Νόμος 198 ΦΕΚ Α΄ 233/21.10.1975
Περί τροποποιήσεως της νομοθεσίας Οργανισμών τινων Κοινωνικής Ασφαλίσεως.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, απεφασίσαμε

Άρθρον 1
Ταμείον Συντάξεων Ηθοποιών, Συγγραφέων και Τεχνικών Θεάτρου

1. Από της πρώτης του μηνός του μεθεπομένου της δημοσιεύσεως του παρόντος εξαιρούνται της ασφαλίσεως παρά τω Κλάδω Συντάξεως του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων, υπαγόμενα, από της αυτής ημερομηνίας, εις την ασφάλισιν του Ταμείου Συντάξεων Ηθοποιών, Συγγραφέων και Τεχνικών Θεάτρου εκείνα εκ των εν παρ. 2 του άρθρου 1 του Ν.Δ. 224/ 1973 “περί τροποποιήσεως της διεπούσης το Ταμείον Συντάξεων Ηθοποιών, Συγγραφέων, Μουσικών και Τεχνικών Θεάτρου και Κινηματογράφου νομοθεσίας και συγχωνεύσεως εις τούτο του Ταμείου Εργασίας, Ηθοποιών”, αναφερομένων προσώπων, τα οποία εκέκτηντο κατά την έναρξιν της ισχύος τούτου πενταετή χρόνον ασφαλίσεως παρά τω Ταμείω τούτω ή 1.200 ημέρας εργασίας εν ασφαλίσει παρ` αυτώ.

2. Τα κατά την προηγουμένην παράγραφον πρόσωπα υποχρεούνται εις την καταβολήν εις το Ταμείον Συντάξεων Ηθοποιών, Συγγραφέων και Τεχνικών Θεάτρου προσθέτου εισφοράς εκ 2% υπολογιζομένης επί των αποδοχών, εφ` ων καταβάλλονται αι εισφοραί ησφαλισμένου εις το Ταμείον.

Άρθρον 2

1. Η διάταξις της παραγράφου 3 του άρθρου 1 του Ν.Δ. 224/1973 καταργείται, αφ` ης ίσχυσεν. Τυχόν υποβληθείσαι εις το Ι.Κ.Α. ή το Ταμείον Συντάξεων Ηθοποιών, Συγγραφέων και Τεχνικών Θεάτρου αιτήσεις, βάσει της διατάξεως ταύτης κρίνονται υπό του Ταμείου, όπερ φέρει το βάρος συνταξιοδοτήσεως των δικαιούχων, ως και το βάρος των συντάξεων των απονεμηθεισών υπό του Ι.Κ.Α. βάσει της καταργουμένης κατά τα ανωτέρω διατάξεως. Οι συνταξιούχοι της κατηγορίας ταύτης θεωρούνται, αφ` ης έτυχον συντάξεως εκ του ΙΚΑ, ως συνταξιούχοι του Ταμείου, όπερ υποχρεούνται να αποδώση εις το ΙΚΑ τα υπ` αυτού καταβληθέντα ποσά συντάξεων.

2. Η παρ. 4 του άρθρου 1 του Ν.Δ. 224/1973 καταργείται, αφ` ης ίσχυσεν.
Ταμείον Συντάξεων Προσωπικού Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων του Κράτους.

Άρθρον 3
Αι υπέρ του Ταμείου Συντάξεων Προσωπικού Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων του Κράτους εισφοραί των Επιμελητηρίων του Κράτους ορίζονται ως κάτωθι:
α) Μηνιαία εργοδοτική εισφορά του οικείου Επιμελητηρίου εκ δέκα επί τοις εκατόν (10%) επί του συνόλου των αποδοχών των ησφαλισμένων.
β) Ετησία εισφορά των Επιμελητηρίων εξ οκτώ επί τοις εκατόν (8%) επί του συνόλου των κατά το προηγούμενον ημερολογιακόν έτος πραγματοποιηθέντων πάσης φύσεως εσόδων των, ως ταύτα απεικονίζονται εις τον εγκεκριμένον απολογισμόν του οικείου έτους. Η εισφορά αύτη καταβάλλεται κατά τα δύο τρίτα (2/3) αυτής εντός της χρήσεως εις ην αναφέρεται και κατά το υπόλοιπον της μέχρι της 31ης Ιανουαρίου του επομένου έτους.

