Νόμος 1636 ΦΕΚ Α΄106/18.7.1986

Κύρωση Σύμβασης για τη φυσική προστασία του πυρηνικού υλικού.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

Άρθρο πρώτο
Κυρώνεται και έχει την ισχύ που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος η Σύμβαση για τη Φυσική προστασία του πυρηνικού υλικού που υπογράφτηκε στη Βιέννη στις 3 Μαρτίου 1980 της οποίας το κείμενο σε πρωτότυπο στη γαλλική γλώσσα και σε μετάφραση στην ελληνική έχει ως εξής:

Επίσημη μετάφραση Φ09318/1 048

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΗΝΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΥΡΗΝΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παράγραφο 1 της Τροποποίησης που κυρώθηκε με τον Ν.3990/2011,ΦΕΚ Α 159/13.7.2011.

ΤΑ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΚΡΑΤΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ,

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ το δικαίωμα όλων των Κρατών να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν την πυρηνική ενέργεια για ειρηνικούς σκοπούς και τα νόμιμο ενδιαφέρον τους για τα ενδεχόμενα οφέλη τα οποία απορρέουν από την ειρηνική εφαρμογή της πυρηνικής ενέργειας,

ΟΝΤΑΣ ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΑ για την ανάγκη διευκόλυνσης της διεθνούς συνεργασίας και της μεταφοράς της πυρηνικής τεχνολογίας για την ειρηνική εφαρμογή της πυρηνικής ενέργειας,

ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ ότι η φυσική προστασία είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία της δημόσιας υγείας, της ασφάλειας, του περιβάλλοντος και για την εθνική και διεθνή προστασία,

ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ τους σκοπούς και τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, όσον αφορά στη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας και την προώθηση της καλής γειτονίας και των φιλικών σχέσεων και της συνεργασίας μεταξύ των Κρατών,

ΘΕΩΡΩΝΤΑΣ ότι, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του Άρθρου 2 του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών “Όλα τα μέλη θα απέχουν, στις διεθνείς σχέσεις τους, από την απειλή ή τη χρήση βίας κατά της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οποιουδήποτε Κράτους, ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, ασυμβίβαστο με τους σκοπούς των Ηνωμένων Εθνών”,

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΝΤΑΣ τη Διακήρυξη για τα Μέτρα Εξάλειψης της Διεθνούς Τρομοκρατίας, η οποία προσαρτάται στο ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης 49/60, της 9ης Δεκεμβρίου 1994,

ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να αποτρέψουν τους πιθανούς κινδύνους οι οποίοι ελλοχεύουν από την παράνομη διακίνηση, την παράνομη λήψη και χρήση πυρηνικού υλικού και τις δολιοφθορές του πυρηνικού υλικού και των πυρηνικών εγκαταστάσεων, και παρατηρώντας ότι η φυσική προστασία κατά των πράξεων αυτών έχει καταστεί θέμα αυξανόμενης εθνικής και διεθνούς ανησυχίας,

ΑΝΗΣΥΧΩΝΤΑΣ ΠΟΛΥ για την παγκόσμια κλιμάκωση των πράξεων της τρομοκρατίας, σε όλες τις μορφές και τις εκδηλώσεις της, και για τις απειλές τις οποίες αντιπροσωπεύουν η διεθνής τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα,

ΘΕΩΡΩΝΤΑΣ ότι η φυσική προστασία διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη της μη διάδοσης των πυρηνικών και των στόχων κατά της τρομοκρατίας,

ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ, μέσω της παρούσας Συμφωνίας, να συμβάλλουν στην ενίσχυση, σε όλο τον κόσμο, της φυσικής προστασίας του πυρηνικού υλικού και των πυρηνικών εγκαταστάσεων, τα οποία χρησιμοποιούνται για ειρηνικούς σκοπούς,

ΟΝΤΑΣ ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΑ ότι τα αδικήματα, τα οποία σχετίζονται με το πυρηνικό υλικό και τις πυρηνικές εγκαταστάσεις, αποτελούν θέμα σοβαρής ανησυχίας και ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη να υιοθετηθούν κατάλληλα και αποτελεσματικά μέτρα, ή να ενισχυθούν τα υφιστάμενα μέτρα, προκειμένου να διασφαλιστεί η πρόληψη, η ανίχνευση και η τιμωρία των αδικημάτων αυτών,

ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να ενισχύσουν, περαιτέρω, τη διεθνή συνεργασία, προκειμένου να θεσπιστούν, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο κάθε Συμβαλλόμενου Κράτους και με την παρούσα Συμφωνία, αποτελεσματικά μέτρα για τη φυσική προστασία του πυρηνικού υλικού και των πυρηνικών εγκαταστάσεων,

ΟΝΤΑΣ ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΑ ότι η παρούσα Συμφωνία θα πρέπει να συμπληρώνει την ασφαλή χρήση, αποθήκευση και μεταφορά του πυρηνικού υλικού και την ασφαλή λειτουργία των πυρηνικών εγκαταστάσεων,

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι υφίστανται διεθνώς διατυπωθείσες συστάσεις φυσικής προστασίας, οι οποίες ενημερώνονται κατά καιρούς και οι οποίες μπορούν να παράσχουν κατευθύνσεις σχετικά με τα σύγχρονα μέσα επίτευξης αποτελεσματικών επίπεδων φυσικής προστασίας,

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ, επίσης, ότι η αποτελεσματική φυσική προστασία του πυρηνικού υλικού και των πυρηνικών εγκαταστάσεων που χρησιμοποιούνται για στρατιωτικούς σκοπούς, αποτελεί ευθύνη του Κράτους το οποίο κατέχει αυτό το πυρηνικό υλικό και τις πυρηνικές εγκαταστάσεις, και κατανοώντας ότι, σε αυτό το υλικό και εγκαταστάσεις, παρέχεται και θα συνεχίσει να παρέχεται αυστηρή φυσική προστασία,

ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ στα εξής:

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παράγραφο 2 της Τροποποίησης που κυρώθηκε με τον Ν.3990/2011,ΦΕΚ Α 159/13.7.2011.

Άρθρο πρώτο

Για τους σκοπούς της παρούσας Συμβάσεως:

α) “πυρηνικό υλικό” σημαίνει το πλουτώνιο με εξαίρεση το πλουτώνιο του οποίου η ισοτοπική συμπύκνωση σε πλουτώνιο 238 υπερβαίνει τα 80%, το ουράνιο 233, το εμπλουτισμένο ουράνιο σε ουράνιο 235 ή 233, το ουράνιο που περιέχει το μίγμα ισοτόπων το οποίο βρίσκεται στη φύση με άλλη μορφή από τη μορφή του ορυκτού ή υπολειμμάτων ορυκτού και κάθε ύλη η οποία περιέχει ένα ή πολλά από τα παραπάνω στοιχεία ή ισότοπα

β) “εμπλουτισμένο ουράνιο σε ουράνιο 235 ή 233”, σημαίνει το ουράνιο το οποίο περιέχει είτε ουράνιο 235 είτε ουράνιο 233 είτε αυτά τα δυο ισότοπα, σέ ποσότητα τέτοια ώστε η αναλογία μεταξύ του αθροίσματος αυτών των δυο ισοτόπων και του ισοτόπου 238 να είναι ανώτερη από την αναλογία μεταξύ του ισοτόπου 235 και του ισοτόπου 238 στο φυσικό ουράνιο

γ) “διεθνής μεταφορά πυρηνικού υλικού” σημαίνει τη μεταφορά πυρηνικού υλικού που πληροί ορισμένους όρους εν όψει μιας αποστολής με κάθε μεταφορικό μέσο όταν η αποστολή αυτή πρέπει να περάσει τα σύνορα του εδάφους του Κράτους προελεύσεώς της, από την αναχώρησή της από μια εγκατάσταση του αποστολέα στο Κράτος αυτό και μέχρι την άφιξή της σε μια εγκατάσταση του παραλήπτη στο έδαφος του Κράτους τελικού προορισμού.

