Νόμος 1363 ΦΕΚ Α΄79/22.6.1983
Κύρωση Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Προξενικά Καθήκοντα.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Κυρούμεν και εκδίδομεν τον κατωτέρω υπό της Βουλής ψηφισθέντα νόμον

Άρθρο πρώτο
Κυρώνεται, και έχει την ισχύ που ορίζει το άρθρο 28 παρ 1 του Συντάγματος η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Προξενικά Καθήκοντα μαζί με τα συνημμένα σ`αυτήν Ι και ΙΙ Παραρτήματα, που υπογράφτηκαν στο Παρίσι στις 11 Δεκεμβρίου 1967 των οποίων το κείμενο σε πρωτότυπο στη Γαλλική και σε μετάφραση στην Ελληνική έχει ως εξής: ΕΥΡΩΠΑ`Ι`ΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΞΕΝΙΚΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ
ΠΡΟΟΙΜΙΟ Τα Κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης που υπογράφουν αυτή τη Σύμβαση Θεωρώντας ότι σκοπός του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι η πραγματοποίηση στενότερης ενότητας μεταξύ των Μελών του, για τη διαφύλαξη και ανάπτυξη των ιδεωδών και των αρχών που αποτελούν κοινό κτήμα τους και η διευκόλυνση της οικονομικής και κοινωνικής προόδου τους και οτι αυτό μπορεί να επιτευχθεί ιδιαίτερα με τη σύναψη διεθνών συμβάσεων. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι οι προξενικές σχέσεις, τα προνόμια και οι ασυλίες ρυθμίστηκαν απο τη Σύμβαση της Βιέννης για τις προξενικές σχέσεις που υπογράφτηκε στις 24 Απριλίου 1963 και από άλλες Συμβάσεις. Εχοντας την πεποίθηση ότι η σύναψη της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα προξενικά καθήκοντα αποσκοπεί στην προώθηση του έργου της ευρωπαϊκής ενοποίησης και συνεργασίας. Διαβεβαιώνοντας ότι το διεθνές εθιμικό δίκαιο θα εξακολουθεί να διέπει τα θέματα που δεν ρυθμίζονται από τη Σύμβαση αυτή. Διαπιστώνοντας ότι οι ειδικοί κανόνες σχετικά με τα προξενικά καθήκοντα θεσπίστηκαν όσον αφορά τους προξενικούς λειτουργούς των Συμβαλλομένων Μερών αποκλειστικά λόγω της στενής συνεργασίας που τα ενώνει.
Συμφώνησαν τα ακόλουθα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι Ορισμοί Άρθρο 1
Για τους σκοπούς αυτής της Σύμβασης α)ο όρος “προξενικός λειτουργός” σημαίνει κάθε πρόσωπο εντεταλμένο από το Κράτος αποστολής για την άσκηση των προξενικών καθηκόντων και εξουσιοδοτημένο από το Κράτος διαμονής για την άσκηση των καθηκόντων αυτών β) ο όρος “Κράτος αποστολής” σημαίνει το Συμβαλλόμενο Μέρος που διορίζει τον προξενικό λειτουργό. γ) ο όρος “Κράτος διαμονής” σημαίνει το Συμβαλλόμενο Μέρος που στο έδαφος του ο προξενικός λειτουργός ασκεί τα καθήκοντα του. δ)ο όρος “υπήκοος” αναφέρεται σε κάθε πρόσωπο συμπεριλαμβανομένου εφ`όσον επιτρέπεται από τα συμφραζόμενα κάθε νομικού προσώπου που έναντι του Κράτους αποστολής θεωρείται υπήκοος του σύμφωνα με τη νομοθεσία του. ε) ο όρος “προξενική αρχή” σημαίνει κάθε γενικό προξενείο υποπροξενείο ή προξενικό πρακτορείο. στ) ο όρος “προξενική περιφέρεια” σημαίνει την περιοχή που υπάγεται στη δικαιοδοσία μιας προξενικής αρχής για την άσκηση των προξενικών καθηκόντων. ζ) ο όρος “πλοίο του αποστέλλοντος Κράτους” σημαίνει κάθε πλοίο, εκτός απο τα πολεμικά, που έχει την εθνικότητα του Κράτους αποστολής σύμφωνα με τη νομοθεσία του Κράτους αυτού.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ Προξενικά Καθήκοντα. Γενικά Άρθρο 2
1. Οι προξενικοί λειτουργοί έχουν το δικαίωμα να προστατεύουν τους υπηκόους του Κράτους αποστολής και να προασπίζουν τα δικαιώματα και τα συμφέροντά τους. 2. Εχουν επίσης το δικαίωμα να ευνοούν τα συμφέροντα του Κράτους αποστολής,ιδιαίτερα στον εμπορικό, οικονομικό, Κοινωνικό, επαγγελματικό τουριστικό, καλλιτεχνικό, επιστημονικό και εκπαιδευτικό τομέα, καθώς επίσης στον τομέα της ναυτιλίας και της πολιτικής αεροπορίας και να προάγουν και αναπτύσσουν σ`αυτούς και σε άλλους τομείς τη συνεργασία μεταξύ του Κράτους αποστολής και του Κράτους διαμονής. 3. Μετά απο γνωστοποίηση προς το Κράτος διαμονής, κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος έχει το δικαίωμα να εμπιστευτεί την προστασία των υπηκόων του και την προάσπιση των δικαιωμάτων και συμφερόντων τους σε προξενικούς λειτουργούς άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους.
Άρθρο 3
1. Κατά την άσκηση των προξενικών καθηκόντων, οι προξενικοί λειτουργοί έχουν το δικαίωμα να απευθύνονται: α) στις αρμόδιες διοικητικές και δικαστικές αρχές της περιφέρειας τους. β) για τις υποθέσεις που αφορούν την ίδια την περιφέρεια, στις αρμόοδιες κεντρικές αρχές, διοικητικές και δικαστικές του Κράτους διαμονής, στο μέτρο που το επιτρέπει η πρακτική του Κράτους αυτού. 2 Οταν οι προξενικοί λειτουργοί απευθύνονται γραπτώς στις παραπάνω αρχές, αυτές μπορούν να απαιτήσουν μετάφραση σε μια από τις επίσημες γλώσσες του Κράτους διαμονής.
Άρθρο 4
Για την προστασία των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των υπηκόων του Κράτους αποστολής, οι προξενικοί λειτουργοί έχουν το δικαίωμα: α) με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 6 να μεταβαίνουν κοντά στους υπηκόους τους, να επικοινωνούν και να συνομιλούν μαζί τους και να τους συμβουλεύουν. β) να πληροφορούνται για κάθε περιστατικό που θίγει τα συμφέροντα των υπηκόων τους. γ) να βοηθούν τους υπηκόους αυτούς στις σχέσεις τους με τις διοικητικές αρχές που αναφέρονται στο άρθρο 3 δ) να τους βοηθούν, εφ`όσον αυτό δεν αντιτίθεται στους νόμους και κανονισμούς του Κράτους διαμονής στις παραστάσεις τους ενώπιον των δικαστικών αρχών που αναφέρονται στο άρθρο 3. ε) να τους εξασφαλίζουν, εάν συντρέχει λόγος τη συνδρομή δικηγόρου στ) να προτείνουν διερμηνέα για να βοηθήσει τους υπηκόους στις προβλεπόμενες από το άρθρο 3, αρχές ή με τη συγκατάθεση των αρχών αυτών να ενεργούν σα διερμηνείς για λογαριασμό των υπηκόων αυτών.
Άρθρο 5
Οι υπήκοοι του Κράτους αποστολής έχουν το δικαίωμα να έρχονται κάθε στιγμή σε επικοινωνία με τους αρμόδιους προξενικούς λειτουργούς, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 6 και εκτός από την περίπτωση σύλληψης ή κράτησής τους, να τους συναντούν στην προξενική αρχή.