Άρθρον 4
Εισφοραί Επιμελητηρίων, περί ων η παράγραφος 1 της υπ` αριθ. 142062/Σ.1829/6.12.1968 αποφάσεως του Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών (ΦΕΚ 719 Β/68), καταβληθείσαι εις το Ταμείον δεν επιστρέφονται, τυχόν δε εκκρεμείς δίκαι, περί αυτών, καταργούνται.

Άρθρον 5
Αι μη βασικαί, κατά την έννοιαν της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του Ν.Δ. 2520/1953 “περί προσδιορισμού των αντικειμένων εφ` ων εφαρμόζεται η διαδικασία η διαγραφομένη υπό του άρθρου 59 του Α.Ν. της 11 Νοεμβρίου 1935 “περί οργανισμού του Υπουργείου Εργασίας” ως τούτο ετροποποιήθη και συνεπληρώθη υπό του άρθρου 1 του Α.Ν. 694/1937″, διατάξεις της διεπούσης το Ταμείον Συντάξεων Προσωπικού Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων του Κράτους νομοθεσίας συμπληρούνται, τροποποιούνται και αντικαθίστανται διά Π. Διαταγμάτων εκδιδομένων τη προτάσει του Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών μετά γνώμην του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου και γνώμην του Συμβουλίου Κοινωνικής Ασφαλίσεως.

Άρθρον 6
ΙΚΑ- Ταμεία Συντάξεων Εφημεριδοπωλών και Υπαλλήλων Πρακτορείων Αθηνών και Θεσ/κης.
Κυρούνται, καθ` όλας αυτών τας διατάξεις, αφ` ης ίσχυσαν, αι κάτωθι αποφάσεις του Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών
1) υπ` αριθ. Φ. 55/9269/ 18.12.1971 “περί χορηγήσεως δώρου επ` ευκαιρία των εορτών των Χριστουγέννων 1971 και Ν. `Ετους 1972 εις τους εφημεριδοπώλας” (ΦΕΚ Β` 1023/1971),
2) υπ` αριθ. Φ. 55/5145/18.12.1972 “περί χορηγήσεως δώρου επ` ευκαιρία των εορτών Χριστουγέννων 1972 και Ν. `Ετους 1973 εις τους εφημεριδοπώλας” (ΦΕΚ Β` 1112/1972) και
3) της υπ` αριθ. Φ. 55/2336/ 21.4.1973 “περί χορηγήσεως δώρου επ` ευκαιρία εορτών Πάσχα εις τους εφημεριδοπώλας” (ΦΕΚ Β` 482/1973).

Άρθρον 7
Ποσά καταβληθέντα, συμφώνως προς τας εν τω προηγουμένω άρθρω κυρουμένας υπουργικάς αποφάσεις, υπό του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων εις εφημεριδοπώλας επαρχιών επί ταις εορταίς των Χριστουγέννων 1971 και 1972 ως και Πάσχα 1973, βαρύνουν τα Ταμεία Συντάξεων Εφημεριδοπωλών και Υπαλλήλων Πρακτορείων Αθηνών και Θεσσαλονίκης, κατά τα ειδικώτερον εις τας αποφάσεις ταύτας οριζόμενα και αποδίδονται παρά τούτων εις το ΙΚΑ.

Άρθρον 8
Ταμείον Συντάξεως Αυτοκινητιστών.

1. Η παράγραφος 7 του άρθρου 6 του Ν.Δ. 404/1974 αντικαθίσταται αφ` ης ίσχυσεν ως ακολούθως: ” Οι αυτοτελώς απασχολούμενοι οι οποίοι δι` οιονδήποτε λόγον δεν ησφαλίσθησαν ή δεν κατέβαλον δι` ωρισμένον χρόνον τας νομίμους εισφοράς, δύνανται ν` αναγνωρίζουν τη αιτήσει των ως χρόνον ασφαλίσεως παρά τω ΤΣΑ τον χρόνον δι` ον ηδύνατο να υπαχθούν εις την παρ` αυτώ ασφάλισιν, εν ουδεμιά όμως περίπτωσιν είναι δυνατή αναγνώρισις διά χρονικόν διάστημα μείζον των πέντε ετών προ της υποβολής της αιτήσεως”.

