Νόμος 1870 ΦΕΚ Α΄ 250/28.12.1989
Διαρρυθμίσεις στον ενιαίο ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων και άλλες διατάξεις
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:
Άρθρο 1
Ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης πετρελαιοειδών προϊόντων
1.Ο ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 4 του ν.1038/1980, όπως αυτές τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν μεταγενέστερα,για τα παρα κάτω πετρελαιοειδή προϊόντα ορίζεται από 7 Δεκεμβρίου 1989 ως εξής:
Για τον πίνακα πατήστε εδώ
2.Ο ενιαίοςειδικός φόρος κατανάλωσης για τα είδη των παραγράφων1β, 1 γ και 1 δ εισπράττεται για τα τελωνιζόμενα στην περιοχή Δωδεκανήσου μειωμένος κατά 1.200 δραχμές το χιλιόλιτρο.
3. Η ισχύς του παρόντος άρθρου αρχίζει από 7 Δεκεμβρίου 1989.
Άρθρο 2
Φόρος κατανάλωσης λιπαντικών ελαίων
1.Ο φόρος κατανάλωσης που προβλέπεται για τα είδη των παραγράφων 1και 3 του άρθρου 57 του ν. 12/1975 (ΦΕΚ 34/Α`) όπως ισχύει,αυξάνεταιαντίστοιχααπό16δραχμέςσε19δραχμές και από 12 δραχμές σε 15δραχμές κατά χιλιόγραμμο καθαρού βάρους.
2. Ο φόρος κατανάλωσης για τα παρασκευάσματα και λοιπά είδη της δασμολογικής κλάσης 38.11 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας αυξάνεται από16 δραχμές σε 19 δραχμές κατά χιλιόγραμμο καθαρού βάρους, εφ` όσον τελωνίζονται για ανάλωση και προορίζονται να βελτιώσουνταλιπαντικάτης προηγούμενης παραγράφου του παρόντος.
Άρθρο 3
Φόρος κατανάλωσης οινοπνεύματος
1. Ο φόρος κατανάλωσης του οινοπνεύματος, που επιβάλλεται σύμφωνα μετις διατάξεις των άρθρων 1 και 2 του Κώδικα των νόμων “περί φορολογίαςτου οινοπνεύματος”, όπως οι διατάξεις αυτές τροποποιήθηκαν με το άρθρο12 του νόμου 1798/11.8.1988, ορίζεται ως εξής:
α.Για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρου εγχώριου οινοπνεύματος και αποσταγμάτων που περιέχουν οινόπνευμα,δραχμές διακόσιες πενήντα(250).
β.Γιακάθεχιλιόγραμμοάνυδρουεγχώριουοινοπνεύματος,πουπροορίζεται για την παρασκευή οίνων ελεγχόμενης ονομασίαςπροέλευσης,δραχμές εκατόν είκοσι πέντε (125).
γ.Γιατο οινόπνευμα που, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα τωννόμων “περί φορολογίας του οινοπνεύματος”,μετουσιώνεταικατάτρόποώστε να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πόση, μυρεψία, ή φαρμακευτικήχρήσηκαι καταναλώνεται μέσα στο κράτος, για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρουοινοπνεύματος, δραχμές είκοσι (20).
2. Για το οινόπνευμα ή οινοπνευματικά προϊόντα, πουεισάγονταιαπότο εξωτερικό, ο κατά την παράγραφο 1 φόρος ορίζεται:
α.Για οινόπνευμα κάθε δύναμης και αποσταγμάτων που περιέχουν οινόπνευμα, φόρος κατανάλωσης δραχμές διακόσιες πενήντα(250),γιακάθε χιλιόγραμμο άνυδρου οινοπνεύματος.
β.Για οινοπνευματώδη ποτά ήχημικά προϊόντα ή φαρμακευτικά ή βιομηχανικά, φόρος κατανάλωσης, διακόσιες πενήντα(250) δραχμές για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρου οινοπνεύματος που περιέχουν.
γ.Οι οίνοι που εισάγονται από το εξωτερικό και έχουν οινοπνευματικό βαθμό πάνω από 12 καταβάλλουν, για το οινόπνευμα που περιέχουν πάνω από τον οινοπνευματικό βαθμό 12, φόρο κατανάλωσης δραχμές διακόσιες πενήντα(250),για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρου οινοπνεύματος.