Άρθρο 6
1. Ο προξενικός λειτουργός πληροφορείται χωρίς καθυστέρηση από τις αρμόδιες αρχές του Κράτους διαμονής όταν μέσα στα όρια της περιφέρειας του ένας υπήκοος του Κράτους αποστολής είναι υποκείμενο μέτρου στερητικού της ελευθερίας εκ μέρους των αρχών αυτών.
2. Κάθε επικοινωνία μεταξύ του προξενικού αυτού λειτουργού και ενός υπηκόου του Κράτους αποστολής, που έχει συλληφθεί ή που κρατείται για αιτία άλλη από την εκτέλεση οριστικής δικαστικής απόφασης ή οριστικής διοικητικής απόφασης, διαβιβάζεται χωρίς καθυστέρηση από τις αρμόδιες αρχές. Ο προξενικός λετουργός έχει το δικαίωμα να επισκέπτεται τον υπήκοο αυτόν και να συνομιλεί μαζί του. Τα δικαιώματα που αναφέρονται στην παράγραφο αυτή, πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους διαμονής με την προυπόθεση όμως ότι οι νόμοι και κανονισμοί αυτοί επιτρέπουν την πλήρη πραγματοποίηση των σκοπών για τους οποίους θεσπίζονται τα δικαιώματα σύμφωνα με την παράγραφο αυτή. 3. Κάθε επικοινωνία μεταξύ των προξενικών λειτουργών και ενός υπηκόου του Κράτους αποστολής που βρίσκεται στη φυλακή της περιφέρειας τους, σε εκτέλεση οριστικής δικαστικής απόφασης ή οριστικής διοικητικής απόφασης, διαβιβάζεται χωρίς καθυστέρηση λαμβανομένου υπόψη του κανονισμού του ιδρύματος αυτού. Με αυτή την προυπόθεση, οι προξενικοί λειτουργοί έχουν το δικαίωμα αφού γνωρίσουν την πρόθεσή τους στην αρμόδια αρχή, να επισκέπτονται τον υπήκοο αυτόν και να συνομιλούν μαζί του ακόμα και ιδιαίτερα.
Άρθρο 7
Οι προξενικοί λειτουργοί έχουν το δικαίωμα: α) να καταγράφουν τους υπηκόους του κράτους αποστολής. β) να εκδίδουν και να ανανεώνουν στους υπηκόους του Κράτους αποστολής και σε κάθε άλλο δικαιούμενο να τα αποκτήσει πρόσωπο: ι) δελτία ταυτότητας ιι)διαβατήρια ή άλλα ταξιδιωτικά έγγραφα γ)να χορηγούν και να ανανεώνουν κάθε θεώρηση εισόδου στο Κράτος αποστολής.
Άρθρο 8
Οι προξενικοί λειτουργοί έχουν το δικαίωμα: α) να εκτελούν κάθε διατύπωση που αναφέρεται σε οποιαδήποτε υποχρεωτική εθνική υπηρεσία, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών υποχρεώσεων των υπηκόων του Κράτους αποστολής να δημοσιεύουν ανακοινώσεις γι`αυτούς και να τους απευθύνουν ατομικές κλήσεις ή οποιοδήποτε άλλο σχετικό με τις υποχρεώσεις αυτές έγγραφο.
β) να στέλνουν ατομικές γνωστοποιήσεις στους υπηκόους του Κράτους αποστολής με την ευκαιρία δημοψηφισμάτων ή εθνικών και τοπικών εκλογών και να παραλαμβάνουν τα ψηφοδέλτια των υπηκόων τους που δικαιούνται να μετάσχουν στα παραπάνω δημοψηφίσματα και εκλογές.
Άρθρο 9
Οι προξενικοί λειτουργοί έχουν το δικαίωμα όσον αφορά τις αστικές και εμπορικές υποθέσεις,να επιδίδουν δικαστικές πράξεις, να διαβιβάζουν εξώδικες πράξεις ή να εκτελούν δικαστικές παραγγελίες μετά από αίτηση των δικαστήριων του Κράτους αποστολής σύμφωνα με τις ισχύουσες διεθνείς συμφωνίες, ή εάν δεν υπάρχουν τέτοιες συμφωνίες εάν δεν είναι αντίθετο σε αυτό το Κράτος διαμονής.
Άρθρο 10
Οι προξενικοί λειτουργοί μπορούν να εκδίδουν πιστοποιητικά καταγωγής ή προέλευσης εμπορευμάτων και άλλων παρομοίων ειδών.
Άρθρο 11
Οι προξενικοί λειτουργοί μπορούν να λαμβάνουν σε παρακαταθήκη χρήματα, έγγραφα και αντικείμενα πάσης φύσεως που τους παραδίδονται από τους υπηκόους του Κράτους αποστολής ή για λογαριασμό των υπηκόων αυτών.
Άρθρο 12
1. Οι προξενικοί λειτουργοί έχουν το δικαίωμα να δέχονται κάθε δήλωση που θα μπορούσε να απαιτηθεί από τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους αποστολής, ιδιαάτερα όσον αφορά την ιθαγένεια. 2. Εχουν επίσης το δικαίωμα, στο μέτρο που αυτό δεν αντιτίθεται στους νόμους και κανονισμούς του Κράτους διαμονής να επικυρώνουν ή να βεβαιώνουν τις υπογραφές, να θεωρούν ή να βεβαιώνουν έγγραφα και να μεταφράζουν τα έγγραφα αυτά, για το σκοπό, ιδιαίτερα της προσκόμισής τους σε μια αρχή του Κράτους διαμονής.
Άρθρο 13
1.Οι προξενικοί λειτουργοί έχουν το δικαίωμα: α) να συντάσσουν ή να καταγράφουν πράξεις γεννήσεως ή θανάτου ή κάθε άλλη πράξη σχετική με την προσωπική κατάσταση των υπηκόων του Κράτους αποστολής. β) να τελούν γάμους, με την προυπόθεση οτι τουλάχιστον ένας απο τους μελλόνυμφους είναι υπήκοος του κράτους αποστολής, ότι κανένας από αυτούς δεν είναι υπήκοος του κράτους διαμονής, και ότι οι νόμοι και κανονισμοί του κράτους διαμονής δεν αντιτίθενται στην τέλεση του γάμου από τον προξενικό λειτουργό. 2. Η κατάρτιση των πράξεων που προβλέπονται από την παράγραφο 1 υποπαράγραφο α, δεν συνεπάγεται απαλλαγή απο τις υποχρεώσεις που προβλέπονται απο τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους διαμονής.
Άρθρο 14
1. Εάν αυτό δεν είναι αντίθετο στους νόμους και κανονισμούς του Κράτους διαμονής με την επιφύλαξη κάθε μέτρου που οι αρμόδιες αρχές του Κράτους αυτού θα μπορούσαν να πάρουν για το σκοπό αυτόν, οι προξενικοί λειτουργοί έχουν το δικαίωμα να προασπίζουν τα συμφέροντα των ανήλικων και άλλων ανίκανων υπηκόων του Κράτους αποστολής και, ιδιαίτερα να οργανώνουν επιτροπεία ή αντίληψη γι`αυτούς.
2. Οταν η επιτροπεία ή η αντίληψη αυτή οργανωθεί, από τις αρχές του Κράτους διαμονής, οι προξενικοί λειτουργοί έχουν το δικαίωμα: α) να προτείνουν στις αρχές αυτές πρόσωπο που να μπορεί να διοριστεί επίτροπος ή κηδεμόνας. β) να μεριμνούν για τα συμφέροντα των ανηλίκων και ανίκανων αυτών.
3. Εάν οι αρμόδιες τοπικές αρχές του Κράτους διαμονής πληροφορηθούν ότι ένας υπήκοος του Κράτους αποστολής στον οποίο πρέπει να εφαρμοστεί καθεστώς επιτροπείας ή αντίληψης βρίσκεται στο Κράτος διαμονής θα πληροφορήσουν σχετικά τον ενδιαφερόμενο προξενικό λειτουργό. Αυτός θα πληροφορεί κατά τον ίδιο τρόπο τις παραπάνω αρχές, εάν έχει λάβει τις πληροφορίες αυτές από άλλη πηγή.
