Νόμος 1922 ΦΕΚ 15/15.2.1991

Κύρωση Διεθνούς Σύμβασης     των Αθηνών σχετικά με τη θαλάσσια μεταφορά επιβατών     και των αποσκευών τους και Πρωτοκόλλου της Σύμβασης     των Αθηνών σχετικά με τη θαλάσσια μεταφορά επιβατών     και των αποσκευών τους 1971.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

Κυρώνονται και έχουν την ισχύ που ορίζει το άρθρο  28  παράγραφος  1       του  Συντάγματος  η  “Διεθνής  Σύμβαση  Αθηνών  σχετικά με τη θαλάσσια       μεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους”, που υπογράφτηκε στην  Αθήνα       στις  13  Δεκεμβρίου  1974  και το “Πρωτόκολλο της Σύμβασης των Αθηνών       σχετικά με τη θαλάσσια  μεταφορά  επιβατών  και  των  αποσκευών  τους,       1974”,  που υπογράφτηκε στο Λονδίνο στις 19 Νοεμβρίου 1976, των οποίων       το κείμενο σε πρωτότυπο στην αγγλική  γλώσσα  και  σε  μετάφραση  στην       ελληνική έχει ως εξής:

Σύμβαση  Αθηνών  σχετικά  με  τη  θαλάσσια μεταφορά επιβατών και των       αποσκευών τους, 1974

Τα Κράτη-Μέλη της Σύμβασης αυτής.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ την επιθυμία να  καθορίσουν  με  συμφωνία  ορισμένους       κανόνες  σχετικά  με  τη  θαλάσσια μεταφορά επιβατών και των αποσκευών       τους.

ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ να συνάψουν για το σκοπό αυτόν Σύμβαση και συμφώνησαν  τα       εξής:

Αρθρο 1

Ορισμοί

Στη  Σύμβαση  αυτήν  οι  ακόλουθες  εκφράσεις  έχουν  τη σημασία που       αποδίδονται σ` αυτές παρακάτω:

1. (α) “Μεταφορέας” σημαίνει πρόσωπο με το οποίο  ή  για  λογαριασμό       του  οποίου  έχει  συναφθεί  μία  σύμβαση  μεταφοράς, ανεξάρτητα εάν η       μεταφορά γίνεται από τον ίδιο, ή από  πρόσωπο  το  οποίο  ενεργεί  για       λογαριασμό του.

(β)  “Πρόσωπο  το  οποίο  ενεργεί  για  λογαριασμό  του  μεταφορέα”       σημαίνει  το  διαφορετικό  από  το  μεταφορέα  πρόσωπο,  που  είναι  ο       πλοιοκτήτης,   ναυλωτής  ή  διαχειριστής  ενός  πλοίου  και  το  οποίο       πραγματικά εκτελεί όλη τη μεταφορά ή μέρος αυτής.

2. “Σύμβαση μεταφοράς” σημαίνει τη σύμβαση που έχει συναφθεί  από  ή       για  λογαριασμό  ενός  μεταφορέα  για  τη  θαλάσσια μεταφορά επιβάτη ή       επιβάτη και των αποσκευών του, ανάλογα με την περίπτωση.

3.  “Πλοίο” σημαίνει μόνο  θαλασσοπλοούν  πλοίο,  αποκλειομένου  του  αερόστρωμνου οχήματος.

4. “Επιβάτης” σημαίνει κάθε πρόσωπο που μεταφέρεται με πλοίο:

(α) με βάση σύμβαση μεταφοράς, ή

(β)  που  με  τη συναίνεση του μεταφορέα, συνοδεύει όχημα ή ζωντανά       κτήνη, με βάση σύμβαση μεταφοράς πραγμάτων που  δεν  διέπεται  από  τη       Σύμβαση αυτή.

5.  “Αποσκευές”  σημαίνει κάθε πράγμα ή όχημα που μεταφέρεται από το       μεταφορέα βάσει σύμβασης μεταφοράς και στην οποία δεν περιλαμβάνονται:

(α) πράγματα και οχήματα που  μεταφέρονται  με  βάση  ναυλοσύμφωνο,       φορτωτική  ή  άλλη  σύμβαση που αφορά πρωταρχικά τη μεταφορά πραγμάτων       και

(β) ζωντανά κτήνη.

6.  “Αποσκευές καμπίνας” σημαίνει αποσκευές που έχει ο επιβάτης στην       καμπίνα του ή βρίσκονται με  άλλο  τρόπο  στην  κατοχή  του,  υπό  την       επιτήρηση  ή  τον  έλεγχό του. Στις αποσκευές καμπίνας περιλαμβάνονται       και οι αποσκευές που έχει ο επιβάτης μέσα ή πάνω στο όχημά του,  εκτός       από  τις  περιπτώσεις  που εφαρμόζεται η παράγραφος 8 του άρθρου αυτού       και το άρθρο 8.

7. “Απώλεια αποσκευών ή βλάβη σ` αυτές”  περιλαμβάνει  τη  χρηματική       απώλεια  που  προέρχεται  από  τη  μη επαναπαράδοση των αποσκευών στον       επιβάτη μέσα σ` ένα εύλογο χρονικό διάστημα μετά την άφιξη του  πλοίου       πάνω  στο  οποίο  οι  αποσκευές έχουν ή θα έπρεπε να έχουν μεταφερθεί,       αλλά δεν περιλαμβάνει καθυστερήσεις  που  είναι  αποτέλεσμα  εργατικών       διαφορών.

8. “Μεταφορά” καλύπτει τις εξής περιόδους:

(α)  Σχετικά  με  τον  επιβάτη  και τις αποσκευές του καμπίνας, την       περίοδο που ο επιβάτης και/ή οι αποσκευές του καμπίνας βρίσκονται πάνω       στο πλοίο ή στη διάρκεια της επιβίβασης ή αποβίβασης και  την  περίοδο       που  ο  επιβάτης  και  οι αποσκευές του καμπίνας μεταφέρονται με πλωτά       μέσα από την ξηρά στο πλοίο ή το αντίθετο, αν το κόστος της  μεταφοράς       αυτής  περιλαμβάνεται στο ναύλο ή αν το σκάφος που χρησιμοποιείται γι`       αυτόν το σκοπό της βοηθητικής μεταφοράς έχει τεθεί  από  το  μεταφορέα       στη  διάθεση  του  επιβάτη.   Εν  τούτοις,  όσον  αφορά τον επιβάτη, η       μεταφορά δεν περιλαμβάνει την περίοδο στην οποία  αυτός  βρίσκεται  σε       τερματικό  σταθμό  ή  σταθμό ή σε προκυμαία ή μέσα ή πάνω σε κάθε άλλη       λιμενική εγκατάσταση.

(β) Σχετικά με τις αποσκευές  καμπίνας,  επίσης  την  περίοδο  στην       οποία ο επιβάτης βρίσκεται σε τερματικό σταθμό ή σταθμό ή σε προκυμαία       ή μέσα ή πάνω σε κάθε άλλη λιμενική εγκατάσταση εάν οι αποσκευές αυτές       έχουν  παραληφθεί  από  το μεταφορέα ή τον υπάλληλό του ή από πράκτορα       και δεν παραδόθηκαν ξανά στον επιβάτη.

(γ) Σχετικά με αποσκευές άλλες που δεν  είναι  αποσκευές  καμπίνας,       την  περίοδο  από  τον χρόνο παραλαβής από το μεταφορέα ή τον υπάλληλό       του ή από πράκτορα στην ξηρά ή στο πλοίο μέχρι το χρόνο επαναπαράδοσής      τους από αυτούς.

