Νόμος 179 ΦΕΚ Α΄204/26.9.1975
Περί ρυθμίσεως δικηγορικών τινων θεμάτων.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, απεφασίσαμε

Άρθρον 1

1. `Ελληνες το γένος διατελούντες Δικηγόροι παρά τοις Δικαστηρίοις της Αιθιοπίας ή διατελέσαντες Δικηγόροι παρά τοις αυτοίς δικαστηρίοις και μη συνταξιοδοτηθέντες, κεκτημένοι πτυχίου νομικού τμήματος Νομικής Σχολής, εγκαταλείποντες ή εγκαταλείψαντες εντός της τελευταίας πενταετίας οριστικώς την εν τη χώρα ταύτη μόνιμον εγκατάστασίν των, δύναται να διορίζωνται Δικηγόροι εν Ελλάδι μετά σύμφωνονγνώμην του οικείου Δικηγορικού Συλλόγου.

2. Οι ενδιαφερόμενοι δέον όπως υποβάλουν εντός προθεσμίας εξ μηνών από της αφίξεώς των εις την Ελλάδα σχετικήν αίτησιν εις το Υπουργείον Δικαιοσύνης επισυνάπτοντες:
α) αντίγραφον του πτυχίου των Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου,
β) πιστοποιητικόν του οικείου Δικηγορικού Συλλόγου περί των υπηρεσιακών των μεταβολών,
γ) πιστοποιητικόν εκ του μητρώου αρρένων ή προκειμένου περί γυναικών εκ του δηματολογίου ή, τέλος, προκειμένου περί μη πολιτών Ελλήνων, πιστοποιητικόν της αρμοδίας Αρχής αποδεικνύον ότι ο αιτών είναι `Ελλην την καταγωγήν και
δ) πιστοποιητικόν της οικείας Ελληνικής Προξενικής Αρχής, εξ ου να προκύπτη η μόνιμος εγκατάστασίς των εις την Αιθιοπίαν και το υπ` αυτών ασκούμενον λειτούργημα. Προκειμένου περί των εγκαταλειψάντων ήδη την Αιθιοπίαν, η κατά τα άνω εξάμηνος προθεσμία άρχεται από της ενάρξεως ισχύος του παρόντος νόμου.

3. Αι διατάξεις του άρθρου 3 της υπ` αριθ. 165/27.9.1963. Πράξεως του Υπουργικού Συμβουλίου “περί ειδικών μέτρων προστασίας των εξ Αιγύπτου Ελλήνων υπηκόων”, κυρωθείσης διά του Ν.Δ. 4377/1964 έχουν εφαρμογήν και επί των διά του παρόντος ρυθμιζομένων περιπτώσεων, εν σχέσει προς τα θέματα αναγνωρίσεως πτυχίου Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου της αλλοδαπής.

Άρθρον 2

1. Κυρούται και κτάται, από της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος, ισχύν νόμου η υπ` αριθ. 128599 από 4 Δεκεμβρίου 1973 απόφασις του Υπουργού της Δικαιοσύνης, δι` ης καθωρίσθη ο τρόπος υπολογισμού των ελαχίστων ορίων της παγίας περιοδικής αμοιβής των επί τοιαύτη αμοιβή παρεχόντων τας υπηρεσίας των Δικηγόρων εν τη περιφερεία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, δημοσιευθείσα εις το υπ` αριθ. 1427/ 5.2.1973 ΦΕΚ τ.Β` και έχουσα ως ακολούθως:
“Εν Αθήναις τη 4 Δεκεμβρίου 1973
Αριθ. πρωτ. 128599 ΑΠΟΦΑΣΙΣ
Θέμα: Περί του καθορισμού του ορθού τρόπου υπολογισμού των ελαχίστων ορίων της παγίας περιοδικής αμοιβής των επί τοιαύτη αμοιβή παρεχόντων τας υπηρεσίας των δικηγόρων.
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
`Εχοντες υπ` όψει:
α) την παρ. 2 του άρθρου 92 του Ν.Δ. 3026/1954 “περί του Κώδικος των Δικηγόρων”,
β) την υπ` αριθ. 128494/1954 απόφασιν ημών περί καθορισμού των ελαχίστων ορίων αμοιβής εν τη περιφερεία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, των επί παγία περιοπική αμοιβή παρεχόντων τας υπηρεσίας των Δικηγόρων,
γ) τας υπ` αριθμούς 21337/1959, 58798, 58799/1961, 38804/1967, 42704/1969, 118595/1972 και 121633/1973 ημετέρας αποφάσεις, δι` ων εχορηγήθησαν αυξήσεις των ελαχίστων ορίων των αμοιβών των εν λόγω Δικηγόρων,
δ) την υπ` αριθ. 93734/1972 απόφασιν ημών, δι` ης ετροποποιήθησαν αι Γενικαί Διατάξεις της υπ` αριθ. 128494/1954 προμνησθείσης αποφάσεως ημών και ωρίσθη ότι τα ελάχιστα όρια αμοιβής των Δικηγόρων Αθηνών προσαυξάνονται κατά 10% δι` εκάστην τριετίαν δικηγορικής υπηρεσίας παρά τη αυτώ εντολεί,
ε) την υπ` αριθ. 76630/1964 ημετέραναπόφασιν, δι` ης καθωρίσθη τι τα εν λόγω ελάχιστα όρια προσαυξάνονται κατά 10% δι` εκάστην δεκαετίαν δικηγορικής εν συνόλω υπηρεσίας των Δικηγόρων Αθηνών, στ) την υπ` αριθ. 6798/1966 ημετέραναπόφασιν περί εγκρίσεως καθορισμού των κατά τα άνω ελαχίστων ορίων,
ζ) τας διά των υπ` αριθ. 7077/1967 και 5726/1973 εγγράφων του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών διατυπούμενας γνώμης τούτου,
η) το γεγονός ότι διετυπώθησαν αμφισβητήσεις τινές περί του κύρους της εν λόγω υπ` αριθ. 6798/1966 αποφάσεως ημών με αποτέλεσμα την δημιουργίανποιάςτινος συγχύσεως εν σχέσει προς τον ορθόν τρόπον υπολογισμού των εν λόγω ελαχίστων ορίων και
θ) την υπ` αριθ. 77998/1973 ημετέρανερμηνευτικήνεγκύκλιον,
αποφασίζομεν:
Ορίζομεν ότι:
1) Αι υπό των υπό στοιχ. γ,δ και ε ανωτέρω, ημετέρων αποφάσεων, δοθείσαι αυξήσεις ή προσαυξήσεις των ως είρηται ελαχίστων ορίων αμοιβής αυξάνουν τα όρια ταύτα υπολογιζόμεναι κεχωρισμένως απ` αλλήλων και αλληλοδιαδόχως, ιδία αι χορηγούμεναι λόγω συμπληρώσεως τριετιών και δεκαετιών, το δε προκύπτον ούτω τελικόν άθροισμα θα αποτελή την βάσιν πάσης μεταγενεστέρας αυξήσεως ή προσαυξήσεως.
β) Επί του ούτω κατά τα άνω τελικώς διαμορφουμένου ελαχίστου ορίου περιοδικής αμοιβής έχει εφαρμογήν ο υπό της υπ` αριθ. 93734/1962 αποφάσεως ημών τιθεμένος περιορισμός, συμφώνως τω οποίω το εκ τριετιών δικαιούμενον ποσόν προσαυξήσεως δεν δύναται να υπερβαίνη εν τω συνόλω του το 1/2 του ισχύοντος ελαχίστου ορίου της παγίας περιοδικής αμοιβής.
2) Η αληθής έννοια της παρ. IV των Γενικών Διατάξεων της ως άνω υπ` αριθ. 128494/1954 αποφάσεως ημών είναι ότι ως μείζον ποσόν νοείται είτε τούτο καθωρίσθη προ της ενάρξεως ισχύος της εν λόγω αποφάσεως είτε μετ` αυτήν είτε συμβατικώς ή οικειοθελώς είτε εκ χορηγήσεως οιασδήποτε ετέρας προσθέτου παροχής εξ οιουδήποτε λόγου και αιτίας, βάσει οιασδήποτε διατάξεως Νόμου, υπουργικής εν γένει αποφάσεως ή ετέρας αποφάσεως οιουδήποτε άλλου αρμοδίου οργάνου. Εις το εν λόγω μείζον ποσόν αμοιβής όπερ αποτελεί ελάχιστον όριον, συμφώνως τη παρ. ΙΥ της υπ` αριθμόν 128494/1954 αποφάσεως ημών, θα υπολογίζεται και θα προστίθεται, κατά τον υπό του εδαφ. α` της παρ. 1 της παρούσης αναφερόμενον τρόπον υπολογισμού, πάσα μεταγενεστέρααύξησις ή προσαύξησις, οπωσδήποτε και οθενδήποτε χορηγουμένη. Το εδ. β` της προηγουμένης παραγράφου έχει εφαρμογήν και εν προκειμένω.
3) Διά διαφοράς αποδοχών προκυπτούσας συνεπεία γενομένου κατά το παρελθόν τρόπου υπολογισμού διαφόρου του υπό του εδ. α` της παρ. 1 της παρούσης οριζομένου και αφορώσας τον μέχρι της δημοσιεύσεως ταύτης διαδραμόνταχρόνον, δεν γεννάται δικαίωμα δυνάμει της παρούσης. Η ισχύς της παρούσης άρχεται από της δημοσιεύσεώς της διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως. Η παρούσα δημοσιευθήτω διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως”.

2. Αι διατάξεις της κυρουμένης αποφάσεως εφαρμόζονται αναλόγως και επί του καθορισμού του ελαχίστου ορίου της αμοιβής και των επί παγία περιοδική αμοιβή παρεχόντων τας υπηρεσίας των Δικηγόρων εν τη περιφερεία των λοιπών Δικηγορικών Συλλόγων του Κράτους.

3. Εκ διαφορών αφορωσών εις αμοιβάς διά το από 5.12.1973 μέχρι της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος χρονικόν διάστημα, δεν γεννάται απαίτησις βάσει της διά του παρόντος κυρουμένης υπουργικής αποφάσεως, πλην αν περί τούτων εξεδόθησαν αμετάκλητοι δικαστικαί αποφάσεις.

Άρθρον 3
Η ισχύς του παρόντος άρχεται από της δημοσιεύσεως αυτού διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως.

Ο παρών νόμος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ΄ Ημών σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.

Εν Αθήναις τη 22 Σεπτεμβρίου 1975

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