Άρθρο 15
1 Οι προξενικοί λειτουργοί έχουν το δικαίωμα να συντάσσουν ή να λαμβάνουν σε συμβολαιογρφαφικό ή ανάλογο τύπο που προβλέπεται από τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους αποστολής. α) κάθε πράξη και συμβόλαιο που αφορούν αποκλειστικά στους υπηκόους του Κράτους αποστολής. β) συμβόλαια γάμου, στα οποία τουλάχιστον ένα από τα μέρη είναι υπήκοος του Κράτους αποστολής. γ) κάθε πράξη και συμβόλαιο ανεξάρτητα από το γεγονός ότι κανένα από τα μέρη δεν είναι υπήκοος του Κράτους αποστολής, με την προϋπόθεση όμως ότι οι πράξεις αυτές και τα συμβόλαια αναφέρονται σε αγαθά που βρίσκονται στο Κράτος αυτό ή που προορίζονται να παράγουν τα αποτελέσματά τους στο έδαφος του ίδιου αυτού Κράτους. 2. Οι πράξεις και τα συμβόλαια που προβλέπονται στην προηγούμενη παράγραφο δεν θα μπορούν να παράγουν έννομα αποτελέσματα στο έδαφος του Κράτους διαμονής παρά μόνο στο μέτρο που δεν αντιτίθενται σε αυτό οι νόμοι και κανονισμοί του Κράτους αυτού. 3. Οταν από τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους αποστολής απαιτείται να δοθεί όρκος ή δήλωση που επέχει θέση όρκου, οι προξενικοί λειτουργοί έχουν το δικαίωμα να δεχθούν τον όρκο αυτόν ή τη δήλωση αυτή.
Άρθρο 16
1. Οι προξενικοί λειτουργοί μπορούν να συμβουλεύουν τους υπηκόους του Κράτους αποστολής σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που προβλέπουν οι νόμοι και κανονισμοί οι σχετικοί με την κοινωνική ασφάλιση και την κοινωνική και ιατρική πρόνοια του Κράτους διαμονής και να τους παρέχουν κάθε βοήθεια όσον αφορά αυτά τα θέματα. 2. Ειδικότερα, μπορούν, όταν ο δικαιούχος δεν αντιπροσωπεύεται όπως πρέπει στο Κράτος διαμονής, να λαμβάνουν σύμφωνα με τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους διαμονής, τις συντάξεις, προσόδους ή αποζημιώσεις που οφείλονται στους υπηκόους του Κράτους αποστολής και να μεταβιβάζουν τις παροχές αυτές στους δικαιούχους σύμφωνα με τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους αποστολής και τις ισχύουσες διεθνείς συμφωνίες, ιδιαίτερα στον τομέα των κοινωνικών ασφαλίσεων.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ Κληρονομιές Άρθρο 17
1. Οι αρμόδιες αρχές του Κράτους διαμονής πληροφορούν τον ενδιαφερόμενο προξενικό λειτουργό ευθύς μόλις λάβουν γνώση: α) του θανάτου, μέσα στην περιφέρειά του, ενός υπηκόου του Κράτους αποστολής. β) της ανοίξεως, μέσα στην περιφέρειά του κάθε κληρονομιάς στην οποία εμφαίνεται ότι ο προξενικός λειτουργός μπορεί να έχει το δικαίωμα να εκπροσωπεί συμφέροντα, σύμφωνα με το κεφάλαιο αυτό. 2. Ο προξενικός λειτουργός, εάν λάβει πρώτος γνώση ενός τέτοιου θανάτου ή της ανοίξεως μας τέτοιας κληρονομιάς, πληροφορεί κατά τον ίδιο τρόπο τις αρμόδιες αρχές του Κράτους διαμονής και ενδεχομένως άλλους ενδιαφερόμενους προξενικούς λειτουργούς.
Άρθρο 18
Οταν υπήκοος του Κράτους αποστολής αποβιώσει στο Κράτος διαμονής όπου ούτε κατοικία έχει ούτε μόνιμη διαμονή, ο προξενικός λειτουργός στην περιφέρεια του οποίου έλαβε χώρα ο θάνατος, μπορεί να αναλάβει την ευθύνη των προσωπικών αντικειμένων και των χρηματικων ποσών τα οποία άφησε ο αποβιώσας, για να εξασφάλισει την άμεση διαφύλαξή τους, με την επιφύλαξη του δικαιώματος των διοικητικών και δικαστικών αρχών του Κράτους διαμονής να τα θέσουν στην κατοχή τους για το συμφέρον της δικαιοσύνης. Κάθε συντηρητικό μέτρο ή εκποίηση σχετική με τα αντικείμενα αυτά ή τα χρηματικά ποσά υπόκειται στους νόμους και κανονισμούς του Κράτους διαμονής.
Άρθρο 19
Οταν εκτός του Κράτους διαμονής επιτρέπεται η συλλογή των στοιχείων και η απόδοση κληρονομιών μικρής αξίας, χωρίς την προηγούμενη λήψη δικαστικής εντολής , ο προξενικός λειτουργός έχει το δικαίωμα να αναλάμβανει και να αποδίδει τέτοιες κληρονομιές υπηκόων του Κράτους αποστολής.
Άρθρο 20
1. Οταν κάποιος που αποβίωσε, εγκαταλείψει περιουσία στο Κράτος διαμονής και ένας υπήκοος του Κράτους αποστολής που δεν διαμένει στο Κράτος διαμονής και δεν αντιπροσωπεύεται νόμιμα, έχει ή θα μπορούσε να έχει συμφέρον στην περιουσία αυτή, ο προξενικός λειτουργός, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται η κληρονομία υπό διαχείριση, σύμφωνα με τους νόμους και κανονισμούς τους Κράτους διαμονής, ή αν δεν συμβαίνει αυτό, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται η περιουσία, έχει το δικαίωμα να αντιπροσωπεύει τον υπήκοο αυτόν όσον αφορά τα συμφέροντά του στην κληρονομία ή στην περιουσία αυτή σαν να του είχε παρασχεθεί εξουσιοδότηση από τον υπήκοο αυτόν. 2. Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζονται επίσης εφ` όσον τούτο είναι σύμφωνο με τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους διαμονής, όταν ο υπήκοος του Κράτους αποστολής που διαμένει στο Κράτος διαμονής αδυνατεί να ασκήσει τα δικαιώματα του.
3. Η τεκμαιρόμενη εξουσιοδότηση του προξενικού λειτουργού παύει να ισχύει από την ημέρα που ο προξενικός λειτουργός πληροφορείται ότι ο υπήκοος αυτός υπερασπίζει τα συμφέροντά του στο Κράτος διαμονης είτε αυτοπροσώπως είτε δι`αντιπροσώπου δεόντως ορισμένου. 4.Εάν παρά ταύτα χορηγηθεί στον προξενικό λειτουργό δικαστική εντολή σύμφωνα με το άρθρο 23 η τεκμαιρόμενη εξουσιοδότηση παύει να ισχύει από την ημέρα που η εντολή αυτή θα έχει λήξει μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου ή του αντιπροσώπου του ή κατ` άλλο τρόπο.
Άρθρο 21
1.Οταν ο προξενικός λειτουργός ασκεί το δικαίωμα της αντιπροσώπευσης που προβλέπεται στο άρθρο 20, μπορεί να παρέμβει για να εξασφαλίσει την προστασία και τη διαφύλαξη των συμφερόντων του προσώπου που δικαιούται αυτός να αντιπροσωπεύει, με την επιφύλαξη των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 23. Μπορεί ενδεχομένως να ζητήσει από τις διοικητικές ή τις δικαστικές αρχές του Κράτους διαμονής την επίθεση και την άρση σφραγίδων και την απογραφή της κληρονομιάς. 2.Οταν το άρθρο 20 δεν εφαρμόζεται και αν τούτο είναι σύμφωνο με τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους διαμονής, ο προξενικός λειτουργός του Κράτους του οποίου ο αποβιώσας ήταν υπήκοος, μπορεί να παρέμβει κατά τον αυτόν τρόπο με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 23 για να εξασφαλίσει την προστασία και διαφύλαξη της περιουσίας.Το ίδιο ισχύει και όταν οι εκτελεστές της διαθήκης δεν είναι παρόντες ούτε αντιπροσωπεύονται.
