Νόμος 1296 ΦΕΚ Α΄128/12.10.1982
Για την ασφάλιση ανασφάλιστων ομάδων.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Κυρούμεν και εκδίδομεν τον κατωτέρω υπό της Βουλής ψηφισθέντα νόμον

Άρθρο 1

1. Στον Οργανισμό Γεωργικών Ασφαλίσεων (Ο.Γ.Α.) δημιουργείται ειδικός λογαριασμός με τον τίτλο ειδικός λογαριασμός συνταξιοδότησης ανασφάλιστων υπερήλικων οικονομικά ανεξάρτητος από τους άλλους κλάδους ασφάλισης.

2. Από το λογαριασμό αυτό χορηγείται, κάθε μήνα σύνταξη και, υγειονομική περίθαλψη σε Έλληνες υπηκόους και, ομογενείς, που μένουν μόνιμα στην Ελλάδα, με τις πιο κάτω προϋποθέσεις:
α. Να έχουν συμπληρώσει το “65ο” έτος της ηλικίας τους.
β. Να μη παίρνουν αυτοί και οι σύζυγοί τους, στις περιπτώσεις ανδρόγυνων, σύνταξη ή άλλο περιοδικό βοήθημα από οποιαδήποτε πηγή. Για την εφαρμογή της διάταξης αυτής η χορήγηση σύνταξης από τον Ο.Γ.Α. στον ένα των συζύγων, στις περιπτώσεις ανδρόγυνων, δεν αποτελεί εμπόδιο για τη συνταξιοδότηση του άλλου συζύγου ως υπερήλικα και
γ. Το ετήσιο ατομικό εισόδημα ή το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα, στις περιπτώσεις ανδρόγυνων, από εργασία τους ή από οποιαδήποτε άλλη πηγή δεν ξεπερνά το ύψος των ετήσιων παροχών (συντάξεων, δώρων Χριστουγέννων και, Πάσχα και επιδόματος αδείας) που χορηγεί ο Ο.Γ.Α. στον αγρότη ή το αγροτικό ζευγάρι. `Όταν ο ένας από τους συζύγους παίρνει σύνταξη από τον Ο.Γ.Α. οι, ετήσιες συντάξεις του, όπως αυτές ορίζονται, πιο πάνω, συμπεριλαμβάνονται στο οικογενειακό εισόδημα που θα συγκριθεί, με τις ετήσιες συντάξεις που χορηγεί ο Ο.Γ.Α. σε αγροτικό ζευγάρι, προκειμένου να κριθεί, αν θα συνταξιοδοτηθεί ο άλλος των συζύγων, ως ανασφάλιστος υπερήλικας”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.1 του άρθρου 11 του Ν.1745/1987 (ΦΕΚ Α 234)
Κατ` εξαίρεση, δικαιούνται τη σύνταξη του παρόντος άρθρου τα πρόσωπα που παίρνουν τα ίδια ή και οι σύζυγοί τους, σε περίπτωση εγγάμων, σύνταξη ή άλλο περιοδικό βοήθημα από οποιαδήποτε πηγή μικρότερη από τη σύνταξη που χορηγεί ο Ο.Γ.Α., σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.4169/1961, υπό την προϋπόθεση ότι το ετήσιο ατομικό ή οικογενειακό τους εισόδημα, από οποιαδήποτε πηγή, των συντάξεων συμπεριλαμβανομένων, δεν υπερβαίνει τις ετήσιες συντάξεις που χορηγεί ο Ο.Γ.Α στον αγρότη ή το αγροτικό ζεύγος.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.13 άρθρ.20 Ν.2556/1997 Α 270/24.12.1997.
Στην έννοια του περιοδικού βοηθήματος, που αναφέρεται πιο πάνω, δεν περιλαμβάνονται τα βοηθήματα ή άλλης μορφής οικονομικές ενισχύσεις που χορηγούνται σε αναξιοπαθούντα πρόσωπα από τα ειδικά προγράμματα του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας ή οποιουδήποτε άλλου φορέα, όπως αυτά ισχύουν κάθε φορά.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.1 άρθρου 17 Ν.1422/1984 (ΦΕΚ Α 27)

3. Για τη συνταξιοδότηση και υγειονομική περίθαλψη των προσώπων αυτών επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός.

4. Η διοίκηση και η διαχείριση του Λογαριασμού ασκείται από το Διοικητικό Συμβούλιο και τα αρμόδια όργανα του Ο.Γ.Α. σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας του Οργανισμού αυτού και του παρόντος νόμου.

Άρθρο 2

1. Το ποσό της παραπάνω σύνταξης είναι το ίδιο με το ποσό που χορηγείται από τον Ο.Γ.Α. στις διάφορες κατηγορίες συνταξιούχων γήρατος σύμφωνα με τις διακρίσεις του άρθρου 5 του Ν. 4169/1961 περί Γεωργικών Κοινωνικών Ασφαλίσεων όπως ισχύουν κάθε φορά. Για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής νοείται ως όριο ηλικίας το 70ο έτος. Οι γυναίκες σύζυγοι συνταξιούχων ανασφάλιστων υπερήλικων που συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του νόμου αυτού δικαιούνται οι ίδιες και οι σύζυγοι τους από 1.1.1983 το μηνιαίο ποσό της σύνταξης που προβλέπεται κάθε φορά από την παράγραφο 3 του άρθρου 5 του Ν 4169/1961. χωρίς να χρειάζεται ή έκδοση απόφασης απονομής της σύνταξης για τις γυναίκες που συμπλήρωσαν ή συμπληρώνουν μέχρι 31.12.1982 το 70ο έτος της ηλικίας τους οι οποίες θεωρούνται αυτοδικαίως συνταξιούχοι. Σε περίπτωση που ο σύζυγος συνταξιούχου ανασφάλιστης υπερήλικης συνταξιοδοτηθεί από τον ΟΓΑ, το ποσό της σύνταξης της συζύγου του που της χορηγήθηκε σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 5 του Ν 4169/1961. καθορίζεται στο ύψος που ορίζεται κάθε φορά από την παράγραφο 3 του άρθρου 5 του ιδίου Ν. 4169/1961.

2. Σε όσους χορηγείται σύνταξη σύμφωνα με το προηγούμενο άρθρο καθώς και στα μέλη της οικογένειας τους παρέχεται επιπλέον και υγειονομική περίθαλψη που είναι ίδια με αύτη που παρέχεται στους ασφαλισμένους του Ο.Γ.Α και με την ίδια διαδικασία.

Άρθρο 3

1 Τα δικαιολογητικά που πρέπει να υποβληθούν για την απονομή της σύνταξης καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια απαραίτητη για τη λειτουργία του Λογαριασμού θα οριστούν με απόφαση του Υπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων ύστερα από πρόταση του Δ Σ. του Ο.Γ.Α.

2. Για την απόδειξη της ηλικίας την έναρξη καταβολής και διακοπής της σύνταξης τη διαδικασία και τα όργανα απονομής αυτής τις κυρώσεις και τα μέσα θεραπείας καθώς και για κάθε περίπτωση που επηρεάζει τα δικαιώματα που θεσπίζονται από τον παρόντα νόμο εφαρμόζεται ή νομοθεσία του Ο.Γ.Α

3. Κατεξαίρεση, αν κατά την κρίση του οργάνου απονομής της σύνταξης είναι δυσχερής ή υποβολή από γυναίκες ή αλλοδαπούς ή ακαθόριστης υπηκοότητας πρόσωπα των αποδεικτικών στοιχείων της ηλικίας που ορίζονται από τη νομοθεσία του Ο.Γ.Α.. ή ηλικία των πιο πάνω προσώπων καθορίζεται από το όργανο απονομής της σύνταξης με την ίδια απόφαση που χορηγείται η σύνταξη βάσει στοιχείων που προκύπτουν από την αστυνομική ταυτότητα παλαιά δημοτολόγια διαβατήριο πιστοποιητικό γέννησης ή βάπτισης ή από οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό μέσο.

4. Αν ο/η σύζυγος του ανασφάλιστου υπερήλικα έχει κηρυχθεί σε αφάνεια σύμφωνα με τις διατάξεις του Α.Κ., δικαιούται σύνταξη, εφόσον έχει και τις λοιπές προϋποθέσεις του παρόντος νόμου.
Σε περίπτωση διάστασης, εφόσον η λύση του γάμου δεν έχει καταστεί οριστική, ο αιτών την παροχή κρίνεται με τις προϋποθέσεις που ισχύουν για τους έγγαμους.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 69, παρ. 1 του Ν.4144/2013 (ΦΕΚ Α΄88/18.4.2013) και σύμφωνα με την παρ. 2 του αυτού άρθρου αρχίζει να ισχύει από 1.1.2013.

Άρθρο 4

1. Οι παράγραφοι 4 και 5 του άρθρου 2 του Ν. 1210/1981 αντικαθίσταται με νέα παράγραφο 4 που έχει ως ακολούθως:
4. Στην ασφάλιση του ΙΚΑ για τους κλάδους σύνταξης και ασθένειας υπάγονται υποχρεωτικά και αυτοδίκαια και οι μη παρέχοντες εξαρτημένη εργασία θεατρικοί συγγραφείς μουσικοσυνθέτες μεταφραστές ποιητές στιχουργοί ,πεζογράφοι, κριτικοί, σκηνοθέτες, σκηνογράφοι, χορογράφοι, ενδυματολόγοι, καραγκιοζοπαίχτες, θεατρικοί επιχειρηματίες, καθώς και τραγουδιστές μουσικοί ηθοποιοί και γενικά καλλιτέχνες ερμηνευτές σύμφωνα με το άρθρο 10 του Ν. 1075/1980.

Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 40 του Ν. 1469/1984,ΦΕΚ Α 111 και με την παρ.2 άρθρου 18 Ν.3863/2010,ΦΕΚ Α 115/15.7.2010

2. Με αποφάσεις του Υπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων που θα εκδίδονται μετά από γνώμη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΚΑ είναι δυνατή ή υπαγωγή στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου και προσώπων άλλων επαγγελματικών κατηγοριών τα οποία απασχολούνται στο χώρο του θεάματος και ακροάματος χωρίς να παρέχουν εξαρτημένη εργασία.

3. Για τις επαγγελματικές κατηγορίες της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού εκτός των ηθοποιών δεν ισχύουν οι διατάξεις της νομοθεσίας του ΙΚΑ που προβλέπουν την αναστολή καταβολής της σύνταξης των απασχολούμενων συνταξιούχων εφόσον και μετά τη συνταξιοδότησή τους συνεχίζουν να απασχολούνται στην ίδια επαγγελματική ειδικότητα. Το ίδιο ισχύει και για τα πρόσωπα της παραγράφου 1 του άρθρου 8 του Ν. 1210/1981 από την έναρξη εφαρμογής του.

Άρθρο 5

1. Εργοδότες των αναφερόμενων στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 του νόμου αυτού προσώπων θεωρούνται τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που χρησιμοποιούν όχι για δική τους χρήση το έργο ή την ερμηνεία ή γενικά τις υπηρεσίες τους (δισκογραφικές επιχειρήσεις, θεατρικοί επιχειρηματίες εκδοτικοί οίκοι ραδιοτηλεοπτικά δίκτυαι κινηματογραφικοί και τηλεοπτικοί παραγωγοί επιχειρήσεις οργάνωσης συ ναυλιών και γενικά δημόσιων θεαμάτων και ακροαμάτων κλπ.) και έχουν έναντι του ΙΚΑ τις προβλεπόμενες από τη νομοθεσία του για τους εργοδότες υποχρεώσεις.

2. Ειδικά για τις κατηγορίες προσώπων από τις αναφερόμενες στην παρ. 1 του άρθρου 4 του νόμου αυτού όπου ή δεν υπάρχουν οι κατά την έννοια της προηγούμενης παραγράφου εργοδότες ή είναι αδύνατος ο προσδιορισμός τους ως εργοδότες που θα έχουν έναντι του ΙΚΑ τις προβλεπόμενες από τη νομοθεσία του για τους εργοδότες υποχρεώσεις θεωρούνται οι ίδιοι ατομικά.

3. Για τα πρόσωπα της παρ. 1 του άρθρου 4 του νόμου αυτού οφείλονται εισφορές για το σύνολο των αμοιβών δικαιωμάτων κλπ. που υποχρεούνται να καταβάλλουν οι κατά την παρ. 1 του άρθρου αυτού εργοδότες για τη χρησιμοποίηση του έργου τους ή της ερμηνείας ή γενικά των υπηρεσιών τους και υπολογίζονται με το ισχύον κάθε φορά για το ΙΚΑ ασφάλιστρο κλάδων σύνταξης και ασθένειας εργοδότη και ασφαλισμένου.

4. Για τα πρόσωπα της παρ. 2 του άρθρου αυτού οι εισφορές θα προκύπτουν από τον πολλαπλασιασμό του ισχύοντος κάθε φορά τεκμαρτού ημερομίσθιου της 12ης ασφαλιστικής κλάσης προς το επίσης ισχύον κάθε φορά ασφάλιστρο κλάδων σύνταξης και ασθένειας εργοδότη και ασφαλισμένου και θα οφείλονται για όσο χρόνο διαρκεί ή συγκεκριμένη επαγγελματική απασχόληση.

Άρθρο 6

1. Οι ημέρες εργασίας και ασφάλισης των προσώπων που απασχολούνται στις επαγγελματικές κατηγορίες της παρ. 1 του άρθρου 4 του νόμου αυτού πλην των ειδικά αναφερόμενων στην παρ. 2 του άρθρου 5 προκύπτουν από το πηλίκο της διαίρεσης του συνόλου των αμοιβών τους δικαιωμάτων κλπ. με το ισχύον κάθε φορά τεκμαρτό ημερομίσθιο της 12ης ασφαλιστικής κλάσης. “Πάντως σε καμία περίπτωση δεν καταβάλλονται εισφορές σε σύνολο ετήσιων αμοιβών δικαιωμάτων κλπ., που υπερβαίνει το 14πλάσιο του τεκμαρτού μισθού της ανώτατης ασφαλιστικής κλάσης της παρ. 1 του άρθρου 37 του α.ν 1846/1951, όπως αυτή ισχύει κάθε φορά. Οι προκύπτουσες με τον υπολογισμό αυτόν μέρες ασφάλισης άσχετα από τη διάρκεια της προσφοράς των υπηρεσιών είναι δυνατό να υπερβούν τις τριακόσιες (300) το χρόνο αλλά όχι και τις πεντακόσιες (500).
Πάντως οι ανωτέρω ημέρες εργασίας δεν μπορεί να υπερβούν τις τέσσερις χιλιάδες πεντακόσιες για κάθε δεκαπενταετία από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού ή από την έναρξη ασφάλισης στο Ι.Κ.Α.- Ε.Τ.Α.Μ..
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 14 του Ν. 1976/1991 (ΦΕΚ Α 184) και με το άρθρο 31 παρ.1 Ν.3518/2006,ΦΕΚ Α 272/21.12.2006.

2. Ημέρες εργασίας και ασφάλισης των αναφερόμενων στην παρ. 2 του άρθρου 5 προσώπων είναι εκείνες για τις οποίες μέσα σε κάθε έτος διήρκεσε αποδεδειγμένα ή συγκεκριμένη επαγγελματική απασχόληση τους και για τις οποίες καταβλήθηκαν οι κατά την παράγραφο 4 του ίδιου άρθρου εισφορές.

3. Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΚΑ θα καθορίζεται η διαδικασία υπολογισμού των κατά τις προηγούμενες παραγράφους ημερών εργασίας καθώς και κάθε λεπτομέρεια αναγκαία για την εφαρμογή των διατάξεων των παραγράφων αυτών.

Άρθρο 7

1. Στην ασφάλιση του ΙΚΑ για τους κλάδους σύνταξης και ασθένειας υπάγονται υποχρεωτικά και αυτοδίκαια οι εταίροι εταιρικών θιάσων οι οποίοι εξομοιούνται για την περίπτωση αυτή με ηθοποιούς ή άλλους καλλιτέχνες που παρέχουν εξαρτημένη εργασία. Εταιρικοί θίασοι θεωρούνται ενώσεις ηθοποιών ή ηθοποιών και άλλων Καλλιτεχνών με σκοπό την παρουσίαση στο κοινό θεατρικών παραστάσεων ανεξάρτητα από τη νομική μορφή με την οποία εμφανίζονται οι ενώσεις αυτές (εμπορική εταιρία, αστική εταιρία, σωματείο, ομάδα κλπ.).

2. Η ασφάλιση των παραπάνω προσώπων γίνεται μέσω ενός εταίρου του εταιρικού θιάσου ηθοποιού ή μη που αποκαλείται εκπρόσωπος του θιάσου. Ο εκπρόσωπος του θιάσου εισπράττει από τους εταίρους ηθοποιούς τις εισφορές εργοδότη και ασφαλισμένου και τις καταβάλλει στο ΙΚΑ υπέχοντας απέναντι σ αυτό όλες τις ευθύνες του εργοδότη.

3. Η υπόδειξη του εκπροσώπου του θιάσου η ανάκληση ή η αντικατάσταση αυτού γίνεται ύστερα από απόφαση του εταιρικού θιάσου που παίρνεται με απόλυτη πλειοψηφία των εταίρων.

4. Η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 5 έχει εφαρμογή και για τα πρόσωπα της παρ. 1 του άρθρου αυτού.

Άρθρο 8

1. Η ασφάλιση των αναφερόμενων στις παρ. 1 του άρθρου 4 και παρ. 1 του άρθρου 7 προσώπων αρχίζει αναδρομικά από την ημερομηνία συγχώνευσης του Ταμείου Συντάξεων Ηθοποιών Συγγραφέων και Τεχνικών Θεάτρου στο ΙΚΑ (1.10.81) με την προϋπόθεση ότι μέσα σε έξι (6) μήνες από τη δημοσίευση του νόμου αυτού οι ενδιαφερόμενοι ασφαλισμένοι θα είναι σε θέση να αποδείξουν την παροχή των υπηρεσιών τους καθώς και το σύνολο των δικαιωμάτων κλπ. που καταβλήθηκαν.
Οι εισφορές για την αναδρομική αυτή ασφάλιση όπως θα προσδιοριστούν κατά τις παρ. 3 του άρθρου 5 και παρ. 4 του άρθρου 7 του νόμου αυτού καταβάλλονται από τους εργοδότες χωρίς πρόστιμα και άλλες προσαυξήσεις εφάπαξ ή σε ισόποσες μηνιαίες δόσεις μέσα σε ένα χρόνο από τη δημοσίευση του νόμου αυτού.

2. Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου ισχύουν με τις ίδιες προϋποθέσεις και για τα πρόσωπα της παρ. 2 του άρθρου 5 εφόσον θα αποδείξουν ότι για το χρόνο που ζητείται ή αναδρομική ασφάλιση απασχολήθηκαν πράγματι στις συγκεκριμένες επαγγελματικές κατηγορίες.

Άρθρο 9
Στο τέλος του άρθρου 3 του Ν. 1210/1981 προστίθεται παράγραφος 5 που έχει ως ακολούθως:
5. Ο υπολογισμός του ποσού της εξαγοράς για την αναγνώριση του χρόνου που προβλέπεται από τις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου αυτού γίνεται με βάση το κατά την ημερομηνία της συγχώνευσης στο ΙΚΑ του Ταμείου Συντάξεων Ηθοποιών κλπ. ισχύον ημερομίσθιο ανειδίκευτου εργάτη και το κατά την αυτή ημερομηνία ισχύον ασφάλιστρο κλάδου σύνταξης.

Άρθρο 10

1. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 4 του Ν. 1210/1981 αντικαθίσταται ως εξής:
Οι προκύπτουσες με τον παραπάνω υπολογισμό μέρες εργασίας καθώς και αυτές που πραγματοποιήθηκαν με μισθό ή ημερομίσθιο ή με την ιδιότητα του εταίρου ηθοποιού εταιρικού θιάσου είναι δυνατό να υπερβούν τις 300 αλλά όχι και τις 500 το χρόνο. Πάντως για κάθε δεκαετία από την έναρξη της ισχύος του Ν. 1210/1981 δεν μπορούν να υπερβούν τις 3.000 μέρες εργασίας.

2. Η προβλεπόμενη από την παράγραφο 4 του άρθρου 3 του Ν. 1210/1981 προθεσμία υποβολής αίτησης για την αναγνώριση ύστερα από εξαγορά των χρόνων σπουδών παρατείνεται για έξι (6) μήνες από τη δημοσίευση του νόμου αυτού.

Άρθρο 11
Κυρώνεται ή υπ άριθ. Β2/33 οικ. 1648/12.10.81 απόφαση του Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών από την ημερομηνία της ισχύος του Ν. 121 0/1981 η οποία έχει ως εξής:
” ΑΠΟΦΑΣΙΣ
Περί υπολογισμού των εις την ασφάλισιν του τέως Ταμείου Συντάξεων Ηθοποιών Συγγραφέων και Τεχνικών Θεάτρου πραγματοποιηθεισών ημερών εργασίας ως διανυθεισών εις την ασφάλισιν του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων δια την θεμελίωσιν δικαιώματος προς χορήγησιν των παροχών του Κλάδου Ασθενείας του ΙΚΑ.
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
ύΕχοντας υπόψη τις διατάξεις του Ν. 1210/1981 περί συγχωνεύσεως εις το ύΙδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΙΚΑ) του ταμείου Συντάξεων Ηθοποιών Συγγραφέων και Τεχνικών Θεάτρου και άλλων τινών συναφών διατάξεων (ΦΕΚ 278/22.9.81 τ. Α’).
2. Το γεγονός ότι κατά την εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 3 του Ν. 1210/1981 εγεννήθησαν αμφιβολίαι εάν η διάταξις αυτή καλύπτει και τον Κλάδο Ασθενείας του ΙΚΑ.
3. Την ανάγκη διευκολύνσεως εν τω μεταξύ των ασφαλισμένων και συνταξιούχων του συγχωνευθέντος Ταμείου Συντάξεων Ηθοποιών Συγγραφέων και Τεχνικών Θεάτρου εις το Ι.Κ.Α.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ
Αι εις την ασφάλισιν του τέως Ταμείου Συντάξεων Ηθοποιών Συγγραφέων και Τεχνικών Θεάτρου πραγματοποιηθείσαι ημέραι εργασίας λογίζονται ως πραγματοποιηθείσαι εις την ασφάλιση του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων δια την πλήρωσιν των απαιτουμένων προυποθέσεων υπό της νομοθεσίας του ΙΚΑ προς θεμελίωσιν των δικαιωμάτων προς χορήγησιν και των παροχών των Κλάδων Ασθενείας του Ιδρύματος.
Η απόφαση αυτή θα κυρωθεί διά νόμου.

Άρθρο 12
Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει:
α) των διατάξεων των άρθρων 1,2 εκτός του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού και 3 από την 1η Αυγούστου 1981
β) των διατάξεων του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 2 από την 1η Ιανουαρίου 1983
γ) των διατάξεων του άρθρου 8 από την 1η Οκτωβρίου 1981 και
δ) των λοιπών διατάξεων από τη δημοσίευση του νόμου αυτού στην εφημερίδα της κυβερνήσεως εκτός αν ορίζεται διαφορετικά από αυτές.

Παραγγέλλομεν να δημοσιευθή στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το κείμενο του παρόντος και να εκτελεσθή ως νόμος του Κράτους.

Αθήνα, 9 Οκτωβρίου 1982

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