2. Εις την παράγραφον 8 του άρθρου 6 του Ν.Δ. 404/1974 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως της περί του Ταμείου Συντάξεων Αυτοκινητιστών νομοθεσίας” προστίθεται εδάφιον τρίτον έχον ως ακολούθως:
” Η υπό του πρώτου εδαφίου της παρούσης παραγράφου οριζομένη προθεσμία αναγνωρίσεως χρόνου απασχολήσεως ή εκπροσωπήσεως παρατείνεται μέχρι της 31ης Δεκεμβρίου 1975. Η ως άνω προθεσμία δύναται να παραταθή μέχρι της 30ής Ιουνίου 1976 δι` αποφάσεως του Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών, μετά πρότασιν του Δ.Σ. του Ταμείου. Η αναγνώρισις πραγματοποιείται επί τη καταβολή της ισχυούσης κατά τον χρόνον υποβολής της σχετικής εισφοράς”.

3. Η υπό της παραγράφου 2 του άρθρου 25ου του Ν.Δ. 404/1974 οριζομένη προθεσμία παρατείνεται μέχρι της 30ής Ιουνίου 1976. Ο δυνάμει της παρούσης αναγνωριζόμενος χρόνος εξαγοράζεται επί τη καταβολή της κατά τον χρόνον υποβολής αιτήσεως αναγνωρίσεως ισχυούσης εισφοράς ησφαλισμένου και εργοδότου άνευ προσθέτων τελών.

4. Το πρώτον εδάφιον της παραγράφου 4 του άρθρου 17 του Ν.Δ. 404/ 1974 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως της περί του Ταμείου Συντάξεων Αυτοκινητιστών νομοθεσίας” αντικαθίσταται αφ` ης ίσχυσεν ως ακολούθως: “Αναστέλλεται η καταβολή της συντάξεως εφ` όσον ο συνταξιούχος τυγχάνει ιδιοκτήτης χρησιούχος ή εκμεταλλευτής πλέον του ενός ακεραίου επιβατικού αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως ή πλέον του ενός λεωφορείου δημοσίας χρήσεως ή του ενός φορτηγού αυτοκινήτου, ή ποσοστών πλειόνων αυτοκινήτων της αυτής κατηγορίας υπερβαινόντων εν τω συνόλω τα ανωτέρω καθοριζόμενα όρια”.

Άρθρον 9
Εις το άρθρον 29 του Α.Ν. 1846/1951 προστίθεται παράγραφος 12 έχουσα ούτω:
“Το ποσόν της χορηγητέας ή τυχόν ήδη απονεμηθείσης συντάξεως γήρατος κατά τας διατάξεις του άρθρου 28 του Α.Ν. 1846/51, ως ούτος ετροποποιήθη και συνεπληρώθη, εις πρόσωπα διατελέσαντα Διοικηταί ή Υποδιοικηταί του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων, τουλάχιστον επί διετίαν, προ της τοιαύτης απονομής ή μετά ταύτην, καθορίζεται εις το 80 % του 35πλασίου του τεκμαρτού ημερομισθίου της κατά το άρθρον 25 παρ. 2 εκάστοτε ισχυούσης ανωτάτης μισθολογικής κλάσεως. Προκειμένου περί απομακρυθέντων εκ των ανωτέρω θέσεων υπό των δικτατορικών κυβερνήσεων δεν απαιτείται διά την θεμελίωσιν του δικαιώματος η συνδρομή των προϋποθέσεων του Α.Ν. 1846/ 51”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με το άρθρ. 2 παρ. 1 περ. γ) του Ν. 238/1975, ΦΕΚ Α 284.

Άρθρον 10
Τελική διάταξις.
Η ισχύς του παρόντος άρχεται από της δημοσιεύσεώς του διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, εκτός εάν άλλως ορίζεται εν αυτώ.

Ο παρών νόμος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ΄ Ημών σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.

Εν Αθήναις τη 13 Οκτωβρίου 1975

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