(δ) ο όρος “πυρηνικές εγκαταστάσεις” σημαίνει τις εγκαταστάσεις (συμπεριλαμβανόμενων και των συναφών κτηρίων και του εξοπλισμού) στις οποίες παράγεται, επεξεργάζεται, χρησιμοποιείται, διακινείται, αποθηκεύεται ή καταναλώνεται πυρηνικό υλικό, εάν η πρόκληση ζημίας ή η παρέμβαση στις εγκαταστάσεις αυτές θα μπορούσε να οδηγήσει στην απελευθέρωση σημαντικών ποσοτήτων ακτινοβολίας ή ραδιενεργού υλικού (ε) ο όρος “δολιοφθορά” σημαίνει οποιαδήποτε σκόπιμη πράξη, η οποία στρέφεται κατά πυρηνικών εγκαταστάσεων ή πυρηνικού υλικού κατά τη χρήση, αποθήκευση ή μεταφορά τους, η οποία θα μπορούσε, άμεσα ή έμμεσα, να θέσει σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια του προσωπικού, του κοινού ή του περιβάλλοντος, μέσω της έκθεσης σε ακτινοβολία ή της απελευθέρωσης ραδιενεργών ουσιών.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παράγραφο 3 της Τροποποίησης που κυρώθηκε με τον Ν.3990/2011,ΦΕΚ Α 159/13.7.2011.

Άρθρο 1Α

Σκοπός της παρούσας Συμφωνίας είναι να επιτύχει και να διατηρήσει, σε όλο τον κόσμο, την αποτελεσματική φυσική προστασία του πυρηνικού υλικού, το οποίο χρησιμοποιείται για ειρηνικούς σκοπούς και των πυρηνικών εγκαταστάσεων οι οποίες χρησιμοποιούνται για ειρηνικούς σκοπούς, να αποτρέπει και να αντιμετωπίζει αδικήματα συναφή με αυτό το υλικό και εγκαταστάσεις, σε όλο τον κόσμο, καθώς επίσης και να διευκολύνει τη συνεργασία μεταξύ των Συμβαλλόμενων Κρατών, προς τις κατευθύνσεις αυτές

Σημ.: όπως το άρθρο 1α προστέθηκε με την παράγραφο 4 της Τροποποίησης που κυρώθηκε με τον Ν.3990/2011,ΦΕΚ Α 159/13.7.2011.

Άρθρο 2

1. Η παρούσα Συμφωνία θα ισχύει για το πυρηνικό υλικό το οποίο χρησιμοποιείται για ειρηνικούς σκοπούς κατά τη χρήση, την αποθήκευση και τη μεταφορά και για τις πυρηνικές εγκαταστάσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται για ειρηνικούς σκοπούς, υπό τον όρο ότι, εντούτοις, τα Άρθρα 3 και 4 και η παράγραφος 4 του Άρθρου 5 της παρούσας Συμφωνίας θα ισχύουν για το πυρηνικό υλικό, μόνο για όσο διάστημα είναι υπό διεθνή πυρηνική μεταφορά.

2. Η ευθύνη για την θέσπιση, εφαρμογή και διατήρηση ενός καθεστώτος φυσικής προστασίας, εντός ενός Συμβαλλόμενου Κράτους, επαφίεται, εξ ολοκλήρου, στο Κράτος αυτό.

3. Εκτός από τις δεσμεύσεις οι οποίες αναλαμβάνονται ρητώς από τα Συμβαλλόμενα Κράτη, στο πλαίσιο της παρούσας Συμφωνίας, καμία διάταξη της παρούσας Συμφωνίας δεν θα ερμηνεύεται ότι έχει επιπτώσεις στα κυρίαρχα δικαιώματα ενός Κράτους.

4. (α) Καμία διάταξη της παρούσας Συμφωνίας δεν θα έχει επιπτώσεις σε άλλα δικαιώματα, υποχρεώσεις και ευθύνες των Συμβαλλόμενων Κρατών, βάσει του διεθνούς δικαίου και, ειδικότερα, στους σκοπούς και τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.

(β) Οι δραστηριότητες των ενόπλων δυνάμεων, κατά τη διάρκεια μιας ένοπλης σύγκρουσης, όπως οι όροι αυτοί νοούνται βάσει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, οι οποίες διέπονται από το δίκαιο αυτό, δεν διέπονται από την παρούσα Συμφωνία, και οι δραστηριότητες οι οποίες αναλαμβάνονται από τις στρατιωτικές δυνάμεις ενός Κράτους, κατά την άσκηση των επίσημων καθηκόντων του, στο βαθμό που αυτές διέπονται από άλλους κανόνες του διεθνούς δικαίου, δεν διέπονται από την παρούσα Συμφωνία.

(γ) Καμία διάταξη της παρούσας Συμφωνίας δεν θα ερμηνεύεται ως νόμιμη εξουσιοδότηση χρήσης ή απειλή χρήσης βίας κατά πυρηνικού υλικού ή πυρηνικών εγκαταστάσεων, τα οποία χρησιμοποιούνται για ειρηνικούς σκοπούς.

(δ) Καμία διάταξη της παρούσας Συμφωνίας δεν αφήνει ατιμώρητες ή καθιστά νόμιμες κατά τα λοιπά παράνομες πράξεις, ούτε αποκλείει την ποινική τους δίωξη βάσει άλλων νόμων.

5. Η παρούσα Συμφωνία δεν θα ισχύει για το πυρηνικό υλικό το οποίο χρησιμοποιείται ή διατηρείται για στρατιωτικούς σκοπούς ή για πυρηνικές εγκαταστάσεις οι οποίες εμπεριέχουν τέτοιο υλικό.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παράγραφο 5 της Τροποποίησης που κυρώθηκε με τον Ν.3990/2011,ΦΕΚ Α 159/13.7.2011.

Άρθρο 2Α

1. Κάθε Συμβαλλόμενο Κράτος θα θεσπίζει, εφαρμόζει και διατηρεί ένα καθεστώς κατάλληλης φυσικής προστασίας, το οποίο θα ισχύει για το πυρηνικό υλικό και τις πυρηνικές εγκαταστάσεις υπό την δικαιοδοσία του, με στόχο:

(α) την προστασία από κλοπή και άλλη παράνομη απόκτηση του πυρηνικού υλικού, κατά τη χρήση, αποθήκευση και μεταφορά του

(β) τη διασφάλιση της εφαρμογής επειγόντων και

εκτενών μέτρων για τον εντοπισμό και, κατά περίπτωση, την ανάκτηση αγνοούμενου ή κλαπέντος πυρηνικού υλικού. Όταν το υλικό βρίσκεται εκτός του εδάφους του, το Συμβαλλόμενο Κράτος θα ενεργεί σύμφωνα με το Άρθρο 5

(γ) την προστασία του πυρηνικού υλικού και των πυρηνικών εγκαταστάσεων από δολιοφθορά, και

(δ) το μετριασμό ή την ελαχιστοποίηση των ραδιολογικών συνεπειών της δολιοφθοράς.

2. Εφαρμόζοντας την παράγραφο 1, κάθε Συμβαλλόμενο Κράτος:

(α) θα θεσπίζει και θα διατηρεί ένα νομοθετικό και ρυθμιστικό πλαίσιο, το οποίο θα διέπει τη φυσική προστασία

(β) θα συνιστά ή θα διορίζει μια αρμόδια αρχή ή αρχές, υπεύθυνη για την εφαρμογή του νομοθετικού και ρυθμιστικού πλαισίου, και

(γ) θα λαμβάνει άλλα κατάλληλα μέτρα, τα οποία απαιτούνται για τη φυσική προστασία του πυρηνικού υλικού και των πυρηνικών εγκαταστάσεων.

3. Εφαρμόζοντας τις υποχρεώσεις του στο πλαίσιο των παραγράφων 1 και 2, κάθε Συμβαλλόμενο Κράτος, με επιφύλαξη ως προς οποιεσδήποτε άλλες διατάξεις της παρούσας Συμφωνίας, θα εφαρμόζει, στο βαθμό που αυτές είναι εύλογες και εφαρμόσιμες, τις ακόλουθες Θεμελιώδεις Αρχές Φυσικής Προστασίας Πυρηνικού Υλικού και Πυρηνικών Εγκαταστάσεων.

ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΡΧΗ Α: Ευθύνη του Κράτους

Η ευθύνη για την θέσπιση, την εφαρμογή και τη διατήρηση ενός καθεστώτος φυσικής προστασίας, εντός ενός Κράτους, επαφίεται, εξ ολοκλήρου, στο Κράτος αυτό.

ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΡΧΗ Β:

Ευθύνες κατά τη Διάρκεια Διεθνούς Μεταφοράς.

Η ευθύνη, ενός Κράτους, να διασφαλίζει ότι το πυρηνικό υλικό προστατεύεται επαρκώς, επεκτείνεται και στη διεθνή μεταφορά του, έως ότου η ευθύνη αυτή μεταβιβαστεί δεόντως σε ένα άλλο Κράτος, κατά περίπτωση.

ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΡΧΗ Γ: Νομοθετικό και Ρυθμιστικό Πλαίσιο.