3.Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου ρυθμίζονται με αποφάσεις του Υπουργού των Οικονομικών,που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Άρθρο 4
Κύρωση υπουργικών αποφάσεων
Κυρώνονται από τότε που ίσχυσαν οι παρακάτω αποφάσεις του Υπουργού των Οικονομικών:
“Α. Αριθμ. Πρωτ. 1075151/2347/27.6.1989
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Έχοντας υπόψη:
α. Τις διατάξεις του ν. 1571/1985 (ΦΕΚ 192 Α) “Ρύθμιση θεμάτων πετρελαϊκής πολιτικής και εμπορίας πετρελαιοειδών και άλλες διατάξεις”.
β. Τις διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 1038/1980 (ΦΕΚ 67 Α) “περί του τελωνειακού και φορολογικού καθεστώτος των διυλιστηρίων πετρελαίου και των βιομηχανικών συμπλεγμάτων εκ διυλιστηρίων πετρελαίου και χημικών βιομηχανιών” όπως ισχύουν.
γ. Την αριθμ. Π. 5979/22.6.1989 απόφαση του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, με την οποία καθορίζονται νέες τιμές βάσης από 28.6.1989 στα πετρελαιοειδή προϊόντα.
δ. Την ανάγκη αναπροσαρμογής του ειδικού φόρου κατανάλωσης κατά ποσό ανάλογο με τη μεταβολή των τιμών βάσης των πετρελαιοειδών προϊόντων, προκειμένου η τιμή καταναλωτή αυτών να διατηρηθεί στα ίδια επίπεδα
Αποφασίζουμε
1. Ο ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 1038/1980, όπως αυτές τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν μεταγενέστερα, για τα παρακάτω πετρελαιοειδή προϊόντα ορίζεται, από 28 Ιουνίου 1989 ως εξής:
ΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΠΟΣΟ ΜΟΝΑΔΑ ΕΙΔΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜ. ΦΟΡΟΥ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΟΝΟΜΑΤΟΛ. ΣΕ ΔΡΧ. ΜΕ ΚΩΔΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔ (1) (2) (3) (4) ΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔ
α. Βενζίνη αεροπλάνων 27.10.00.31 45.000 χιλιόλιτρο β. Βενζίνη υψηλής συμπίεσης 96 οκτανίων ΜΙΝ (Premium) 0,15 γραμ. μολύβδου στο λίτρο ΜΑΧ 27.10.00.35 23.817 χιλιόλιτρο γ. Βενζίνη χωρίς μόλυβδο 27.10.00.33 17.950 χιλιόλιτρο δ. Βενζίνη κοινή 90 οκτανίων ΜΙΝ (Regular) 0,40 γραμ. μολύβδου στο λίτρο ΜΑΧ 27.10.00.35 23.385 χιλιόλιτρο ε. Βενζίνη για γεωργικές χρήσεις άρθρου 16 του ν. 3686/1957 (ΦΕΚ Α`/64) και δασικών συνεταιρισμών του άρθρου 5 του ν. 827/1978 (ΦΕΚ Α`/194) 27.10.00.35 7.208 χιλιόλιτρο στ. Ειδικό καύσιμο αεριωθουμένων τύπου βενζίνης 27.10.00.37 45.000 χιλιόλιτρο ζ. Βενζίνη εκχύλισης (εξάνιο που παραλαμβάνεται με τους όρους των διατάξεων του β.δ. 57/24.1.67 (ΦΕΚ 14/67/Α`) 27.10.00.25 3.000 μετρ. τόν. η. Φωτιστικό πετρέλαιο 27.10.00.55 47.166 μετρ. τόν. θ. Πετρέλαιο εσωτερικής καύσης (Diesel), με περιεκτικότητα σε θείο ΜΑΧ 0,3% κατά βάρος 27.10.00.69 9.608 χιλιόλιτρο ι. Πετρέλαιο εσωτερικής καύσης (Diesel), με περιεκτικότητα σε θείο ΜΑΧ 0,5% κατά βάρος 27.10.00.69 9.540 χιλιόλιτρο ια. Πετρέλαιο εσωτερικής καύσης (Diesel) άλλο από εκείνο των περιπτώσεων θ` και ι` 27.10.00.69 12.000 χιλιόλιτρο ιβ. Πετρέλαιο εσωτερικής καύσης “Automotive Diesel” 27.10.00.59 9.540 χιλιόλιτρο ιγ. Πετρέλαιο εξωτερικής καύσης Νο 1 με περιεκτικότητα σε θείο ΜΑΧ 0,7% κατά βάρος 27.10.00.79 4.326 μετρ.