Το ποσό του φόρου το οποίο προκύπτει με βάση την παραπάνω φορολογική κλίμακα για το φορολογούμενο μειώνεται κατά τα εξής ποσά:

α) 4.800 (τέσσερις χιλιάδες οκτακόσιες) δραχμές για τη σύζυγο που δεν αποκτά φορολογητέο εισόδημα,

β) έξι χιλιάδες πεντακόσιες (6.500) δραχμές για το πρώτο τέκνο οκτώ χιλιάδες (8.000) δραχμές για το νεότερο τέκνο, εννιά χιλιάδες πεντακόσιες (9.500) δραχμές για το τρίτο τέκνο, είκοσι χιλιάδες (20.000) δραχμές για το τέταρτο τέκνο και για κάθε τέκνο μετά το τέταρτο,

γ) δύο χιλιάδες (2.000) δραχμές, για κάθε από τα λοιπά πρόσωπα,

δ) τέσσερις χιλιάδες οκτακόσιες (4.800) δραχμές προκείμενου για τα πρόσωπα που έχουν δικαίωμα έκπτωσης πενταπλάσιου αφορολόγητου ποσού, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 8 του παρόντος.

Η μείωση του φόρου που καθορίζεται στις παραπάνω περιπτώσεις α΄, β΄, και γ΄ ενεργείται εφ΄ όσον τα πρόσωπα που αναφέρονται σ΄ αυτές βαρύνουν το φορολογούμενο, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8 του παρόντος.

Αν μετά την ενέργεια των εκπτώσεων του άρθρου 8 του παρόντος, το ποσό του εισοδήματος που απομένει στο φορολογούμενο είναι μέχρις ογδόντα χιλιάδες (80.000) δραχμές, τούτο πολλαπλασιάζεται με συντελεστή έξι τα εκατό (6%), το ποσό που προκύπτει αφαιρείται από το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων οκτακοσίων (4.800) δραχμών και το υπόλοιπο που απομένει εκπίπτει από το φόρο της συζύγου του.

Αν, μετά την ενέργεια των εκπτώσεων του άρθ. 8 του παρόντος, το ποσό του εισοδήματος που απομένει στη σύζυγο, αφού πολλαπλασιαστεί με συντελεστή έξι τα εκατό (6%),δίνει ποσό μικρότερο από τέσσερις χιλιάδες οκτακόσιες (4.800) δραχμές η διαφορά μεταφέρεται για να εκπέσει από το φόρο του συζύγου.

Αν με βάση τη φορολογική κλίμακα δεν προκύπτει ποσό φόρου για το εισόδημα του φορολογουμένου ή το ποσό αυτό είναι κατώτερο από το συνολικό ποσό των παραπάνω μειώσεων ολόκληρο το ποσό των μειώσεων η διαφορά που προκύπτει μειώνει το ποσό του φόρου που προκύπτει με βάση τη φορολογική κλίμακα στο εισόδημα της συζύγου του.

Η μείωση του φόρου που ορίζεται στην παρούσα παράγραφο για τους ανιόντες της συζύγου, τους αγαμούς αδελφούς και τις άγαμες αδελφές της, όπως και για τους ως τη συμπλήρωση της ηλικίας των δεκαέξι ετών ορφανούς από πατέρα και μητέρα συγγενείς της μέχρι τρίτου βαθμού, ενεργείται στο συνολό της από το ποσό του φόρου που προκύπτει στο εισόδημα της συζύγου με βάση τη φορολογική κλίμακα εφ΄ όσον αυτή το ζητήσει με τη δήλωση Φορολογίας εισοδήματος.

Αν για τη σύζυγο δεν προκύπτει φόρος ή το συνολικό ποσό αυτών των μειώσεων είναι μεγαλύτερο από το ποσό του φόρου που προκύπτει για τη σύζυγο, ολόκληρο το ποσό των μειώσεων ή η διαφορά μειώνει το ποσό του φόρου που προκύπτει στο εισόδημα του συζύγου με βάση τη φορολογική κλίμακα.

Αν το συνολικό ποσό των παραπάνω μειώσεων είναι μεγαλύτερο από το φόρο ο οποίος προκύπτει στα εισοδήματα του φορολογουμένου και της συζύγου του, η διαφορά δεν επιστρέφεται ούτε συμψηφίζεται.

2. Όταν το φορολογητέο εισόδημα περιέχει και εισόδημα από κινητές αξίες ή από κέρδη μεριδίων εταιριών περιορισμένης ευθύνης η από κέρδη ετερόρρυθμων εταίρων, το εισόδημα αυτό χωρίς τον υπολογισμό των εκπτώσεων του άρθρου 8 υποβάλλεται και σε συμπληρωματικό αναλογικό φόρο ο οποίος ορίζεται σε ποσοστό τρία τα εκατό (3%)».

2. Η παράγραφος 7 του άρθρου 7 του Ν.Δ. 3323/1955, ως ισχύει, αντικαθίσταται ως έξης:«7. Σε περίπτωση θανάτου του ενός από τους συζύγους το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων οκτακοσίων (4.800) δραχμών εξακολουθεί να εκπίπτει από το ποσό του φόρου το οποίο προκύπτει στο εισόδημα του συζύγου που επιζεί και διατελεί σε κατάσταση χηρείας, εφ΄ όσον αυτός έχει ένα τουλάχιστον τέκνο που δε συμπλήρωσε τα δώδεκα χρόνια της ηλικίας του, και το οποίο τον βαρύνει».

3. Προκειμένου να εξευρεθεί ο φόρος που αναλογεί στο συνολικό καθαρό εισόδημα των αξιωματικών του εμπορικού ναυτικού και του ιπτάμενου προσωπικού της πολιτικής αεροπορίας, σε περίπτωση που τα πρόσωπα αυτά αποκτούν, εκτός από τις αμοιβές τους για τις υπηρεσίες τους σε εμπορικά πλοία ή ως ιπτάμενοι, αντίστοιχα, και εισοδήματα από της πηγές Α΄ ως Ζ΄ του άρθρου 2 του Ν.Δ. 3323/1955,το ποσό του φόρου που αναλογεί με βάση τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρ. 9 του Ν.Δ. 3323/1995 αθροίζεται το ποσό του φόρου που αναλογεί επιμεριστικά στα άλλα εισοδήματα του υπόχρεου.Για την εφεύρεση του φόρου που αναλογεί επιμεριστικά στα άλλα εισοδήματα του υπόχρεου επιμερίζεται ο φόρος που προκύπτει στο συνολικό εισόδημά του, με βάση τις διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 9 του Ν.Δ. 3323/1955 ανάλογα με τα ποσά των αμοιβών του, ως αξιωματικού των εμπορικών πλοίων ή ως ιπτάμενου προσωπικού πολιτικής αεροπορίας, και των εισοδημάτων του από τις πηγές Α΄ως

4. Η παράγραφος 4 του άρθρου 40 του Ν.Δ. 3323/1955 αντικαθίσταται και προσθέτεται νέα παράγραφος 5 ως εξής:«4. Τα χρηματικά ποσά που καταβάλλονται στους ποδοσφαιριστές από τις ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρίες τα αναγνωρισμένα αθλητικά σωματεία κατά την υπογραφή του συμβολαίου μεταγραφής ή την ανανέωση του συμβολαίου συνεργασίας φορολογούνται αυτοτελώς με συντελεστή τριάντα τα εκατό (30%) πλέον εισφοράς ΟΓΑ δέκα πέντε τα εκατό (15%) στο ποσό του φόρου. Τα ποσά φόρου εισφοράς ΟΓΑ στο φόρο που προκύπτουν παρακρατούνται κατά την πληρωμή.

Για την απόδοση του φόρου και της εισφοράς ΟΓΑ προηγούμενου εδαφίου εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 44 του παρόντος.

5. Χρηματικά ποσά από τρεις (3) μηνιαίους μισθούς και πάνω που καταβάλλονται εφάπαξ από τον εργοδότη σε μισθωτό ύστερα από τη συμπλήρωση δέκα (10) ετών απασχολησής του σ΄ αυτόν, λογίζονται ως εισόδημα από μισθωτές Υπηρεσίες. Τα εφάπαξ αυτά ποσά κατανέμονται για να φορολογηθούν σε τρία (3) ίσα μέρη καθένα από τα οποία προσαυξάνει τις αποδοχές του έτους της καταβολής και των αμέσως δύο (2) προηγούμενων της καταβολής ετών.Η παρακράτηση του φόρου εισοδήματος ενεργείται σύμφωνα με τις διατάξεις της περιπτώσεως α΄ της παρ. 1 του άρθρου 43 του παρόντος».

1. Στο άρθρο 36 του Ν.Δ. 3323/1955 προσθέτονται δύο νέες παράγραφοι 3 και 4 οι οποίες έχουν ως εξής:«3. Εξαιρετικά για τις επιχειρήσεις που αναφέρονται στην περίπτωση γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 33α και τηρούν ακριβή βιβλία και στοιχεία πρώτης κατηγορίας του Κώδικα Φορολογικών Στοιχείων ή δεν τηρούν βιβλία γιατί δεν έχουν υποχρέωση τήρησης αυτών, λόγω ύψους αγορών, εφ΄ όσον περιέχονται στον ειδικό πίνακα του επόμενο εδαφίου, τα καθαρά κέρδη προσδιορίζονται εξωλογιστικά, με πολλαπλασιασμό των αγορών επί ένα μοναδικό, ειδικό συντελεστή καθαρού κέρδους κατά γενικές κατηγορίες επιχειρήσεων.

Οι συντελεστές καθαρού κέρδους επί αγορών περιέχονται σε ειδικό πίνακα που καταρτίζεται με αποφάσεις του Υπ. Οικονομικών, οι οποίες δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αν από τα στοιχεία που προσκομίζει ο φορολογούμενος προκύπτει ότι από γεγονότα ανώτερης βίας το πραγματικό κέρδος είναι κατώτερο αυτού που προσδιορίζεται με εφαρμογή του μοναδικού συντελεστή, το κέρδος αυτό μπορεί να καθορίζεται με χρήση κατώτερου συντελεστή όχι όμως κατώτερου από το μηδέν.

4. Κατά την εφαρμογή των διατάξεων της προηγούμενης παραγράφου:

α) για τις επιχειρήσεις που τηρούν ακριβή βιβλία και στοιχεία της πρώτης κατηγορίας του Κώδικα Φορολογικών Στοιχείων, οι αγορές λαμβάνονται όπως αυτές προκύπτουν από τα βιβλία και στοιχεία τούτων,

β) για τις επιχειρήσεις που δεν έχουν υποχρέωση τήρησης βιβλίων λόγω ύψους αγορών, οι αγορές λαβαίνονται όπως αυτές προκύπτουν από τα τιμολόγια αγορών τους,

γ) σε περίπτωση αλλαγής της κατηγορίας των βιβλίων και στοιχείων που τηρούνται από την επιχείρηση:

αα) από την πρώτη κατηγορία στην τέταρτη ή τρίτη κατηγορία, οι αγορές της τελευταίας διαχειριστικής περιόδου πριν από την αλλαγή της κατηγορίας βιβλίων μειώνονται κατά την αξία τούτων που εμφανίζεται στην απογραφή έναρξης της διαχειριστικής περιόδου κατά την οποία έγινε η αλλαγή της κατηγορίας των βιβλίων,

ββ) από τη δεύτερη κατηγορία στην πρώτη κατηγορία, οι αγορές που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διαχειριστική περίοδο στην οποία τηρήθηκαν για πρώτη φορά βιβλία πρώτης κατηγορίας, προσαυξάνονται με την αξία των εμπορεύσιμων αγαθών που αποδειγμένα δε διατέθηκαν ή δε χρησιμοποιήθηκαν κατά τις διαχειριστικές περιόδους στις οποίες τηρήθηκαν βιβλία δεύτερης κατηγορίας,

γγ) από την τρίτη ή τέταρτη, κατηγορία στην πρώτη κατηγορία οι αγορές που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διαχειριστική περίοδο στην οποία τηρήθηκαν για πρώτη φορά βιβλία πρώτης κατηγορίας προσαυξάνονται με την αξία των εμπορεύσιμων αγαθών που εμφανίζονται στην τελευταία απογραφή λήξης».

1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 11 του Ν. 820/1978 «περί λήψεως μέτρων δια την περιστολήν της φοροδιαφυγής και άλλων τινών συναφών διατάξεων» αντικαθίσταται ως εξής:«1. Τα χρηματικά ποσά που διαθέτονται κάθε χρόνο για την αγορά αυτοκινήτων, πλοίων αναψυχής, σκαφών αναψυχής, αεροσκαφών και κινητών πραγμάτων μεγάλης αξίας, με εξαίρεση α) εκείνων που αποτελούν το άμεσο αντικείμενο της εμπορικής δραστηριότητας, β) των μηχανημάτων και γ) των αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης, λογίζονται ως ετήσια τεκμαρτή δαπάνη του φορολογουμένου και της συζύγου του η οποία προσαυξάνει την τεκμαρτή δαπάνη που προσδιορίζεται με βάση το άρθρο 12».

2. Ο πίνακας του πρώτου εδαφίου της περίπτωσης Α΄ της παρ. 1 του άρθρ. 12 του Ν. 820/1978, για τον υπολογισμό της ετήσιας τεκμαρτής δαπάνης με βάση τους φορολογήσιμους ίππους των επιβατικών αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσης, αντικαθίσταται ως εξής:

5. Η παράγραφος 2 του άρθρου 12 του Ν. 820/1978 αντικαθίσταται ως εξής:
«2. Το ετήσιο συνολικό ποσό τεκμαρτής δαπάνης διαβίωσης που προσδιορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου μπορεί να αμφισβητηθεί από το φορολογούμενο ο οποίος φέρει και το βάρος της απόδειξης των ισχυρισμών του».

6. Στο άρθρο 13 του Νόμου 820/1978 προσθέτεται νέα παράγραφος 3 που έχει ως εξής:
«3. Δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 12 στην περίπτωση που ο φορολογούμενος, η σύζυγος του και τα πρόσωπα που συνοικούν και τον βαρύνουν είναι κύριοι ή κάτοχοι ενός επιβατικού αυτοκινήτου ιδιωτικής χρήσης μέχρι και οκτώ (8) φορολογήσιμων ίππων. Η εξαίρεση αυτή δεν ισχύει όταν αυτοί είναι κύριοι ή κάτοχοι και αλλού επιβατικού αυτοκινήτου ιδιωτικής χρήσης ανεξάρτητα από την ιπποδυναμή του»

7. Η διάταξη της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζεται από το οικονομικό έτος 1982.