Άρθρο 22
Οταν προξενικός λειτουργός ασκεί το δικαίωμα της αντιπροσώπευσης που προβλέπεται στο άρθρο 20 μπορεί με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 23 και εφ`όσον τούτο είναι σύμφωνα με τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους διαμονής, να αναλάβει και διαχειρισθεί την κληρονομία κατά το αυτό μέτρο, σαν να του είχε παρασχεθεί εξουσιοδότηση από τον υπήκοό του εκτός αν άλλο πρόσωπο, που έχει ίσα ή μεγαλύτερα δικαιώματα, έχει ήδη λάβει τα απαραίτητα μέτρα για το σκοπό αυτόν.
Άρθρο 23
1. Εάν σύμφωνα με τους όρους των νόμων και κανονισμών του Κράτους διαμονής, είναι απαραίτητη δικαστική εντολή για να νομιμοποιείται ο προξενικός λειτουργός να προστατεύσει και διαφυλάσσει την κληρονομία, κάθε δικαστική εντολή που θα ελάβανε ο δεόντως διοριζόμενος εντολοδόχος του προσώπου που αντιπροσωπεύεται από τον προξενικό λειτουργό, χορηγείται στον τελευταίο μετά από αίτησή του. Εάν αρχή αποδείξεως καταδεικνύει την ανάγκη άμεσης προστασίας και διαφύλαξης της κληρονομιάς και, εάν υπάρχει κάποιο πρόσωπο που έχει συμφέρον στην κληρονομία αυτή και που μπορεί να αντιπροσωπευτεί από τον προξενικό λειτουργό, το δικαστήριο μπορεί προσωρινά να του χορηγήσει περιορισμένη δικαστική εντολή στην άσκηση της προστασίας της διαφύλαξης αυτής, μέχρις ότου χορηγηθεί άλλη εντολή.
2. Οταν σύμφωνα με τους όρους των νόμων και κανονισμών του Κράτους διαμονής είναι απαραίτητη δικαστική εντολή για να νομιμοποιείται ο προξενικός λειτουργός να αναλαμβάνει και να διαχειρίζεται την κληρονομία, ο προξενικός λειτουργός έχει το δικαίωμα να ζητήσει και να λάβει την εντολή αυτή, με τους ίδιους όρους σαν να ήταν εντολοδόχος δεόντως διορισμένος από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
3. Το δικαστήριο μπορεί να αναστείλει τη χορήγηση εντολής στον προξενικό λειτουργό για όσο χρονικό διάστημα θεωρεί απαραίτητο, για να μπορέσει το πρόσωπο που αντιπροσωπεύεται από τον προξενικό λειτουργό να πληροφορηθεί και να αποφασίσει αν επιθυμεί να αντιπροσωπευτεί με άλλο τρόπο. Άρθρο 24
1.Οταν ο προξενικός λειτουργός έλαβε, δικαστική εντολή σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 23, οφείλει εάν το ζητήσει το δικαστήριο να προσκόμισει, έγκυρη απόδειξη παράδοσης του ενεργητικού στα νομιμοποιημένα να το λάβουν πρόσωπα ή σε περίπτωση που δεν είναι σε θέση να προσκομίσει την απόδειξη αυτή, να επιστρέψει η αποδώσει το ενεργητικό αυτό στην ενδεδειγμένη γι` αυτόν το σκοπό αρχή ή πρόσωπο. Οφείλει επίσης, αφού διαχειριστεί την κληρονομία, να παραδώσει το ενεργητικό στα νομιμοποιημένα να το λάβουν πρόσωπα με την οδό που θα μπορούσε ενδεχομένως να προσδιορίσει το δικαστήριο. 2. Οταν ο προξενικός λειτουργός μπορεί να αναλάβει και να διαχειριστεί την κληρονομία χωρίς δικαστική εντολή, οφείλει να συμμορφώνεται, όσον αφορά την παράδοση του ενεργητικού στους δικαιούχους, στις διατάξεις των νόμων και κανονισμών του Κράτους διαμονής.
Άρθρο 25
Οταν προξενικός λειτουργός ασκεί ως προς την κληρονομία τα δικαιώματα που προβλέπονται στα άρθρα 18 εως 24, υπόκειται στο μέτρο αυτό και με την προξενική του ιδιότητα στη δικαιοδοσία των δικαστηρίων του Κράτους διαμονής.
Άρθρο 26
O προξενικός λειτουργός μπορεί να λαμβάνει από μια αρχή ή αρμόδιο πρόσωπο για το σκοπό μεταβίβασης σε έναν υπήκοο του Κράτους αποστολής που δεν διαμένει στο Κράτος διαμονής κεφαλαίων ή άλλων αγαθών που ο υπήκοος αυτός δικαιούται εξ` αιτίας του θανάτου ενός οποιουδήποτε προσώπου. Τα κεφάλαια αυτά ή τα άλλα αγαθά μπορούν, ειδικότερα να περιλαμβάνουν κληρονομικά μερίδια, πληρωμές που πραγματοποιούνται με εφαρμογή της κοινωνικής νομοθεσίας, καθώς επίσης τα χρηματικά ποσά που εισπράττονται λόγω ασφαλιστηρίων συμβολαίων ζωής. Οσον αφορά την απόδειξη ότι οι υπήκοοι παραλήπτες των εν λόγω κεφαλαίων ή άλλων αγαθών, τα έχουν πραγματικά λάβει ή όσον αφορά την απόδοση των εν λόγω κεφαλαίων ή άλλων αγαθών, στην περίπτωση που ο προξενικός λετουργός δεν θα μπορούσε να προσκομίσει τέτοια απόδειξη, θα συμμορφωθεί στις προϋποθέσεις που ορίζονται από την παραπάνω αρμόδια αρχή ή πρόσωπο.
Άρθρο 27
Η καταβολή, παράδοση ή μεταβίβαση στον προξενικό λετουργό των κεφαλαίων ή άλλων αγαθών δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο στο μέτρο και με τις προϋποθέσεις, σύμφωνα με τις οποίες, η καταβολή ή η παράδοση ή η μεταβίβαση στα πρόσωπα που αντιπροσώπευε ο προξενικός λειτουργός ή για λογαριασμό των οποίων λαμβάνει τα κεφάλαια ή τα άλλα αγαθά, θα επιτρεπόταν από τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους διαμονής. Οσον αφορά τα κεφάλαια ή τα άλλα αγαθά ο προξενικός λειτουργός δεν έχει περισσότερο εκτεταμένα δικαιώματα από εκείνα που θα είχαν τα πρόσωπα που αντιπροσώπευε ή για λογαριασμό των οποίων τα συγκεντρώνει αν τα κεφάλαια ή τα άλλα περουσιακά στοχεία είχαν καταβληθεί, παραδοθεί ή μεταβιβαστεί αμέσως στα πρόσωπα αυτά.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙV Θαλάσσια Ναυσιπλοία Άρθρο 28
Οι προξενικοί λειτουργοί έχουν το δικαίωμα να παρέχουν κάθε αναγκαία συνδρομή στα πλοία του Κράτους αποστολής που βρίσκονται μέσα οτους λιμένες και στη χωρική θάλασσα ή στα εσωτερικά ύδατα του Κράτους διαμονής.
Άρθρο 29
Οι προξενικοί λειτουργοί μπορούν να ζητούν τη συνδρομή των αρχών του Κράτους διαμονής σε κάθε υπόθεση που αφορά στην άσκηση των καθηκόντων που μνημονεύονται στο κεφάλαιο αυτό και οι αρχές αυτές παρέχουν την κατά τον τρόπο αυτόν ζητηθείσα συνδρομή, εκτός αν επικαλεστούν σοβαρούς λόγους για να την αρνηθούν σε μια συγκεκριμένη περίπτωση.