9.  “Διεθνής μεταφορά” σημαίνει κάθε μεταφορά στην οποία σύμφωνά  με       τη  σύμβαση  μεταφοράς,  ο  τόπος  αναχώρησης  και  ο τόπος προορισμού       βρίσκονται σε δύο διαφορετικά κράτη, ή σ` ένα μόνο κράτος εάν, σύμφωνα       με τη σύμβαση μεταφοράς  ή  το  προγραμματισμένο  δρομολόγιο,  υπάρχει       ενδιάμεσο λιμάνι προσέγγισης σε άλλο κράτος.

10.     “Οργανισμός”    σημαίνει    το   Διακυβερνητικό   Ναυτιλιακό       Συμβουλευτικό Οργανισμό.

Αρθρο 2

Εφαρμογή.

1. Η παρούσα Σύμβαση θα εφαρμόζεται σε κάθε διεθνή μεταφορά αν:

(α) το πλοίο φέρει τη σημαία ή είναι νηολογημένο σε Κράτος –  Μέλος       της Σύμβασης αυτής, ή

(β)  η  σύμβαση μεταφοράς έχει γίνει σε Κράτος – Μέλος της Σύμβασης  αυτής,ή

(γ) ο τόπος της αναχώρησης ή του προορισμού, σύμφωνα με τη  σύμβαση       μεταφοράς, βρίσκεται σε Κράτος – Μέλος της Σύμβασης αυτής.

2.  Κατά  παρέκκλιση από την παράγραφο 1 αυτού του Αρθρου, η Σύμβαση       αυτή δεν θα εφαρμόζεται όταν η μεταφορά διέπεται από καθεστώς  αστικής       ευθύνης  σύμφωνα  με  τις  διατάξεις  μιας οποιασδήποτε άλλης διεθνούς       σύμβασης που αφορά τη μεταφορά επιβατών  ή  αποσκευών  με  άλλο  είδος       μεταφοράς, στο μέτρο που αυτές οι διατάξεις έχουν υποχρεωτική εφαρμογή       στη θαλάσσια μεταφορά.

Αρθρο 3

Ευθύνη του μεταφορέα.

1.   Ο  μεταφορέας  είναι  υπεύθυνος  για  τη  ζημία  που  επήλθε ως       αποτέλεσμα του θανάτου ή σωματικής βλάβης επιβάτη και για την  απώλεια       ή  τη ζημία αποσκευών αν το γεγονός που προκάλεσε τη ζημία αυτή συνέβη       κατά τη διάρκεια της μεταφοράς και οφειλόταν σε πταίσμα ή αμέλεια  του       μεταφορέα  ή  των  υπαλλήλων  ή  πρακτόρων  του  που ενεργούν μέσα στα       πλαίσια της αρμοδιότητάς των.

2. Το βάρος της απόδειξης ότι το γεγονός που προκάλεσε την απώλεια ή       ζημία έγινε στη διάρκεια της μεταφοράς, και το  ύψος  της  απώλειας  ή       ζημίας, φέρει ο ενάγων.

3.  Το πταίσμα ή η αμέλεια του μεταφορέα ή των υπαλλήλων ή πρακτόρων       του που ενεργούν μέσα στα πλαίσια της αρμοδιότητάς  των  θα  θεωρείται       δεδομένο  αν  ο  θάνατος  ή  οι σωματικές βλάβες επιβάτη ή η απώλεια ή       ζημία  αποσκευών  καμπίνας  προήλθαν  από  ή  σε  σχέση  με   ναυάγιο,       σύγκρουση,  προσάραξη,  έκρηξη  ή πυρκαγιά, ή από ελάττωμα του πλοίου,       εκτός εάν αποδειχθεί το αντίθετο. Σχετικά με απώλεια ή ζημία σε  άλλες       αποσκευές,  το παραπάνω πταίσμα ή αμέλεια θα θεωρείται δεδομένο, εκτός       εάν αποδειχθεί το αντίθετο, ανεξάρτητα από τη φύση του  γεγονότος  που       προκάλεσε  την απώλεια ή ζημία. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις το βάρος       της απόδειξης του πταίσματος ή της αμέλειας θα φέρει ο ενάγων.

Αρθρο 4

Πρόσωπο το οποίο ενεργεί για λογαριασμό                             του μεταφορέα.

1. Εάν η διενέργεια της μεταφοράς ή μέρος  αυτής  έχει  ανατεθεί  σε       πρόσωπο  που  ενεργεί  για  λογαριασμό  του μεταφορέα, ο μεταφορέας θα       παραμένει παρά ταύτα υπεύθυνος για το σύνολο της μεταφοράς σύμφωνα  με       τις  διατάξεις  αυτής  της  Σύμβασης.  Επί  πλέον, το πρόσωπο το οποίο       ενεργεί για λογαριασμό του μεταφορέα θα υπόκειται  και  θα  μπορεί  να       επικαλεστεί  τις  διατάξεις  αυτής  της  Σύμβασης  για  το  μέρος  της       μεταφοράς που διενεργήθηκε από αυτόν.

2. Σχετικά με τη μεταφορά που διενεργήθηκε από το πρόσωπο  το  οποίο       ενεργεί  για  λογαριασμό του μεταφορέα ο τελευταίος θα είναι υπεύθυνος       για τις πράξεις και παραλείψεις του  προσώπου  το  οποίο  ενεργεί  για       λογαριασμό  του  μεταφορέα  και  των  υπαλλήλων  και πρακτόρων του που       ενεργούν μέσα στα πλαίσια της αρμοδιότητάς των.

3.  Κάθε ειδική συμφωνία βάσει της οποίας ο  μεταφορέας  αναλαμβάνει       υποχρεώσεις  που  δεν επιβάλλονται από αυτήν τη Σύμβαση, ή οποιαδήποτε       παραίτηση δικαιωμάτων που προβλέπονται από αυτήν τη Σύμβαση, θα ισχύει       για το πρόσωπο το οποίο ενεργεί για λογαριασμό του μεταφορέα  μόνο  αν       συμφωνήθηκε από το ίδιο ρητώς και εγγράφως.

4.   Σε  περίπτωση  που  τόσο  ο  μεταφορέας  όσο και το πρόσωπο που       ενεργεί για λογαριασμό του μεταφορέα είναι υπεύθυνα  και  στην  έκταση       που  είναι  υπεύθυνοι  η  ευθύνη  τους  θα  είναι  από  κοινού και εις  ολόκληρον.

5. Καμία διάταξη αυτού του άρθρου δεν αποκλείει οποιοδήποτε δικαίωμα       αναγωγής μεταξύ του μεταφορέα και του προσώπου το  οποίο  ενεργεί  για       λογαριασμό του μεταφορέα.

Αρθρο 5

Τιμαλφή.

Ο  μεταφορέας  δεν  είναι  υπεύθυνος για απώλεια ή ζημία σε χρήματα,       διαπραγματεύσιμα χρεόγραφα, χρυσό, ασημικά, κοσμήματα, στολίδια,  έργα       τέχνης, ή άλλα τιμαλφή, εκτός από τις περιπτώσεις που αυτά παραδόθηκαν       με  συμφωνία  στο μεταφορέα με σκοπό τη φύλαξη τους οπότε σ` αυτήν την       περίπτωση ο μεταφορέας θα ευθύνεται μέχρι του  ποσού  που  προβλέπεται       στο άρθρο 8 παράγραφος 3, εκτός εάν συμφωνήθηκε υψηλότερο όριο ευθύνης       σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 1.