Άρθρο 7
Αναπροσαρμογή συντελεστών φόρου νομικών προσώπων και μερισμάτων

1. Η περίπτωση α ΄ της «περί φορολογίας εισοδήματος νομικών προσώπων» αντικαθίσταται ως έξης:
«α) Για τις ημεδαπές ανώνυμες εταιρείες, τις αλλοδαπές εταιρείες και οργανισμούς που αποβλέπουν στην απόκτηση οικονομικών ωφελημάτων καθώς και για τις δημόσιες, δημοτικές και κοινοτικές επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις κερδοσκοπικού χαρακτήρα, 45% (σαράντα πέντε τα εκατό)».

2. Η διάταξη της προηγουμένης παραγράφου εφαρμόζεται στο καθαρό εισόδημα ή κέρδος που προκύπτει από ισολογισμούς ή διαχειρίσεις που κλείνουν μετά τις 30 Δεκεμβρίου 1981.

3. Το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 5 του άρθρου 15 του Ν.Δ. 3843/1958 αντικαθίσταται ως εξής:
«Κατ΄ εξαίρεση, αν δικαιούχος του εισοδήματος της πηγής αυτής είναι πρόσωπο από εκείνα που αναφερόνται στην περίπτωση δ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του παρόντος που δεν έχει όμως μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, το ποσοστό του παρακρατούμενου ορίζεται ίσο με σαράντα πέντε τα εκατό (45%) στο καθαρό φορολογητέο ποσό και η εισφορά υπέρ του ΟΓΑ ίση με δεκαπέντε τα εκατό (15%) στο φόρο».

4. Η παράγραφος 1 του άρθρου 10 του Α.Ν. 148/1967 «περί μέτρων προς ενίσχυσις της κεφαλαιαγοράς» αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Για τα μερίσματα από μετοχές, κοινές ή προνομιούχες, ισχύει το ακόλουθο φορολογικό καθεστώς, ανεξάρτητα αν ο μέτοχος είναι ημεδαπό η αλλοδαπό φυσικό ή νομικό πρόσωπο:
α) Στα μερίσματα που προέρχονται από μετοχές εισαγμένες στο Χρηματιστήριο τέσσερις (4) τουλάχιστο μήνες πριν από τη λήξη της χρήσης στην οποία αναφέρεται το μέρισμα, παρακρατείται ο φόρος με συντελεστή σαράντα δύο ταεκατό (42%), αν τα μερίσματα προέρχονται από μετοχές, οι οποίες έγιναν ονομαστικές πρίν από τη λήξη της χρήσης στην οποία αναφέρεται το μέρισμα και παραμένουν ονομαστικές κατά τη διάρκεια που ισχύει το άρθρο αυτό και σαράντα πέντε τα εκατό (45%) αν προέρχονται από ανώνυμες μετοχές, χωρίς καμία άλλη επιβάρυνση.
Ο υπολογισμός του παρακρατούμενου σύμφωνα με τα πιο πάνω, φόρου γίνεται μετά από έκπτωση αφορολόγητου ποσού 25.000 (είκοσι πέντε χιλιάδων) δραχμών το χρόνο για κάθε μέτοχο για τα μερίσματα που εισπράττει από την ίδια ανώνυμη εταιρεία. Το αφορολόγητο ποσό για κάθε μέτοχο δεν μπορεί να ξεπεράσει συνολικά τις εκατό χιλιάδες (100.000) δραχμές, όταν τα μερίσματα προέρχονται από περισσότερες ανώνυμες εταιρείες. Η έκπτωση του αφορολόγητου ποσού γίνεται εφ΄ όσον ο μέτοχος που εισπράττει το μέρισμα δηλώσει με υπεύθυνη δήλωσή του στην εταιρία ότι δεν έχει απαλλαγεί από την προείσπραξη του φόρου, με βάση τη διάταξη αυτή κατά την είσπραξη μερισμάτων από άλλες ανώνυμες εταιρείες που αναφέρονται. στην ίδια χρήση για ποσό μερισμάτων μεγαλύτερο απόεκατό χιλιάδες (100.000) δραχμές, στο οποίο περιλαμβάνεται και το αφορολόγητο ποσό που ζητάει ο μέτοχος με τη δηλωσή του αυτή.
β) Στα μερίσματα που προέρχονται από μετοχές που δεν είναι ενταγμένες στο Χρηματιστήριο παρακρατείται φόρος, χωρίς καμιά έκπτωση αφορολόγητου ποσού, με συντελεστή σαράντα εφτά τα εκατό (47%), αν τα μερίσματα προέρχονται από μετοχές οι οποίες έγιναν ονομαστικές πριν από τη λήξη της χρήσης στην οποία αναφέρεται. το μέρισμα και παραμένουν ονομαστικές κατά τη διάρκεια που ισχύει το άρθρο αυτό και πενήντα τρία τα εκατό (53%), αν προέρχονται από ανώνυμες μετοχές, χωρίς καμιά άλλη επιβάρυνση”.

5. Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζονται για τα μερίσματα και προμερίσματα που αποκτούν οι μέτοχοι από την 1η Ιανουαρίου 1982 και μετά.
ΙΙ. Αναπροσαρμογή αξίας ακινήτων των επιχειρήσεων

Άρθρο 8
Επιβολή εφάπαξ φόρου υπεραξίας
Επιβάλλεται εφάπαξ φόρος στην υπεραξία που προκύπτει από την αναπροσαρμογή της αξίας των ακίνητων (γηπέδων και κτηρίων), ορισμένων επιχειρήσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις των πιο κάτω άρθρων.

Άρθρο 9
Επιχειρήσεις που υποχρεώνονται σε αναπροσαρμογή
Σε αναπροσαρμογή της αξίας των ακινήτων υποχρεώνονται όλες οι επιχειρήσεις, οι οποίες κατά το χρόνο της αναπροσαρμογής τηρούν υποχρεωτικά από το νόμο βιβλία τέταρτης κατηγορίας του κώδικα Φορολογικών Στοιχείων, ανεξάρτητα από τη νομική μορφή που λειτουργούν, ή αν είναι αλλοδαπές ή ημεδαπές ή αν υπάγονται στις διατάξεις οποιουδήποτε νόμου ή σε οποιοδήποτε φορολογικό καθεστώς.

Άρθρο 10
Αναπροσαρμογή της αξίας γηπέδων και κτιρίων

1. Οι επιχειρήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 9 του παρόντος νόμου υποχρεώνονται μέχρι 31 Μαίου 1982 να αναπροσαρμόσουν εφάπαξ την αξία των γηπέδωνκαι κτιρίων που έχουν στην κυριότητά τους. Η αναπροσαρμογή θα γίνει με πολλαπλασιασμό της αξίας κτήσης, συμπλήρωσης και βελτίωσης των γηπέδων και κτιρίων με τους πιο κάτω συντελεστές:
α) Η αξία των ακινήτων, που αποκτήθηκαν μέχρι και την 31 Δεκεμβρίου 1974 με συντελεστή τέσσερα (4), προκειμένου για γήπεδα και τρία (3), προκειμένουγιακτιρια.
β) Η αξία των ακινήτων που αποκτήθηκαν από 1 Ιανουαρίου 1975 μέχρι και την 31 Δεκεμβρίου 1976 με συντελεστή τρία (3), προκείμενου για γήπεδα και είκοσι εκατοστά (2.20), προκειμένου για κτήρια.
γ) Η αξία των ακινήτων που αποκτήθηκαν από την 1η Ιανουαρίου 1977 μέχρι και την 31 Δεκεμβρίου 1978 με συντελεστή δύο (2), προκείμενου για γήπεδα και ένα και εξήντα εκατοστά (1,60), προκειμένου για κτίρια.
δ)Η αξία των ακινήτων που αποκτήθηκαν από 1 Ιανουαρίου 1979 μέχρι και την 31 Δεκεμβρίου 1979 με συντελεστή ένα και εξήντα(1,60), προκείμενου για γήπεδα και ένα και σαράντα εκατοστά (1,40), προκειμένου για κτίρια.
ε) Η αξία των ακινήτων που αποκτήθηκαν από 1 Ιανουαρίου 1980 μέχρι και την 31 Δεκεμβρίου 1980 με συντελεστή ένα και τριάντα (1,30), προκείμενου για γήπεδα και ένα και είκοσι εκατοστά (1,20), προκειμένου για κτίρια.
Η αξία των ακινήτων που αποκτήθηκαν από 1 Ιανουαρίου 1981 και μετά δέν υπόκειται σε αναπροσαρμογή.

2. Οι αποσβέσεις στην αξία κάθε κτιρίου που έχουν γίνει μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1980 αναπροσαρμόζονται στο σύνολό τους με βάση τους συντελεστές που προβλέπονται από την προηγούμενη παράγραφο, ανάλογα με το χρόνο κτήσης αυτού.

3. Με την αναπροσαρμογή των αποσβέσεων, συμφωνά με τα όσα ορίζονται στην προηγουμένη παράγραφο, δεν τροποποιούνται τα οικονομικά αποτελέσματα των επιχειρήσεων τα οποία προέκυψαν μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1980.

Άρθρο 11
Αξία που υπόκειται σε αναπροσαρμογή

1. Ως αξία κτήσης των ακινήτων που αποκτήθηκαν μέχρι και την 31 Δεκεμβρίου 1974, για την εφαρμογή του προηγουμένου άρθρου, λαβαίνεται η αξία που προέκυψε μετά την αναπροσαρμογή αυτών με βάση τις διατάξεις του Ν. 542/1977 «περί τροποποιήσεως, αντικαταστάσεως και συμπληρώσεως φορολογικών και άλλων τινών διατάξεων».
Ειδικά για τις επιχειρήσεις που προήλθαν από μετατροπή ή συγχώνευση με βάση τις διατάξεις του Ν.Δ. 3765/1957 «περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων του Δ 3323/1955 «περί φορολογίας εισοδήματος», του άρθρου 4 του Ν.Δ. 4002/1959 «περί λήψεως φορολογικών και άλλων τινών μέτρων προς ενίσχυσιν των παραγωγικών επενδύσεων», του άρθρου 3 του Ν.Δ. 4256/1962 «περί ιδρύσεως και επεκτάσεως βιομηχανιών και βιοτεχνιών και άλλων τινών διατάξεων», του άρθρου 6 του Α.Ν. 543/1968 «περί παροχής ειδικών απαλλαγών και εκπτώσεων εις ξενοδοχεικάς επιχειρήσεις» και του Ν.Δ. 1297/1972 «περί παροχής φορολογικών κινήτρων δια την συγχώνευσιν ή μετατροπήν επιχειρήσεων προς δημιουργίαν, μεγάλων οικονομικών μονάδων» μέχρι και την 31 Δεκεμβρίου 1974, οι οποίες σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 542/1977 έλαβαν ως βάση για την αναπροσαρμογή την αξία κτήσης των ακινήτων που εμφανίζοταν στα διπλογραφικά βιβλία των μετατρεπόμενων ή συγχωνευόμενων επιχειρήσεων, λαβαίνεται ως αξία κτήσης αυτών για την εφαρμογή του προηγούμενου άρθρου, η αξία που προέκυψε μετά την αναπροσαρμογή τους με βάση τις διατάξεις του Νόμου 542/1977, όταν οι αναπροσαρμοσμένες αξίες αυτών ήταν καταχωρημένες στην πρώτη επίσημη απογραφή της νέας επιχείρησης. Στην περίπτωση που οι αξίες των ακινήτων αυτών που είχαν αναπροσαρμοσθεί ήταν μικρότερες, λαβαίνεται ως αξία κτήσης αυτών, η αξία που είναι καταχωρημένη στην πρώτη επίσημη απογραφή της νέας επιχείρησης.

2. Για τις επιχειρήσεις που δεν είχαν υποχρέωση να αναπροσαρμόσουν την αξία των ακινήτων τους με βάση τις διατάξεις του Ν. 524/1977, ως αξία κτήσης των ακινήτων που αποκτήθηκαν μέχρι και την 31 Δεκεμβρίου 1974, για την εφαρμογή του προηγούμενου άρθρου, λαβαίνεται η αξία που εμφανίζεται στα βιβλία της επιχείρησης την 31.12.1974.

3. Για τις ανώνυμες εταιρείες που είχαν αναπροσαρμόσει την αξία των ακινήτων τους με βάση τις διατάξεις του Α.Ν. 148/1967 και των Ν.Δ. 1229/1972 και 1314/1972, εφ΄ όσον οι αναπροσαρμοσμένες αξίες των ακινήτων τους που προέκυψαν με τις διατάξεις αυτές ήταν μεγαλύτερες των αναπροσαρμοσμένων αξιών τους που προέκυψαν με την εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 542/1977, ως αξία κτήσης αυτών, για την εφαρμογή του προηγουμένου άρθρου, λαβαίνεται η αξία που προέκυψε μετά την αναπροσαρμογή αυτών με βάση τις διατάξεις του Α.Ν. 148/1967 και των Ν.Δ. 1229/1972 και 1314/1972

4. Για τις επιχειρήσεις που προήλθαν από μετατροπή ή συγχώνευση με βάση τις διατάξεις του Ν.Δ. 1297/1972 από 1 Ιανουαρίου 1975 και μετά, ως αξία κτήσης των ακινήτων που εισφέρθηκαν για την αναπροσαρμογή λαβαίνεται η αξία που καταχωρήθηκε στην πρώτη επίσημη απογραφή της νέας επιχείρησης.

5. Οι επιχειρήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος και οι οποίες σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 542/1977, έλαβαν ως βάση για την αναπροσαρμογή, την άξια κτήσης των ακινήτων που εμφανιζόταν στα διπλογραφικά βιβλία των μετατρεπόμενων ή συγχωνευόμενων επιχειρήσεων, μπορούν να λάβουν ως αξία κτήσης των γηπέδων τους, για την εφαρμογή του προηγούμενου άρθρου, την αξία που προέκυψε μετά την αναπροσαρμογή αυτών με βάση τις διατάξεις του Ν. 542/1977 και οι επιχειρήσεις που αναφέρονται στην παρ. 4 του παρόντος, την αξία κτήσης, των γηπέδων, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά την αναπροσαρμογή αυτών με βάση τις διατάξεις του Ν. 542/1977, που προκύπτει από τα διπλογραφικά βιβλία των μετατρεπομένων ή συγχωνευομένων επιχειρήσεων.
Οι ανώνυμες εταιρίες που αναφέρονται στην παράγραφο 3 του παρόντος, μπορούν να λάβουν ως αξία κτήσης των γηπέδων τους, για την εφαρμογή του προηγούμενου άρθρου, την αξία που προέκυψε μετά την αναπροσαρμογή αυτών με βάση τις διατάξεις του Ν. 542/1977, εφόσον οι εταιρείες αυτές είχαν επιλέξει για φορολογία την υπεραξία των γηπέδων που προέκυψε με βάση τις διατάξεις του Νόμου 542/1977

Άρθρο 12
Απαλλαγές και εξαιρέσεις από την αναπροσαρμογή

1. Δεν υποχρεώνονται σε αναπροσαρμογή :
α) Οι δημόσιες, δημοτικές και κοινοτικές επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις κερδοσκοπικού χαρακτήρα.
β) Η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας.
γ) Οι γεωργικοί συνεταιρισμοί και ενώσεις κάθε βαθμού, καθώς και οι κοινοπραξίες του Ν. 479/1943 «περί αναδιοργανώσεως της Πανελληνίου Συνομοσπονδίας Γεωργικών Συνεταιρισμών και τροποποιήσεως διατάξεων τινών της «περί Γεωργικών Συνεταιρισμών Οργανώσεως νομοθεσίας» του άρθρου 60 του Ν. 921/1979 «περί γεωργικών συνεταιρισμών» και του Ν.Δ. 3874/1958 «περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως ενίων των «περί Αγροτικής Τραπέζης της Ελλάδος κλπ. κειμένων διατάξεων», καθώς και η οποιασδήποτε μορφής εταιρίες στις οποίες μετέχουν μόνο γεωργικές συνεταιριστικές οργανώσεις, ή εταιρίες των οργανώσεων αυτών ή και η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας, οι άτυπες κοινοπραξίες μεταξύ της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδας και γεωργικών συνεταιρισμών. Επίσης, οι εταιρείες που ανήκουν στις συνεταιριστικές οργανώσεις ή στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας κατά ποσοστό τουλάχιστον 60% (εξήντα τα εκατό).
δ) Οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί για τα ακίνητα που προορίζονται για διανομή στα μέλη τους.
ε) Οι επιχειρήσεις που βρίσκονται την 8 Μαρτίου 1982 σε εκκαθάριση, εφ΄ όσον κατά το χρόνο της αναπροσαρμογής δεν έχει συμπληρωθεί τριετία (3) από το χρόνο που έχουν τεθεί σε εκκαθάριση.

