Νόμος 1449 ΦΕΚ Α΄86/16.6.1984
Κύρωση Συμφωνίας εμπορικής Ναυτιλίας μεταξύ των Κυβερνήσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Κυρούμεν και εκδίδομεν τον κατωτέρω υπό της Βουλής ψηφισθέντα νόμον:
Άρθρο πρώτο
Κυρώνεται και έχει την ισχύ που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος η Συμφωνία Εμπορικής Ναυτιλίας μεταξύ των Κυβερνήσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας που υπογράφτηκε στο Βερολίνο στις 13 Μαΐου 1981, της οποίας το κείμενο σε πρωτότυπο στην αγγλική γλώσσα και με μετάφραση στην ελληνική έχει ως εξής:
ΣΥΜΦΩΝΙΑ
μεταξύ της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβερνήσεως της Γερμανικής Λαϊκής Δημοκρατίας επί της Εμπορικής Ναυτιλίας.
Η Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και η Κυβέρνηση της Γερμανικής Λαϊκής Δημοκρατίας (εφεξής αναφερόμενες ως τα Συμβαλλόμενα Μέρη),
Επιθυμώντας να ενισχύσουν τις φιλικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, αναπτύσσοντας τη συνεργασία τους στον τομέα της εμπορικής ναυτιλίας και με το σκοπό να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της διεθνούς ναυτιλίας, με βάση τις αρχές της ελευθερίας της εμπορικής ναυσιπλοΐας, με βάση τις αρχές της ελευθερίας της εμπορικής ναυσιπλοΐας,
Έχοντας υπόψη τους τις αρχές που καθορίζονται στο Διεθνές Δίκαιο και ιδιαίτερα στις διεθνείς Ναυτιλιακές Συμβάσεις στις οποίες τα δύο Μέρη είναι μέλη,
Επιθυμώντας ν` αναπτύξουν τις φιλικές σχέσεις μεταξύ των δύο Κρατών σύμφωνα με την τελική πράξη του Ελσίνκι,
Αποφάσισαν να συνάψουν τη Συμφωνία αυτή.
Άρθρο 1
Τα Συμβαλλόμενα Μέρη θ` αναπτύξουν τη συνεργασία τους στον τομέα της εμπορικής ναυτιλίας με βάση τα ίσα δικαιώματα, το αμοιβαίο όφελος και τις αρχές της ελευθερίας της εμπορικής ναυσιπλοΐας και θα απόσχουν από κάθε πράξη που θα μπορούσε να επηρεάσει την ανάπτυξη της διεθνούς ναυτιλίας με βάση τις ανωτέρω αναφερόμενες αρχές.
Άρθρο 2
Για το σκοπό της παρούσας Συμφωνίας:
1. Ο όρος “πλοίο του Κράτους του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους” υποδηλώνει οποιοδήποτε πλοίο που είναι εγγεγραμμένο στο Νηολόγιο του Κράτους αυτού και φέρει τη σημαία του Κράτους του Συμβαλλόμενου αυτού Μέρους. Εντούτοις, ο όρος αυτός δεν περιλαμβάνει:
α) Πολεμικά και βοηθητικά πλοία του Ναυτικού
β) Πλοία τα οποία εκτελούν αποκλειστικά διοικητική ή κρατική αποστολή
γ) Πλοία επιστημονικής έρευνας
δ) Αλιευτικά πλοία.
2) Ο όρος “μέλος του πληρώματος” υποδηλώνει τον πλοίαρχο και οποιοδήποτε άτομο το οποίο απασχολείται πραγματικά για υπηρεσία στο πλοίο κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού σε σχέση με τα καθήκοντα και τις υπηρεσίες επί του πλοίου και περιλαμβάνεται στην κατάσταση του πληρώματος.