Το Κράτος είναι υπεύθυνο για τη θέσπιση και τη διατήρηση ενός νομοθετικού και ρυθμιστικού πλαισίου, το οποίο θα διέπει τη φυσική προστασία. Το πλαίσιο αυτό θα πρέπει να προβλέπει τη θέσπιση εφαρμόσιμων απαιτήσεων φυσικής προστασίας και να συμπεριλαμβάνει ένα σύστημα αξιολόγησης και αδειοδοτήσεων ή άλλες διαδικασίες, με τις οποίες θα παρέχεται η εξουσιοδότηση. Το πλαίσιο αυτό θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει και ένα σύστημα επιθεώρησης των πυρηνικών εγκαταστάσεων και των μεταφορών, προκειμένου να πιστοποιείται η συμμόρφωση με τις εφαρμόσιμες απαιτήσεις και τους όρους της άδειας ή ενός άλλου εξουσιοδοτικού εγγράφου, και να θεσπίζει μέσα επιβολής των εφαρμόσιμων απαιτήσεων και όρων, συμπεριλαμβανόμενων και των αποτελεσματικών κυρώσεων.

ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΡΧΗ Δ: Αρμόδια Αρχή

Το Κράτος θα πρέπει να συνιστά ή να διορίζει μια αρμόδια αρχή, η οποία θα είναι υπεύθυνη για την εφαρμογή του νομοθετικού και ρυθμιστικού πλαισίου, και στην οποία θα παρέχεται επαρκής εξουσία, αρμοδιότητα και οικονομικοί και ανθρώπινοι πόροι, προκειμένου να εκπληρώσει τις ευθύνες με τις οποίες έχει επιφορτιστεί Το Κράτος θα πρέπει να λαμβάνει μέτρα, προκειμένου να διασφαλίζει μια αποτελεσματική ανεξαρτησία μεταξύ των καθηκόντων της κρατικής αρμόδιας αρχής και εκείνων οποιουδήποτε άλλου φορέα, υπεύθυνου για την προώθηση ή τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας .

ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΡΧΗ Ε: Ευθύνη των Κατόχων Άδειας

Οι ευθύνες για την εφαρμογή των διαφόρων στοιχείων φυσικής προστασίας, εντός ενός Κράτους, θα πρέπει να προσδιορίζονται σαφώς. Το Κράτος θα πρέπει να διασφαλίζει ότι η πρωταρχική ευθύνη για την εφαρμογή της φυσικής προστασίας του πυρηνικού υλικού ή των πυρηνικών εγκαταστάσεων θα επαφίεται στους κατόχους των σχετικών αδειών ή των λοιπών εξουσιοδοτικών εγγράφων (π.χ. χειριστές ή μεταφορείς).

ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΡΧΗ ΣΤ: Κλίμα Ασφάλειας

Όλοι οι οργανισμοί οι οποίοι εμπλέκονται στην υλοποίηση της φυσικής προστασίας θα πρέπει να δίνουν τη δέουσα προτεραιότητα στο κλίμα ασφάλειας, στην ανάπτυξη και τη διατήρηση του, οι οποίες απαιτούνται για τη διασφάλιση της αποτελεσματικής υλοποίησης της σε ολόκληρο τον οργανισμό.

ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΡΧΗ Ζ: Απειλή

Η κρατική φυσική προστασία θα πρέπει να βασίζεται στην τρέχουσα αξιολόγηση της απειλής εκ μέρους του Κράτους.

ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΡΧΗ Η: Διαβαθμισμένη Προσέγγιση

Οι απαιτήσεις φυσικής προστασίας θα πρέπει να βασίζονται σε μια διαβαθμισμένη προσέγγιση, λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα αξιολόγηση της απειλής, τη σχετική ελκυστικότητα της, τη φύση του υλικού και τις πιθανές συνέπειες οι οποίες σχετίζονται με την παράνομη αφαίρεση του πυρηνικού υλικού και με τις δολιοφθορές κατά του πυρηνικού υλικού ή των πυρηνικών εγκαταστάσεων.

ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΡΧΗ Θ: Άμυνα σε Βάθος

Οι απαιτήσεις του Κράτους για φυσική προστασία θα πρέπει να απεικονίζουν μια σύλληψη αρκετών στρωμάτων και μεθόδων προστασίας (δομικών ή άλλων τεχνικών, προσωπικού και οργανωτικών), τα οποία θα πρέπει να υπερνικηθούν ή να παρακαμφθούν από έναν αντίπαλο, προκειμένου αυτός να επιτύχει τους στόχους του.

ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΡΧΗ Ι: Διασφάλιση της Ποιότητας

Θα πρέπει να θεσπιστούν και να εφαρμοστούν μια πολιτική διασφάλισης της ποιότητας και προγράμματα διασφάλισης της ποιότητας, με σκοπό την παροχή εμπιστοσύνης ότι πληρούνται οι συγκεκριμένες απαιτήσεις για όλες τις δραστηριότητες οι οποίες είναι σημαντικές για τη φυσική προστασία.

ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΡΧΗ Κ: Σχέδια Έκτακτης Ανάγκης

Θα πρέπει να εκπονούνται και να ασκούνται κατάλληλα, από όλους τους κατόχους αδειών και τις ενδιαφερόμενες αρχές, σχέδια έκτακτης ανάγκης για αντίδραση σε περίπτωση παράνομης αφαίρεσης πυρηνικού υλικού ή δολιοφθοράς πυρηνικών εγκαταστάσεων ή πυρηνικού υλικού, ή απόπειρας τους.

ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΡΧΗ Λ: Εμπιστευτικότητα

Το Κράτος θα πρέπει να θεσπίσει απαιτήσεις για την προστασία της εμπιστευτικότητας των πληροφοριών, η παράνομη αποκάλυψη των οποίων θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη φυσική προστασία του πυρηνικού υλικού και των πυρηνικών εγκαταστάσεων.

4. (α) Οι διατάξεις του παρόντος Άρθρου δεν θα ισχύουν για οποιοδήποτε πυρηνικό υλικό, το οποίο το Συμβαλλόμενο Κράτος εύλογα αποφασίζει ότι δεν χρειάζεται να υπόκειται στο καθεστώς φυσικής προστασίας, το οποίο θεσπίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση του υλικού, την ποσότητα και τη σχετική ελκυστικότητα του και τις πιθανές ραδιολογικές και λοιπές συνέπειες οι οποίες σχετίζονται με οποιαδήποτε παράνομη πράξη κατευθύνεται εναντίον του και την τρέχουσα αξιολόγηση της απειλής εναντίον του.

(β) Το πυρηνικό υλικό το οποίο δεν υπόκειται στις διατάξεις του παρόντος Άρθρου, σύμφωνα με το εδάφιο (α), θα πρέπει να προστατεύεται όπως προβλέπεται από τη συνετή διαχειριστική πρακτική.

Σημ.: όπως το άρθρο 2α προστέθηκε με την παράγραφο 6 της Τροποποίησης που κυρώθηκε με τον Ν.3990/2011,ΦΕΚ Α 159/13.7.2011.

Άρθρο 3

Κάθε Κράτος μέρος λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα σύμφωνα με την εθνική του νομοθεσία και το διεθνές δίκαιο ώστε, κατά το μέτρο του δυνατού, κατά τη διάρκεια μιας διεθνούς μεταφοράς πυρηνικού υλικού, το πυρηνικό υλικό που βρίσκεται στο έδαφός του ή σε πλοίο ή σε αεροσκάφος υπαγόμενο στην αρμοδιότητά του, εφόσον το εν λόγω πλοίο ή αεροπλάνο συμμετέχει στη μεταφορά με προορισμό το εν λόγω Κράτος ή με προέλευση από το εν λόγω Κράτος, να προστατεύεται σύμφωνα με τα μέτρα που αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

Άρθρο 4

1. Κάθε Κράτος μέρος δεν εξάγει πυρηνικό υλικό ή δεν επιτρέπει την εξαγωγή του παρά μόνο εάν λάβει την διαβεβαίωση ότι το εν λόγω υλικό θα προστατεύεται κατά τη διεθνή μεταφορά πυρηνικού υλικού, σύμφωνα με τα μέτρα τα οποία αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

2. Κάθε Κράτος μέρος δεν εισάγει πυρηνικό υλικό ή δεν επιτρέπει την εισαγωγή του όταν προέρχεται από ένα Κράτος το οποίο δεν είναι μέρος της παρούσας Συμβάσεως παρά μόνο εάν λάβει τη διαβεβαίωση ότι το εν λόγω υλικό θα προστατεύεται κατά τη διεθνή μεταφορά, σύμφωνα με τα μέτρα τα οποία αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

3. `Ένα Κράτος μέρος δεν επιτρέπει τη διαμετακόμιση (τράνζιτο) πυρηνικού υλικού από το έδαφός του, μεταξύ Κρατών τα οποία δεν είναι μέρη της παρούσας Συμβάσεως, μέσω χερσαίων ή πλωτών οδών ή σε αεροσκάφη του ή σε θαλάσσιους λιμένες του, παρά μόνον εάν στο μέτρο του δυνατού, έχει λάβει τη διαβεβαίωση ότι το εν λόγω πυρηνικό υλικό θα προστατεύεται κατά τη διάρκεια της διεθνούς μεταφοράς, σύμφωνα με τα μέτρα τα οποία αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

4. Κάθε κράτος μέρος εφαρμόζει σύμφωνα με την εθνική του νομοθεσία τα μέτρα φυσικής προστασίας τα οποία αναφέρονται στο παράρτημα Ι στο πυρηνικό υλικό το οποίο μεταφέρεται από ένα μέρος του εν λόγω Κράτους σε ένα άλλο μέρος του ιδίου Κράτους μέσω των διεθνών υδάτων ή του διεθνούς εναέριου χώρου.