2. Εξαιρούνται από την αναπροσαρμογή:
α) Τα ακίνητα που ανήκουν στην Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Αναπτύξεως (Ε.Τ.Β.Α.), τα οποία βρίσκονται στις βιομηχανικές περιοχές που προβλέπονται από το Ν. 4458\1965 «περί βιομηχανικών περιοχών».
β) τα κτίρια των μεταλλευτικών και λατομικών επιχειρήσεων που βρίσκονται σε ξένο έδαφος, οι χώροι εναπόθεσης στείρων ή λυμάτων σε έδαφος κυριότητας των επιχειρήσεων αυτών καθώς και οι ιδιόκτητοι χώροι που η επιφανειά τους μέχρι το χρόνο της αναπροσαρμογής έχει σημαντικά αλλοιωθεί από την εξόρυξη του μεταλλεύματος.
γ) Τα κτίρια και το 1/2 της αξίας των γηπέδων των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων που τους ανήκουν κατά κυριότητα και τα χρησιμοποιούν για τουριστική εκμετάλλευση και στα οποία έχουν κατασκευασθεί έργα που εξυπηρετούν τις λειτουργικές ανάγκες αυτών, όπως το κυρίως κτίριο του ξενοδοχείου και λοιποί χώροι στάθμευσης αυτοκίνητων, χώροι αθλοπαιδιών κ.λ.π.

Άρθρο 13
Εμφάνιση της υπεραξίας

1. Από την υπεραξία που προκύπτει με βάση τις διατάξεις του άρθρου 10 του παρόντος, αφαιρείται το χρεωστικό υπόλοιπο του λογαριασμού «Κέρδη και Ζημίαι».

2. Το υπόλοιπο ποσό υπεραξίας που απομένει, κεφαλαιοποιείται ως εξής:
α) Οι ατομικές επιχειρήσεις θα κάνουν αύξηση του κεφαλαίου κατά το χρόνο της αναπροσαρμογής.
β) Οι προσωπικές εταιρείες και οι συνεταιρισμοί θα κάνουν αύξηση του κεφαλαίου τους σύμφωνα με όσα ορίζονται στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου.
γ) Οι εταιρείες περιορισμένης ευθύνης θα κάνουν αύξηση του εταιρικού κεφαλαίου, με έκδοση νέων εταιρικών μεριδίων, τα οποία διανέμονται δωρεάν στους παλαιούς εταίρους, κατά την αναλογία των μεριδίων τους.
δ) Οι ανώνυμες εταιρείες, ανεξάρτητα αν οι μετοχές τους είναι εισαγμένες ή όχι στο Χρηματιστήριο, θα κάνουν αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, είτε με αύξηση της ονομαστικής αξίας των μετοχών που υπάρχουν, είτε με έκδοση νέων μετοχών, είτε και με τους δύο τρόπους. Οι νέες μετοχές που θα εκδοθούν θα διανεμηθούν δωρεάν στους παλαιούς μετόχους. κατά την αναλογία των μετοχών που κατέχουν.

3. Η αύξηση του εταιρικού κεφαλαίου των προσωπικών εταιρειών, των συνεταιρισμών και των εταιρειών περιορισμένης ευθύνης, καθώς και του μετοχικού κεφαλαίου των ανώνυμων εταιρειών θα πραγματοποιηθεί μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1982, σύμφωνα με όσα ορίζονται από τις σχετικές διατάξεις που ισχύουν. Σε περίπτωση που η εταιρεία δεν κάνει μέσα στο χρόνο αυτό αύξηση του κεφαλαίου, επιβάλλονται σε βάρος των υπευθύνων οι κυρώσεις που προβλέπουν οι διατάξεις του άρθρ. 56 του Ν. 2190/1920.

Άρθρο 14
Φορολογία υπεραξίας – Παρακράτηση φόρου

1. Για τον υπολογισμό της υπεραξίας που υπόκειται σε φορολογία με βάση το άρθρο αυτό αφαιρείται από την αναπροσαρμοσμένη αξία κάθε ακινήτου που προκύπτει με την εφαρμογή της παρ. 1 του άρθρ. 10 του παρόντος ή πριν από την αναπροσαρμογή αξία κτήσης του ακινήτου ή προκειμένου για κτίρια, η αξία των αποσβέσεων κάθε κτίρίου που αναπροσαρμόσθηκαν κατ΄ εφαρμογή της παραγράφου 2 του άρθρου 10, όταν οι αποσβέσεις αυτές είναι μεγαλύτερες από την αξία κτήσης του κτηρίου.
Από την παραπάνω υπεραξία των γηπέδων και κτιρίων μπορεί να αφαιρεθεί αναλογικά η ζημία που επιτρέπεται κατά το χρόνο της αναπροσαρμογής να συμψηφιστεί με άλλα εισοδήματα ή να μεταφερθεί για συμψηφισμό με βάση τις διατάξεις που ισχύουν στη φορολογία εισοδήματος. Η ζημία που αφαιρείται από την υπεραξία δε συμψηφίζεται με άλλα εισοδήματα, ούτε και μεταφέρεται για συμψηφισμό στα επόμενα χρόνια.

2. Το υπόλοιπο ποσό της υπεραξίας φορολογείται με συντελεστή οκτώ τα εκατό (8%) για τα γήπεδα και είκοσι τα εκατό (20%) για τα κτίρια.

3. Ο φόρος που οφείλεται με βάση την προηγούμενη παράγραφο παρακρατείται από τους εταίρους ή τους μετόχους, κατά περίπτωση. Στις προσωπικές εταιρίες, εταιρίες περιορισμένης ευθύνης και συνεταιρισμούς, παρακρατείται από τα κέρδη που αναλογούν σε κάθε εταίρο ή μέλος, κατά περίπτωση, σε ισόποσες δόσεις, μέσα σε 4 (τέσσερα) χρόνια και στις ανώνυμες εταιρίες από τα μερίσματα που καταβάλλονται κάθε χρόνο στους μετόχους, σε ισόποσες δόσεις, μέσα σε οκτώ (8) χρόνια.

4. Αν σε μια διαχειριστική περίοδο δε διανεμηθούν μερίσματα ή κέρδη, ο φόρος παρακρατείται σωρευτικά από τα μερίσματα ή κέρδη που θα καταβληθούν την επόμενη διαχειριστική περίοδο. Αν στο τέλος των τεσσάρων (4) ετών, προκειμένου για προσωπικές εταιρίες, εταιρίες περιορισμένης ευθύνης και συνεταιρισμούς ή των οκτώ (8) ετών, προκειμένου για ανώνυμες εταιρίες, δεν έχει παρακρατηθεί το σύνολο του φόρου που οφείλεται, το υπόλοιπο ποσό που απομένει καταβάλλεται στην εταιρία ή συνεταιρισμό μέσα σε ένα χρόνο από τους εταίρους, μέλη ή μετόχους, κατά περίπτωση, διαφορετικά μετά την προθεσμία αυτή πρέπει να μειωθεί, αφού τηρηθούν οι διατάξεις που ισχύουν, το εταιρικό η μετοχικό κεφάλαιο, κατά περίπτωση, μέσα στην προθεσμία έξι (6) μηνών.

Άρθρο 15
Δήλωση φόρου υπεραξίας – Αρμόδιος Οικονομικός Έφορος

1. Σε υποβολή δήλωσης φόρου υπεραξίας υποχρεώνεται κάθε επιχείρηση που έχει φορολογητέα υπεραξία μεγαλύτερη των τριάντα χιλιάδων (30.000) δραχμών.
Η δήλωση αυτή υποβάλλεται:
α:) από το φυσικό πρόσωπο ή το νόμιμο αντιπροσωπό του και σε περίπτωση θανάτου του υπόχρεου από τους κληρονόμους αυτού,
β) από το νόμιμο εκπρόσωπο για τα νομικά πρόσωπα,
γ) από τον εκκαθαριστή για τα νομικά πρόσωπα που βρίσκονται σε εκκαθάριση.

2. Η δήλωση υποβάλλεται στον αρμόδιο Οικονομικό Έφορο μέσα στον επόμενο μήνα από τότε που έγινε η αναπροσαρμογή.

3. Με απόφαση του Υπ. Οικονομικών, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζονται ο τύπος και το περιεχόμενο της δήλωσης.

4. Αρμόδιος Οικονομικός Έφορος για την παραλαβή των δηλώσεων και τη βεβαίωση του φόρου που οφείλεται με τις διατάξεις του άρθρου 14 του παρόντος είναι ο Οικονομικός Έφορος της έδρας της επιχείρησης.

Άρθρο 16
Καταβολή φόρου – Εξάντληση φορολογικής υποχρέωσης

1. Ο φόρος που οφείλεται με βάση τις διατάξεις του άρθρου 14 του παρόντος καταβάλλεται από τις επιχειρήσεις σε δεκαέξι (16) τριμηνιαίες δόσεις, από τις οποίες η πρώτη με την υποβολή της εμπρόθεσμης δήλωσης.
Ο φόρος αυτός δεν αποτελεί δαπάνη της επιχείρησης και δεν αφαιρείται από τα κέρδη αυτής ούτε και λαβαίνεται υπόψη για τον προσδιορισμό του φορολογητέου εισοδήματος των φυσικών προσώπων. Επίσης, δε συμψηφίζεται με το φόρο που οφείλεται από τα λοιπά εισοδήματα.

2. Με την καταβολή του πιο πάνω φόρου εξαντλείται κάθε φορολογική υποχρέωση από το φόρο εισοδήματος της επιχείρησης, των εταίρων, των μετόχων και των μελών του συνεταιρισμού, για την υπεραξία που φορολογήθηκε με το άρθρο 14 του παρόντος και δεν έχουν τα πρόσωπα αυτά δικαίωμα να συναθροίσουν στη φορολογική τους δήλωση το ποσό της υπεραξίας που τους αναλογεί. Ειδικά, για την ανώνυμη εταιρία η εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης παρέχεται με την προϋπόθεση ότι η εταιρία δε θα διαλυθεί ή το μετοχικό της κεφάλαιο δε θα μειωθεί με σκοπό διανομής στους μετόχους πριν από την πάροδο 10 (δέκα) ετών από το χρόνο της αναπροσαρμογής της αξίας των ακινήτων.

3. Σε περίπτωση διάλυσης της ανώνυμης εταιρίας η μείωσης του μετοχικού κεφαλαίου της πριν από την πάροδο δέκα (10) ετών, η υπεραξία που φορολογήθηκε δε θεωρείται φορολογικά ως μετοχικό κεφάλαιο που έχει καταβληθεί και φορολογείται με τις διατάξεις που ισχύουν κάθε φορά για τη φορολογία εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων, μετά την αφαίρεση του φόρου που καταβλήθηκε με τις διατάξεις του άρθρ. 14. Η διάταξη της παραγράφου αυτής δεν εφαρμόζεται σε περίπτωση διάλυσης της εταιρίας με σκοπό συγχώνευσης αυτής με άλλη επιχείρηση και ίδρυσης νέας ανώνυμης εταιρίας ή σε περίπτωση εξαγοράς η απορρόφησης από άλλη ανώνυμη εταιρία.

4. Οι επιχειρήσεις που έχουν στο χαρτοφυλακιό τους μετοχές άλλων ανώνυμων εταιριών και οι οποίες θα λάβουν δωρεάν μετοχές ή θα ανταλλάξουν τις παλαιές μετοχές με ισάριθμες νέες αυξημένης ονομαστικής αξίας με βάση τις διατάξεις του παρόντος υποχρεώνονται να εμφανίσουν στα βιβλία τους τις νέες μετοχές, καθώς και το φόρο υπεραξίας που τους παρακρατούν από τα μερίσματα κάθε χρήσης. Το ποσό της υπεραξίας που τυχόν θα προκύψει εμφανίζεται σε λογαριασμό αποθεματικού και για το ποσό αυτό εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση της επιχείρησης με την καταβολή του φόρου υπεραξίας που αναλογεί σε αυτό.
Στην περίπτωση όμως που ανώνυμη εταιρία διανείμει το αποθεματικό αυτό στους μετόχους της, αυτό θα φορολογηθεί με τις διατάξεις που ισχύουν στη φορολογία εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων, κατά το χρόνο της διανομής. Από τον οφειλόμενο φόρο κατά τη διανομή του αποθεματικού αφαιρείται ο φόρος υπεραξίας που αναλογεί στο ποσό του αποθεματικού που διανέμεται στους μετόχους

Άρθρο 17
Διαδικασία βεβαίωσης και είσπραξης φόρου
Οι διατάξεις των άρθρων 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57, 58 και 59, 65, 67 και 68 του Ν.Δ. 3233/1955, του άρθρου 16 του Ν.Δ. 3843/1958 και του Νόμου 4125/1960 «περί κυρώσεως του Κώδικος Φορολογικής Δικονομίας και περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του Οργανισμού Φορολογικών Δικαστηρίων και καθορισμού των τελών διαδικασίας» εφαρμόζονται ανάλογα και στο φόρο που επιβάλλεται με το νόμο αυτό.