3) Ο όρος “ακτοπλοΐα” περιλαμβάνει οποιαδήποτε μεταφορά εμπορευμάτων τα οποία, αν και συνοδεύονται από φορτωτική συνεχείας και ανεξαρτήτως της προελεύσεως ή του προορισμού τους, μεταφορτώνονται άμεσα ή έμμεσα στους λιμένες του ενός ή του άλλου Κράτους των Συμβαλλόμενων Μερών για να μεταφερθούν σΆλλο λιμάνι του Κράτους του ίδιου Συμβαλλόμενου Μέρους. Οι ίδιες διατάξεις εφαρμόζονται στην περίπτωση επιβατών και αν ακόμη έχουν εισιτήρια συνεχείας.
Άρθρο 3
1) Τα Συμβαλλόμενα Μέρη, εντός των ορίων της αντίστοιχης εθνικής νομοθεσίας, θα συνεχίσουν τις προσπάθειες τους για τη διατήρηση και ανάπτυξη μιας αποδοτικής σχέσεως μεταξύ των αρμόδιων αρχών των χωρών τους. Ειδικότερα, τα Συμβαλλόμενα Μέρη συμφωνούν να συνεχίσουν τις αμοιβαίες διαβουλεύσεις και την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των αντίστοιχων αρμόδιων Αρχών και να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη των επαφών μεταξύ των ναυτιλιακών οργανισμών και επιχειρήσεών τους.
2. οι αρμόδιες αρχές των Συμβαλλόμενων Μερών είναι:
– από την πλευρά της Ελληνικής Δημοκρατία Το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας
– από την πλευρά της Γερμανικής Λαϊκής Δημοκρατίας
Το Υπουργείο Συγκοινωνιών της Γερμανικής Λαϊκής Δημοκρατίας.
Άρθρο 4
1 ) Τα Συμβαλλόμενα Μέρη συμφωνούν να ακολουθήσουν στη διεθνή ναυτιλία, τις αρχές του ελεύθερου και θεμιτού ανταγωνισμού και ειδικότερα:
α) Να προάγουν τη συμμετοχή των πλοίων τους στο θαλάσσιο εμπόριο μεταξύ των λιμένων των Κρατών των Συμβαλλόμενων Μερών.
β) Να συνεργαστούν στην εξάλειψη των εμποδίων τα οποία θα μπορούσαν να παρακωλύσουν την ανάπτυξη του θαλάσσιου εμπορίου μεταξύ των λιμένων των χωρών τους.
γ) Προς το σκοπό της αποτελεσματικής χρησιμοποιήσεως των πλοίων τους στο θαλάσσιο εμπόριο μεταξύ των λιμένων των Κρατών των Συμβαλλομένων Μερών και των λιμένων των τρίτων χωρών, να υποστηρίξουν μέτρα τα οποία θα εξασφαλίσουν τη συμμετοχή των πλοίων τους στο εμπόριο αυτό σε μια ελεύθερη και εμπορικά ανταγωνιστική βάση και ν` απόσχουν από μέτρα και μεθόδους που εμποδίζουν τέτοια συμμετοχή.
2) Οι διατάξεις του άρθρου αυτού δεν θα επηρεάσουν το δικαίωμα των πλοίων τρίτων χωρών να μετάσχουν σε θαλάσσιο εμπόριο μεταξύ των λιμένων των Συμβαλλόμενων Μερών.
3) Προς το σκοπό της εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου αυτού οι ναυτιλιακές εταιρείες που έχουν πλοία φέροντα τη σημαία του Κράτους του ενός ή του άλλου των Συμβαλλόμενων Μερών είναι ελεύθερες να εκτελούν ατομικές ή μεικτές τακτικές γραμμές ως επίσης και να συνάπτουν συμφωνίες μεταξύ τους πάνω σε τεχνικο-οργανωτικά και εμπορικά θέματα.
