Νόμος 1384 ΦΕΚ Α΄106/5.8.1983
Τροποποίηση και συμπλήρωση της Νομοθεσίας του Επικουρικού Ταμείου Εξόδου Γερόντων και Ανικάνων Εργατών Μετάλλου και άλλες διατάξεις.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Κυρούμεν και εκδίδομεν τον κατωτέρω υπό της Βουλής ψηφισθέντα νόμον

Άρθρο 1
Επωνυμία Ταμείου
Το Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία “Επικουρικόν Ταμείον Εξόδου Γερόντων και Ανικάνων Εργατών Μετάλλου” που ιδρύθηκε με το Ν.Δ. 5/11 Νοεμβρίου 1935, (ΦΕΚ 539 τ. Α) , μετονομάζεται σε “Επικουρικό Ταμείο Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου” (ΕΤΕΜ) .

Άρθρο 2
Πρόσωπα που υπάγονται στην ασφάλιση
Στην ασφάλιση του ΕΤΕΜ υπάγονται υποχρεωτικά από την ισχύ του νόμου αυτού, όσοι προσφέρουν εξαρτημένη εργασία με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου σε κάθε βιομηχανική ή βιοτεχνική ή εμπορική δραστηριότητα γενικά, είτε ιδιωτική, είτε του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των Δημόσιων Επιχειρήσεων, που έχουν την έδρα τους μέσα στις ασφαλιστικές περιοχές όπου ισχύει η ασφάλιση του ΙΚΑ, σύμφωνα με τις παρακάτω διακρίσεις:
α) Οι εργατοτεχνίτες και υπάλληλοι που απασχολούνται στις καθαρά μεταλλουργικές επιχειρήσεις, ανεξάρτητα από την ειδικότητα και από το είδος της εργασίας που προσφέρουν.
Καθαρά μεταλλουργικές επιχειρήσεις χαρακτηρίζονται αυτές που έχουν αντικείμενο την παραγωγή ή την παραγωγή και την εμπορία κάθε είδους μετάλλου ή μεταλλουργικών εξαρτημάτων και προϊόντων, την επεξεργασία ή το μετασχηματισμό του μετάλλου, όπως τα λεβητοποιεία, χυτήρια, μηχανουργεία επανορθωτήρια (Ρεκτιφιέ) βιδοποιεία, κασσιτερωτήρια, καρφοβελονοποιεία, κλειθροποιεία, μεταλλοκυτιοποιεία και πωματοποιεία σιδηρουργεία, ορειχαλκουργεία, επινικελωτήρια, επιμεταλλωτήρια ναυπηγεία (εκτός από αυτά που δουλεύουν με ξύλο ή πλαστικό), οι επιχειρήσεις μεταλλουργικών καθαρά επισκευών πλοίων και πλωτών μέσων, οι επιχειρήσεις παραγωγής ή εγκατάστασης κλιματισμών, οι επιχειρήσεις παραγωγής καλωδίων, τα εργαστήρια γαλβανισμού ανοδοιώσεων, οξειδώσεων και βαφής με σκλήρυνση κάθε είδους μετάλλου ή αλουμινίου, οι βιομηχανίες ή βιοτεχνίες παραγωγής ή επισκευής μεταλλουργικού πολεμικού υλικού ξηράς – θάλασσας – αέρα, οι βιομηχανίες ή βιοτεχνίες παραγωγής, συναρμολόγησης ή παρασκευής μεταλλικών μερών αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών, ποδηλάτων, γεωργικών και οδοποιητικών μηχανημάτων σιδηροδρομικού υλικού, μηχανών εσωτερικής ή εξωτερικής καύσεως και των εξαρτημάτων τους.
β) Οι πιο κάτω αναφερόμενοι τεχνίτες, βοηθοί και οι μαθητευόμενοί τους, που παρέχουν εξηρτημένη εργασία ιδιωτικού δικαίου, σε οικονομικές δραστηριότητες ιδιωτικές ή δημόσιες ή ΝΠΔΔ ή οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή Δημόσιων Επιχειρήσεων ανεξάρτητα από τη μορφή, το είδος το σκοπό και το αντικείμενο των εργασιών τους:

(1) Εφαρμοστές, τορναδόροι μετάλλου γενικά, σιδηρουργοί ορειχαλκουργοί, μολυβδουργοί, βιδοποιοί, χύτες μετάλλων παντός είδους συμπεριλαμβανομένου και του αλουμινίου, χειριστές και τροφοδότες πρεσσών μεταλλικών αντικειμένων χειριστές ψαλιδιών κοπής μετάλλων μηχανών γωνιοποιητικών, πλάνων φρεζοδραπάνων γραναζοκόπτων, ρεκτιφιέ, παντογράφων, εργαλειομηχανών, λειαντομηχανών και οι εργαλειοκατασκευαστές.
(2) Αδειούχοι ή διπλωματούχοι πρακτικοί και πτυχιούχοι μηχανικοί, μηχανοτεχνίτες κατασκευής, επισκευής, συναρμολόγησης μέτρησης και συντήρησης μηχανών εσωτερικής ή εξωτερικής καύσεως ή άλλων μεταλλικών μερών και εξαρτημάτων των παντός είδους σχήμα των ή μηχανημάτων ξηράς θάλασσας, αέρα.
(3) Κατασκευαστές, φανοποιοί συναρμολογητές, διακοσμητές μεταλλικών διακοσμήσεων των παντός είδους αμαξωμάτων των οχημάτων και μηχανημάτων ξηράς, θάλασσας, αέρα και οι συντηρητές μηχανολογικών εγκαταστάσεων Α, Β και Γ τάξεως.
(4) Σωληνουργοί διαμορφωτές σωλήνων συρματουργοί, γαλβανιστές, ψήστες συρμάτων, εργατοτεχνίτες αγκαθωτού και πλεκτού σύρματος και συρματοσχοίνων και δομικών πλεγμάτων.
(5) Επινικελωτές, επιμεταλλωτές, χρωμιωτές ατσαλωτές σκληρυντές μετάλλων, μπανιαδόροι μετάλλων, χειριστές μηχανών θερμικής συγκόλλησης μετάλλων, οξυγονοκολλητές, οξυγονοκόπτες, ηλεκτροσυγκολλητές, υδρογονοκολλητές, κασσιτερωτές, οξυγονιστές βουρτσαδόροι και στιλβωτές μετάλλων.
(6) Λεβητοποιοί, βιδωτές, μονταδόροι, πελεκητές, πιστολαδόροι, ελασματουργοί, υδραυλικοί πλοίων και πλωτών μέσων, πυρωτές μεταλλοπασαδόροι, τορνευτές μεταλλικών φύλλων, συναρμολογητές σκαλωσιών πλοίων, πονταδόροι, ματσακονιστές, υφαλοκαθαριστές, υφαλοχρωματιστές, αμμοβολιστές, μανουβραδόροι, αδειούχοι θερμαστές, αρχιθερμαστές, λιπάντες ξηράς και χειριστές ζυγοσταθιμστικών μηχανών.

(7) Κλειθροποιοί, καρφοβελονοποιοί, συναρμολογητές μεταλλικών κατασκευών, γεφυρών, μεταλλογεφυροποιοί, τροχιστές, μασγαλατζήδες, τεχνίτες μεταλλικών σκελετών επίπλων, καμινευτές, γαλβανιστές, μητραδόροι, μεταλλοπαντογραφοτεχνίτες, λευκοσιδηρουργοί, συγκολλητές μεταλλικών κυτίων, χειριστές ξεχειλωτικών μηχανών, θηλυκοτικών και κλειστικών μηχανημάτων.
(8) Τεχνίτες και κατασκευαστές κουφωμάτων αλουμινίου, ανοδειωτές και βαφείς αλουμινίου .
(9) Τεχνίτες κατασκευής, συναρμολόγησης και εγκατάστασης των τμημάτων από μέταλλο των μηχανημάτων εξαρτημάτων και αγωγών κλιματισμού παραγωγής και συλλογής ενέργειας.
(10) Τεχνίτες αποσυναρμολόγησης ή διάλυσης πλοίων πλωτών μέσων μεταλλικών οχημάτων και μηχανημάτων μεταλλικών γεφυρών ή μεταλλουργικών κατασκευών, τεχνίτες και συναρμολογητές μεταλλικών σκελετών οικοδομικών εν γένει έργων και μεταλλικών συσκευών.
(11) Οι εργοδηγοί, αρχιεργοδηγοί, προϊστάμενοι, επόπτες, τεχνικοί δ/ντές, επιθεωρητές των αποκλειστικά μεταλλουργικών τμημάτων βιομηχανικών και βιοτεχνικών εγκαταστάσεων και συνεργείων.
(12) Εκείνοι που η ιδιότητα ή ειδικότητά τους προέρχεται από προαγωγική εξέλιξη μιας από τις παραπάνω ασφαλιζόμενες ειδικότητες.

Άρθρο 3
Πρόσωπα εξαιρούμενα από την ασφάλιση
Εξαιρούνται από την ασφάλιση του ΕΤΕΜ, όσοι για οποιοδήποτε λόγο δεν υπάγονται σε ασφάλιση φορέα κύριας ασφάλισης.

Άρθρο 4
Επίλυση αμφισβητήσεων
Κάθε αμφισβήτηση από οποιονδήποτε και αν προέρχεται, σχετική με την υπαγωγή στην ασφάλιση κατά τις διατάξεις του νόμου αυτού επιλύεται με αιτιολογημένη απόφαση του Δ.Σ. του Ταμείου, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου που πρέπει να υποβληθεί εντός αντιστρεπτικής προθεσμίας 60 ημερών από την κοινοποίηση της απόφασης του Δ/ντού του Ταμείου.