Άρθρο 18
Έκπτωση αποσβέσεων που ενεργούνται στο ποσό της υπεραξίας

1. Στο ποσό της υπεραξίας που προκύπτει από την αναπροσαρμογή της αξίας των κτιρίων, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 10 του παρόντος, ενεργούνται τακτικές και πρόσθετες αποσβέσεις, οι οποίες και αφαιρούνται από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων με βάση τις διατάξεις του άρθρου 35 του Ν.Δ. 3323/1955 και του άρθρου 8 του Ν.Δ. 3843/1958. Η έκπτωση των αποσβέσεων στο ποσό της υπεραξίας αρχίζει να γίνεται από τον πρώτο ισολογισμό που κλείνουν οι επιχειρήσεις μετά την 30 Δεκεμβρίου 1982.

2. Για τον υπολογισμό της αναπόσβεστης αξίας των κτιρίων αφαιρούνται από την αξία που προκύπτει με βάση, τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 10 οι αποσβέσεις που προκύπτουν μετά την αναπροσαρμογή αυτών με βάση τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρ.10, καθώς και οι. αποσβέσεις που δεν αναπροσαρμόσθηκαν.

3. Η υπεραξία που προκύπτει από την αναπροσαρμογή της αξίας των ακινήτων μέ βάση τις διατάξεις του άρθρου 10 δεν αφαιρείται από τα καθαρά κέρδη των επιχειρήσεων για το σχηματισμό αφορολόγητων κρατήσεων που προβλέπονται από τις διατάξεις οποιουδήποτε αναπτυξιακού νόμου

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
ΔΙΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΕΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΑΛΑΓΩΝ

Ι
Ι. Φορολογία ακίνητης περιουσίας.

Άρθρο 19
Αντικείμενο φόρου
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από το οικονομικό έτος 1993 με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Ν. 2065/1992 (Α 113),

1. Από το οικονομικό έτος 1982 και σε κάθε επόμενο έτος επιβάλλεται φόρος στην ακίνητη περιουσία που βρίσκεται στην Ελλάδα. Στο φόρο υποβάλλεται η συνολική αξία της περιουσίας που ανήκει σε φυσικό η νομικό πρόσωπο και αποτελείται από ακίνητα που βρίσκονται στην Ελλάδα ή εμπράγματα δικαιώματα σ΄ αυτά, εκτός της υποθήκης.

2. Για να υπολογισθεί ο φόρος:
α) Στην ακίνητη περιουσία του άνδρα προσθέτεται και η προικώα ακίνητη περιουσία της γυναίκας, εφ΄ όσον διαρκεί ο γάμος.
β) Στην ακίνητη περιουσία του πατέρα και αν δεν υπάρχει πατέρας στην ακίνητη περιουσία της μητέρας προσθέτεται η ακίνητη περιουσία των ανήλικων άγαμων τέκνων.

3. Για την επιβολή του φόρου η έννοια του ακινήτου λαβαίνεται όπως αυτή δίνεται από τον Α.Κ.

Άρθρο 20
Υποκείμενο φόρου
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από το οικονομικό έτος 1993 με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Ν. 2065/1992 (Α 113),

1. Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, ανεξάρτητα από την ιθαγένεια, κατοικία ή την έδρα του, φορολογείται για την ακίνητη περιούσια του, που βρίσκεται στην Ελλάδα την πρώτη Ιανουαρίου του έτους φορολογίας. Στα επίδικα ακίνητα, υπόχρεος σε φόρο είναι ο νομέας τους. Το ίδιο ισχύει και για αυτούς που νέμονται ακίνητα χωρίς νόμιμο τίτλο. Αν ακίνητο εκνικηθεί με τελεσίδικη και γενικά αμετάκλητη απόφαση, ο νομέας του, για το φόρο που κατέβαλε, έχει δικαίωμα αναγωγής κατά του κυρίου που οριστικά αναγνωρίστηκε.

2. Υπόχρεος σε φόρο είναι:
α) Στις περιπτώσεις της παρ. 2 του προηγούμενου άρθρου, ο άντρας, για τη προικώα περιουσία της γυναίκας και ο πατέρας ή η μητέρα, για την περιουσία των ανήλικων άγαμων τέκνων. Η εξώπροικη περιουσία της συζύγου φορολογείται χωριστά.
β) Ο κηδεμόνας, για την ακίνητη περιουσία σχολάζουσας κληρονομιάς.
γ) Ο οικοπεδούχος, για την αξία του οικοπέδου, σε περίπτωση ανέγερσης πολυκατοικίας με αντιπαροχή, μέχρι να μεταβιβασθούν τα διαμερίσματα σε τρίτο ή στον εργολάβο, κατά το αμάχητο τεκμήριο της περίπτωσης ζ΄ της παραγράφου 1 του επόμενου άρθρου.

Άρθρο 21
Απαλλαγές από το φόρο
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από το οικονομικό έτος 1993 με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Ν. 2065/1992 (Α 113),

1. Δε φορολογούνται :
α ) Τα επικείμενα των αγροτικών γενικά ακινήτων, δηλαδή φυτείες, δένδρα και λοιπά συστατικά του εδάφους και τα κτίσματα που χρησιμοποιούνται για κατοικία του αγρότη ή για εκμετάλλευση του κτηματός του. Ως αγροτικά ακίνητα, για την εφαρμογή των άρθρων 19 ως 35 του παρόντος θεωρούνται εκείνα που από την φύση τους προορίζονται για γεωργική ή κτηνοτροφική εκμετάλλευση και βρίσκονται εκτός σχεδίου πόλης ή οικισμού, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις περί σχεδίου πόλεων, καθώς και οι οικοδομές που χρησιμοποιούνται για κατοικία του αγρότη, και βρίσκονται σε οικισμό μέχρι 5.000 κατοίκους.
β) Τα τρία τέταρτα (3/4) της αξίας των γεωργικών και κτηνοτροφικών εκτάσεων, τις οποίες αυτοκαλλιεργεί ή εκμεταλλεύεται, κατά κύριο επάγγελμα, ο κυρίως υπόχρεος σε φόρο ή εκμεταλλεύεται γεωργοκτηνοτροφική συνεταιριστική οργάνωση οποιουδήποτε δασμού ή εταιρία που συστάθηκε ή συνίσταται από αυτού του είδους συνεταιριστικές οργανώσεις αυτοτελώς ή σε συνεργασία μέ το Δημόσιο.
γ) Τα 3/4 (τρία τέταρτα) της αξίας των δασικών εκτάσεων και μέχρι 2.000 στρέμματα.
δ) Η βλάστηση των δασικών εκτάσεων που δεν είναι αυτοφυής.
ε) Τα ιχθυοτροφεία, γενικά και τα δικαιώματα, μεταλλειοκτησίας και η εξόρυξη ορυκτών ή λίθων.
στ) Τα κτίσματα των ακινήτων και τα λοιπά συστατικά του εδάφους, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα μηχανήματα και γενικά οι κατασκευές που είναι συνδεμένες στερεά με το έδαφος και τα οποία ιδιοχρησιμοποιούνται από βιομηχανικές, μεταλλευτικές, λατομικές, εμπορικές, βιοτεχνικές, γεωργικές ή κτηνοτροφικές, ξενοδοχειακές και επαγγελματικές γενικά επιχειρήσεις, εκτός από εκείνα που ιδιοχρησιμοποιούνται από όσους ασκούν ελεύθερα επαγγέλματα.
Το ίδιο ισχύει και για τα ακίνητα που ιδιοχρησιμοποιούνται από τις πιο πάνω επιχειρήσεις και εισφέρθηκαν σ΄ αυτές κατά χρήση.
ζ) Τα κτίσματα οικοδομής που ανεγείρεται, για μια εξαετία από τη χορήγηση της οικοδομικής άδειας ή μέχρι να εκμισθωθούν ή κατά οποιοδήποτε τρόπο χρησιμοποιήσουν αυτά πριν από την πάροδο της επταετίας.
Μετά την πάροδο της επταετίας από τη χορήγηση της οικοδομικής άδειας ή από την εκμίσθωση ή τη χρησιμοποιησή τους με οποιοδήποτε τρόπο πριν από την πάροδο της επταετίας τα διαμερίσματα πολυκατοικίας που ανεγείρονται και δεν έχουν πουληθεί, τα οποία συμφωνήθηκε να μεταβιβασθούν στον εργολάβο ή σε τρίτα πρόσωπα που αυτός θα υποδείξει, για την εφαρμογή των άρθρων 19 ως 35 του παρόντος θεωρούνται, κατ΄ αμάχητο τεκμήριο, ότι έχουν μεταβιβαστεί στον εργολάβο μαζί με το ποσοστό του οικοπέδου που τους αναλογεί.
Σε περίπτωση που ο εργολάβος υποσχέθηκε με συμβολαιογραφικό προσύμφωνο τη μεταβίβαση διαμερίσματος σε τρίτο πρόσωπο, το διαμέρισμα αυτό για την εφαρμογή των άρθρων 19 ως 35 του παρόντος, θεωρείται, κατ΄ αμάχητο τεκμήριο, ότι μεταβιβάστηκε στον αγοραστή μαζί με το ποσοστό του οικοπέδου που αναλογεί, από την παράδοση του σ΄ αυτόν, η οποία, αποδεικνύεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο, που καταρτίζεται μέσα σ΄ ένα δίμηνο από την παράδοση.
η)Τα ακίνητα που φορολογούνται ως κληρονομιαία, για τα οποία ο φόρος είναι καταβλητέος σε εξαμηνιαίες δόσεις, για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών. Το χρονικό αυτό διάστημα αρχίζει από το επόμενο έτος εκείνου που γεννήθηκε η φορολογική υποχρέωση από την κληρονομιά.

2. Απαλλάσσονται από το φόρο:
α) Το Ελληνικό Δημόσιο, στο οποίο περιλαβαίνονται και οι αποκεντρωμένες Δημόσιες υπηρεσίες που λειτουργούν ως Ειδικά Ταμεία και οι Δήμοι και Κοινότητες.
β) Τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, οι δημόσιας, δημοτικές και κοινοτικές επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις.
γ) Οι Ιεροί Ναοί, οι Ιερές Μονές και τα θρησκευτικά γενικά ιδρύματα, το Ιερό Κοινό του Πανάγιου Τάφου, η Ιερή Μονή του ορούς Σινά, η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδας και το `Αγιο Όρος.
δ) Τα ημεδαπά νομικά πρόσωπα που υπάρχουν ή θα συσταθούν και δεν έχουν κερδοσκοπικό χαρακτήρα, καθώς και οι περιουσίες του άρθρ. 96 του Α.Ν. 2039/1939 «περί τροποποιήσεως, συμπληρώσεως και κωδικοποιήσεως των εις το Κράτος και υπέρ κοινωφελών σκοπών καταλειπομένων κληρονομιών κληροδοσιών και δωρεών», εφ΄ όσον επιδιώκονται από αυτά αποδειγμένα σκοποί εθνωφελείς ή θρησκευτικοί ή σε ευρύτερο κύκλο φιλανθρωπικοί ή εκπαιδευτικοί ή καλλιτεχνικοί ή κοινωφελείς, καθώς και τα ξένα που επιδιώκουν τους ίδιους σκοπούς, με τον όρο της αμοιβαιότητας. Επίσης, τα σωματεία, Ενώσεις ή Ομοσπονδίες που έχουν νόμιμα συσταθεί και αναγνωρισθεί από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και οι ανώνυμες εταιρίες ποδοσφαίρου, για τα ακίνητα και τις εγκαταστάσεις που τους ανήκουν και χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την πραγματοποίηση των αθλητικών τους σκοπών.
ε) Τα κάθε είδους ταμεία ή οργανισμοί κοινωνικής ασφάλισης.
στ) Τα γήπεδα και τα κτήρια που ανήκουν κατά πλήρη κυριότητα στην ΕΤΒΑ ή ΒΙΠΕΤΒΑ και βρίσκονται μέσα στις βιομηχανικές περιοχές.
ζ) Οι συνεταιρισμοί γεωργών, κτηνοτρόφων, πτηνοτρόφων, μελισσοκόμων, σηροτρόφων υλοτόμων, παραγωγών δασικών προϊόντων και αλιέων, καθώς και οι Ενώσεις των Συνεταιρισμών αυτών οποιουδήποτε βαθμού για τα ακίνητα τους, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που χρησιμοποιούνται στις βιομηχανικές εκμεταλλεύσεις τους, είτε εταιρειών που συστάθηκαν ή θα συσταθούν από γεωργοκτηνοτροφικές συνεταιριστικές οργανώσεις, οποιουδήποτε βαθμού, αυτοτελώς ή σε συνεργασία με το Δημόσιο.
η) Τα ξένα κράτη, για τα ακίνητα που ανήκουν σ΄ αυτά και τα οποία χρησιμοποιούνται για την εγκατάσταση των Πρεσβειών και Προξενείων αυτών, με τον ορό της αμοιβαιότητας.
θ) Οι ξένοι πρεσβευτές και λοιποί διπλωματικοί αντιπρόσωποι και πράκτορες, με τον ορό της αμοιβαιότητας.
ι) Οι πρόξενοι και προξενικοί πράκτορες, καθώς και το κατώτερο προσωπικό των ξένων Πρεσβειών και Προξενείων, με τον όρο της αμοιβαιότητας και εφ΄ όσον έχουν την ιθαγένεια του κράτους που αντιπροσωπεύουν και δεν ασκούν εμπόριο ή βιομηχανία ή δεν είναι διευθυντές επιχειρήσεων στην Ελλάδα και με την επιφύλαξη των όρων των διεθνών συμβάσεων.
ια) Τα αναγνωρισμένα ξένα θρησκεύματα και δόγματα, για τα ακίνητα που χρησιμοποιούνται από αυτά για την τέλεση της λατρείας τους και διεξαγωγή υπηρεσιών θρησκευτικής φύσης.
ιβ) Οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις οποιασδήποτε μορφής για το 1/2 της αξίας των γηπέδων που τους ανήκουν κατά κυριότητα και τα χρησιμοποιούν για τουριστική εκμετάλλευση και στα οποία έχουν κατασκευασθεί έργα που εξυπηρετούν τις λειτουργικές ανάγκες αυτών, όπως το κυρίως κτίριο του ξενοδοχείου και λοιποί χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων, χώροι αθλοπαιδιών κ.λ.π.
Η αυταπαλλαγή ισχύει και για τα γήπεδα των ακινήτων που είναι μισθωμένα σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και το μισθωμά τους υπολογίζεται σε ποσοστό στις εισπράξεις τους.
ιγ) Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, για τα ακίνητα που ιδιοχρησιμοποιούν.

Άρθρο 22
Προσδιορισμός αξίας ακίνητης περιουσίας
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από το οικονομικό έτος 1993 με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Ν. 2065/1992 (Α 113),

1. Για τον υπολογισμό του φόρου λαβαίνεται υπόψη η αξία που έχουν τα ακίνητα και τα εμπράγματα σ΄ αυτά δικαιώματα κατά την 1η Ιανουαρίου του έτους που φορολογούνται, για τον προσδιορισμό της οποίας εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 3 του Α.Ν. 1521/1950 «περί φόρου μεταβιβάσεως ακινήτων», όπως κάθε φορά ισχύουν.

2. Σε περίπτωση διαχωρισμού της επικαρπίας από την κυριότητα, η αξία της επικαρπίας προσδιορίζεται σε ποσοστό της αξίας της πλήρους κυριότητας με εφαρμογή των σχετικών για την εκτίμηση της αξίας της επικαρπίας διατάξεων του Κώδικα φορολογίας κληρονομιών, προικών δωρεών, και κερδών από λαχεία. Η αξία της ψιλής κυριότητας βρίσκεται αν από την αξία της πλήρους κυριότητας αφαιρεθεί η αξία της επικαρπίας.

3. Η οίκηση, καθώς και οποιαδήποτε άλλη δουλειά, που παρέχει εξουσία χρήσης, εξομοιώνονται προς την επικαρπία. Επίσης, με τον επικαρπωτή εξομοιώνεται ο κύριος που είναι υποχρεωμένος να αποκαταστήσει την περιουσία σε άλλον, ενώ εκείνος στον οποίο θα αποκατασταθεί η περιουσία εξομοιώνεται με τον ψιλό κύριο, έκτος αν ή αποκατάσταση εξαρτάται από αναβλητική αίρεση.

Άρθρο 23
Εκπτώσεις- αφορολόγητο όριο – υπολογισμός φόρου
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από το οικονομικό έτος 1993 με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Ν. 2065/1992 (Α 113),

1. Από τη συνολική αξία της ακίνητης περιουσίας, που βρίσκεται κατά τη διαδικασία του προηγούμενου άρθρου, αφαιρούνται τα χρέη που υπάρχουν την πρώτη Ιανουαρίου του έτους φορολογίας, για τα οποία έχει γραφτεί υποθήκη ή προσημείωση υποθήκης στα ακίνητα, εφ΄ όσον τα χρέη αυτά προέρχονται από δάνεια που χορηγήθηκαν από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων ή Τράπεζες και αποδειγμένα χρησιμοποιήθηκαν για ανέγερση, επέκταση ή επισκευή γενικά κτισμάτων που ανήκουν στον υπόχρεο και φορολογούνται σύμφωνα με τα άρθρα 19 ως 35 του παρόντος. Οι τόκοι των δανείων αυτών δεν αφαιρούνται.

2. Από τη συνολική αξία της ακίνητης περιουσίας, μετά την αφαίρεση των χρεών της προηγούμενης παραγράφου, παραμένει αφορολόγητο ποσό δραχμών 30.000.000 για τα νομικά πρόσωπα και 25.000.000 για τα φυσικά πρόσωπα.
Σε περίπτωση συζύγων που έχουν και οι δύο ακίνητη περιουσία, δε φορολογείται μέχρι 25.000.000 ο σύζυγος που έχει τη μεγαλύτερη σε αξία περιουσία και μέχρι 10.000.000 ο άλλος σύζυγος.
Μετά τον υπολογισμό των παραπάνω αφορολογήτων ορίων, το υπόλοιπο υποβάλλεται σε φόρο:
α) Για τα νομικά πρόσωπα με πάγιο συντελεστή 1,5%.
β) Για τα φυσικά πρόσωπα, σύμφωνα με την ακόλουθη κλίμακα:

2. Αν ο υπόχρεος σε δήλωση πεθάνει η κηρυχθεί σε κατάσταση πτώχευσης, τη δήλωση είναι υποχρεωμένοι να υποβάλλουν οι κληρονόμοι του ή ο σύνδικος της πτώχευσης, αντίστοιχα.

3. Σε περίπτωση σχολάζουσας κληρονομίας, μεσεγγύησης ή περιουσίας που βρίσκεται κάτω από αναγκαστική διαχείριση, υπόχρεος για υποβολή της δήλωσης είναι κατά περίπτωση, κηδεμόνας η μεσεγγυούχος ή ο προσωρινός διαχειριστής.

4. Για τα νομικά πρόσωπα, υπόχρεοι σε δήλωση είναι οι νόμιμοι εκπροσωποί τους.

5. Ανεξάρτητα αν έχουν η όχι υποχρέωση να καταβάλλουν φόρο σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρ. 19 – 35 του παρόντος, για υποβολή δήλωσης είναι υποχρεωμένοι:
α) τα φυσικά και νομικά πρόσωπα που υποβάλλουν δήλωση εισοδήματος,
β) τα φυσικά και νομικά πρόσωπα που έχουν ακίνητη περιουσία αξίας μεγαλύτερης από το μισό του αφορολόγητου ποσού και
γ) καθένας που καλείται με έγγραφο από τον Οικονομικό Έφορο.

6. Επιτρέπεται η υποβολή δήλωσης και από μη υπόχρεο σε φόρο, καθώς και δήλωση με επιφύλαξη.

Άρθρο 25
Προθεσμία υποβολής και περιεχόμενο της δήλωσης
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από το οικονομικό έτος 1993 με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Ν. 2065/1992 (Α 113),

1. Η δήλωση υποβάλλεται σε ένα αντίτυπο στον αρμόδιο για τη φορολογία εισοδήματος Οικονομικό Έφορο μέχρι την 25 Φεβρουαρίου κάθε έτους. Ειδικά για το οικον έτος 1982, η δήλωση υποβάλλεται μέχρι τη 15 Ιουνίου 1982.

2. Σε περίπτωση θανάτου του υπόχρεου, η προθεσμία για υποβολή της δήλωσης ορίζεται εξάμηνη και αρχίζει από το θάνατο του υπόχρεου, για τους εξ αδιαθέτου κληρονόμους και από τη δημοσίευση της διαθήκης, για τους κληρονόμους από διαθήκη.

3. Η προθεσμία για υποβολή της δήλωσης για τους νόμιμους αντιπροσώπους, τους κηδεμόνες σχολάζουσας κληρονομιάς, τους μεσεγγυούχους, τους προσωρινούς διαχειριστές και τους συνδίκους πτωχεύσεων είναι εξάμηνη, από τότε που έλαβαν γνώση του διορισμού τους.

4. Οι πιο πάνω προθεσμίες υπολογίζονται σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Αστικού Κώδικα.

5. Επιτρέπεται να επιδοτεί εκπρόθεσμη δήλωση πριν από την κοινοποίηση από τον Οικονομικό Έφορο της πράξης επιβολής του φόρου, καθώς και μετά την κοινοποίηση αυτής αλλά για ακίνητα που δεν περιέχονται στην πράξη.

6. Για τον τρόπο της υποβολής της δήλωσης εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις του άρθρ. 68 του Ν.Δ. 118/1973 «περί Κώδικος Φορολογίας κληρονομιών, δωρεών κ.λ.π.».

7. Η δήλωση θα γίνεται σε έντυπο που θα χορηγείται δωρεάν από την Υπηρεσία, του οποίου ο τύπος, το περιεχόμενο, καθώς και τα έγγραφα που θα πρέπει να επισυνάπτονται σ΄ αυτό καθορίζονται με αποφάσεις του Υπουργού των Οικονομικών, οι οποίες δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Άρθρο 26
Αρμόδιος Οικονομικός Έφορος
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από το οικονομικό έτος 1993 με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Ν. 2065/1992 (Α 113),

1. Για την παραλαβή των δηλώσεων και τη βεβαίωση του φόρου, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 19 ως 35 του παρόντος, αρμόδιος είναι ο Οικονομικός Έφορος που είναι αρμόδιος για τη φορολογία εισοδήματος.

2. Με αποφάσεις του Υπ. των Οικονομικών μπορεί κάθε φορά να τροποποιείται η αρμοδιότητα που ορίζεται από την προηγούμενη παράγραφο η να συσταίνονται ειδικές Οικονομικές Εφορίες για την εφαρμογή των άρθρων 19 ως 35 του παρόντος.

Άρθρο 27
Διαδικασία βεβαίωσης του φόρου – Παραγραφή – Ατέλειες
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από το οικονομικό έτος 1993 με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Ν. 2065/1992 (Α 113),

1. Για την καταχώριση των δηλώσεων που υποβάλλονται, την έκδοση των πράξεων επιβολής του φόρου, την επίδοση των προσκλήσεων, των πράξεων και των υπόλοιπων εγγράφων, την εξώδικη λύση των διαφορών, το απόρρητο των φορολογικών στοιχείων και γενικά τη διαδικασία βεβαίωσης του φόρου εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις για την επιβολή του φόρου εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων, όπως ισχύουν, εκτός από τις περιπτώσεις που με τα άρθρα 19 ως 35 του παρόντος ορίζεται διαφορετικά.

2. Κατά της πράξης επιβολής του φόρου που προβλέπεται από τα άρθρα 19 ως 35 του παρόντος επιτρέπεται προσφυγή στα Διοικητικά Δικαστήρια, καθώς και άσκηση ένδικων μέσων σύμφωνα με τις διατάξεις του Κ. Φ. Δ..

3. Για την έκπτωση του Δημοσίου από το δικαιωμά του να κοινοποιήσει πράξη επιβολής φόρου και προστίμου εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις του άρθρου 102 του Ν.Δ. 118/1973.

4. Οι δηλώσεις του φορολογουμένου, καθώς και οι πιστοποιήσεις, βεβαιώσεις, θεωρήσεις δημοσίων, δημοτικών, κοινοτικών και άλλων αρχών, οι περιλήψεις υποθηκοφυλάκων, τα αντίγραφα συμβολαίων και κάθε είδους έγγραφα που εκδίδονται για την εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 19 ως 35 του παρόντος, απαλλάσσονται από τα τέλη χαρτοσήμου και κάθε τέλος ή δικαίωμα υπέρ του Δημοσίου ή οποιουδήποτε τρίτου.

Άρθρο 28
Καταβολή του φόρου
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από το οικονομικό έτος 1993 με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Ν. 2065/1992 (Α 113),

1. Ο φόρος που αναλογεί με βάση τη δήλωση καταβάλλεται σε δέκα (10) ίσες μηνιαίες δόσεις μέσα στους μήνες Μάρτιο ως και Δεκέμβριο του έτους φορολογίας.
Ειδικά για το έτος 1982 ο φόρος θα καταβληθεί σε έξι (6) ίσες μηνιαίες δόσεις μέσα στους μήνες Ιούλιο ως και Δεκέμβριο 1982.

2. Ο κύριος φόρος που οφείλεται μέ βάση οποιοδήποτε άλλο τίτλο, ο πρόσθετος φόρος και το πρόστιμο, καταβάλλονται σύμφωνα με τις διατάξεις της φορολογίας εισοδήματος.

3. Αν ο υπόχρεος καταβάλει όλα τα ποσά που βεβαιώθηκαν σε βάρος του εφάπαξ μέσα στην προθεσμία καταβολής της πρώτης δόσης, εκπίπτεται από το Δημόσιο Ταμείο ποσοστό 10%.

4. Σε περίπτωση που θα ασκηθεί προσφυγή κατά πράξης επιβολής φόρου, που προβλέπεται από τα άρθρα 19 – 35 του παρόντος, βεβαιώνεται αμέσως στο Δημόσιο Ταμείο ποσοστό 20% του αμφισβητούμενου με την πράξη κύριου και πρόσθετου φόρου.
Το ποσό που βεβαιώνεται έτσι εισπράττεται σε οκτώ (8) ίσες μηνιαίες δόσεις, από τις οποίες η πρώτη καταβάλλεται μέσα στον επόμενο από τη βεβαίωση μήνα, και συμψηφίζεται με το φόρο και τον πρόσθετο που θα καθοριστούν με βάση την απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου και το ποσό που τυχόν βεβαιώθηκε επιπλέον εκπίπτεται η επιστρέφεται κατά περίπτωση.

Άρθρο 29
Πρόσθετοι φόροι
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από το οικονομικό έτος 1993 με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Ν. 2065/1992 (Α 113),

1. Σε περίπτωση υποβολής εκπρόθεσμης δήλωσης, επιβάλλεται πρόσθετος φόρος που ορίζεται σε ποσοστό 5% του ποσού του φόρου που οφείλεται με βάση τη δήλωση, για κάθε μήνα καθυστέρησης, το οποίο δεν μπορεί να υπερβεί το 50% του φόρου.
Ο πρόσθετος αυτός φόρος συμβεβαιώνεται με το φόρο της δήλωσης, χωρίς να είναι αναγκαίο να εκδοθεί ιδιαίτερη πράξη του Οικονομικού Εφόρου.

2. Σε περίπτωση υποβολής ανακριβούς δήλωσης επιβάλλεται πρόσθετος φόρος που ορίζεταιι σε ποσοστό 60% του φόρου που θα απέφευγε την πληρωμή ο υπόχρεος.
Δεν επιβάλλεται. πρόσθετος φόρος ανακρίβειας στις περιπτώσεις που η αξία που προσδιορίστηκε οριστικά δεν είναι μεγαλύτερη κατά το ένα τέταρτο (1/4) της συνολικής αξίας που δηλώθηκε, μετά από τις εκπτώσεις των χρεών.

3. Σε περίπτωση παράλειψης υποβολής δήλωσης επιβάλλεται πρόσθετος φόρος που ορίζεται σε ποσοστό 150% (εκατόν πενήντα τα εκατό) του φόρου και καταλογίζεται με την πράξη.

4. Σε περίπτωση ανακρίβειας όσων δηλώθηκαν και παράλειψης δήλωσης άλλων, οι πρόσθετοι φόροι ανακρίβειας και παράλειψης υπολογίζονται επιμεριστικά χωρίς να εξετάζεται αν υπάρχει ή όχι δόλος ή αμέλεια του υπόχρεου σε φόρο ή σε δήλωση.

5. Οι πρόσθετοι φόροι ανακρίβειας ή παράλειψης υποβολής δήλωσης καθορίζονται και επιβάλλονται με την πράξη του Οικονομικού Εφόρου που καταλογίζει το φόρο και σε περίπτωση που ασκήθηκε προσφυγή και ένδικα μέσα με την απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου.

Άρθρο 30
Απόδοση εσόδων
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από το οικονομικό έτος 1993 με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Ν. 2065/1992 (Α 113),

1. Τα έσοδα από το φόρο που επιβάλλεται με τα άρθρα 19 ως 35 του παρόντος βεβαιώνονται και εισπράττονται ως δημόσια έσοδα στο αρμόδιο Δημόσιο Ταμείο της κατοικίας του υπόχρεου ή της επαγγελματικής εγκατάστασης αυτού.

2. Τα εισπραττόμενα έσοδα αποδίδονται μέσα στο πρώτο εξάμηνο του επόμενου οικονομικού έτους στους Δήμους και τις Κοινότητες με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών μετά από γνώμη της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων με τις οποίες ορίζεται και ο τρόπος κατανομής και απόδοσης και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 31
Ευθύνες και δικαιώματα των τελευταίων κατόχων ακινήτων από σύμβαση – Ευθύνες των αντιπροσώπων υπόχρεων σε φόρο
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από το οικονομικό έτος 1993 με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Ν. 2065/1992 (Α 113),

1. Οι κατόπιν σύμβασης τελευταίοι κάτοχοι των ακινήτων ευθύνονται σε ολόκληρο, μαζί με τους υπόχρεους, για την πληρωμή του φόρου που τα βαρύνει, που βεβαιώθηκε με βάση τον τίτλο που αποκτήθηκε για τον υπόχρεο και ο οποίος ισχύει και για τον τελευταίο κάτοχο, όσον αφορά τη δίωξή του για την είσπραξη του φόρου. Στην περίπτωση αυτή οι τελευταίοι κάτοχοι, έχουν δικαίωμα να ασκήσουν τα δικαιώματα του υπόχρεου μόνο ως προς την ακύρωση ή τροποποίηση των οριστικών πράξεων του Οικονομικού Εφόρου, ακόμη και μετά την πάροδο της νόμιμης προθεσμίας, οπωσδήποτε μέσα σ΄ ένα έτος από την έγγραφη ειδοποίησή τους για πληρωμή, από το Δημόσιο Ταμείο.

2. Ο φόρος που βαρύνει το κατεχόμενο ακίνητο βρίσκεται με επιμερισμό του ολικού φόρου που αναλογεί στο σύνολο ακίνητης περιουσίας προς την αξία του ακινήτου αυτού. Ο επιμερισμός αυτός γίνεται από τον Οικονομικό Έφορο στον Ταμία.

3. Οι νόμιμοι αντιπρόσωποι των υπόχρεων σε φόρο, καθώς και οι κηδεμόνες σχολάζουσας κληρονομιάς, ευθύνονται σε ολόκληρο, μαζί με τους υπόχρεους, για την πληρωμή των πρόσθετων φόρων που γεννήθηκαν και οφείλονται από δικέςτους πράξεις ή παραλείψεις.

Άρθρο 32
Υποχρεώσεις συμβολαιογράφων
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από το οικονομικό έτος 1993 με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Ν. 2065/1992 (Α 113),

1. Απαγορεύεται να συνταχθεί συμβολαιογραφικό έγγραφο με το οποίο μεταβιβάζεται με αντάλλαγμα ή με χαριστική αιτία η κυριότητα ενός ακινήτου ή δημιουργούνται εμπράγματα δικαιώματα σ΄ αυτό, αν δεν επισυναφθεί από το συμβολαιογράφο, στο συμβόλαιο που συντάσσει, πιστοποιητικό του αρμόδιου Οικονομικού Εφόρου, ότι αυτός που μεταβιβάζει το ακίνητο υπέβαλε δήλωση για την ακίνητη περιουσία που βρίσκεται στην Ελλάδα κατά την 1η Ιανουαρίου του έτους που γίνεται η μεταβίβαση του ακινήτου και ότι καταβλήθηκε κλήρος ο φόρος ο οποίος επιμεριστικά αναλογεί στην αξία του ακινήτου που μεταβιβάζεται. Ο φόρος αυτός σε περίπτωση που υποβάλλεται μερική δήλωση πριν από την προθεσμία που προβλέπεται από το άρθρο 25 του παρόντος νόμου, λογίζεται με τον ανώτερο συντελεστή που ισχύει κάθε φορά Στην περίπτωση αυτή, ο φόρος που καταβλήθηκε και αναλογεί στο ακίνητο που μεταβιβάζεται ή στο εμπράγματο σ΄ αυτό δικαίωμα.. συμψηφίζεται στο φόρο ο οποίος αναλογεί με βάση τη δήλωση και εκείνος που καταβλήθηκε τυχόν επιπλέον επιστρέφεται.
Αν αυτός που μεταβιβάζει δεν έχει υποχρέωση να υποβάλλει δήλωση φόρου ακίνητης περιουσίας, αντί του πιστοποιητικού του προηγούμενου εδαφίου, μπορεί να καταθέσει στο Συμβολαιογράφο υπεύθυνη, δήλωση σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.Δ. 105/1969 «περί ατομικής ευθύνης του δηλούντος ή βεβαιούντος», με την οποία να βεβαιώνει ότι δεν υπόκειται σε φόρο ακίνητης περιουσίας και η οποία θα μνημονεύεται στο συμβόλαιο.
Με αποφάσεις του Υπ. Οικονομικών καθορίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την υποβολή της υπεύθυνης δήλωσης και την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου αυτής.

2. Το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα είναι υποχρεωμένοι να στέλνουν, με απόδειξη, στον αρμόδιο Οικονομικό Έφορο τη φορολογία της ακίνητης περιουσίας εκείνου στον οποίο γίνεται η μεταβίβαση: α) οι συμβολαιογράφοι, αντίγραφα ατελώς των οριστικών συμβολαίων μεταβίβασης ακινήτων κ.λ.π. που καταρτίστηκαν μέσα στον αμέσως προηγούμενο μήνα με δαπάνες των συμβαλλομένων και β) οι προξενικές αρχές αντίγραφα των οριστικών συμβολαίων μεταβίβασης ακίνητων κ.λ.π., που καταρτίστηκαν μέσα στον αμέσως προηγούμενο μήνα.

Άρθρο 33
Υποχρεώσεις αρχών
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από το οικονομικό έτος 1993 με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Ν. 2065/1992 (Α 113),

1. Απαγορεύεται οποιαδήποτε ενέργεια ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων σε αγωγή ή αίτηση ή σε κάθε ένδικο μέσο που αφορούν ακίνητο ή εμπράγματο δικαίωμα σ΄ αυτό χωρίς να έχει επιδοθεί αντίγραφο της αγωγής ή της αίτησης, με μέριμνα οποιουδήποτε διαδίκου, στον αρμόδιο Οικονομικό Έφορο για τη φορολογία της ακίνητης περιουσίας του διάδικου που είναι υπόχρεος σε φόρο κατά το άρθρο 20 του παρόντος.
Αν ο διάδικος αυτός είναι άγνωστης διαμονής, η επίδοση γίνεται στον αρμόδιο από την τοποθεσία του ακινήτου Οικονομικό Έφορο. Αν οι διάδικοι που υπόκεινται σε φόρο είναι περισσότεροι η επίδοση γίνεται στον αρμόδιο Οικονομικό Έφορο του ενός από αυτούς.

2. Δεν είναι απαραίτητη, νέα επίδοση για τα επόμενα στάδια της δίκης για έκδοση αμετάκλητης απόφασης, ούτε για τα επόμενα οικονομικά έτη.

3. Η υποχρέωση της παρ. 1 του παρόντος άρθρου δεν υπάρχει στις δίκες που γίνονται στο Ειρηνοδικείο ή με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων ή με την εκούσια δικαιοδοσία ή στις δίκες που αφορούν αναπροσαρμογή μισθώματος, απόδοση μισθωμένου ακινήτου οι διαφορές μεταξύ ιδιοκτητών ορόφων οι διαμερισμάτων, από τη σχέση της ιδιοκτησίας κατά όροφο και μεταξύ διαχειριστών ιδιοκτησίας κατά ορόφους και ιδιοκτητών ορόφων και διαμερισμάτων, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 17 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, καθώς και στις δίκες που αφορούν αναγκαστικές απαλλοτριώσεις ακίνητων για δημόσια ωφέλεια.

4. Το δικαστήριο διατάσσει την αναστολή της δίκης μέχρι να γίνει η επίδοση για την οποία ορίζει η πρώτη παράγραφος. Τη δίκη μπορεί να επισπεύσει κάθε διάδικος ο οποίος κάνει την επίδοση αυτή.

Άρθρο 34
Κυρώσεις
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από το οικονομικό έτος 1993 με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Ν. 2065/1992 (Α 113),

1. Σε πρόστιμα μέχρι ένα εκατομμύριο (1.000.000) δραχμές που δεν μπορεί να ξεπεράσει το διπλάσιο του φόρου υπόκειται:
α) Κάθε υπόχρεος σε δήλωση ή σε φόρο ο οποίος δε συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις που ορίζονται από τις διατάξεις των άρθρων 19 ως 35 του παρόντος, ανεξάρτητα από την επιβολή πρόσθετου φόρου που μπορεί να προβλέπεται και
β) καθένας ο οποίος είναι υποχρεωμένος με βάση τις διατάξεις των άρθρων 19 ως 35 του παρόντος ή όποιος καλείται από τον Οικονομικό Έφορο να δώσει στοιχεία ή πληροφορίες ή υπηρεσίες για την εξακρίβωση της φορολογητέας ύλης ή να τηρήσει, κατά την ενέργεια πράξεων του επαγγέλματος ή του λειτουργήματος που ασκεί, όρους διατυπώσεις που ορίζονται από τις ίδιες διατάξεις και θα αρνιόταν οπωσδήποτε ή θα παρέλειπε να το πράξει.
Το πρόστιμο επιβάλλεται σε βάρος αυτού που έκαμε τις παραβάσεις του προηγούμενου εδαφίου, με αιτιολογημένη πράξη του Οικονομικού Εφόρου. Σε περίπτωση που οι παραβάσεις γίνονται από ομόρρυθμες, ετερόρρυθμες, περιορισμένης ευθύνης και ανώνυμες εταιρείες, συνεταιρισμούς και λοιπά οικονομικά πρόσωπα, το πρόστιμο επιβάλλεται σε βάρος της εταιρείας, του συνεταιρισμού ή του νομικού προσώπου.
Για την έκδοση της πράξης επιβολής του προστίμου, την επίδοσή της, την άσκηση προσφυγής και ενδίκων μέσων και γενικά τη διαδικασία της βεβαίωσης αυτού εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις επιβολής προστίμου που ισχύουν στη φορολογία εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων.

2. Οι διατάξεις των παραγράφου 2 του άρθρου 30, παράγραφο 2 του άρθρου 31 και του άρθρου 40 του Ν. 820/1978 «περί λήψεως μέτρων δια την περιστολήν της φοροδιαφυγής και άλλων τινών συναφών διατάξεων», έχουν εφαρμογή στη φορολογία ακίνητης περιουσίας.

3. Οι ποινές που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρ. 43 του Ν. 820/1978 εφαρμόζονται, και στους παραβάτες των διατάξεων των άρθρων 19 ως 35 του παρόντος.

Άρθρο 35
Μη επιβολή φόρου και δικαιωμάτων για λογαριασμό τρίτων Εξουσιοδοτικές διατάξεις
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από το οικονομικό έτος 1993 με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Ν. 2065/1992 (Α 113),

1. Κανένας άλλος φόρος , τέλος, δικαίωμα ή εισφορά λογαριασμό του Δημοσίου ή τρίτου δε βεβαιώνεται μαζί φόρο που επιβάλλεται με τα άρθρα 19 ως 35 του παρόντος.

2. Ο φόρος που επιβάλλεται με τα άρθρα 19 ως 35 του παρόντος, δεν εκπίπτεται, όταν γίνεται υπολογισμός του φορολογητέου εισοδήματος των φυσικών προσώπων και νομικών προσώπων.

3. Ο Υπουργός των Οικονομικών με αποφάσεις του που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως:
α) Προσδιορίζει, εγκρίνει και δίνει εντολές για κάθε δαπάνη που είναι αναγκαία για την εκτέλεση και εφαρμογή των διατάξεων των άρθρ. 19 – 35 του παρόντος, η οποία καταλογίζεται στα έξοδα βεβαίωσης των άμεσων φόρων από τις διατάξεις που ισχύουν δεν ορίζεται διαφορετικά,
β) διατάζει τη διενέργεια γενικής απογραφής των ακινήτων που υπόκεινται στη φορολογία της ακίνητης περιουσίας,
γ) καθορίζει όσα αφορούν την εκτέλεση των διατάξεων των άρθρων 19 ως 35 του παρόντος και γενικά κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή τους.

Άρθρο 36
Φορολογία ακίνητης περιουσίας μειονοτικών νομικών προσώπων
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  από το οικονομικό έτος 1993 με την παρ. 1 του άρθρου 37 του Ν. 2065/1992 (Α 113),

1. Ο φόρος στην ακίνητη περιουσία που ορίζεται από τα άρθρα 19 ως και 35 του παρόντος επιβάλλεται και στα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα μειονοτικά νομικά πρόσωπα που βρίσκονται στην Ελλάδα και προβλέπονται από τη συνθήκη της Λωζάνης της 24ης Ιουλίου 1923, η οποία κυρώθηκε με νομοθετικό διάταγμα της 25ης Αυγούστου 1923.

2. Ο φόρος στη συνολική ακίνητη περιουσία των νομικών προσώπων της προηγούμενης παραγράφου υπολογίζεται, χωρίς καμιά έκπτωση ή αφορολόγητο ποσό, με συντελεστή:
– 4ο/οο, προκειμένου για ιδιοχρησιμοποιούμενα ακίνητα.
– 6ο/οο, προκειμένου για εκμισθούμενα ακίνητα και
– 1%, προκειμένου για οικόπεδα και λοιπά κάθε μορφής ακίνητα ή εμπράγματα σ΄ αυτά δικαιώματα.

3. Τα νομικά πρόσωπα της παρ.1 του παρόντος άρθρου απαλλάσσονται απ΄ το φόρο της ακίνητης περιουσίας με τον όρο της απαλλαγής με αμοιβαιότητα των αντίστοιχων Ελληνορθόδοξων μειονοτικών νομικών προσώπων.

ΙΙ
Φορολογία Μεταβίβασης Ακινήτων.

Άρθρο 37
Έννοια πολυκατοικίας
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 2 του Α.Ν. 1521/1950 «περί φόρου μεταβιβάσεως ακινήτων» προσθέτεται τέταρτο εδάφιο, που έχει ως εξής:
«Ως πολυκατοικία θεωρείται κάθε πολυώροφη οικοδομή η οποία αποτελείται από τρεις τουλάχιστον ορόφους χρήσης, στους οποίους συμπεριλαβαίνεται και το ισόγειο ή η οικοδομή που ανεξάρτητα από αριθμό ορόφων, έχει διαμερίσματα συνολικού εμβαδού πεντακοσίων τουλάχιστον 500 μ2(τετραγωνικών μέτρων), οι οποίες προορίζονται σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού, για πολύωρη σ΄ αυτές παραμονή ανθρώπων, για διημέρευση, συναναστροφή, εργασία ή ύπνο».

Άρθρο 38
Αντικείμενο φόρου
Στην παράγραφο 3 του άρθρου 2 του Α.Ν. 1521/1950 μετά την περίπτωση γ΄ προσθέτεται νέα περίπτωση δ΄ και η μέχρι τώρα περίπτωση δ΄ αριθμίζεται ως ε΄ η οποία έχει ως εξής:
«δ) απόφασης δικαστικής με την οποία αναγνωρίζεται η κυριότητα ή άλλο εμπράγματο δικαίωμα σε ακίνητο, στο όνομα κάποιου προσώπου, λόγω συμπλήρωσης των όρων της τακτικής η έκτακτης χρησικτησίας η από οποιαδήποτε άλλη αιτία, με εξαίρεση την περίπτωση κατά την οποία στο όνομα του προσώπου στο οποίο γίνεται η αναγνώριση, υπάρχει μεταγραμμένος τίτλος για το δικαίωμα αυτό, για το οποίο έχει υποβληθεί η δήλωση που προβλέπεται από το νόμο».

Άρθρο 39
Περαίωση εκκρεμών υποθέσεων

1. Υποθέσεις φόρου μεταβίβασης ακινήτων, για τις οποίες η δήλωση, υποβλήθηκε κατά το χρονικό διάστημα από 1 Ιανουαρίου 1978 μέχρι και 31 Δεκεμβρίου 1981 και εκκρεμούν κατά τη δημοσιευσή του παρόντος ενώπιον των φορολογικών Αρχών για έλεγχο, μπορούν να περαιωθούν οριστικά αν ο αγοραστής υποβάλει μέσα σε ανατρεπτική προθεσμία έξι (6)μηνών από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, συμπληρωματική δήλωση, με την οποία θα δέχεται την αγοραία αξία που προσδιόρισε προσωρινά ο αρμόδιος Οικονομικός Έφορος και καταβάλει ταυτόχρονα το ένα τέταρτο (1/4) του φόρου ο οποίος αναλογεί στη διαφορά μεταξύ της προεκτίμησης και του τμήματος που δηλώθηκε, χωρίς να του επιβληθεί πρόσθετος φόρος ή πρόστιμο. Το υπόλοιπο ποσό του φόρου βεβαιώνεται αμέσως και εισπράττεται σε τρεις ίσες μηνιαίες δόσεις, από τις οποίες η πρώτη θα καταβληθεί μέσα στον επόμενο από τη βεβαίωση του μήνα.
Σε περίπτωση που ολόκληρο το ποσό του φόρου που προκύπτει θα καταβληθεί ταυτόχρονα με την υποβολή της συμπληρωματικής δήλωσης, θα εκπίπτεται ποσοστό δέκα τα εκατό (10%).

2. Σε όσες περιπτώσεις δεν έχει προσδιοριστεί προσωρινά η αγοραία αξία του ακινήτου ο αρμόδιος Οικονομικός Έφορος την προσδιορίζει μέσα στην ίδια προθεσμία των έξι (6) μηνών.

3. Οι διατάξεις της παρ.1 εφαρμόζονται ανάλογα και σε υποθέσεις για τις οποίες ασκήθηκε εμπρόθεσμη, προσφυγή και εκκρεμούν κατά τη δημοσίευση του παρόντος σε πρώτο βαθμό στα Διοικητικά Πρωτοδικεία, χωρίς να έχουν συζητηθεί στην ουσία τους μέχρι το χρόνο που θα υποβληθεί η συμπληρωματική δήλωση.

Άρθρο 40
Απαλλαγή από το φόρο της αγοράς πρώτης κατοικίας

1. Η απαλλαγή των εγγάμων και αγάμων προσώπων από το φόρο μεταβίβασης για την απόκτηση πρώτης κατοικίας βάσει διατάξεων προγενέστερων εκείνων του άρθρου 1 του Ν. 1078/1980 «περί απαλλαγής εκ του φόρου μεταβιβάσεως της αγοράς πρώτης κατοικίας κ.λ.π.», ορίζεται σε ένα εκατομμύριο (1.000.000) δραχμές για αγορά οικίας ή διαμερίσματος και σε τριακόσιες χιλιάδες (300.000) δραχμές για αγορά οικοπέδου, για απόκτηση, πρώτης κατοικίας.
Τα πρόσωπα που κατά το παρελθόν απαλλάχτηκαν από το φόρο μεταβίβασης κατά την απόκτηση πρώτης κατοικίας για ποσό μικρότερο αυτού που ορίζεται στην προηγούμενη παράγραφο δε δικαιούνται συμπληρωματικής απαλλαγής.
Οι διατάξεις των παραγράφων 7 και 8 του άρθρου 1 του Νόμου 1078/1980 έχουν εφαρμογή και σε περίπτωση απαλλαγής από το φόρο μεταβίβασης για απόκτηση στέγης, η οποία παρέχεται βάσει των προγενέστερων αυτού διατάξεων.

2. Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του Ν. 1078/1980 αντικαθίσταται, ως εξής:
«2. Η απαλλαγή που προβλέπεται από την προηγούμενη παράγραφο παρέχεται για ποσό της αγοραίας αξίας οικίας ή διαμερίσματος μέχρι δραχμών δυο εκατομμυρίων εκατό χιλιάδων (2.100.000). Το ποσό αυτό προσαυξάνεται κατά επτακόσιες χιλιάδες (700.000) δραχμές για καθένα από τα τρία πρώτα παιδιά του αγοραστή που αναφέρονται στην προηγουμένη παράγραφο, και κατά ένα εκατομμύριο (1.000.000) δραχμές για το τέταρτο και τα επόμενα παιδιά του».

Άρθρο 41
Προσδιορισμός αξίας ακινήτων

1. Για τον προσδιορισμό της φορολογητέας αξίας των ακινήτων που μεταβιβάζονται με αντάλλαγμα η αιτία θανάτου, δωρεάς προίκας, λαβαίνονται υπόψη οι τιμές εκκίνησης, που είναι καθορισμένες από πριν κατά ζώνες ή οικοδομικά τετράγωνα και κατ΄ είδος ακινήτου, όπως αστικό ακίνητο μονοκατοικία, διαμέρισμα, κατάστημα, αγρόκτημα και άλλα.
Οι τιμές εκκίνησης αυξάνονται ή μειώνονται ποσοστιαία ανάλογα με τους παράγοντες που επηρεάζουν αυξητικά ή μειωτικά την αξία των ακινήτων, όπως για τα διαμερίσματα ποιότητα κατασκευής, παλαιότητα, θέση στο οικοδομικό τετράγωνο ή στον όροφο, της πολυκατοικίας, για τα καταστήματα εμπορικότητα δρόμου, πατάρι, υπόγειο, για τα αγροκτήματα καλλιεργητική αξία, τουριστική ή παραθεριστική σημασία και άλλα.
Οι τιμές εκκίνησης και οι συντελεστές αυξομείωσής τους θα καθορίζονται με αποφάσεις του Υπ. των Οικονομικών ,μετά από εισήγηση Επιτροπών που θα αποτελούνται από οικονομικούς υπαλλήλους, μηχανικούς του Υπουργείου Δημοσίων Έργων, εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εκπροσώπους του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας και άλλα πρόσωπα που διαθέτουν ειδικές γνώσεις ή ιδιάζουσα εμπειρία και θα συγκροτούνται με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Προεδρίας Κυβερνήσεως και Οικονομικών.

2. Με αποφάσεις του Υπουργού των Οικονομικών καθορίζονται:
α) η καταχώρηση των τιμών εκκίνησης και των συντελεστών αυξομείωσής τους σε πίνακες και η συσχέτισή τους με διαγράμματα που καταρτίζονται με βάση χάρτες.
β) κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια σχετική με τη εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.
Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται με εισήγηση του Υπουργού των Οικονομικών, καθορίζεται ο χρόνος έναρξης ισχύος των διατάξεων του παρόντος άρθρου σε ολόκληρη τη χώρα ή ορισμένες περιοχές αυτής ή πόλείς και όλα τα ακίνητα ή ορισμένη κατηγορία τούτων.

3. Κάθε άλλη διάταξη που ρυθμίζει διαφορετικά τη φορολογητέα αξία των ακινήτων που μεταβιβάζονται με αντάλλαγμα ή αιτία θανάτου, δωρεάς ή προίκας και τον τρόπο προσδιορισμού της παύει να ισχύει από το χρόνο έναρξη ισχύος των προεδρικών διαταγμάτων της προηγουμένης παραγράφου, για τις περιοχές ή κατηγορίες ακινήτων που αυτά αφορούν.

4. Στα μέλη των επιτροπών της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου που δεν είναι δημόσιοι ή δημοτικοί υπάλληλοι καταβάλλεται αποζημίωση η οποία καθορίζεται με απόφαση του Υπ. των Οικονομικών

5. Ο Υπουργός των Οικονομικών καθορίζει, εγκρίνει δίνει εντολές με αποφάσεις του, για κάθε δαπάνη πουείναι-αναγκαία για την εκτέλεση και εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου, η οποία καταλογίζεται στα έξοδα βεβαίωσης των άμεσων φόρων.

Άρθρο 41α
Προσδιορισμός αξίας κτισμάτων και γης
Σημ.: όπως το άρθρο 41α προστέθηκε με την παρ.1 άρθρ.10 Ν.2386/1996 (Α 43).

1. Η φορολογητέα αξία των μεταβιβαζόμενων με επαχθή αιτία ή αιτία θανάτου, δωρεάς ή γονικής παροχής ακινήτων, που βρίσκονται σε περιοχές στις οποίες δεν έχει εφαρμοστεί το αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού της αξίας τους, είτε αυτές είναι εντός είτε εκτός σχεδίου πόλης, υπολογίζεται χωριστά για τα επί του οικοπέδου ή γηπέδου τυχόν υφιστάμενα κτίσματα και χωριστά για το οικόπεδο ή το γήπεδο, ως εξής:
α) Για τον προσδιορισμό της φορολογητέας αξίας των κτισμάτων εφαρμόζεται αντικειμενικό σύστημα, κατά το οποίο λαμβάνονται υπόψη τιμές αφετηρίας κόστους ανά είδος κτιρίου, οι οποίες καθορίζονται και αναπροσαρμόζονται με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών. Οι τιμές αυτές αφετηρίας αυξάνονται ή μειώνονται με την εφαρμογή συντελεστών που προσδιορίζουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του υπό εκτίμηση κτιρίου, όπως το μέγεθος, την ποιότητα κατασκευής, την παλαιότητα και άλλα.
β) Για τον προσδιορισμό της φορολογητέας αξίας του οικοπέδου ή γηπέδου έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 3 του α.ν. 1521/1950 (ΦΕΚ 245 Α`) και των άρθρων 9 και 10 του ν.δ/τος 118/1973 (ΦΕΚ 202 Α`).

2. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται σταδιακά, για τις περιοχές της προηγούμενης παραγράφου, ζώνες με αξία γης και συντελεστές αυξομείωσής τους, οι οποίοι προσδιορίζουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του οικοπέδου ή γηπέδου, όπως σχήμα, δυνατότητα εκμετάλλευσης και άλλα, ώστε να υπολογίζεται αντικειμενικά και η αξία γης. Στις περιπτώσεις αυτές δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 3 του α.ν. 1521/1950 και των άρθρων 9 και 10 του ν.δ/τος 118/1973.

3. Κατ` εξαίρεση, σε περίπτωση που στο μεταβιβαστικό συμβόλαιο αναγράφεται τίμημα μεγαλύτερο της αξίας που προκύπτει με την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο φόρος μεταβίβασης υπολογίζεται με βάση το τίμημα αυτό.

4. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται:
α. Η καταχώριση των τιμών αφετηρίας κόστους κατά είδος οικοδομής και περιοχή, των τιμών γης κατά ζώνες και των συντελεστών αυξομείωσής τους σε πίνακες, καθώς και οι χάρτες και τα έντυπα, που θα αποτελούν την απαραίτητη υποδομή για τον αντικειμενικό προσδιορισμό της αξίας των κτισμάτων και του οικοπέδου ή γηπέδου.
β. Ο χρόνος έναρξης ισχύος των διατάξεων του παρόντος άρθρου σε ολόκληρη τη χώρα ή κατά περιοχές.
γ. Κάθε άλλη λεπτομέρεια σχετική με την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.

ΙΙΙ
Φορολογία κληρονομιών, δωρεών, προικών και κερδών από λαχεία.

Άρθρο 42
Ελεγκτική αρμοδιότητα Οικονομικού Εφόρου

1. Η παράγραφος 3 του άρθρου 73 του Ν.Δ. 118/1973 αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Κατ΄ εξαίρεση, αν μεταξύ των περιουσιακών στοιχείων που δηλώθηκαν εμπρόθεσμα περιλαβαίνονται και ακίνητα, ο προσδιορισιμός της αγοραίας αξίας τους μπορεί να γίνεται από τον Οικονομικό Έφορο και προσωρινά με βάση τα συγκριτικά στοιχεία που έχει, τα βιβλία τιμών που τηρεί ή και άλλα τυχόν στοιχεία που θα αποκτήσει.
“Αν η αξία για τα ακίνητα που δηλώθηκε συμπίπτει με την αγοραία άξια τους, η υπόθεση περαιώνεται ως ειλικρινής, αν δε συμπίπτει ο φορολογούμενος μπορεί μέσα σε ανατρεπτική προθεσμία 6 (έξι) μηνών από την υποβολή της εμπρόθεσμης δήλωσης, να υποβάλει συμπληρωματική δήλωση σύμφωνη με την αξία που προσδιόρισε ο Έφορος. Στην περίπτωση αυτή και εφ΄ όσον όλα τα υπόλοιπα στοιχεία που περιλαβαίνονται στη δήλωση είναι ακριβή, η συμπληρωματική δήλωση θεωρείται ειλικρινής και δεν επιβάλλεται πρόσθετος φόρος και πρόστιμο.
Σε περίπτωση που δε θα υποβληθεί συμπληρωματική δήλωση μέσα στην προθεσμία που ορίζεται στο προηγούμενο εδάφιο ή αν τα στοιχεία που περλαβαίνονται στη δήλωση είναι ανακριβή ο προσδιορισμός της αγοραίας αξίας των ακινήτων ενεργείται σύμφωνα με όσα ορίζονται στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 73 του Ν.Δ. 118/1973 χωρίς να δεσμεύεται ο Οικονομικός Έφορος από την προσωρινή αξία που ο ίδιος προσδιόρισε.
Η διαδικασία της υποβολής συμπληρωματικής δήλωσης μπορεί να αφορά ορισμένο ή ορισμένα μόνο από τα ακίνητα που έχουν δηλωθεί».

2. Οι διατάξεις της παρ. 1 εφαρμόζονται ανάλογα και στις υποθέσεις, για τις οποίες η φορολογική υποχρέωση γεννήθηκε από 1.1.1978 ως 31.11.1981, εφ΄ όσον κατά τη δημοσίευση του παρόντος εκκρεμούν στις Οικονομικές Εφορίες και η συμπληρωματική δήλωση θα υποβληθεί μέσα σε ανατρεπτική προθεσμία έξι (6) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος.
Ο φόρος που θα προκύψει με βάση τη συμπληρωματική δήλωση μειώνεται κατά ποσοστό δέκα τα εκατό (10%).

