Νόμος 1429 ΦΕΚ Α΄48/18.4.1984
Προστασία των Ελλήνων που εργάζονται σε χώρες της Ασίας ή της Αφρικής και άλλες διατάξεις.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Κυρούμεν και εκδίδομεν τον κατωτέρω υπό της Βουλής ψηφισθέντα νόμον:

Άρθρο 1
Έκταση εφαρμογής.

1. Οι διατάξεις του νόμου αυτού εφαρμόζονται σε συμβάσεις ή σχέσεις εργασίας μεταξύ αφενός Ελλήνων υπηκόων, που προσλαμβάνονται οπουδήποτε για να απασχοληθούν σε χώρες της Ασίας και της Αφρικής και αφετέρου επιχειρήσεων που έχουν την έδρα τους ή τα οικονομικά τους συμφέροντα στην Ελλάδα.

2. Η σύναψη σύμβασης εργασίας εκ μέρους αντιπροσώπου επιχείρησης μεταξύ Έλληνα υπηκόου και αυτής δεσμεύει και τον ίδιο και την επιχείρηση που αντιπροσωπεύει.

Άρθρο 2
Κατάρτιση και περιεχόμενο της σύμβασης.

1. Η σύμβαση εργασίας καθώς και οποιαδήποτε άλλη συμφωνία μεταξύ εργαζομένου και επιχείρησης που αναφέρονται στο προηγούμενο άρθρο, καταρτίζεται γραπτά οπωσδήποτε στην ελληνική γλώσσα και στη γλώσσα της χώρας της απασχόλησης. Σε περίπτωση διαφοράς των κειμένων, επικρατεί το ελληνικό. Η σύμβαση περιλαμβάνει τους όρους, τις συνθήκες και την αμοιβή της εργασίας, που δεν επιτρέπεται να είναι δυσμενέστεροι για τον εργαζόμενο από αυτούς που προβλέπουν οι ελληνικοί κανόνες αναγκαστικού δικαίου, εκτός αν αντιβαίνουν σε κανόνες δημοσίας τάξεως της χώρας της απασχόλησης. Συμβατική υπαγωγή σε αλλοδαπό δίκαιο είναι έγκυρη, μόνο αν είναι ευνοϊκότερο από το ελληνικό για τον εργαζόμενο, κατά την επιλογή του.

2. Οι κατά το άρθρο 8 υπεύθυνοι οφείλουν αντίγραφο της σύμβασης εργασίας και κάθε άλλης σχετικής συμφωνίας:
α) να εγχειρίσουν στον εργαζόμενο, πριν από την αναχώρησή του στο εξωτερικό, και
β) να καταθέσουν, μέσα σε τρεις ημέρες από την υπογραφή της σύμβασης και οπωσδήποτε πριν από την αναχώρηση του εργαζομένου στο εξωτερικό, στις αρμόδιες περιφερειακές υπηρεσίες του Υπουργείου Εργασίας, του Οργανισμού Απασχολήσεως Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) και του οικείου ασφαλιστικού φορέα της έδρας ή του τόπου των οικονομικών συμφερόντων της επιχείρησης. Όταν η πρόσληψη γίνεται στο εξωτερικό, το αντίγραφο της σύμβασης κατατίθεται στην Ελληνική Υπηρεσία του Εργατικού Συμβούλου ή του Εργατικού Ακολούθου του τόπου απασχόλησης του εργαζομένου. Εάν δεν υπάρχει τέτοια υπηρεσία, η κατάθεση αυτή γίνεται στην Ελληνική Προξενική Αρχή του τόπου της απασχόλησης.

3. Μεταγενέστερη σύμβαση εργασίας ή τροποποίηση της αρχικής σύμβασης είναι ανίσχυρη, εκτός αν είναι ευνοϊκότερη για τον εργαζόμενο. Ο περιορισμός αυτός παύει να ισχύει μετά την πάροδο τριών ετών από την ανάληψη εργασίας.

Άρθρο 3
Δαπάνες παλιννόστησης.

