του συνοδευτικού διοικητικού ή εμπορικού εγγράφου, συμπληρωμένο από τον παραλήπτη, το οποίο συνοδεύεται από έγγραφο που πιστοποιεί την ανάληψη της υποχρέωσης καταβολής των φόρων στο κράτος μέλος προορισμού και είναι θεωρημένο από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προορισμού των προϊόντων ή συνοδεύεται από ειδική ένδειξη (δήλωση) θεωρημένη από την ίδια αρχή, με τις κατωτέρω πληροφορίες:
– τη διεύθυνση της αρμόδιας αρχής, του κράτους μέλους προορισμού,
– τον αριθμό και την ημερομηνία του διπλοτύπου καταβολής του φόρου ή την ημερομηνία αποδοχής της δήλωσης,
δ) αν τα προϊόντα της παραγράφου 1 φέρουν φορολογικό επίσημα (ένσημη ταινία φορολογίας καπνού η ταινία ελέγχου αλκοολούχων ποτών), πρέπει πριν από την αποστολή τους και προκειμένου να επιστραφεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης, να προσκομισθούν για καταστροφή τα επισήματα αυτά στην αρμόδια αρχή.

3. Στις περιπτώσεις του άρθρου 5 ο ειδικός φόρος κατανάλωσης επιστρέφεται μόνο, εφόσον ο φόρος αυτός εξοφλήθηκε στο κράτος μέλος προορισμού, σύμφωνα με τη διαδικασία της παραγράφου 4 του άρθρου αυτού. Το αίτημα επιστροφής δύναται να μην ικανοποιηθεί από τις αρμόδιες αρχές αν δεν πληρούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις που καθορίζονται με την απόφαση του Υπουργού Οικονομικών

4. Στις περιπτώσεις του άρθρου 8 ο ειδικός φόρος κατανάλωσης επιστρέφεται στον πωλητή, εφόσον αυτός έχει ακολουθήσει τις διαδικασίες της παραγράφου 2 “του ίδιου άρθρου». Το αίτημα επιστροφής δύναται να μην ικανοποιηθεί, εφόσον δεν πληρούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις που καθορίζονται με την απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.13 άρθρ.13 Ν.2386/1996 (Α 43). Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

Άρθρο 14
Αχρεωστήτως εισπραχθέντα

1. Τα αχρεωστήτως εισπραχθέντα από την αρμόδια αρχή ποσά επιστρέφονται στο δικαιούχο, αν εντός τριών ετών από την ημερομηνία είσπραξης αυτών υποβληθεί στην αρμόδια αρχή σχετική αίτηση μετά των απαιτούμενων δικαιολογητικών εγγράφων. Αν η διαπίστωση της αχρεωστήτως είσπραξης έχει αναγνωρισθεί ή βεβαιωθεί με απόφαση διοικητικού δικαστηρίου, ο δικαιούχος οφείλει εντός έτους από τη δημοσίευση της απόφασης να υποβάλει στην αρμόδια αρχή σχετική περί επιστροφής αίτηση μετά των απαιτούμενων δικαιολογητικών.

Η μη υποβολή της αίτησης επιστροφής εμπρόθεσμα συνεπάγεται την παραγραφή του δικαιώματος του δικαιούχου.

Για την επιστροφή του φόρου εκδίδεται απόφαση του προϊσταμένου της αρμόδιας αρχής.

Οι διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 38 του Ν. 1473/1984 όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 3 του Ν. 2120/1993 (ΦΕΚ 24 Α΄), εφαρμόζονται ανάλογα και κατά την επιστροφή των αχρεωστήτως εισπραχθέντων του παρόντος άρθρου.

2. Ποσά από φόρους του παρόντος νόμου μέχρι τρία (3) ευρώ κατά πράξη, που εισπράχθηκαν αχρεώστητα δεν επιστρέφονται. Το ποσό αυτό δύναται να αυξάνεται με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, μη δυνάμενο να υπερβεί τα δεκαπέντε (15) ευρώ.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 25 του Ν.2948/2001(Α 242/19-10-2001).

3. Χρηματική αξίωση από αχρεώστητο είσπραξης φόρου του παρόντος νόμου και περί της οποίας εκδόθηκε η υπό της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου προβλεπόμενη απόφαση, παραγράφεται μετά παρέλευση προθεσμίας ενός έτους από της κοινοποίησης της απόφασης.

4. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών ορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την επιστροφή, ο τρόπος επιστροφής ή συμψηφισμού, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.

Άρθρο 15
Απαλλαγές

1. Απαλλάσσονται από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1, εφόσον προορίζονται:
α) για παράδοση στα πλαίσια διπλωματικών ή προξενικών σχέσεων,
β) για αναγνωρισμένους διεθνείς οργανισμούς και για τα μέλη των οργανισμών αυτών, μέσα στα όρια και σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που καθορίζονται από τις διεθνείς συμβάσεις για την ίδρυσή τους ή από τις συμφωνίες για την έδρα τους.
γ) για τις ένοπλες δυνάμεις και τις πολιτικές υπηρεσίες που τις συνοδεύουν ή τον εφοδιασμό των κυλικείων και των λεσχών τους, των άλλων κρατών μελών του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, που ενεργούνται σύμφωνα με τη συνθήκη,
δ) να καταναλωθούν στα πλαίσια συμφωνίας που έχει συναφθεί με τρίτες χώρες ή διεθνείς οργανισμούς, εφόσον αυτή η συμφωνία γίνεται δεκτή ή επιτρέπεται να υπαχθεί σε καθεστώς απαλλαγής από τον Φ.Π.Α.. “Οι ένοπλες δυνάμεις και οργανισμοί που αναφέρονται στην παράγραφο αυτή δύναται να παραλαμβάνουν προϊόντα από φορολογικές αποθήκες άλλων κρατών – μελών ή του εσωτερικού της χώρας, υπό καθεστώς αναστολής της επιβολής των ειδικών φόρων κατανάλωσης, με την κάλυψη του συνοδευτικού εγγράφου της παραγράφου 1 του άρθρου 64, υπό τον όρο ότι το έγγραφο αυτό θα συνοδεύεται από πιστοποιητικό απαλλαγής, η μορφή και το περιεχόμενο του οποίου καθορίζονται από κοινοτικές διατάξεις”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.14 άρθρ.13Ν.2386/1996 (Α 43).Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

2. Επίσης, απαλλάσσονται του ειδικού φόρου κατανάλωσης τα προϊόντα που προορίζονται για εφοδιασμό πλοίων και αεροσκαφών. Η απαλλαγή αυτή παρέχεται σύμφωνα με τις ισχύουσες εθνικές διατάξεις.

3. Οι όροι και οι προϋποθέσεις χορήγησης των απαλλαγών των παραγράφων 1 και 2, καθώς και οι χορηγούμενες ποσότητες, καθορίζονται με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄

Άρθρο 16
Άγιο Όρος
Οι διατάξεις του παρόντος νόμου δεν θίγουν το ειδικό καθεστώς του Αγίου Όρους, όπως είναι κατοχυρωμένο με το άρθρο 105 τους Συντάγματος.

Άρθρο 17
Καταστήματα αφορολόγητων ειδών

1. Μέχρι 30.6.1999, για τα προϊόντα που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης και διατίθενται από τα καταστήματα αφορολόγητων ειδών ή διατίθενται μέσα στα αεροσκάφη και πλοία κατά τη διάρκεια ενδοκοινοτικής πτήσης ή θαλάσσιου πλου και μεταφέρονται στις προσωπικές αποσκευές των ταξιδιωτών που μεταβαίνουν σε άλλο κράτος μέλος, εφαρμόζονται οι ισχύουσες διατάξεις.

Κατά την έννοια του παρόντος άρθρου νοούνται ως:

α) κατάστημα αφορολόγητων ειδών: κάθε κατάστημα που βρίσκεται μέσα στο χώρο ενός αερολιμένα ή λιμένα και το οποίο ανταποκρίνεται στις προϋποθέσεις λειτουργίας που τίθενται από την ισχύουσα νομοθεσία,

β) ταξιδιώτης που μεταβαίνει σε άλλο κράτος μέλος:κάθε ταξιδιώτης κάτοχος αεροπορικού εισιτηρίου ή θαλάσσιας διαδρομής στο οποίο ως άμεσος προορισμός αναφέρεται αερολιμένας ή λιμένας άλλου κράτους μέλους,

γ) ενδοκοινοτικός θαλάσσιος πλους ή ενδοκοινοτική πτήση: κάθε μεταφορά αεροπορική ή δια θαλάσσης, που αρχίζει στο εσωτερικό ενός κράτους μέλους και της οποίας ο πραγματικός τόπος προορισμού βρίσκεται στο εσωτερικό άλλου κράτους μέλους.

Εξομοιώνονται προς τα προϊόντα που διατίθενται στο κατάστημα, τα προϊόντα που διατίθενται μέσα στα αεροσκάφη ή στα πλοία κατά τη διάρκεια ενδοκοινοτικής μεταφοράς ταξιδιωτών.

2. Το ευεργέτημα της απαλλαγής που προβλέπεται στο άρθρο αυτό ισχύει μόνο για τα προϊόντα των οποίων οι ποσότητες δεν υπερβαίνουν κατ΄ άτομο και κατά ταξίδι τα όρια της ποσοτικής και κατ΄ αξία ατέλειας που προβλέπονται από τις ισχύουσες κοινοτικές διατάξεις για τις μετακινήσεις ταξιδιωτών μεταξύ τρίτων χωρών και της Κοινότητας.

3. Οι αρμόδιες αρχές λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για να εξασφαλίσουν την ορθή και απρόσκοπτη εφαρμογή των απαλλαγών του παρόντος άρθρου και για να αποτρέψουν οποιαδήποτε απάτη, φοροδιαφυγή και κατάχρηση.

Άρθρο 18
Μικροί οινοπαραγωγοί

1. Οινοπαραγωγοί που παράγουν μέχρι 1000 ΗL ετησίως απαλλάσσονται από τις υποχρεώσεις που προβλέπονται από τις διατάξεις των Κεφαλαίων Β΄ και Γ΄ του παρόντος νόμου, καθώς και από τις άλλες υποχρεώσεις τις σχετικές με την κυκλοφορία και τον έλεγχο.

2. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι όροι, με τους οποίους οι μικροί οινοπαραγωγοί διενεργούν ενδοκοινοτικές πράξεις.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄
ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΕΙΔΗ ΠΡΟ`Ι`ΟΝΤΑ

Άρθρο 19
Ορισμός
Σημ.: όπως το άρθρο 19 τροποποιήθηκε με την παρ.15 άρθρ.13Ν.2386/1996 (Α 43).Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

1. Ως πετρελαιοειδή προϊόντα για την εφαρμογή του παρόντος νόμου θεωρούνται :
α) Οι πίσσες (κωδ. Σ.Ο. 27.06)
β) Οι βενζόλες (κωδ. Σ.Ο. 27.07.10)
Οι τολουόλες (κωδ. Σ.Ο. 27.07.20)
Οι ξυλόλες (κωδ. Σ.Ο. 27.07.30)
Τα άλλα μείγματα αρωματικών υδρογονανθράκων που αποστάζουν 65% ή περισσότερο του όγκου τους (με τις απώλειες στους 250 C, σύμφωνα με τη μέθοδο ASTM D 86) (κωδ. Σ.Ο. 27.07.50)
Τα λάδια κρεοζώτου (κωδ. Σ.Ο. 27.07.91.00)
Τα άλλα ακατέργαστα λάδια (κωδ. Σ.Ο. 27.07.99.11 και 27.07.99.19).
γ) Τα ακατέργαστα λάδια από πετρέλαιο ή από ασφαλτούχα ορυκτά (ακατέργαστο πετρέλαιο), (κωδ. Σ.Ο. 27.09).
δ) Τα λάδια από πετρέλαιο ή από ασφαλτούχα ορυκτά, άλλα από τα ακατέργαστα λάδια. Τα παρασκευάσματα που δεν κατονομάζονται ούτε περιλαμβάνονται αλλού, που περιέχουν κατά βάρος 70% ή περισσότερο λάδια από πετρέλαιο ή ασφαλτούχα ορυκτά και στα οποία τα λάδια αυτά αποτελούν το βασικό συστατικό (κωδ. Σ.Ο. 27.10).
ε) Τα αέρια πετρελαίου και οι άλλοι αέριοι υδρογονάνθρακες (κωδ. Σ.Ο. ΕΧ 27.11), συμπεριλαμβανομένου και του χημικώς καθαρού μεθανίου και προπανίου, με εξαίρεση το φυσικό αέριο.
στ) Βαζελίνη (κωδ. Σ.Ο. 27.12.10).
Παραφίνη που περιέχει κατά βάρος λιγότερο του 0,75% λάδι (κωδ. Σ.Ο. 27.12.20.00).
Παραφίνη που περιέχει κατά βάρος περισσότερο του 0,75% λάδι, το κερί πετρελαίου μικροκρυστάλλινο,
άλλα ορυκτά κεριά, SLACK WAX και παρόμοια προϊόντα, που λαμβάνονται με σύνθεση ή άλλες μεθόδους, έστω και χρωματισμένα (κωδ. Σ.Ο. 27.12.90.31, 27.12.90.33, 27.12.90.39, 27.12.90.90).
ζ) Τα ασφαλτικά μείγματα με βάση τη φυσική άσφαλτο εν γένει, η πίσσα του πετρελαίου, η ορυκτή πίσσα ή το υπόλειμμα αυτής (π.χ. μαστίχες ασφαλτούχες, cutbacks (κωδ. Σ.Ο. 27.15).
η) Οι άκυκλοι υδρογονάνθρακες (κωδ. Σ.Ο. 29.01).
θ) Το κυκλοεξάνιο (κωδ. Σ.Ο. 29.02.11.00), οι άλλοι κυκλανικοί ή κυκλενικοί υδρογονάνθρακες του κωδ. Σ.Ο. 29.02.19.90, το βενζόλιο (κωδ. Σ.Ο. 29.02.20), το τολουόλιο (κωδ. Σ.Ο. 29.02.30), τα ξυλόλια (κωδ. Σ.Ο. 29.02.41.00, 29.02.42.00 και 29.02.43.00) και τα ισομερή του ξυλολίου σε μείγμα (κωδ. Σ.Ο. 29.02.44).
ι). Τα παρασκευάσματα που περιέχουν λάδια από πετρέλαια ή ασφαλτούχα ορυκτά των κωδ. της Σ.Ο. 34.03.11.00 και 34.03.19.
ια) Τα αντικροτικά παρασκευάσματα, τα ανασχετικά της οξείδωσης, τα προσθετικά εξουδετέρωσης καταλοίπων, τα βελτιωτικά του ιξώδους των λιπαντικών λαδιών, τα προσθετικά κατά της διάβρωσης και τα άλλα παρασκευασμένα προσθετικά για ορυκτά λάδια (στα οποία περιλαμβάνεται και η βενζίνη) ή για άλλα υγρά, που χρησιμοποιούνται για τους ίδιους σκοπούς με τα ορυκτά λάδια (κωδ. Σ.Ο. 38.11).
ιβ) Τα αλκυλοβενζόλια σε μείγματα και αλκυλοναφθαλένια σε μείγματα, άλλα από εκείνα των κλάσεων 27.07 ή 29.02 (κωδ. Σ.Ο. 38.17).

2. Από τα προϊόντα της προηγούμενης παραγράφου και ανεξάρτητα από το άν επιβαρύνονται με ειδικό φόρο κατανάλωσης σύμφωνα με το άρθρο 20, τα παρακάτω πετρελαιοειδή προϊόντα υπόκεινται στις διατάξεις περί ελέγχου και κυκλοφορίας του παρόντος νόμου :
– Τα προϊόντα της περίπτωσης β` της παραγράφου 1 που περιλαμβάνονται στους κωδικούς της Σ.Ο. 27.07.10, 27.07.20, 27.07.30 και 27.07.50.
– Τα προϊόντα της περίπτωσης δ` της παραγράφου 1 που περιλαμβάνονται στους κωδικούς της Σ.Ο. 27.10.00.11 έως και 27.10.00.78.
Εν τούτοις για τα προϊόντα που περιλαμβάνονται στους κωδικούς της Σ.Ο. 27.10.00.21, 27.10.00.25 και 27.10.00.59 οι διατάξεις περί ελέγχου και κυκλοφορίας του παρόντος νόμου εφαρμόζονται μόνο εφόσον αυτά μεταφέρονται χύμα για εμπορικούς σκοπούς.
– Τα προϊόντα της περίπτωσης ε` της παραγράφου 1 που περιλαμβάνονται στον κωδικό της Σ.Ο. 27.11, με εξαίρεση αυτά που εμπίπτουν στους κωδικούς 27.11.11.00 και 27.11.21.00.
– Οι κορεσμένοι άκυκλοι υδρογονάνθρακες του κωδικού Σ.Ο. 29.01.10.
– Τα προϊόντα της περίπτωσης θ` της παραγράφου 1 που περιλαμβάνονται στους κωδικούς Σ.Ο. 29.02.20, 29.02.30, 29.02.41, 29.02.42, 29.02.43 και 29.02.44.

3. Οι τίτλοι και οι κωδικοί αριθμοί της Συνδυασμένης Ονοματολογίας (Σ.Ο.), που περιλαμβάνονται στο άρθρο αυτό, αναφέρονται στο κείμενο της Σ.Ο. του Κανονισμού (Ε.Ο.Κ.) αριθ. 3115/94 (L.345/31.12.94)”.

Άρθρο 20
Συντελεστές ειδικού φόρου κατανάλωσης

1. Οι συντελεστές του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα παρακάτω πετρελαιοειδή προϊόντα ορίζονται ως εξής:
ΕΙΔΟΣΚΩΔ. Σ.Ο.ΠΟΣΟΜΟΝΑΔΑΦΟΡΟΥΕΠΙΒΟΛΗΣΣΕ ευρώ
α) Βενζίνηαεροπλάνων27.10.00.26437χιλιόλιτροβ) Βενζίνη με27.10.00.34μόλυβδο και27.10.00.36337χιλιόλιτρογ) Βενζίνηχωρίς μόλυβδο-με αριθμόοκτανίωνμέχρι και27.10.00.2796,5 και27.10.00.29296χιλιόλιτρο-με αριθμόοκτανίων μεγαλύτερο27.10.00.29των 96,5 και27.10.00.32316χιλιόλιτροδ) Βενζίνη χωρίςμόλυβδο με τηνπροσθήκη ειδικώνπροσθέτων, πουπροορίζεται ναχρησιμοποιηθεί,προσφέρεται προςπώληση ή καιχρησιμοποιείταιως ισοδύναμοκαύσιμο αντί τηςμολυβδούχουβενζίνης τωνκωδικών της Σ.Ο.27.10.00.34 και27.10.00.3627.10.00.2727.10.00.29και 27.10.00.32337χιλιόλιτροε) Ειδικό καύσιμο αεριωθούμενων τύπουβενζίνης27.10.00.37437χιλιόλιτροστ) Πετρέλαιοεσωτερικήςκαύσης(DIESEL)κίνησηςΕΧ27.10.00.66245χιλιόλιτροζ) Πετρέλαιοεσωτερικήςκαύσης(DIESEL)θέρμανσηςΕΧ27.10.00.67245χιλιόλιτρο
Ειδικά για την περίοδο από 1ης Νοεμβρίου μέχρι και 10 Απριλίου κάθε έτους ο φόρος του πετρελαίου θέρμανσης ορίζεται σε 123 ευρώ το χιλιόλιτρο.
Στην περίπτωση που οι ανωτέρω ημερομηνίες συμπίπτουν με μη εργάσιμες ημέρες, ως ημερομηνία λαμβάνεται η προηγούμενη εργάσιμη για την έναρξη και η επόμενη εργάσιμη για τη λήξη.
η) Πετρέλαιοεσωτερικήςκαύσης(DIESEL),άλλο απόεκείνο τωνπεριπτώσεωνστ` και ζ`ΕΧ27.10.00.66καιΕΧ27.10.00.67245χιλιόλιτροθ) Πετρέλαιοεξωτερικήςκαύσης(FUEL OILΜαζούτ)27.10.00.74έως και27.10.00.7838μετρ.τόννοςι) Κηροζίνη(φωτιστικόπετρέλαιο)27.10.00.51καιΕΧ 27.10.00.55245χιλιόλιτροια) ΚηροζίνηθέρμανσηςΕΧ 27.10.00.55245χιλιόλιτρο
Ειδικά για την περίοδο από 1ης Νοεμβρίου μέχρι και 10 Απριλίου κάθε έτους ο φόρος της κηροζίνης θέρμανσης ορίζεται σε 123 ευρώ το χιλιόλιτρο.
Στην περίπτωση που οι ανωτέρω ημερομηνίες συμπίπτουν με μη εργάσιμες ημέρες, ως ημερομηνία λαμβάνεται η προηγούμενη εργάσιμη για την έναρξη και η επόμενη εργάσιμη για τη λήξη.
ιβ) Υγραέρια καιμεθάνιο πουχρησιμοποιούνταιως καύσιμοκινητήρωνΕΧ 27.11.12.11έως ΕΧ 27.11.19.00και ΕΧ 27.11.29.00 100 μετρ. τόννος
ιγ) Υγραέρια καιμεθάνιο για λοιπές,πλην της προηγούμενηςπερίπτωσης ιβ`,χρήσειςΕΧ 27.11.19.00και ΕΧ 27.11.29.0013 μετρ.τόννος
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 25 του Ν.2948/2001(Α 242/19-10-2001).Έναρξη ισχύος 1.1.2001.Τα δραχμικά ποσά πουισχύουν την 31.12.2001, από 1.1.2002 μετατρέπονται σε ευρώ μεβάση την οριστική ισοτιμία 1 ευρώ = 340,750 δραχμές

2. Για τον υπολογισμό του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα πετρελαιοειδή προϊόντα, που φορολογούνται με βάση το χιλιόλιτρο, λαμβάνεται υπόψη θερμοκρασία προϊόντος 15° C.

3. Τα πετρελαιοειδή προϊόντα πλην εκείνων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, εφόσον προορίζονται να χρησιμοποιηθούν, προσφέρονται προς πώληση ή και χρησιμοποιούνται ως, «ως καύσιμο θέρμανσης ή καύσιμο κίνησης”υπόκεινται στο συντελεστή του ειδικού φόρου κατανάλωσης, που καθορίζεται ανάλογα με τη χρήση για το ισοδύναμο καύσιμο ή καύσιμο κίνησης.
Με τις διατάξεις του προηγούμενου εδαφίου δεν θίγονται οι διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 2074/1992 (ΦΕΚ 128 Α`), όπως ισχύουν.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε μετην παρ.17 άρθρου 13 Ν.2386/1993 (Α 43). Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

4. Εκτός από τα προϊόντα του άρθρου 19, κάθε προϊόν που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί, προσφέρεται προς πώληση ή και χρησιμοποιείται ως καύσιμο κίνησης προσθετικό ή αυξητικό του τελικού όγκου του καυσίμου αυτού, φορολογείται ως καύσιμο κίνησης.

Ομοίως, κάθε άλλος υδρογονάνθρακας που δεν αναφέρεται στο άρθρο 19 του παρόντος νόμου, που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί, προσφέρεται προς πώληση ή και χρησιμοποιείται για θέρμανση, φορολογείται με βάση το συντελεστή του αντίστοιχου πετρελαιοειδούς προϊόντος της παραπάνω παραγράφου 1. Εξαιρούνται, ο άνθρακας, ο λιγνίτης, η τύρφη, άλλοι παρόμοιοι στερεοί υδρογονάνθρακες και το φυσικό αέριο.

5. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου αυτού.