τόν. ιδ. Πετρέλαιο εξωτερικής καύσης Νο 1 με περιεκτικότητα σε θείο ΜΑΧ 3,5% κατά βάρος 27.10.00.79 6.734 μετρ.τόν. ιε. Πετρέλαιο εξωτερικής καύσης Νο 2 με περιεκτικότητα σε θείο ΜΑΧ 0,7% κατά βάρος 27.10.00.79 3.704 μετρ.τόν. ιστ. Πετρέλαιο εξωτερικής καύσης Νο 2 με περιεκτικότητα σε θείο ΜΑΧ 3,5% κατά βάρος 27.10.00.79 6.113 μετρ.τόν. ιζ. Πετρέλαιο εξωτερικής καύσης Νο 3 με περιεκτικότητα σε θείο ΜΑΧ 0,7% κατά βάρος 27.10.00.79 4.012. μετρ.τόν. ιη. Πετρέλαιο εξωτερικής καύσης Νο 3 με περιεκτικότητα σε θείο ΜΑΧ 4% κατά βάρος 27.10.00.79 6.374 μετρ.τόν. ιθ. Πετρέλαιο εξωτερικής καύσης άλλο από εκείνο των περιπτώσεων ιδ, ιε, ιστ, ιζ, και ιη 27.10.00.79 12.500 μετρ.τόν. κ. Προπάνιο 27.11.12.11 και 27.11.12.99 5.020 μετρ.τόν. κα. Βουτάνιο 27.11.13.90 11.368 μετρ.τόν. κβ. Υγραέριο μίγμα 27.11.12.99 (προπανίου και βουτανίου) 27.11.13.90 27.11.19.00 7.787 μετρ.τόν. κγ. Προπάνιο που παραλαμβάνεται απ` ευθείας από βιομηχανίες προκειμένου να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για καύσιμη ύλη (άρθρο 2 του ν.δ. 4359/64 σε συνδυασμό με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 5 του ν. 1038/80) 27.11.12.11 2.866 μετρ.τόν. κδ. Υγραέριο μίγμα (προπανίου και βουτανίου) που παραλαμβάνεται με τις αναφερόμενες στο υπό στοιχ. κγ διατάξεις 27.11.12.99 4.594 μετρ.τόν. κε. Ασφαλτος οδοστρωσίας 27.13.20.00 1.112 μετρ.τόν. κστ. Απασφαλτωμένο μαζούτ (Vacum Gas Oil) 27.10.00.79 5.100 μετρ.τόν.
ΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔ
2. Ο ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης για τα είδη των παραγράφων 1β, 1γ και 1δ εισπράττεται για τα τελωνιζόμενα στην περιοχή Δωδεκανήσου μειωμένος κατά 1.200 δραχμές το χιλιόλιτρο.
3. Η απόφαση αυτή, η οποία θα κυρωθεί με νόμο, ισχύει από 28 Ιουνίου 1989.
Αθήνα 27 Ιουνίου 1989
2. Ο ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης για τα είδη των παραγράφων 1β, 1γ και 1δ εισπράτεται για τα τελωνιζόμενα στην περιοχή Δωδεκανήσου μειωμένος κατά 1.200 δραχμές το χιλιόλιτρο.
3. Η απόφαση αυτή, η οποία θα κυρωθεί με νόμο, ισχύει από 28 Ιουνίου 1989.
———————————————————————–
Β. Αριθμ. πρωτ. 1069111/2155/8.6.1989
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Εχοντας υπόψη:
α) Τις διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 1858/1989 (ΦΕΚ 148/Α`) “Διαρρυθμίσεις στον ειδικό φόρο κατανάλωσης των επιβατικών αυτοκινήτων και άλλες διατάξεις”, με τις οποίες ορίζονται μειωμένοι συντελεστές ειδικού φόρου κατανάλωσης για τα καινούργια επιβατικά αυτοκίνητα αντιρρυπαντικής τεχνολογίας.