Άρθρο 5
Προϋποθέσεις συνταξιοδότησης των αποσχολουμένων στις νέες περιοχές

1. Μισθωτοί που θα υπαχθούν ή έχουν υπαχθεί στην ασφάλιση του ΕΤΕΜ, λόγω επέκτασης του μετά την 1η Ιανουαρίου 1970 σε άλλες περιοχές της Χώρας ή λόγω επέκτασης σε νέες ειδικότητες και νέα είδη μεταλλουργικών εργασιών, δικαιούνται να λάβουν από το ΕΤΕΜ σύνταξη γήρατος, αναπηρίας ή θανάτου εφόσον συντρέχουν αθροιστικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) Να έχουν συνταξιοδοτηθεί από το ΙΚΑ ή άλλο φορέα κύριας ασφάλισης για την ίδια αιτία.
β) Να έχει συμπληρωθεί μια ημερολογιακή πενταετία από την ημερομηνία της επέκτασης της ασφάλισης του Ταμείου στην περιοχή ή από την υπαγωγή των νέων ειδικοτήτων στην ασφάλιση.
γ) Να έχουν πραγματοποιήσει ως ασφαλισμένοι του Ταμείου στην περιοχή της επέκτασής του ή από την υπαγωγή της ειδικότητάς τους στην ασφάλιση 750 τουλάχιστον ημέρες πραγματικής ασφάλισης, από τις οποίες τουλάχιστον 100 ετησίως κατά τα τελευταία πέντε έτη πριν από την υποβολή της σχετικής για συνταξιοδότηση αίτησής τους ή 1000 συνολικά ανεξάρτητα από τον αριθμό των ημερών εργασίας κάθε έτους.
δ) Να αναγνωρίσει ο ενδιαφερόμενος, ή σε περίπτωση θανάτου του, τα μέλη της οικογένειάς του, που δικαιούνται να συνταξιοδοτηθούν, από το χρόνο της πραγματικής ασφαλιστέας απασχόλησής του, τις τυχόν υπολειπόμενες κατά περίπτωση ημέρες ασφάλισης για τη συμπλήρωση των απαιτούμενων, σύμφωνα με τον ισχύοντα Κανονισμό Παροχών του ΕΤΕΜ, ελάχιστων όρων για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Η αναγνώριση γίνεται με απόφαση του Δ/ντή του Ταμείου ύστερα από αίτηση του ασφαλισμένου.
Ο αναγνωριζόμενος χρόνος εξαγοράζεται με την καταβολή από τον ενδιαφερόμενο του συνόλου των εισφορών εργοδότη και ασφαλισμένου που αναλογούν στο χρόνο αυτόν με βάση το ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη που ισχύει κατά την ημέρα υποβολής της αίτησης. Το ποσό της εξαγοράς εξοφλείται από τον ασφαλισμένο σε μηνιαίες δόσεις, ο αριθμός των οποίων δεν μπορεί να υπερβεί τον αριθμό των μηνών που αναγνωρίζονται και σε κάθε περίπτωση τον αριθμό των 60 μηνών.

2. Πλασματικός χρόνος ασφάλισης που αναγνωρίζεται με τις διατάξεις του Κανονισμού Παροχών του Ταμείου, συνυπολογίζεται όπως ορίζεται σύ αυτές.

3. Τα οικονομικά αποτελέσματα των πιο πάνω συνταξιοδοτικών αποφάσεων αρχίζουν την επομένη της πλήρους εξόφλησης των εισφορών.

Άρθρο 6
Μεταβατικές Διατάξεις

1. α) Μισθωτοί, που απασχολούνται σε επιχειρήσεις που αναφέρονται στην περ. α` του άρθρου 2 του Ν. 1384/1983, οι οποίοι λόγω της ειδικευμένης κλαδικής εργασίας τους είναι ασφαλισμένοι ή ασφαλιστέοι, βάσει της κείμενης προ της δημοσίευσης του νόμου αυτού ειδικής κλαδικής νομοθεσίας, σε κλαδικούς φορείς επικουρικής ασφάλισης, μη συμπεριλαμβανόμενου σ` αυτούς του ΙΚΑ – ΤΕΑΜ, εξακολουθούν να παραμένουν και να ασφαλίζονται στους ίδιους φορείς, εξαιρούμενοι από την ασφάλιση του ΕΤΕΜ.
β) Μισθωτοί, που μέχρι την 30.9.1983 ήταν ασφαλισμένοι σε διάφορα επικουρικά ασφαλιστικά Ταμεία, συμπεριλαμβανόμενου και του ΙΚΑ – ΤΕΑΜ, ασφαλίζονται υποχρεωτικά στο ΕΤΕΜ από την 1.10.1984, αν έχουν μία από τις ειδικότητες ή ιδιότητες που αναφέρονται στην περ. β` του άρθρου 2 του Ν. 1384/1983.
γ) Κατεξαίρεση μισθωτοί, που απασχολούνταν μέχρι την 30.9.1983 σε επιχειρήσεις των περιπτώσεων α` και β` του άρθρου 2 του Ν. 1384/1983 και είχαν ασφαλιστεί μέχρι την ημερομηνία αυτή σε οποιοδήποτε φορέα επικουρικής ασφάλισης, συμπεριλαμβανομένου και του ΙΚΑ – ΤΕΑΜ, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις πριν από τη δημοσίευση του παραπάνω νόμου, μπορούν με αίτηση – δήλωσή τους να παραμείνουν στην ασφάλιση του φορέα αυτού.
Η αίτηση – δήλωση πρέπει να υποβληθεί από τον ασφαλισμένο στο ΕΤΕΜ στο φορέα που παραμένει και στον εργοδότη μέχρι την 30.9.1984 και δεν μπορεί να ανακληθεί.
Ο χρόνος ασφάλισης στο ΕΤΕΜ από 1.10.83 μέχρι το μήνα υποβολής της αίτησης θεωρείται χρόνος πραγματικής ασφάλισης για κάθε περίπτωση στο φορέα επικουρικής ασφάλισης που παραμένει ασφαλισμένος και συνυπολογίζεται κατά τις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε δια του άρθρου 41 του Ν. 1469/1984, ΦΕΚ Α 111.