Άρθρο 30
1. Οταν ένα πλοίο του Κράτους αποστολής βρίσκεται μέσα σε λιμένα του Κράτους διαμονής ή αγκυροβολεί στη χωρική θάλασσα ή στα εσωτερικά ύδατα του Κράτους αυτού οι αρμόδιοι προξενικοί λειτουργοί μπορούν αμέσως μετά την ελευθεροκοινωνία του πλοίου, να ανέρχονται σε αυτό αυτοπροσώπως ή να στέλνουν αντιπρόσωπο. 2. Επιτρέπεται στον πλοίαρχο και στα μέλη του πληρώματος να επικοινωνούν με τον προξενικό λειτουργό Μπορούν να μεταβαίνουν στην προξενική αρχή εαν ο διαθέσιμος πριν την αναχώρηση του πλοίου χρόνος το επιτρέπει. Οταν οι αρχές του Κράτους διαμονής κρίνουν ότι ο χρόνος αυτός είναι ανεπαρκής, θα ενημερώνουν αμέσως γι` αυτό τον αρμόδιο προξενικό λειτουργό.
Άρθρο 31
Οι προξενικοί λετουργοί έχουν το δικαίωμα: α) να ανακρίνουν τον πλοίαρχο και τα μέλη του πληρώματος ενός πλοίου του Κράτους αποστολής. β) να εξετάζουν και να θεωρούν τα έγγραφα του πλοίου αποστολής. γ) όταν το ναυτικό δίκαιο του Κράτους αποστολής το απαιτεί να λαμβάνουν καταθέσεις ή να κάνουν δηλώσεις ναυτιλιακής φύσης σχετικές με όλα τα γεγονότα που αφορούν τον πλοίαρχο και τα μέλη του πληρώματος καθώς και τα άλλα πρόσωπα που βρίσκονται στο πλοίο, το πλοίο, το ταξίδι, τον προορισμό και το φορτίο του. δ) κατά γενικό τρόπο να διευκολύνουν την είσοδο του πλοίου στο λιμένα και στη χωρική θάλασσα ή τα εσωτερικά ύδατα την παραμονή και την αναχώρησή του.
ε) να εκδίδουν στο όνομα του Κράτους αποστολής όλα τα έγγραφα για να επιτρέψουν στο πλοίο να συνεχίσει το ταξίδι του. στ) να εκδίδουν και να ανανεώνουν κάθε ειδικό έγγραφο που αφορά στους ναυτικούς και που είναι δεκτό από τους νόμους και κανονισμούς του κράτους αποστολής. ζ) να παίρνουν κάθε μέτρο σχετικό με την προς επιβίβαση, απόλυση και αποβίβαση του πλοιάρχου ή των μελών του πληρώματος. η) να δέχονται, να συντάσσουν ή να υπογράφουν κάθε δήλωση ή άλλο έγγραφο που ορίζεται από το ναυτικό δίκαιο του Κράτους αποστολής και που αφορά ιδιαίτερα: ι) στην εγγραφή και διαγραφή ενός πλοίου στα και από τα νηολόγια του Κράτους αποστολής. ιι) σε κάθε μεταβολή στην ιδιοκτησία του πλοίου εμφαίνεται στο νηολόγιο αυτό. ιιι) κάθε εγγραφή υποθήκης ή άλλο εμπράγματο δικαίωμα που επιβαρύνει ένα τέτοιο πλοίο. ιν) στον εξοπλισμό ή τον παροπλισμό ενός τέτοιου πλοίου. ν) στην απώλεια του πλοίου ή στις αβαρίες που υπέστη. θ) να παίρνουν κάθε άλλο μέτρο για να καταστήσουν σεβαστούς πάνω στο πλοίο τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους αποστολής τους σχετικούς με τη ναυσιπλοία.
Άρθρο 32.
Οι προξενικοί λειτουργοί ή οι εκπρόσωποί τους έχουν το δικαίωμα να παρέχουν βοήθεια και συνδρομή στον πλοίαρχο ή στα μελη του πληρώματος, στις σχέσεις τους με τις διοικητικές ή δικαστικές αρχές του Κράτους διαμονής.
Άρθρο 33.
Με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 35 και 36, οι προξενικοί λειτουργοί έχουν το δικαίωμα: α) να παίρνουν μέτρα για τη διατήρηση της τάξης και της πειθαρχίας στα πλοία του Κράτους αποστολής. β) να ρυθμίζουν τις διαφορές μεταξύ του πλοιάρχου και των μελών του πληρώματος, συμπεριλαμβανομένων των διαφόρων των σχετικών με το μισθό και τα συμβόλαια πρόσληψης.
Άρθρο 34.
1. Οι προξενικοί λειτουργοί μπορούν να παίρνουν τα αναγκαία μέτρα για την εξασφάλιση ιατρικής περίθαλψης συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής σε νοσοκομείο του πλοιάρχου και των μελών του πληρώματος κι αν ακόμη έχουν απολυθεί, ενός πλοίου του Κράτους αποστολής. 2. Μπορούν επίσης να παίρνουν τα αναγκαία μέτρα για τον επαναπατριμό των προσώπων αυτών.
Άρθρο 35.
1. Εκτός από την περίπτωση αίτησης των προξενικών λειτουργών ή της συγκατάθεσής τους, οι διοικητικές αρχές του Κράτους διαμονής δεν επεμβαίνουν στις υποθέσεις τις σχετικές με την εσωτερική διεύθυνση του πλοίου.
2. Οι διοικητικές ή δικαστικές αρχές του Κράτους διαμονής δεν επεμβαίνουν στο θέμα της κράτησης πάνω στο πλοίο ενός ναυτικού για πειθαρχικό παράπτωμα, αν η κράτηση αυτή προβλέπεται από τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους αποστολής και δεν συνοδεύεται από κανένα μέτρο απάνθρωπης ή αδικαιολόγητης αυστηρότητας ή αν δεν υπάρχουν σοβαροί λόγοι από τους οποίους να συνάγεται ότι η ζωή ή η ελευθερία του ναυτικού θα απειληθούν εξ`αιτίας της φυλής του,της εθνικότητας τους των πολιτικών του πεποιθήσεων ή της θρησκείας του, σε κάθε χώρα πιθανού προορισμού του πλοίου. 3. Οσον αφορά τις διαφορές μεταξύ του πλοιάρχου και των μελών του πληρώματος σχετικά με τους μισθούς και τα συμβόλαια πρόσληψης, οι δικαστικές αρχές του Κράτους διαμονής δεν θα ασκούν την αρμοδιότητα που έχουν σύμφωνα με του νόμους και κανονισμούς του Κράτους αυτού, παρά μόνο μετά από γνωστοποίηση στον προξενικό λειτουργό και εφ`όσον δεν υπάρχει αντίταξη του τελευταίου.
Άρθρο 36
Εκτός από αντίθετη διάταξη των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου αυτού, οι δικαστικές και διοικητικές αρχές του Κράτους διαμονής δεν μπορούν να ασκούν τη δικαιοδοσία τους ή να επεμβαίνουν σε αδικήματα ή συμβάντα που έλαβαν χώρα πάνω στο πλοίο, παρά μόνο μετά από αίτηση ή συγκατάθεση του προξενικού λειτουργού ή άλλου δεόντως εξουσιοδοτημένου προσώπου. 2. Ανεξάρτητα από τη συγκατάθεση του προξενικού λειτουργού ή κάθε άλλου δεόντως εξουσιοδοτημένου προσώπου, οι δικαστικές αρχές του Κράτους διαμονής μπορούν να ασκούν τη δικαιοδοσία τους ως προς τα αδικήματα που τελούνται πάνω από το πλοίο, εφ` όσον τα αδικήματα αυτά: α) διαπράχτηκαν από ή κατά υπηκόου του Κράτους διαμονής. β) διαταράσσουν την ησυχία ή την ασφάλεια λιμένος του Κράτους διαμονής ή την ασφάλεια της χωρικής θάλασσας ή των εσωτερικών υδάτων του κράτους αυτού.