Άρθρο 5
1) Έκαστο Συμβαλλόμενο Μέρος θα παρέχει σε πλοία του Κράτους του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, στα πληρώματα τους, στους επιβάτες και στα φορτία την ίδια μεταχείριση που παρέχει στα δικά του πλοία τα οποία εκτελούν διεθνή ταξίδια, στα πληρώματα τους, στους επιβάτες και στα φορτία, όταν εισέρχονται, παραμένουν ή αποπλέουν από λιμάνι του Κράτους του Συμβαλλόμενου αυτού Μέρους.
2) Οι διατάξεις της παραγράφου 1 θα ισχύσουν για:
α) οποιαδήποτε τέλη και επιβαρύνσεις που επιβάλλονται εκ μέρους ή υπέρ των κρατικών Αρχών ή άλλων Οργανισμών ως επίσης και για τον τρόπο με τον οποίο εισπράττονται.
β) αγκυροβολία ή άπαρση, φόρτωση και εκφόρτωση πλοίων στα λιμάνια ή τα αγκυροβόλια,
γ) πλοήγηση και ρυμούλκηση, τη χρήση διωρύγων, ανυψωτικών δεξαμενών, γεφυρών, σημάτων και φώτων διαύλων ναυσιπλοΐας,
δ) τη χρήση γερανών, γεφυροπλαστίγγων, αποθηκών, ναυπηγείων, δεξαμενών και επισκευαστικών βάσεων,
ε) τον εφοδιασμό με καύσιμα, λιπαντικά, νερό και τροφές,
στ) ιατρική και υγειονομική περίθαλψη.
3) Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 δεν θα:
α) εφαρμόζονται σε λιμάνια μη ανοικτά για την είσοδο ξένων πλοίων
β) εφαρμόζονται σε δραστηριότητες, που επιφυλάσσονται από καθένα από τα Συμβαλλόμενα Μέρη για τους εθνικούς οργανισμούς ή επιχειρήσεις, περιλαμβανομένων ιδιαίτερα της ακτοπλοΐας, της θαλάσσιας αλιείας, της πλοηγήσεως, της ρυμουλκήσεως, της διασώσεως και της ναυαγιαιρέσεως
γ) επηρεάσουν τους κανονισμούς που αφορούν την είσοδο και παραμονή αλλοδαπών
δ) υποχρεώνουν το ένα ή το άλλο Συμβαλλόμενο Μέρος να επεκτείνει σε πλοίο του Κράτους του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους απαλλαγές από υποχρεωτικές απαιτήσεις πλοηγήσεως που παρέχονται στα δικά τους πλοία.
4) Τα Συμβαλλόμενα Μέρη θα παρέχουν το ένα στο άλλο μεταχείριση όμοια μ’ εκείνη του πλέον ευνοούμενου Κράτους σ` όλα τα άλλα θέματα που σχετίζονται με τη ναυτιλία.
Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής δεν θα ισχύουν για πλεονεκτήματα που προέρχονται από την συμμετοχή εκάστου Συμβαλλόμενου Μέρους σε Οικονομική Κοινότητα οποιουδήποτε είδους.
Άρθρο 6
Οποιαδήποτε πλοία εκάστου των Κρατών των δύο Συμβαλλόμενων Μερών όταν εισέρχονται σε λιμάνι του Κράτους του άλλου Μέρους με σκοπό την εκφόρτωση μέρους του φορτίου τους μπορούν, συμμορφούμενα με, τους νόμους και τους κανονισμούς της εν λόγω χώρας, να κρατούν στο πλοίο το μέρος εκείνο του φορτίου τους το οποίο προορίζεται για άλλο λιμάνι είτε στην ίδια είτε σε άλλη χώρα ή να το μεταφέρουν σΆλλο πλοίο, χωρίς να πληρώνουν οποιαδήποτε επιπρόσθετα τέλη, εκτός από εκείνα που επιβάλλονται στα πλοία που φέρουν την εθνική σημαία.