2. Ο Υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων μπορεί ύστερα από πρόταση του ΕΤΕΜ και γνώμη του ΣΚΑ να προσθέτει με απόφασή του και άλλες επιχειρήσεις ειδικότητες ή εργασίες στα εδάφια α’ και β’ του άρθρου 2 του παρόντος.

Άρθρο 7
Καταργούμενες διατάξεις
Καταργούνται: α) οι παρ. 2 κα 4 του άρθρου 1 του Ν.Δ. της 5/11./Νοεμβρίου 1935, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 10 του Α.Ν. 694/1937, (ΦΕΚ 196), β) η παρ. 1 του άρθρου 1 του 1 Β.Δ. 451/1972 (ΦΕΚ 134), καθώς και κάθε άλλη διάταξη που είναι αντίθετη ή δεν συμπορεύεται με τις διατάξεις του παρόντος νόμου όπου αφορούν το ΕΤΕΜ.

Άρθρο 8
Στο τέλος του άρθρου 5 του Ν. 997/1979 “περί συστάσεως Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Μισθωτών και ετέρων τινών διατάξεων” όπως αυτός συμπληρώθηκε με την παρ. 6 του άρθρου 56 του Ν. 1140/1981 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του Ν. 4189/1981 “περί Γεωργικών Κοινωνικών Ασφαλίσεων” και άλλων τινών διατάξεων” προστίθεται παρ. 6 που έχει ως εξής: “6. α. Οι προβλεπόμενες από την παρ. 1 ημέρες πραγματικής ασφάλισης για την συνταξιοδότηση λόγω γήρατος μειώνονται σε 750 ημέρες για την πρώτη πενταετίας προσαυξανόμενες κατά 150 ημέρες για κάθε επόμενο ημερολογιακό χρόνο για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος των ομάδων των ασφαλισμένων που εργάζονται εποχιακά. β) Οι υπολειπόμενες ημέρες, ασφάλισης, μέχρι τη συμπλήρωση των γενικών προϋποθέσεων που θα ισχύουν κάθε φορά σύμφωνα με την παρ. 1 αναγνωρίζονται και εξαγοράζονται με την καταβολή από τον ασφαλισμένο του συνόλου των εισφορών εργοδότου και ασφαλισμένου που θα υπολογίζονται στις πλήρεις αποδοχές του τελευταίου μήνα απασχόλησης του ασφαλισμένου”.

Άρθρο 9
Οι διατάξεις του άρθρου 17 του Ν. 1276/82 “Για τη συγχώνευση του Κλάδου συντάξεων του Ταμείου Ασφαλίσεως Προσωπικού εταιρείας Διαχειρίσεως Ειδών Μονοπωλίου του Ελληνικού Δημοσίου στο Ι.Κ.Α. και ρύθμιση άλλων ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών θεμάτων” (ΦΕΚ 100/1982), καταργούνται, από τότε που ίσχυσαν.

Άρθρο 10

1. Δημόσιοι υπάλληλοι ασφαλισμένοι σε ένα από τα Ταμεία Αρωγής Δημοσίων Υπαλλήλων, πριν από την ισχύ του Ν. 1266/82, συνεχίζουν την ασφάλισή τους σύ αυτό και μετά τον παραπάνω νόμο, σε περίπτωση μεταφοράς τους σε άλλο Υπουργείο.

2. Οι νεοδιοριζόμενοι υπάλληλοι στα νέα Υπουργεία που δημιουργούνται με τον παραπάνω νόμο, καθώς και οι Υπάλληλοι των Υπουργείων που δεν έχουν επικουρική ασφάλιση, ασφαλίζονται σύ ένα από τα Ταμεία Αρωγής που λειτουργούν το οποίο καθορίζεται με κοινή απόφαση του Υπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων και του αρμοδίου κατά περίπτωση Υπουργού, μετά από γνώμη του Δ.Σ. του Ταμείου Αρωγής στο οποίο θα υπαχθούν οι νέοι υπάλληλοι.

Άρθρο 11
Με Π. Δ/γμα που θα εκδίδεται μετά από πρόταση του Υπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σύμφωνη γνώμη του Δ.Σ. του Κλαδικού Επικουρικού Ταμείου και γνωμοδότηση του Συμβουλίου Κοινωνικής Ασφάλειας, που λειτουργεί στο Υπουργείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, επιτρέπεται η εδαφική επέκταση της ασφάλισης των Κλαδικών Επικουρικών Ταμείων που ήδη λειτουργούν ή η υπαγωγή στην ασφάλιση αυτών ομοειδών κατηγοριών εργαζομένων, εφόσον υπάρχουν οι εξής προϋποθέσεις:
α) Να παρέχουν τα Ταμεία αυτά παροχές ανώτερες από εκείνες που παρέχει το ΙΚΑ-ΤΕΑΜ.
β) Να υπάρχει η απαραίτητη διοικητική οργάνωση ώστε να εξασφαλίζεται η βεβαίωση και η είσπραξη των εσόδων αυτών και
γ) να υφίσταται αναλογιστική μελέτη από την οποία να προκύπτει η βιωσιμότητα του Ταμείου επί μια 10ετία τουλάχιστον.