5. Το Κράτος μέρος το οποίο είναι υποχρεωμένο να λάβει τη διαβεβαίωση ότι το πυρηνικό υλικό θα προστατεύεται σύμφωνα με τα μέτρα τα οποία αναφέρονται στο παράρτημα Ι σύμφωνα με τις παραπάνω παραγράφους 1 έως 3 προσδιορίζει και ειδοποιεί εκ των προτέρων τα Κράτη από τα οποία το εν λόγω υλικό θα περάσει μέσω των χερσαίων ή πλωτών οδών και τα Κράτη εκείνα στα αεροδρόμια ή τους θαλάσσιους λιμένες των οποίων προβλέπεται να γίνουν σταθμοί.

6. Η ευθύνη για την εξασφάλιση της διαβεβαιώσεως, η οποία αναφέρεται στην παράγραφο 1, μπορεί να μεταβιβαστεί με κοινή συναίνεση στο Κράτος μέρος το οποίο συμμετέχει στη μεταφορά ως Κράτος εισαγωγέας.

7. Τίποτα στο παρόν άρθρο δεν πρέπει να ερμηνευθεί ότι επηρεάζει με οποιονδήποτε τρόπο την εδαφική κυριαρχία και την εδαφική δικαιοδοσία ενός Κράτους, κυρίως στον εναέριο χώρο και τα χωρικά ύδατα του εν λόγω Κράτους.

Άρθρο 5

1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη θα προσδιορίζουν και θα γνωστοποιούν, το ένα στο άλλο, απευθείας ή μέσω του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, τον υπεύθυνο επικοινωνίας τους, σε σχέση με τα θέματα που αφορούν το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Συμφωνίας.

2. Σε περίπτωση κλοπής, ληστείας ή οποιασδήποτε άλλης παράνομης απόκτησης πυρηνικού υλικού ή αξιόπιστης απειλής της, τα Συμβαλλόμενα Κράτη, σύμφωνα με την εθνικό τους δίκαιο, θα παρέχουν συνεργασία και συνδρομή, στο μέγιστο δυνατό βαθμό, για την ανάκτηση και την προστασία του υλικού αυτού, σε οποιοδήποτε Κράτος το ζητήσει. Ειδικότερα:

(α) Ένα Συμβαλλόμενο Κράτος θα λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα, προκειμένου να ενημερώσει, το συντομότερο δυνατό, τα άλλα Κράτη, τα οποία θεωρεί ότι έχουν σχέση, για οποιαδήποτε κλοπή, ληστεία ή άλλη παράνομη απόκτηση πυρηνικού υλικού ή αξιόπιστη απειλή της, και να ενημερώσει, κατά περίπτωση, το Διεθνή Οργανισμό Πυρηνικής Ενέργειας και άλλους συναφείς διεθνείς οργανισμούς

(β) Με τον τρόπο αυτό, κατά περίπτωση, τα ενδιαφερόμενα Συμβαλλόμενα Κράτη θα ανταλλάσσουν πληροφορίες, το ένα με το άλλο, με το Διεθνή Οργανισμό Πυρηνικής Ενέργειας και με άλλους συναφείς διεθνείς οργανισμούς, με σκοπό την προστασία του απειλούμενου πυρηνικού υλικού, την πιστοποίηση της ακεραιότητας του εμπορευματοκιβωτίου ή την ανάκτηση του παράνομα αποκτηθέντος πυρηνικού υλικού και:

(ί) θα συντονίζουν τις προσπάθειες τους, μέσω της διπλωματικής και άλλων οδών οι οποίες θα συμφωνηθούν

(ιι) θα παρέχουν συνδρομή, εάν αυτό ζητηθεί

(iii) θα διασφαλίζουν την επιστροφή του ανακτηθέντος πυρηνικού υλικού, το οποίο εκλάπη ή αγνοείτο, συνεπεία των προαναφερθέντων γεγονότων.

Τα μέσα υλοποίησης της συνεργασίας αυτής θα καθορίζονται από τα ενδιαφερόμενα Συμβαλλόμενα Κράτη.

3. Σε περίπτωση αξιόπιστης απειλής δολιοφθοράς πυρηνικού υλικού ή πυρηνικών εγκαταστάσεων ή σε περίπτωση δολιοφθοράς τους, τα Συμβαλλόμενα Κράτη, θα συνεργάζονται, στο μέγιστο δυνατό βαθμό, σύμφωνα με την εθνικό τους δίκαιο και σε συνέπεια με τις συναφείς υποχρεώσεις τους, βάσει του διεθνούς δικαίου, ως εξής:

(α) εάν ένα Συμβαλλόμενο Κράτος λάβει γνώση μιας αξιόπιστης απειλής δολιοφθοράς πυρηνικού υλικού ή πυρηνικών εγκαταστάσεων σε ένα άλλο Κράτος, θα αποφασίζει για τα κατάλληλα μέτρα, τα οποία πρέπει να ληφθούν προκειμένου να ενημερώσει το Κράτος αυτό, το συντομότερο δυνατό, και, κατά περίπτωση, το Διεθνή Οργανισμό Πυρηνικής Ενέργειας και άλλους συναφείς διεθνείς οργανισμούς για την απειλή αυτή, με σκοπό την παρεμπόδιση της δολιοφθοράς

(β) σε περίπτωση δολιοφθοράς πυρηνικού υλικού ή πυρηνικών εγκαταστάσεων σε ένα Συμβαλλόμενο Κράτος και εάν, κατά την άποψη του, άλλα Κράτη είναι πιθανό να υποστούν ραδιολογικές επιπτώσεις, αυτό, με επιφύλαξη ως προς τις άλλες υποχρεώσεις του, βάσει του διεθνούς δικαίου, θα λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου να ενημερώσει, το συντομότερο δυνατό, το Κράτος ή τα Κράτη τα οποία είναι πιθανό να υποστούν ραδιολογικές επιπτώσεις και θα ενημερώνει, κατά περίπτωση, το Διεθνή Οργανισμό Πυρηνικής Ενέργειας και άλλους συναφείς διεθνείς οργανισμούς, με σκοπό την ελαχιστοποίηση ή το μετριασμό των ραδιολογικών συνεπειών τους

(γ) εάν, σύμφωνα με τα εδάφια (α) και (β), ένα Συμβαλλόμενο Κράτος ζητήσει συνδρομή, κάθε Συμβαλλόμενο Κράτος, προς το οποίο απευθύνεται ένα αίτημα συνδρομής, θα αποφασίζει αμέσως και θα ειδοποιεί το αιτούν Συμβαλλόμενο Κράτος, απευθείας ή μέσω του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, για το εάν είναι σε θέση να παράσχει τη ζητούμενη συνδρομή και το πεδίο εφαρμογής και τους όρους της συνδρομής η οποία μπορεί να παρασχεθεί

(δ) ο συντονισμός της συνεργασίας, σύμφωνα με τα εδάφια (α) έως (γ), θα γίνεται μέσω της διπλωματικής ή άλλων οδών οι οποίες θα συμφωνηθούν. Τα μέσα υλοποίησης της συνεργασίας αυτής θα καθορίζονται διμερώς ή πολυμερώς από τα ενδιαφερόμενα Συμβαλλόμενα Κράτη.

4. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη θα συνεργάζονται και θα διαβουλεύονται, κατά περίπτωση, το ένα με το άλλο, απευθείας ή μέσω του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας και των λοιπών συναφών διεθνών οργανισμών, με σκοπό τη λήψη οδηγιών σχετικά με το σχεδιασμό, τη συντήρηση και τη βελτίωση των συστημάτων φυσικής προστασίας του πυρηνικού υλικού, στον τομέα των διεθνών μεταφορών.

5. Ένα Συμβαλλόμενο Κράτος μπορεί να διαβουλεύεται και να συνεργάζεται, κατά περίπτωση, με άλλα Συμβαλλόμενα Κράτη, απευθείας ή μέσω του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας και των λοιπών συναφών διεθνών οργανισμών, με σκοπό τη λήψη οδηγιών εκ μέρους τους σχετικά με το σχεδιασμό, τη συντήρηση και τη βελτίωση του εθνικού του συστήματος φυσικής προστασίας του πυρηνικού υλικού, κατά την εσωτερική χρήση, αποθήκευση και μεταφορά του, και των πυρηνικών εγκαταστάσεων.

Σημ.: όπως το άρθρο 5 αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 7 της Τροποποίησης που κυρώθηκε με τον Ν.3990/2011,ΦΕΚ Α 159/13.7.2011.

Άρθρο 6

1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη θα λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα, σύμφωνα με την εθνικό τους δίκαιο, προκειμένου να προστατεύσουν την εμπιστευτικότητα οποιωνδήποτε πληροφοριών λαμβάνουν εμπιστευτικά, δυνάμει των διατάξεων της παρούσας Συμφωνίας, από ένα άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος ή μέσω της συμμετοχής σε μια δραστηριότητα η οποία υλοποιείται για την εφαρμογή της παρούσας Συμφωνίας. Εάν τα Συμβαλλόμενα Κράτη παρέχουν, εμπιστευτικά, πληροφορίες σε διεθνείς οργανισμούς ή σε Κράτη, τα οποία δεν είναι συμβαλλόμενα μέρη στην παρούσα Συμφωνία, θα λαμβάνονται μέτρα προκειμένου να διασφαλίζεται η προστασία της εμπιστευτικότητας των πληροφοριών αυτών/Ένα Συμβαλλόμενο Κράτος το οποίο έχει λάβει πληροφορίες, εμπιστευτικά, από ένα άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος, μπορεί να διαβιβάσει τις πληροφορίες αυτές σε τρίτους, μόνο με τη συναίνεση αυτού του άλλου Συμβαλλόμενου Κράτους.

2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη δεν θα απαιτείται από την παρούσα Συμφωνία να παρέχουν οποιεσδήποτε πληροφορίες οι οποίες δεν επιτρέπεται να κοινοποιηθούν, σύμφωνα με την εθνικό τους δίκαιο ή οι οποίες θα έθεταν σε κίνδυνο την ασφάλεια του ενδιαφερόμενου Κράτους ή τη φυσική προστασία του πυρηνικού υλικού ή των πυρηνικών εγκαταστάσεων.

Σημ.: όπως το άρθρο 6 αντικαταστάθηκε  με την παράγραφο 8 της Τροποποίησης που κυρώθηκε με τον Ν.3990/2011,ΦΕΚ Α 159/13.7.2011.

Άρθρο 7

1. Η εκ προθέσεως διάπραξη:

(α) μιας πράξης χωρίς νόμιμη εξουσία, η οποία συνιστά παραλαβή, κατοχή, χρήση, μεταφορά, αλλαγή, διάθεση ή διασπορά πυρηνικού υλικού και η οποία προκαλεί ή είναι πιθανό να προκαλέσει θάνατο ή σοβαρό τραυματισμό σε οποιοδήποτε πρόσωπο ή σημαντική καταστροφή σε περιουσιακά στοιχεία ή στο περιβάλλον

(β) κλοπής ή ληστείας πυρηνικού υλικού

(γ) κατάχρησης ή δόλιας απόκτησης πυρηνικού υλικού

(δ) μιας πράξης η οποία συνιστά μεταφορά, αποστολή, ή διακίνηση πυρηνικού υλικού, προς ή από ένα Κράτος, χωρίς νόμιμη εξουσία

(ε) μιας πράξης η οποία στρέφεται κατά πυρηνικών εγκαταστάσεων, ή μιας πράξης η οποία παρεμποδίζει τη λειτουργία πυρηνικών εγκαταστάσεων, με την οποία ο παραβάτης προκαλεί εσκεμμένα, ή γνωρίζει ότι η πράξη είναι πιθανό να προκαλέσει, θάνατο ή σοβαρό τραυματισμό σε οποιοδήποτε πρόσωπο ή σημαντικές ζημίες σε περιουσιακά στοιχεία ή στο περιβάλλον, από την έκθεση σε ακτινοβολία ή την απελευθέρωση ραδιενεργών ουσιών, εκτός αν η πράξη αυτή διενεργείται σύμφωνα με την εθνικό δίκαιο του Συμβαλλόμενου Κράτους, στο έδαφος του οποίου βρίσκονται οι πυρηνικές εγκαταστάσεις

(στ) μιας πράξης η οποία συνιστά αξίωση για παροχή πυρηνικού υλικού, με απειλή ή χρήση βίας ή με οποιαδήποτε άλλη μορφή εκφοβισμού

(ζ) απειλής:

(ί) χρήσης πυρηνικού υλικού, προκειμένου να προκληθεί θάνατος ή σοβαρός τραυματισμός σε οποιοδήποτε πρόσωπο ή σημαντικές ζημιές σε περιουσιακά στοιχεία ή στο περιβάλλον ή να διαπραχθεί το αδίκημα το οποίο περιγράφεται στο εδάφιο (ε), ή

(ιι) διάπραξης ενός αδικήματος το οποίο περιγράφεται στα εδάφια (β) και

(η), προκειμένου να εξαναγκαστεί ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο, ένας διεθνής οργανισμός ή ένα Κράτος να προβούν ή να απόσχουν από την εκτέλεση οποιασδήποτε πράξης

(θ) μιας προσπάθειας διάπραξης οποιουδήποτε αδικήματος περιγράφεται στα εδάφια (α) έως (ε)

(ι) μιας πράξης η οποία συνιστά συμμετοχή σε οποιοδήποτε αδίκημα περιγράφεται στα εδάφια (α) έως (η)

(κ) μιας πράξης οποιουδήποτε προσώπου, το οποίο οργανώνει ή κατευθύνει άλλους να διαπράξουν ένα αδίκημα, το οποίο περιγράφεται στα εδάφια (α) έως (η), και

(λ) μιας πράξης η οποία συμβάλλει στη διάπραξη οποιουδήποτε αδικήματος περιγράφεται στα εδάφια (α) έως (η), από μια ομάδα προσώπων τα οποία ενεργούν από κοινού. Η πράξη αυτή θα είναι σκόπιμη και:

(ί) είτε θα γίνεται με στόχο την εξυπηρέτηση της εγκληματικής δραστηριότητας ή του εγκληματικού σκοπού της ομάδας, στην περίπτωση που, μια τέτοια δραστηριότητα ή σκοπός, συμπεριλαμβάνουν την διάπραξη ενός αδικήματος το οποίο περιγράφεται στα εδάφια (α) έως (ζ),

(ιι) είτε θα γίνεται με γνώση της πρόθεσης της ομάδας να διαπράξει ένα αδίκημα το οποίο περιγράφεται στα εδάφια (α) έως (ζ) θα συνιστά τιμωρητέο αδίκημα από κάθε Συμβαλλόμενο Κράτος, βάσει του εθνικού δικαίου του.

Σημ.: όπως η παράγραφος 1 αντικαταστάθηκε  με την παράγραφο 9 της Τροποποίησης που κυρώθηκε με τον Ν.3990/2011,ΦΕΚ Α 159/13.7.2011.

2. Κάθε Κράτος μέρος εφαρμόζει στα αδικήματα που προβλέπονται στο παρόν άρθρο κατάλληλες ποινές, ανάλογες με τη σοβαρότητα των αδικημάτων αυτών.

Άρθρο 8

1. Κάθε Κράτος μέρος λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για να στοιχειοθετήσει την αρμοδιότητά του ώστε να επιλαμβάνεται των αδικημάτων που αναφέρονται στο άρθρο 7 στις παρακάτω περιπτώσεις:

α) `Όταν το αδίκημα διαπράττεται στο έδαφος του εν λόγω Κράτους ή πάνω σ` ένα πλοίο ή σε αεροσκάφος καταχωρισμένο στα μητρώα του εν λόγω Κράτους.

β) `Όταν ο φερόμενος ως αυτουργός του αδικήματος είναι υπήκοος του εν λόγω Κράτους.