Κατά τον ίδιο τρόπο, οποιαδήποτε πλοία εκάστου των Κρατών των δύο Συμβαλλομένων Μερών μπορούν να προσεγγίσουν σ ‘ένα ή περισσότερα λιμάνια του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους με σκοπό την παραλαβή ολόκληρου ή μέρους του φορτίου τους που προορίζεται για ξένα λιμάνια, χωρίς να πληρώσουν τέλη άλλα εκτός από αυτά που επιβάλλονται σε παρόμοιες περιπτώσεις στα πλοία που φέρουν την εθνική σημαία.
Άρθρο 7
Τα Συμβαλλόμενα Μέρη θα υιοθετήσουν, εντός των ορίων της εθνικής τους νομοθεσίας και των λιμενικών τους κανονισμών ως και των υποχρεώσεων τους κατά το Διεθνές Δίκαιο, όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη διευκόλυνση και επίσπευση της ναυτιλιακής κινήσεως, την πρόληψη περιττών καθυστερήσεων των πλοίων και την κατά το δυνατό επίσπευση και απλοποίηση της διεκπεραιώσεως των τελωνειακών και άλλων διατυπώσεων που ισχύουν στα λιμάνια.
Άρθρο 8
1) Τα έγγραφα τα οποία πιστοποιούν την εθνικότητα των πλοίων, πιστοποιητικά χωρητικότητος και άλλα ναυτιλιακά έγγραφα που εκδίδονται ή αναγνωρίζονται από το ένα των Συμβαλλόμενων Μερών θα αναγνωρίζονται και από το άλλο Μέρος.
2) Εκτός της περιπτώσεως αναγκαστικής δικαστικής εκποιήσεως πλοία του ενός ή του άλλου Κράτους των Συμβαλλόμενων Μερών δεν μπορούν να εγγραφούν στο Νηολόγιο του άλλου Μέρους χωρίς την υποβολή πιστοποιητικού που να έχει εκδοθεί από τις αρμόδιες αρχές της αρχικής χώρας του πλοίου, το οποίο να δηλώνει ότι το πλοίο έχει διαγραφεί από το Νηολόγιο της χώρας αυτής.
3) Τα πλοία των Κρατών εκάστου των Συμβαλλόμενων Μερών που έχουν νομίμως εκδοθέντα πιστοποιητικά καταμετρήσεως δεν θα υπόκεινται σε νέες καταμετρήσεις στα λιμάνια του Κράτους του άλλου Μέρους και η χωρητικότητα του πλοίου που σημειούται στο πιστοποιητικό θα λαμβάνεται ως βάση για τον υπολογισμό των λιμενικών τελών οποιουδήποτε είδους ή ονομασίας.
Άρθρο 9
1) Έκαστο των Συμβαλλόμενων Μερών θα αναγνωρίζει τα αποδεικτικά ταυτότητας που έχουν εκδοθεί από τις αρμόδιες Αρχές του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους για μέλη του πληρώματος τα οποία είναι πολίτες του Κράτους του Συμβαλλόμενου αυτού Μέρους και θα παρέχουν στα πρόσωπα που έχουν τα αποδεικτικά ταυτότητας τα δικαιώματα που αναφέρονται στα άρθρα 10 και 11 της Συμφωνίας αυτής, υπό τους όρους που καθορίζονται σ’ αυτά. Τα αποδεικτικά αυτά ταυτότητας είναι:
– στην περίπτωση των πολιτών της Ελληνικής Δημοκρατίας ελληνικό ναυτικό φυλλάδιο ή ελληνικό διαβατήριο
– στην περίπτωση των πολιτών της Γερμανικής Λαϊκής Δημοκρατίας ναυτικό φυλλάδιο της Γερμανικής Λαϊκής Δημοκρατίας
2) Οι διατάξεις των άρθρων 10 και 11 της Συμφωνίας αυτής θα εφαρμόζονται αντιστοίχως για οποιοδήποτε άτομο που δεν είναι πολίτης του Κράτους του ενός ή του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, αλλά έχει αποδεικτικά ταυτότητας σύμφωνα με τις διατάξεις της Συμβάσεως υπ` αριθ. 108 του 1958 του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας που αφορά τα εθνικά αποδεικτικά ταυτότητας των ναυτικών. Τέτοιο αποδεικτικό ταυτότητας θα εκδίδεται από Κράτος το οποίο είναι Μέρος σ’ αυτή τη Σύμβαση και θα εγγυάται την επανείσοδο του κατόχου στη χώρα η οποία εξέδωσε τα αποδεικτικά.