Άρθρο 12
Η παρ. 2 του άρθρου 4 του Ν. Δ/τος 75/1946 “περί συστάσεως Ταμείου Προνοίας Εργοληπτών Δημοσίων Έργων ” όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 21 του Ν. 1276/1982 “Για τη συγχώνευση του Κλάδου Συντάξεων του Ταμείου Ασφαλίσεως Προσωπικού Εταιρείας Διαχειρίσεως Ειδών Μονοπωλίου του Ελληνικού Δημοσίου στο Ι.Κ.Α. και ρύθμιση άλλων ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών θεμάτων” (ΦΕΚ 100/82 τ.Α`) τροποποιείται από τότε που ίσχυσε ο Νόμος 1276/1982, ως εξής:
“2. Καμμιά πιστοποίηση πληρωμής εκτέλεσης έργου δεν εγκρίνεται ούτε θεωρείται από τις δημόσιες δημοτικές κοινοτικές αρχές και από Ν.Π.Δ.Δ. αν δεν κατατεθεί απόδειξη πληρωμής από το δικαιούχο εργολήπτη δημοσίων έργων υπέρ του Ταμείου Πρόνοιας Εργοληπτών Δημοσίων Έργων ποσοστού ένα στα εκατό (1%) από κάθε, χωρίς καμμιά εξαίρεση λογαριασμό πληρωμής εργολήπτη δημοσίων έργων (φυσικού ή νομικού προσώπου) ή και από λογαριασμό προσώπου που δεν έχει την ιδιότητα του εργολήπτη δημοσίων έργων”.

Άρθρο 13

1. Το ανώτατο όριο του εφάπαξ χρηματικού βοηθήματος του Ν. 103/1975 δεν μπορεί να υπερβεί για τους εξελθόντες της υπηρεσίας μέχρι την 28.10.1980 το ποσό των 600.000 δραχ. για τους εξελθόντες από 29.10.1980 μέχρι την ισχύ του παρόντος το ποσό του 1.000.000 δρχ. και για τους εξερχόμενους της υπηρεσίας από την ισχύ του παρόντος και μετά το ποσό του 1.200.000 δρχ.

2. Από της ισχύος του νόμου αυτού χρηματικές απαιτήσεις κατά Ν.Π.Δ.Δ. οι οποίες υπερβαίνουν το παραπάνω ποσά παραγράφονται εφόσον δεν έχουν αναγνωριστεί με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις. Εκκρεμείς δίκες που αφορούν τέτοιες απαιτήσεις καταργούνται.

3. Το ποσόν του 1.200.000 δρχ. δύναται εφεξής να αυξάνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Άρθρο 14
Στο τέλος του άρθρου 4 του Νόμου 163/1975 “περί ρυθμίσεως ασφαλιστικών θεμάτων των ασφαλισμένων και συνταξιούχων του Ταμείου Ασφαλίσεως Προσωπικού ΗΕΑΠΕΗΕ και ετέρων τινών θεμάτων” προστίθενται παράγραφοι με αρίθμηση 3,4,5 και 6 ως ακολούθως:
“3. Μέχρι της καταργήσεως του Ταμείου κατά το άρθρο 2 του παρόντος νόμου, η τροποποίηση της νομοθεσίας του γίνεται και με γνώμη του Διοικητικού Συμβουλίου της Δ.Ε.Η.”.
“4. Κυρώνεται και έχει ισχύ νόμου η Β2/52/3/184/ 1.2.1983 απόφαση του Υπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων “ανάκληση της αριθμ. Β2/52/3/992/17.5.1977 απόφασης του Υφυπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών “περί προσθήκης παραγρ. 10 εις το άρθρο 42 του Καταστατικού του ΤΑΠ-ΗΕΑΠ-ΕΗΕ”, που έχει ως εξής:
ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ
Έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις του άρθρου 5 του Ν. 2868/1922 σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 4 του Ν. 5376/1932.
2. Τις διατάξεις των άρθρων 2, 3 παραγρ. 2, 4 και 5 του Ν. 163/1975.
3. Το γεγονός ότι η αριθμ 480/20.4.1977 πρόταση του ΤΑΠ-ΗΕΑΠ-ΕΗΕ, σύμφωνα με την οποία εκδόθηκε η ανακαλούμενη απόφαση, δεν προβλέπει τον τρόπον αναγωγής των συνταξίμων αποδοχών των όσων κατέστησαν από πολύ παλιά συνταξιούχοι του Ταμείου στα συνταξιοδοτικά δεδομένα των άρθρων 8 και 9 του Ν. 4491/1966, ούτε τον τρόπο της αναπροσαρμογής των συντάξεων τους σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 11 του ίδιου νόμου ενόψη ιδιαίτερα και του γεγονότος ότι δεν ταυτίζονται οι προϋποθέσεις και ο τρόπος απονομής συντάξεων του ΤΑΠ-ΗΕΑΠ-ΕΗΕ και εκείνων του Ν. 4491 1966, με αποτέλεσμα η εφαρμογή της ανακαλούμενης απόφασης στη περίπτωση των συνταξιούχων του Ταμείου αυτού, να καθίστανται ανεφάρμοστοι από τα πράγματα.
4. Το γεγονός ότι η ανακαλούμενη απόφαση είχε ήδη ανακληθεί με την ΑΥΚΥ Β2/52/1186/22.6.1977, ΦΕΚ 593/Β/1977.
5. Την αριθμ. 690/28.5.1982 απόφαση του Δ.Σ. του ΤΑΠ ΗΕΑΠ-ΕΗΕ για ανάκληση της αριθμ. 480/20.4.1977 πρότασής του.
6. Το αριθμ. 74/11.1.1983 έγγραφο του ΤΑΠ-ΗΕΑΠ -ΕΗΕ, από το οποίο προκύπτει η αναγκαιότητα για την ανάκληση της ΑΥΚΥ Β2/52/3/992/17.5.1977, γιατί η προβλεπόμενη οικονομική επιβάρυνση ανέρχεται σε 3.870 εκατομμύρια δραχμές περίπου.
7. Γνώμη του ΣΚΑ που διατυπώθηκε κατά την αριθμ. 23/26.1.1983 συνεδρίαση της ΚΒύ περιόδου (θέμα 1ο) αποφασίζουμε:
Ανακαλείται η αριθμ. Β2/52/3/992/17.5.1977 απόφαση του Υφυπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών “περί προσθήκης παραγρ. 10 εις το άρθρον 42 του Καταστατικού του ΤΑΠ-ΗΕΑΠ-ΕΗΕ” (ΦΕΚ 498/Β/28.5 1977).
“5. Η ισχύς της διατάξεως της προηγούμενης παραγράφου αρχίζει από 1.6.1977”.
“6. Από τη δημοσίευση του νόμου τούτου παραγράφονται οι χρηματικές απαιτήσεις κατά του ΤΑΠ- ΗΕΑΠ-ΕΗΕ, που απορρέουν από τη Β2/52/3/992/17.5.1977 (ΦΕΚ 498/Β/28.5.1977) Υπουργική απόφαση που δεν έχουν αναγνωρισθεί με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις. Δίκες που αφορούν τέτοιες απαιτήσεις καταργούνται”.

Άρθρο 15

1. Μετά το πρώτο εδάφιο της περίπτωσης στ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 6 του Ν. 4491/1966 “περί ασφαλίσεως του Προσωπικού της Δ.Ε.Η.” (ΦΕΚ 1/Α/4.1.1966) προστίθεται περίπτωση με στοιχείο ζ’, η δε διάταξη που προστέθηκε στη παράγραφο αυτή με τη παράγραφο 2 του άρθρου 9 του Ν. 163/1975 παίρνει το στοιχείο η`
“ζ`. Ο χρόνος πρακτικής άσκησης κατά την διάρκεια της φοίτησης των διπλωματούχων αδελφών νοσοκόμων, επισκεπτριών αδελφών και μαιών στις οικείες σχολές από τη συμπλήρωση του 17ου έτους της ηλικίας τους εάν το πτυχίο τους χρησίμευσε ως προσόν για διορισμό ή μετάταξη στη Δ.Ε.Η και εφόσον θεμελίωσαν χωρίς τον χρόνο που εξαγοράζεται κατωτέρω, δικαίωμα συνταξιοδότησης από τη Δ.Ε.Η. Για την εφαρμογή του προηγουμένου εδαφίου ο προσμετρούμενος χρόνος ορίζεται: Σε τρία και μισό (3 1/2) έτη, για τις απόφοιτες των Σχολών Επισκεπτριών Αδελφών τετραετούς φοίτησης και Μαιών μέχρι και το έτος 1977 Σε τρία (3) έτη για τις αδελφές νοσοκόμες τριετούς φοίτησης και επισκέπτριες αδελφές αποφοίτους αντιστοίχων Σχολών μέχρι και το έτος 1955 Σε δυο και μισό (2 1/2) έτη για τις απόφοιτες των Σχολών Αδελφών Νοσοκόμων ετών 1958-1973, Επισκεπτριών Αδελφών ετών 1956-1974 και Μαιών έτους 1976 και μετά. Σε δυο (2) έτη για τις απόφοιτες των Σχολών Αδελφών Νοσοκόμων τριετούς φοίτησης έτους 1974 και μετά. Σε ένα (1) έτος για τις απόφοιτες των Σχολών Αδελφών Νοσοκόμων Κ.Α.Τ.Ε.Ε Υπουργείου Παιδείας και Βοηθών Νοσοκόμων μονοετούς η διετούς φοίτησης”

2. Το πρώτο εδάφιο τις περιπτώσεως η’ της παραγρ. 1 του άρθρου 6 του Ν. 4491/1966 όπως αυτή προσδιορίσθηκε με την παρ. 1 του παρόντος άρθρου αντικαθίσταται ως εξής: “η’. Εκ του ως ανωτέρω χρόνου, ο αναγόμενος σε χρονική περίοδο μεταγενέστερη της ισχύος του παρόντος νόμου εξαγοράζεται με την καταβολή ασφαλίστρου που με την υπέρ του Κλάδου Συντάξεως εισφορά των ασφαλισμένων στη Δ.Ε.Η η οποία υπολογίζεται επί των αποδοχών του ασφαλισμένου κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης για εξαγορά που υπόκεινται σε εισφορά σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο εδάφιο α’ της παρ. 1 του άρθρου 7 του Ν. 4491/1966”.

Άρθρο 16
Στο τέλος του εδαφίου δ` της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του Ν. 4169/1961, όπως αυτό ισχύει μετά την αντικατάσταση του με την παράγραφο 1 του άρθρου 8 του νόμου 1140/1981 προστίθεται περίπτωση που έχει ως εξής:
“Όσοι παίρνουν πολεμική σύνταξη ή σύνταξη ειρηνικής περιόδου που καταβάλλεται από το Ελληνικό Δημόσιο σε θύματα εξαιτίας θανάτου μέλους της οικογένειας τους όταν ήταν στην Υπηρεσία και εξαιτίας της Υπηρεσίας, δικαιούνται κατεξαίρεση σύνταξη από τον Ο.Γ.Α και αν ακόμα παίρνουν οποιαδήποτε παροχή από φορείς επικουρικής ασφάλισης ή Ταμεία Αρωγής ή Μετοχικά ή αλληλοβοηθείας”.

Άρθρο 17
Α. Οι παραγρ. 2 και 3 του άρθρου 12 του Β.Δ/τος 681/1960 αντικαθίστανται ως εξής:
“2. Επίσης υπάγονται υποχρεωτικά στην Ασφάλιση του Ταμείου Επικουρικής Ασφαλίσεως Εργατοτεχνιτών Δομικών και Ξυλουργικών Εργασιών, οι εργατοτεχνίτες και βοηθοί και οι ανειδίκευτοι εργάτες γενικά που απασχολούνται σε οποιοδήποτε χώρο και μετέχουν με οποιοδήποτε τρόπο στην επεξεργασία και τον μετασχηματισμό του ξύλου όπως και στην επεξεργασία λατομευτικών υλικών για την παραγωγή προϊόντων που θα χρησιμοποιηθούν σε δομικές και οδοποιητικές εργασίες και σε εργασίες αποχετεύσεων γενικότερα.
3 Η ασφάλιση των αναφερομένων προσώπων στις παραγρ. 1 και 2 του παρόντος άρθρου στην παρ. 1 του άρθρου 3 του Ν.Δ/τος 3867/1958, στην παρ. 1 του άρθρου 4 του Ν 688/1977 και στην παρ. 1 του άρθρου 23 του Ν. 997/1979 είναι υποχρεωτική, ανεξάρτητα από την ηλικία των απασχολουμένων, υπό την προϋπόθεση όμως ότι, για την απασχόληση τους αυτή παρέχεται ασφάλιση του ΙΚΑ ή άλλου φορέα κυρίας ασφάλισης”.
Β. Οι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 15 του Β. Δ/τος 681/1960 αντικαθίστανται ως εξής:
“1. Εισφορές που δεν καταβλήθηκαν μέσα στην προθεσμία της παραγρ. 4 του άρθρου 11, επιβαρύνονται με πρόσθετα τέλη ένα στα εκατό (1%) ανά δεκαήμερο και μέχρι 50% κατά ανώτατο όριο της οφειλής. Στην περίπτωση εκπρόθεσμης καταβολής εισφορών, το ταμείο δικαιούται να επιμερίσει το καταβληθέν ποσό κατά ανάλογα οφειλομένων εισφορών και προσθέτων τελών.
2. Οι διατάξεις της νομοθεσίας του ΙΚΑ, όπως ισχύουν κάθε φορά για τον υπολογισμό των εισφορών, τα υπόχρεα προς καταβολή ή προκαταβολή αυτών πρόσωπα, ως και τα υπόχρεα προς αναγγελία τον τρόπο της βεβαιώσεως και καταβολής των εισφορών , τις συνέπειες καθυστερήσεως, τις προϋποθέσεις επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθεισών εισφορών καθώς και για κάθε άλλο συναφές θέμα , ισχύουν αναλόγως και για το ΤΕΑΕΔΞΕ”.
Γ. Μετά την παράγρ. 5 του άρθρου 16 του Β.Δ/τος 681/1960 προστίθενται παράγραφοι 6 και 7 οι οποίες έχουν ως εξής:
“6. Ενστάσεις των ασφαλισμένων και των εργοδοτών του Ταμείου, που αφορούν οικοδομικά και τεχνικά έργα των οποίων την απογραφή, την τήρηση των σχετικών στοιχείων και φακέλλων και την βεβαίωση και είσπραξη εισφορών και προσθέτων τελών έχει αναλάβει το ΙΚΑ, εκδικάζονται από τις κατά τόπους αρμόδιες επιτροπές του ΙΚΑ. 7 Στις παραπάνω περιπτώσεις, οι αμφισβητήσεις, ο σχετικές με την ερμηνεία των περί υπαγωγής στην ασφάλιση του Τ.Ε Α.Ε Δ Ξ Ε διατάξεων της νομοθεσίας αυτού, δύναται να διαβιβάζονται από το ΙΚΑ στο Ταμείο για σχετική γνωμοδότηση”.