2. Κάθε Κράτος μέρος λαμβάνει επίσης τα αναγκαία μέτρα για να στοιχειοθετήσει την αρμοδιότητά του ώστε να επιλαμβάνεται των εν λόγω αδικημάτων όταν ο φερόμενος ως αυτουργός του αδικήματος βρίσκεται στο έδαφός του και το εν λόγω Κράτος δεν τον εκδίδει σύμφωνα με το άρθρο 11 σε οποιοδήποτε από τα Κράτη τα οποία αναφέρονται στην παράγραφο 1

3. Η παρούσα Σύμβαση δεν αποκλείει καμία ποινική αρμοδιότητα η οποία ασκείται σύμφωνα με τους εθνικούς νόμους.

4. Εκτός από τα Κράτη μέρη τα οποία αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2, κάθε Κράτος μέρος μπορεί σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, να στοιχειοθετήσει την αρμοδιότητά του ώστε να επιλαμβάνεται των αδικημάτων που αναφέρονται στο άρθρο 7, όταν συμμετέχει σε μια διεθνή μεταφορά πυρηνικού υλικού ως Κράτος εξαγωγέας ή εισαγωγέας πυρηνικού υλικού.

Άρθρο 9

Εφόσον κρίνει ότι οι περιστάσεις το δικαιολογούν, το Κράτος μέρος, στο έδαφος του οποίου βρίσκεται ο φερόμενος ως αυτουργός του αδικήματος, προσφεύγει, σύμφωνα με την εθνική του νομοθεσία, στα κατάλληλα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της κρατήσεως, για να εξασφαλίσει την παρουσία του εν λόγω φερομένου ως αυτουργού ώστε να γίνει η ποινική δίωξη ή η έκδοση.

Τα μέτρα τα οποία λαμβάνονται κατά τους όρους του παρόντος άρθρου κοινοποιούνται αμέσως στα Κράτη τα οποία είναι υποχρεωμένα να στοιχειοθετήσουν την αρμοδιότητά τους σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8 και, εν ανάγκη, σε όλα τα άλλα ενδιαφερόμενα Κράτη.

Άρθρο 10

Το Κράτος μέρος στο έδαφος του οποίου βρίσκεται ο φερόμενος ως αυτουργός του αδικήματος, εάν δεν τον εκδώσει, υποβάλλει την υπόθεση, χωρίς καμία εξαίρεση και χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση, στις αρμόδιες αρχές του για την άσκηση της ποινικής διώξεως, σύμφωνα με διαδικασία σύμφωνη προς τη νομοθεσία του εν λόγω Κράτους.

Άρθρο 11

1. Τα αδικήματα τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 7 περιλαμβάνονται αυτοδικαίως ως περιπτώσεις εκδόσεως σε κάθε συμφωνία εκδόσεως που βρίσκεται σε ισχύ μεταξύ Κρατών μερών

Τα Κράτη μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να περιλάβουν τα αδικήματα αυτά μεταξύ των περιπτώσεων εκδόσεως σε κάθε συμφωνία εκδόσεως η οποία πρόκειται να συνομολογηθεί μεταξύ τους.

2. Εάν σ ένα Κράτος μέρος, το οποίο εξαρτά την έκδοση από την ύπαρξη μιας συμφωνίας, υποβληθεί μια αίτηση εκδόσεως από ένα άλλο Κράτος μέρος με το οποίο δεν δεσμεύεται από μια Συμφωνία εκδόσεως, το Κράτος αυτό μπορεί να θεωρήσει ότι η παρούσα Σύμβαση αποτελεί τη νομική βάση της εκδόσεως όσον αφορά στα προαναφερόμενα αδικήματα. Η έκδοση υπόκειται στους άλλους προβλεπόμενους όρους από τη νομοθεσία του Κράτους προς το οποίο υποβάλλεται η αίτηση εκδόσεως.

3. Τα Κράτη μέρη, τα οποία δεν εξαρτούν την έκδοση από την ύπαρξη μιας Συμφωνίας αναγνωρίζουν τα εν λόγω αδικήματα ως περιπτώσεις εκδόσεως μεταξύ τους υπό τους όρους οι οποίοι προβλέπονται από το δίκαιο του Κράτους προς το οποίο υποβάλλεται η αίτηση εκδόσεως.

4. Μεταξύ Κρατών μερών, καθένα από τα αδικήματα αυτά θεωρείται προς το σκοπό της εκδόσεως, ότι έχει διαπραχθεί τόσο στον τόπο της τελέσεώς του όσο και στο έδαφος των Κρατών μερών τα οποία είναι υποχρεωμένα να στοιχειοθετήσουν την αρμοδιότητά τους σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του Άρθρου 8.

Άρθρο 11Α

Κανένα από τα αδικήματα τα οποία εκτίθενται στο Άρθρο 7 δεν θα θεωρείται, για τους σκοπούς της έκδοσης ή της αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής, ως πολιτικό αδίκημα ή ως αδίκημα συνδεόμενο με πολιτικό αδίκημα ή ως αδίκημα εμπνεόμενο από πολιτικά κίνητρα. Συνεπώς, ένα αίτημα έκδοσης ή αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής, βασισμένο σε ένα τέτοιο αδίκημα δεν μπορεί να απορριφθεί βάσει μόνο του ότι αφορά ένα πολιτικό αδίκημα ή ένα αδίκημα το οποίο συνδέεται με πολιτικό αδίκημα ή ένα αδίκημα εμπνεόμενο από πολιτικά κίνητρα.

Άρθρο 11Β

Καμία διάταξη της παρούσας Συμφωνίας δεν θα ερμηνεύεται ότι επιβάλλει μια υποχρέωση έκδοσης ή παροχής αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής, εάν το ερωτώμενο Συμβαλλόμενο Κράτος έχει βάσιμους λόγους να πιστεύει ότι το αίτημα έκδοσης για τα αδικήματα τα οποία εκτίθενται στο Άρθρο 7 ή για αμοιβαία δικαστική συνδρομή, όσον αφορά στα αδικήματα αυτά, έχει υποβληθεί με σκοπό τη δίωξη ή την τιμωρία ενός προσώπου, λόγω της φυλής, της θρησκείας, της υπηκοότητας, της εθνικής καταγωγής ή των πολιτικών απόψεων του προσώπου αυτού ή ότι η συμμόρφωση με το αίτημα θα προκαλούσε βλάβη στη θέση του προσώπου αυτού, για οποιονδήποτε από τους λόγους αυτούς.

Σημ.: όπως τα άρθρα 11Α και 11Β προστέθηκαν με την παράγραφο 10 της Τροποποίησης που κυρώθηκε με τον Ν.3990/2011,ΦΕΚ Α 159/13.7.2011.

Άρθρο 12

Κάθε άτομο κατά του οποίου έχει αρχίσει μια διαδικασία για ένα από τα αδικήματα που προβλέπονται στο άρθρο 7 τυχαίνει μιας δίκαιης μεταχείρισης σε όλα τα στάδια της διαδικασίας.

1. Τα Κράτη μέρη παρέχουν μεταξύ τους την πιο ευρεία δυνατή δικαστική αλληλοβοήθεια σ` όλη την ποινική διαδικασία τη σχετική με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 7 αδικήματα, συμπεριλαμβανομένης και της κοινοποιήσεως αποδεικτικών στοιχείων τα οποία διαθέτουν και τα οποία είναι απαραίτητα για τις διώξεις. Σε όλες τις περιπτώσεις εφαρμοστέο δίκαιο είναι το δίκαιο του Κράτους προς το οποίο υποβάλλεται η αίτηση εκδόσεως.

2. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 δεν επηρεάζουν τις υποχρεώσεις οι οποίες απορρέουν από κάθε άλλη Συμφωνία, διμερή ή πολυμερή, η οποία διέπει ή θα διέπει το σύνολο ή μέρος της δικαστικής αλληλοβοήθειας σε ποινικά θέματα.

Άρθρο 13Α

Καμία διάταξη της παρούσας Συμφωνίας δεν θα έχει επιπτώσεις στη μεταφορά της πυρηνικής τεχνολογίας για ειρηνικούς σκοπούς, η οποία διενεργείται προκειμένου να ενισχύσει τη φυσική προστασία του πυρηνικού υλικού και των πυρηνικών εγκαταστάσεων.

Σημ.: όπως το άρθρο 13Α προστέθηκε με την παράγραφο 11 της Τροποποίησης που κυρώθηκε με τον Ν.3990/2011,ΦΕΚ Α 159/13.7.2011.