3) Οι διατάξεις των άρθρων 10 και 11 της Συμφωνίας αυτής θα εφαρμόζονται, στα πλαίσια των σχετικών εθνικών νόμων και κανονισμών του αντίστοιχου Κράτους των Συμβαλλόμενων Μερών, σε οποιοδήποτε άτομο το οποίο δεν είναι πολίτης της Ελληνικής Δημοκρατίας ή πολίτης της Γερμανικής Λαϊκής Δημοκρατίας και έχει αποδεικτικά ταυτότητας άλλα από εκείνα που αναφέρονται στην παράγραφο 2 του άρθρου αυτού.
Άρθρο 10
1) Οι κάτοχοι αποδεικτικών ταυτότητας ναυτικού τα οποία καθορίζονται στο άρθρο 9 της Συμφωνίας αυτής επιτρέπεται, στην περίπτωση που είναι μέλη του πληρώματος πλοίου του Κράτους του Συμβαλλόμενου Μέρους το οποίο εξέδωσε το αποδεικτικό ταυτότητας, να παραμένουν με προσωρινή άδεια στην πόλη του λιμένος χωρίς θεώρηση κατά τη διάρκεια της παραμονής του σκάφους σε λιμάνι του Κράτους του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, εφόσον ο πλοίαρχος έχει υποβάλει την κατάσταση πληρώματος στις αρμόδιες αρχές, σύμφωνα με τους κανονισμούς που ισχύουν στο λιμάνι αυτό.
Κατά την αποβίβαση και επιστροφή στο πλοίο, τα αναφερόμενα πρόσωπα υπόκεινται στο συνοριακό και τελωνειακό έλεγχο ο οποίος ισχύει στο λιμάνι αυτό.
2) Οι πλοίαρχοι των εμπορικών πλοίων του Κράτους του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους θα δέχονται από τις τοπικές αρχές του άλλου Μέρους οποιαδήποτε βοήθεια που θα είναι αναγκαία για την επιστροφή των λιποτακτών στα πλοία τους.
Η παράγραφος αυτή δεν εφοδιάζεται στους λιποτάκτες οι οποίοι είναι πολίτες του Κράτους όπου λιποτακτούν.
Άρθρο 11
1) Οι κάτοχοι αποδεικτικών ταυτότητας ναυτικού, τα οποία καθορίζονται στο άρθρο 9 της παρούσας Συμφωνίας επιτρέπεται να εισέρχονται ως επιβάτες οποιουδήποτε μεταφορικού μέσου στο έδαφος του Κράτους του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους ή να διέρχονται δια του εδάφους τράνζιτο, οποτεδήποτε είναι καθ` οδόν προς το πλοίο τους ή κινούνται προς άλλο πλοίο, καθ` οδόν προς τη χώρα τους ή κινούμενοι για οποιοδήποτε άλλο λόγο ο οποίος θα έχει εγκριθεί από τις Αρχές αυτού του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στη Σύμβαση υπ`αριθ. 108 του 1958 του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας.
2) Σ` όλες τις περιπτώσεις που καθορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου αυτού οι ναυτικοί πρέπει να έχουν αντίστοιχες θεωρήσεις του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, οι οποίες θα χορηγούνται από τις αρμόδιες Αρχές το συντομότερο δυνατό.