Αρθρο 6

Συντρέχον πταίσμα.

Εάν  ο  μεταφορέας  αποδεικνύει ότι το πταίσμα ή αμέλεια του επιβάτη       προκάλεσε ή συνέβαλε στο θάνατο ή τις σωματικές βλάβες επιβάτη  ή  την       απώλεια ή ζημία των αποσκευών του, το δικαστήριο που επιλαμβάνεται της       υποθέσεως,  μπορεί  να  απαλλάξει  το μεταφορέα ολικά ή μερικά από την       ευθύνη του σύμφωνα με το δίκαιο που εφαρμόζει.

Αρθρο 7

Οριο ευθύνης για σωματικές βλάβες.

1.  Η ευθύνη του μεταφορέα για θάνατο ή σωματικές βλάβες επιβάτη δεν       είναι ανώτερη σε καμία περίπτωση από 700.000 φράγκα για κάθε μεταφορά.  Οπου  σύμφωνα  με  το  δίκαιο  που   εφαρμόζει   το   δικαστήριο   που       επιλαμβάνεται  της  υποθέσεως  επιδικάζεται  αποζημίωση  με  τη  μορφή       περιοδικών χρηματικών αποζημιώσεων, το ισότιμο της αξίας του κεφαλαίου       αυτών των καταβολών δεν θα είναι ανώτερο από το παραπάνω όριο.

2.  Ανεξάρτητα από την  παράγραφο  1  του  άρθρου  αυτού,  η  εθνική       νομοθεσία  κάθε  κράτους  – μέλους της Σύμβασης αυτής μπορεί να ορίζει       στις περιπτώσεις μεταφορέων  που  είναι  υπήκοοι  αυτού  του  Κράτους,       μεγαλύτερο, κατ` άτομο, όριο ευθύνης.

Αρθρο 8

Οριο ευθύνης για απώλεια ή ζημία                              σε αποσκευές.

1.  Η ευθύνη του μεταφορέα για απώλεια ή ζημία σε αποσκευές καμπίνας       δεν είναι μεγαλύτερη σε καμία περίπτωση από  12.500  φράγκα  για  κάθε       επιβάτη, και ταξίδι.

2.   Η  ευθύνη  του  μεταφορέα για την απώλεια ή τη ζημία σε οχήματα       περιλαμβάνουσα όλες τις αποσκευές που μεταφέρονται μέσα ή πάνω σ` αυτά       δεν θα είναι μεγαλύτερη σε καμιά περίπτωση από 50.000 φράγκα για  κάθε       όχημα, και ταξίδι.

3. Η ευθύνη του μεταφορέα για απώλεια ή ζημία σε αποσκευές άλλες από       εκείνες  που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 αυτού του άρθρου δεν       θα είναι μεγαλύτερη σε καμία περίπτωση από τα 18.000 φράγκα  για  κάθε       επιβάτη, και ταξίδι.

4.   Ο μεταφορέας και ο επιβάτης μπορούν να συμφωνήσουν ότι η ευθύνη       του μεταφορέα θα υπόκειται σε μείωση που δεν θα είναι  μεγαλύτερη  από       1750  φράγκα  στην  περίπτωση  ζημίας  σε όχημα και από 200 φράγκα ανά       επιβάτη στην περίπτωση απώλειας ή ζημίας σε  άλλες  αποσκευές  και  το       ποσό αυτό θα αφαιρείται από την απώλεια ή τη ζημία.

Αρθρο 9

Νομισματική μονάδα και μετατροπή.

1.   Το φράγκο, που αναφέρεται στην παρούσα Σύμβαση, θα υπολογίζεται       σε μονάδα που αποτελείται από 65,5 χιλιοστόγραμμα  χρυσού  καθαρότητας       900 βαθμών.

2.  Τα ποσά, που αναφέρονται στα άρθρα 7 και 8, θα μετατρέπονται στο       εθνικό νόμισμα του Κράτους, του  οποίου  το  δικαστήριο  επελήφθη  της       υποθέσεως  με  βάση την επίσημη αξία του νομίσματος αυτού, σε σχέση με       τη μονάδα που καθορίζεται στην  παράγραφο  1  αυτού  του  άρθρου,  την       ημερομηνία της εκδίκασης της υπόθεσης ή την ημερομηνία που συμφωνήθηκε       από  τους  διαδίκους. Εάν δεν υπάρχει επίσημη αξία, η αρμόδια αρχή του       ενδιαφερόμενου Κράτους θα καθορίζει τι θα θεωρείται επίσημη  αξία  για       το σκοπό αυτής της Σύμβασης.

Αρθρο 10

Συμπληρωματικές διατάξεις για τα όρια ευθύνης.

1.   Ο  μεταφορέας  και  ο  επιβάτης μπορούν να συμφωνήσουν ρητά και       έγγραφα υψηλότερα όρια ευθύνης από αυτά που ορίζονται στα άρθρα 7  και       8.

2.   Τόκοι   για   τις   ζημίες   και  τα  δικαστικά  έξοδα  δεν  θα       περιλαμβάνονται στα όρια ευθύνης που καθορίζουν τα Αρθρα 7 και 8.

Αρθρο 11.

Υπεράσπιση και όρια για υπαλλήλους                               μεταφορέων.

Εάν μία αγωγή ασκείται κατά υπαλλήλου ή πράκτορα του μεταφορέα ή του       προσώπου που ενεργεί για λογαριασμό του μεταφορέα, που έχει  σχέση  με       ζημία,  που  καλύπτεται  από  αυτήν  τη Σύμβαση, αυτός ο υπάλληλος ή ο       πράκτορας,  εάν  αποδεικνύει  ότι  ενήργησε  μέσα  στα   πλαίσια   των       καθηκόντων   που   του   έχουν   ανατεθεί,  θα  έχει  το  δικαίωμα  να       χρησιμοποιήσει τα μέσα υπεράσπισης και να επικαλεσθεί τα όρια ευθύνης,       που ο μεταφορέας ή το πρόσωπο που ενεργεί για λογαριασμό του μεταφορέα       έχει δικαίωμα να επικαλεσθεί σύμφωνα με αυτόν τη Σύμβαση, αν αποδείξει       ότι ενήργησε μέσα στον κύκλο της αρμοδιότητάς του.

Αρθρο 12

Σώρευση απαιτήσεων.

1. Οπου ισχύουν όρια ευθύνης, που καθορίζονται στα άρθρα  7  και  8,       εφαρμόζεται  για  το  σύνολο  των  ποσών  που πρέπει να καταβληθούν ως       αποζημίωση για όλες τις απαιτήσεις που απορρέουν από το θάνατο  ή  τις       σωματικές  βλάβες  οποιουδήποτε επιβάτη ή από την απώλεια ή ζημία στις       αποσκευές του.