Άρθρο 21
Ειδικές περιπτώσεις απαιτητού του φόρου

1. Εκτός από τις περιπτώσεις που καθορίζουν τη γενεσιουργό αιτία και τους όρους καταβολής που ορίζονται στο άρθρο 4 ο ειδικός φόρος κατανάλωσης των πετρελαιοειδών προϊόντων καθίσταται επίσης απαιτητός στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 4 του προηγούμενου άρθρου

2. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης των πετρελαιοειδών προϊόντων καθίσταται επίσης απαιτητός στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται ότι δεν πληρούται ή δεν πληρούται πλέον κάποιος όρος τελικής χρήσης για την απαλλαγή ή την εφαρμογή μειωμένου συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης.

Άρθρο 21α
Καύσιμα αυτοκινήτων οχημάτων δημόσιας χρήσης και εμπορευματοκιβωτίων ειδικών χρήσεων
Σημ.: όπως το άρθρο 21α προστέθηκε με την παρ.18 άρθρ.13 Ν.2386/1996 (Α 43).Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

1. Τα πετρελαιοειδή προϊόντα που έχουν τεθεί σε ανάλωση σε ένα άλλο Κράτος – μέλος δεν υπόκεινται στον ειδικό φόρο κατανάλωσης του άρθρου 20, εφόσον περιέχονται στις κανονικές δεξαμενές καυσίμων ;
α) των αυτοκινήτων οχημάτων δημόσιας χρήσης για να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα από τα ίδια οχήματα,
β) των εμπορευματοκιβωτίων ειδικών χρήσεων και προορίζονται να χρησιμοποιηθούν για τη λειτουργία, κατά τη διάρκεια μιας μεταφοράς, των συστημάτων με τα οποία είναι εξοπλισμένα τα εμπορευματοκιβώτια αυτά.

2. Για την εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου νοούνται ως :
α) “κανονικές δεξαμενές καυσίμων” :
– οι δεξαμενές που ο κατασκευαστής τοποθετεί σε όλα τα μεταφορικά μέσα του ίδιου τύπου με το εξεταζόμενο μεταφορικό μέσο και η τοποθέτηση των οποίων επιτρέπει την απευθείας χρησιμοποίηση του καυσίμου, τόσο για την κίνηση των οχημάτων όσο και ενδεχομένως, για τη λειτουργία, κατά τη διάρκεια της μεταφοράς, των συστημάτων ψύξης και άλλων συστημάτων,
– οι δεξαμενές υγραερίου, που είναι τοποθετημένες σε μεταφορικά μέσα και επιτρέπουν την απευθείας χρησιμοποίηση του υγραερίου ως καυσίμου, καθώς και οι δεξαμενές που είναι προσαρμοσμένες σε άλλα συστήματα με τα οποία μπορεί να είναι εξοπλισμένο το μεταφορικό μέσο,
– οι μόνιμες δεξαμενές καυσίμων, που ο κατασκευαστής τοποθετεί σε όλα τα εμπορευματοκιβώτια του ίδιου τύπου με τον τύπο του εξεταζόμενου εμπορευματοκιβωτίου και η μόνιμη τοποθέτηση των οποίων επιτρέπει την απευθείας χρησιμοποίηση του καυσίμου για τη λειτουργία, κατά τη διάρκεια της μεταφοράς, των συστημάτων ψύξης και άλλων συστημάτων, με τα οποία είναι εξοπλισμένα τα εμπορευματοκιβώτια ειδικής χρήσης.
β) “εμπορευματοκιβώτιο ειδικής χρήσης” : κάθε εμπορευματοκιβώτιο που φέρει ειδικά προσαρμοσμένες διατάξεις για τα συστήματα ψύξης, οξυγόνωσης, θερμικής μόνωσης ή άλλα συστήματα”.

Άρθρο 22
Εγκαταστάσεις παραγωγής πετρελαιοειδών προϊόντων

1. Ως εγκατάσταση παραγωγής πετρελαιοειδών προϊόντων του άρθρου 19 θεωρείται η εγκατάσταση στην οποία τα προϊόντα αυτά παράγονται ή υπόκεινται σε καθορισμένη κατεργασία, κατά την έννοια της συμπληρωματικής σημείωσης 4 του Κεφ. 27 της Σ.Ο.

2. Η κατανάλωση πετρελαιοειδών προϊόντων στις εγκαταστάσεις παραγωγής τους δεν θεωρείται ως γενεσιουργός αιτία επιβολής του φόρου, εφόσον η κατανάλωση γίνεται για τους σκοπούς της παραγωγής αυτής. Ωστόσο, σε περίπτωση που η κατανάλωση αυτή γίνεται για σκοπούς ξένους προς την παραγωγή ή ειδικότερα για την κίνηση οχημάτων, θεωρείται ως γενεσιουργός αιτία επιβολής του φόρου.

3. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι εγκαταστάσεις που δεν θεωρούνται ως εγκαταστάσεις παραγωγής πετρελαιοειδών προϊόντων, καθώς και οι επεξεργασίες που δεν θεωρούνται παραγωγή πετρελαιοειδών.

Άρθρο 22α
Ειδικές περιπτώσεις επιστροφής του φόρου
Σημ.: όπως το άρθρο 22α προστέθηκε με την παρ.19 άρθρ.13 Ν.2386/1996 (Α 43).Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

1. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης που έχει καταβληθεί για πετρελαιοειδή προϊόντα που έχουν μολυνθεί ή αναμειχθεί τυχαία και συνεπεία του γεγονότος αυτού κατέστησαν ακατάλληλα να χρησιμοποιηθούν για το σκοπό που προορίζονταν, επιστρέφεται ή συμψηφίζεται, εφόσον τα προϊόντα αυτά επανεισάγονται στη φορολογική αποθήκη για ανακύκλωση.

2. Οι όροι και οι διατυπώσεις εφαρμογής των διατάξεων της προηγούμενης παραγράφου καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών”.

Άρθρο 23
Ειδικές απαλλαγές

1. Εκτός από τις απαλλαγές, που προβλέπονται από το άρθρο 15, απαλλάσσονται επίσης:
α) Τα πετρελαιοειδή προϊόντα του άρθρου 19 για τα οποία δεν ορίζεται συντελεστής με το άρθρο 20, εφόσον δεν χρησιμοποιούνται ως καύσιμα κίνησης ή θέρμανσης.
β) Τα πετρελαιοειδή προϊόντα, τα οποία παραλαμβάνονται με σκοπό τον εφοδιασμό αεροσκαφών που εκτελούν αεροπορικές μεταφορές, με εξαίρεση τα πετρελαιοειδή προϊόντα, τα οποία προορίζονται για τον εφοδιασμό αεροσκαφών που εκτελούν ιδιωτικές πτήσεις αναψυχής.
Ως ιδιωτική πτήση αναψυχής νοείται η χρησιμοποίηση αεροσκάφους από τον ιδιοκτήτη του ή από φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο έχει τη χρήση του με σύμβαση μίσθωσης ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, από το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο το χρησιμοποιεί για μη εμπορικούς σκοπούς και ειδικότερα, όταν δεν το χρησιμοποιεί για τη μεταφορά επιβατών ή εμπορευμάτων ή για την παροχή υπηρεσιών με αντάλλαγμα ή για τους σκοπούς του Δημοσίου.”γ. Τα πετρελαιοειδή προϊόντα που περιλαμβάνονται για να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα για τους σκοπούς της ναυσιπλοΐας στα ύδατα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης και της επαγγελματικής αλιείας, εκτός από την περίπτωση χρησιμοποίησής τους σε ιδιωτικά σκάφη αναψυχής.
Ως ιδιωτικό σκάφος αναψυχής νοείται οποιοδήποτε σκάφος το οποίο χρησιμοποιείται από τον ιδιοκτήτη του ή από φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο έχει τη χρήση του με σύμβαση μίσθωσης ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο ή για μη εμπορικού σκοπούς και ειδικότερα όταν δεν χρησιμοποιείται για τη μεταφορά επιβατών ή εμπορευμάτων ή για την παροχή υπηρεσιών με αντάλλαγμα ή για σκοπούς του Δημοσίου.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.1 άρθρ.14Ν.2386/1996 (Α 43).
“γα) Ειδικότερα, όσοναφορά, τα επαγγελματικά τουριστικά πλοία ή πλοιάρια του ν.438/1976 η απαλλαγή από τον Ε.Φ.Κ. των πετρελαιοειδών θα παρέχεται με επιστροφή του Ε.Φ.Κ. που αναλογεί στην ποσότητα των πετρελαιοειδών που χρησιμοποιήθηκαν αποδεδειγμένα ως καύσιμα αποκλειστικά για την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητάς τους.Η υποβολή της σχετικής αίτησης γίνεται το αργότερο εντός εξαμήνου από την κατανάλωση των πετρελαιοειδών.Σε περίπτωση επιστροφής Ε.Φ.Κ. για την οποία διαπιστώνεται ότι αυτός που την έλαβε δεν θεμελίωνε τέτοιο δικαίωμα, επιβάλλεται σ` αυτόν πρόστιμο ίσο με το διπλάσιο του επιστραφέντος ποσού.Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών θα καθορισθούν η αρμόδια Τελωνειακή Αρχή για την επιστροφή, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος εδαφίου.Κάθε άλλη αντίθετη διάταξη καταργείται.Η ισχύς των διατάξεων του παρόντος εδαφίου αρχίζει από τη δημοσίευση της παραπάνω απόφασης του Υπουργού Οικονομικών στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.2 άρθρ.14 Ν.2386/1996 (Α 43).
“γβ) Κατ` εξαίρεση των οριζομένων στο προηγούμενο εδάφιο τα επαγγελματικά τουριστικά πλοία ή πλοιάρια του ν. 438/1976 (ΦΕΚ 162 Α`), μπορούν για την άσκηση της επαγγελματικής τους δραστηριότητας, να εφοδιάζονται με καύσιμα, με απαλλαγή από τον Ε.Φ.Κ. και από τα ευρισκόμενα σε καθεστώς αναστολής, με όρους και προϋποθέσεις που θα καθορισθούν με απόφαση του Υπουργού οικονομικών.”
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.1 άρθρ.27 Ν.2523/1997Α 179/11-9-1997.
δ) Τα πετρελαιοειδή προϊόντα που παραλαμβάνονται από τις ένοπλες δυνάμεις.
(ε) Τα πετρελαιοειδή προϊόντα που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν σε εγκαταστάσεις αφαλάτωσης ύδατος).
Σημ.: όπως η περ. ε`ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ με την παρ.1 άρθρ.3 Ν.2648/1998,ΦΕΚ Α 238/22.10.1998.”στ) τα πετρελαιοειδή προϊόντα που εγχέονται στις υψικαμίνους με σκοπό να διευκολυνθεί η χημική διεργασία αναγωγής, σε συνδυασμό με το κωκ που χρησιμοποιείται ως κύριο καύσιμο”.
Σημ.: όπως η περ. στ’ προστέθηκε με την παρ.20 άρθρ.13 Ν.2386/1996 (Α 43).Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.
“στ) Το πετρέλαιο εσωτερικής καύσης (DIESEL) που υπάγεται στους κωδικούς Σ.Ο. 2710006600 και 2710006700 και προορίζεται να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά ως ηλεκτρομονωτικό υλικό ηλεκτρικών μετασχηματιστών”.
Σημ.: όπως η νέα περ. στ`προστέθηκε με την παρ.22 άρθρ.11 Ν.2954/2001ΦΕΚ Α 255/2.11.2001.

2. Ειδικά για τα πετρελαιοειδή προϊόντα που χρησιμοποιούνται στις παρακάτω περιπτώσεις, οι συντελεστές του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης ορίζονται ως εξής:
ΕΙΔΟΣΚΩΔ. Σ.Ο.ΠΟΣΟΜΟΝΑΔΑΦΟΡΟΥΕΠΙΒΟΛΗΣσε ευρώ
α) Βενζίνη γιαγεωργικές χρήσειςάρθρου 16του Ν. 3686/1957(ΦΕΚ 64 Α)και δασικώνσυνεταιρισμώνάρθρου 5 τουΝ.827/1978(ΦΕΚ 194Α)27.10.00.34και27.10.00.36299χιλιόλιτροβ) Υγραέρια καιμεθάνιο που παραλαμβάνονταιαπευθείας απόβιομηχανίες, προ-κειμένου να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά ως καύσιμη ύλη (άρθρο 2Ν.Δ.4359/1964ΕΧ 27.11.12.11(ΦΕΚ 147 Α) έωςΕΧ 27.11.19.00καιΕΧ 27.11.29.000,29μετρ.τόννοςγ) Βενζίνη εκχύλισης (εξάνιο) πουπαραλαμβάνεταιμε τους όρουςτων διατάξεωντου β.δ. 57/1967(ΦΕΚ 14 Α)ΕΧ 27.10.00.2517μετρ.τόννοςδ) Υγραέρια καιμεθάνιο πουχρησιμοποιούνταιστη γεωργίαΕΧ 27.11.12.11έως καιΕΧ 27.11.19.00καιΕΧ 27.11.29.000,29μετρ. τόννοςε) Πετρέλαιοεσωτερικήςκαύσης(DIESEL)κίνησης πουχρησιμοποιείταιαποκλειστικάγια τηνπαραγωγήηλεκτρικούρεύματοςΕΧ 27.10.00.66120χιλιόλιτρο”
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 25 του Ν.2948/2001(Α 242/19-10-2001).Έναρξη ισχύος 1.1.2002.Τα δραχμικά ποσά που ισχύουν την 31.12.2001, από 1.1.2002 μετατρέπονται σε ευρώ με βάση την οριστική ισοτιμία 1 ευρώ = 340,750 δραχμές.

3. Με την επιφύλαξη άλλων κοινοτικών και εθνικών διατάξεων οι παρεχόμενες με τις προηγούμενες παραγράφους 1 και 2 απαλλαγές ή μειώσεις του συντελεστή του ειδικού φόρου κατανάλωσης, εφαρμόζονται ανάλογα και σε προϊόντα άλλα από εκείνα που αναφέρονται στο άρθρο 19, εφόσον αυτά χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατα πετρελαιοειδών, προορίζονται για τις ίδιες με τα προϊόντα που υποκαθιστούν χρήσεις και τελούν υπό φορολογικό έλεγχο για τη διαπίστωση της νόμιμης χρησιμοποίησής τους.

Σημ.: όπως προστέθηκε με την παρ.23άρθρ.13 Ν.2386/1996. Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

4 . Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια εφαρμογής του παρόντος άρθρου, καθώς και ο τρόπος ελέγχου της νόμιμης χρησιμοποίησης των παραλαμβανόμενων με μερική ή ολική απαλλαγή προϊόντων.
Σημ.: όπως αναριθμήθηκε  με την παρ.23άρθρ.13 Ν.2386/1996. Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄
ΑΛΚΟΟΛΗ – ΑΛΚΟΟΛΟΥΧΑ ΠΟΤΑ

Άρθρο 24
Γενικές διατάξεις
Αλκοόλη και αλκοολούχα ποτά στα οποία επιβάλλεται ειδικός φόρος κατανάλωσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1, θεωρούνται:

α) η αιθυλική αλκοόλη,

β) η μπύρα,

γ) τα ενδιάμεσα προϊόντα,

δ) το κρασί,

ε) τα παρασκευαζόμενα ποτά με ζύμωση, εκτός από το κρασί και την μπύρα.

Άρθρο 25
Αιθυλική αλκοόλη
Ο όρος αιθυλική αλκοόλη του άρθρου 24 περιλαμβάνει:

α) Όλα τα προϊόντα με αποκτημένο ογκομετρικό αλκοολικό τίτλο άνω του 1,2% vol., τα οποία υπάγονται στους κωδικούς Σ.Ο. 2207 και 2208, ακόμη και όταν τα εν λόγω προϊόντα αποτελούν μέρος προϊόντος υπαγόμενου σε άλλο κεφάλαιο της Σ.Ο.,

β) Τα προϊόντα των κωδικών Σ.Ο. 2204, 2205 και 2206 με αποκτημένο ογκομετρικό αλκοολικό τίτλο άνω του 22% volt.,

γ) Τα αλκοολούχα ποτά που περιέχουν ακέραια προϊόντα ή άλλα φυτικά προϊόντα σε διάλυμα.

Άρθρο 26
Ειδικός φόρος κατανάλωσης αιθυλικής αλκοόλης – καθορισμός του ύψους αυτού

1. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης αιθυλικής αλκοόλης, καθορίζεται ανά εκατόλιτρο (ΗL) άνυδρης αιθυλικής αλκοόλης θερμοκρασίας 20° C και υπολογίζεται με βάση τον αριθμό εκατολίτρων άνυδρης αιθυλικής αλκοόλης.

2. Οσυντελεστής του ειδικού φόρου κατανάλωσης αιθυλικής αλκοόλης καθορίζεται σε 908 Ευρώ, ανά εκατόλιτρο άνυδρης αιθυλικής αλκοόλης”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.2 άρθρ.22Ν.2386/1996, παρ.9 άρθρ.20 Ν.2459/1997, άρθρο 30 Ν.2682/1999.αντικαταστάθηκε  πάλι  με το άρθρο 52 Ν.2778/1999ΦΕΚ Α 295/30.12.1999.

3. Εφαρμόζεται μειωμένος κατά η πενήντα τοις εκατό (50%) συντελεστές ειδικού φόρου κατανάλωσης αιθυλικής αλκοόλης, έναντι του ισχύοντος κανονικού συντελεστή, για την Αιθυλική αλκοόλη που προορίζεται για την παρασκευή ούζου ή που περιέχεται στο τσίπουρο και στην τσικουδιά.Ο μειωμένος αυτός συντελεστής καθορίζεται σε 454 Ευρώ, ανά εκατόλιτροάνυδρης αιθυλικής αλκοόλης”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.10 άρθρ.20Ν.2459/1997,άρθρο 30 Ν.2682/1999,αντικαταστάθηκαν και πάλι  με το άρθρο 52 Ν.2778/1999ΦΕΚ Α 295/30.12.1999.Ισχύς από 1.1.2000.Ο κατά τα παραπάνω μειωμένος συντελεστής ειδικού φόρου κατανάλωσης εφαρμόζεται και στην περιοχή Δωδεκανήσου για την Αιθυλική αλκοόλη που περιέχεται και στα λοιπά, πλην των παραπάνω, αλκοολούχα ποτά ή άλλα αλκοολούχα προϊόντα, τα οποία αποκτώνται από τα άλλα κράτη – μέλη της Κοινότητας, αποστέλλονται από φορολογική αποθήκη της λοιπής Ελλάδος ή εισάγονται στην περιοχή αυτή από τρίτες χώρες.
Η ίδια μείωση του φόρου ισχύει και για την Αιθυλική αλκοόλη που χρησιμοποιείται στην περιοχή αυτή για την παραγωγή των παραπάνω ποτών και προϊόντων.Οι όροι και προϋποθέσεις εφαρμογής των διατάξεων της παρούσας παραγράφου καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.

4. Ο “φόρος κατανάλωσης οινοπνεύματος” του άρθρου 6 του Ν. 2093/1992 μετονομάζεται με τον παρόντα νόμο σε “ειδικό φόρο κατανάλωσης αιθυλικής αλκοόλης”.

5. α) Το κατά τις διατάξεις του εδ. 1 της παρ. ΣΤ του άρθρου 28 του Κώδικα Νόμων Φορολογίας Οινοπνεύματος, Ειδικό Ταμείο Ελέγχου και Εποπτείας Φορολογίας Οινοπνεύματος (Ε.Τ.Ε.Ε.Φ.Ο.) μετονομάζεται σε Ειδικό Ταμείο Ελέγχου Παραγωγής και Ποιότητας Αλκοόλης-Αλκοολούχων Ποτών (Ε.Τ.Ε.Π.Π.Α.Α.).”β. Το ποσοστά δικαιώματος, ελέγχου και εποπτείας υπέρ του, κατά τις διατάξεις του εδαφίου 1, της παραγράφου ΣΤ του άρθρου 28 του Κώδικα Νόμων Φορολογίας Οινοπνεύματος και του άρθρου 94 του ν. 1041/1980 (ΦΕΚ 75 Α`), Ειδικού Ταμείου Ελέγχου Παραγωγής και Ποιότητας Αλκοόλης-Αλκοολούχων Ποτών (Ε.Τ.Ε.Η.Π.Α.Α.), όπως προβλέπεται από το άρθρο 6 παράγραφος 8 του ν. 2093/1992 (ΦΕΚ 181 Α`), καθορίζεται σε τέσσερα τοις εκατό (4%) επι του ειδικού φόρου κατανάλωσης για τα προϊόντα του άρθρου 24.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρ.54 Ν.2214/1994 (Α 75).

6. Η χρησιμοποιούμενη ισοτιμία του ΕCU έναντι του εθνικού νομίσματος, για τον καθορισμό του ύψους των συντελεστών του ειδικού φόρου κατανάλωσης των προϊόντων του παρόντος άρθρου και του άρθρου 34, καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μια φορά το χρόνο με βάση την ισοτιμία της πρώτης εργάσιμης ημέρας του Οκτωβρίου, που δημοσιεύεται στην επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Οι αναπροσαρμοζόμενοι κατά τον τρόπο αυτόν συντελεστές ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου ημερολογιακού έτους.

Σημ.: όπως η παρ.6 καταργήθηκε με το άρθρο 25 του Ν.2948/2001 (Α 242/19-10-2001)

Άρθρο 26α
Σημ.: όπως τo άρθρο 26α προστέθηκε με το άρθρο 37 Ν.2523/1997ΦΕΚ Α 179/11-9-1997.

1. Το τσίπουρο ή η τσικουδιά που παρασκευάζεται από απόσταγμα στέμφυλων σταφυλιών και λοιπών επιτρεπόμενων υλών από τους Διήμερους οινοπνευματοποιούς Α` κατηγορίας σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα των Νόμων “Περί Φορολογίας οινοπνεύματος” υπόκειται σε εφάπαξ και κατ` αποκοπή φορολόγηση εκατό (100) δραχμών, για τη φορολογική περίοδο 1997- 1998, ανά χιλιόγραμμο έτοιμου προϊόντος.
Ο φόρος αυτός αυξάνεται στις εκατό πενήντα (150) δραχμές για τη φορολογική περίοδο 1998-1999 και “σε 0,59 ευρώ ” για τις επόμενεςφορολογικές περιόδους.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 25 τουΝ.2948/2001 (Α 242/19-10-2001).Έναρξη ισχύος 1.1.2001.Τα δραχμικάποσά που ισχύουν την 31.12.2001, από 1.1.2002 μετατρέπονται σεευρώ με βάση την οριστική ισοτιμία 1 ευρώ = 340,750 δραχμές

2. Η καταβολή του φόρου γίνεται κατά την έκδοση της άδειας απόσταξης, με βάση τη δήλωση του δικαιούχου για την ποσότητα των στέμφυλων ή άλλων επιτρεπόμενων υλών που πρόκειται να αποστάξει και την ποσότητα του τσίπουρου ή της τσικουδιάς που θα παραχθεί.

3. Η διάθεση στην κατανάλωση του ανωτέρω προϊόντος γίνεται χωρίς τοπικούς και χρονικούς περιορισμούς, με την έκδοση των προβλεπόμενων από την ισχύουσα νομοθεσία φορολογικών στοιχείων.”

4. Η ισχύς του παρόντος άρθρου αρχίζει από 19.8.1997.