3) Στην περίπτωση που ο κάτοχος του αποδεικτικού ταυτότητας ναυτικού το οποίο καθορίζεται στο άρθρο 9 της παρούσας Συμφωνίας δεν είναι πολίτης του Κράτους του ενός ή του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, οι θεωρήσεις που καθορίζονται στο άρθρο αυτό για την είσοδο ή διέλευση τράνζιτο δια του εδάφους του Κράτους του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους θα χορηγούνται εφόσον έχει γραπτή εντολή η οποία έχει εκδοθεί από τη ναυτιλιακή εταιρεία, τον πλοίαρχο του πλοίου ή οποιοδήποτε άτομο εξουσιοδοτημένο από αυτούς και η επιστροφή του στο έδαφος του Κράτους του Συμβαλλόμενου Μέρους το οποίο έχει εκδώσει το αποδεικτικό ταυτότητας ναυτικού είναι εγγυημένη στον κάτοχο του εγγράφου αυτού.
4) Οι αλλαγές στο πλήρωμα του πλοίου το οποίο βρίσκεται σε λιμάνι του Κράτους του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους θα αναγράφονται στη γλώσσα του Κράτους τη σημαία του οποίου φέρει το πλοίο στα σχετικά έγγραφα του πλοίου με την ημερομηνία της αλλαγής.
Άρθρο 12
1 ) Παρά τις διατάξεις των άρθρων 9-11 της παρούσας Συμφωνίας, οι κανονισμοί οι σχετικοί με την είσοδο, παραμονή και αναχώρηση των αλλοδαπών διατηρούνται σε πλήρη ισχύ στην επικράτεια των Κρατών των Συμβαλλόμενων Μερών.
2) Έκαστο των Συμβαλλόμενων Μερών διατηρεί το δικαίωμα να αρνείται την είσοδο και/ή την παραμονή στο έδαφός του σε ναυτικούς τους οποίους θεωρεί ανεπιθύμητους.
Άρθρο 13
1) Τα πλοία, τα πληρώματα, οι επιβάτες και τα φορτία του Κράτους του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους, ενώ θα βρίσκονται στα χωρικά και εσωτερικά ύδατα και μέσα στα λιμάνια του Κράτους του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, θα υπόκεινται, μέχρι του σημείου που επιτρέπεται από τις ισχύουσες σχετικές διεθνείς συμβάσεις αναφορικά με το δίκαιο της θαλάσσης, στους ισχύοντες αντίστοιχους εθνικούς νόμους και κανονισμούς, ειδικά δε στους κανόνες που αφορούν την κυκλοφορία και ασφάλεια ως επίσης και τη δημόσια τάξη, τη διέλευση συνόρων, τα τελωνεία, το ξένο συνάλλαγμα, την υγεία, τον κτηνιατρικό και φυτοπαθολογικό έλεγχο και που εκδίδονται από τα Συμβαλλόμενα Μέρη σύμφωνα με τις αρχές των αντίστοιχων διεθνών συμβάσεων.
2) Ενώ θα βρίσκονται στα χωρικά και εσωτερικά ύδατα και μέσα στα λιμάνια του Κράτους του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους, τα πλοία του Κράτους του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους θα υπόκεινται στους κανονισμούς οι οποίοι αφορούν τον εξοπλισμό, τις διευκολύνσεις, τις συσκευές ασφαλείας του πλοίου, την καταμέτρηση και αξιοπλοία και οι οποίοι ισχύουν στο Κράτος της σημαίας τους.
3) Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν εμποδίζουν το δικαίωμα εκάστου Συμβαλλόμενου Μέρους να επιθεωρεί πλοία ευρισκόμενα σε λιμάνι του Κράτους τους για να βεβαιωθεί ότι συμμορφούνται με τους κανόνες των διεθνών Συμβάσεων που ισχύουν σχετικά με την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος τις οποίες έχουν αποδεχθεί και τα δύο Συμβαλλόμενα Μέρη.