2.  Σχετικά με μεταφορά που γίνεται  από  πρόσωπο  που  ενεργεί  για       λογαριασμό  του  μεταφορέα,  το  άθροισμα  των  ποσών  που  πρέπει  να       καταβληθούν ως αποζημίωση από το μεταφορέα και το πρόσωπο που  ενεργεί       για  λογαριασμό  του  μεταφορέα  και από τους υπαλλήλους τους και τους       πράκτορες που ενεργούν μέσα στα πλαίσια των καθηκόντων που τους  έχουν       ανατεθεί,  δεν  θα  ξεπερνάει  το  ανώτατο  ποσό  που  είναι δυνατό να       επιδικασθεί εναντίον είτε του μεταφορέα είτε του προσώπου που  ενεργεί       για  λογαριασμό του μεταφορέα σύμφωνα με τη Σύμβαση αυτήν, αλλά κανένα       από τα παραπάνω αναφερόμενα  πρόσωπα  δεν  θα  έχει  ευθύνη  για  ποσό       μεγαλύτερο από το όριο που ισχύει για το πρόσωπο αυτό.

3.  Σε κάθε περίπτωση στην οποία υπάλληλος ή πράκτορας του μεταφορέα       ή  του  προσώπου,  που  ενεργεί  για λογαριασμό του μεταφορέα, έχει το       δικαίωμα σύμφωνα με το άρθρο 11 της Σύμβασης αυτής να  επικαλεσθεί  τα       όρια  ευθύνης  που  καθορίζονται  στα  άρθρα  7 και 8, το άθροισμα των       ποσών, που πρέπει να καταβληθούν σαν αποζημίωση από το μεταφορέα, ή το       πρόσωπο που ενεργεί για λογαριασμό του μεταφορέα κατά  περίπτωση,  και       από τον υπάλληλο ή πράκτορα, δεν θα υπερβαίνει αυτά τα όρια.

Αρθρο 13

Απώλεια του δικαιώματος περιορισμού                               της ευθύνης.

1.  Ο μεταφορέας δεν έχει το δικαίωμα να επικαλεσθεί τα όρια ευθύνης       που καθορίζονται στα άρθρα 7, 8 και 10 παράγραφος 1, αν  αποδεικνύεται       ότι  η  ζημία προκλήθηκε από πράξη ή παράλειψη του μεταφορέα που έγινε       με πρόθεση να προξενηθεί η ζημία αυτή, ή από αμέλεια με τη  γνώση  ότι       τέτοια ζημία θα μπορούσε πιθανότατα να προκληθεί.

2.  Ο υπάλληλος ή πράκτορας του μεταφορέα ή του προσώπου που ενεργεί       για λογαριασμό του μεταφορέα δεν θα έχει το δικαίωμα να επικαλεσθεί τα       όρια αυτά, αν  αποδεικνύεται  ότι  η  ζημία  προκλήθηκε  από  πράξη  ή       παράλειψη  αυτού  του  υπαλλήλου  ή  πράκτορα, που έγινε με πρόθεση να  προξενηθεί η ζημία αυτή, ή από αμέλεια με  τη  γνώση  ότι  μία  τέτοια       ζημία θα μπορούσε πιθανότατα να προκληθεί.

Αρθρο 14

Βάση απαιτήσεων.

Καμία  αγωγή  αποζημίωσης  για  το  θάνατο  ή  τις  σωματικές βλάβες       επιβάτη, ή για την απώλεια ή τη ζημία αποσκευών,  δεν  εγείρεται  κατά       του  μεταφορέα ή του προσώπου που ενεργεί για λογαριασμό του μεταφορέα       ή με άλλο τρόπο εκτός  από  αυτόν  που  προβλέπεται  από  την  παρούσα       Σύμβαση.

Αρθρο 15

Ενημέρωση για την απώλεια                           ή τη ζημία αποσκευών.

1. Ο επιβάτης ενημερώνει εγγράφως το μεταφορέα ή τον πράκτορά του:

(α) Σε περίπτωση προφανούς ζημίας σε αποσκευές:

(i)  για  αποσκευές  καμπίνας, πριν ή κατά το χρόνο αποβίβασης του       επιβάτη.

(ii) για όλες τις άλλες  αποσκευές,  πριν  ή  κατά  το  χρόνο  της  επαναπαράδοσής τους.

(β)  Σε  περίπτωση  ζημίας  σε αποσκευές που δεν είναι καταφανής, ή       απώλειας  αποσκευών,  εντός  δεκαπέντε  ημερών  από   την   ημερομηνία       αποβίβασης ή επαναπαράδοσης ή από το χρόνο που η επαναπαράδοση αυτή θα       έπρεπε να είχε γίνει.

2.  Ο  επιβάτης,  που  δεν  συμμορφούται  με τη διαδικασία αυτού του       άρθρου, θεωρείται ότι έχει παραλάβει τις αποσκευές χωρίς βλάβη,  εκτός       αν αποδείξει το αντίθετο.

3. Η έγγραφη γνωστοποίηση δεν χρειάζεται να γίνει αν η κατάσταση των       αποσκευών  κατά  το  χρόνο της παραλαβής τους ελέγχθηκε ή επιθεωρήθηκε       από κοινού.

Αρθρο 16

Παραγραφή αγωγών.

1. Οποιαδήποτε  αγωγή  αποζημίωσης,  που  προέρχεται  από  θάνατο  ή       σωματικές  βλάβες  σε  επιβάτη  ή απώλεια ή ζημία σε αποσκευές του, θα       παραγράφεται μετά από πάροδο δύο ετών.

2. Ο χρόνος παραγραφής υπολογίζεται ως ακολούθως:

(α)  σε  περίπτωση  σωματικής  βλάβης,  από  την   ημερομηνία   που       αποβιβάσθηκε ο επιβάτης

(β) σε περίπτωση θανάτου που συνέβη κατά τη διάρκεια της μεταφοράς,       από  την  ημερομηνία που ο επιβάτης θα έπρεπε να είχε αποβιβασθεί, και       σε  περίπτωση  σωματικής  βλάβης  που  συνέβη  κατά  τη  διάρκεια  της       μεταφοράς  και  είχε  σαν  αποτέλεσμα  το  θάνατο του επιβάτη μετά την       αποβίβαση, απο την ημερομηνία του θανάτου, υπό την  προϋπόθεση  ότι  η       περίοδος  αυτή δεν θα υπερβαίνει τα τρία χρόνια από την ημερομηνία της       αποβίβασης

(γ) σε περίπτωση απώλειας ή ζημίας σε αποσκευές, από την ημερομηνία       αποβίβασης ή από την ημερομηνία που η  αποβίβαση  θα  έπρεπε  να  είχε       πραγματοποιηθεί, οποιαδήποτε από τις δύο είναι μεταγενέστερη.

3.   Το  δίκαιο  που εφαρμόζει το δικαστήριο, που έχει επιληφθεί της       υποθέσεως, ρυθμίζει  τα  θέματα  αναστολής  και  διακοπής  του  χρόνου       παραγραφής,  αλλά  σε  καμιά  περίπτωση  δεν επιτρέπεται άσκηση αγωγής       σύμφωνα με τη Σύμβαση αυτή μετά από τρία  χρόνια  από  την  ημερομηνία       αποβίβασης  του επιβάτη ή από την ημερομηνία που η αποβίβαση θα έπρεπε       να είχε πραγματοποιηθεί, οποιαδήποτε από τις δύο είναι μεταγενέστερη.

4. Ανεξάρτητα από όσα περιλαμβάνονται στις παραγράφους 1,  2  και  3       του  άρθρου  αυτού,  ο χρόνος παραγραφής μπορεί να παραταθεί με δήλωση       του μεταφορέα ή κατόπιν συμφωνίας των  διαδίκων  μετά  τη  γένεση  της       αιτίας της αγωγής. Η δήλωση ή η συμφωνία πρέπει να είναι έγγραφη.