Άρθρο 14

1. Κάθε Κράτος μέρος πληροφορεί το θεματοφύλακα για τους νόμους και κανονισμούς που θέτουν σε ισχύ την παρούσα Σύμβαση. Ο θεματοφύλακας ανακοινώνει περιοδικά τις πληροφορίες αυτές σε όλα τα Κράτη μέρη.

2. Το Κράτος μέρος στο έδαφος του οποίου διώκεται ο φερόμενος ως αυτουργός ενός αδικήματος ανακοινώνει πρώτα, στο μέτρο του δυνατού, το αποτέλεσμα της διαδικασίας στα άμεσα ενδιαφερόμενα Κράτη. Το Κράτος μέρος ανακοινώνει εξ άλλου το αποτέλεσμα της διαδικασίας στο θεματοφύλακα ο οποίος πληροφορεί όλα τα Κράτη γι’ αυτό το αποτέλεσμα.

3. Στην περίπτωση κατά την οποία ένα αδίκημα αφορά πυρηνικό υλικό υπό καθεστώς εσωτερικής χρήσης, αποθήκευσης ή μεταφοράς, και τόσο ο υποτιθέμενος παραβάτης όσο και το πυρηνικό υλικό παραμένουν στο έδαφος του Συμβαλλόμενου Κράτους, στο οποίο διαπράχθηκε το αδίκημα, ή στην περίπτωση κατά την οποία ένα αδίκημα αφορά πυρηνικές εγκαταστάσεις και ο υποτιθέμενος παραβάτης παραμένει στο έδαφος του Συμβαλλόμενου Κράτους, στο οποίο διαπράχθηκε το αδίκημα, καμία διάταξη της παρούσας Συμφωνίας δεν θα ερμηνεύεται ότι απαιτεί, από αυτό το Συμβαλλόμενο Κράτος, να παράσχει πληροφορίες σχετικά με τις ποινικές διαδικασίες οι οποίες προκύπτουν από ένα τέτοιο αδίκημα.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παράγραφο 12 της Τροποποίησης που κυρώθηκε με τον Ν.3990/2011,ΦΕΚ Α 159/13.7.2011.

Άρθρο 15

Τα παραρτήματα της παρούσας Συμβάσεως αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της εν λόγω Συμβάσεως.

Άρθρο 16

1. Θα συγκληθεί μια διάσκεψη των Συμβαλλόμενων Κρατών, από το θεματοφύλακα, πέντε έτη μετά την έναρξη ισχύος της Τροποποίησης η οποία υιοθετήθηκε στις 8 Ιουλίου 2005, προκειμένου να επανεξετάσει την εφαρμογή της παρούσας Συμφωνίας και την επάρκεια της, όσον αφορά στην εισαγωγή, το όλο ενεργό της μέρος και τα παραρτήματα της, ενόψει της τότε επικρατούσας κατάστασης.

2. Εφεξής, σε διαστήματα όχι μικρότερα των πέντε ετών, η πλειοψηφία των Συμβαλλόμενων Κρατών μπορεί να ζητά, υποβάλλοντας μια πρόταση, για το σκοπό αυτό, στο θεματοφύλακα, τη σύγκληση περαιτέρω διασκέψεων, με τον ίδιο στόχο.

Σημ.: όπως το άρθρο 16 αντικαταστάθηκε  με την παράγραφο 13 της Τροποποίησης που κυρώθηκε με τον Ν.3990/2011,ΦΕΚ Α 159/13.7.2011.

Άρθρο 17

1. Σε περίπτωση διαφοράς μεταξύ δυο ή πολλών Κρατών μερών σχετικά με την ερμηνεία ή την εφαρμογή της Συμβάσεως, τα εν λόγω Κράτη μέρη συμβουλεύονται το ένα το άλλο εν όψει του διακανονισμού της διαφοράς δια της οδού των διαπραγματεύσεων ή με κάθε άλλο ειρηνικό μέσο διακανονισμού των διαφορών, αποδεκτό από όλα τα μέρη τα οποία ενέχονται στη διαφορά.

2. Κάθε διαφορά αυτής της φύσεως, η οποία δεν μπορεί να διακανονισθεί με τον τρόπο ο οποίος ορίζεται στην παράγραφο 1, τη αιτήσει κάθε μέρους το οποίο ενέχεται στη διαφορά αυτή, υποβάλλεται στη διαιτησία ή παραπέμπεται στο Διεθνές Δικαστήριο για να εκδοθεί απόφαση. Εάν, εντός των έξι μηνών μετά την ημερομηνία της αιτήσεως διαιτησίας, τα μέρη τα οποία ενέχονται στη διαφορά δεν κατορθώσουν να συμφωνήσουν για την οργάνωση της διαιτησίας, ένα μέρος μπορεί να ζητήσει από τον Πρόεδρο του Διεθνούς Δικαστηρίου ή από το Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών να υποδείξει έναν ή πολλούς διαιτητές. Σε περίπτωση συγκρούσεως μεταξύ των αιτήσεων των μερών τα οποία ενέχονται στη διαφορά, η αίτηση η οποία απευθύνεται στο Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών έχει το προβάδισμα.

3. Κάθε Κράτος μέρος, τη στιγμή κατά την οποία υπογράφει την παρούσα Σύμβαση, την κυρώνει, την αποδέχεται ή την εγκρίνει ή προσχωρεί σ αυτήν, μπορεί να δηλώσει ότι δε θεωρείται δεσμευμένο από τη μία ή την άλλη ή και τις δυο διαδικασίες διακανονισμού των διαφορών οι οποίες αναφέρονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου. Τα άλλα Κράτη μέρη δε δεσμεύονται από μια διαδικασία διακανονισμού των διαφορών που προβλέπονται στην παράγραφο 2 έναντι ενός Κράτους μέρους, το οποίο έχει διατυπώσει και υποβάλλει μια επιφύλαξη ως προς τη διαδικασία αυτήν.

4. Κάθε Κράτος μέρος το οποίο έχει διατυπώσει και υποβάλλει μια επιφύλαξη, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 3 του παρόντος Άρθρου, μπορεί ανά πάσα στιγμή να άρει την επιφύλαξη αυτή δια της οδού κοινοποιήσεως απευθυνόμενης προς το θεματοφύλακα.

Άρθρο 18

1. Η παρούσα Σύμβαση είναι ανοικτή προς υπογραφή από όλα τα Κράτη στην Έδρα του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, στη Βιέννη και στην Έδρα του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών, στην Νέα Υόρκη, από την 3η Μαρτίου 1980 μέχρι τη θέση της σε ισχύ.

2. Η παρούσα Σύμβαση υποβάλλεται στην επικύρωση, την αποδοχή ή την έγκριση των Κρατών που την έχουν υπογράψει.

3. Αφού τεθεί σε ισχύ η παρούσα Σύμβαση, όλα τα Κράτη θα μπορούν να προσχωρήσουν σ` αυτήν.

4.α) Την παρούσα Σύμβαση μπορούν να υπογράψουν ή να προσχωρήσουν σ` αυτή διεθνείς οργανισμοί και περιφερειακοί οργανισμοί που στοχεύουν στην ένωση κρατών ή έχουν άλλο χαρακτήρα, υπό τον όρο καθένας από τους εν λόγω οργανισμούς να έχει συσταθεί από κυρίαρχα Κράτη και να έχει αρμοδιότητα να διαπραγματεύεται, να συνάπτει και να εφαρμόζει διεθνείς Συμφωνίες σχετικές με τομείς που καλύπτονται από την παρούσα Σύμβαση.

β) Στους τομείς της αρμοδιότητάς τους, οι οργανισμοί αυτοί εν ονόματί τους ασκούν τα δικαιώματα και αναλαμβάνουν τις ευθύνες που απορρέουν από την παρούσα Σύμβαση για τα Κράτη μέρη.

γ) `Όταν γίνεται μέρος της παρούσας Συμβάσεως ένας τέτοιος οργανισμός κοινοποιεί στο θεματοφύλακα μια δήλωση που ορίζει ποια είναι τα Κράτη μέλη του και ποια άρθρα της παρούσας Συμβάσεως δεν είναι εφαρμόσιμα σ` αυτόν.

δ) `Ένας τέτοιος οργανισμός δε διαθέτει δική του ψήφο επιπλέον των ψήφων των Κρατών μελών του.

5. Τα έγγραφα επικυρώσεως, αποδοχής, εγκρίσεως ή προσχωρήσεως κατατίθενται στο θεματοφύλακα.