Άρθρο 14
1) Οι δικαστικές αρχές του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους δεν θα προβούν σε καμία δικαστική ενέργεια αστικής φύσεως που αφορά σύμβαση εργασίας μέλους του πληρώματος πλοίου του Κράτους του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους.
2) Στην περίπτωση που ένα μέλος του πληρώματος του Κράτους των Συμβαλλόμενων Μερών διαπράξει αδίκημα στο πλοίο ενώ το πλοίο βρίσκεται στα εσωτερικά ύδατα του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, οι Αρχές του άλλου Μέρους δεν θα διώξουν αυτό χωρίς τη συναίνεση των αρμόδιων διπλωματικών ή προξενικών Αρχών της χώρας της σημαίας του σκάφους, εκτός εάν:
α) οι συνέπειες του αδικήματος εκτείνονται στο έδαφος του παράκτιου Κράτους ή
β) το αδίκημα είναι τέτοιο ώστε να διαταράσσει τη δημόσια τάξη ή την ασφάλεια του παράκτιου Κράτους ή
γ) η ποινική δίωξη είναι αναγκαία στην προσπάθεια κατά της απαγορευόμενης διακινήσεως των ναρκωτικών.
Στις περιπτώσεις αυτές θα γίνεται γνωστοποίηση το συντομότερο δυνατό στις αρμόδιες διπλωματικές ή προξενικές Αρχές του Κράτους της σημαίας του πλοίου.
3) Οι διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου αυτού δεν επηρεάζουν τα δικαιώματα ελέγχου και έρευνας, τα οποία έχουν οι Αρχές εκάστου των Συμβαλλόμενων Μερών κατά την εθνική τους νομοθεσία.
Άρθρο 15
1) Εάν το πλοίο του Κράτους ενός των Συμβαλλόμενων Μερών ναυαγήσει, εξωκείλει, προσαράξει ή υποστεί οποιοδήποτε άλλο ατύχημα σε μικρή απόσταση από την ακτή του Κράτους του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, το πλοίο και το φορτίο θα απολαύουν στο έδαφος του Κράτους του τελευταίου μέρους την ίδια μεταχείριση που παρέχεται σε εθνικό πλοίο και φορτίο.
2) Στο πλήρωμα και στους επιβάτες ως επίσης και στο ίδιο το πλοίο και στο φορτίο του θα παρέχεται, ανά πάσα στιγμή βοήθεια και αρωγή στον ίδιο βαθμό όπως στην περίπτωση εθνικού πλοίου.
3) Το φορτίο και τα είδη, που εκφορτώνονται ή διασώζονται από το πλοίο που καθορίζεται στην παράγραφο 1 του άρθρου αυτού, εφόσον δεν παραδίδονται για χρήση ή κατανάλωση στο έδαφος του Κράτους του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, δεν θα υπόκεινται σε τελωνειακούς δασμούς.
4) Το πλοίο που έχει εξωκείλει ή ναυαγήσει κατ` αυτόν τον τρόπο, ως επίσης και όλα του τα μέρη, συντρίμματα ή εξοπλισμός και όλες οι συσκευές, εξαρτισμοί, προμήθειες και εμπορεύματα που έχουν διασωθεί, περιλαμβανομένων και αυτών που έχουν απορριφθεί από τέτοια πλοία ή από πλοία ευρισκόμενα σε κίνδυνο, ή το προϊόν της πωλήσεως τους εάν επωλήθησαν, ως επίσης και όλα τα έγγραφα που βρέθηκαν στο πλοίο που έχει εξωκείλει ή ναυαγήσει ή τα οποία ανήκουν σ’ αυτό, θα παραδίδονται στον ιδιοκτήτη ή στους αντιπροσώπους του όταν ζητούνται απ` αυτούς.