Άρθρο 18
Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 16 του Ν.Δ 496/1970 αντικαθίσταται, ως εξής:
“Από την 1.1.1984 το Δημόσιο θα καλύπτει κάθε έλλειμμα του Ειδικού Λογαριασμού Προνοίας Φυματικού Προσωπικού Τ.Τ.Τ. που θα προκύπτει από την πληρωμή των μηνιαίων επιδομάτων και χρηματικών βοηθημάτων στους ασφαλισμένους του και μέχρι του ποσού των 15.000.000 δραχμών το χρόνο”.

Άρθρο 19

1. Συνίσταται στο ΕΤΕΜ Κλάδος Προνοίας για τους ασφαλισμένους του Ταμείου, ο οποίος έχει οικονομική και λογιστική αυτοτέλεια και αποκαλείται στο εξής για συντομία “Κλάδος”.

2. Σκοπός του κλάδου είναι η χορήγηση εφάπαξ χρηματικού βοηθήματος στους ασφαλισμένους ή τα μέλη της οικογένειας αυτών που θα συνταξιοδοτούνται μετά ένα χρόνο από την ισχύ του παρόντος. “Σκοπός επίσης του Κλάδου είναι η λειτουργία παιδικών κατασκηνώσεων, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία για τη λειτουργία των κατασκηνώσεων αυτών. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, που εκδίδεται μετά από γνώμη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΤΕΜ και γνωμοδότηση του Συμβουλίου Κοινωνικής Ασφάλισης καθορίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εκπλήρωση του σκοπού αυτού.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε από την παρ.7 άρθρ.13 Ν.2335/1995 (Α 185).

3. Πόροι του Κλάδου είναι εισφορά των ασφαλισμένων εκ ποσοστού ένα στα εκατό (1%), η οποία υπολογίζεται στις αποδοχές τους στις οποίες υπολογίζονται οι εισφορές για τον Κλάδο Συντάξεως του Ταμείου.

4. Ο Κλάδος διοικείται από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ε.Τ.Ε.Μ

5. Με απόφαση του Υπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων, που εκδίδεται μετά από σύμφωνη γνώμη του Διοικητικού Συμβουλίου του Ε.Τ.Ε.Μ και γνωμοδότηση του ΣΚΑ, καθορίζεται ο τρόπος είσπραξης και απόδοσης της εισφοράς τα πρόσωπα που δικαιούνται της εφάπαξ παροχής το ύψος του βοηθήματος, ο τρόπος απονομής αυτού, καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια αναγκαία για τη λειτουργία του Κλάδου.

Άρθρο 20
Μετά την περίπτωση β` του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 3 του Α.Ν. 23/1936 “περί σχήματος και τιμής πωλήσεως των εφημερίδων, απαγορεύσεως λαχείων δώρων κλπ ” που προστέθηκε με το άρθρο μόνο του Α.Ν 380/1936 “περί συμπληρώσεως και τροποποιήσεως διατάξεων τινών” του Α.Ν. 23/1936 “περί σχήματος και τιμής των εφημερίδων κλπ ” προστίθεται περίπτωση γ` που έχει ως ακολούθως:
“γ) (0,35%) τριάντα πέντε εκατοστά τοις εκατό επί της τιμής πωλήσεως κάθε ημερησίας εφημερίδας, περιοδικού, φυλλαδίου ή οποιουδήποτε άλλου εντύπου από τα πωλούμενα σε όλη την Επικράτεια και το Εξωτερικό, εκτός των περιφερειών Αθήνας, Πειραιά και Περιχώρων παρακρατούμενο από την αμοιβή των Πρακτορείων Αθήνας και Πειραιά, τα οποία έχουν αναλάβει την πώληση τούτων”.
Η ισχύς του άρθρου τούτου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Άρθρο 21
Η διάταξη του άρθρου μόνου του Π.Δ. 704/1982 ισχύει από 1.1.1981.

Άρθρο 22
Το Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως και Προνοίας Προσωπικού της Υπηρεσίας Ενημερώσεως Ενόπλων Δυνάμεων, που συστήθηκε με το Ν. 621/1977 (ΦΕΚ 171 Α`/1977), μετονομάζεται σε Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως και Προνοίας του Προσωπικού της ΕΡΤ2 και τελεί υπό την εποπτεία του Κράτους που ασκείται από το Υπουργείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Άρθρο 23
Ισχύς του νόμου
Ο Νόμος αυτός ισχύει από την πρώτη του μεθεπόμενου μήνα από εκείνον που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στις επιμέρους διατάξεις.

Παραγγέλλομεν να δημοσιευθή στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το κείμενο του παρόντος και να εκτελεσθή ως νόμος του Κράτους.

Αθήνα, 02 Αυγούστου 1983

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