β) Τις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 2 του ίδιου νόμου με τις οποίες προβλέπονται ότι οι μειωμένοι αυτοί συντελεστές φόρου εφαρμόζονται και για καινούργια αυτοκίνητα παλαιάς τεχνολογίας, εφόσον αυτά πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις.
γ) Το γεγονός ότι στην πράξη παρουσιάσθηκαν περιπτώσεις ανοίγματος ενέγγυας ανέκκλητης πίστωσης για εξαιρετικά χαμηλό μέρος του τιμήματος, πράγμα που δεν ανταποκρίνεται στην αληθή έννοια του όρου “ενέγγυα ανέκλητη πίστωση για μέρος του τιμήματος” και στην πραγματική βούληση του νομοθέτη.
δ) Σχετική εισήγηση της Υπηρεσίας, προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν ερμηνευτικά προβλήματα και ενδεχόμενοι κίνδυνοι καταστρατηγήσεων.
Αποφασίζουμε
1. Η πρώτη περίπτωση της παραγράφου 1β του άρθρου 2 του ν. 1858/ 1989 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“Είχε ανοιχθεί ενέγγυα ανέκκλητη πίστωση σε ποσοστό 20% και πάνω του τιμήματος”.
2. Η απόφαση αυτή, η οποία θα κυρωθεί με νόμο, ισχύει από 1 Μαρτίου 1989.
Άρθρο 5
Ειδικός φόρος κατανάλωσης οινοπνευματωδών ποτών
Σχετικό: Κατά το άρθρο 20 του Ν. 2020/1992 (Α 34): “Αποσταγματοποιοί ή άλλοι επαγγελματίες, που διέθεσαν αποστάγματα από την έναρξη ισχύος του άρθρου 5 του ν. 1870/1989 (ΦΕΚ 250 Α`) και αποδεδειγμένα δεν επέρριψαν τον ειδικό φόρο κατανάλωσης, που προβλέπεται από το άρθρο αυτό, δύνανται, εντός δύο μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος άρθρου, να αποδώσουν αυτόν στο Δημόσιο, χωρίς προσαυξήσεις, πρόστιμα ή άλλες κυρώσεις. Σε περίπτωση μη απόδοσης του ανωτέρω φόρου, εντός της προθεσμίας αυτής, το εκπρόθεσμο, για την επιβολή των κυρώσεων, αρχίζει από τότε που έληγαν κανονικά οι προθεσμίες καταβολής του φόρου αυτού κατά περίπτωση”.
1. Αποστάγματα, λικέρ και άλλα οινοπνευματώδη ποτά καθώς και σύνθετα αλκοολούχα παρασκευάσματα των τύπων που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή ποτών, της δασμολογικής κλάσης 22,08 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας, υποβάλλονται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης, το ποσοστό του οποίου ορίζεται σε 10%.
2. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζεται με τον αυτό συντελεστή είτε πρόκειται για εισαγόμενα από το εξωτερικό είδη, είτε πρόκειται για εγχωρίως παραγόμενα.
Ως εγχωρίως παραγόμενα για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου νοούνται και τα μεταποιούμενα ή εμφιαλούμενα.
3. Η φορολογητέα αξία για την επιβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα είδη της παραγράφου 1 του παρόντος διαμορφώνεται ως εξής:
α) Για τα εγχωρίως παραγόμενα, από την τιμή πώλησης από τον παραγωγό.
β) Για τα εισαγόμενα, από τη φορολογητέα αξία της παρ. 3β του άρθρ. 3 του ν. 1477/1984 (ΦΕΚ 144/Α) όπως ισχύει, προσαυξανόμενη με το φόρο κατανάλωσης και τις λοιπές προβλεπόμενες κάθε φορά φορολογικές επιβαρύνσεις του οινοπνεύματος, πλην Φ.Π.Α.
4. Οι διατάξεις των παραγράφων 4 εδάφιο πρώτο, 5 εδάφια α` και β` και 7 του άρθρου 3 του ν. 1477/1984, καθώς και οι διατάξεις του άρθρου 18 του ν.δ. 4242/1962 (ΦΕΚ 135/Α) εφαρμόζονται ανάλογα και για τον ειδικό φόρο κατανάλωσης του παρόντος.
5. Η ισχύς του άρθρου αυτού αρχίζει από 11 Δεκεμβρίου 1989.
Άρθρο 6
Αύξηση συντελεστών του φόρου κατανάλωσης καπνοβιομηχανικών προϊόντων
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ με το άρθρο 72 του Ν. 2127/1993 (ΦΕΚ Α` 48).
Άρθρο 7
Υποκείμενο και αντικείμενο της εισφοράς
1. Επιβάλλεται εφάπαξ εισφορά:
α) Στο φόρο εισοδήματος των φυσικών προσώπων τα οποία φορολογούνται κατά τις διατάξεις του άρθρου 2 του π.δ. 129/1989 (ΦΕΚ Α` 62), καθώς και στο φόρο εισοδήματος που αναλογεί στα εισοδήματα σχολάζουσας κληρονομίας.
Επίσης, στο φόρο εισοδήματος των φυσικών προσώπων τα οποία φορολογούνται με βάση τις διατάξεις του άρθρου 5 του Ζ` Ψηφίσματος του έτους 1975 (ΦΕΚ Α` 23).
β) Στο συνολικό καθαρό εισόδημα ή κέρδος όλων ανεξαιρέτως των ημεδαπών ανώνυμων εταιριών, των δημόσιων, δημοτικών και κοινοτικών επιχειρήσεων και εκμεταλλεύσεων κερδοσκοπικού χαρακτήρα, των συνεταιρισμών και ενώσεών τους, των αλλοδαπών επιχειρήσεων που λειτουργούν με οποιαδήποτε μορφή εταιρίας και των αλλοδαπών οργανισμών, που φορολογούνται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 86 έως 103 του π.δ. 129/1989.
Δεν επιβάλλεται εισφορά στα πιο πάνω νομικά πρόσωπα που έχουν συσταθεί από 1.1.1989 και μετά.
2. Για την επιβολή της εισφοράς λαμβάνεται ως βάση:
α) Στα φυσικά πρόσωπα και στις σχολάζουσες κληρονομίες, το ποσό του φόρου εισοδήματος το οποίο αγαλογεί κατά το οικονομικό έτος 1989 στο συνολικό τους εισόδημα με βάση τις διατάξεις των παραγράφων 1 έως και 5 του άρθρου 9 του π.δ. 129/1989. Αν το ποσό του αναλογούντος κύριου και συμπληρωματικού φόρου δεν υπερβαίνει τις 170.000 δραχμές, δεν επιβάλλεται εφάπαξ εισφορά. Το ποσό του κύριου και συμπληρωματικού φόρου, που απομένει μετά από την αφαίρεση του ποσού της εφάπαξ εισφοράς που αναλογεί σε αυτό σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 4 του παρόντος, δεν μπορεί να είναι μικρότερο από τις εκατόν εβδομήντα χιλιάδες (170.000) δραχμές.
β) Στις επιχειρήσεις της περίπτωσης β` της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού, το συνολικό εισόδημα ή κέρδος, όπως αυτό προσδιορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 93 του π.δ. 129/1989, και του άρθρου 32 του ίδιου π.δ/τος προκειμένου για τεχνικές επιχειρήσεις, για χρονικό διάστημα δώδεκα (12) μηνών, που προκύπτει από ισολογισμούς που κλείνουν μετά τις 30.12.1988. Αν δεν υπήρχε υποχρέωση σύνταξης ισολογισμού, η εισφορά επιβάλλεται στο καθαρό εισόδημα ή κέρδος που αποκτήθηκε μέσα στο ημερολογιακό έτος 1988.
Από το πιο πάνω καθαρό εισόδημα ή κέρδος των επιχειρήσεων αυτών δεν αφαιρούνται:
αα) τα διανεμόμενα, με οποιαδήποτε μορφή, κέρδη.
ββ) Οι ζημίες που προέρχονται είτε από μεταφορά από προηγούμενα έτη, είτε από συμμετοχή σε προσωπικές εταιρίες, κοινοπραξίες, κοινωνίες και εταιρίες περιορισμένης ευθύνης.
γγ) Τα αφορολόγητα αποθεματικά που σχηματίσθηκαν με βάση τις διατάξεις οποιουδήποτε αναπτυξιακού νόμου.
Αντίθετα, αφαιρούνται, εφόσον συντρέχει περίπτωση, τα μερίσματα από μετοχές και ιδρυτικούς τίτλους από συμμετοχή σε άλλες ημεδαπές ανώνυμες εταιρίες, τα εισοδήματα που απαλλάσσονται της φορολογίας εισοδήματος με βάση τις διατάξεις του άρθρου 91 του π.δ. 129/1989, καθώς και τα εισοδήματα των επιχειρήσεων για τα οποία προβλέπεται απαλλαγή από τις διατάξεις του άρθρου 225 του ν. 1065/1980 (ΦΕΚ Α` 168) και του ν. 1416/1984 (ΦΕΚ Α` 18).
Αν η διαχειριστική περίοδος περιλαμβάνει χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του δωδεκαμήνου, η εισφορά επιβάλλεται στα καθαρά κέρδη που αναλογούν σε δωδεκάμηνη περίοδο, τα οποία εξευρίσκονται με επιμερισμό του συνόλου των καθαρών κερδών ανάλογα με τα ακαθάριστα έσοδα της δωδεκάμηνης χρονικής περιόδου και του υπόλοιπου χρονικού διαστήματος.
Άρθρο 8
Υπολογισμός της εισφοράς
1. Για τα φυσικά πρόσωπα και τη σχολάζουσα κληρονομία η έκτακτη εισφορά υπολογίζεται με συντελεστή πέντε τοις εκατό (5%) στο ποσό του κύριου και του συμπληρωματικού φόρου που προσδιορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης α` της παραγράφου 2 του άρθρου 7 του παρόντος.
2. Η έκτακτη εισφορά υπολογίζεται επί του προσδιοριζομένου κατά τις διατάξεις της περιπτώσης β` της παραγράφου 2 του άρθρου 7 του παρόντος συνολικού εισοδήματος ή κέρδους των ημεδαπών ανώνυμων εταιριών, των δημόσιων, δημοτικών και κοινοτικών επιχειρήσεων και εκμεταλλεύσεων κερδοσκοπικού χαρακτήρα, των συνεταιρισμών και ενώσεών τους, των αλλοδαπών επιχειρήσεων που λειτουργούν με οποιαδήποτε μορφή εταιρίας και των αλλοδαπών οργανισμών, με συντελεστή πέντε τοις εκατό (5%) για το ποσό μέχρι πέντε εκατομμύρια (5.000.000) δραχμές και με συντελεστή επτά τοις εκατό (7%) για το πέρα των πέντε εκατομμυρίων (5.000.000) δραχμών ποσό εισοδήματος ή κέρδους.
Άρθρο 9
Βεβαίωση της εισφοράς
1. Η εισφορά του παρόντος βεβαιώνεται οίκοθεν από τον προϊστάμενο της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας που είναι αρμόδιος για τη φορολογία του φυσικού ή νομικού προσώπου με βάση τους τίτλους βεβαίωσης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 65 του π.δ. 129/1989 που εφαρμόζεται και στα νομικά πρόσωπα με βάση το άρθρο 100 του ίδιου νομοθετικού διατάγματος, καθώς και τους ισολογισμούς που συνυποβάλλονται.
2. Για τον υπολογισμό της εισφοράς εκδίδεται εκκαθαριστικό σημείωμα, αντίγραφο του οποίου αποστέλλεται στον υπόχρεο.
3. Η προθεσμία άσκησης προσφυγής ή υποβολής αίτησης για διοικητική επίλυση της διαφοράς, καθώς και η άσκηση προσφυγής ενώπιον του αρμόδιου διοικητικού πρωτοδικείου, δεν αναστέλλει τη βεβαίωση και την είσπραξη της οφειλής που βεβαιώνεται κατά τις διατάξεις της παραγράφου 1.
4. Οι διατάξεις των άρθρων 57, 58, 59, 60, 61, 62,65, 66, 74, 75 και 100 του π.δ. 129/1989 καθώς και του ν. 4125/1960 (ΦΕΚ Α` 202), όπως ισχύουν, εφαρμόζονται αναλόγως και για την επιβολή αυτής της εισφοράς, επιφυλλασσομένων όσων ορίζονται στις προηγούμενες παραγράφους. Η εισφορά, που προκύπτει μετά από έλεγχο που διενεργείται από τον προϊστάμενο της αρμόδιας δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας, μπορεί να επιβάλλεται και με το οικείο φύλλο ελέγχου της φορολογίας εισοδήματος.
Άρθρο 10
Καταβολή της εισφοράς
1. Η εισφορά που επιβάλλεται με αυτόν τον νόμο καταβάλλεται σε τέσσερις (4) ίσες μηνιαίες δόσεις από τις οποίες η πρώτη μέχρι την τελευταία εργάσιμη, για τις δημόσιες υπηρεσίες, ημέρα του μήνα Ιανουαρίου 1990 και καθεμία από τις επόμενες μέχρι την τελευταία εργάσιμη, για τις δημόσιες υπηρεσίες, ημέρα των επόμενων μηνών.
Σε περίπτωση που βεβαιώνεται εισφορά μετά από το μήνα Ιανουάριο 1990 η πρώτη δόση καταβάλλεται μέχρι την τελευταία εργάσιμη, για τις δημόσιες υπηρεσίες, ημέρα του επόμενου μήνα από τη βεβαίωση και οι λοιπές στους υπόλοιπους 3 συνεχείς μήνες.
Αν το συνολικό ποσό της οφειλής δεν υπερβαίνει τις 30.000 δραχμές, καταβάλλεται εφάπαξ. Αν το συνολικό ποσό της οφειλής υπερβαίνει τις 30.000 δρχ., το ποσό καθεμιάς από τις δόσεις δεν μπορεί να είναι μικρότερο από τις 30.000 δραχμές.
2. Υπόχρεος σε καταβολή της εισφοράς είναι το φυσικό ή το νομικό πρόσωπο στο όνομα του οποίου βεβαιώνεται αυτή. Αν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του π.δ. 129/ 1989, η σύζυγος ευθύνεται για την καταβολή του ποσού της εισφοράς που προκύπτει με βάση το φόρο που αναλογεί στο συνολικό εισόδημά της.
Αν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων της παραγράφου 2 ή 3 του άρθρου 5 του π.δ. 129/1989, η σύζυγος ευθύνεται εις ολόκληρον για την καταβολή της εισφοράς που αναλογεί επιμεριστικώς στο εισόδημά της.
Οι υπόχρεοι που αναφέρονται στις περιπτώσεις α` και β` της παραγράφου 3 του άρθρου 52 του π.δ. 129/1989 ευθύνονται εις ολόκληρον, με εκείνους που βαρύνονται με την εισφορά, για την καταβολή της, έχουν όμως δικαίωμα αναγωγής.
Σε περίπτωση θανάτου του υποχρέου, οι κληρονόμοι του ευθύνονται για την καταβολή της εισφοράς, ανάλογα με το ποσοστό της κληρονομικής τους μερίδας.
Άρθρο 11
Έκπτωση εισφοράς
Σημ.: όπως tο άρθρο 11 ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ με την παρ.5 άρθρου 1 Ν.2753/1999, ΦΕΚ Α 249/17.11.1999, η οποία ισχύει για τα εισοδήματα ή τις δαπάνες που αποκτώνται ή πραγματοποιούνται, κατά περίπτωση, από την 1η Ιανουαρίου 1999 και μετά.
1. Από το ποσό της εισφοράς που βαρύνει τα φυσικά πρόσωπα, ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) λαμβάνεται υπόψη ως προσωπικό αφορολόγητο ποσό του υποχρέου, κατά το έτος που αυτή καταβλήθηκε από τον υπόχρεο.
2. Η καταβαλλόμενη από τα νομικά πρόσωπα που αναφέρονται στην περίπτωση β` της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του παρόντος εισφορά εκπίπτει κατά ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) από τα ακαθάριστα έσοδα του έτους μέσα στο οποίο καταβλήθηκε, προκειμένου να υπολογισθούν τα υποκείμενα σε φορολογία καθαρά κέρδη τους.
Άρθρο 12
Αύξηση τελών κυκλοφορίας αυτοκινήτων
Τα κατά τις ισχύουσες διατάξεις τέλη κυκλοφορίας για τα αυτοκίνητα οχήματα των περιπτώσεων α, β και γ της κατηγορίας Α της παραγράφου 1 του άρθρου 15 του ν. 2367/1953 (ΦΕΚ 82) αυξάνονται, από 1.1.1990, κατά είκοσι πέντε τοις εκατό (25%). Από την αύξηση αυτή εξαιρούνται τα Ι.Χ. επιβατικά αυτοκίνητά νέας (αντιρρυπαντικής) τεχνολογίας, όπως αυτά χαρακτηρίζονται με βάση την απόφαση 12141/22.5.1989 των Υπουργών Οικονομικών, Αναπληρωτή ΠΕΧΩΔΕ, και Μεταφορών και Επικοινωνιών (ΦΕΚ 377/Β).
Σχετικό: παρ.1 του άρθρου 9 του Ν.1884/1990 (Α 81): “Τα κατά τις ισχύουσες διατάξεις τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων οχημάτων και μοτοσυκλετών αυξάνονται από 1.1.1991 κατά είκοσι πέντε τοις εκατό (25%). Από την αύξηση αυτήν εξαιρούνται τα αυτοκίνητα οχήματα για τα οποία τα τέλη κυκλοφορίας αυξήθηκαν με τη διάταξη του άρθρου 12 του ν. 1870/1989 (ΦΕΚ Α`/250), καθώς και τα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσεως που έχουν χαρακτηρισθεί ή χαρακτηρίζονται, κατά τις διατάξεις που ισχύουν κάθε φορά, ως αυτοκίνητα νέας τεχνολογίας ή αντιρρυπαντικής τεχνολογίας.”
Άρθρο 13
Επικόλληση ειδικού σήματος επί των αυτοκινήτων
1. Οι υπόχρεοι στην καταβολή τελών κυκλοφορίας αυτοκινήτων οχημάτων γενικά, κατά την έννοια του άρθρου 16 του ν. 2367/1953 (ΦΕΚ 82Α), όπως ισχύουν κάθε φορά, υποχρεούνται να προμηθεύονται κατ` έτος ειδικό σήμα που θα επικολλάται επί του προσθίου αλεξινέμου των αυτοκινήτων αυτών ή άλλου εμφανούς σημείου.
Το σήμα αυτό αποτελεί ένδειξη ότι έχουν εξοφληθεί ολοσχερώς οφειλόμενα τέλη κυκλοφορίας και τα συνεισπραττόμενα με αυτά ποσά.
Προϋπόθεση για τη χορήγηση του ανωτέρω ειδικού σήματος αποτελεί η πλήρης και ολοσχερής εξόφληση των ληξιπρόθεσμων τελών και των συνεισπρατόμενων μ` αυτά ποσών, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα τυχόν οφειλόμενα παρελθόντων οικονομικών ετών.
2. Απαγορεύεται η κυκλοφορία των οχημάτων της προηγούμενης παραγράφου, εάν δεν έχει επικολληθεί το ειδικό σήμα.
Τα αρμόδια αστυνομικά όργανα αφαιρούν τις πινακίδες και την άδεια κυκλοφορίας των οχημάτων αυτών, όταν κυκλοφορούν ή σταθμεύουν και δεν έχουν επικολλημένο το ειδικό σήμα.
3. Η επιστροφή των πινακίδων και της άδειας κυκλοφορίας θα γίνεται μετά την εξόφληση των οφειλόμενων τελών και συνεισπραττόμενων μ` αυτά ποσών.
4. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται η ημερομηνία έναρξης της ισχύος των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο τύπος, το περιεχόμενο και ο τρόπος διάθεσης του σήματος, η διάρκεια της ισχύος του, η αξία αυτού, καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια αναγκαία για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.
5. Από της ισχύος του παρόντος νόμου καταργούνται οι διατάξεις του άρθρου 44 του ν. 1041/1980 (ΦΕΚ 75Α).
Άρθρο 14
Ταμειακές μηχανές
Η παράγραφος 3 του άρθρου 7 του ν. 1809/1988 “Καθιέρωση ηλεκτρονικών ταμειακών μηχανών και άλλες διατάξεις” (ΦΕΚ Α 222) αντικαθίσταται ως εξής:
“3. Η απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, που προβλέπεται από τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 1, δεν μπορεί να εκδοθεί αν δεν έχει χορηγηθεί άδεια καταλληλότητας, σε τέσσερις τουλάχιστον κατασκευαστές ηλεκτρονικών ταμειακών μηχανών, με τη διαδικασία της παραγράφου 1 του άρθρου 2”.
Άρθρο 15
Η ισχύς των διατάξεων του παρόντος νόμου αρχίζει από 7 Δεκεμβρίου 1989, εκτός αν άλλως ορίζεται σε αυτές.
Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.
Αθήνα, 21 Δεκεμβρίου1989
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤ.ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ
Οι Υπουργοί