1. Οι επιχειρήσεις του άρθρου 1 υποχρεούνται, αν λυθεί η σχέση εργασίας για οποιοδήποτε λόγο, να εγχειρίζουν στον εργαζόμενο το εισιτήριο της επιστροφής στην Ελλάδα ή στον τόπο της πρόσληψης του, αν το προτιμά, με το προσφορότερο μέσο.

2. Οι επιχειρήσεις οφείλουν να καταθέτουν στον ΟΑΕΔ για λογαριασμό του κάθε εργαζομένου, μαζί με το κατά το άρθρο 2 παρ. 2 αντίγραφο, ανέκκλητη εγγυητική επιστολή ελληνικής τράπεζας για ποσό ίσο με την αξία του εισιτηρίου.

3. Αν ο εργοδότης δεν εκπληρώνει την κατά την παρ. 1 υποχρέωσή του, η υπηρεσία του Εργατικού Συμβούλου ή του Εργατικού Ακολούθου ή η Προξενική Αρχή εγχειρίζει στον εργαζόμενο το εισιτήριο επιστροφής του. Οι δαπάνες αυτές βαρύνουν τον ΟΑΕΔ, υπέρ του οποίου καταπίπτει αντίστοιχο χρηματικό ποσό από την εγγυητική επιστολή.

Άρθρο 4
Δικαιοδοσία ελληνικών δικαστηρίων.

1. Συμφωνία, με την οποία αποκλείεται η δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστηρίων σε διαφορές που πηγάζουν από τη σχέση εργασίας ή από οποιαδήποτε ή άλλη αιτία με αφορμή τη σχέση αυτή, είναι άκυρη.

2. Συμφωνία, με την οποία οι διαφορές της προηγούμενης παραγράφου υπάγονται στα δικαστήρια των ξένων χωρών, που αναφέρονται στο άρθρο 1, δημιουργεί συντρέχουσα δικαιοδοσία.

Άρθρο 5
Εισφορές υπέρ των Οργανισμών.
Οι επιχειρήσεις είναι υποχρεωμένες να κρατούν από τις αποδοχές των εργαζομένων τις εισφορές υπέρ του Οργανισμού Απασχολήσεως Εργατικού Δυναμικού και του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας και να τις αποδίδουν σ` αυτούς, μαζί με τις αντίστοιχες εργοδοτικές εισφορές.

Άρθρο 6
Κοινωνικές παροχές.

1. Οι επιχειρήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 1 ασφαλίζουν υποχρεωτικά κατά της ασθένειας και κατά του επαγγελματικού κινδύνου τους εργαζομένους που απασχολούν, σε ασφαλιστικό φορέα της χώρας της απασχόλησης. Αν, κατά τη σχετική βεβαίωση της ελληνικής υπηρεσίας του Εργατικού Συμβούλου ή του Εργατικού Ακολούθου ή της Ελληνικής Προξενικής Αρχής, δεν υπάρχει τέτοιος φορέας ή δεν καλύπτει τους κινδύνους αυτούς ή αρνείται να ασφαλίσει τους εργαζομένους, η επιχείρηση οφείλει να τους ασφαλίσει έναντι των κινδύνων αυτών, με δική της δαπάνη σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία.
Αν υπάρχει αδυναμία ασφαλιστικής κάλυψης για τους κινδύνους αυτούς σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία, κατά τη βεβαίωση της Προξενικής Αρχής, η επιχείρηση υποχρεούται να εξασφαλίζει στους εργαζομένους την παροχή άμεσης ιατρικής και φαρμακευτικής περίθαλψης.

2. Αν κατά τη σύμβαση ο εργαζόμενος δικαιούται στέγασης, η επιχείρηση οφείλει να του παρέχει κατάλληλη και υγιεινή ενδιαίτηση.

Άρθρο 7
Παράβαση διατάξεων.
Η παράβαση των διατάξεων των δύο προηγουμένων άρθρων αποτελεί καταγγελία της εργασιακής σύμβασης από τον εργοδότη. Παραπέρα αξίωση του εργαζομένου για αποζημίωση, σύμφωνα με άλλες διατάξεις, δεν αποκλείεται.