γ) είναι αδικήματα κατά των νόμων και κανονισμών του Κράτους διαμονής και αφορούν στην ασφάλεια του κράτους, στη δημόσια υγεία, στη διάσωση της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, στην είσοδο στο έδαφος, στο τελωνείο ή στη ρύπανση με υδρογονάνθρακες. δ) αποτελούν σοβαρά αδικήματα. 3. Οι διοικητικές αρχές του Κράτους διαμονής μπορούν να επεμβαίνουν ανεξάρτητα από τη συγκατάθεση του προξενικού λειτουργού ή κάθε άλλου δεόντως εξουσιοδοτημένου προσώπου όσον αφορά συμβάντα που έλαβαν χώρα πάνω στο πλοίο: α) όταν πρόσωπο κατηγορείται ότι διέπραξε πάνω στο πλοίο αδίκημα επί του οποίου οι δικαστικές αρχές του Κράτους διαμονής μπορούν, σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο, να ασκήσουν τη δικαιοδοσία τους ή όταν υπάρχουν σοβαροί λόγοι να πιστεύεται ότι ένα τέτοιο αδίκημα διαπράττεται ή έχει διαπραχθεί πάνω στο πλοίο. β) όταν δικαιούνται, να επεμβαίνουν σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 35. γ) όταν πρόσωπο κρατείται παρά τη θέλησή του πάνω στο πλοίο, εκτός από την περίπτωση κράτησης μέλους τους πληρώματος για πειθαρχικό παράπτωμα. δ) για να λάβουν μέτρο ή να προβούν σε κάθε εξέταση που θεωρούν αναγκαία σχετικά με ένα από τα θέματα που μνημονεύονται στις υποπαραγράφους β και γ της προηγούμενης παράγραφου. 4. Για τους σκοπούς του άρθρου αυτού ο όρος “σοβαρό αδίκημα” σημαίνει κάθε αδίκημα που σύμφωνα με τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους διαμονής τιμωρείται με μεγίστη στερητική της ελευθερίας ποινή τουλάχιστον πέντε ετών ή ενδεχομένως και για τα κράτη που θα γνωστοποιήσουν αυτό με κοινή στερητική της ελευθερίας τριών ή τεσσάρων ετών.
Άρθρο 37
1.Εκτός από την περίπτωση που αυτό είναι αδύνατο λόγω της επείγουσας φύσης της υπόθεσης, ο προξενικός λειτουργός πρέπει να πληροφορείται επαρκώς εκ των προτέρων για να μπορέσει να παρίσταται όταν οι αρχές του Κράτους διαμονής προβαίνουν σε ενέργειες πάνω στο πλοίο κατ` εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 36. 2. Σε όλες τις περιπτώσεις που οι αρχές του Κράτους διαμονής ενεργούν βάσει του άρθρου 36, θα παρέχουν στους προξενικούς λειτουργούς πλήρεις πληροφορίες ως προς τα εν λόγω συμβάντα. 3. Οι διατάξεις του άρθρου αυτού δεν εφαρμόζονται στους συνήθεις ελέγχους, που αφορούν στα τελωνεία, στη δημόσια υγεία, στη λιμενική αστυνομία,στα επικίνδυνα εμπορεύματα και στον έλεγχο της μετανάστευσης.
Άρθρο 38.
1. Οταν μέλος του πληρώματος του πλοίου δεν επανέλθει στη θέση του στο πλοίο του Κράτους αποστολής, οι διοικητικές ή δικαστικές αρχές του Κράτους διαμονής παρέχουν μετά από αίτηση του προξενικού λειτουργού, κάθε δυνατή συνδρομή για την αναζήτηση του εν λόγω μέλους του πληρώματος. 2. Εφ ` όσον αποδειχτεί η λιποταξία και με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 29, ο λιποτάκτης κρατείται από τις αρχές του Κράτους διαμονής και επαναπροσάγεται στο πλοίο ή παραδίδεται στον πλοίαρχο ή σε κάθε άλλο αρμόδιο πρόσωπο σύμφωνα με τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους διαμονής. 3. Οι αρχές του Κράτους διαμονής δεν δεσμεύονται από τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου, α) όταν ο λιποτάκτης είναι υπήκοος του Κράτους διαμονής. β) Οταν υπάρχουν σοβαροί λόγοι, να πιστεύεται ότι η ζωή ή η ελευθερία του θα απειληθούν λόγω της φυλής του, της εθνικότητας του, των πολιτικών του πεποιθήσεων ή της θρησκείας του σε κάθε χώρα πιθανού προορισμού του πλοίου. 4. Οταν μέλος του πληρώματος πλοίου δεν προλάβει το πλοίο αυτό και επιθυμεί να το προφτάσει σε άλλο λιμένα ή να επιβιβασθεί σε άλλο πλοίο, ή γενικά επιθυμεί να εγκαταλείψει αμέσως το Κράτος διαμονής, οι αρχές του Κράτους αυτού, μετά από αίτηση του προξενικού λειτουργού θα παρέχουν, εφ`όσον υπάρχει ανάγκη, και με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 29 τις για το σκοπό αυτόν κατάλληλες διευκολύνσεις και συνδρομές και θα απέχουν από κάθε ενέργεια που θα μπορούσε να παρακωλύσει την πραγματοποίησή του.
Άρθρο 39
1. Οι αρχές του Κράτους διαμονής, ευθύς μόλις λάβουν γνώση θα πληροφορούν τον αρμόδιο προξενικό λειτουργό όταν: α) πλοίο του κράτους αποστολής ναυαγήσει ή προσαράξει στη χωρική θάλασσα ή στα εσωτερικά ύδατα του Κράτους διαμονής ή κοντά στα ύδατα αυτά. β) μέρος του πλοίου ή το φορτίο πλοίου του κράτους αποστολής προσαράξουν στις ακτές του Κράτους διαμονής. 2. Οι αρχές του Κράτους διαμονής θα παίρνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να διατηρούν την τάξη να διασφαλίζουν την προστασία του πλοίου των προσώπων και των αγαθών στις περιπτώσεις που μνημονεύονται στην προηγούμενη παράγραφο και για να αποφεύγονται οι ζημιές που θα μπορούσαν να προκληθούν σε άλλα πλοία ή λιμενικές εγκαταστάσεις. Θα πληροφορούν επίσης όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τον αρμόδιο προξενικό λειτουργό σχετικά με τα μέτρα αυτά και όταν τούτο καταδεικνύεται κατάλληλο και εφικτό, θα συνεργάζονται μαζί του.
Άρθρο 40
1. Οταν ο πλοίαρχος, ο εφοπλιστής, οι ασφαλιστές ή οι πράκτορές τους δεν είναι σε θέση να πάρουν μέτρα για το σκοπό αυτόν ο αρμόδιος προξενικός λειτουργός θα μπορεί, με την ιδιότητα του αντιπροσώπου του εφοπλιστού, σε συνεργασία με τις αρχές του Κράτους διαμονής και σύμφωνα με τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους τούτου, να παίρνει τα ίδια μέτρα όσον αφορά το πλοίο, μέρος του πλοίου αυτού ή του φορτίου που μνημονεύεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 39, που θα μπορούσε να έχει πάρει ο εφοπλιστής εάν ήταν παρών. 2.Τα αντικείμενα που ανήκουν σε τέτοιο πλοίο ή σε τέτοιο φορτίο δεν υπόκεινται σε δικαιώματα και τέλη εισαγωγής παρά μόνο αν προορίζονται για εσωτερική κατανάλωση στο Κράτος διαμονής .Οι αρχές του Κράτους διαμονής μπορούν εν τούτοις, εάν το κρίνουν σκόπιμο, να ζητήσουν εγγυήσεις ενόψη της διαφύλαξης των συμφερόντων του Δημοσίου, όσον αφορά παρόμοια αντικείμενα προσωρινά εναποθηκευμένα στο Κράτος διαμονής.
Άρθρο 41
1.Οταν ο πλοίαρχος ή μέλος του πληρώματος που δεν είναι υπήκοος του Κράτους της σημαίας του πλοίου αποβίωσε, στη θάλασσα ή στο έδαφος οποιασδήποτε χώρας, οι αρμόδιες αρχές του Κράτους της σημαίας του πλοίου θα αποστέλλουν χωρώς καθυστέρηση στον προξενικό λειτουργό ή στις άλλες αρμόδιες αρχές του Κράτους του αποβιώσαντος, αντίγραφο των λογαριασμών που έλαβαν όσον αφορά τα αντικείμενα, το μισθό ή τα άλλα πράγματα του αποβιώσαντος καθώς και όλες τις πληροφορίες που είναι πρόσφορες για την διευκόλυνση της αναζήτησης προσώπων, που θα μπορούσαν να προβάλουν δικαιώματα στην κληρονομιά. 2. Οταν η αξία των αντικειμένων, μισθών και άλλων πραγμάτων του αποβιώσαντος πλοιάρχου ή ναυτικού δεν υπερβαίνει τα 500 ελβετικά χρυσά φράγκα ή κάθε άλλο ανώτερο ποσό του οποίου το σύνολο θα πραγματοποιείται εκ των υστέρων από το Κράτος της σημαίας του πλοίου, οι αρμόδιες αρχές του Κράτους αυτού, εφ` όσον έχουν πειστεί ότι πρόσωπο που διαμένει στο Κράτος του αποβιώσαντος δικαιούται να παραλάβει την κληρονομία του αποβιώσαντος, θα μεταβιβάζουν χωρίς καθυστέρηση στον προξενικό λειτουργό ή στις άλλες αρμόδιες αρχές του Κράτους του αποβιώσαντος τα αντικείμενα, μισθό και άλλα πράγματα του αποβιώσαντος πλοιάρχου ή του αποβιώσαντος ναυτικού, των οποίων έχουν τη φύλαξη.
Παρά ταύτα, οι αρχές του Κράτους της σημαίας έχουν το δικαίωμα πριν προβούν στη μεταβίβαση αυτή να αφαιρέσουν από το ενεργητικό της εν λόγω κληρονομίας όλα τα απαραίτητα ποσά για την κάλυψη πιστώσεων προσώπων που δεν διαμένουν στο Κράτος του αποβιώσαντος, όταν κρίνουν απαραίτητο ότι οι πιστώσεις αυτές είναι δικαιολογημένες.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ V Γενικές Διατάξεις Άρθρο 42
Κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, οι προξενικοί λειτουργοί μπορούν να εισπράττουν τα δικαιώματα και τα τέλη που προβλέπονται από το Κράτος αποστολής. Τα ούτως εισπραττόμενα τέλη και δικαιώματα θα είναι ελεύθερα μετατρέψιμα και μεταβιβάσιμα στο νόμισμα του κράτους αποστολής.
Άρθρο 43
Οι διατάξεις της παρούσας Σύμβασης δεν θίγουν τις άλλες ισχύουσες διεθνείς συμφωνίες ως προς τίς σχέσεις μεταξύ των Κρατών-Μερών στις συμφωνίες αυτές.
Άρθρο 44
1. Οι προξενικοί λειτουργοί εκτός από τα προξενικά καθήκοντα που προβλέπονται στην παρούσα Σύμβαση έχουν το δικαίωμα να ασκούν όλα τα άλλα προξενικά καθήκοντα που τους ανάθετε το Κράτος αποστολής και που δεν απαγορεύονται απο τη νομοθεσία του Κράτους διαμονής ή στα οποία το Κράτος τούτο δεν αντιτίθεται. 2. Σε όλες τις περιπτώσεις που η παρούσα Σύμβαση προβλέπει την άσκηση ορισμένων καθηκόντων από προξενικό λειτουργό εναπόκειται στο Κράτος αποστολής να καθορίσει αν και σε ποιο βαθμό οι προξενικοί λειτουργοί θα ασκήσουν τα καθήκοντα αυτά. 3. Κανένα Συμβαλλόμενο Μέρος δεν μπορεί να αξιώσει δυνάμει της παρούσας Σύμβασης να μπορούν οι προξενικοί λειτουργοί του να ασκούν στο έδαφος άλλου Μέρους καθήκοντα την άσκηση των οποίων το ίδιο δεν επιτρέπει στους προξενικούs λειτουργούς του τελευταίου αυτού Μέρους.
Άρθρο 45
Οταν η εφαρμογή των άρθρων της παρούσας Σύμβασης μπορεί να ενδιαφέρει τους προξενικούς λειτουργούς δύο ή περισσοτέρων Συμβαλλομένων Μερών, θα εναπόκειται σ` αυτούς τους προξενικούs λειτουργούς να προβαίνουν σε όλες τις απαραίτητες επαφές για τη σύσταση χρήσιμης συνεργασίας όχι μόνο μεταξύ τους άλλα επίσης μεταξύ αυτών και των διοικητικών και δικαστικών αρχών του Κράτους διαμονής.
Άρθρο 46
1. Ο προξενικός λειτουργός του Κράτους στο οποίο συνήθως διαμένει ένας άπατρις, μπορεί να τον προστατεύσει, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου του άρθρου 2 της παρούσας Σύμβασης, εκτός αν ο απάτρις αυτός είναι πρώην υπήκοος του Κράτους διαμονής.
2.Το άρθρο αυτό θα εφαρμόζεται σε κάθε πρόσωπο που είναι άπατρις κατά την έννοια της Σύμβασης της σχετικής με το καθεστώς των απάτριδων που ανοίχτηκε για υπογραφή στη Νέα Υόρκη στις 28 Σεπτεμβρίου 1954.
Άρθρο 47
Το Κράτος διαμονής δεν θα υποχρεούται να επιτρέπει σ`έναν προξενικό λειτουργό να μπορεί να ασκεί τα προξενικά του καθήκοντα ή να ενεργεί προς όφελος ή να επιλαμβάνεται κατ` άλλο τρόπο ενός υπηκόου του Κράτους αποστολής ο οποίος έγινε πολιτικός πρόσφυγας για λόγους που ανάγονται στη φυλή, στην εθνικότητα, στις πολιτικές πεποιθήσεις ή στη θρησκεία.
Άρθρο 48
Καμία διάταξη της παρούσας Σύμβασης θα θίγει το ειδικό καθεστώς και τη διεθνή προστασ(α, που παρέχονται από τα Μέρη της Σύμβασης στους πρόσφυγες, σύμφωνα με τα υφιστάμενα ή μέλλοντα διεθνή κείμενα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI Τελικές Διατάξεις Άρθρο 49
Τα Παραρτήματα της παρούσας Σύμβασης αποτελούν αναπόσπαστο μέρος αυτής.
Άρθρο 50
1. Η παρούσα Σύμβαση είναι ανοικτή για υπογραφή από τα Κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η Σύμβαση θα επικυρωθεί ή θα γίνει αποδεκτή. Τα έγγραφα επικύρωσης ή αποδοχής θα κατατίθενται στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης. 2. Η Σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ τρεις μήνες μετά την ημερομηνία κατάθεσης του πέμπτου εγγράφου επικύρωσης ή αποδοχής. 3. Η Σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ για κάθε υπογράφον Κράτος που θα την επικυρώσει ή θα την αποδεχτεί εκ των υστέρων τρεις μήνες μετά την ημερομηνία κατάθεσης του εγγράφου επικύρωσης ή αποδοχής αυτού.
Άρθρο 51
1. Μετά τη θέση σε ισχύ της παρούσας Σύμβασης, η Επιτροπή των Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης θα μπορεί να αποφασίζει ομόφωνα να προσκαλεί κάθε Ευρωπαικό Κράτος μη μέλος του Συμβουλίου, να προσχωρήσει στην παρούσα Σύμβαση. 2. Η προσχώρηση θα πραγματοποιείται με την κατάθεση εγγράφου προσχώρησης στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης που θα τίθεται σε ισχύ τρεις μήνες μετά την ημερομηνία κατάθεσής του.
