ΝΟΜΟΣ 1880/16.3.1990

Άρθρο 1
Στο Ν. 1262/1982, μετά το άρθρο 29, προστίθεται άρθρο 29Α ως εξής:

«Άρθρο 29 Α

1. Για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας της χώρας, και κατά παρέκκλιση των διατάξεων του νόμου αυτού, δύναται με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, να παρέχονται κίνητρα σε ναυπηγικές ή ναυπηγοεπισκευαστικές εργασίες σε οποιαδήποτε περιοχή και αν πραγματοποιούνται οι σχετικές επενδύσεις, περιλαμβανομένης και της περιοχής Α. Με τις αποφάσεις αυτές καθορίζονται ιδίως το είδος και το ύψος των κινήτρων, οι προϋποθέσεις, οι δικαιούχοι καθώς και η διαδικασία και τα όργανα χορηγήσεως.

2. Οι κατά την παράγραφο 1 κοινές αποφάσεις δύναται, προκειμένου περί ναυπηγοεπισκευαστικών επιχειρήσεων, να ανατρέχουν μέχρι την 1 η Ιανουαρίου 1986.

3. Η προβλεπόμενη ετήσια δαπάνη, που απορρέει από τις αποφάσεις της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού, εγγράφεται στο οικείο κεφάλαιο του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων».

Άρθρο 2
Στο άρθρο 2 παρ. 1 του Ν. 1338/1983 προστίθεται περίπτωση ια ως εξής:

«ια. Το καθεστώς των παρεχόμενων υπό οποιαδήποτε μορφή κινήτρων και ενισχύσεων στις ναυπηγικές εργασίες».

Άρθρο 3
Τροποποιείται μόνο ως προς το χρόνο λήξεως που έχει σήμερα το άρθρο 3 παραγρ. 5 εδαφ. 2 του Ν. 1262/1982.

Επιχειρήσεις των περιπτώσεων α΄, γ΄ και ι΄ της παρ. 1 του άρθρου 2, που είναι εγκατεστημένες ή έχουν ημιτελείς εγκαταστάσεις μέχρι τη δημοσίευση του νόμου αυτού στην επαρχία Θεσσαλονίκης του νομού Θεσσαλονίκης, δικαιούνται τα κίνητρα της περιοχής Β΄ για επενδύσεις πραγματοποιούμενες μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1990 με τις προϋποθέσεις και τους περιορισμούς του νόμου.

Άρθρο 4

1. Στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 38 του Α.Ν. 1846/1951, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, προστίθεται τρίτο εδάφιο ως εξής:

«Οι διατάξεις του προηγούμενου εδαφίου δεν εφαρμόζονται προκειμένου για εργατοτεχνίτες οικοδόμους.

Για την κάλυψη της επιβάρυνσης από τη χορήγηση του επί πλέον ποσού αυξάνεται κατά 1% το ποσοστό Κλάδου Ασθένειας σε χρήμα και βαρύνει εξ ολοκλήρου τους εργοδότες που απασχολούν οικοδόμους. Κάθε δύο χρόνια καταρτίζεται αναλογιστική μελέτη και το παραπάνω ποσοστό ανακαθορίζεται σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής».

2. Το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 2 του Α.Ν. 1846/1951, όπως συμπληρώθηκε από την παράγραφο 2 του άρθρου 29 του N.Δ. 2698/1953 (ΦΕΚ 315), αντικαθίσταται ως εξής:

«Στην ασφάλιση του ΙΚΑ, του ΟΑΕΔ, του ΟΕΚ και της Εργατικής Εστίας υπάγονται κατά τις διατάξεις των άρθρων 35 έως και 51 του Κανονισμού Ασφάλισης του ΙΚΑ οι εργολάβοι και υπεργολάβοι οικοδομικών και τεχνικών εργασιών που απασχολούνται αυτοπροσώπως σε εργασίες της παραγράφου 1 του άρθρου 35 του Κανονισμού αυτού, ανεξάρτητα αν προσφέρουν ή όχι εξαρτημένη εργασία έναντι αμοιβής, εφ΄ όσον δεν υπάγονται στην ασφάλιση του Ταμείου Συνάξεων Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε.).

Ο τρόπος αμοιβής των παραπάνω (όπως ημερομίσθιο, κατ΄ αποκοπή, κατά μονάδα έργου), η τυχόν έκδοση τιμολογίων ή δελτίων παροχής υπηρεσιών, ο τρόπος φορολόγησης της αμοιβής τους, η χρησιμοποίηση δικών τους μηχανημάτων και εργαλείων και τέλος η μεσολάβησή τους στην πρόσληψη και αμοιβή προσώπων απασχολουμένων υπό την επίβλεψη και τις εντολές τους δεν επηρεάζει την κατά τα ανωτέρω ασφάλισή τους στο ΙΚΑ. Οι παραπάνω για την ιδιότητά τους αυτήν εξαιρούνται από την ασφάλιση του ΤΕΒΕ.

Επίσης στην ασφάλιση του ΙΚΑ, ΙΚΑ-ΤΕΑΜ, του ΟΑΕΔ (ανεργία, λογαριασμός στρατευμένων μισθωτών, διανεμητικός λογαριασμός οικογενειακών επιδομάτων μισθωτών), του ΟΕΚ και της Εργατικής Εστίας υπάγονται οι παραγωγοί πωλήσεων (πλασιέ), ανεξάρτητα αν συνδέονται με τον εργοδότη τους με σχέση εξαρτημένης εργασίας ή παροχής ανεξαρτήτων υπηρεσιών, εφ΄ όσον εξυπηρετούν αποκλειστικά μία επιχείρηση και απασχολούνται μέσα ή έξω από αυτήν, αυτοπροσώπως με τη διάθεση των προϊόντων της.

Η ασφάλιση χωρεί ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής τους (ποσοστά ή μισθός, ή μισθός και ποσοστά), την τυχόν έκδοση τιμολογίων ή δελτίων παροχής υπηρεσιών και τον τρόπο φορολόγησής της».

3. Χρόνος ασφάλισης, που παρασχέθηκε προ της υπαγωγής κάθε κατηγορίας εργασιών ή ειδικοτήτων στις διατάξεις του άρθρου 104 του Κανονισμού Ασφάλισης του ΙΚΑ, λαμβάνεται υπόψη για τη συμπλήρωση των χρονικών προϋποθέσεων της περιπτ. γ της παρ. 1 του άρθρου 2 του Κανονισμού Βαριών και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων για όσες εργασίες ή ειδικότητες έχουν ενταχθεί στον παραπάνω Κανονισμό μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος.

4. Ασφαλισμένοι του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Εργατοτεχνιτών Δομικών και Ξυλουργικών Εργασιών (Τ.Ε.Α.Ε.Δ.Ξ.Ε.), που έχουν υποβάλει αίτηση στο ΙΚΑ για αναγνώριση ημερών εργασίας μέσα στην προθεσμία της παρ. 1 του άρθρου 25 του Ν. 1469/1984, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1 του N. 629/1977, όπως ισχύει, έχουν το δικαίωμα αντίστοιχης εφαρμογής του νόμου αυτού και στο Τ.Ε.Α.Ε.Δ.Ξ.Ε. με αίτησή τους.

5. Τα οικονομικά αποτελέσματα από την εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου αρχίζουν από την υποβολή της αίτησης στο Ταμείο.

Άρθρο 5
Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.

Αθήνα 16 Μαρτίου 1990

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤ. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