Άρθρο 8
Ποινικές διατάξεις.
Ο εργοδότης και ο διευθυντής ή διαχειριστής που παραβαίνει από δόλο ή από αμέλεια τις διατάξεις των άρθρων 2 παράγραφος 2, 3 παρ. 1 και 2, 5 και 6 παράγραφος 1 και 2 του νόμου αυτού, τιμωρείται, αν δεν προβλέπεται από άλλο νόμο αυστηρότερη ποινή, με χρηματική ποινή τουλάχιστον πενήντα χιλιάδων (50. 000) δραχμών.

Άρθρο 9
Μεταβατική διάταξη.
Οι διατάξεις των άρθρων 1, 2 παρ. 3, 3, 4, 5, 6, 7 και 8 εφαρμόζονται, από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, και στις συμβάσεις ή στις εργασιακές σχέσεις που υφίστανται κατά τη δημοσίευσή του.

Άρθρο 10
Εξουσιοδοτική διάταξη.
Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται ύστερα από πρόταση των αρμόδιων κατά περίπτωση Υπουργών, ρυθμίζονται θέματα που αναφέρονται στην ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη των υπαγόμενων στη ρύθμιση αυτή εργαζομένων στο χρόνο εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 5 καθώς και στον υπολογισμό και τον τρόπο καταβολής των εισφορών αυτών ή σε συναφή οικονομικά και συναλλαγματικά θέματα.

Άρθρο 11
Οικονομική ενίσχυση εργατοϋπαλληλικών οργανώσεων.

1. Η περίπτωση β` της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του Π.Δ. 901/1976 “περί αντικαταστάσεως των διατάξεων του Π.Δ. 189/1975 και περί της οικονομικής ενισχύσεως των επί τη βάσει του Ν. 89/1975 ανασυσταθέντων εργατοϋπαλληλικών επαγγελματικών Σωματείων και Ενώσεων καταργείται.

2. Ειδικά για την οικονομική ενίσχυση των συνδικαλιστικών οργανώσεων έτους 1983, οι προθεσμίες που προβλέπονται από τις διατάξεις της παραγρ. 1 περίπτ. δ` του άρθρου 1 του Π.Δ. 901 /1976 για υποβολή αίτησης και δικαιολογητικών, αντίστοιχα, παρατείνονται μέχρι δύο (2) μήνες από τη δημοσίευση του νόμου αυτού. Η προθεσμία υποβολής αίτησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων για την οικονομική ενίσχυση έτους 1984 παρατείνεται μέχρι δύο (2) μήνες απ` τη δημοσίευση του νόμου αυτού.

3. Το άρθρο 3 του Π.Δ. 901/1976 αντικαθίσταται ως εξής:
” Άρθρο 3.
Η οικονομική υποβοήθηση από 1.1.1983 υπολογίζεται προκειμένου για σωματεία με βάση τον αριθμό των μελών που ψήφισαν στις τελευταίες αρχαιρεσίες και προκειμένου για δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις με βάση τον αριθμό των μελών που ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές για ανάδειξη αντιπροσώπων σ αυτές, εφόσον οι εκλεγέντες αντιπρόσωποι ψήφισαν στις τελευταίες αρχαιρεσίες των παραπάνω οργανώσεων”.

4. Στο τέλος της παραγράφου α του άρθρου 1 του Ν. 678/1977 και μετά το εδάφιο ιι) προστίθεται εδάφιο, που έχει ως εξής:
“ιαια) Την ίδρυση, οργάνωση, λειτουργία και συντήρηση Κέντρων Παιδικής χαράς σε ιδιόκτητα ακίνητα του Οργανισμού ή σε ακίνητα παραχωρούμενα για το σκοπό αυτόν στην Εργατική Εστία απόδημους, κοινότητες, τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας ή οποιαδήποτε άλλο νομικό ή φυσικό πρόσωπο”.

Άρθρο 12
Έναρξη ισχύος.
Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει μετά δέκα ημέρες από τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Παραγγέλλομεν να δημοσιευθή στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το κείμενο του παρόντος και να εκτελεσθή ως νόμος του Κράτους.

Αθήνα, 12  Απριλίου 1984

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