Αρθρο 17

Δικαιοδοσία.

1.  Η αγωγή, που εγείρεται σύμφωνα με αυτήν τη Σύμβαση, φέρεται μετά       από επιλογή του ενάγοντα σε ένα από τα  παρακάτω  δικαστήρια,  με  την       προϋπόθεση  ότι  το  δικαστήριο εδρεύει σε Κράτος – Μέλος της Σύμβασης       αυτής:

(α) το δικαστήριο του τόπου της μόνιμης διαμονής ή του κυρίου τόπου       εργασίας του εναγομένου, ή

(β) το δικαστήριο του τόπου της αναχώρησης ή του προορισμού σύμφωνα       με τη σύμβαση μεταφοράς, ή

(γ) δικαστήριο του Κράτους της κατοικίας ή της μόνιμης διαμονής του       ενάγοντα, αν  ο  εναγόμενος  έχει  τόπο  εργασίας  και  υπόκειται  στη       δικαιοδοσία του Κράτους αυτού, ή

(δ) δικαστήριο του Κράτους όπου συνομολογείται η Σύμβαση μεταφοράς,       αν  ο  εναγόμενος έχει τόπο εργασίας και υπόκειται στη δικαιοδοσία του       Κράτους αυτού.

2. Μετά το περιστατικό που προκάλεσε τη ζημία, τα  μέρη  μπορούν  να       συμφωνήσουν  ότι η απαίτηση για αποζημίωση θα υποβληθεί σε οποιαδήποτε       δικαιοδοσία ή σε διαιτησία.

Αρθρο 18

Ακυρότητα συμβατικών όρων.

Οποιοσδήποτε συμβατικός όρος, που συνήφθη  πριν  να  λάβει  χώρα  το       περιστατικό,  που προκάλεσε το θάνατο ή τις σωματικές βλάβες επιβάτη ή       την απώλεια ή τη ζημία στις αποσκευές του,  ο  οποίος  αποσκοπεί  στην       απαλλαγή  του  μεταφορέα  από την ευθύνη του έναντι του επιβάτη ή στον       καθορισμό κατώτερου ορίου ευθύνης από το οριζόμενο στη Σύμβαση  αυτήν,       εκτός  από  το προβλεπόμενο στο άρθρο 8 παράγραφος 4, και κάθε όρος, ο       οποίος αποσκοπεί στη μετάθεση του βάρους  αποδείξεως  που  βαρύνει  το       μεταφορέα  ή  έχει  σαν  αποτέλεσμα  τον  περιορισμό  του  δικαιώματος       επιλογής, όπως ορίζεται στο άρθρο 17 παράγραφος 1, είναι άκυρος,  αλλά       η  ακυρότητα  του  όρου  αυτού  δεν  επιφέρει  ακυρότητα  της σύμβασης       μεταφοράς,  η  οποία  εξακολουθεί  να  υπόκειται  στις  διατάξεις  της       παρούσας Σύμβασης.

Αρθρο 19

Αλλες συμβάσεις για τον περιορισμό                               της ευθύνης.

Η  Σύμβαση  αυτή  δεν τροποποιεί τα δικαιώματα ή τις υποχρεώσεις του       μεταφορέα, του προσώπου που ενεργεί για λογαριασμό του  μεταφορέα  και       των  υπαλλήλων  τους  ή  των  πρακτόρων  που προβλέπονται από διεθνείς       συμβάσεις, οι οποίες  αναφέρονται  στον  περιορισμό  της  ευθύνης  των       πλοιοκτητών θαλασσοπλοούντων πλοίων.

Αρθρο 20

Ζημίες από πυρηνική ενέργεια.

Δεν  υφίσταται  ευθύνη σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση για ζημίες που       προκλήθηκαν από συμβάν που σχετίζεται με πυρηνική ενέργεια:

(α) εάν ο διαχειριστής μιας πυρηνικής εγκατάστασης είναι  υπεύθυνος       για  τέτοια  ζημία  είτε  σύμφωνα  με τη Σύμβαση των Παρισίων της 29ης       Ιουλίου 1960 περί ευθύνης Τρίτων στο Πεδίο  της  Πυρηνικής  Ενέργειας,       όπως τροποποιήθηκε με το Πρόσθετο Πρωτόκολλο της 28ης Ιανουαρίου 1964,       είτε  σύμφωνα  με  τη  Σύμβαση της Βιέννης της 21ης Μαϊου 1963 για την       Αστική Ευθύνη από Πυρηνική Ενέργεια, ή

(β) εάν ο διαχειριστής μιας πυρηνικής εγκατάστασης ειναι  υπεύθυνος       για  τέτοια ζημιά βάσει εθνικής νομοθεσίας που ρυθμίζει την ευθύνη γι`       αυτήν τη ζημία, με την προϋπόθεση ότι αυτή η νομοθεσία είναι από  όλες       τις  απόψεις εξίσου ευνοϊκή, για πρόσωπα που μπορεί να υποστούν ζημίες       εξίσου με τη Σύμβαση των Παρισίων ή με τη Σύμβαση της Βιέννης.

Αρθρο 21

Εμπορική μεταφορά από δημόσιες αρχές.

Αυτή η Σύμβαση εφαρμόζεται σε εμπορικές μεταφορές που αναλαμβάνονται       από Κράτη ή Δημόσιες Αρχές  σύμφωνα  με  συμβάσεις  μεταφοράς  με  την       έννοια του άρθρου 1.

Αρθρο 22

Δήλωση μη εφαρμογής.

1.    Οποιοδήποτε   μέλος   μπορεί  κατά  το  χρόνο  της  υπογραφής,       επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης, ή προσχώρησης  στη  Σύμβαση  αυτή,  να       δηλώσει εγγράφως ότι δεν θα εφαρμόζει τη Σύμβαση αυτήν όταν ο επιβάτης       και  ο μεταφορέας υπόκεινται στη δικαιοδοσία ή είναι υπήκοοι του ίδιου       μέλους.

2.  Οποιαδήποτε δήλωση που γίνεται σύμφωνα με την παράγραφο 1  αυτού       του  άρθρου μπορεί να ανακληθεί οποτεδήποτε με έγγραφη ανακοίνωση προς       το Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού.

Αρθρο 23

Υπογραφή, επικύρωση και προσχώρηση.

1.  Η παρούσα Σύμβαση θα είναι ανοιχτή για υπογραφή  στην  έδρα  του       Οργανισμού μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 1975 και μετά θα παραμένει ανοιχτή       για προσχώρηση.

2. Κράτη μπορούν να καταστούν μέλη της Σύμβασης αυτής με:

(α) υπογραφή χωρίς επιφύλαξη ως προς την επικύρωση, αποδοχή ή       έγκριση,

(β) υπογραφή με επιφύλαξη ως προς την επικύρωση, αποδοχή ή έγκριση,       που ακολουθείται από επικύρωση, ή έγκριση ή

(γ) προσχώρηση.

3.   Επικύρωση,  αποδοχή,  έγκριση  ή  προσχώρηση  ασκούνται  με την       κατάθεση τυπικού εγγράφου για το σκοπό αυτόν στο Γενικό Γραμματέα  του       Οργανισμού.

Αρθρο 24

Εναρξη ισχύος.

1.   Η  παρούσα  Σύμβαση  θα τίθεται σε ισχύ ενενήντα μέρες μετά την       ημερομηνία που δέκα Κράτη την έχουν υπογράψει χωρίς επιφύλαξη για  την       επικύρωση, αποδοχή ή έγκριση ή, έχουν καταθέσει τα απαιτούμενα έγγραφα       επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης.