Άρθρο 19

1. Η παρούσα Σύμβαση τίθεται σε ισχύ την τριακοστή ημέρα μετά την ημερομηνία της καταθέσεως στο θεματοφύλακα του εικοστού πρώτου εγγράφου επικυρώσεως, αποδοχής ή εγκρίσεως.

2. Για καθένα από τα Κράτη τα οποία κυρώνουν τη Σύμβαση, την αποδέχονται, την εγκρίνουν ή προσχωρούν σ αυτή μετά την κατάθεση του εικοστού πρώτου εγγράφου επικυρώσεως, αποδοχής ή εγκρίσεως, η Σύμβαση τίθεται σε ισχύ την τριακοστή ημέρα μετά την κατάθεση από το Κράτος αυτό του εγγράφου επικυρώσεως, αποδοχής εγκρίσεως ή προσχωρήσεως.

Άρθρο 20

1. Υπό την επιφύλαξη του Άρθρου 16, ένα Κράτος μέρος μπορεί να προτείνει τροποποίηση της παρούσας Συμβάσεως. Η προτεινόμενη τροποποίηση υποβάλλεται στο θεματοφύλακα ο οποίος τη διαβιβάζει αμέσως σε όλα τα Κράτη μέρη. Εάν η πλειοψηφία των Κρατών μερών ζητήσει από το θεματοφύλακα να συγκαλέσει διάσκεψη για να μελετηθούν οι προτεινόμενες τροποποιήσεις, ο θεματοφύλακας καλεί όλα τα Κράτη μέρη να παραστούν σε μια τέτοια διάσκεψη, η οποία θ` αρχίσει 30 ημέρες τουλάχιστον μετά την αποστολή των προσκλήσεων. Κάθε τροποποίηση η οποία υιοθετείται στη διάσκεψη από μια πλειοψηφία των δυο τρίτων όλων των κρατών μερών ανακοινώνεται χωρίς καθυστέρηση από το θεματοφύλακα σε όλα τα Κράτη μέρη.

2. Η τροποποίηση τίθεται σε ισχύ για κάθε Κράτος μέρος το οποίο καταθέτει το έγγραφο επικυρώσεως, αποδοχής ή εγκρίσεως της τροποποίησης την τριακοστή ημέρα μετά την ημερομηνία κατά την οποία τα δυο τρίτα των κρατών μερών κατέθεσαν τα έγγραφα επικυρώσεως, αποδοχής ή εγκρίσεως στο θεματοφύλακα. Στη συνέχεια, η τροποποίηση τίθεται σε ισχύ για κάθε άλλο Κράτος μέρος την ημέρα κατά την οποία αυτό το Κράτος μέρος καταθέτει το έγγραφο επικυρώσεως, αποδοχής ή εγκρίσεως της τροποποίησης.

Άρθρο 21

1. Κάθε Κράτος μέρος μπορεί να καταγγείλει την παρούσα Σύμβαση με γραπτή κοινοποίηση στο θεματοφύλακα.

2. Η καταγγελία αρχίζει να ισχύει εκατόν ογδόντα ημέρες μετά την ημερομηνία κατά την οποία ο θεματοφύλακας λαμβάνει την κοινοποίηση.

Άρθρο 22

Ο θεματοφύλακας κοινοποιεί χωρίς καθυστέρηση σε όλα τα Κράτη:

α) Κάθε υπογραφή της παρούσας Συμβάσεως

θ) Κάθε κατάθεση εγγράφου επικυρώσεως, αποδοχής, εγκρίσεως ή προσχωρήσεως

γ) Κάθε υποβολή ή ανάκληση επιφυλάξεως σύμφωνα με το άρθρο 17

δ) Κάθε ανακοίνωση η οποία γίνεται από έναν οργανισμό σύμφωνα με την παράγραφο 4γ του Άρθρου 18

ε) Τη θέση σε ισχύ της παρούσας Συμβάσεως

στ) Τη θέση σε ισχύ κάθε τροποποίησης της παρούσας Συμβάσεως

ζ) Κάθε καταγγελία η οποία γίνεται δυνάμει του Άρθρου 21.

Άρθρο 23

Το πρωτότυπο της παρούσας Συμβάσεως της οποίας οι μεταφράσεις στην αραβική, κινεζική, αγγλική, ισπανική, γαλλική και ρωσική έχουν την ίδια ισχύ θα κατατεθεί στο Γενικό Διευθυντή του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, ο οποίος θα αποστείλει επικυρωμένα αντίγραφά του προς όλα τα Κράτη.

Σε πίστωση των ανωτέρω οι υπογεγραμμένοι, δεόντως εξουσιοδοτημένοι, υπέγραψαν την παρούσα Σύμβαση, ανοιχτή προς υπογραφή στη Βιέννη και τη Νέα Υόρκη από την 3η Μαρτίου 1980.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

Μέτρα φυσικής προστασίας εφαρμόσιμα στις διεθνές μεταφορές πυρηνικού υλικού όπως αυτό προσδιορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ.

1. Κατά την αποθήκευση, με την ευκαιρία μεταφοράς πυρηνικού υλικού τα ακόλουθα μέτρα φυσικής προστασίας πρέπει να εφαρμόζονται:

α) το υλικό της κατηγορίας ΙΙΙ αποθηκεύεται σε μια ζώνη της οποία η πρόσβαση ελέγχεται

β) Το υλικό της κατηγορίας ΙΙ αποθηκεύεται σε μία ζώνη διαρκώς ελεγχόμενη από φύλακες ή ηλεκτρονικούς μηχανισμούς, περιστοιχισμένη από κατασκευασμένο φραγμό ο οποίος να περιλαμβάνει περιορισμένο αριθμό σημείων εισόδου υποκείμενα σε κατάλληλο έλεγχο ή σε κάθε ζώνη με αντίστοιχη φυσική προστασία

γ) Το υλικό της κατηγορίας Ι αποθηκεύεται σε μια ζώνη προστατευόμενη με τον παραπάνω οριζόμενο τρόπο για την κατηγορία ΙΙ, στην οποία όμως η είσοδος επιτρέπεται μόνο σε άτομα αναγνωρισμένα, ως άξια εμπιστοσύνης και η οποία βρίσκεται υπό την επιτήρηση φυλάκων που είναι σε στενή σύνδεση με κατάλληλες δυνάμεις επεμβάσεως.

Τα ιδιαίτερα μέτρα που προβλέπονται σ` αυτό το πλαίσιο έχουν σκοπό να ανιχνεύσουν και να προλάβουν κάθε επίθεση ή κάθε μη επιτρεπόμενη ανάληψη υλικού.

2. Τα ακόλουθα μέτρα εφαρμόζονται στις διεθνείς μεταφορές πυρηνικού υλικού:

α) Για το υλικό των κατηγοριών ΙΙ και ΙΙΙ, η μεταφορά πραγματοποιείται με ιδιαίτερες προφυλάξεις οι οποίες περιλαμβάνουν κυρίως τη συνομολόγηση προηγούμενων μέτρων διευθετήσεως μεταξύ του αποστολέα, του παραλήπτη και του μεταφορέα και τη συνομολόγηση προηγούμενης συμφωνίας μεταξύ των φυσικών ή νομικών προσώπων που υπάγονται στη δικαιοδοσία και στους κανονισμούς των Κρατών εξαγωγέων και εισαγωγέων η οποία προσδιορίζει το χρόνο, τον τόπο και τους όρους της μεταβιβάσεως της ευθύνης της μεταφοράς

β) Για το υλικό της κατηγορίας Ι, η μεταφορά πραγματοποιείται με τις ιδιαίτερες προφυλάξεις που απαριθμούνται παραπάνω για τη μεταφορά του υλικού των κατηγοριών ΙΙ και ΙΙΙ και, επιπλέον, πραγματοποιείται από τη διαρκή επιτήρηση συνοδείας και υπό συνθήκες που εξασφαλίζουν στενή σύνδεση με κατάλληλες δυνάμεις επεμβάσεως.

γ) Για το φυσικό ουράνιο όταν αυτό δεν έχει τη μορφή ορυκτού ή υπολειμμάτων ορυκτού, η προστασία για τη μεταφορά ποσοτήτων που υπερβαίνουν τα 500 κιλά ουρανίου περιλαμβάνει την προηγούμενη κοινοποίηση της αποστολής, η οποία προσδιορίζει τον τρόπο μεταφοράς, την προβλεπόμενη ώρα αφίξεως και την επιβεβαίωση ότι οι ύλες έχουν όντως παραληφθεί.

Άρθρο δεύτερο
Ο νόμος αυτός αρχίζει να ισχύει από τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.
Αθήνα, 17 Ιουλίου 1986

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤ. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ

Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους.