Νόμος 1798 ΦΕΚ Α΄166/11.8.1988

Υπολογισμός και συντελεστές του φόρου κατανάλωσης καπνοβιομηχανικών προϊόντων και άλλες διατάξεις.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

Άρθρο 1
Υπολογισμός και συντελεστές του φόρου
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 72 του Ν.2127/1993 (ΦΕΚ Α 48)

Άρθρο 2
Φόρος εισαγόμενων καπνοβιομηχανικών προϊόντων για ατομική χρήση
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 72 του Ν.2127/1993 (ΦΕΚ Α 48)

Άρθρο 3
Καταργούμενες διατάξεις

1. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου καταργούνται οι διατάξεις:

α) Το άρθρο 4 του ν. 1499/1984 (ΦΕΚ 65) “Φορολογία κατανάλωσης καπνοβιομηχανικών προϊόντων και άλλες διατάξεις”.

β) Το άρθρο 42 του ν. 1676/1986 (ΦΕΚ 204) “Καθορισμός των συντελεστών του φόρου προστιθέμενης αξίας και ρύθμιση άλλων διατάξεων”.

2. Επίσης, καταργείται και κάθε άλλη γενική ή ειδική διάταξη, που είναι αντίθετη με τις διατάξεις του νόμου αυτού.

Άρθρο 4
Φορολογικές ρυθμίσεις

1. Οι από τις κείμενες διατάξεις επιβαλλόμενες στα αγαθά φορολογίες (ειδ. φόροι κατανάλωσης Φ.Π.Α., ρυθμιστικός φόρος και λοιποί φόροι, τέλη εισφορές και δικαιώματα υπέρ του Δημοσίου ή τρίτων) εξακολουθούν να εισπράττονται κατά οριζόμενα απ` αυτές και με βάση τη δασμολογική κατάταξη και κατονομασία των αγαθών στο ισχύον από 1.1.1988 τελωνειακό Δασμολόγιο εισαγωγής.

2. Για τον υπολογισμό των φορολογιών εισαγωγής στις συσκευασίες των εμπορευμάτων που εισάγονται πλήρεις εφαρμόζονται, ανάλογα, οι προκαταρκτικές διατάξεις του εκάστοτε ισχύοντος τελωνειακού Δασμολογίου Εισαγωγής, καταργουμένου του ν.δ/τος 1228/1972(ΦΕΚ 147/ Α`).

3. Η παράγραφος 1 του άρθρου 10 του ν.1573/1985(ΦΕΚ 201/Α`) αντικαθίσταται ως εξής:

“1. Η φορολογητέα αξία, που διαμορφώνεται σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 1 του ν.363/1976(ΦΕΚ 152/Α`) όπως ισχύει, δεν μπορεί να είναι μικρότερη της πράγματι πληρωθείσας ή πληρωτέας τιμής (τιμής αγοράς) συνοπολογιζομένων των ναύλων και ασφαλίστρων μέχρι του πρώτου τόπου προορισμού στο εσωτερικό της Χώρας κατά το μέρος που δεν έχουν συμπεριληφθεί στην παραπάνω τιμή”.

4. Η παράγραφος 1 του άρθρου 56 του ν.1402/1983 (ΦΕΚ 167/Α`) αντικαθίσταται ως εξής:

“1. Με την επιφύλαξη άλλων κοινοτικών διατάξεων, το καθεστώς της προσωρινής εξαγωγής εμπορευμάτων για τελειοποίηση και επανεισαγωγή, εφαρμόζεται ανάλογα και για τα εγχώρια προϊόντα που αποστέλλονται για το σκοπό αυτόν στα λοιπά κράτη – μέλη της Ε.Ο.Κ.”

5. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης του Παρ/τος ΙΙΙ του ν.1477/1984 (ΦΕΚ 144/Α`) δεν εισπράττεται προκειμένου περί φορτηγών αυτοκινήτων Δ.Χ. που παραλαμβάνονται από επιχειρήσεις που έχουν συσταθεί κατά τις διατάξεις του ν.383/1976 (ΦΕΚ 182/Α`) ή του ν.δ/τος 1060 /1971 (ΦΕΚ 268/Α`).

6. Η παράγραφος 8 του άρθρου 35 του ν.1563/1985 (ΦΕΚ 151/Α`) αντικαθίσταται ως εξής:

“8. Η ισχύς του παρόντος άρθρου αρχίζει από 6 Μαΐου 1985 εκτός από την παράγραφο 5 αυτού”.

7. Από 1ης Ιανουαρίου 1988 οι διατάξεις του ν.δ/τος 3517/1956 (ΦΕΚ 172/Α`) “περί ελευθέρας εισαγωγής χρυσού άνευ τελωνειακών ή συναλλαγματικών διατυπώσεων κ.λπ.” καταργούνται.

8. Η ισχύς του παρόντος άρθρου αρχίζει από 1.1.1988 με εξαίρεση τις παραγράφους 4 και 6, των οποίων η ισχύς αρχίζει από 1.1.1986 και 6.5.1985, αντίστοιχα.

Άρθρο 5
Ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης πετρελαιοειδών προϊόντων

1. Ο ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 4 του ν 1038/80, όπως αυτές τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν μεταγενέστερα για τα παρακάτω πετρελαιοειδή προϊόντα ορίζεται από 11.1.1988 ως εξής:

2. Ο ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης για τα είδη των παραγράφων 1α, 1β, 1γ και 1δ εισπράττεται για τα τελωνιζόμενα στην περιοχή Δωδεκανήσου μειωμένος κατά 1200 δρχ. το χιλιόλιτρο.

3. Η ισχύς του παρόντος άρθρου αρχίζει από 11 Ιανουαρίου 1988.

Άρθρο 6
Ο τρόπος κάλυψης των εσόδων των οργανισμών, ταμείων και λοιπών νομικών προσώπων που επηρεάζονται από την εφαρμογή του φόρου προστιθέμενης αξίας σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 1642/1986 (άρθρο 57) θα ρυθμιστεί με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών.

Άρθρο 7
Επιβολή ειδικού φόρου κατανάλωσης στις μπανάνες
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από 21.9.1998 με το άρθρο 6 Ν.2648/1998 Α 238/22.10.1998.

Άρθρο 8
Μείωση ειδικού φόρου κατανάλωσης δρομώνων ίππων
Ο συντελεστής του ειδικού φόρου κατανάλωσης που επιβάλλεται, με τις διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 1477/1984 και των Πινάκων Α και Β του προσαρτημένου στο νόμο αυτό παραρτήματος ΙΙΙ, στους δρόμωνες ίππους, μειώνεται από σαράντα στα εκατό (40%) σε είκοσι στα εκατό (20 %).

Άρθρο 9
Τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτων που κυκλοφορούν σε κλειστούς χώρους
Αυτοκίνητα φορτηγά ιδιω6τικής χρήσης που κυκλοφορούν αποκλειστικά εντός ιδιωτικών κλειστών χώρων επιχειρήσεων, βάσει ειδικής άδειας κυκλοφορίας, που χορηγείται από την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών, δεν υπόκεινται στα προβλεπόμενα από τις διατάξεις του ν. 2367/ 1953 (ΦΕΚ 82), όπως ισχύουν, τέλη κυκλοφορίας.

Άρθρο 10
Ειδικός φόρος κατανάλωσης στα παιγνιόχαρτα και στο αλάτι

1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 24 του ν. 1591/1986 (ΦΕΚ 50) αντικαθίσταται ως εξής: “1. Επιβάλλεται φόρος με την ονομασία “ειδικός φόρος κατανάλωσης” στα παιγνιόχαρτα και στο αλάτι κάθε τύπου και είδους που κατασκευάζονται ή παράγονται στο εσωτερικό ή εισάγονται από το εξωτερικό. Ως κατασκευή ή παραγωγή θεωρείται, για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου, και κάθε επεξεργασία ή συσκευασία των ειδών αυτών.

Ο φόρος ορίζεται ως εξής:

Α. Παιγνιόχαρτα δασμολογικής διάκρισης της Σ.Ο. (Συνδυασμένης Ονοματολογίας) με κωδικό 9504.40.00:

α) από χαρτόνι ποσοστό 120%

β) από λοιπές ύλες ποσοστό 150%

Β. Αλάτι δασμολογικών διακρίσεων της Σ.Ο. (Συνδυασμένης Ονοματολογίας) με κωδικούς 2501.00.91 και 2501.00.99 ποσοστό 15%”.

2. Η παράγραφος 2 του άρθρου 24 του ν. 1591/1986 αντικαθίσταται ως εξής:

“2. Για τον προσδιορισμό της φορολογητέας αξίας εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις βάσει των οποίων προσδιορίζεται η αξία στην οποία επιβάλλεται ο ειδικός φόρος κατανάλωσης του άρθρου 3 του ν. 1477/1984 (ΦΕΚ 144)”.

3. Στην περίπτωση β της παραγράφου 4 του άρθρου 24 του ν. 1591/ 1986 προστίθεται εδάφιο δεύτερο που έχει ως εξής:

“Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης που επιβάλλεται στο πωλούμενο αλάτι από τις κρατικές αλυκές καταβάλλεται στο Δημόσιο Ταμείο μαζί με την αξία του αλατιού και εισάγεται στον Κωδικό Αριθμό που προβλέπεται για το έσοδο από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης του εγχωρίως παραγόμενου αλατιού”.

4. Στην παράγραφο 7 του άρθρου 24 του ν. 1591/1986 προστίθεται εδάφιο δεύτερο που έχει ως εξής:

” Με όμοιες αποφάσεις θα ορίζονται τα δικαιολογητικά και η διαδικασία που απαιτούνται για τη διαπίστωση ότι το παραλαμβανόμενο αλάτι προορίζεται για σκοπούς για τους οποίους δεν προβλέπεται επιβολή φόρου σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1″.

5. Η παράγραφος 9 του άρθρου 24 του ν. 1591/1986 καταργείται.

Άρθρο 11
Ρύθμιση θεμάτων Δ.Ε.Τ.Ε. και Δ.Ε.Χ.Ε.

1. Από το συνολικό ποσό του λογαριασμού των Δικαιωμάτων Εκτελέσεως Τελωνειακών Εργασιών (Δ.Ε.Τ.Ε.) που εισπράττεται κατ’ έτος, καταβάλλονται κατά σειρά οι ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις αποζημίωσης των τελωνειακών υπαλλήλων, η υπέρ του Τ.Α.Υ.Τ.Υ. εισφορά ανερχόμενη σε 17% του συνόλου των εισπραττομένων Δ.Ε.Τ.Ε., σύμφωνα με τις διατάξεις του α.ν. 941/1949 όπως ισχύει και το προβλεπόμενο από τις διατάξεις του άρθρου 17 παρ. 1 εδάφιο β` του ν. 1505/84 επίδομα εξομάλυνσης.

2. Από το συνολικό ποσό του ξεχωριστού λογαριασμού Δ.Ε.Χ.Ε. που εισπράττεται κατ’ έτος από την Τελωνειακή Υπηρεσία και αποδίδεται στο Γενικό Χημείο του Κράτους για την πληρωμή των δικαιούχων υπαλλήλων του καταβάλλονται κατά σειρά οι ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις αποζημίωσης των υπαλλήλων του Γενικού Χημείου του Κράτους σε συνδυασμό με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 94 του ν. 1041/1980 και το προβλεπόμενο από τις διατάξεις του άρθρου 17 παράγραφος 1 εδάφιο β` του ν. 1505/1984 επίδομα εξομάλυνσης.

3. Μετά την καταβολή των κατά τα ανωτέρω υποχρεώσεων του λογαριασμού Δ.Ε.Τ.Ε. μέσα στο έτος που γεννήθηκαν, τυχόν υπάρχοντα περισσεύματά του θα παραμένουν στο λογαριασμό Δ.Ε.Τ.Ε. και στο επόμενο έτος θα περιέρχονται στον κρατικό προϋπολογισμό, θα εμφανίζονται στη συνέχεια σαν έξοδα σε ειδικό κωδικό αριθμό εξόδων και θα διατίθενται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών για την αντιμετώπιση ειδικών αναγκών βελτίωσης, είτε της εν γένει υποδομής της τελωνειακής υπηρεσίας, είτε των χώρων εργασίας των τελωνειακών υπαλλήλων δια ανεγέρσεως νέων κτιρίων. Η χρηματοδότηση της βελτίωσης ή ανέγερσης κτιρίων γίνεται με ειδική επιχορήγηση των κατά τόπους οικείων νομαρχιακών ταμείων.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 3 του άρθρου 33 του Ν. 1882/1990 (Α 43).

4. Η διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 15 του ν. 754/1978 καταργείται.

5. Εκκρεμείς οφειλές των πιο πάνω λογ/σμών κατά την έναρξη της ισχύος της διάταξης αυτής από οποιαδήποτε αιτία διαγράφονται.

6. Αντίθετες διατάξεις προηγούμενων νόμων καταργούνται.

Άρθρο 12
Φόρος κατανάλωσης οινοπνεύματος

1. Ο φόρος κατανάλωσης του οινοπνεύματος, που επιβάλλεται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1 και 2 του Κώδικα των νόμων “περί φορολογίας του Οινοπνεύματος”, όπως οι διατάξεις αυτές τροποποιήθηκαν με το άρθρο 43 του ν. 1591/ 21.1.1986, ορίζεται ως εξής:

α) Για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρου εγχώριου οινοπνεύματος δραχμές (150) εκατόν πενήντα.

β) Για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρου εγχώριου αποστάγματος οίνου δραχμές (75) εβδομήντα πέντε.

γ) Για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρου εγχώριου οινοπνεύματος, που προορίζεται για την παρασκευή οίνων ελεγχόμενης ονομασίας προέλευσης, δραχμές (75) εβδομήντα πέντε.

δ) Για το οινόπνευμα, που σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα των νόμων “περί φορολογίας του οινοπνεύματος” μετουσιώνεται κατά τρόπο ώστε να μη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πόση, μυρεψία ή φαρμακευτική χρήση και καταναλώνεται μέσα στο κράτος, για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρου οινοπνεύματος, δραχμές (10) δέκα..

2. Για το οινόπνευμα ή οινοπνευματικά προϊόντα που εισάγονται από το εξωτερικό, ο κατά την παράγραφο 1 φόρος ορίζεται:

α. Για οινόπνευμα κάθε δύναμης, φόρος κατανάλωσης δραχμές (150) εκατόν πενήντα, κατά χιλιόγραμμο άνυδρου οινοπνεύματος.

β. Για οινοπνευματώδη ποτά ή χημικά προϊόντα ή φαρμακευτικά ή βιομηχανικά, φόρος κατανάλωσης δραχμές (150) εκατόν πενήντα, για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρου οινοπνεύματος, που περιέχουν.

γ. Οι οίνοι που εισάγονται από το εξωτερικό και έχουν οινοπνευματικό βαθμό πάνω από 12 καταβάλλουν, για το οινόπνευμα που περιέχουν πάνω από το οινοπνευματικό βαθμό 12, φόρο κατανάλωσης δραχμές (150) εκατόν πενήντα, για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρου οινοπνεύματος.

3. Επί της πιο πάνω οριζόμενης τιμής των (75) εβδομήντα πέντε δραχμών για το χιλιόγραμμο άνυδρο του αποστάγματος οίνου ισχύουν οι συντελεστές που αναφέρονται στο άρθρο 6 του ν. 1477/2.7.1984, οπότε ο φόρος κατανάλωσης του αποστάγματος διαμορφώνεται στο συνολικό ποσό των (131,25) εκατόν τριάντα μία δραχμών και είκοσι πέντε λεπτών, μέχρι 31.12.1988.

4. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου ρυθμίζονται με αποφάσεις του Υπουργού των Οικονομικών, που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Άρθρο 13
Ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης πετρελαιοειδών προϊόντων

1. Ο Ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 1038/1980, όπως αυτές τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν μεταγενέστερα για τα παρακάτω πετρελαιοειδή προϊόντα, ορίζεται από 11.4.1988 ως εξής:

2. Ο ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης για τα είδη των παραγράφων 1α, 1β και 1γ εισπράττεται για τα τελωνιζόμενα στην περιοχή Δωδεκανήσου μειωμένος κατά 1.200 δρχ. το χιλιόλιτρο.

3. Η ισχύς του παρόντος άρθρου αρχίζει από 11 Απριλίου 1988.

Άρθρο 14
Ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης πετρελαιοειδών προϊόντων
1. Ο ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 1038/1980, όπως αυτές τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν μεταγενέστερα για τα παρακάτω πετρελαιοειδή προϊόντα, ορίζεται από 29.4.1988 ως εξής:

Άρθρο 15
Ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης πετρελαιοειδών προϊόντων

1. Ο ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 1038/1980, όπως αυτές τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν μεταγενέστερα για τα παρακάτω πετρελαιοειδή προϊόντα, ορίζεται από 4.6.1988 ως εξής:

2. Ο ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης για τα είδη των παραγράφων 1β, 1γ και 1δ εισπράττεται για τα τελωνιζόμενα στην περιοχή Δωδεκανήσου μειωμένος κατά 1.200 δρχ. το χιλιόλιτρο. 3. Η ισχύς των διατάξεων του παρόντος άρθρου αρχίζει από 14.6.1988, πλην της περίπτωσης α της παραπάνω παραγράφου 1 που ισχύει από 1.1.1988.

Άρθρο 16

1. Οι απαλλαγές που προβλέπονται από τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 490/1976 (ΦΕΚ 331 /Α`) όπως αυτές ισχύουν, παρέχονται και στους παρακάτω ανάπηρους: Α. Στους ανάπηρους Έλληνες πολίτες και πολίτες των άλλων κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με κατοικία στην Ελλάδα, οι οποίοι:». “α) έχουν πλήρη παράλυση των κάτω ή άνω άκρων ή αμφοτερόπλευρων ακρωτηριασμό αυτών” β) εμφανίζουν σοβαρή κινητική αναπηρία: (αα) του ενός ή και των δύο κάτω άκρων με ποσοστό αναπηρίας συνολικά όχι μικρότερο του 67% (ββ) του ενός ή και των δύο κάτω άκρων με συμμετοχή κινητικής αναπηρίας του ενός ή και των δύο άνω άκρων, με ποσοστό αναπηρίας συνολικά όχι μικρότερο του 67% από τα οποία τα 40% τουλάχιστον από το ένα κάτω άκρο.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 30 παρ.3 3943/2011,ΦΕΚ Α 66,αντικαταστάθηκε πάλι με την παρ.1.α. άρθρου 18 Ν.4110/2013,ΦΕΚ Α 17/23.1.2013

Β. Στους τυφλούς Έλληνες πολίτες και πολίτες των άλλων κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με κατοικία στην Ελλάδα, εφόσον έχουν ολική και από τους δύο οφθαλμούς τύφλωση, με ποσοστό αναπηρίας 100%.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 30 παρ.3 3943/2011,ΦΕΚ Α 66,αντικαταστάθηκε πάλι με την παρ.1β άρθρου 18 Ν.4110/2013,ΦΕΚ Α 17/23.1.2013

Γ. Στους Έλληνες πολίτες και πολίτες των άλλων κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με κατοικία στην Ελλάδα, οι οποίοι:

α. Είναι νοητικά καθυστερημένοι με δείκτη νοημοσύνης κάτω του 40%, ή

β. πάσχουν από αυτισμό, εφ` όσον αυτός συνοδεύεται από επιληπτικές κρίσεις ή πνευματική καθυστέρηση ή οργανικό ψυχοσύνδρομο, οι οποίοι, εξαιτίας των παθήσεων αυτών έχουν καταστεί ανάπηροι, με συνολικό ποσοστό αναπηρίας από εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και άνω, είναι ανίκανοι για εργασία και έχουν ανάγκη βοηθείας ή

γ. πάσχουν από μεσογειακή αναιμία ή

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 30 παρ.3 3943/2011,ΦΕΚ Α 66,αντικαταστάθηκε πάλι με την παρ.1γ άρθρου 18 Ν.4110/2013,ΦΕΚ Α 17/23.1.2013

“δ. Πάσχουν από νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου ή είναι νεφροπαθείς μεταμοσχευμένοι.”

Σημ.: όπως το στοιχείο δ΄ αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 παρ.14 Ν.3583/2007, ΦΕΚ Α 142/28.6.2007.

2. Το παραλαμβανόμενο επιβατικό αυτοκίνητο πρέπει να έχει κυλινδρισμό κινητήρα μέχρι 1.650 κυβικά εκατοστά. Κατ` εξαίρεση, οι ανάπηροι που έχουν πλήρη παράλυση των κάτω άκρων ή αμφοτερόπλευρο ακρωτηριασμό αυτών, με ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω μπορούν να παραλαμβάνουν επιβατικό αυτοκίνητο με κυλινδρισμό κινητήρα μέχρι 2.650 κυβικά εκατοστά και οι ανάπηροι που έχουν πλήρη παράλυση των κάτω άκρων ή αμφοτερόπλευρο ακρωτηριασμό αυτών με ποσοστό αναπηρίας 100% μπορούν να παραλαμβάνουν επιβατικό αυτοκίνητο με κυλινδρισμό κινητήρα μέχρι 3.650 κυβικά εκατοστά.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 2 παρ.9 Ν.3583/2007, ΦΕΚ Α 142/28.6.2007.

3. Στους ανήλικους ανάπηρους των παραπάνω κατηγοριών που δικαιούνται ατέλειας, το δικαίωμα αυτό παραχωρείται σ` εκείνον που ασκεί τη γονική μέριμνα ή για οποιοδήποτε λόγο έχει την επιτροπεία, ο οποίος δύναται να εισάγει με τις διατάξεις αυτές ένα επιβατικό αυτοκίνητο έστω και αν ασκεί τη γονική μέριμνα ή την επιτροπεία σε περισσότερους ανήλικους ανάπηρους.

Επίσης, η απαλλαγή από τα τέλη κυκλοφορίας που δικαιούνται οι ανήλικοι ανάπηροι των παραπάνω κατηγοριών, δύναται να παραχωρείται έως την ενηλικίωσή τους στο πρόσωπο που ασκεί τη γονική μέριμνα ή για οποιονδήποτε λόγο έχει την επιτροπεία τους για ένα μόνο όχημα, έστω και αν ασκεί τη γονική μέριμνα ή την επιτροπεία σε περισσότερους ανήλικους αναπήρους. Σε περίπτωση θανάτου αναπήρου, για λογαριασμό του οποίου είχε χορηγηθεί στα ως άνω πρόσωπα η προαναφερθείσα απαλλαγή από τα τέλη κυκλοφορίας, τα τέλη κυκλοφορίας οφείλονται από το επόμενο ημερολογιακό έτος εκείνου του θανάτου του αναπήρου
Όπως τροποποιήθηκε με το Άρθρο 29 ΝΟΜΟΣ 4538/2018 και ισχύει από 15/5/2018
Δες την εξέλιξη της παραγράφου

4. Από 1.1.2013 το ποσοστό αναπηρίας καθορίζεται με βάση τη γνωμάτευση των οικείων υγειονομικών επιτροπών του Κ.Ε.Π.Α. «ή της Α.Σ.Υ.Ε.» και δεν γίνονται δεκτές από τις τελωνειακές «ή φορολογικές» αρχές γνωματεύσεις άλλων επιτροπών.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με τις παραγράφους 3 και 4 αντίστοιχα του άρθρου 38 Ν.4141/2013, ΦΕΚ Α 81/5.4.2013.

Εξαιρετικά, για το έτος 2014, γίνονται δεκτές, με την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματος του Δημοσίου, οι αιτήσεις για τη χορήγηση των προβλεπόμενων απαλλαγών του άρθρου 1 του ν. 490/1976 (Α` 331) με την προϋπόθεση ότι οι αιτούντες έχουν υποβάλει αίτημα παραπομπής στα ΚΕ.Π.Α. για την έκδοση ιατρικής βεβαίωσης, κατ` εφαρμογή της αριθμ. Δ.18 Α 5038263 ΕΞ 2013/24.10.2013 κ.υ.α. (Β` 2710), το έτος 2013 ή στην Α.Σ.Υ.Ε. το 2014. Στην περίπτωση που συνεπεία της σχετικής ιατρικής βεβαίωσης του ΚΕ.Π.Α. ή της Α.Σ.Υ.Ε., η οποία προσκομίζεται στις αρμόδιες αρχές εντός τριάντα ημερών από την έκδοση της και το αργότερο μέχρι 31.10.2014 για την αντιστοίχιση των παθήσεων σύμφωνα με τις υπουργικές αποφάσεις του άρθρου 5 του παρόντος, οι αιτούντες δεν δικαιούνται τις απαλλαγές επιβάλλονται σε αυτούς, χωρίς την επιβολή προστίμου ή προσαυξήσεων, οι υπέρ του Δημοσίου ή τρίτων δασμοί, φόροι, εισφορές, δικαιώματα και τέλη ταξινόμησης και κυκλοφορίας σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. Ειδικότερα για τους αναπήρους με πλήρη παράλυση των κάτω άκρων (παραπληγία) ή αμφοτερόπλευρο ακρωτηριασμό γίνονται δεκτές για τα έτη 2013 και 2014 οι εκδοθείσες θετικές γνωματεύσεις των κατά το χρόνο έκδοσης αυτών αρμοδίων οργάνων για τη χορήγηση των προβλεπόμενων απαλλαγών του άρθρου 1 του ν.δ. 490/1976, εφόσον συντρέχουν και οι λοιπές νόμιμες προϋποθέσεις

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.2 άρθρου 13 Ν.4110/2013,ΦΕΚ Α 17/23.1.2013,και με το άρθρο τρίτο υποπαρ.Δ.2. Ν.4254/2014,ΦΕΚ Α 85/7.4.2014.

5. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας ή Εθνικής Άμυνας καθορίζεται η αντιστοίχιση των παθήσεων που ορίζονται στο παρόν άρθρο με τις παθήσεις και τα ποσοστά αναπηρίας που καθορίζονται από το ΚΕ.Π.Α. ή την Α.Σ.Υ.Ε..» Με την ίδια απόφαση ρυθμίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για τον τρόπο και το χρόνο εξέτασης των παραπάνω αναπήρων από το Κ.Ε.Π.Α.. ή την Α.Σ.Υ.Ε.

Σημ.: όπως οι λέξεις «ή την Α.Σ.Υ.Ε.» της παρ.5 προστέθηκαν με την παρ.5 άρθρου 38 Ν.4141/2013,ΦΕΚ Α 81/5.4.2013.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.2 άρθρου 13 Ν.4110/2013,ΦΕΚ Α 17/23.1.2013 ,αντικαταστάθηκε πάλι με το άρθρο τρίτο υποπαρ.Δ.2. Ν.4254/2014,ΦΕΚ Α 85/7.4.2014.

6. Οι διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 6, 2 και 4 του ν. 490/1976 εφαρμόζονται και στους παραπάνω ανάπηρους.

7. Το άρθρο 86 παρ. 2 του ν. 1041/1980 (ΦΕΚ. 75/Α`), όπως συμπληρώθηκε και αντικαταστάθηκε με τα άρθρα 59 του ν. 1591/1986 (ΦΕΚ 50/Α`) και 57 του ν. 1731/1987 (ΦΕΚ 161 /Α`) καταργείται.

8. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζεται κάθε άλλο θέμα για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.

Σημ.: όπως η παρ.8 προστέθηκε με το άρθρο 30 παρ.3β Ν.3943/2011,ΦΕΚ Α 66/31.3.2011.

Άρθρο 17
Στο άρθρο 126 Α του Τελωνειακού Κώδικα (ν. 1165/1918, ΦΕΚ 59) προστίθεται νέα παράγραφος 14, ως εξής:

“14. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μπορεί να ορισθεί ότι εξαιρείται από την παράδοση στον Ο.Δ.Δ.Υ. ένα ή περισσότερα αυτοκίνητα από εκείνα που έχουν κατασχεθεί ως αντικείμενα λαθρεμπορίας ή ως μεταφορικά μέσα λαθρεμπορευμάτων, καθώς και ότι ανατίθεται η φύλαξή τους σε ορισμένο τελωνείο.

Μετά την περιέλευση της κυριότητας των αυτοκινήτων αυτών στο Δημόσιο λόγω παρόδου των προθεσμιών που αναγράφονται στην παράγραφο 8, ο Υπουργός Οικονομικών με απόφασή του διαθέτει τα αυτοκίνητα αυτά είτε στις τελωνειακές αρχές που είναι αρμόδιες για τη δίωξη του λαθρεμπορίου και των ναρκωτικών, είτε στην Υπηρεσία Ελέγχου Διακίνησης Αγαθών και τα παραρτήματά της. Αν διαπιστωθεί ότι τα αυτοκίνητα αυτά δεν είναι κατάλληλα για τις ανάγκες των πιο πάνω υπηρεσιών, ο Υπουργός Οικονομικών με όμοια απόφασή του διατάσσει την απόδοσή τους στον Ο.Δ.Δ.Υ.. Αν μετά τη διάθεση του αυτοκινήτου που κατασχέθηκε διατάχθηκε αμετακλήτως με βούλευμα ή δικαστική απόφαση η απόδοση του στον ιδιοκτήτη, καταβάλλεται σε αυτόν ως πλήρης αποζημίωση μόνο ποσό ίσο με την αξία του αυτοκινήτου, όπως αυτή ορίζεται στην έκθεση κοστολόγησης, στην οποία υπολογίζονται ή όχι, κατά περίπτωση, οι δασμοί, οι φόροι και οι εισφορές που φέρεται ότι έχουν καταβληθεί, και που συντάσσεται αμέσως μετά την έκδοση της απόφασης του Υπουργού Οικονομικών για φύλαξη του αυτοκινήτου που κατασχέθηκε. Η έκθεση κοστολόγησης συντάσσεται στην περίπτωση αυτήν από τον προϊστάμενο του τελωνείου κατάσχεσης του αυτοκινήτου, τον αρμόδιο επιθεωρητή τελωνείων και ένα μηχανολόγο – μηχανικό της διεύθυνσης τεχνικών υπηρεσιών της οικείας νομαρχίας. Οι αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών της παραγράφου αυτής κοινοποιούνται στον Ο.Δ.Δ.Υ., καθώς και στην αρμόδια για τη σχετική λαθρεμπορία εισαγγελική αρχή. Στις περιπτώσεις της παραγράφου αυτής, οι κοινοποιήσεις που ενεργούνται από την εισαγγελική αρχή γίνονται προς το οικείο τελωνείο φύλαξης αντί για τον Ο.Δ.Δ.Υ.. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων”.

Άρθρο 18
Στο άρθρο 5 του ν. 1567/1985 (ΦΕΚ 171) προστίθεται παράγραφος 5, ως εξής:

“5. Τα χρησιμοποιούμενα από τις διωκτικές τελωνειακές αρχές αυτοκίνητα μπορούν να κινούνται σε ολόκληρο το οδικό δίκτυο της Χώρας, όλες τις ημέρες της εβδομάδας και όλο το εικοσιτετράωρο με έγγραφη εντολή του προϊσταμένου της αρμόδιας τελωνειακής υπηρεσίας, χωρίς να φέρουν τα ιδιαίτερα διακριτικά στοιχεία που προβλέπονται για τα αυτοκίνητα του Δημοσίου. Επίσης μπορούν να οδηγούνται από υπαλλήλους των υπηρεσιών αυτών, οι οποίοι διαθέτουν την απαιτούμενη για το είδος του αυτοκινήτου ερασιτεχνική άδεια οδήγησης και ορίζονται με απόφαση των προϊσταμένων τους. Ο αριθμός και το είδος των αυτοκινήτων, που χρησιμοποιούνται από κάθε τελωνειακή αρχή, ορίζονται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών. Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής και της παραγράφου 2 εφαρμόζονται αναλόγως και για την Υπηρεσία Ελέγχου Διακίνησης Αγαθών και τα παραρτήματά της”.

Άρθρο 19
Η παράγραφος 2 του άρθρου 58 του ν. 1642/1986 (ΦΕΚ 125/1986, τ. Α`) αντικαθίσταται από τότε που ίσχυσε ως εξής:

“2. Ο Υπουργός των Οικονομικών εγκρίνει και εντέλλεται με αποφάσεις του κάθε δαπάνη που είναι αναγκαία για την εκτέλεση και εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος νόμου. Με τις αποφάσεις αυτές εγκρίνεται και η καταβολή στους εφοριακούς υπαλλήλους, στους υπαλλήλους που είναι απεσπασμένοι στην Κεντρική Υπηρεσία των Διευθύνσεων Φορολογίας και Δημοσίας Περιουσίας του Υπ. Οικονομικών, την Υπηρεσία Ελέγχου Διακίνησης Αγαθών (Υ.Π.Ε.Δ.Α.) και τα παραρτήματα αυτής και τις οικονομικές εφορίες του Κράτους και στους επιθεωρητές οικονομικών εφοριών αμοιβής για την πέραν της πενθήμερης εργασίας τους απασχόλησή τους σε εθελοντική βάση.

Οι λεπτομέρειες γενικά ως προς τη συγκρότηση και λειτουργία των συνεργείων ελέγχου και ειδικότερα περί του συνολικού αριθμού ημερών και ωρών εργασίας κατά μήνα όσων υπαλλήλων θα μετέχουν σ` αυτά και περί την αμοιβή αυτών, καθορίζονται με τις κατά το προηγούμενο εδάφιο αποφάσεις ή του κατά το ν. 1588/1985 εξουσιοδοτούμενο από τον Υπουργό οργάνου.

Για την κάλυψη της κατά τα προηγούμενα εδάφια δαπάνης εγγράφεται στον προϋπολογισμό εξόδων του Υπουργείου Οικονομικών η απαιτούμενη πίστωση”.

Άρθρο 20

1. Εγκρίνονται οι επιστροφές του φόρου του άρθρου 5 του α.ν. 843/ 1948, που έγιναν μέχρι την ισχύ του παρόντος σε βάρος της πάγιας προκαταβολής των τελωνείων και των προσωρινών ενισχύσεων αυτής.

2. Η αποκατάσταση της προκαταβολής αυτής γίνεται με την έκδοση συμψηφιστικού χρηματικού εντάλματος σε βάρος των πιστώσεων του κρατικού προϋπολογισμού.

Άρθρο 21
Η εκκαθάριση και εντολή πληρωμής δαπανών του Δημοσίου, στη χρηματοδότηση των οποίων συμμετέχουν και οι Ευρωπαϊκές Κοινότητες, γίνονται συνολικά κατά προγράμματα ή δραστηριότητες και καταλογίζονται σε βάρος των πιστώσεων που έχουν γραφτεί στους οικείους κωδικούς αριθμούς της κατηγορίας των δαπανών σύνθετου περιεχομένου του προϋπολογισμού.

Άρθρο 22
Κύρωση αποφάσεων

1. Κυρώνονται και έχουν ισχύ νόμου από την έκδοσή τους οι ακόλουθες αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, οι οποίες δημοσιεύθηκαν στα αντίστοιχα φύλα της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως:

α) Αριθμ. 670/πολ. 17/20.1.1988 “περί δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος” ΦΕΚ 93 τ. Β` /19.2.1988.

β) Αριθμ. 843/πολ. 31/25.1.1988 ΦΕΚ 71 τ. 13/9.2.1988 “περί συμπληρώσεως ορισμένων διατάξεων της 670/πολ. 17/20.1.1988 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών.

γ) Αριθμ. 2602/πολ. 95/9.3.1988, ΦΕΚ 178 τ. Β`/ 31.3.1988 “περί συμπληρώσεως της 670/πολ. 17/20.1.1988 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών”.

2. Κυρώνεται και έχει ισχύ νόμου από την έκδοσή της η 5153/πολ. 61/ 24.5.1988 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, η οποία έχει ως εξής:

“Αθήνα, 25 Μαΐου 1988 Αριθ. Πρωτ. 5153 Πολ. 161

ΘΕΜΑ: Συμπλήρωση της με αριθμό 670/πολ. 17/20.1.1988 απόφασής μας.

ΑΠΟΦΑΣΗ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τη με αριθμ. 60/πολ. 17/20.1.1988 απόφασή μας.

2. Την ανάγκη υπαγωγής στις ρυθμίσεις αυτής, για λόγους ίσης μεταχείρισης, και των υποθέσεων οικονομικού έτους 1985 για διαχειρίσεις που έληξαν μέχρι 39.6.1985.

Αποφασίζουμε:

1. Στις ρυθμίσεις των διατάξεων του Κεφαλαίου Β` της απόφασής μας με αριθμό 670/πολ. 17/20.1.1988, όπως συμπληρώθηκε με τις αριθμ. 84/πολ. 31/ 25.1.1988 και 2602/πολ. 95/9.3.1988 αποφάσεις μας υπάγονται και οι ανέλεγκτες υποθέσεις φορολογίας εισοδήματος και λοιπών φορολογικών αντικειμένων που αφορούν σε διαχειρίσεις, οι οποίες άρχισαν πριν την 1.1.1985 και έκλεισαν μέχρι 30.6.1985, των επιτηδευματιών οι οποίοι στις διαχειρίσεις αυτές τήρησαν βιβλία και στοιχεία Γ` ή Δ` κατηγορίας του Κ.Φ.Σ.

2. Για τις υποθέσεις της προηγούμενης παραγράφου οι προθεσμίες που προβλέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 10 και 11 της με αριθμό 670/1988 απόφασης παρατείνονται επί ένα (1) μήνα.

3. Η απόφαση αυτή, που ισχύει από την έκδοση της, να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και να κυρωθεί με νόμο.

Άρθρο 23

1. Η ισχύς των διατάξεων των άρθρων 1, 2, 3 και 9 του παρόντος νόμου αρχίζει από 1.1.1988.

2. Η ισχύς των διατάξεων των υπόλοιπων άρθρων αρχίζει από τη δημοσίευση του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν αλλιώς ορίζεται σ αυτά.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 10 Αυγούστου 1988

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ Α. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΑΓΑΜ. ΚΟΥΤΣΟΓΙΩΡΓΑΣ

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