Άρθρο 52
1. Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος μπορεί, κατά την υπογραφή ή κατά την κατάθεση του εγγράφου επικύρωσης αποδοχής ή προσχώρησης αυτού, να καθορίζει το ή τα εδάφη στα οποία θα εφαρμόζεται η παρούσα Σύμβαση. 2. Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος κατά την κατάθεση του εγγράφου επικύρωσης, αποδοχής ή προσχώρησης αυτού ή οποτεδήποτε μετά, μπορεί να επεκτείνει την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης, με δήλωση απευθυνόμενη προς το Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης σε κάθε άλλο έδαφος καθοριζόμενο στη δήλωση, το οποίο εκπροσωπεί στις διεθνείς σχέσεις ή για λογαριασμό του οποίου είναι εξουσιοδοτημένο να αναλαμβάνει δεσμεύσεις. 3. Κάθε δήλωση που γίνεται σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο, θα είναι δυνατό να αποσύρεται όσον αφορά κάθε έδαφος καθοριζόμενο σ`αυτήν τη δήλωση, με τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 55 της παρούσας Σύμβασης.
Άρθρο 53
1.Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος, κατά την υπογραφή ή την κατάθεση του εγγράφου επικύρωσης,αποδοχής ή προσχώρησης αυτού, μπορεί να δηλώσει ότι θα `κανε χρήση μιας ή περισσοτέρων των επιφυλάξεων που αναγράφονται στο Παράρτημα 1 της παρούσας Σύμβασης. 2. Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος μπορεί να ανακαλέσει εξ ολοκλήρου, ή μερικώς επιφύλαξη που διατύπωσε βάσει της προηγούμενης παραγράφου, με δήλωση απευθυνόμενη στο Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης και η οποία θα τίθεται σε ισχύ απο την ημερομηνία λήψης της. 3. Το Συμβαλλόμενο Μέρος που διατύπωσε επιφύλαξη πάνω σε διάταξη της παρούσας Σύμβασης, δεν μπορεί να αξιώσει την εφαρμογή της διάταξης αυτής από άλλο Μέρος εν τούτοις μπορεί εάν η επιφύλαξη είναι μερική ή δυνητική, να αξιώσει την Εφαμογή της διάταξης αυτής στο μέτρο που το Μέρος αυτό την αποδέχτηκε.
Άρθρο 54
Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος θα μπορεί, με γνωστοποίηση προς το Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης, να δηλώσει ότι, με κοινή συμφωνία με ένα ή περισσότερα Συμβαλλόμενα Μέρη, διευρύνει το περιεχόμενο ορισμένων διατάξεων στις σχέσεις του με αυτό ή τα άλλα Συμβαλλόμενα Μέρη. Μια τέτοια γνωστοποίηση θα`πρεπε να συνοδεύεται από το κείμενο της επελθούσας Συμφωνίας.
Άρθρο 55
1. Η παρούσα Σύμβαση θα παραμείνει σε ισχύ επ` αόριστον. 2. Κάθε Συμβαλλόμενο μέρος θα μπορεί, καθ` όσον το αφορά, να καταγγείλει την παρούσα Σύμβαση, με γνωστοποίηση προς το Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης. 3. Η καταγγελία θα τίθεται σε ισχύ έξι μήνες μετά την ημερομηνία λήψης της γνωστοποίησης απο το Γενικό Γραμματέα.
Άρθρο 56
1.Τα μέρη οιασδήποτε διαφοράς, που αναφύεται ως προς την εφαρμογή ή την ερμηνεία των διατάξεων της παρούσας Σύμβασης ή των Πρωτοκόλλων της θα οφείλουν να αναζητήσουν τη λύση προπάντων με διαπραγματεύσεις συνδιαλλαγή, διαιτησία, ή με κάθε άλλο τρόπο ειρηνικής διευθέτησης που να είναι αποδεκτός από αυτά με κοινή συμφωνία. Η Επιτροπή των Υπουργών του Συμβουλίου Ευρώπης θα μπορεί να συστήσει διαδικασίες επίλυσης που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τα διάδικα κράτη, εφ`όσον αυτά συναινούν.
2. Εάν τα μέρη δεν επιτύχουν την επίλυση της αναφερόμενης στην προηγούμενη παράγραφο διαφοράς με ένα από τα μέσα που υποδεικνύονται στην εν λόγω παράγραφο θα υποβάλλεται μετά απο αίτηση ένος των μερών στο Διεθνές Δικαστήριο.
Άρθρο 57
Ο Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης θα γνωστοποιεί στα Κράτη Μέλη του Συμβουλίου και σε κάθε Κράτος που προσχώρησε στην παρούσα Σύμβαση:
α) κάθε υπογραφή. β) την κατάθεση κάθε εγγράφου επικύρωσης, αποδοχής ή προσχώρησης. γ) κάθε ημερομηνία θέσης σε ισχύ της παρούσας Σύμβασης σύμφωνα με τα άρθρα 50 και 51. δ) κάθε δήλωση που ελήφθη κατ`εφαρμογή των διατάξεων των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 52. ε) κάθε επιφύλαξη που διατυπώθηκε κατ` εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 53. στ) την ανάκληση κάθε επιφύλαξης που έγινε κατ` εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 53. ζ) κάθε γνωστοποίηση που ελήφθη κατ` εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 36 παράγραφος 4, του άρθρου 41 παράγραφος 2 και του άρθρου 54. η) κάθε γνωστοποίηση που ελήφθη κατ` εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 55 και την ημερομηνία που η καταγγελία θα τεθεί σε ισχύ. Σε πίστωση των ανωτέρω οι υπογεγραμμένοι δεόντως προς τούτο εξουσιοδοτημένοι υπόγραψαν την παρούσα Σύμβαση. Εγινε στο Παρίσι στις 11 Δεκεμβρίου 1967, στη γαλλική και την αγγλική γλώσσα και σε ένα μόνο πρωτότυπο που θα κατατεθεί στα αρχεία του Συμβουλίου της Ευρώπης, και τα δύο κείμενα έχουν την ίδια ισχύ. Ο Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης θα κοινοποιήσει ακριβές αντίγραφο σε κάθε υπογράφον και προσχωρούν Κράτος.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι
Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος μπορεί να δηλώσει ότι επιφυλλάσσεται: 1. να μην αναγνωρίζει την υποχρέωση πληροφόρησης των προξενικών λειτουργών, που προβλέπεται απο την παράγραφο 1 του άρθρου 6, εάν ο ενδιαφερόμενος αφού πληροφορηθεί χωρίς καθυστέρηση τα δικαιώματά του, δεν το ζητήσει και να μην επιτρέπει την άσκηση του δικαιώματος επίσκεψης που προβλέπεται από τις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 6, παρά μόνον εάν ο ενδιαφερόμενος δεν αντιτίθεται σ` αυτό.
2. να αποφασίζει ότι οι γνωστοποιήσεις που οι προξενικοί λειτουργοί θα δημοσιεύουν για τους υπηκόους τους στο πλαίσιο της υποπαραγράφου (α) του άρθρου 8 σε καμία περίπτωση δεν θα δημοσιεύονται στον εγχώριο τύπο.
3. να μη επιτρέπει στους προξενικούς λειτουργούς να παραλαμβάνουν σε οποιαδήποτε μορφή ψηφοδέλτια που θα τους επιδίδονται στο πλαίσιο της υποπαραγράφου (β) του άρθρου 8 από τους υπηκόους τους που επιθυμούν να συμμετάσχουν σε δημοψήφισμα ή εκλογές. 4. να μην αναγνωρίζει αποτελέσματα στο έδαφός του από τις πράξεις προσωπικής κατάστασης που συντάσσονται από τους προξενικούς λετουργούς σύμφωνα με την υποπαράγραφο (α) της παραγράφου 1 του άρθρου 13.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ Τα συμβαλλόμενα Μέρη αναγνωρίζουν ότι η Αυστρία δεν υποχρεούται να εφαρμόσει ως προς την ναυσιπλοία τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης που αφορούν στη θαλάσσια ναυσιπλοία.

Άρθρο δεύτερο
Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Παραγγέλλομεν να δημοσιευθή στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το κείμενο του παρόντος και να εκτελεσθή ως νόμος του Κράτους.

Αθήνα, 22 Ιουνίου 1983

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