Άρθρο 27
Απαλλαγές από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης αιθυλικής και ισοπροπυλικής αλκοόλης

1. Τα προϊόντα του άρθρου 25 απαλλάσσονται του ειδικού φόρου κατανάλωσης αιθυλικής αλκοόλης, στις παρακάτω περιπτώσεις:
α) όταν διανέμονται με τη μορφή αιθυλικής αλκοόλης, η οποία έχει υποστεί πλήρη μετουσίωση, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις για τη μετουσίωση:(αα) οι ενδοκοινοτικές μεταφορές για εμπορικό σκοπό, πλήρως μετουσιωμένης αιθυλικής αλκοόλης υπόκεινται στις διατάξεις του άρθρου 64, όσον αφορά τα συνοδευτικά έγγραφα,ββ) η κυκλοφορία, πλήρως μετουσιωμένης αλκοόλης στο εσωτερικό της χώρας υπόκειται στις σχετικές διατάξεις του Κώδικα Νόμων Φορολογίας Οινοπνεύματος),
β) όταν έχουν υποστεί μετουσίωση, σύμφωνα με τις προδιαγραφές της ελληνικής νομοθεσίας ή της νομοθεσίας άλλου κράτους μέλους και χρησιμοποιούνται για την παρασκευή οποιουδήποτε προϊόντος που δεν προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση (παραγωγή ποτών).(Για τις ενδοκοινοτικές και εθνικές μεταφορές για εμπορικό σκοπό, ισχύουν οι διατάξεις του εδαφίου α).Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, που εκδίδεται σύμφωνη με τις εκάστοτε ισχύουσες κοινοτικές διατάξεις, μετά από εισήγηση της αρμόδιας Διεύθυνσης του Γενικού Χημείου του Κράτους, καθορίζεται το είδος και το ποσοστό των χρησιμοποιούμενων μετουσιωτικών τις αιθυλικής αλκοόλης,
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με τηνπαρ.24 άρθρ.13 Ν.2386/1996 (Α 43). Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.
γ) όταν χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ξυδιού, σύμφωνα με τον ορισμό του κωδικού Σ.Ο. 2209,δ) όταν χρησιμοποιούνται για την παραγωγή φαρμάκων, όπως αυτά ορίζονται στην αριθ. Α6α/9392/91/ 10.3.92 (ΦΕΚ 233 Β`) κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων,ε) όταν χρησιμοποιούνται για την παραγωγή αρωματικών ουσιών που προορίζονται για την παραγωγή ειδών διατροφής, μη αλκοολούχων ποτών, με ογκομετρικό αλκοολικό τίτλο μέχρι και 1,2 %,
στ) όταν χρησιμοποιούνται ως πρώτη ύλη ή ως συστατικά ημιτελών προϊόντων για την παραγωγή ειδών διατροφής, γεμιστών ή όχι, εφόσον σε κάθε περίπτωση η περιεχόμενη Αιθυλική αλκοόλη δεν υπερβαίνει τα 8.5 λίτρα άνυδρης αιθυλικής αλκοόλης ανά 100 χιλιόγραμμα προϊόντος για τις σοκολάτες και τα 5,5 λίτρα άνυδρης αιθυλικής αλκοόλης ανά 100 χιλιόγραμμα προϊόντος, για άλλα προϊόντα,
ζ) όταν χρησιμοποιούνται ως δείγματα για αναλύσεις για τη διεξαγωγή των αναγκαίων δοκιμών παραγωγής ή για επιστημονικούς σκοπούς,
η) όταν χρησιμοποιούνται για σκοπούς επιστημονικής έρευνας,θ) όταν χρησιμοποιούνται στα νοσοκομεία, θεραπευτήρια, κλινικές, νοσηλευτικά ιδρύματα, δημόσιου ή ιδιωτικού δικαίου, για ιατρικούς σκοπούς.

2. Απαλλάσσεται του ειδικού φόρου κατανάλωσης η ισοπροπυλική αλκοόλη, η οποία προορίζεται για φαρμακευτική χρήση, καθώς και εκείνη που κατόπιν μετουσιώσεως προορίζεται για βιομηχανικές ή βιοτεχνικές χρήσεις.

3. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, καθορίζονται οι ποσότητες, οι όροι και οι διατυπώσεις των απαλλαγών από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης αιθυλικής και ισοπροπυλικής αλκοόλης, για τις περιπτώσεις ζ), η)και θ) της παραγράφου 1 και της παραγράφου 2, καθώς και κάθε λεπτομέρεια εφαρμογής του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 28
Ταινίες ελέγχου αλκοολούχων ποτών
Αλκοολούχα ποτά που κυκλοφορούν στην Ελλάδα φέρουν επικολλημένες, κατά τις ισχύουσες διατάξεις (Ν.Δ. 13/1968), ειδικές ταινίες ελέγχου.

Οι ταινίες αυτές χορηγούνται στους:

α) εγκεκριμένους αποθηκευτές και εγγεγραμμένους επιτηδευματίες, προκειμένου να επικολληθούν σε αλκοολούχα ποτά προερχόμενα από άλλο κράτος μέλος ή σε εισαγωγείς προκειμένου για ποτά προερχόμενα από τρίτες χώρες,

β) εγκεκριμένους αποθηκευτές ή ποτοποιούς, προκειμένου να επικολληθούν σε αλκοολούχα ποτά εγχώριας παραγωγής.

Στις ανωτέρω περιπτώσεις α΄ και β΄ για τη χορήγηση ταινιών, καθώς και για τους όρους και διατυπώσεις εφαρμόζονται οι ισχύουσες διατάξεις,

γ) στους κατά το άρθρο 63 του παρόντος εγκεκριμένους φορολογικούς εκπροσώπους εγκεκριμένων αποθηκευτών άλλων κρατών μελών, σύμφωνα με διαδικασία που θα καθοριστεί με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών.

Άρθρο 29
Ορισμός μπύρας
Μπύρα θεωρείται κάθε προϊόν αλκοολικού τίτλου μεγαλύτερου του 0,5 vol., που υπάγεται στον κωδικό Σ.Ο. 2203, καθώς και κάθε προϊόν, το οποίο είναι μίγμα μπύρας με μη αλκοολούχα ποτά, τα οποία υπάγονται στον κωδικό Σ.Ο. 2206.

Άρθρο 30
Τρόπος υπολογισμού και συντελεστής του ειδικού φόρου κατανάλωσης

1. α) Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης του άρθρου 1 καθορίζεται με βάση τον αριθμό των εκατολίτρων της μπύρας και τους βαθμούς PLATO κατά όγκο.

β) Σε περίπτωση που οι βαθμοί PLATO της μπύρας δεν αντιστοιχούν σε ακέραιο αριθμό, για τον υπολογισμό του Ε.Φ.Κ. το κλασματικό μέρος στρογγυλοποιείται στον πλησιέστερο ακέραιο αριθμό και συγκεκριμένα, εφόσον το κλάσμα είναι μικρότερο του ημίσεος (0,5) στρογγυλοποιείται στο μικρότερο ακέραιο αριθμό, ενώ εάν είναι ίσο ή μεγαλύτερο του ημίσεος (0,5), στρογγυλοποιείται στο μεγαλύτερο ακέραιο αριθμό.

γ) Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζεται ο τρόπος προσδιορισμού των βαθμών PLATO της μπύρας, καθώς και κάθε λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου αυτής.

2. Ο φόρος αυτός ορίζεται σε 1,13 ευρώ ανά βαθμό ΡLΑΤΟ κατά όγκο και εκατόλιτρο μπύρας”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε ί με την παρ.4 άρθρ.22Ν.2386/1996 (Α 43), τροποποιήθηκε στην συνέχεια  με το άρθρο 25 του Ν.2948/2001 (Α 242/19-10-2001).Έναρξη ισχύος 1.1.2001. Τα δραχμικά ποσά που ισχύουν την 31.12.2001, από 1.1.2002 μετατρέπονται σε ευρώ με βάση την οριστική ισοτιμία 1 ευρώ = 340,750 δραχμές

Άρθρο 31
Ειδική άδεια παρασκευής μπύρας – Όροι τους οποίους πρέπει να πληροί η καταναλισκόμενη μπύρα

1. Η παράγραφος 3 του άρθρου 3 του Ν. 2963/1922 (ΦΕΚ 134 Α΄), όπως αυτή έχει αντικατασταθεί με την παράγραφο 3 του άρθρου 3 του Ν. 1839/1989 (ΦΕΚ 90 Α΄), τροποποιείται και συμπληρώνεται, ως εξής:

Οι δύο πρώτες περίοδοι αριθμούνται ως εδάφια α΄ και β΄, η τρίτη περίοδος καταργείται και προστίθεται νέο εδάφιο γ΄, ως εξής:

” γ. Κατ΄ εξαίρεση, σε περίπτωση αποστολής μπύρας σε άλλο κράτος μέλος ή σε περίπτωση εξαγωγής μπύρας σε τρίτη χώρα, τα όρια που προβλέπονται στα προηγούμενα εδάφια α΄ και β΄, τα οποία αναφέρονται στην αρχική πυκνότητα ζυθογλεύκους, το βαθμό ζύμωσης και τον αλκοολικό τίτλο, είναι δυνατό να τροποποιούνται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, ώστε η μπύρα να είναι σύμφωνη με τις απαιτήσεις της χώρας προορισμού.

Με απόφαση επίσης του Υπουργού Οικονομικών μπορεί να μεταβληθούν τα όρια αυτά και για την εγχώρια παραγωγή, σε περίπτωση κυκλοφορίας στο εσωτερικό της χώρας μπύρας προέλευσης άλλου κράτους μέλους, της οποίας η αρχική πυκνότητα ζυθογλεύκους, ο βαθμός ζύμωσης και ο αλκοολικός τίτλος είναι εκτός των αναφερόμενων ορίων στα παραπάνω εδάφια α΄ και β΄.”

2. Η παράγραφος 4 του άρθρου 3 του Ν. 2963/1922 (ΦΕΚ 134 Α΄), όπως αυτή έχει αντικατασταθεί από το άρθρο 3 του Ν. 1839/1989 (ΦΕΚ 90 Α΄) αντικαθίσταται ως εξής:

“4. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι λεπτομέρειες για την επισήμανση της μπύρας.”

3. Οι παράγραφοι 5, 6, 7, 8 και 9 του άρθρου 3 του Ν. 2963/1922, όπως ισχύουν, καταργούνται.

Άρθρο 32
Παρασκευή βύνης εντός του κράτους – Μεταφορά βύνης και κάθε άλλης πρώτης ύλης παραγωγής μπύρας
Το άρθρο 4 του Ν.Δ. της 29.12.23 (ΦΕΚ 384 Α΄), όπως αυτό έχει συμπληρωθεί με το άρθρο 41 του Ν. 1591/1986 (ΦΕΚ 50 Α΄), τροποποιείται, ως εξής:

Οι παράγραφοι 2, 3, 4, 5 και 6 καταργούνται και προστίθεται νέα παράγραφος 2, ως εξής:

“2. Η παραλαβή πρώτης ύλης παραγωγής μπύρας στο ζυθοποιείο γίνεται μετά από προηγούμενη γνωστοποίηση στην αρμόδια αρχή, η δε έξοδος πρώτης ύλης παρασκευής μπύρας από το ζυθοποιείο πραγματοποιείται με άδεια μεταφοράς της αρμόδιας αρχής.

Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι λεπτομέρειες εφαρμογής της διάταξης αυτής.”

Άρθρο 33
Ενδιάμεσα προϊόντα

1. Ενδιάμεσα προϊόντα του άρθρου 24 νοούνται όλα τα προϊόντα με αποκτημένο ογκομετρικό αλκοολικό τίτλο άνω του 1,2% vol. και μέχρι και 22% vol., τα οποία υπάγονται στους κωδικούς Σ.Ο. 2204, 2205 και 2206 και τα οποία δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων 29, 35 και 37.

2. Επίσης στην κατηγορία των ενδιάμεσων προϊόντων υπάγεται κάθε απλό ποτό προερχόμενο από ζύμωση, το οποίο εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 37 και το οποίο έχει αποκτημένο αλκοολικό τίτλο άνω του 5,5% vol., η δε περιεχόμενη αλκοόλη δεν προέρχεται εξ ολοκλήρου από ζύμωση, καθώς και κάθε αφρώδες ποτό προερχόμενο από ζύμωση που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 37, έχει αποκτημένο αλκοολικό τίτλο άνω του 8,5% vol., η δε περιεχόμενη αλκοόλη δεν προέρχεται εξ ολοκλήρου από ζύμωση.

Άρθρο 34
Συντελεστές ειδικού φόρου κατανάλωσης
Ο συντελεστής του ειδικού φόρου κατανάλωσης που επιβάλλεται στα προϊόντα του προηγούμενου άρθρου ορίζεται σε 45 ευρώ ανά εκατόλιτρο τελικού προϊόντος με εξαίρεση τα προϊόντα που ορίζονται στα σημεία 5,6 και 7 του μέρους IΒ` του Παραρτήματος VΙ του Καν. (Ε.Κ.) του Συμβουλίου 1493/99, (L 179/14-7-99), για τα οποία ο συντελεστής ορίζεται σε 22,50 ευρώ ανά εκατόλιτρο τελικού προϊόντος.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 25 του Ν.2948/2001 (Α 242/19-10-2001).Έναρξη ισχύος 1.1.2002.Τα δραχμικά ποσά που ισχύουν την 31.12.2001, από 1.1.2002 μετατρέπονται σε ευρώ με βάση την οριστική ισοτιμία 1 ευρώ = 340,750 δραχμές,

Άρθρο 35
Κρασί

Ο όρος κρασί του άρθρου 24 περιλαμβάνει το “απλό κρασί και τα αφρώδη κρασιά”:

1. Ο όρος “απλό κρασί” περιλαμβάνει όλα τα προϊόντα που υπάγονται στους κωδικούς αριθμούς Σ.Ο. 2204 και 2205, εκτός από τα αφρώδη κρασιά της επόμενης παραγράφου, τα οποία:

α) έχουν αποκτημένο ογκομετρικό αλκοολικό τίτλο άνω του 1,2% vol. μέχρι και 15% vol., με την προϋπόθεση ότι η αλκοόλη που περιέχεται στο τελικό προϊόν προέρχεται εξ ολοκλήρου από ζύμωση,

β) έχουν αποκτημένο ογκομετρικό αλκοολικό τίτλο άνω του 15% vol. μέχρι και 18% νοl., με την προϋπόθεση ότι έχουν παραχθεί χωρίς εμπλουτισμό και η αλκοόλη που περιέχεται στο τελικό προϊόν προέρχεται εξ ολοκλήρου από ζύμωση.

2. Ο όρος “αφρώδη κρασιά” περιλαμβάνει όλα τα προϊόντα που υπάγονται στους κωδικούς Σ.Ο. 2204 10, 2204 21 10, 2204 29 10 και 2205 και τα οποία πληρούν τις εξής προϋποθέσεις:

α) περιέχονται σε φιάλες με πώματα σχήματος μανιταριού, τα οποία συγκρατούνται με σύρματα ή συνδετήρες ή έχουν υπερπίεση τουλάχιστον 3 bar, η οποία οφείλεται στο διαλυμένο διοξείδιο του άνθρακα,

β) έχουν αποκτημένο ογκομετρικό αλκοολικό τίτλο άνω των 1,2% vol. μέχρι και 15% vol., με την προϋπόθεση ότι η αλκοόλη που περιέχεται στο τελικό προϊόν προέρχεται εξ ολοκλήρου από ζύμωση.

Άρθρο 36
Συντελεστής ειδικού φόρου κατανάλωσης
Ο συντελεστής του ειδικού φόρου κατανάλωσης που επιβάλλεται στα προϊόντα του προηγούμενου άρθρου είναι μηδέν (0) ευρώ.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 25 του Ν.2948/2001(Α 242/19-10-2001).Έναρξη ισχύος 1.1.2002.Τα δραχμικά ποσά που ισχύουν την 31.12.2001, από 1.1.2002 μετατρέπονται σε ευρώ με βάση την οριστική ισοτιμία 1 ευρώ = 340,750 δραχμές

Άρθρο 37
Ποτά παρασκευαζόμενα με ζύμωση, εκτός από κρασί και μπύρα

1. Ποτά παρασκευαζόμενα με ζύμωση, εκτός από το κρασί και την μπύρα θεωρούνται όλα τα προϊόντα που υπάγονται στους κωδικούς Σ.Ο. 2204 και 2205 και δεν περιλαμβάνονται στο άρθρο 35, καθώς και τα προϊόντα που υπάγονται στον κωδικό Σ.Ο. 2206, με εξαίρεση τα λοιπά αφρώδη ποτά που παρασκευάζονται με ζύμωση και τα οποία ορίζονται με την παράγραφο 2, καθώς και όλα τα προϊόντα που καλύπτονται από το άρθρο 29, τα οποία:

α) έχουν αποκτημένο ογκομετρικό αλκοολικό τίτλο άνω του 1,2% vol. μέχρι και 10% vol.,

β) έχουν αποκτημένο ογκομετρικό αλκοολικό τίτλο μεγαλύτερο του 10% νοί. μέχρι και 15% vol., με την προϋπόθεση ότι η αλκοόλη που περιέχεται στο προϊόν προέρχεται αποκλειστικά από ζύμωση.

2. “Λοιπά αφρώδη ποτά παρασκευαζόμενα με ζύμωση” νοούνται όλα τα προϊόντα που υπάγονται στον κωδικό Σ.Ο. 22.06.00.91, καθώς και τα προϊόντα που υπάγονται στους κωδικούς Σ.Ο. 22.04.10, 22.04.21.10. 22.04.29.10 και 2205, τα οποία δεν αναφέρονται στο άρθρο 35 και πληρούν τις εξής προϋποθέσεις:

α) περιέχονται σε φιάλες με πώματα σχήματος μανιταριού, που συγκρατούνται με σύρμα ή συνδετήρα ή έχουν υπερπίεοη τουλάχιστον 3 bar, η οποία οφείλεται

στο διαλυμένο διοξείδιο του άνθρακα,

β) έχουν αποκτημένο ογκομετρικό αλκοολικό τίτλο άνω του 1,2% vol. μέχρι και 13% vol.,

γ) έχουν αποκτημένο ογκομετρικό αλκοολικό τίτλο άνω του 13% vol. μέχρι και 15% vol., με την προϋπόθεση ότι η αλκοόλη που περιέχεται στο προϊόν προέρχεται αποκλειστικά από ζύμωση.

Άρθρο 38
Συντελεστής ειδικού φόρου κατανάλωσης

1. Ο συντελεστής του ειδικού φόρου κατανάλωσης που επιβάλλεται στα προϊόντα του προηγούμενου άρθρου είναι μηδέν (0) ευρώ.”
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 25 του Ν.2948/2001(Α 242/19-10-2001).Έναρξη ισχύος 1.1.2002.Τα δραχμικάποσά που ισχύουν την 31.12.2001, από 1.1.2002 μετατρέπονταισε ευρώ με βάση την οριστική ισοτιμία 1 ευρώ = 340,750δραχμές

2.Σημ.: όπως Η παράγραφος 2 του άρθρου 38 καταργήθηκε, των παραγράφων 3 και 4αριθμούμενων ως 2 και 3 αντίστοιχα, με την παρ.26 άρθρ.13Ν.2386/1996 (Α 43).Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

2. Με τις διατάξεις του άρθρου 55 του παρόντος νόμου δεν θίγονται οι αρμοδιότητες των Υπηρεσιών του Γενικού Χημείου του Κράτους σε θέματα:
α) Ελέγχου της κατολληλότητας των χρησιμοποιούμενων πρώτων υλών και παραγομένων έτοιμων προϊόντων.
β) Καθορισμού συντελεστή απόδοσης πρώτων υλών σε έτοιμα προϊόντα, όπου απαιτείται.
γ) Προσδιορισμού νόμιμης φύρας.δ) Καθορισμού υλών μετουσίωσης στις περιπτώσεις που απαιτείται.ε) Δειγματοληπτικών ελέγχων και χημικών αναλύσεων για τον προσδιορισμό του είδους, του αλκοολικού τίτλου και των βαθμών PLATO.στ) Παρακολούθησης της παραγωγικής διαδικασίας από ποιοτικής πλευράς.

Σημ.: όπως αναριθμήθηκε  με την παρ.26 άρθρ.13Ν.2386/1996 (Α 43).Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

3 . Ομοίως οι Υπηρεσίες του Γενικού Χημείου του Κράτους συμμετέχουν σε κοινές Επιτροπές με την αρμόδια αρχή του άρθρου 55 του παρόντος για τη διενέργεια ογκομετρήσεων των δεξαμενών και άλλων αποθηκευτικών χώρων, για τον προσδιορισμό της ποσότητας των παραγομένων προϊόντων, καθώς και για τον έλεγχο της νόμιμης χρησιμοποίησης των παραλαμβανομένων με μερική ή ολική απαλλαγή προϊόντων για ορισμένες χρήσεις.

Σημ.: όπως αναριθμήθηκε  με την παρ.26 άρθρ.13Ν.2386/1996 (Α 43).Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ΄
ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΚΑΠΝΑ

Άρθρο 39
Είδη βιομηχανοποιημένων καπνών
Βιομηχανοποιημένα καπνά, στα οποία επιβάλλεται ειδικός φόρος κατανάλωσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1, θεωρούνται:

α) τα τσιγάρα,

β) τα πούρα και τα σιγαρίλλος,

γ) ο λεπτοκομμένος καπνός που προορίζεται για

την κατασκευή χειροποίητων (στριφτών) τσιγάρων,

δ) άλλα καπνά για κάπνισμα.

Άρθρο 40
Έννοια βιομηχανοποιημένων καπνών

1. Για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος νόμου θεωρούνται:

Α. Τσιγάρα:

α) Οι κύλινδροι καπνού που μπορούν να καπνίζονται ως έχουν και οι οποίοι δεν είναι πούρα ή σιγαρίλλος.

β) Οι κύλινδροι καπνού, οι οποίοι με απλό μη βιομηχανικό χειρισμό γλυστρούν μέσα σε σωλήνες τσιγάρων.

γ) Οι κύλινδροι καπνού, οι οποίοι με απλό μη βιομηχανικό χειρισμό περιτυλίγονται σε τσιγαρόχαρτα.

Β. Πούρα ή σιγαρίλλος:

α) Οι κύλινδροι καπνού που αποτελούνται εξ ολοκλήρου από φυσικό καπνό.

β) Οι κύλινδροι καπνού που είναι εφοδιασμένοι με εξωτερικό περίβλημα από φυσικό καπνό.

γ) Οι κύλινδροι καπνού που φέρουν εξωτερικό περίβλημα στο κανονικό χρώμα των πούρων και ένα υποπερίβλημα, εφόσον και τα δύο αποτελούνται από αναγεννημένο καπνό, όταν τουλάχιστον το 60% του βάρους των μορίων καπνού έχουν πλάτος και μήκος μεγαλύτερο των 1,75 χιλιοστομέτρων και όταν το περίβλημα έχει τοποθετηθεί ελικοειδώς κατά οξεία γωνία τουλάχιστον 30 μοιρών σε σχέση με τον επιμήκη άξονα του πούρου.

δ) Οι κύλινδροι καπνού που φέρουν εξωτερικό περίβλημα στο κανονικό χρώμα των πούρων από ανακατεργασμένο (αναγεννημένο) καπνό, των οποίων η κατά μονάδα μάζα τους, χωρίς φίλτρο και επιστόμιο, είναι ίση ή μεγαλύτερη των 2,3 γραμμαρίων και το 60% τουλάχιστον του βάρους των μορίων καπνού έχουν πλάτος και μήκος μεγαλύτερο των 1,75 χιλιοστομέτρων και η περίμετρος τους στο ένα τρίτο τουλάχιστον του μήκους τους είναι ίση ή μεγαλύτερη των 34 χιλιοστομέτρων.

Γ. Λεπτοκομμένος καπνός που προορίζεται για την κατασκευή χειροποίητων τσιγάρων:

Ο κομμένος ή κατ΄ άλλο τρόπο τεμαχισμένος καπνός, φιλαρισμένος (νηματοποιημένος) ή πεπιεσμένος σε πλάκες, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κάπνισμα χωρίς μεταγενέστερη βιομηχανική μεταποίηση και του οποίου τουλάχιστον το 25% του βάρους των σωματιδίων καπνού έχει πλάτος κοπής μικρότερο από ένα (1) χιλιοστόμετρο ή μεγαλύτερο από ένα (1) χιλιοστόμετρο, εφόσον ο καπνός αυτός πωλείται ή έχει πωληθεί για στρίψιμο τσιγάρων.

Δ. `Αλλα καπνά για κάπνισμα:

α) Ο κομμένος ή κατ΄ άλλο τρόπο τεμαχισμένος καπνός, φιλαρισμένος (νηματοποιημένος) ή πεπιεσμένος σε πλάκες, ο οποίος είναι κατάλληλος για κάπνισμα χωρίς μεταποίηση,

β) τα συσκευασμένα υπολείμματα καπνού για λιανική πώληση, που δεν εμπίπτουν στις παραπάνω περιπτώσεις Α, Β και Γ, τα οποία μπορεί να χρησιμοποιηθούν για κάπνισμα.

2. Εξομοιώνονται με πούρα και σιγαρίλλος τα προϊόντα που αποτελούνται κατά ένα μέρος από ουσίες διαφορετικές από τον καπνό, ανταποκρίνονται όμως στα λοιπά κριτήρια της περίπτωσης Β της προηγούμενης παραγράφου, εφόσον τα προϊόντα αυτά φέρουν αντίστοιχα:

α) ένα περίβλημα από φυσικό καπνό,

β) ένα περίβλημα και ένα υποπερίβλημα από ανακατεργασμένο (αναγεννημένο) καπνό,

γ) ένα περίβλημα από ανακατεργασμένο (αναγεννημένο) καπνό.

3. Εξομοιώνονται με τσιγάρα και άλλα καπνά για κάπνισμα τα προϊόντα που αποτελούνται εξ ολοκλήρου ή κατά ένα μέρος από ουσίες διαφορετικές από τον καπνό, ανταποκρίνονται όμως στα άλλα κριτήρια των περιπτώσεων Α΄ και Δ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού.

4. Τα προϊόντα που δεν περιέχουν καπνό, εφόσον προορίζονται αποκλειστικά για ιατρική χρήση, δεν θεωρούνται βιομηχανοποιημένα καπνά.

Άρθρο 41
Προσδιορισμός του φόρου

1. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης των βιομηχανοποιημένων καπνών ορίζεται, προκειμένου μεν για τα τσιγάρα, σε ποσοστό επί της πλέον ζητούμενης τιμής λιανικής πώλησης τους και αποτελείται από ένα πάγιο στοιχείο (πάγιος φόρος) και από ένα αναλογικό στοιχείο (αναλογικός φόρος), προκειμένου δε για τα λοιπά προϊόντα σε ποσοστό επί της κατά χιλιόγραμμο τιμής λιανικής πώλησης αυτών.

2. Τιμή λιανικής πώλησης για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος νόμου είναι η μέγιστη τιμή λιανικής πώλησης κάθε συγκεκριμένου προϊόντος βιομηχανοποιημένων καπνών προς τους καταναλωτές στην οποία περιλαμβάνονται και οι επιβαλλόμενοι δασμοί και φόροι.

Άρθρο 42
Βάση υπολογισμού και συντελεστές του φόρου

Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης που επιβάλλεται στα βιομηχανοποιημένα καπνά υπολογίζεται ως εξής:
1. Στα τσιγάρα και τα προϊόντα που εξομοιώνονται με αυτά, ως βάση υπολογισμού του φόρου λαμβάνεται, σύμφωνα με τα στοιχεία φορολογίας που είναι γνωστά κατά την 1η Ιανουαρίου κάθε έτους, η πλέον ζητούμενη τιμή λιανικής πώλησης αυτών, ανεξάρτητα από το σήμα και την προέλευσή τους. Στην τιμή αυτήν ο συντελεστής του ειδικού φόρου κατανάλωσης ορίζεται σε ποσοστά 57%.Η πλέον ζητούμενη τιμή λιανικής πώλησης των τσιγάρων για τον υπολογισμό της νέας φορολογικής επιβάρυνσης καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και η έναρξη εφαρμογής της ορίζεται μεταξύ 1ης και 16ης Ιανουαρίου κάθε έτους.
Σε περίπτωση που η μεταβολή της πλέον ζητούμενης τιμής λιανικής πώλησης των τσιγάρων έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της συνολικής επίπτωσης που προκύπτει από το ποσοστό του φόρου που προβλέπεται στο δεύτερο εδάφιο, η έναρξιν εφαρμογής της απόφασης αυτής επιτρέπεται να ορίζεται το αργότερο μέχρι την 1η Ιανουαρίου του δεύτερου έτους που έπεται εκείνου της μεταβολής”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 52 Ν.2778/1999ΦΕΚ Α 295/30.12.1999.Ισχύς από 1.1.2000.

2. Με βάση την τιμή αυτή, από την παραπάνω ημερομηνία ο πάγιος φόροςκατανάλωσης των τσιγάρων διαμορφώνεται από 909,375 δρχ. σε 1000,3125δρχ. η φορολογική μονάδα (1000 τσιγάρα).”

Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης διαρθρώνεται:α) σε έναν πάγιο φόρο, ο οποίος επιβάλλεται ανά μονάδα προϊόντος, το ποσό του οποίου είναι ίσο προς 5% της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης, η οποία προκύπτει από το άθροισμα του ειδικού φόρου κατανάλωσης καπνού και του φόρου προστιθέμενης αξίας, που επιβάλλονται στην πλέον ζητούμενη τιμή λιανικής πώλησης των τσιγάρων και είναι το ίδιο (πάγιο στοιχείο) για όλες τις κατηγορίες τσιγάρων, ανεξάρτητα από την τιμή λιανικής πώλησης τους καιβ) σε έναν αναλογικό φόρο ο συντελεστής του οποίου είναι 53,3875% και προκύπτει από το κλάσμα που έχει ως αριθμητή το γινόμενο του συντελεστή του ειδικού φόρου κατανάλωσης επί την πλέον ζητούμενη τιμή μείον τον πάγιο φόρο και παρονομαστή την πλέον ζητούμενη τιμή.
Ο αναλογικός συντελεστής 53,3875% υπολογίζεται στην τιμή λιανικής πώλησης χιλίων (1.000) τεμαχίων τσιγάρων (1 φορολογική μονάδα) και είναι ο ίδιος για όλες τις κατηγορίες τσιγάρων.2. Στα λοιπά βιομηχανοποιημένα καπνά ο συντελεστής του ειδικού φόρου κατανάλωσης ορίζεται ως εξής:α) στα πούρα ή σιγαρίλλος σε ποσοστό 25% επι της κατά χιλιόγραμμο τιμής λιανικής πώλησής τους,β) στο λεπτοκομμένο καπνό, ο οποίος προορίζεται για την κατασκευή χειροποίητων τσιγάρων και στα άλλα καπνά για κάπνισμα, σε ποσοστό (57%) επί της κατά χιλιόγραμμο τιμής λιανικής πώλησής τους.

3. Για τα βιομηχανοποιημένα καπνά που παράγονται κατόπιν ειδικής παραγγελίας και δεν προορίζονται για εμπορία, καθώς και τα προϊόντα που διατίθενται στην αγορά δωρεάν για ερευνητικούς σκοπούς, ανεξάρτητα από την προέλευση τους, συσκευασμένα σε λευκά πακέτα χωρίς ενδείξεις και τιμή λιανικής πώλησης, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης υπολογίζεται στην ανώτατη τιμή λιανικής πώλησης των ομοειδών προϊόντων της επιχείρησης που τα παράγει ή τα διαθέτει στην αγορά, εκτός αν έχει συμφωνηθεί μεγαλύτερη τιμή.

4. Για βιομηχανοποιημένα καπνά που αποτελούν αντικείμενο λαθρεμπορίας και δεν έχει καθοριστεί η τιμή λιανικής πώλησης αυτών, σύμφωνα με το άρθρο 45 του παρόντος, ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης υπολογίζεται, προκειμένου για τσιγάρα στην πλέον ζητούμενη τιμή λιανικής πώλησης που ισχύει κάθε φορά, προσαυξημένη κατά δέκα τοις εκατό (10%), και γιατα λοιπά καπνοβιομηχανικά προϊόντα στην ανώτατη τιμή λιανικής πώλησης των ομοειδών προϊόντων που κυκλοφορούν στο εσωτερικό της χώρας.”

Σημ.: όπως η παρ.4 προστέθηκε με την παρ.4 άρθρ.2 Ν.2443/1996 (Α 265).

Άρθρο 43
Βάση υπολογισμού του φόρου μικροποσοτήτων βιομηχανοποιημένων καπνών για ατομική χρήση

1. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης των βιομηχανοποιημένων καπνών που κατέχονται από ιδιώτες και προέρχονται από άλλα κράτη μέλη ή εισάγονται από τρίτες χώρες, αποκλειστικά για ατομική χρήση του προσώπου που τα κατέχει, σε ποσότητα μεγαλύτερη από εκείνη που επιτρέπεται ατελώς, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις και η οποία δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από 1.000 τεμάχια, προκειμένου για τσιγάρα ή 500 γραμμάρια μικτού βάρους, προκειμένου για τα λοιπά προϊόντα, υπολογίζεται με βάση πλασματικές τιμές λιανικής πώλησης, που καθορίζονται με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών.

2. Με όμοιες αποφάσεις καθορίζονται οι πλασματικές τιμές λιανικής πώλησης των βιομηχανοποιημένων καπνών που παραλαμβάνονται στο εσωτερικό της χώρας με ταχυδρομικά δέματα, για αποκλειστική χρήση των παραληπτών τους και σε ποσότητες μέχρι αυτές που αναγράφονται στην προηγούμενη παράγραφο.

Άρθρο 44
Μήκος τσιγάρων για τον υπολογισμό του φόρου
Για τον υπολογισμό του ειδικού φόρου κατανάλωσης καπνού, ανάλογα με το μήκος του τσιγάρου, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το φίλτρο και το επιστόμιο θεωρείται:

α) ως ένα τσιγάρο, όταν έχει μήκος μέχρι εννέα (9) εκατοστά,

β) ως δύο τσιγάρα, όταν έχει μήκος μεγαλύτερο από εννέα (9) και μέχρι δεκαοκτώ (18) εκατοστά,

γ) ως τρία τσιγάρα, όταν έχει μήκος μεγαλύτερο από δεκαοκτώ (18) μέχρι και είκοσι επτά (27) εκατοστά και ούτω καθεξής.

Άρθρο 45
Καθορισμός της τιμής λιανικής πώλησης
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την περ.β άρθρ.4Ν.2892/2001,ΦΕΚ Α 46/3.9.2001.

1. Οι τιμές λιανικής πώλησης των βιομηχανοποιημένων καπνών, που καταναλώνονται στο εσωτερικό της χώρας, καθορίζονται ελεύθερα από τους καπνοβιομηχάνους ή από τους εντολοδόχους των καπνοβιομηχάνων των λοιπών κρατών – μελών που είναι εγκατεστημένοι στην Ελλάδα, καθώς και από τους εισαγωγείς αυτών, οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να γράφουν σε ευρώ” την τιμή λιανικής πώλησης στα πακέτα ή στη μικρότερη συσκευασία που διατίθενται στη λιανική πώληση ή στις ένσημες φορολογικές ταινίες που επικολλούνται σε αυτά.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 25 του Ν.2948/2001(Α 242/19-10-2001).Έναρξη ισχύος 1.1.2002.Τα δραχμικάποσά που ισχύουν την 31.12.2001, από 1.1.2002 μετατρέπονται σεευρώ με βάση την οριστική ισοτιμία 1 ευρώ = 340,750 δραχμές,

2. Τα πρόσωπα της παραγράφου 1 υποχρεούνται δεκαπέντε (15) ημέρες τουλάχιστον πριν από κάθε μεταβολή της τιμής των προϊόντων τους ή την κυκλοφορία νέων τύπων, να δηλώνουν τούτο εγγράφως στην αρμόδια αρχή για τη φορολογία των προϊόντων αυτών.

3. Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου ως καπνοβιομήχανος θεωρείται κάθε πρόσωπο που μεταποιεί τον καπνό σε επεξεργασμένα προϊόντα, τα οποία προορίζονται για λιανική πώληση.

Άρθρο 46
Υπόχρεος καταβολής του φόρου
Υπόχρεος για την καταβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης των βιομηχανοποιημένων καπνών είναι κάθε πρόσωπο στο οποίο γίνεται διάθεση ενσήμων φορολογικών ταινιών, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 51, καθώς και κάθε άλλο πρόσωπο που ορίζεται ως υπόχρεος με άλλες διατάξεις του νόμου αυτού, σε ειδικές περιπτώσεις.

Άρθρο 47
Ειδικές απαλλαγές βιομηχανοποιημένων καπνών

1. Απαλλάσσονται από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης και κάθε ειδική εισφορά υπέρ τρίτων ή τυγχάνουν επιστροφής ή συμψηφισμού των φόρων αυτών, εφόσον έχουν καταβληθεί:

α) τα μετουσιωμένα επεξεργασμένα καπνά (υπολείμματα βιομηχανοποίησης του καπνού), τα οποία χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 53,

β) τα βιομηχανοποιημένα καπνά που καταστρέφονται, σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 50,

γ) τα βιομηχανοποιημένα καπνά που προορίζονται αποκλειστικά για επιστημονικές δοκιμές, καθώς και για δοκιμές σχετικές με την ποιότητα αυτών,

δ) τα βιομηχανοποιημένα καπνά που ξανά χρησιμοποιούνται από τον καπνοβιομήχανο,

ε) τα βιομηχανοποιημένα καπνά που διατίθενται στο εργατοτεχνικό προσωπικό των καπνοβιομηχανιών,

στ) τα βιομηχανοποιημένα καπνά που διατίθενται, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 15 και 17 του παρόντος νόμου.

2. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών ρυθμίζεται κάθε λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου αυτού.

Άρθρο 48
Αποδόσεις από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης

1. Από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης, που αναλογεί στα τσιγάρα τα οποία παράγονται στο εσωτερικό της χώρας, στον οποίο περιλαμβάνονται και οι κατά τις ισχύουσες διατάξεις εισφορές υπέρ τρίτων, αποδίδονται:
α) στον Οργανισμό Γεωργικών Ασφαλίσεων, ποσό “0,06 ευρώ ανά χιλιάδατεμαχίων,
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 25 του Ν.2948/2001(Α 242/19-10-2001).Έναρξη ισχύος 1.1.2002.Τα δραχμικάποσά που ισχύουν την 31.12.2001, από 1.1.2002 μετατρέπονται σεευρώ με βάση την οριστική ισοτιμία 1 ευρώ = 340,750 δραχμές,

β) στον Εθνικό Οργανισμό Πρόνοιας, στο Ι.Κ.Α., στο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Μισθωτών Βιομηχανίας Καπνού (Τ.Ε.Α.Μ.Β.Κ.), στο λογαριασμό “Αποθεματικό Κεφάλαιο Προστασίας Καπνοπαραγωγής” και στο λογαριασμό “Αποθεματικό Πρόνοιας” τα ποσά που ορίζονται, κατά περίπτωση με αποφάσεις του Υπουργού οικονομικών, τα οποία δεν μπορούν να υπερβαίνουν εκείνα που καθορίστηκαν κατά το τελευταίο οικονομικό έτος.

2. Η απόδοση των ποσών που προβλέπεται από την προηγούμενη παράγραφο γίνεται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, που στο σκέλος των δαπανών του οποίου εγγράφονται οι σχετικές πιστώσεις, μέχρι το τέλος Ιανουαρίου του επόμενου της είσπραξης χρόνου.

3. Από τα αποδιδόμενα στους δικαιούχους των περιπτώσεων α΄ και β΄ της παρ. 1 ποσά παρακρατούνται κατά το χρόνο της απόδοσης τους ποσοστά βεβαίωσης και είσπραξης, όπως προβλέπονται από τις σχετικές διατάξεις του άρθρου 7 του Ν. 979/1979, του Π.Δ. 359/1979 και της αριθμ. 2024387/2870/0022/5.4.90 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών, που κυρώθηκε μέ το άρθρο 24 του Ν. 1884/1990 και διατίθενται για ους σκοπούς για τους οποίους προορίζονται.

Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με την παρ.27 άρθρ.13 Ν.2386/1996 (Α 43).

Άρθρο 49
Πίστωση φόρου

1. “Στα πρόσωπα πουαναφέρονται στηνπαράγραφο 1του άρθρου51,μετάαπόαίτησή τους, παρέχεταιπίστωση του φόρουτου παρόντος,διάρκειαςοκτώ (8)εβδομάδων, εφόσον πρόκειται για βιομηχανοποιημένα καπνά πουπροορίζονται γιαεμπορία και παράγονται στο εσωτερικό τηςχώρας ή παράγονται καιπροέρχονταιαπό άλλα κράτη – Μέλη τηςΕυρωπαϊκής `Ένωσης, συμπεριλαμβανομένωντων εδαφώντης παραγράφου 4 του άρθρου 2 του παρόντος.”Αφετηρία της πίστωσης είναι η χρονική στιγμή κατά την οποία ο φόρος γίνεται απαιτητός, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 4.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.2άρθρ.3 Ν.2648/1998, ΦΕΚ Α 238/22.10.1998.

2. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται:

α) Οι όροι, οι προϋποθέσεις και οι διατυπώσεις χορήγησης της πίστωσης, οι απαιτούμενες εγγυήσεις, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.

β) Ο τρόπος αποτίμησης των περιουσιακών στοιχείων που δίδονται ως εγγύηση.

3. Επίσης, με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών συγκροτείται επιτροπή αποτίμησης των περιουσιακών στοιχείων της περίπτωσης β) της προηγούμενης παραγράφου.

4. Τα έγγραφα που συντάσσονται σε εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου αυτού απαλλάσσονται από τέλη χαρτοσήμου, καθώς και από κάθε δικαίωμα υπέρ του Δημοσίου ή τρίτων εκτός από τα δικαιώματα τωνσυμβολαιογράφων και φυλάκων μεταγραφών, τα οποία όμως μειώνονται στο μισό, χωρίς να μπορούν να υπερβούν για καθένα από αυτά το ποσό των “59 ευρώ “, κατάπερίπτωση. Δεν απαιτείται παράσταση δικηγόρου κατά τη σύνταξη και υπογραφ ή των συμβολαίων παροχής της πίστωσης.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 25 του Ν.2948/2001(Α 242/19-10-2001).Έναρξη ισχύος 1.1.2002.Τα δραχμικάποσά που ισχύουν την 31.12.2001, από 1.1.2002 μετατρέπονται σεευρώ με βάση την οριστική ισοτιμία 1 ευρώ = 340,750 δραχμές,

5. Η παράβαση οποιουδήποτε από τους όρους με τους οποίους έχει παρασχεθεί η πιο πάνω πίστωση, εφόσον βεβαιώνεται με πράξη της αρμόδιας αρχής, καθιστά απαιτητό ολόκληρο το ποσό των πιστώσεων που έχουν χορηγηθεί και συνεπάγεται περαιτέρω αναστολή χορήγησης στον υπόχρεο άλλων πιστώσεων του φόρου του παρόντος νόμου και του άρθρου 36 του Ν. 1642/1986 μέχρι την πλήρη συμμόρφωση του υπόχρεου. Σε περίπτωση υποτροπής ουδεμία πίστωση παρέχεται.

Άρθρο 50
Ειδικές περιπτώσεις επιστροφής φόρου

1. Βιομηχανοποιημένα καπνά για τα οποία έχουν καταβληθεί οι φόροι που αναλογούν, εφόσον έχουν υποστεί φθορά ή βλάβη που να καθιστά αδύνατη την κατανάλωση τους, καταστρέφονται έπειτα από αίτηση της ενδιαφερόμενης επιχείρησης.

Η καταστροφή γίνεται ενώπιον επιτροπής, η οποία συγκροτείται με εισήγηση της αρμόδιας αρχής και απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.

Τα έξοδα καταστροφής και η αποζημίωση των μελών της επιτροπής βαρύνουν τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις.

2. Οι φόροι και κάθε ειδική εισφορά υπέρ τρίτων, που έχουν καταβληθεί για τα προϊόντα που καταστρέφονται, σύμφωνα με την παράγραφο 1, συμψηφίζονται ή επιστρέφονται, κατά περίπτωση, εφόσον η αίτηση περί καταστροφής υποβληθεί εντός τριετίας από τη λήξη του έτους υποβολής των αιτήσεων φορολογίας, υπολογισμού και βεβαίωσης των φόρων που αναλογούν και η αίτηση για το συμψηφισμό ή την επιστροφή υποβληθεί εντός δύο (2) μηνών από την ημερομηνία πραγματοποίησης της καταστροφής.
Η επιστροφή των φόρων γίνεται μόνο όταν είναι αδύνατος ο συμψηφισμός τους.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.28 άρθρ.13Ν.2386/1996 (Α 43).

3. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του άρθρου αυτού καθορίζονται με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.28 άρθρ.13Ν.2386/1996 (Α 43).

Άρθρο 51
Ένσημες ταινίες φορολογίας

1. Η νόμιμη κυκλοφορία των βιομηχανοποιημένων καπνών που καταναλώνονται στο εσωτερικό της χώρας αποδεικνύεται με τις ένσημες ταινίες φορολογίας, που είναι επικολλημένες στα πακέτα ή στη μικρότερη συσκευασία διάθεσής τους στους καταναλωτές. Η επικόλληση της ταινίας γίνεται μέσα στους χώρους παραγωγής τους. “Προκειμένου περί μικροποσοτήτων, βιομηχανοποιημένων καπνών εμπορικού χαρακτήρα αλλοδαπής προέλευσης που δεν υπερβαίνουν κατά αποστολή τα 5.000 τεμάχια σε συσκευασία λιανικής πώλησης, η επικόλληση της ταινίας, εφόσον συντρέχουν δικαιολογητικοί λόγοι, μπορεί να γίνει, ύστερα από έγκριση της Γενικής Διεύθυνσης Τελωνείων και Ε.Φ.Κ. του Υπουργείου Οικονομικών, εντός φορολογικής αποθήκης που τελεί υπό τη διαρκή παρουσία της Τελωνειακής Υπηρεσίας”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.29 άρθρ.13Ν.2386/1996 (Α 43). Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.
Η διάθεση ενσήμων ταινιών γίνεται στα κατωτέρω πρόσωπα:α) στον εγκεκριμένο αποθηκευτή και στον εγγεγραμμένο επιτηδευματία του εσωτερικού, καθώς και στον εγκεκριμένο αποθηκευτή άλλων κρατών μελών της Ε.Ο.Κβ) στο φορολογικό εκπρόσωπο εγκεκριμένου αποθηκευτή άλλων Κρατών-Μελών της Ε.Ο.Κ.,γ) στον εισαγωγέα από τρίτες χώρες καιδ) στο πρόσωπο που έχει άδεια να παράγει βιομηχανοποιημένα καπνά στο εσωτερικό της χώρας, εκτός καθεστώτος αναστολής.

2. Η αξία (κόστος), οι διαστάσεις, ο χρωματισμός, οι ενδείξεις και τα λοιπά χαρακτηριστικά γνωρίσματα των ενσήμων ταινιών καθορίζονται με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών. Η αξία των ενσήμων φορολογικών ταινιών καταβάλλεται από τα πρόσωπα της παραγράφου 1 κατά την παραλαβή τους.

3. Η προμήθεια και διαχείριση των ενσήμων ταινιών γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις και τις διατυπώσεις που ισχύουν για την ταμειακή υπηρεσία των Τελωνείων.

4. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζεται ο τρόπος εφοδιασμού των δικαιούμενων προσώπων με ένσημες ταινίες, καθώς και η διαδικασία αποστολής αυτών στα άλλα κράτη μέλη ή σε τρίτες χώρες, προκειμένου να επικολληθούν στα κουτιά συσκευασίας των βιομηχανοποιημένων καπνών που παράγονται και προορίζονται για κατανάλωση στο εσωτερικό της χώρας.

5. Ενσημες ταινίες που υφίστανται βλάβη ή φθορά κατά την επικόλλησή τους ή καθίσταται αδύνατη η επικόλλησή τους από άλλη αιτία στα προϊόντα για τα οποία προορίζονται, καθώς και αυτές που είναι κακέκτυπες, καταστρέφονται ενώπιον της επιτροπής του άρθρου 50 και αντικαθίστανται, σύμφωνα με όσα ειδικότερα καθορίζονται με αποφάσεις του Υπουργείου Οικονομικών. Σε περίπτωση που η παραπάνω βλάβη ή φθορά των ενσήμων ταινιών από άλλη αιτία οφείλεται, κατά την κρίση της επιτροπής του άρθρου 50, σε υπαιτιότητα του παραλήπτη, η αντικατάστασή τους γίνεται με την καταβολή του αντιτίμου αυτών”.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.30 άρθρ.13 Ν.2386/1996(Α 43). Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

Άρθρο 52
Ενδείξεις και συσκευασία βιομηχανοποιημένων καπνών

1. Στα πακέτα ή στη μικρότερη συσκευασία διάθεσης των βιομηχανοποιημένων καπνών που καταναλώνονται στο εσωτερικό της χώρας, ανεξάρτητα από την προέλευση τους, αναγράφεται λιθογραφικά ή τυπογραφικά η επωνυμία της επιχείρησης που τα παράγει, το σήμα και το είδος αυτών, το βάρος σε γραμμάρια ή ο αριθμός των τεμαχίων που περιέχονται, καθώς και κάθε άλλο στοιχείο που καθορίζεται με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών.

Με όμοιες αποφάσεις δύναται να καθορίζονται ενδείξεις που αναγράφονται στα παραπάνω προϊόντα, τα οποία προορίζονται για τις ξένες πρεσβείες και διπλωματικές αποστολές ή για τα καταστήματα αφορολογήτων ειδών ή για εφοδιασμό των πλοίων και αεροσκαφών που αναχωρούν για το εξωτερικό, ή πραγματοποιούν ενδοκοινοτική θαλάσσια διαδρομή ή με άλλο τρόπο διατίθενται αφορολόγητα.

2. Επιτρέπεται να γίνεται μέσα στους χώρους παραγωγής ή μεταποίησης βιομηχανοποιημένων καπνών και η περαιτέρω συσκευασία τους σε κούτες ή δέματα, καθώς και η τοποθέτηση τους σε χαρτοκιβώτια.

Άρθρο 53
Υπολείμματα καπνοβιομηχανίας

1. Η καπνόσκονη και τα λοιπά υπολείμματα από τη βιομηχανοποίηση του καπνού, τα οποία απαλλάσσονται από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης, σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης α΄ του άρθρου 47 επιτρέπεται, είτε να χρησιμοποιούνται στο εσωτερικό της χώρας για γεωπονικούς ή άλλους σκοπούς, μετά από προηγούμενη αχρήστευση τους είτε να αποστέλλονται σε άλλο κράτος μέλος, είτε να εξάγονται αυτούσια, μετά, από έγκριση της αρμόδιας αρχής, είτε να καταστρέφονται από τις καπνοβιομηχανίες.

2. Τα υπολείμματα βιομηχανοποίησης του καπνού μπορούν να χρησιμοποιούνται για τη βιομηχανική παραγωγή ομογενοποιημένου ή αναγεννημένου (ανακατεργασμένου καπνού), μετά από έγκριση της αρμόδιας αρχής.

Άρθρο 54
Ειδικές ρυθμίσεις
Για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 36 του Ν. 1642/1986, όπου στο άρθρο αυτό, γίνεται παραπομπή στις καταργούμενες διατάξεις των άρθρων 1 παράγραφοι 2, 9 και 12 του Ν. 1489/1984 αντ΄ αυτών ισχύουν οι αντίστοιχες διατάξεις των άρθρων 39, 60 και 49 του νόμου αυτού.

Σημ.: όπως το άρθρο 54 ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ μετην παρ.10 άρθρ.19Ν.2753/1999 ΦΕΚ Α 249/17.11.1999.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΒΕΒΑΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ

Άρθρο 55
Αρμόδια αρχή
Αρμόδια αρχή για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος νόμου είναι η Γενική Διεύθυνση Τελωνείων.

Άρθρο 56
Βεβαίωση και είσπραξη φόρου

1. Η βεβαίωση και η είσπραξη του ειδικού φόρου κατανάλωσης που αναλογεί στα προϊόντα του άρθρου 1 ενεργείται από την αρμόδια αρχή κατά τη θέση των προϊόντων σε ανάλωση, με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 58 και 60.

2. Η βεβαίωση και είσπραξη του φόρου ενεργείται επί παραστατικού εγγράφου, το οποίο κατατίθεται από τον υπόχρεο στην αρμόδια αρχή και αποτελεί τίτλο υπέρ του Δημοσίου.

3. Για την είσπραξη του φόρου χορηγείται από την αρμόδια αρχή αποδεικτικό είσπραξης, το οποίο επέχει και θέση άδειας παράδοσης των προϊόντων, με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 58 και 60, αντίτυπο του οποίου προσαρτάται επί του σχετικού παραστατικού εγγράφου.

4. Η βεβαίωση και είσπραξη του Ε.Φ.Κ., που αναλογούν στα προϊόντα του άρθρου 1 που εισάγονται από τρίτες χώρες στο εσωτερικό της χώρας, ενεργείται από την αρμόδια αρχή.

5. Με τον ειδικό φόρο κατανάλωσης βεβαιώνεται και εισπράττεται κατά την ίδια χρονική στιγμή ο Φ.Π.Α., καθώς και κάθε άλλη σχετική επιβάρυνση.

Κατ εξαίρεση, προκειμένου για την αιθυλική αλκοόλη ο Φ.Π.Α, θα εισπράττεται εντός του 1ου δεκαπενθημέρου του επόμενου μήνα από το μήνα εξόδου αυτής από το καθεστώς αναστολής.

Οι διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 36 του Ν. 1642/1986 όπως ισχύει, εφαρμόζονται ανάλογα και για τα πρόσωπα της περίπτωσης γ) του άρθρου 3 του παρόντος νόμου.

6. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών ορίζονται ο τύπος και το περιεχόμενο του παραστατικού εγγράφου και κάθε λεπτομέρεια εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου αυτού.

Άρθρο 57
Βεβαίωση και είσπραξη εκ των υστέρων

1. Το Δημόσιο διατηρεί αμείωτα τα δικαιώματα αυτού κατά παντός υπόχρεου για την καταβολή των φόρων, των, φόρων που δεν εισπράχθηκαν ή που βεβαιώθηκαν ή εισπράχθηκαν ελλιπώς.

2. Θεωρούνται ότι ελλιπώς βεβαιώθηκαν ή εισπράχθηκαν οι φόροι, οι οποίοι δεν βεβαιώθηκαν ή δεν εισπράχθηκαν ολικά ή μερικά, συνεπεία οποιασδήποτε παράλειψης που έγινε κατά τον προσδιορισμό των φόρων που αναλογούν στα προϊόντα του άρθρου 1, που αποτελούν αντικείμενο ενδοκοινοτικών συναλλαγών η παράγονται εγχώρια, κατά τη θέση αυτών σε ανάλωση, εφόσον τούτο προκύπτει από τις ενδείξεις του παραστατικού εγγράφου της παραγράφου 2 του άρθρου 56 των επ΄ αυτού πράξεων και των συνημμένων σ΄ αυτό δικαιολογητικών εγγράφων με τα οποία προσδιορίζονται τα κρίσιμα στοιχεία για τον ορθό και νόμιμο προσδιορισμό των οφειλόμενων φόρων.

3. Οι φόροι που δεν εισπράχθηκαν ή που ελλιπώς βεβαιώθηκαν ή εισπράχθηκαν κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 1, βεβαιώνονται συμπληρωματικά εντός τριετίας από την ημερομηνία βεβαίωσης του αρχικού ποσού ή, εφόσον δεν έλαβε χώρα βεβαίωση, από την ημερομηνία γένεσης του απαιτητού της οφειλής από την αρμόδια αρχή και εισπράττονται με την προβλεπόμενη διαδικασία από τον Κώδικα Εισπράξεων Δημοσίων Εσόδων.

4. Η άσκηση προσφυγής κατά της πράξης βεβαίωσης των φόρων που δεν εισπράχθηκαν ή των φόρων που βεβαιώθηκαν ή εισπράχθηκαν ελλιπώς, δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, εκτός αν καταβληθεί ποσοστό τουλάχιστον πενήντα τοις εκατό (50%) της οφειλής που βεβαιώθηκε.

5. Οι φόροι που δεν εισπράχθηκαν ή βεβαιώθηκαν και εισπράχθηκαν ελλιπώς, παραγράφονται εντός τριετίας από την ημερομηνία βεβαίωσης του αρχικού ποσού, ή, εφόσον δεν έλαβε χώρα βεβαίωση, από την ημερομηνία γένεσης του απαιτητού της οφειλής.

6. Ποσά φόρου μέχρι τρία (3) ευρώ κατά πράξη δεν εισπράττονται. Το ποσό αυτό δύναται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών να αυξάνεται μέχρι δεκαπέντε (15) ευρώ.”
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 25 του Ν.2948/2001(Α 242/19-10-2001).Έναρξη ισχύος 1.1.2002.Τα δραχμικάποσά που ισχύουν την 31.12.2001, από 1.1.2002 μετατρέπονται σεευρώ με βάση την οριστική ισοτιμία 1 ευρώ = 340,750 δραχμές,

Άρθρο 58
Βεβαίωση και είσπραξη του ειδικού φόρου κατανάλωσης αιθυλικής αλκοόλης – αλκοολούχων ποτών

1. Έξοδος από το καθεστώς αναστολής αιθυλικής αλκοόλης οποιουδήποτε αλκοολικού τίτλου ή αλκοολούχου αποστάγματος, εξαιρουμένων των προϊόντων της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, από τα εργοστάσια παραγωγής αυτής ή από φορολογική αποθήκη. επιτρέπεται να πραγματοποιηθεί σύμφωνα με τις διατάξεις των εδαφίων α) και γ) της παραγράφου 3 του άρθρου 15 του Κώδικα των Νόμων “Περί φορολογίας του οινοπνεύματος”, όπως ισχύει σήμερα. Η καταβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης γίνεται με δήλωση, που υποβάλλεται από τον υπόχρεο, μαζί με αναλυτική κατάσταση για τις ποσότητες που εξήλθαν από το καθεστώς αναστολής και σημειώματος, που εκδίδεται από την αρμόδια αρχή, μετά από προηγούμενο έλεγχο αυτών.

2.Ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης ετοίμων προς κατανάλωση αλκοολούχων ποτών και άλλων αλκοολούχων προϊόντων, βεβαιώνεται και εισπράττεται το αργότερο μέχρι τις 25 του επόμενου μήνα από το μήνα εξόδου των παραπάνω προϊόντων από το καθεστώς αναστολής, με βάση δήλωση και αναλυτική κατάσταση, που υποβάλλεται από τον εγκεκριμένο αποθηκευτή και σημείωμα από την αρμόδια αρχή”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.27 άρθρ.20Ν.2459/1997 (Α 17). Η ισχύς της αρχίζει από 1ης Ιανουαρίου1997 και εφαρμόζεται για τα προϊόντα που τίθενται σε ανάλωση απότην ημερομηνία αυτή.

3. Ο εγγεγραμμένος επιτηδευματίας, ο μη εγγεγραμμένος επιτηδευματίας και ο φορολογικός εκπρόσωπος καταβάλλουν ειδικό φόρο κατανάλωσης των προϊόντων του άρθρου 24 την ημέρα παραλαβής των προϊόντων ή το αργότερο την επόμενη εργάσιμη ημέρα, με βάση δήλωση, που υποβάλλει ο υπόχρεος στην αρμόδια αρχή και σχετικό σημείωμα που εκδίδει η αρχή αυτή.
“Κατ` εξαίρεση προκειμένου για πωλήσεις αλκοολούχων ποτών και άλλων αλκοολούχων προϊόντων σε επιβάτες ενδοκοινοτικών πτήσεων ή ενδοκοινοτικών θαλάσσιων πλοίων, τα οποία παραδίδονται σε αυτούς στο εσωτερικό της χώρας για να μεταφερθούν με τις αποσκευές τους, ο φορολογικός εκπρόσωπος του πωλητή καταβάλλει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης που αναλογεί στις παραδόσεις προϊόντων κάθε δεκαπενθήμερου του μήνα, μέσα στο επόμενο δεκαπενθήμερο.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.3 άρθρ.19 Ν.2753/1999,αντικαταστάθηκε ως άνωμε την παρ.1 άρθρ.22 Ν.2836/2000,ΦΕΚ Α 168/24.7.2000.Ισχύς από 1.4.2000.

4. Σε περίπτωση μη εμπρόθεσμης καταβολής του οφειλόμενου ειδικού φόρου κατανάλωσης για τις περιπτώσεις των προηγούμενων παραγράφων, ο φόρος αυτός εισπράττεται με ανάλογη κατάπτωση των σχετικών εγγυήσεων υπέρ του Δημοσίου με διαδικασία που θα καθορισθεί με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.

5. Οι υποβαλλόμενες από τους ενδιαφερόμενους δηλώσεις και αναλυτικές καταστάσεις, που αναφέρονται στις παραπάνω παραγράφους, συντάσσονται με ευθύνη των ενδιαφερομένων και το ορθό του περιεχομένου τους, καθώς και το ακριβές του καταβληθέντος συνεπεία αυτών ποσού του ειδικού φόρου κατανάλωσης, τελούν υπό την επιφύλαξη της επαληθεύσεως τους από τις αρμόδιες αρχές, ύστερα από έλεγχο που θα διενεργούν.

6. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών ορίζονται ο τύπος της αναλυτικής κατάστασης, τα στοιχεία που αυτή θα περιλαμβάνει, η διαδικασία του ελέγχου που προβλέπεται από την προηγούμενη παράγραφο και κάθε λεπτομέρεια εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου αυτού.

Άρθρο 59
Καταβολή δικαιώματος υπέρ Ε.Τ.Ε.Π.Π.Α.Α.

1. Στις περιπτώσεις των παραγράφων 1 και 2 του προηγούμενου άρθρου το κατά τις διατάξεις της παραγράφου 5 του άρθρου 26 δικαίωμα υπέρ του Ειδικού Ταμείου Ελέγχου Παραγωγής και Ποιότητας Αλκοόλής Αλκοολούχων Ποτών (Ε.Τ.Ε.Π.Π.Α.Α.) καταβάλλεται από τον εγκεκριμένο αποθηκευτή, με σημείωμα της εποπτεύουσας αρμόδιας αρχής στον ειδικό λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος, όπως ορίζεται από τις διατάξεις του εδαφίου 5 της παραγράφου ΣΤ του άρθρου 28 του Κώδικα Νόμων “Περί φορολογίας οινοπνεύματος”, εντός του πρώτου δεκαπενθήμερου εκάστου μηνός, για το σύνολο των, κατά τον αμέσως προηγούμενο μήνα, διατεθέντων εκτός καθεστώτος αναστολής προϊόντων από αυτόν.

2. Στην περίπτωση της παραγράφου 3 του ανωτέρω άρθρου 58 το δικαίωμα της προηγούμενης παραγράφου καταβάλλεται από τους εγγεγραμμένους και μη επιτηδευματίες, στον ειδικό λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος την (δια ημέρα καταβολής του ειδικού φόρου κατανάλωσης, με σημείωμα που χορηγείται από την αρμόδια αρχή. Η ίδια υποχρέωση και διαδικασία καταβολής του δικαιώματος υπέρ Ε.Τ.Ε.Π.Π.Α.Α. ισχύει και για τους φορολογικούς εκπροσώπους.

Άρθρο 60
Εκκαθάριση, καταβολή και βεβαίωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης βιομηχανοποιημένων καπνών
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.31 άρθρ.13 Ν.2386/1996(Α 43). Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

Κατά παρέκκλιση των διατάξεων του άρθρου 56 :
1. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης των βιομηχανοποιημένων καπνών, που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 42, υπολογίζεται στην αίτηση φορολογίας που υποβάλλεται από τον υπόχρεο, αφού προηγουμένως συμψηφισθεί η αξία ανάλογου αριθμού ενσήμων φορολογικών ταινιών, η οποία έχει καταβληθεί σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 51.
Σε περίπτωση που ο συμψηφισμός της αξίας των ταινιών καθίσταται αδύνατος, λόγω αναγνωρισμένων απωλειών του άρθρου 12, η αξία αυτή κατ` εξαίρεση επιστρέφεται.
Ειδικότερα :
α) για τα βιομηχανοποιημένα καπνά που παράγονται νόμιμα εκτός καθεστώτος αναστολής, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης εισπράττεται κατά την παραλαβή των ενσήμων φορολογικών ταινιών και πριν αυτά εξαχθούν από το καπνεργοστάσιο,
β) για τα βιομηχανοποιημένα καπνά που εισάγονται από τρίτες χώρες, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης εισπράττεται κατά τον τελωνισμό τους σε ανάλωση.

2. Η βεβαίωση και είσπραξη του φόρου γίνεται κατά το χρόνο που αυτός είναι απαιτητός, επί του παραστατικού της παραγράφου 2 του άρθρου 56, στο οποίο επισυνάπτονται και οι υπό της παραπάνω παραγράφου 1 προβλεπόμενες αιτήσεις φορολογίας.

3. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών ρυθμίζεται κάθε λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου αυτού.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ

Άρθρο 61
Κυκλοφορία προϊόντων μεταξύ φορολογικών αποθηκών
Σημ.: όπως το άρθρο 61 αντικαταστάθηκε  με την παρ.32 άρθρ.13 Ν.2386/1996(Α 43). Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

1. Με την επιφύλαξη των άρθρων 2 παράγραφος 2, 15 παράγραφος 1, 62, 63 παράγραφος 2 και 65 παράγραφος 2, η ενδοκοινοτική κυκλοφορία υπό καθεστώς αναστολής των προϊόντων, που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης, πραγματοποιείται μεταξύ φορολογικών αποθηκών.
Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται και στην ενδοκοινοτική κυκλοφορία των προϊόντων, που υπόκεινται σε μηδενικό συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης και δεν έχουν τεθεί σε ανάλωση.

2. Οι κίνδυνοι της ενδοκοινοτικής κυκλοφορίας καλύπτονται με την παροχή εγγύησης από τον εγκεκριμένο αποθηκευτή, ο οποίος προβαίνει στην αποστολή ή κατά περίπτωση, με παροχή εγγύησης αλληλεγγύως και σε ολόκληρο από τον αποστολέα και το μεταφορέα ή μόνο από το μεταφορέα ή τον ιδιοκτήτη των προϊόντων. Πέρα των παρεχόμενων ανωτέρω εγγυήσεων, όπου κρίνεται σκόπιμο, απαιτείται η παροχή εγγύησης και από τον παραλήπτη.
Σε περίπτωση κατά την οποία τα προϊόντα που προέρχονται από άλλα κράτη – μέλη, για τα οποία προβλέπεται επικόλληση ένσημης ταινίας φορολογίας ή ταινίας ελέγχου, η εγγύηση μπορεί να βαρύνει το πρόσωπο που παραλαμβάνει τις ταινίες αυτές και παρέχεται τη στιγμή της παραλαβής αυτών.
Η παρεχόμενη εγγύηση για την αποστολή των προϊόντων από το εσωτερικό της χώρας σε άλλο κράτος – μέλος μπορεί να είναι χρηματική, τραπεζική, ασφαλιστήριο συμβόλαιο, εμπράγματη ασφάλεια ή αξιόχρεη επιστολή τρίτου προσώπου, ισχύει σε όλα τα κράτη – μέλη και η ευθύνη του εγγυητή λήγει με την απόδειξη της παραλαβής των προϊόντων από τον παραλήπτη.

3. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 67, η ευθύνη των προσώπων της παραγράφου 2 του παρόντος λήγει μόνο με την απόδειξη της παραλαβής των προϊόντων από τον παραλήπτη, που γίνεται με την προσκόμιση του θεωρημένου αντιτύπου του συνοδευτικού εγγράφου που προβλέπεται από τα άρθρα 64 και επόμενα.

4. Ο εγκεκριμένος αποθηκευτής αποστολέας ή ο αντιπρόσωπός του δύναται να τροποποιεί το συνοδευτικό έγγραφο, προκειμένου να αλλάξει τον τόπο παράδοσης των προϊόντων ή να δηλώσει ένα νέο παραλήπτη, ο οποίος πρέπει να είναι εγκεκριμένος αποθηκευτής ή εγγεγραμμένος επιτηδευματίας, ενημερώνοντας αμέσως την αρμόδια αρχή αποστολής και οπωσδήποτε πριν από την άφιξη των προϊόντων στον τελικό τόπο παράδοσης. Ο νέος τόπος παράδοσης ή ο νέος παραλήπτης αναγράφονται αμέσως στο χώρο Β του συνοδευτικού διοικητικού εγγράφου.

5. Κατά την ενδοκοινοτική μεταφορά πετρελαιοειδών διά θαλάσσης, όταν ο παραλήπτης δεν είναι οριστικά γνωστός, ο εγκεκριμένος αποθηκευτής αποστολέας μπορεί, ύστερα από προηγούμενη έγκριση της αρμόδιας αρχής του τόπου αποστολής να μη συμπληρώνει τις ενδείξεις του συνοδευτικού διοικητικού εγγράφου που αναφέρονται στα στοιχεία του παραλήπτη, στον τόπο παράδοσης, στη χώρα προορισμού και στη διάρκεια της μεταφοράς, υπό τον όρο ότι τα στοιχεία αυτά θα ανακοινωθούν στην αρμόδια αρχή του τόπου αποστολής μόλις αυτά γίνουν γνωστά, και το αργότερο με την άφιξη των προϊόντων στον τελικό προορισμό.

6. Η κυκλοφορία των προϊόντων με καθεστώς αναστολής του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο εσωτερικό της χώρας μεταξύ φορολογικών αποθηκών γίνεται με το συνοδευτικό διοικητικό έγγραφο που προβλέπεται από τον Κανονισμό (Ε.Ο.Κ.) 2719/1992, όπως ισχύει, και καλύπτεται με παροχή εγγύησης από τον αποστολέα ή τον παραλήπτη.

8. Συνιστώνται στους νομούς Έβρου, Δράμας, Πέλλας, Λέσβου, Ρεθύμνου, Ιωαννίνων, Λάρισας, Κοζάνης και Αχαΐας Εργαστήρια Ελέγχου Ποιότητας Γάλακτος και Γαλακτοκομικών Προϊόντων, τα οποία αποτελούν γενικές περιφερειακές υπηρεσίες του Υπουργείου Γεωργίας και εξαρτώνται από τη Γενική Διεύθυνση Ζωικής Παραγωγής.Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Προεδρίας της Κυβέρνησης, Οικονομικών, Γεωργίας και Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, καθορίζονται η έδρα και η περιοχή δικαιοδοσίας κάθε Εργαστηρίου, η οργάνωση, στελέχωση, λειτουργία και οι αρμοδιότητες των Εργαστηρίων, οι διενεργούμενοι από αυτά έλεγχοι της ποιότητας του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, ο τρόπος κατοχύρωσης των αποτελεσμάτων των ελέγχων αυτών και οι λεπτομέρειες για την οικονομική εξυπηρέτηση των Εργαστηρίων.

Άρθρο 62
Παραλαβή προϊόντων από εγγεγραμμένους ή μη επιτηδευματίες

1. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1 του προηγούμενου άρθρου, ο παραλήπτης δύναται να είναι και επιτηδευματίας χωρίς την ιδιότητα του εγκεκριμένου αποθηκευτή. Ο επιτηδευματίας αυτός μπορεί κατά την άσκηση του επιτηδεύματος του να παραλαμβάνει υπό καθεστώς αναστολής του φόρου προϊόντα προερχόμενα από άλλα κράτη μέλη, δεν μπορεί όμως να κατέχει ή να αποστέλλει τα προϊόντα αυτά υπό καθεστώς αναστολής του ειδικού φόρου κατανάλωσης.

2. Ο επιτηδευματίας της προηγούμενης παραγράφου (δύναται να ζητήσει, πριν από την παραλαβή των προϊόντων, να εγγραφεί στα μητρώα της αρμόδιας αρχής. Οι όροι και οι προϋποθέσεις εγγραφής καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.

Ο επιτηδευματίας αυτός υποχρεούται:

α) να παρέχει εγγύηση προς το Δημόσιο για τη διασφάλιση των συμφερόντων του, η οποία να καλύπτει το ποσό των αναλογούντων φόρων,

β) να τηρεί λογιστική κατάσταση των προϊόντων που παραλαμβάνει,

γ) να επιδεικνύει τα προϊόντα σε κάθε ζήτηση.

δ) να δέχεται πρόθυμα οποιονδήποτε έλεγχο ή απογραφή.

ε) να καταβάλλει τους αναλογούντες φόρους κατά την παραλαβή των προϊόντων, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.

3. Αν ο επιτηδευματίας της παραγράφου 1 δεν είναι εγγεγραμμένος στα μητρώα της αρμόδιας αρχής, υποχρεούται:
α) να υποβάλλει σχετική δήλωση στην αρμόδια αρχή, και να παρέχει εγγύηση προς το Δημόσιο για τη διασφάλιση των συμφερόντων του, η οποίου να καλύπτει το ποσό των αναλογούντων φόρων πριν από την αποστολή των προϊόντων,
β) να καταβάλλει τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης κατά την παραλαβή των προϊόντων,
γ) να δέχεται οποιονδήποτε έλεγχο των αρμόδιων αρχών για την εξακρίβωση της πραγματικής παραλαβής των προϊόντων και της πληρωμής των οφειλόμενων φόρων.”Οι όροι και προϋποθέσεις για την εφαρμογής της παραγράφου αυτής καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.33 άρθρ.13 Ν.2386/1996(Α 43). Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

4. Με την επιφύλαξη των προηγούμενων παραγράφων 2 και 3, εφαρμόζονται και στις περιπτώσεις του άρθρου αυτού οι σχετικές διατάξεις με την κυκλοφορία των προϊόντων που υπάγονται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης και τελούν υπό καθεστώς αναστολής του φόρου.

5. Για την αγορά, κατοχή και διανομή των προϊόντων του άρθρου 1 από τα πρόσωπα των παραγράφων 1 και 2 και του άρθρου 8, εφαρμόζονται οι ισχύουσες εθνικές διατάξεις.

Άρθρο 63
Προϋποθέσεις αναγνώρισης και υποχρεώσεις φορολογικού εκπροσώπου

1. Σε περίπτωση που αποστέλλονται από εγκεκριμένο αποθηκευτή προϊόντα από άλλα κράτη μέλη και παραλαμβάνονται στο εσωτερικό της χώρας από πρόσωπα που δεν έχουν την ιδιότητα του εγκεκριμένου αποθηκευτή, τις φορολογικές υποχρεώσεις κατά την άφιξη των προϊόντων δύναται να αναλαμβάνει ο εγκατεστημένος στο εσωτερικό της χώρας ορισμένος από τον ανωτέρω αποστολέα και εγκεκριμένος από τις αρμόδιες αρχές φορολογικός του εκπρόσωπος. Για την έγκριση του φορολογικού εκπροσώπου απαιτείται άδεια του Υπουργού Οικονομικών, η οποία εκδίδεται μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου.

2. Ο εγκεκριμένος φορολογικός εκπρόσωπος υποχρεούται:

α) να εγγυάται την καταβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης πριν από την αποστολή των προϊόντων επιφυλασσομένων των διατάξεων της παραγράφου 3 του άρθρου 61.

β) να καταβάλλει τον οφειλόμενο ειδικό φόρο κατανάλωσης κατά την παραλαβή των. προϊόντων,

γ) να τηρεί λογιστικά βιβλία αποθήκης για τις παραλαβές των προϊόντων και να αναφέρει στις αρμόδιες αρχές τον τόπο στον οποίο γίνεται η παράδοση των προϊόντων.

3. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι λεπτομέρειες για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 64
Έλεγχος των προϊόντων κατά τη διακίνηση

1. Ανεξάρτητα από τη χρησιμοποίηση μηχανοργανωμένων διαδικασιών, κάθε αποστολή ή παραλαβή των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 του παρόντος νόμου και κυκλοφορούν υπό καθεστώς αναστολής του φόρου μεταξύ των εδαφών των κρατών – μελών, περιλαμβανομένης και της άμεσης θαλάσσιας ή εναέριας κυκλοφορίας από έναν κοινοτικό λιμένα ή αερολιμένα σε άλλο κοινοτικό λιμένα ή αερολιμένα, συνοδεύονται από το συνοδευτικό ή εμπορικό έγγραφο που προβλέπεται από τον Κανονισμό (Ε.Ο.Κ.) 2719/1992, όπως ισχύει, το οποίο συντάσσει ο αποστολέας εμπορευμάτων.Η διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται στις περιπτώσεις που η χρήση ενός τέτοιου εγγράφου δεν κρίνεται απαραίτητη καθορίζεται από κοινοτικές διατάξεις.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.34 άρθρ.13 Ν.2386/1996(Α 43).Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

2. Για την εξακρίβωση της ταυτότητας των προϊόντων και τον έλεγχο τους, πρέπει να γίνεται αναγραφή του αριθμού των δεμάτων ή συσκευασιών και περιγραφή των προϊόντων στο έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 και ενδεχομένως, σφράγιση του μεταφορικού μέσου από τον αποστολέα, εφόσον τούτο κρίνεται κατάλληλο από την αρμόδια αρχή ή με σφράγιση κάθε είδους συσκευασίας.

3. Στις περιπτώσεις που ο παραλήπτης δεν είναι εγκεκριμένος αποθηκευτής ή εγγεγραμμένος επιτηδευματίας και ανεξάρτητα από τις διατάξεις του άρθρου 63, το έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 πρέπει να συνοδεύεται από έγγραφη δήλωση βεβαίωση πληρωμής του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο κράτος μέλος προορισμού ή της τήρησης όλων των διατυπώσεων που εξασφαλίζουν την είσπραξη των ειδικών φόρων κατανάλωσης.

Στη δήλωση αυτήν αναφέρεται:

α) η διεύθυνση της αρμόδιας αρχής του κράτους μέλους προορισμού,

β) ο αριθμός και η ημερομηνία του διπλοτύπου καταβολής του φόρου ή η αποδοχή της εγγύησης καταβολής από την παραπάνω αρχή.

4. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 δεν εφαρμόζονται για τα προϊόντα που κυκλοφορούν με τις τελωνειακές διαδικασίες που αναφέρονται στην παράγραφο 2 του άρθρου 2.

5. Το έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 1, με βάση το οποίο ενημερώνονται οι αρμόδιες αρχές από τους ενδιαφερομένους για τα προϊόντα που αποστέλλονται και παραλαμβάνονται, συντάσσεται σε πέντε αντίτυπα, τα οποία προορίζονται:

– ένα αντίτυπο για τον αποστολέα,

– ένα αντίτυπο για τον παραλήπτη.

– ένα αντίτυπο που πρέπει να επιστραφεί στον αποστολέα για την εκκαθάριση.

– ένα αντίτυπο για την αρμοδία αρχή της χώρας προορισμού,

– ένα αντίτυπο για την αρμόδια αρχή της χώρας αποστολής.

Το αντίτυπο που επιστρέφεται στον αποστολέα για την εκκαθάριση θεωρείται από την αρμόδια αρχή του εσωτερικού της χώρας.

Η επιστροφή από τον παραλήπτη του αντιτύπου αυτού θα γίνεται μέσα στο πρώτο 15θήμερο του επόμενου μήνα από την παραλαβή των προϊόντων και θα περιέχει τα ακόλουθα στοιχεία:

α) τη διεύθυνση της αρμόδιας αρχής, στην οποία υπάγεται ο παραλήπτης,

β) την ημερομηνία και τον τόπο παραλαβής των προϊόντων,

γ) την περιγραφή των προϊόντων που παραλήφθηκαν, για να διαπιστωθεί αν είναι σύμφωνα με τα στοιχεία που αναγράφονται στο έγγραφο. Σε περίπτωση μη διαπίστωσης διαφοράς, αναγράφεται η ένδειξη “αποστολή καλώς”,

δ) τον αριθμό αναφοράς ή τον αριθμό μητρώου που χορηγούν οι αρμόδιες αρχές της χώρας προορισμού και τη θεώρησή του από τις ίδιες αρχές στις χώρες που έχει καθιερωθεί η διαδικασία θεώρησης”.

Σημ.: όπως η περ.δ` αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.35 άρθρ.13 Ν.2386/1996(Α 43). Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.ε) την υπογραφή του παραλήπτη ή του εξουσιοδοτημένου να υπογράφει υπευθύνου.

ε) την υπογραφή του παραλήπτη ή του εξουσιοδοτημένου να υπογράφει υπευθύνου.

Άρθρο 65
Λήξη καθεστώτος αναστολής
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.36 άρθρ.13 Ν.2386/1996(Α 43).Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

1. Το καθεστώς αναστολής του εδαφίου α` του άρθρου 3 αίρεται με τη θέση των προϊόντων που υπάγονται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης σε τελωνειακό καθεστώς της παραγράφου 2 του άρθρου 2 και μετά την παραλαβή από τον αποστολέα του επιστρεπτέου αντιτύπου του διοικητικού ή εμπορικού συνοδευτικού εγγράφου ή αντιγράφου του εμπορικού εγγράφου, συμπληρωμένου με την ένδειξη της υπαγωγής των προϊόντων στο καθεστώς αυτό.

2. Επίσης, το καθεστώς αναστολής των προϊόντων της παραγράφου 3 του άρθρου 2 αίρεται με την πιστοποίηση από το τελωνείο εξόδου επί του αντιτύπου του συνοδευτικού εγγράφου που προορίζεται για τον αποστολέα, ότι τα εμπορεύματα εγκατέλειψαν πράγματι το κοινοτικό έδαφος και την επιστροφή από το τελωνείο αυτό στον αποστολέα θεωρημένου αυτού του αντιτύπου.

3. Σε περίπτωση μη τακτοποίησης του καθεστώτος αναστολής, ο αποστολέας υποχρεούται εντός προθεσμίας δύο μηνών από την ημερομηνία αποστολής των προϊόντων να ενημερώσει σχετικά τις αρμόδιες αρχές του εσωτερικού της χώρας.
Η προθεσμία αυτή μπορεί να παραταθεί για ένα ακόμη μήνα, εφόσον υπάρχει δικαιολογητικός λόγος.

4. Οι αρμόδιες αρχές του εσωτερικού της χώρας παρέχουν αμοιβαία συνδρομή στις αρμόδιες αρχές των λοιπών κρατών – μελών, διενεργούν δειγματοληπτικούς ελέγχους προκειμένου να διαπιστωθεί η κανονικότητα της ενδοκοινοτικής κυκλοφορίας των προϊόντων και ανακοινώνουν τις διαπιστώσεις, τα έγγραφα και λοιπές πληροφορίες τις σχετικές με τις μεταφορές των προϊόντων με το συνοδευτικό έγγραφο, καθώς και τις τυχόν παρατυπίες ή παραβάσεις κατά την ενδοκοινοτική κυκλοφορία των προϊόντων αυτών.
Στα πλαίσια των παραπάνω δειγματοληπτικών ελέγχων μπορούν να ανταλλάσσονται πληροφορίες, επιπλέον αυτών που περιέχονται στην ηλεκτρονική τράπεζα δεδομένων που προβλέπεται από την παράγραφο 7 του άρθρου 17 του ν. 2166/1993. Η ανταλλαγή των πληροφορίων αυτών διέπεται από τις διατάξεις περί προστασίας των δεδομένων των άρθρων 21 και 22 του ν. 1914/1990 και γίνεται με τη βοήθεια ενιαίου για όλα τα κράτη – μέλη εγγράφου που καθορίζονται από κοινοτικές διατάξεις.
Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών ρυθμίζεται κάθε λεπτομέρεια αναγκαία για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής.

Άρθρο 66
Ταινίες ελέγχου και ένσημες φορολογικές ταινίες

1. Αλκοολούχα ποτά και βιομηχανοποιημένα καπνά προκειμένου να καταναλωθούν στο εσωτερικό της χώρας πρέπει, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, να φέρουν ταινίες ελέγχου τα πρώτα και ένσημες φορολογικές ταινίες τα δεύτερα.

Οι ανωτέρω ταινίες ελέγχου και φορολογίας ισχύουν μόνο για την Ελλάδα.

2. Η ενδοκοινοτική κυκλοφορία των προϊόντων της παραγράφου 1 γίνεται με την κάλυψη του συνοδευτικού εγγράφου του άρθρου 64 του νόμου αυτού.

Άρθρο 67
Παρατυπίες – Παραβάσεις

1. Αν κατά τη διάρκεια της ενδοκοινοτικής κυκλοφορίας των προϊόντων του άρθρου 1 διαπραχθεί στο εσωτερικό της χώρας παρατυπία ή παράβαση, η οποία καθιστά απαιτητό τον ειδικό φόρο κατανάλωσης, φόρος αυτός βεβαιώνεται και εισπράττεται από την αρμόδια αρχή και βαρύνει το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει εγγυηθεί την πληρωμή, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 2 του άρθρου 61, με τη επιφύλαξη άσκησης ποινικής δίωξης, όταν στοιχειοθετείται ποινικό αδίκημα.

Αν κατά τη διάρκεια της ενδοκοινοτικής κυκλοφορίας διαπραχθεί παράβαση ή παρατυπία, χωρίς να είναι δυνατό να διαπιστωθεί ο τόπος όπου διαπράχθηκε, θεωρείται ότι αυτή διαπράχθηκε στο εσωτερικό της χώρα εφόσον σ΄ αυτό διαπιστώθηκε η παράβαση ή παρατυπία. Για τη διαπίστωση της παράβασης ειδοποιείται η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προέλευσης.

2. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 του άρθρου 4, όταν τα προϊόντα που αποστέλλονται σε άλλα κράτη – μέλη δεν φθάσουν στον προορισμό τους, αλλά δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί ο τόπος όπου διαπράχθηκε η παρατυπία ή η παράβαση, θεωρείται ότι αυτή διαπράχθηκε στο εσωτερικό της χώρας και η αρμόδια αρχή προβαίνει στην είσπραξη του ειδικού φόρου κατανάλωσης με βάση τα ποσά ή ποσοστά που ίσχυαν την ημερομηνία αποστολής των προϊόντων, εφόσον εντός τεσσάρων (4) μηνών από την ημερομηνία αυτή δεν προσκομισθεί απόδειξη για τη νομιμότητα της ενέργειας ή για τον τόπο όπου διαπράχθηκε η παράβαση ή η παρατυπία”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.36 άρθρ.13 Ν.2386/1996(Α 43). Ισχύς από 1ης Ιουλίου 1995.

3. Αν εντός προθεσμίας τριών ετών από την ημερομηνία σύνταξης του συνοδευτικού εγγράφου προσδιοριστεί το κράτος μέλος όπου διαπράχθηκε η παράβαση ή η παρατυπία, επιστρέφεται το ποσό του φόρου κατανάλωσης που έχει εισπραχθεί, αφού προηγούμενα προσκομισθεί απόδειξη καταβολής του στο άλλο κράτος μέλος, με το συντελεστή που ίσχυε την ημερομηνία αποστολής των προϊόντων.

4. Με την επιφύλαξη των διατάξεων της επόμενης παραγράφου, η μη τήρηση των διατυπώσεων του παρόντος νόμου χαρακτηρίζεται ως απλή τελωνειακή παράβαση κατά τα προβλεπόμενα από τα άρθρα 89 και επόμενα του Τελωνειακού Κώδικα και επισύρει πρόστιμο μέχρι “14.673 ευρώ” γιακάθε παράβαση, δυνάμενο να αναπροσαρμόζεται με προεδρικά διατάγματα, πουεκδίδονται με πρόταση του υπουργού Οικονομικών.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 25 του Ν.2948/2001(Α 242/19-10-2001).Έναρξη ισχύος 1.1.2002.Τα δραχμικάποσά που ισχύουν την 31.12.2001, από 1.1.2002 μετατρέπονται σε ευρώ με βάση την οριστική ισοτιμία 1 ευρώ = 340,750 δραχμές,

5. Η με οποιονδήποτε τρόπο διαφυγή ή απόπειρα διαφυγής της καταβολής των οφειλόμενων φόρων και λοιπών επιβαρύνσεων, καθώς και η μη τήρηση των διατυπώσεων που προβλέπονται από το νόμο, με σκοπό τη μη καταβολή των ως άνω φόρων και λοιπών επιβαρύνσεων, χαρακτηρίζονται ως λαθρεμπορία κατά τις διατάξεις των άρθρων 89 και επόμενα του Ν. 1165/1918 περί Τελωνειακού Κώδικα και επισύρουν το υπό αυτών προβλεπόμενο πολλαπλούν τέλος και αν ακόμη κριθεί αρμοδίως ότι δεν συντρέχουν τα στοιχεία αξιοποίνου λαθρεμπορίας.

6. Οι εκτός των περιπτώσεων των προηγούμενων παραγράφων 4 και 5 διαπραττόμενες παραβάσεις κατά την παραγωγή, μεταποίηση, κατοχή, μεταφορά και πώληση των προϊόντων του άρθρου 1 τιμωρούνται με τις ειδικότερες διατάξεις που ισχύουν, κατά περίπτωση, για τα προϊόντα αυτά.

7. Οι διατάξεις του άρθρου 62 του Ν. 2065/1992 (ΦΕΚ 113 Α΄) εφαρμόζονται ανάλογα και για τους υπαλλήλους της Ειδικής Υπηρεσίας Τελωνειακών Ερευνών και των Παραρτημάτων αυτής. Η αυτή υπηρεσία με σκοπό τη διαπίστωση της τήρησης των κοινοτικών και εθνικών Φορολογικών διατάξεων δύναται να διενεργεί ελέγχους επί όλων των αγαθών, ανεξάρτητα με την προέλευση τους, τόσο κατά το στάδιο της διακίνησης τους, όσο και κατά το στάδιο της εναπόθεσης στους χώρους της ασκούμενης επιχειρηματικής δραστηριότητας, καθώς και επί των υφιστάμενων αποθεμάτων, με βάση τα τηρούμενα στοιχεία.

Το πόρισμα των τυχόν διαπιστούμενων παραβάσεων διαβιβάζεται στις αρμόδιες, κατά περίπτωση, αρχές για την εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας.

Άρθρο 68
Εξασφάλιση απρόσκοπτης εποπτείας εργασιών των φορολογικών αποθηκών σε ειδικές περιπτώσεις
Όταν οι φορολογικές αποθήκες παραγωγής και μεταποίησης, οι οποίες λειτουργούν σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία και βρίσκονται σε μη κατοικημένη περιοχή ή έξω από την έδρα της αρμόδιας αρχής ή έχουν έναρξη και λήξη της λειτουργίας τους σε ώρες που δεν υπάρχει τακτική συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση, υποχρεούνται οι οικείοι εγκεκριμένοι αποθηκευτές να εξασφαλίσουν, με δικά τους ή μισθωμένα μεταφορικά, μέσα, την έγκαιρη μετακίνηση των υπαλλήλων της αρμόδιας αρχής, οι οποίοι εποπτεύουν και ελέγχουν τις εργασίες των αποθηκών αυτών.

Άρθρο 69
Εξουσιοδοτήσεις

1. Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Οικονομικών, επιτρέπεται να προσαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος με τις πράξεις των αρμόδιων οργάνων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που έχουν υποχρεωτική εφαρμογή και οι οποίες αναφέρονται σε θέματα που ρυθμίζονται με διαφορετικό τρόπο από τον παρόντα νόμο.

2. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι αναγκαίες λεπτομέρειες για την προσαρμογή των διαδικασιών του παρόντος νόμου προς τις αντίστοιχες διαδικασίες, όπως καθορίζονται με πράξεις των κοινοτικών οργάνων.

3. Οι υπουργικές αποφάσεις που εκδίδονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ – ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΔΞΕΙΣ

Άρθρο 70
Προϊόντα σε καθεστώτα αναστολής κατά την έναρξη εφαρμογής του νόμου

1. Για τα προϊόντα του άρθρου 1, τα οποία κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου βρίσκονται στο εσωτερικό της χώρας υπό οποιοδήποτε τελωνειακό καθεστώς ή σε ελεύθερη ζώνη ή αποστέλλονται από τα λοιπά κράτη μέλη προς τη χώρα μας, εφαρμόζονται οι μέχρι της ισχύος του παρόντος προβλεπόμενες διατυπώσεις και διαδικασίες της τελωνειακής και συναφούς νομοθεσίας.

2. Για τα προϊόντα του άρθρου 1, για τα οποία έχουν χορηγηθεί ένσημες ταινίες φορολογίας, εφαρμόζονται οι μέχρι της ισχύος του παρόντος νόμου διατάξεις.

Άρθρο 71
Καταμετρήσεις υπολοίπων βύνης και μπύρας Επιστροφή Ε.Φ.Κ. βύνης

1. Στα ζυθοποιεία πραγματοποιείται από την αρμόδια αρχή την 31.12.92 καταμέτρηση των υπόλοιπων ποσοτήτων αυτούσιας βύνης, ζυθογλεύκους διαφόρων σταδίων επεξεργασίας και έτοιμης μπύρας.

2. Επίσης στις αποθήκες, οι οποίες από την 1.1.93 θα είναι φορολογικές αποθήκες, καθώς και σε όσες αποθήκες από την 1.1.93 προβλέπεται να παραλαμβάνουν μπύρα υπό καθεστώς αναστολής, πραγματοποιείται καταμέτρηση του υπολοίπου μπύρας. Οι ποσότητες αυτές των αποθεμάτων θα πρέπει να παρακολουθούνται μέχρι την πλήρη διάθεση τους.

3. Για τις εξαγωγές μπύρας από φορολογημένη βύνη που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι 31.12.1992 και για τις οποίες δεν έχει παραδοθεί ολόκληρη η ποσότητα της βύνης που αντιστοιχεί στην εξαγχθείσα ποσότητα μπύρας, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 4 του Ν. 2963/1922 (ΦΕΚ 137 Α΄), όπως αυτό έχει αντικατασταθεί με το άρθρο 2 του Ν. 600/1977 (ΦΕΚ 160 Α΄), από 1.1.1993 αντί παράδοσης αφορολόγητης βύνης θα επιστρέφεται ο καταβληθείς ειδικός φόρος κατανάλωσης, με τα δικαιολογητικά που έχουν καθορισθεί με τις σχετικές υπουργικές αποφάσεις για την επιστροφή αφορολόγητης βύνης και με διαδικασία που θα καθορισθεί με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.

Επίσης για τις ποσότητες μπύρας που έχουν παρασκευαστεί από φορολογημένη βύνη και οι οποίες από 1.1.93 θα εξαχθούν ή θα διατεθούν σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 13, 15 και 17 του παρόντος νόμου θα επιστρέφεται ο καταβληθείς ειδικός φόρος κατανάλωσης που αναλογεί στη βύνη που χρησιμοποιήθηκε για την παρασκευή των ποσοτήτων αυτών.

Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι λεπτομέρειες εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου αυτού.

Άρθρο 72
Καταργούμενες και λοιπές διατάξεις
Από την έναρξη εφαρμογής του παρόντος νόμου:

α) Καταργούνται οι πιο κάτω διατάξεις:

1. Το άρθρο 1 του Ν.Δ. 4485/1965 (ΦΕΚ 131 Α΄)

2. Των άρθρων 75 και 76 του Ν. 1402/1983.

3. Το άρθρο 45 του Ν. 1676/1986.

4. Το άρθρο 2 του Ν.Δ. της 29.12.1923 όπως, ισχύει.

5. Το άρθρο πέμπτο του Α.Ν. 930/1949.

6. Η 113/51 ΠΥΣ.

7. Των άρθρων 1, 2, 3, 5 , 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 15, 16, 17, 18, 21, 22 και 27 του Ν. 1439/1984 (ΦΕΚ 65 Α΄).

8. Των άρθρων 1 και 2 του Ν. 1798/1988 (ΦΕΚ 166 Α΄).

9. Του άρθρου 13 του Ν. 1802/1988 (ΦΕΚ 172 Α΄)

10. Του άρθρου 6 του Ν. 1870/1989 (ΦΕΚ 250 Α΄) και

11. Του άρθρου 6 του Ν. 1884/1990 (ΦΕΚ 81 Α΄).

12. Του άρθρου 2 του Ν. 1884/1990 (ΦΕΚ 81 Α΄).

13. Του άρθρου 14 του ΚΝΦΟ.

14. Των παραγράφων 5, 6, 7, 8 και 9 του άρθρου 3 του Ν. 2963/1922 (ΦΕΚ 134 Α΄).

15. Των παραγράφων 2, 3, 4, 5 και 6 του άρθρου 4 του Ν.Δ. 29.12.1923 (ΦΕΚ 384 Α΄).

16. Των άρθρων 4, 7 και 9 παράγραφος 2 του Ν. 2093/1992 (ΦΕΚ 181 Α΄).

17. Της παραγράφου 2 του άρθρου 30 του Ν. 1954/1991 (ΦΕΚ 97 Α΄).

Επίσης καταργείται και κάθε άλλη γενική ή ειδική διάταξη που είναι αντίθετη με τις διατάξεις του νόμου αυτού.

β) Οι διατάξεις των άρθρων 66 και 68 του Ν. 1402/1983 έχουν εφαρμογή μόνο για είδη που αποτελούν αντικείμενο μικρών αποστολών μη εμπορικού χαρακτήρα και τα οποία στέλνονται από ιδιώτες τρίτες χώρες προς παραλαβή άλλων ιδιωτών στην Ελλάδα.

Άρθρο 73
Για την κάλυψη διοικητικών και λειτουργικών δαπανών δύναται να επιχορηγούνται και από τον Τακτικό Προϋπολογισμό, το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), η σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων (Σ.Τ.Ε.), η Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Αυτοδιοίκησης Ανάπτυξης (Ε.Ε.Τ.Α.Α.) και ο Αερολιμένας Αθηνών Α.Ε. (Σπάτα).

Επίσης δύναται να καταβάλλονται και από τον Τακτικό Προϋπολογισμό δαπάνες για εξυπηρέτηση δανείου του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, δαπάνες για τεχνική βοήθεια ΥΠ.ΕΘ.Ο. (υποτροφίες, ΤΕΜ, ΔΕΚΑΜ κ.λ.π.), επιχορηγήσεις στον Ο.Α.Ε.Δ., δαπάνες Κεντρικών Εργαστηρίων Δημοσίων Έργων (Κ.Ε.Δ.Ε.), καθώς και άλλες σχετικές δαπάνες.

Άρθρο 74
Οι μέχρι 31.12.92 πάσης φύσεως ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις προς το Ι.Κ.Α. των υπό εκκαθάριση προβληματικών επιχειρήσεων, που έχουν υπαχθεί στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων, καθώς και των Ελληνικών Ναυπηγείων Α.Ε., των Ναυπηγείων Νεωρίου Σύρου και της ΠΥΡΚΑΛ αναλαμβάνονται και εξοφλούνται από το Δημόσιο.

Για τα εξοφλούμενα από το Δημόσιο ποσά δύναται να περιορίζεται το ποσό της εγγεγραμμένης στον Κρατικό Προϋπολογισμό επιχορήγησης του Ι.Κ.Α. έτους 1993 κατά τα οριζόμενα με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Το Δημόσιο ακολούθως υποκαθίσταται στη νομική θέση του Ι.Κ.Α. ως προς την εκκαθάριση των εν λόγω επιχειρήσεων.

Από την έναρξη ισχύος των παραπάνω διατάξεων αίρονται τα αναγκαστικά μέτρα κατά των επιχειρήσεων αυτών, εξαλείφεται το αξιόποινο της πράξεως από την καθυστέρηση απόδοσης εισφορών στο Ι.Κ.Α. και χορηγείται ασφαλιστική ενημερότητα.

Άρθρο 75
Αντικείμενο του φόρου
Αυτοκίνητα οχήματα και μοτοσικλέτες, που πληρούν τις προϋποθέσεις των άρθρων 9 και 10 της συνθήκης Ε.Ο.Κ. και αποστέλλονται ή μεταφέρονται στο εσωτερικό της χώρας από άλλα Κράτη – Μέλη της Κοινότητας, υπόκεινται στον ειδικό φόρο κατανάλωσης που προβλέπεται για τα εισαγόμενα ή εγχωρίως παραγόμενα αντίστοιχα οχήματα.

Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 29 Ν.2682/1999.

Άρθρο 76
Εννοιολογικοί ορισμοί
Για την εφαρμογή του παρόντος νόμου νοούνται ως:

α) “Αποστολή ή μεταφορά”:

– Κάθε αποστολή ή μεταφορά, που αρχίζει σε άλλο κράτος μέλος της Ε.Ο.Κ. και καταλήγει στο εσωτερικό της χώρας. Η έννοια της μεταφοράς περιλαμβάνει και τα οχήματα που μεταφέρονται αυτοδύναμα.

β) “Πρόσωπο”:

– Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή ένωση προσώπων που διαθέτει δικαιοπρακτική ικανότητα χωρίς όμως να αποτελεί νομικό πρόσωπο.

γ) “Πρόσωπο εγκατεστημένο στο εσωτερικό της χώρας”:

Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, που έχει τη συνήθη κατοικία του ή την έδρα του, αντίστοιχα, στο εσωτερικό της χώρας.

δ) “Συνήθης κατοικία”:

– Ο τόπος διαμονής ενός προσώπου, όπως αυτός ορίζεται από τις διατάξεις του άρθρου 3 της αριθμ. Δ.247/13/1.3.88 απόφασης του Υπουργού των Οικονομικών, η οποία κυρώθηκε με το Ν. 1839/1989 (ΦΕΚ 90 Α΄).

ε) “Πρώτος τόπος προορισμού”:

– Ο τόπος της πρώτης εκφόρτωσης στο εσωτερικό της χώρας.

στ) “Εγκεκριμένος αποθηκευτής οχημάτων”:

– Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει λάβει άδεια από την αρμόδια τελωνειακή αρχή να κατέχει, να παραλαμβάνει ή να αποστέλλει, κατά την άσκηση του επαγγέλματος του, οχήματα του άρθρου 75.

ζ) “Φορολογική αποθήκη οχημάτων”:

– Κάθε τόπος, όπου κατέχονται, παραλαμβάνονται ή αποστέλλονται, από τον εγκεκριμένο αποθηκευτή, κατά την άσκηση του επαγγέλματος του, οχήματα του άρθρου 75 και τελούν υπό καθεστώς αναστολής είσπραξης του ειδικού φόρου κατανάλωσης και του φόρου προστιθέμενης αξίας.

Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 29 Ν.2682/1999.

Άρθρο 77
Χρόνος γένεσης φορολογικής υποχρέωσης και απαιτητό του φόρου
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 29 Ν.2682/1999.

1. Η φορολογική υποχρέωση γεννάται κατά το χρόνο, που πραγματοποιείται η είσοδος του οχήματος στο εσωτερικό της χώρας.

2. Ο φόρος καθίσταται απαιτητός την 15η ημέρα του επόμενου μήνα από αυτόν κατά τον οποίο γεννήθηκε η φορολογική υποχρέωση.

Σε περίπτωση υποβολής, προ της ημέρας αυτής, της Ειδικής Δήλωσης της παραγρ. 2 του άρθρου 80, ο φόρος καθίσταται απαιτητός την ημερομηνία αποδοχής της Ειδικής Δήλωσης.

3. Για τα οχήματα που έχουν υπαχθεί στα καθεστώτα των παρ. 1 και 2 του άρθρου 84 του παρόντος, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης και ο Φ.Π.Α, καθίστανται απαιτητοί κατά την έξοδο των οχημάτων, έστω και αντικανονικά, από τα καθεστώτα αυτά.

Άρθρο 78
Φορολογητέα αξία
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 29 Ν.2682/1999.

1. Οι διατάξεις περί φορολογητέας αξίας για την επιβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα εισαγόμενα επιβατικά και φορτηγά αυτοκίνητα, αυτοκίνητα τύπου JΕΕΡ και μοτοσικλέτες εφαρμόζονται ανάλογα και για τα αντίστοιχα οχήματα του άρθρου 75.

2. Όταν τα στοιχεία διαμόρφωσης της φορολογητέας αξίας εκφράζονται σε νόμισμα άλλου κράτους, για τον προσδιορισμό της αξίας αυτής λαμβάνεται υπόψη η ισοτιμία του νομίσματος αυτού προς τη δραχμή, που ισχύει κατά το χρόνο που ο φόρος καθίσταται απαιτητός.

Άρθρο 79
Μεταφορά – Αποστολή – Άφιξη οχημάτων
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 29 Ν.2682/1999.

1. Τα οχήματα του άρθρου 75, κατά την άφιξη τους στον πρώτο τόπο προορισμού, δηλώνονται στην πλησιέστερη τελωνειακή αρχή.

Υπόχρεοι στη δήλωση αυτήν είναι ο ιδιοκτήτης ή ο παραλήπτης των οχημάτων ή ο νόμιμος αντιπρόσωπος τους ή το πρόσωπο, στην κατοχή του οποίου τίθενται το οχήματα.

2 Όταν τα παραπάνω οχήματα μεταφέρονται, αυτοδύναμα, στο εσωτερικό της χώρας, δηλώνονται αμέσως από το πρόσωπο, που πραγματοποίησε την είσοδο αυτή, στην πλησιέστερη τελωνειακή αρχή.

3. Η τελωνειακή αρχή στην οποία υποβάλλεται η δήλωση της παραγράφου 2, καθορίζει την αναγκαία προθεσμία για τη μεταφορά του οχήματος στον τόπο του δηλωθέντος τελικού προορισμού.

4. Η κατά τις ανωτέρω παραγράφους δήλωση δεν υποβάλλεται όταν τα οχήματα του άρθρου 75 εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 84, παρ. 2.

5. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, καθορίζεται ο τύπος και το περιεχόμενο της δήλωσης, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 80
Βεβαίωση και είσπραξη του φόρου Πιστοποιητικά ταξινόμησης
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 29 Ν.2682/1999.

1. Υπόχρεος στην καταβολή του φόρου είναι ο ιδιοκτήτης του οχήματος ή ο νόμιμος αντιπρόσωπος του.

2. Για τη βεβαίωση και είσπραξη του ειδικού φόρου κατανάλωσης και του φόρου προστιθέμενης αξίας ή για τη χορήγηση οριστικής απαλλαγής, υποβάλλεται στην αρμόδια τελωνειακή αρχή ειδική δήλωση, μέχρι και την επόμενη εργάσιμη ημέρα από εκείνη κατά την οποία ο φόρος κατέστη απαιτητός και οπωσδήποτε πριν από την έκδοση της άδειας κυκλοφορίας.

Προκειμένου περί των οχημάτων των παρ. 1 και 2 του άρθρου 84, η ειδική δήλωση υποβάλλεται κατά την έξοδο αυτών από τα ανασταλτικά καθεστώτα.

Με την ειδική δήλωση, που αποτελεί τίτλο υπέρ του Δημοσίου, συνεισπράττεται και ο οφειλόμενος φόρος προστιθέμενης αξίας.

3. Οι συντελεστές που λαμβάνονται υπόψη για τη βεβαίωση και είσπραξη του ειδικού φόρου κατανάλωσης και του φόρου προστιθέμενης αξίας είναι εκείνοι που ισχύουν κατά το χρόνο που ο φόρος καθίσταται απαιτητός.

Σε περίπτωση μείωσης των συντελεστών του ειδικού φόρου κατανάλωσης ή και του φόρου προστιθέμενης αξίας, μετά την υποβολή της ειδικής δήλωσης και πριν την έκδοση του αποδεικτικού είσπραξης, εφαρμόζεται ο ευνοϊκότερος για τον υπόχρεο συντελεστής.

Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου δεν εφαρμόζεται, στην περίπτωση που το αποδεικτικό είσπραξης δεν εκδόθηκε, για λόγους που αποκλειστικά βαρύνουν τον υπόχρεο.

Σε περίπτωση μη υποβολής της δήλωσης των παρ. 1 και 2 του άρθρου 79 και εφόσον οι τελωνειακές αρχές αδυνατούν να προσδιορίσουν το χρόνο κατά τον οποίο ο φόρος κατέστη απαιτητός, οι φορολογικοί συντελεστές, που λαμβάνονται υπόψη για τη βεβαίωση και είσπραξη του ειδικού φόρου κατανάλωσης και του φόρου προστιθέμενης αξίας, είναι αυτοί που ισχύουν κατά την ημερομηνία διαπίστωσης της παράβασης.

4. Μετά την είσπραξη των οφειλόμενων φόρων ή τη νόμιμη οριστική απαλλαγή από αυτούς, εκδίδονται από την αρμόδια τελωνειακή αρχή αποδεικτικό είσπραξης και πιστοποιητικό ταξινόμησης του οχήματος.

5. Με αποφάσεις του Υπουργού των Οικονομικών καθορίζεται ο τύπος και το περιεχόμενο της ειδικής δήλωσης, του αποδεικτικού είσπραξης και του πιστοποιητικού ταξινόμησης, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 81
Βεβαίωση και είσπραξη εκ των υστέρων
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 29 Ν.2682/1999.

1. Το Δημόσιο διατηρεί αμείωτα τα δικαιώματα αυτού κατά παντός υπόχρεου για την καταβολή των φόρων, που δεν εισπράχθηκαν ή που βεβαιώθηκαν ή εισπράχθηκαν ελλιπώς.

2. Θεωρούνται ότι ελλιπώς βεβαιώθηκαν ή εισπράχθηκαν οι φόροι, οι οποίοι δεν βεβαιώθηκαν ή δεν εισπράχθηκαν, ολικά ή μερικά, συνεπεία οποιασδήποτε παράλειψης, που έγινε κατά τον προσδιορισμό των φόρων που αναλογούν στα οχήματα του άρθρου 75, εφόσον τούτο προκύπτει από τις ενδείξεις της ειδικής δήλωσης της παρ. 2 του άρθρου 80 των επ΄ αυτής πράξεων και των συνημμένων έπ΄ αυτής δικαιολογητικών εγγράφων, με τα οποία προσδιορίζονται τα κρίσιμα στοιχεία για τον ορθό και νόμιμο προσδιορισμό των οφειλόμενων φόρων.

3. Οι φόροι που δεν εισπράχθηκαν ή που ελλιπώς βεβαιώθηκαν ή εισπράχθηκαν κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 1, βεβαιώνονται συμπληρωματικά εντός τριετίας, από την ημερομηνία βεβαίωσης του αρχικού ποσού ή, εφόσον δεν έλαβε χώρα βεβαίωση, από την ημερομηνία γένεσης του απαιτητού της οφειλής από την αρμόδια τελωνειακή αρχή και εισπράττονται με την προβλεπόμενη διαδικασία από τον Κώδικα Εισπράξεων Δημοσίων Εσόδων.

4. Η άσκηση προσφυγής κατά της πράξης βεβαίωσης των φόρων, που δεν εισπράχθηκαν ή των φόρων που βεβαιώθηκαν ή εισπράχθηκαν ελλιπώς, δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, εκτός αν καταβληθεί ποσοστό τουλάχιστον πενήντα τοις εκατό (50%) της οφειλής που βεβαιώθηκε.

5. Οι φόροι που δεν εισπράχθηκαν ή βεβαιώθηκαν και εισπράχθηκαν ελλιπώς, παραγράφονται εντός τριετίας, από την ημερομηνία βεβαίωσης του αρχικού ποσού ή, εφόσον δεν έλαβε χώρα βεβαίωση, από την ημερομηνία γένεσης του απαιτητού της οφειλής.

6. Ποσά φόρου μέχρι χίλιες (1.000) δραχμές, κατά πράξη, δεν εισπράττονται. Το ποσό αυτό δύναται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών να αυξάνεται μέχρι πέντε χιλιάδες (5.000) δραχμές.

Άρθρο 82
Αχρεωστήτως εισπραχθέντα
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 29 Ν.2682/1999.

1. Τα αχρεωστήτως εισπραχθέντα από την αρμόδια τελωνειακή αρχή ποσά επιστρέφονται έντοκα στο δικαιούχο, αν εντός τριών ετών από την ημερομηνία είσπραξης αυτών υποβληθεί στην αρμόδια αρχή σχετική αίτηση μετά των απαιτούμενων δικαιολογητικών εγγράφων. Αν η διαπίστωση της αχρεώστητης είσπραξης έχει αναγνωρισθεί ή βεβαιωθεί με απόφαση διοικητικού δικαστηρίου, ο δικαιούχος οφείλει, εντός έτους από τη δημοσίευση της απόφασης, να υποβάλλει στην αρμόδια αρχή σχετική περί επιστροφής αίτηση, μετά των απαιτούμενων δικαιολογητικών.

Η μη υποβολή της αίτησης επιστροφής, εμπρόθεσμα, συνεπάγεται την παραγραφή του δικαιώματος του δικαιούχου.

Για την επιστροφή του φόρου εκδίδεται απόφαση:

– Του προϊσταμένου της τελωνειακής αρχής, επιπέδου δ/νσης ή

– Του προϊσταμένου της οικείας τελωνειακής περιφέρειας, προκειμένου περί των λοιπών τελωνειακών αρχών.

2. Ποσά από φόρους του παρόντος νόμου, μέχρι χίλιες (1.000) δραχμές κατά πράξη, που εισπράχθηκαν αχρεώστητα, δεν επιστρέφονται. Το ποσό αυτό δύναται να αυξάνεται με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, μη δυνάμενο να υπερβεί τις πέντε χιλιάδες (5.000) δραχμές.

3. Χρηματική αξίωση από αχρεώστητο είσπραξη φόρου του παρόντος νόμου και περί της οποίας εκδόθηκε η υπό της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου προβλεπόμενη απόφαση παραγράφεται μετά παρέλευση προθεσμίας ενός έτους από της κοινοποίησης της απόφασης.

4. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών ορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την επιστροφή, ο τρόπος επιστροφής ή συμψηφισμού, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.

Άρθρο 83
Οριστικές απαλλαγές
Η μερική ή ολική απαλλαγή από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης, που προβλέπεται από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, στα οχήματα που εισάγονται οριστικά από τρίτες χώρες, εφαρμόζεται και στα οχήματα του άρθρου 75, υπό τους αυτούς όρους και προϋποθέσεις.

Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 29 Ν.2682/1999.

Άρθρο 84
Καθεστώτα αναστολής – Προσωρινή απαλλαγή
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 29 Ν.2682/1999.

1. Τα οχήματα του άρθρου 75, τα οποία πριν από την προθεσμία της παραγράφου 2 του άρθρου 77 του παρόντος, τίθενται με έγκριση της τελωνειακής αρχής σε ένα από τα τελωνειακά καθεστώτα που ορίζονται στο άρθρο 21 παρ. 1β του Ν. 1642/1986 (ΦΕΚ 125 Α΄), όπως ισχύει, ή σε καθεστώς φορολογικής αποθήκης, τελούν υπό αναστολή επιβολής του ειδικού φόρου κατανάλωσης και του Φ.Π.Α., για το χρονικό διάστημα που βρίσκονται στα καθεστώτα αυτά.

2. Η απαλλαγή από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης, που παρέχεται από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, στα οχήματα που εισάγονται προσωρινά από τρίτες χώρες και τίθενται στο τελωνειακό καθεστώς της προσωρινής εισαγωγής με τον όρο της επανεξαγωγής, εφαρμόζεται, ανάλογα, υπό τους αυτούς όρους και προϋποθέσεις και στα οχήματα του άρθρου 75, που αποστέλλονται ή μεταφέρονται από άλλα κράτη μέλη της Κοινότητας, για να χρησιμοποιηθούν προσωρινά στο εσωτερικό της χώρας.

3. Οι διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 11 του Ν. 1477/1984 (ΦΕΚ 144 Α΄) εφαρμόζονται ανάλογα και για τα επιβατικά αυτοκίνητα του άρθρου 75 του παρόντος, με όρους και προϋποθέσεις που καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού των Οικονομικών.

Άρθρο 85
Φορολογικές αποθήκες οχημάτων
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 29 Ν.2682/1999.

1. Για τη λειτουργία των φορολογικών αποθηκών απαιτείται άδεια της αρμόδιας τελωνειακής υπηρεσίας του Υπουργείου Οικονομικών, η οποία παρέχεται με απόφαση της, μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου.

2. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται:

α) Οι προϋποθέσεις με τις οποίες χορηγείται η άδεια λειτουργίας των φορολογικών αποθηκών.

β) Η διαδικασία παραλαβής ή αποστολής των οχημάτων.

γ) Οι όροι αποθήκευσης και λογιστικής διαχείρισης των οχημάτων.

δ) Ο τρόπος παρακολούθησης των οχημάτων και της άσκησης του ελέγχου αυτών.

ε) Ο χρόνος διάρκειας της λειτουργίας των αποθηκών αυτών και οι λόγοι ανάκλησης της άδειας αυτής πριν από το χρόνο λήξης.

στ) Οι παρεχόμενες εγγυήσεις, το είδος και το ύψος αυτών προς διασφάλιση των οφειλόμενων στο Δημόσιο φόρων επί των αποθηκευόμενων οχημάτων. Ως εγγυήσεις δύνανται να παρέχονται χρηματικό ποσό, τραπεζική επιστολή, ασφαλιστήριο συμβόλαιο, εμπράγματες ασφάλειες ή αξιόχρεη επιστολή τρίτου προσώπου.

ζ) Κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την αναγνώριση ή λειτουργία των φορολογικών αποθηκών.

3. Οι αρμόδιες τελωνειακές αρχές ασκούν εποπτεία και έλεγχο κατά τρόπο διαρκή ή περιοδικό στις φορολογικές αποθήκες, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.

Άρθρο 86
Αναγνώριση εγκεκριμένου αποθηκευτή οχημάτων
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 29 Ν.2682/1999.

1. Για το χαρακτηρισμό προσώπου, ως αποθηκευτή, απαιτείται άδεια του Υπουργού Οικονομικών, η οποία παρέχεται με απόφαση του.

2. Για να παρασχεθεί η άδεια της προηγούμενης παραγράφου το ενδιαφερόμενο φυσικό ή νομικό πρόσωπο πρέπει:

α) Να παραλαμβάνει, να κατέχει ή να αποστέλλει κατά την άσκηση του επαγγέλματος του, οχήματα του άρθρου 75 του παρόντος, που τελούν υπό αναστολή καταβολής του ειδικού φόρου κατανάλωσης και του Φ.Π.Α., εφόσον βρίσκονται σε φορολογική αποθήκη.

β) Να μην έχει διαπράξει σοβαρές καθ΄ υποτροπή παραβάσεις της φορολογικής ή τελωνειακής νομοθεσίας.

3. Για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος νόμου ο εγκεκριμένος αποθηκευτής:

α) Υποχρεούται:

– να χρησιμοποιεί στις συναλλαγές του τον προβλεπόμενο για φορολογικούς σκοπούς Α.Φ.Μ.,

– να τηρεί λογιστικά βιβλία των αποθεμάτων ή κινήσεων των οχημάτων ανά αποθήκη,

– να επιδεικνύει τα οχήματα σε κάθε ζήτηση της αρμόδιας τελωνειακής αρχής,

– να δέχεται οποιονδήποτε έλεγχο,

– να παρέχει εγγύηση προς το Δημόσιο για τη διασφάλιση των συμφερόντων του,

– να συμμορφώνεται με άλλες υποχρεώσεις, που επιβάλλει ο Υπουργός Οικονομικών και η αρμόδια τελωνειακή αρχή,

– να διαθέτει εντός των αποθηκών και αδαπάνως για το Δημόσιο, κατάλληλο και ασφαλή εστεγασμένο χώρο, για την εγκατάσταση της αρμόδιας τελωνειακής αρχής,

προς διενέργεια των κατά περίπτωση απαιτούμενων εργασιών και διατυπώσεων.

β) Επέχει ευθύνη έναντι του Δημοσίου για τους φόρους που αναλογούν στα οχήματα.

γ) Ευθύνεται επίσης για τις πράξεις των αποθηκαρίων των αποθηκών αυτών σε περίπτωση καταλογισμού τους από την αρμόδια τελωνειακή αρχή.

Άρθρο 87
Περιορισμοί
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 29 Ν.2682/1999.

1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 84, πρόσωπα εγκατεστημένα στο εσωτερικό της χώρας δεν επιτρέπεται να κατέχουν πέρα από την προβλεπόμενη από την παρ. 2 του άρθρου 80 προθεσμία ή να κυκλοφορούν πέρα από την προβλεπόμενη από την παρ. 3 του άρθρου 79 προθεσμία τα οχήματα του άρθρου 75.

2. Δεν επιτρέπεται η μετακίνηση των οχημάτων του άρθρου 75 από τον πρώτο ή τελικό τόπο προορισμού σε άλλον, χωρίς προηγούμενη άδεια της αρμόδιας τελωνειακής αρχής.

3. Οι μετά την ημερομηνία αποδοχής του παραστατικού εισαγωγής περιορισμοί και οι κυρώσεις σε περίπτωση παράβασης των περιορισμών αυτών, που προβλέπονται από τις διατάξεις που παρέχουν απαλλαγή από τον Ε.Φ.Κ., στα εισαγόμενα από τρίτες χώρες οχήματα, θα εφαρμόζονται ανάλογα και στα οχήματα του άρθρου 75, για τα οποία παρασχέθηκε οριστική απαλλαγή σύμφωνα με το άρθρο 83.

Για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής αντί της ημερομηνίας αποδοχής του παραστατικού εισαγωγής, θα λαμβάνεται υπόψη η ημερομηνία αποδοχής της ειδικής δήλωσης της παραγράφου 2 του άρθρου 80.

4. Οχήματα ιδιωτικής χρήσης, που φέρουν άδεια κυκλοφορίας προσωρινού τύπου άλλου κράτους μέλους της Κοινότητας ή τρίτης χώρας και πρόκειται μετά την 1/1/93 να τεθούν στο καθεστώς της παραγράφου 2 του άρθρου 84 του παρόντος ή σε τελωνειακό καθεστώς προσωρινής εισαγωγής, δεν επιτρέπεται να παραμένουν ή και να κυκλοφορούν στο εσωτερικό της χώρας, χωρίς την προηγούμενη άδεια της τελωνειακής αρχής, πέρα από την ημερομηνία ισχύος της παραπάνω άδειας κυκλοφορίας.

Μέχρι να τεθούν σε εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 90 του παρόντος νόμου, η ανωτέρω άδεια θα χορηγείται μόνο αν διαπιστωθεί από την τελωνειακή αρχή ότι εξακολουθούν να συντρέχουν οι προϋποθέσεις παραμονής και κυκλοφορίας των προαναφερόμενων οχημάτων υπό τα ανωτέρω καθεστώτα.

Άρθρο 88
Παραβάσεις – Κυρώσεις
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 29 Ν.2682/1999.

1. Η με οποιονδήποτε τρόπο διαφυγή ή απόπειρα διαφυγής της καταβολής των οφειλόμενων φόρων και λοιπών επιβαρύνσεων, καθώς και η μη τήρηση των διατυπώσεων που προβλέπονται από το νόμο, με σκοπό τη μη καταβολή των άνω φόρων και λοιπών επιβαρύνσεων, χαρακτηρίζονται και τιμωρούνται, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 89 και επόμενα του Ν. 1165/1918 περί Τελωνειακού Κώδικα.

2. Ανεξάρτητα από την εφαρμογή των διατάξεων της προηγούμενης παραγράφου επιβάλλονται και τα παρακάτω, κατά περίπτωση, πρόστιμα:

α) Για τη μη υποβολή της δήλωσης των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 79, πρόστιμο εκατό χιλιάδων (100.000) δρχ. για κάθε όχημα.

β) Για την περίπτωση της κυκλοφορίας του οχήματος πέραν της προθεσμίας της παρ. 3 του άρθρου 79, πρόστιμο πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) δρχ., το οποίο μειώνεται στο ένα πέμπτο (1/5), στην περίπτωση που ο ιδιοκτήτης του οχήματος είναι δικαιούχος οριστικής απαλλαγής, βάσει των διατάξεων του άρθρου 83.

γ) Για τη μη τήρηση των προϋποθέσεων της παραγράφου 2 του άρθρου 87, πρόστιμο πενήντα χιλιάδων (50.000) δραχμών ανά όχημα.

δ) Για την εκπρόθεσμη υποβολή της ειδικής δήλωσης της παρ. 2 του άρθρου 80, πρόστιμο 1% των οφειλόμενων φόρων, για κάθε ημέρα καθυστέρησης υποβολής της δήλωσης αυτής, που δεν μπορεί όμως να υπερβαίνει το ύψος του ποσού των οφειλόμενων φόρων.

ε) Σε περίπτωση μη τήρησης της προϋπόθεσης, που ορίζεται στην παρ. 4 του άρθρου 87, ή υπέρβασης της προθεσμίας παραμονής ή κυκλοφορίας του οχήματος που είναι εφοδιασμένο με άδεια κυκλοφορίας των παρ. 1 και 2 του άρθρου 90, πρόστιμο δύο χιλιάδων (2.000) δραχμών για κάθε ημέρα μετά τη λήξη της προσωρινού τύπου άδειας κυκλοφορίας.

3. Πέρα από την επιβολή των προστίμων που αναφέρονται στην πιο πάνω παράγραφο 2, τα οχήματα του άρθρου 75 υπόκεινται και σε προσωρινή συντηρητική δέσμευση, με πράξη της τελωνειακής αρχής που διαπίστωσε την παράβαση.

Η απόδοση γίνεται μετά την καταβολή του προστίμου και τυχόν άλλων προβλεπόμενων επιβαρύνσεων.

4. Το βάρος της απόδειξης, προς τις τελωνειακές αρχές, της συνδρομής των προϋποθέσεων για την άσκηση των ευεργετημάτων των άρθρων 83 και 84 του παρόντος άρθρου φέρουν οι ενδιαφερόμενοι.

5. Τα ποσά ή ποσοστά των προστίμων, που αναφέρονται στην παράγραφο 2, δύνανται να αναπροσαρμόζονται με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Οικονομικών.

6. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών οι τελωνειακές αρχές μπορούν να λαμβάνουν πρόσθετα μέτρα ελέγχου στο εσωτερικό της χώρας που κρίνονται αναγκαία για την ορθή εφαρμογή του παρόντος νόμου.

Άρθρο 89
Εφάπαξ πρόσθετο τέλος

1. Στο προβλεπόμενο από τις κείμενες διατάξεις εφάπαξ πρόσθετο ειδικό τέλος, για τα εισαγόμενα και εγχωρίως παραγόμενα οχήματα υπάγονται ανάλογα και τα όμοια οχήματα αποστέλλονται ή μεταφέρονται στο εσωτερικό της χώρας από άλλο κράτος μέλος της Κοινότητας.

2. Η αρμοδιότητα της βεβαίωσης και είσπραξης του εφάπαξ πρόσθετου ειδικού τέλους ασκείται, από 1.1.1993, από τις τελωνειακές αρχές.

Από τις ίδιες αρχές βεβαιώνεται και εισπράττεται και ο κατά τις διατάξεις του άρθρου 7 του Ν. 1798/1988 (ΦΕΚ 166 Α΄), όπως ισχύουν, προβλεπόμενος ειδικός φόρος κατανάλωσης επί των μπανανών, ανεξάρτητα από την προέλευση τους. Το ύψος του φόρου ορίζεται από 1.4.1993 σε 100 δρχ. ανά χιλιόγραμμο. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, καθορίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου.

Άρθρο 90
Ελληνικές άδειες κυκλοφορίας προσωρινού τύπου
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 29 Ν.2682/1999.

1. Οχήματα ιδιωτικής χρήσης, που τίθενται στο καθεστώς της παρ. 2 του άρθρου 84 του παρόντος, ή σε τελωνειακό καθεστώς προσωρινής εισαγωγής και φέρουν άδεια κυκλοφορίας προσωρινού τύπου άλλου κράτους, επιτρέπεται και μετά τη λήξη ισχύος της άδειας αυτής να παραμένουν και να κυκλοφορούν στο εσωτερικό της χώρας στα πλαίσια των ίδιωνκαθεστώτων, εφόσον εφοδιάζονται από τις αρμόδιες τελωνειακές αρχές της χώρας με ελληνική άδεια κυκλοφορίας προσωρινού τύπου.
Σημ.: όπως η παρ.1 καταργήθηκε με το άρθρο 29 Ν.2682/1999.

2. Επίσης ελληνική άδεια κυκλοφορίας προσωρινού τύπου μπορεί να χορηγείται σε οχήματα που βρίσκονται σε καθεστώς αναστολής επιβολής δασμοφορολογικών επιβαρύνσεων, εφ΄ όσον προορίζονται να εξαχθούν ή μεταφερθούν αυτοδυνάμως εκτός της χώρας.

3. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών ορίζεται ο χρόνος έναρξης εφαρμογής του παρόντος άρθρου, ο τύπος των ελληνικών προσωρινών αδειών κυκλοφορίας, ο τύπος και το σχήμα των πινακίδων, το αντίτιμο της διάθεσης αυτών, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.

Άρθρο 90α
Οι διατάξεις των άρθρων 31 και 36 του Τελωνειακού Κώδικα εφαρμόζονται ανάλογα και στις περιπτώσεις εγκατάλειψης ή καταστροφής των προϊόντων των άρθρων 1, 75 και 89 παράγραφος 2 του ν. 2127/1993″.
Σημ.: όπως το άρθρο 90Α προστέθηκε ως άνω διά του άρθρου 3 παρ. 6 του Ν.2187/1994 (Α` 16).

Άρθρο 91
Μεταβατικές διατάξεις
Οχήματα του άρθρου 75, που έχουν υπαχθεί στο τελωνειακό καθεστώς προσωρινής εισαγωγής μέχρι 31.12.92, εξακολουθούν να διέπονται και μετά την ημερομηνία αυτήν και μέχρι τη λήξη του καθεστώτος, από τις διατάξεις που εφαρμόστηκαν για την υπαγωγή τους στο καθεστώς αυτό.

Άρθρο 92
Καταργούμενες – τροποποιούμενες διατάξεις

1. Κατ΄ εξαίρεση του περιορισμού που αναφέρεται στο στοιχείο (α) της παραγράφου 2 του άρθρου 8, η μεταβίβαση επιβατικών οχημάτων ιδιωτικής χρήσης, που έχουν εισαχθεί προσωρινά με βάση τις διατάξεις που αναφέρονται στο άρθρο 18 της παρούσας απόφασης επιτρέπεται:

α. Σε όσες περιπτώσεις οι ανωτέρω διατάξεις ρητά παρέχουν τέτοια δυνατότητα και με τους όρους και προϋποθέσεις που αυτές ορίζουν.

β. Μεταξύ των διπλωματικών και προξενικών υπαλλήλων των ξένων διπλωματικών αποστολών και των υπαλλήλων άλλων διεθνών οργανισμών στους οποίους η χώρα μας αναγνωρίζει προνόμια όμοια μ΄ αυτά που παρέχονται στους διπλωματικούς ή προξενικούς υπαλλήλους.

2. Η κατά τα ανωτέρω μεταβίβαση θα γίνεται ενώπιον της αρμόδιας τελωνειακής αρχής, προς την οποία θα πρέπει απαραιτήτως να προσκομίζεται η ισχύουσα άδεια κυκλοφορίας ή ο τίτλος κυριότητας του οχήματος”.

β) Η παράγραφος 5 του άρθρου 1 αυτής καταργείται.

3. Η αριθμ. Δ. 245/11/1-3-88 ΑΥΟ που κυρώθηκε με το Ν. 1839/1989 τροποποιείται ως εξής:

Ή παράγραφος 4 του άρθρου 7 και τα άρθρα 19, 20 και 21 καταργούνται”.

Άρθρο 93
Οι θητείες των οργάνων διοίκησης και των αντιπροσώπων των αγροτικών συνεταιριστικών οργανώσεων όλων των βαθμίδων (πρωτοβάθμιων, δευτεροβάθμιων, τριτοβάθμιων, κοινοπραξιών) και της ΠΑ.Σ.Ε.ΓΕ.Σ, που λήγουν χρονικά μέχρι 28 Αυγούστου 1993, παρατείνονται επί πέντε μήνες από τη λήξη τους.

Άρθρο 94

1. Συνιστάται νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου υπαγόμενο στο δημόσιο τομέα,με την επωνυμία “Ελληνικός Οργανισμός Γάλακτος και Κρέατος” (ΕΛ.Ο.ΓΑ.Κ.), μεέδρα τη Θεσσαλονίκη, το οποίο έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια καιτελεί υπό τον έλεγχο και την εποπτεία του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης καιΤροφίμων.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.1 άρθρ.11 Ν.3698/2008,ΦΕΚ Α 198/2.10.2008.

2. Σκοπός του ΕΛ.Ο.Γ., ο οποίος λειτουργεί χάριντου δημοσίου συμφέροντος, είναι:
α. Η διαχείριση του συστήματος των ποσοστώσεων του γάλακτος.
β. Η εφαρμογή της εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας για την ποιότητα του αγελαδινού, πρόβειου και γίδινου γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, την έρευνα και διαφήμιση, καθώς και τις λοιπές δραστηριότητες στον τομέα του γάλακτος των παραπάνω περιπτώσεων και των γαλακτοκομικών προϊόντων.
γ. Η χρηματοδότηση λειτουργίας και η λειτουργία Εργαστηρίων ελέγχου Ποιότητας Γάλακτος και Γαλακτοκομικών Προϊόντων, η χρηματοδότηση των εθνικών εργαστηρίων αναφοράς για την ανάλυση και τις δοκιμασίες του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, καθώς και η χρηματοδότηση της Εθνικής Επιτροπής Γάλακτος για τη συνδρομή της στη Διεθνή Ομοσπονδία Γάλακτος (ΙΝΤΕRNATIONAL DAIRY FEDERATION), την οργάνωση συνεδρίων, την πραγματοποίηση μελετών και ερευνητικών εργασιών, καθώς και τη διοικητική εξυπηρέτηση του έργου της Επιτροπής.
δ. Η άσκηση συμβουλευτικού ρόλου προς το Υπουργείο Γεωργίας για θέματα που αφορούν τον τομέα του αγελαδινού, πρόβειου και γίδινου γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων και η συμμετοχή του σε διεθνείς οργανισμούς και επιτροπές για θέματα αρμοδιότητάς του.
ε. Η άσκηση παρεμβατικού ρόλου στην αγορά του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  από την παρ. 1 του άρθρου 3 του Ν. 2332/31.8.1995 (ΦΕΚ Α`181).
“στ) Η διενέργεια έρευνας στον τομέα του γάλακτος για λογαριασμό τουΥπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ή άλλου δημόσιου οργανισμού ήγιαλογαριασμό επ` αμοιβή ιδιώτη χρήστη των επιστημονικών υπηρεσιών. Το πεδίοτηςέρευνας, για τη διενέργεια της οποίας οι σχετικές μετρήσεις θα γίνονται σταθεσμοθετημένα εργαστήρια του ΕΛ.Ο.Γ., αφορά:
-Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του γάλακτος και τις ποσοτικές αποδόσεις τηςελληνικής κτηνοτροφίας σε σχέση με τη χλωρίδα κάθε γεωγραφικής περιοχής, τοπαρεχόμενο σιτηρέσιο και τη φυλή των ζώων.
-Τη μικροβιακή χλωρίδα του παραγόμενου γάλακτος σε σχέση με την κατάστασητης υγείας των ζώων, την υγιεινή των σταυλικών εγκαταστάσεων και τιςσυνθήκες άμελξης, διατήρησης, διαχείρισης και μεταφοράς του γάλακτος για επεξεργασία.
-Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που σχετίζονται με το χαρακτηρισμό του γάλακτοςή των παραγόμενων από αυτό γαλακτοκομικών προϊόντων ως προϊόντων βιολογικήςγεωργίας ή Προϊόντων Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π.).
ζ) Η πραγματοποίηση εκδηλώσεων, η προώθηση και προβολή γάλακτος καιγαλακτοκομικών προ ιόντων στην εγχώρια και διεθνή αγορά.
Σημ.: όπως οι περ. στ` και ζ΄προστέθηκαν με το άρθρο 17 παρ.3Ν.3399/2005,ΦΕΚ Α 255/17.10.2005.
“η) Η διενέργεια ισοζυγίων κρέατος, προκειμένου να εξασφαλισθεί η προέλευσηκαι το είδος του παραγόμενου και διακινούμενου κρέατος.
Σημ.: όπως η περ.η` προστέθηκε με την παρ.2 άρθρ.11 Ν.3698/2008,ΦΕΚ Α 198/2.10.2008.

3. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Προεδρίας της Κυβέρνησης, Οικονομικών και Γεωργίας, καθορίζονται τα όργανα διοίκησης του ΕΛ.Ο.Γ. και οι αρμοδιότητες τους, το σύνολο των οργανικών θέσεων, καθώς και η βασική διάρθρωση των υπηρεσιών του ΕΛ.Ο.Γ..

4. Με κανονισμό οργανωτικής διάρθρωσης και λειτουργίας, που καταρτίζεται από το Δ.Σ. του ΕΛ.Ο.Γ., εγκρίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Προεδρίας της Κυβέρνησης και Γεωργίας και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζονται η οργάνωση, διάρθρωση, στελέχωση και λειτουργία των υπηρεσιών του ΕΛ.Ο.Γ..

5. Με κανονισμό κατάστασης προσωπικού, που καταρτίζεται από το Δ.Σ. του ΕΛ.Ο.Γ., εγκρίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Προεδρίας της Κυβέρνησης και Γεωργίας και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, οι οργανικές θέσεις τακτικών και έκτακτων υπαλλήλων του ΕΛ.Ο.Γ. κατανέμονται σε κλάδους ή ειδικότητες και διαρθρώνονται σε βαθμούς και καθορίζονται τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα για διορισμό στις θέσεις αυτές.

Ειδικότερα με τον κανονισμό αυτόν ρυθμίζονται θέματα που αφορούν τα καθήκοντα και τις ευθύνες του προσωπικού, το χρόνο εργασίας του, τη μισθοδοσία του, τις κάθε είδους άδειες, τη μετάθεση, απόσπαση και μετακίνηση του, την προαγωγή και αρχαιότητα του, την πειθαρχική δικαιοδοσία και διαδικασία, τα πειθαρχικά αδικήματα και τις ποινές, τη λύση της υπαλληλικής σχέσης, καθώς και κάθε άλλο θέμα σχετικό με την υπηρεσιακή κατάσταση του προσωπικού του ΕΛ.Ο.Γ..

6. Με κανονισμό οικονομικής διαχείρισης που καταρτίζεται από το Δ.Σ. του ΕΛ.Ο.Γ., εγκρίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Γεωργίας και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζεται ο τρόπος οικονομικής διαχείρισης του ΕΛ.Ο.Γ., το λογιστικό του σύστημα και οι δαπάνες και ο έλεγχός τους.

Σημ.: όπως  παράγραφος 6, όσον αφορά στον κανονισμό προμηθειών ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ ΑΠO την 1η Ιουλίου 2016,δυνάμει των άρθρων 199 παρ.1Ακαι 201 παρ.1 Ν. 4281/2014, (ΦΕΚ Α 160),όπως το δεύτερο τροποποιήθηκε με το άρθρο δεύτερο του Ν.4392/2016,ΦΕΚ Α΄100 και τροποποιήθηκε με την παρ.15 του Άρθρου 375 του ν.4412/2016

7. Υπέρ του ΕΛ.Ο.Γ. εισπράττεται και περιέρχεται σ` αυτόν ως (ανταποδοτικό τέλος) ειδική εισφορά ένα τοις εκατό (1 %) επι της ανά κιλό τιμής του εισκομιζόμενου στις βιομηχανίες – βιοτεχνίες αγελαδινού, πρόβειου και γίδινου γάλακτος, την οποία καταβάλλουν κατά ποσοστό πενήντα τοις εκατό (5Ο%) οι βιομηχανίες-βιοτεχνίες γάλακτος και κατά ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) οι παραγωγοί του εισκομιζόμενου γάλακτος.
Με απόφαση του Υπουργού Γεωργίας καθορίζεται η διαδικασία και ο τρόπος καταβολής, είσπραξης και απόδοσης στον ΕΛ.Ο.Γ. της ανωτέρω εισφοράς, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.”
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  από την παρ. 2 του άρθρου 3 του Ν. 2332/31.8.1995 (ΦΕΚ Α`181) και  με την παρ.10άρθρ.30 Ν.3147/2003,ΦΕΚ Α 135/5.6.2003.

8. Με απόφαση του Υπουργού γεωργίας ορίζεται το συμβουλευτικό όργανο για τοσυντονισμό της ορθής εφαρμογής της εργαστηριακής πρακτικής τωνπραγματοποιούμενων στα εργαστήρια της παραγράφου 7γ του παρόντος, αναλύσεων.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.11 άρθρ.30 Ν.3147/2003,ΦΕΚ Α 135/5.6.2003.

9. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και γεωργίας,καθορίζονται οι διοικητικές κυρώσεις για τους παραβάτες του άρθρου αυτού, ταόργανα και η διαδικασία επιβολής τους, καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.11 άρθρ.30 Ν.3147/2003,ΦΕΚ Α 135/5.6.2003.

10 . Χρηματικά ποσά που προέρχονται από κάθε φύσης τέλη, εισφορές ή πρόστιμα που επιβάλλονται στους υπεύθυνους στον τομέα του γάλακτος, με βάση την εθνική ή την κοινοτική νομοθεσία, κατατίθενται υπέρ του ΕΛ.Ο.Γ. και εισπράττονται, αποδίδονται ή παρακρατούνται από αυτόν, όπως προβλέπεται από τις κείμενες διατάξεις. Σε περίπτωση μη οικειοθελούς καταβολής, τα ανωτέρω χρηματικά ποσά βεβαιώνονται με μέριμνα του ΕΛ.Ο.Γ. και εισπράττονται έντοκα, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα περί Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων.

Λεπτομέρειες εφαρμογής της παρούσας παραγράφου, εφόσον κρίνεται απαραίτητο, ρυθμίζονται με αποφάσεις του Υπουργού Γεωργίας και του Υπουργού Οικονομικών.
Σημ.: όπως προστέθηκε   από την παρ. 3 τουάρθρου 3 του Ν. 2332/31.8.1995 (ΦΕΚ Α`181) και αναριθμήθηκε με την παρ.12 άρθρ.30 Ν.3147/2003,ΦΕΚ Α 135/5.6.2003.

Άρθρο 95
Έναρξη ισχύος
Η ισχύς των διατάξεων του παρόντος νόμου αρχίζει από 1.1.1993, εκτός αν διαφορετικά ορίζεται από αυτές.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεση του ως νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 5 Απριλίου 1993

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους

Αθήνα, 6 Απριλίου 1993

Η ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ

ΑΝΝΑ ΨΑΡΟΥΔΑ – ΜΠΕΝΑΚΗ