5) Τίποτα σ αυτό το άρθρο δεν θα προδικάσει οποιαδήποτε απαίτηση για διάσωση ή αρωγή που έχει δοθεί στο πλοίο, στους επιβάτες του, στο πλήρωμα και στο φορτίο.
Άρθρο 16
Έσοδα προερχόμενα από την εκμετάλλευση στο διεθνές εμπόριο πλοίων τα οποία είναι νηολογημένα στο Κράτος του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους θα είναι απαλλαγμένα στο Κράτος του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους από τέλη ή φόρους οποιουδήποτε είδους.
Άρθρο 17
1) Έκαστο Συμβαλλόμενο Μέρος θα επιτρέπει στα μέλη των διπλωματικών και προξενικών αντιπροσωπειών του Κράτους του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους την είσοδο στους θαλάσσιους λιμένες του σύμφωνα με τους αντίστοιχους εθνικούς νόμους και κανονισμούς που ισχύουν, προς το σκοπό της επιβιβάσεως σε πλοία που φέρουν τη σημαία του Κράτους τους για την εκτέλεση των επίσημων ή άλλων καθηκόντων τους που έχουν σχέση με το πλήρωμα, το φορτίο και την τροφοδοσία του πλοίου.
2) Οι αντιπροσωπείες των ναυτιλιακών εταιρειών των πλοίων τούτων μπορούν επίσης να παίρνουν την ίδια άδεια, η οποία θα εκδίδεται για κάθε συγκεκριμένη επίσκεψη από τις αρμόδιες λιμενικές αρχές σύμφωνα με τους εθνικούς νόμους και κανονισμούς.
Άρθρο 18
Οι διατάξεις της Συμφωνίας αυτής δεν θα επηρεάζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των Συμβαλλόμενων Μερών που απορρέουν από διεθνείς συμβάσεις του δικαίου της θαλάσσης και της ναυτιλίας οι οποίες έχουν γίνει αποδεκτές από τα δύο Συμβαλλόμενα μέρη.
Άρθρο 19
Οποιεσδήποτε διαφορές που αφορούν την ερμηνεία ή εφαρμογή της Συμφωνίας αυτής θα διευθετούνται με απευθείας διαπραγματεύσεις μεταξύ των αρμόδιων Αρχών των Συμβαλλόμενων Μερών. Σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί συμφωνία οι διαφορές θα διευθετούνται δια της διπλωματικής οδού.
Άρθρο 20
1) Η Συμφωνία αυτή συνάπτεται για απεριόριστο χρόνο.
2) Η παρούσα Συμφωνία υπόκειται σε έγκριση σύμφωνα με τις εσωτερικές διατάξεις των Συμβαλλόμενων Μερών και θα τεθεί σε ισχύ τριάντα μέρες μετά την ανταλλαγή επιστολών που να γνωστοποιούν την έγκριση.
3) Οποιαδήποτε μεταβολή ή τροποποίηση της Συμφωνίας αυτής θα συμφωνείται γραπτώς μεταξύ των Συμβαλλόμενων Μερών και θα αρχίζει να ισχύει σύμφωνα με τις διαδικασίες που ορίζονται στην ανωτέρω παράγραφο 2.
4) Η Συμφωνία αυτή μπορεί να καταγγελθεί γραπτώς από το ένα ή το άλλο Συμβαλλόμενο Μέρος εντός 12 μηνών.
Εις πίστωσιν των ανωτέρω, οι υπογράφοντες δεόντως εξουσιοδοτημένοι προς τούτο από τις αντίστοιχες Κυβερνήσεις τους υπόγραψαν τη Συμφωνία αυτή.
Έγινε στο Βερολίνο στις 13 Μαΐου 1981 σε δύο πρωτότυπα στην αγγλική γλώσσα.
Άρθρο δεύτερο
Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Παραγγέλλομεν να δημοσιευθή στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το κείμενο του παρόντος και να εκτελεσθή ως νόμος του Κράτους.
Αθήνα, 14 Ιουνίου 1984
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