2.  Για  κάθε  Κράτος,  το  οποίο στη συνέχεια θα υπογράψει αυτήν τη       Σύμβαση χωρίς επιφύλαξη  για  την  επικύρωση,  αποδοχή  ή  έγκριση,  ή       καταθέτει το έγγραφο της επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης,       η  Σύμβαση  τίθεται  σε ισχύ ενενήντα ημέρες μετά την ημερομηνία αυτής       της υπογραφής ή της κατάθεσης.

Αρθρο 25

Καταγγελία.

1. Η Σύμβαση αυτή θα μπορεί να καταγγελθεί από ένα μέλος οποτεδήποτε       μετά την ημερομηνία, κατά την οποία η Σύμβαση τέθηκε σε  ισχύ  για  το       μέλος αυτό.

2.   Η  καταγγελία  ασκείται  με  την  κατάθεση  εγγράφου στο Γενικό       Γραμματέα του Οργανισμού, ο οποίος θα πληροφορεί όλα τα άλλα μέλη  για       τη  λήψη  του  εγγράφου  της  καταγγελίας  και  για την ημερομηνία της       κατάθεσης του.

3. Η καταγγελία παράγει αποτελέσματα ένα χρόνο μετά την κατάθεση του       εγγράφου καταγγελίας ή μετά από μεγαλύτερη χρονική περίοδο, που μπορεί       να προσδιορίζεται σ` αυτό το έγγραφο.

Αρθρο 26

Αναθεώρηση και τροποποίηση.

1.  Ο  Οργανισμός  μπορεί  να  συγκαλέσει  Διάσκεψη  με  σκοπό   την       αναθεώρηση ή τροποποίηση της Σύμβασης αυτής.

2.  Ο  Οργανισμός  θα  πρέπει  να  συγκαλέσει Διάσκεψη των Μελών της       Σύμβασης αυτής για  αναθεώρηση  ή  τροποποίησή  της,  αν  αιτηθεί  από       τουλάχιστον το ένα τρίτο των μελών.

3. Κάθε Κράτος, που γίνεται μέλος της Σύμβασης αυτής μετά τη θέση σε       ισχύ  μιάς  τροποποίησης  που  υιοθετήθηκε  από  διάσκεψη  που συνήλθε       σύμφωνα με το άρθρο αυτό, θα δεσμεύεται  από  τη  Σύμβαση,  όπως  έχει       τροποποιηθεί.

Αρθρο 27

Θεματοφύλακας.

1. Η Σύμβαση αυτή θα κατατεθεί στο Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού.

2. Ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού.

(α)  θα  πληροφορεί  όλα τα Κράτη που έχουν υπογράψει ή προσχωρήσει       στην παρούσα Σύμβαση για:

(i) κάθε νέα υπογραφή  και  κάθε  κατάθεση  εγγράφου  μαζί  με  τη       σχετική ημερομηνία

(ii) την ημερομηνία έναρξης ισχύος της Σύμβασης αυτής:

(iii)  κάθε  καταγγελία  της Σύμβασης αυτής και την ημερομηνία που       αυτή παράγει αποτελέσματα

(β) θα διαβιβάζει επικυρωμένα ακριβή αντίγραφα της  Σύμβασης  αυτής       σε  όλα  τα  Κράτη  που  υπέγραψαν  και  σε  όλα  τα  Κράτη  που έχουν       προσχωρήσει σ` αυτήν τη Σύμβαση.

3. Στην  έναρξη  ισχύος  αυτής  της  Σύμβασης,  επικυρωμένο  ακριβές       αντίγραφο  θα  διαβιβάζεται από το Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού στο       Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για καταχώριση και δημοσίευση σύμφωνα  με       το Αρθρο 102 του Καταστατικού Χάρτου των Ηνωμένων Εθνών.

Αρθρο 28

Γλώσσες.

Η  Σύμβαση  αυτή  συντάχθηκε  σε ένα μόνο πρωτότυπο στην αγγλική και       γαλλική γλώσσα και τα δύο κείμενα  είναι  εξίσου  αυθεντικά.  Επίσημες       μεταφράσεις  στη  ρωσική  και  ισπανική  γλώσσα  θα ετοιμαστούν από το       Γενικό  Γραμματέα  του  Οργανισμού  και  θα  κατατεθούν  μαζί  με   το       υπογεγραμμένο πρωτότυπο.

ΣΕ  ΠΙΣΤΩΣΗ  ΤΟΥ  ΠΑΡΟΝΤΟΣ  οι  υπογεγραμμένοι  που  είναι κατάλληλα       εξουσιοδοτημένοι για το σκοπό αυτόν υπέγραψαν τη Σύμβαση αυτή.

ΕΓΙΝΕ  ΣΤΗΝ  ΑΘΗΝΑ  τη  δέκατη  τρίτη  Δεκεμβρίου  χίλια  εννιακόσια       εβδομήντα τέσσερα.

Πρωτόκολλο της Σύμβασης των Αθηνών  σχετικά                     με τη θαλάσσια μεταφορά επιβατών και των                                αποσκευών τους, 1974.

ΤΑ ΜΕΛΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ,

ΠΟΥ  ΕΙΝΑΙ  ΜΕΛΗ  της  Σύμβασης  των  Αθηνών  σχετικά με τη Θαλάσσια       Μεταφορά Επιβατών και των Αποσκευών τους, που έγινε στην Αθήνα στις 13       Δεκεμβρίου 1974,

ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΤΑ ΕΞΗΣ:

Αρθρο 1

Για τους σκοπούς αυτού του Πρωτοκόλλου:

1. “Σύμβαση” σημαίνει τη Σύμβαση των Αθηνών σχετικά με  τη  Θαλάσσια       Μεταφορά Επιβατών και των Αποσκευών τους, 1974.

2.   “Οργανισμός”  έχει την ίδια έννοια με εκείνη που αναφέρεται στη       Σύμβαση.

3. “Γενικός Γραμματέας” σημαίνει το Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού.

Αρθρο ΙΙ

(1) Το άρθρο 7 παράγραφος  1  της  Σύμβασης  αντικαθίσταται  από  το       ακόλουθο κείμενο:

1.   Η  ευθύνη  του μεταφορέα για θάνατο ή σωματικές βλάβες επιβάτη       δεν θα είναι ανώτερο σε καμιά περίπτωση από 46.666 μονάδες υπολογισμού       για κάθε  μεταφορά.  Οπου  σύμφωνα  με  το  δίκαιο  που  εφαρμόζει  το       δικαστήριο που έχει επιληφθεί της υποθέσεως επιδικάζεται αποζημίωση με       τη  μορφή περιοδικών χρηματικών αποζημιώσεων, το ισότιμο της αξίας του       κεφαλαίου αυτών των μεταβολών δεν θα υπερβαίνει το παραπάνω όριο.

(2) Το άρθρο 8 της Σύμβασης αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

1.  Η ευθύνη του μεταφορέα για την απώλεια ή τη ζημιά σε  αποσκευές       καμπίνας  δεν  θα  είναι μεγαλύτερη σε καμιά περίπτωση από 833 μονάδες       υπολογισμού για κάθε επιβάτη και ταξίδι.

2. Η ευθύνη του μεταφορέα για την απώλεια ή τη  ζημία  σε  οχήματα,       περιλαμβάνουσα  και όλες τις αποσκευές που μεταφέρονται μέσα ή πάνω σ`       αυτά δεν θα είναι μεγαλύτερη σε  καμιά  περίπτωση  από  3.333  μονάδες       υπολογισμού για κάθε όχημα και ταξίδι.

3.   Η  ευθύνη του μεταφορέα για απώλεια ή ζημιά σε αποσκευές άλλες       από εκείνες που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 αυτού του  άρθρου       δεν   θα  είναι  μεγαλύτερη  σε  καμιά  περίπτωση  από  1.200  μονάδες       υπολογισμού για κάθε επιβάτη και ταξίδι.

4.  Ο μεταφορέας και ο επιβάτης μπορούν να συμφωνήσουν ότι η ευθύνη       του μεταφορέα θα υπόκειται σε μείωση που δεν θα είναι  μεγαλύτερη  από       117  μονάδες  υπολογισμού  στην  περίπτωση  ζημίας σε όχημα και από 13       μονάδες υπολογισμού ανά επιβάτη στην περίπτωση απώλειας  ή  ζημίας  σε       άλλες  αποσκευές  και  το ποσό αυτό θα αφαιρείται από την απώλεια ή τη       ζημία.

(3) Το άρθρο 9 της Σύμβασης και ο τίτλος του αντικαθίσταται από το       εξής:

Μονάδα Υπολογισμού ή Νομισματική Μονάδα και Μετατροπή.

1. Η Μονάδα Υπολογισμού που αναφέρεται στην παρούσα  Σύμβαση  είναι       τα  Ειδικά  Τραβηκτικά  Δικαιώματα  όπως  αυτά  προσδιορίζονται από το       Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τα ποσά που αναφέρονται στα άρθρα 7 και  8       θα  μετατρέπονται  στο  εθνικό  νόμισμα  του  Κράτους  του  οποίου  το       Δικαστήριο που έχει επιληφθεί της υποθέσεως, με βάση την επίσημη  αξία       του  νομίσματος  αυτού,  στην  ημερομηνία της εκδίκασης της υπόθεσης ή       στην ημερομηνία που συμφωνήθηκε από τους  διαδίκους.  Η  ισοτιμία  της       αξίας  του  εθνικού  νομίσματος  προς  τα Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα       Κράτους,  που  είναι  μέλος  του  Διεθνούς  Νομισματικού  Ταμείου,  θα       υπολογίζεται   σύμφωνα   με  τη  μέθοδο  υπολογισμού  που  ισχύει  και       εφαρμόζεται  από  το  Διεθνές  Νομισματικό  Ταμείο  στη   συγκεκριμένη       ημερομηνία, στη Λειτουργία και τις συναλλαγές του.

Η   ισοτιμία  της  αξίας  του  εθνικού  νομίσματος  προς  τα  Ειδικά  Τραβηκτικά Δικαιώματα ενός Κράτους που δεν είναι  μέλος  του  Διεθνούς       Νομισματικού Ταμείου, θα γίνεται σύμφωνα με τον τρόπο που θα καθορίζει       το ίδιο το Κράτος.

2.    Εν   τούτοις,   Κράτος  που  δεν  είναι  μέλος  του  Διεθνούς       Νομισματικού Ταμείου  και  που  η  νομοθεσία  του  δεν  επιτρέπει  την       εφαρμογή  των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού μπορεί, κατά       το χρόνο της επικύρωσης ή της προσχώρησης ή οποτεδήποτε  αργότερα,  να       δηλώσει  ότι τα όρια της ευθύνης που προβλέπονται στη Σύμβαση αυτή για       να εφαρμόζονται στο έδαφός του, θα καθορίζονται ως εξής:

(α) σχετικά με το άρθρο 7, παράγραφος 1, 700.000 νομισματικές       μονάδες,

(β) σχετικά με το άρθρο 8 παραγραφος 1, 12.500 νομισματικές       μονάδες,

(γ) σχετικά με το άρθρο 8, παράγραφος 2, 50.000 νομισματικές       μονάδες,

(δ) σχετικά με το άρθρο 8, παράγραφος 3, 18.000 νομισματικές       μονάδες,

(ε) σχετικά με το άρθρο 8, παράγραφος 4, το  ποσό  που  εκπίπτεται      δεν  θα είναι μεγαλύτερο από 1.750 νομισματικές μονάδες στην περίπτωση       ζημίας σε όχημα και από 200  νομισματικές  μονάδες  ανά  επιβάτη  στην       περίπτωση απώλειας ή ζημίας σε άλλες αποσκευές.

Η  νομισματική μονάδα που αναφέρεται στην παράγραφο αυτή αντιστοιχεί       σε 65,5 χιλιοστόγραμμα χρυσού καθαρότητας 900 βαθμών.

Η μετατροπή των ποσών, που προσδιορίζονται στην παράγραφο  αυτή  στο       εθνικό  νόμισμα,  θα  γίνεται  σύμφωνα με το δίκαιο του ενδιαφερομένου       Κράτους,

3.  Ο  υπολογισμός  που  αναφέρεται  στην  τελευταία  πρόταση   της       παραγράφου  1  και  η  μετατροπή  που  αναφέρεται  στην παράγραφο 2 θα       γίνεται με τέτοιο  τρόπο  ώστε  το  εθνικό  νόμισμα  κάθε  κράτους  να       εκφράζει  κατά  το  δυνατόν  την  ίδια πραγματική αξία για τα ποσά των       άρθρων 7 και 8 όπως εκφράζονται  εκεί  σε  μονάδες  υπολογισμού.  Στην       κατάθεση  του  εγγράφου  που αναφέρεται στο άρθρο ΙΙΙ και όταν υπάρχει       αλλαγή της μεθόδου υπολογισμού ή της αξίας του εθνικού  νομίσματος  σε       σχέση  με  τη  μονάδα υπολογισμού ή τη νομισματική μονάδα, τα Κράτη θα       ανακοινώνουν στο θεματοφύλακα τον τρόπο υπολογισμού  που  ακολουθείται       σύμφωνα  με την παράγραφο 1, ή το αποτέλεσμα της μετατροπής σύμφωνα με       την παράγραφο 2 ανάλογα με την περίπτωση.

Αρθρο ΙΙΙ

Υπογραφή, Επικύρωση και Προσχώρηση.

1.  Το Πρωτόκολλο αυτό θα είναι ανοιχτό για υπογραφή από οποιοδήποτε       Κράτος που έχει υπογράψει σ` αυτήν  και  από  οποιοδήποτε  Κράτος  που       προσεκλήθη   να  συμμετάσχει  στη  Διάσκεψη  για  την  Αναθεώρηση  των       Διατάξεων για τη Μονάδα Υπολογισμού που περιέχονται  στη  Σύμβαση  των       Αθηνών  σχετικά  με  τη  Μεταφορά  Επιβατών και των Αποσκευών τους δια       θαλάσσης, 1974, που έγινε στο Λονδίνο από 17 έως 19 Νοεμβρίου 1976. Το       Πρωτόκολλο αυτό θα είναι ανοιχτό για υπογραφή από 1  Φεβρουαρίου  1977       έως 31 Δεκεμβρίου 1977 στην Εδρα του Οργανισμού.

2.   Με  την  επιφύλαξη  της  παραγράφου  4  αυτού  του  άρθρου,  το       Πρωτόκολλο αυτό θα υπόκειται σε επικύρωση, αποδοχή ή  έγκριση  από  τα       Κράτη που το έχουν υπογράψει.

3.  Με  την  επιφύλαξη  της  παραγράφου  4  του  παρόντος άρθρου, το       πρωτόκολλο αυτό θα είναι ανοιχτό για προσχώρηση από κράτη που  δεν  το       υπέγραψαν.

4.   Το  Πρωτόκολλο αυτό μπορεί νά επικυρωθεί, να γίνει αποδεκτό, να       εγκριθεί ή να γίνει δεκτό με προσχώρηση από Κράτη – Μέλη της Σύμβασης.

5. Επικύρωση, αποδοχή, έγκριση ή προσχώρηση παράγουν αποτελέσματα με       την  κατάθεση  τυπικού  εγγράφου  για  το  σκοπό  αυτόν,  στο   Γενικό       Γραμματέα.

6.   Κάθε  έγγραφο  επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης που       κατατέθηκε μετά τη θέση σε  ισχύ  μιας  τροποποίησης  του  Πρωτοκόλλου       αυτού,  σχετικά  με  όλα τα υπάρχοντα Μέλη, ή μετά την ολοκλήρωση όλων       των διαδικασιών  που  απαιτούνται  για  τη  θέση  σε  ισχύ  αυτής  της       τροποποίησης,  σχετικά  με  όλα  τα  υπάρχοντα  Μέλη, θα θεωρείται ότι       αναφέρεται στο Πρωτόκολλο, όπως αυτό διαμορφώθηκε από την τροποποίηση.

Αρθρο ΙV.

Εναρξη ισχύος.

1.  Το Πρωτόκολλο αυτό θα αρχίσει να ισχύει για τα Κράτη  που  έχουν   κυρώσει, αποδεχθεί, εγκρίνει ή προσχωρήσει σ` αυτό ενενήντα μέρες μετά  την  ημερομηνία  που δέκα Κράτη το έχουν υπογράψει χωρίς επιφύλαξη για       την επικύρωση, αποδοχή ή έγκρισή του ή έχουν καταθέσει τα  απαιτούμενα   έγγραφα επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης.

2.   Εν  τούτοις,  το  Πρωτόκολλο αυτό δεν θα αρχίσει να ισχύει πριν   τεθεί σε ισχύ η Σύμβαση.

3.  Για κάθε Κράτος που μεταγενέστερα (μετά  τη  θέση  σε  ισχύ  του    Πρωτοκόλλου)  υπογράψει  το  Πρωτόκολλο  αυτό  χωρίς επιφύλαξη για την       επικύρωση,  αποδοχή  ή  έγκρισή  του,  ή  καταθέτει  το  έγγραφο   της       επικύρωσης,  αποδοχής,  έγκρισης  ή προσχώρησης, το Πρωτόκολλο αυτό θα       αρχίσει να ισχύει  ενενήντα  ημέρες  μετά  την  ημερομηνία  αυτής  της       υπογραφής ή της κατάθεσης.

Αρθρο V

Καταγγελία.

1.   Το   Πρωτόκολλο  αυτό  μπορεί  να  καταγγελθεί  από  ένα  Μέλος       οποτεδήποτε μετά την ημερομηνία κατά την οποία το Πρωτόκολλο τέθηκε σε       ισχύ για το μέλος αυτό.

2. Η  καταγγελία  ασκείται  με  την  κατάθεση  εγγράφου  στο  Γενικό   Γραμματέα,  ο  οποίος  θα  πληροφορεί όλα τα άλλα μέλη για τη λήψη του εγγράφου της καταγγελίας και για την ημερομηνία της καταθεσής του.

3.  Η καταγγελία παράγει αποτελέσματα ένα χρόνο  μετά  την  κατάθεση   του  εγγράφου καταγγελίας ή μετά από τυχόν μεγαλύτερη χρονική περίοδο,    που μπορεί να προσδιορίζεται σ` αυτό το έγγραφο.

Αρθρο VI

Αναθεώρηση και τροποποίηση.

1.  Ο  Οργανισμός  μπορεί  να  συγκαλέσει  Διάσκεψη  με  σκοπό   την    αναθεώρηση ή τροποποίηση του Πρωτοκόλλου αυτού.

2.   Ο  Οργανισμός  θα  πρέπει  να συγκαλέσει Διάσκεψη των Μελών του  Πρωτοκόλλου αυτού για αναθεώρηση ή τροποποίησή του,  μετά  από  αίτηση    τουλάχιστον του ενός τρίτου των Μελών αυτών.

Αρθρο VΙΙ

Θεματοφύλακας.

1. Το Πρωτόκολλο αυτό θα κατατεθεί στο Γενικό Γραμματέα.

2. Ο Γενικός Γραμματέας θα :

(α)  πληροφορεί  όλα τα Κράτη που έχουν υπογράψει ή προσχωρήσει στο       Πρωτόκολλο αυτό για:

(i) κάθε νέα υπογραφή  και  κάθε  κατάθεση  εγγράφου  μαζί  με  τη       σχετική ημερομηνία

(ii) την ημερομηνία που θα αρχίσει να ισχύει αυτό το Πρωτόκολλο

(iii) την κατάθεση κάθε εγγράφου καταγγελίας του Πρωτοκόλλου αυτού       μαζί   με   την   ημερομηνία  κατά  την  οποία  η  καταγγελία  παράγει       αποτελέσματα

(iv) κάθε τροποποίηση στο Πρωτόκολλο αυτό

(β)  θα  διαβιβάζει  κυρωμένα   ακριβή   αντίγραφα   του   παρόντος   Πρωτοκόλλου  σε όλα τα Κράτη που υπέγραψαν ή έχουν προσχωρήσει σ` αυτό το Πρωτόκολλο.

3. Αμα  αρχίσει  να  ισχύει  το  Πρωτόκολο  αυτό,  κυρωμένο  ακριβές   αντίγραφο  θα  διαβιβάζεται  από το Γενικό Γραμματέα στο Γραμματέα των   Ηνωμένων Εθνών για καταχώρηση και δημοσίευση σύμφωνα με το  Αρθρο  102       του Καταστατικού Χάρτου των Ηνωμένων Εθνών.

Αρθρο VΙΙΙ

Γλώσσες.

Το Πρωτόκολλο αυτό συντάχθηκε σε ένα μόνο πρωτότυπο στην αγγλική και   γαλλική  γλώσσα  και  τα  δύο κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά. Επίσημες μεταφράσεις στη ρωσική και  ισπανική  γλώσσα  θα  ετοιμασθούν  από  το    Γενικό Γραμματέα και θα κατατεθούν μαζί με το υπογεγραμμένο πρωτότυπο.

ΕΓΙΝΕ  ΣΤΟ  ΛΟΝΔΙΝΟ  τη  δεκάτη  ενάτη  Νοεμβρίου  χίλια  εννιακόσια     εβδομήντα έξι.

ΣΕ ΠΙΣΤΩΣΗ  ΤΟΥ  ΠΑΡΟΝΤΟΣ  οι  υπογεγραμμένοι  που  είναι  κατάλληλα  εξουσιοδοτημένοι για το σκοπό αυτόν υπέγραψαν το Πρωτόκολλο αυτό.

Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα    της  Κυβερνήσεως,  των  δε  κυρουμένων κειμένων από την ολοκλήρωση των    προϋποθέσεων του άρθρου 24 παράγραφος 2 και του άρθρου IV παράγραφος 3       αυτών αντίστοιχα.