Άρθρο 43
Πρόσθετοι φόροι
Στο άρθρο 75 του Ν.Δ. 118/1973 προσθέτεται παράγραφος 11 που έχει ως εξής:
«11. Σε περίπτωση ανακρίβειας των στοιχείων της δήλωσης με βάση τα οποία περαιώθηκε οριστικά ως ειλικρινής, συμφωνά με τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 73, επιβάλλεται και πρόσθετος φόρος, ο οποίος ορίζεται σε ποσοστό 240% (διακόσια σαράντα τα εκατό), ανεξάρτητα από το ύψος τις διαφοράς μεταξύ της αξίας που δηλώθηκε και εκείνης που οριστικά προσδιορίστηκε».

Άρθρο 44
Κέρδη από λαχεία κ.λ.π.

1. Οι παράγραφοι 1 και 3 του άρθρου 58 του Ν.Δ. 118/ 1973 αντικαθίστανται, ως εξής:
«1. Σε φόρο υποβάλλονται τα κέρδη από λαχεία, λαχειοφόρες ομολογίες και λαχειοφόρες αγορές, τα οποία προκύπτουν από κληρώσεις που γίνονται στην Ελλάδα, καθώς και τα κέρδη από τα προγνωστικά των αγώνων του ποδοσφαίρου (ΠΡΟ-ΠΟ).
Οι διατάξεις του άρθρου μόνου του Α.Ν. 225/1967 «περί απαλλαγής των εκ των Κρατικών Λαχείων κερδών, αφ΄ οιουδήποτε φόρου λαχείων, ως και του τέλους χαρτοσήμου» καταργούνται».
«3. Η φορολογική υποχρέωση, προκειμένου περί λαχείων, λαχειοφόρων αγορών και λαχειοφόρων ομολογιών, γεννιέται κατά το χρόνο της κλήρωσης και, προκειμένου περί προγνωστικών αγώνων ποδοσφαίρου κατά το χρόνο της γένεσης της αξίωσης στα κέρδη».

2. Η παράγραφος 2 του άρθρου 59 του Ν.Δ. 118/1973 αντικαθίσταται, ως εξής:
«2. Δε φορολογούνται τα κέρδη από λαχειοφόρες ομολογίες, που με ειδικούς νόμους εξαιρούνται από τη φορολογία»

3. Το πρώτο εδάφιο του άρθρου 60 του Ν.Δ. 118/1973 αντικαθίσταται, ως εξής:
«Τα κέρδη που προκύπτουν από: α) κάθε λαχειοφόρο ομολογία ή κάθε γραμμάτιο λαχείου ή λαχειοφόρου αγοράς και β) κάθε στήλη δελτίου προγνωστικών αγώνων ποδοσφαίρου (ΠΡΟ – ΠΟ), ανεξάρτητα από τον αριθμό των δικαιούχων τους, μετά την αφαίρεση αφορολόγητου ποσού είκοσι πέντε χιλιάδων (25.000) δραχμών, υποβάλλονται σε φόρο που ορίζεται σε ποσοστό δέκα τα εκατό (10%)».

4. Το άρθρο 93 του Ν.Δ. 118/1973 αντικαθίσταται, ως εξής:
«Άρθρο 93 Αρμόδιος Οικονομικός Έφορος
Για το φόρο στα κέρδη της παραγράφου 1 του άρθρου αρμόδιος είναι ο Οικονομικός Έφορος Α΄ Κεφαλαίου Αθηνών, εκτός από το φόρο στα κέρδη από τις λαχειοφόρες ομολογίες και λαχειοφόρες αγορές, για τα οποία αρμόδιος είναι ο Οικονομικός Έφορος του τόπου των κληρώσεων».
5. Το άρθρ. 94 του Ν.Δ. 118/1973 αντικαθίσταται, ως εξής:
«Άρθρο 94 Περιεχόμενο δήλωσης
Η δήλωση συντάσσεται σε έντυπο που χορηγείται δωρεάν από την Υπηρεσία. Ο τύπος και το περιεχόμενο της δήλωσης, καθώς και τα απαραίτητα έγγραφα που πρέπει να επισυναφθούν σ΄ αυτή, ορίζονται λεπτομερώς με απόφαση του Υπ. Οικονομικών, η οποία· δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως».
6. Το άρθρο 95 του Ν.Δ. 118/1973 αντικαθίσταται, ως εξής:
«Άρθρο 95 Τρόπος υποβολής δήλωσης
Η δήλωση υποβάλλεται στον αρμόδιο Οικονομικό Έφορο. Για την κατάθεση της δήλωσης και τη λοιπή γενικά διαδικασία εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις των άρθρων 69, 72 ως και 81 και 84».
7. Το άρθρο 98 του Ν.Δ. 118/1973 αντικαθίσταται εξής:
«Άρθρο 98 Ανάλογη εφαρμογή διατάξεων
Οι διατάξεις των άρθρων 91 ως και 97 εφαρμόζονται ανάλογα και προκειμένου για κέρδη από προγνωστικά αγώνων ποδοσφαίρου (ΠΡΟ – ΠΟ)».
8. Οι διατάξεις του άρθρ. 5 του Α.Ν. 598/1968 «περί ιδρύσεως οργανισμού τελέσεως ιπποδρομιών και άλλων τινών διατάξεων» αντικαθίστανται, ως εξής:
«Άρθρο 5
Οι ακαθάριστες εισπράξεις από κάθε είδους αμοιβαία στοιχήματα, με εξαίρεση το πρόσθετο αμοιβαίο στοίχημα (SWEEPSTAKES) της παραγράφου 3 του άρθρου 4, μοιράζονται ως εξής:
α) Το 10% του ποσοστού 80% αποδίδεται στο Δημόσιο και εισάγεται στον Προϋπολογισμό του Κράτους ως έσοδό του και το υπόλοιπο αυτού σ΄ αυτούς που κερδίζουν
β) Ποσοστό 5%, για έπαθλα ιπποδρομιών
γ) Ποσοστό 0,125%, στη Φίλιππο Ένωση
δ) Ποσοστό 0,50%, για το Ταμείο Πρόνοιας και Επικουρικής Ασφάλισης Προσωπικού Ιπποδρομιών (Τ.Α.Π.Ε.Α.Π.Ι.)
ε) Ποσοστό 4% στο Υπουργείο Γεωργίας για την ανάπτυξη γενικά της κτηνοτροφίας της χώρας, χωρίς να μπορεί σε καμιά περίπτωση να υπερβεί το ποσό των δραχμών 17.000.000 κάθε χρόνο».
Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής αρχίζουν να ισχύουν από την 31η Μαρτίου 1982.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄
ΔΙΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΜΜΕΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ

Άρθρο 45
Φορολογία κύκλου εργασιών

1. Σε όλες τις περιπτώσεις που επιβάλλεται φόρος κύκλου εργασιών. οι συντελεστές που ορίζονται από τις ισχύουσες διατάξεις, με την επιφύλαξη της διάταξης της επομένης παραγράφου 2, αυξάνονται:
α) από τρία τα εκατό (3%) σε τέσσερα τα εκατό (4%),
β) από τέσσερα τα εκατό (4%) σε πέντε τα εκατό (5%),
γ) από έξι τα εκατό (6%) σε οκτώ τα εκατό (8%),
δ) από επτά τα εκατό (7%) σε οκτώ τα εκατό (8%),
ε) από οκτώ τα εκατό (8%) σε δέκα τα εκατό (10%), με εξαίρεση τα φαρμακευτικά προϊόντα του κεφαλαίου 30 του ισχύοντος Δασμολογίου, τις πλάκες και ταινίες για ιατρική ή οδοντιατρική χρήση του κεφαλαίου 37 του ισχύοντος Δασμολογίου, το προπάνιο και το μίγμα προπανίου και Βουτανίου της δασμολογικής κλάσης 27.11. Α. Β και
στ) από δεκατέσσερα τα εκατό (14%)σε 15% (δεκαπέντε τα εκατό).

2. Ο συντελεστής του φόρου κύκλου εργασιών αυξάνεται σε δώδεκα τα εκατό (12%), για τα είδη που υπάγονται σε φόρο κατανάλωσης ή πολυτελείας, σύμφωνα με τις διατάξεις:
α.) της Μ. 1480/1945 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών «περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως των διατάξεων περί φόρου επί ειδών πολυτελείας», β) του Ν.Δ. 2416/1953 «περί ρυθμίσεως δασμολογικών τινών ζητημάτων και τροποποιήσεως του φόρου πολυτελείας επί των εκ του εξωτερικού εισαγομένων ειδών, γ) του άρθρου 18 τουΝ.Δ. 3394/1955 «περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως δασμολογικών και άλλων τινών διατάξεων», δ) του Ν.Δ. 3829/1958 «περί φορολογικών μέτρων αποσκοπούντων εις τον περιορισμόν της καταναλώσεως ειδών τίνων πολυτελείας», και ε) του Ν.Δ. 141/1969 «περί αυξήσεως του φόρου πολυτελείας επ΄ οινοπνευματωδών ποτών» όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 59 του Ν. 12/1975 «περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως φορολογικών και άλλων τινών συναφών διατάξεων» όπως οι διατάξεις αυτές ισχύουν.

3. Επιβάλλεται φόρος κύκλου εργασιών, με συντελεστή 10% κατά τις διατάξεις του Α.Ν. 660/1937 «περί του φόρου επί του κύκλου εργασιών», στα ακαθάριστα έσοδα:
α) των Γραφείων Γενικού Τουρισμού,
β) των επιχειρήσεων, που ασχολούνται με κάθε είδους μεσιτικές εργασίες,
γ) των λεσχών και κέντρων εκμετάλλευσης αυτομάτων μηχανικών παιγνιδιών,
δ) των επιχειρήσεων εκμετάλλευσης μπόουλινγκ,
ε) των σχεδιαστών μόδας,
στ) των γραφείων διεκπεραίωσης εμπιστευτικών γενικά υποθέσεων,
ζ) των επιχειρήσεων δακτυλογράφησης, μετάφρασης και έκδοσης φωτοαντιγράφων.
Ως ακαθάριστα έσοδα λαβαίνεται το σύνολο των ακαθάριστων εσόδων, που πραγματοποιούν οι επιχειρήσεις αυτές, χωρίς καμία έκπτωση.

4. Οι διατάξεις του εδαφίου ιγ΄ της παρ.3 του άρθρου 3 του Α.Ν. 660/1937, δεν έχουν εφαρμογή στις επιχειρήσεις της ανωτέρω παραγράφου 3 καθώς και στις λοιπές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών, που τα ακαθάριστα έσοδά τους υπάγονται στο φόρο κύκλου εργασιών, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.

5. Ως ακαθάριστα έσοδα των Τραπεζών για την επιβολή του φόρου κύκλου εργασιών της περίπτωσης β΄ του άρθρου 1 του Α.Ν. 660/1937, θεωρούνται και τα έσοδα που προέρχονται από συμπτωματικές πράξεις οι οποίες δεν συνδέονται με τραπεζικές εργασίες.

6. Η ορθή έννοια της διάταξης του εδαφίου α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του Ν.Δ. 1080/1971 «περί καταργήσεως, τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων τινών περί φόρου κύκλου εργασιών», είναι ότι ως διαφημιστικές επιχειρήσεις θεωρούνται και οι επιχειρήσεις που διαθέτουν διαφημιστικά μέσα, εφ΄ όσον με αυτά αναλαβαίνουν τη διαφήμιση και γενικά την προβολή αγαθών, υπηρεσιών και δραστηριοτήτων, ανεξάρτητα αν η εκπόνηση των σχετικών διαφημιστικών κειμένων, σχεδίων κ.τ.λ. γίνεται από τις επιχειρήσεις αυτές ή από οποιοδήποτε τρίτο.

7. Δεν επιστρέφεται ο φόρος κύκλου εργασιών, που αναλογεί στην αξία του τυχόν ακάλυπτου ποσού των πρώτων υλών, που υπήρχε την 31.12.1980 και στα προηγούμενα έτη, ως και αυτού, που δημιουργείται εφεξής από την εφαρμογή τον διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του Α.Ν. 660/ 1937 όπως ισχύουν.

Άρθρο 46
Φορολογία καπνοβιομηχανικών προϊόντων
Σημ.: όπως το άρθρο 46 Καταργήθηκε με την περ.δ` της παρ.1 του άρθρου 57 του Ν.1642/1986 περί ΦΠΑ (Α 125).

1. Στα καπνοβιομηχανικά προϊόντα (τσιγάρα, πούρα ή σιγαρίλλος, καπνός για κάπνισμα, καπνός για αναρρόφηση και καπνός για μάσημα), που καταναλώνονται στη Χώρα και παράγονται στο εσωτερικό ή εισάγονται από την αλλοδαπή, επιβάλλεται φόρος κύκλου εργασιών.

2. Ο συντελεστής του φόρου αυτού ορίζεται σε ποσοστό 4%, υπολογιζόμενος, για μεν τα τσιγάρα στην τιμή λιανικής πώλησης 1.000 τεμαχίων, για δε τα λοιπά καπνοβιομηχανικά προϊόντα, στην κατά χιλιόγραμμο τιμή λιανικής πώλησής τους, μετ΄ αφαίρεση του φόρου κύκλου εργασιών.

3. Ο παραπάνω φόρος βαρύνει την κατανάλωση και καταβάλλεται στο Δημόσιο Ταμείο, από μεν τον καπνοβιομήχανο πριν εξαχθούν τα προϊόντα από το καπνεργοστάσιο, από δε τον εισαγωγέα κατά τον εκτελωνισμό τους, μαζί με το φόρο κατανάλωσης καπνού.

4. Αρμόδιος για την εκκαθάριση, τη βεβαίωση και την πίστωση του φόρου, καθώς και την επιστροφή σε περίπτωση καταστροφής άχρηστων προϊόντων που αποσύρονται της κυκλοφορίας, είναι, για μεν τα εγχώρια ο ΄Έφορος Καπνού που ελέγχει τις εργασίες του καπνεργοστασίου, για δε τα εισαγόμενα, ο Έφορος Καπνού που εκκαθαρίζει και βεβαιώνει τον επιβαλλόμενο σ΄ αυτά φόρο κατανάλωσης καπνού.

5. Κατά παρέκκλιση των παραπάνω παρ. 3 & 4, όπου κατά τις κείμενες διατάξεις η αρμοδιότητα βεβαίωσης και είσπραξης του φόρου κατανάλωσης επί εισαγόμενων καπνικών προϊόντων ανήκει στις Τελωνειακές Αρχές, η αρμοδιότητα αυτή επεκτείνεται και στη βεβαίωση και είσπραξή του με τον παρόντα νόμο επιβαλλόμενου φ.κ.ε., κατά τα ειδικότερα οριζόμενα με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.

Άρθρο 47
Φορολογία χαρτοσήμου

1. Τα αναλογικά τέλη χαρτοσήμου, που προβλέπονται από τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 15γ και της παραγράφου 1 του άρθρου 15δ του Προεδρικού Διατάγματος της 28 Ιουλίου 1931 «περί κώδικος των νόμων περί τελών χαρτοσήμου», όπως ίσχυε, ως και της παραγρ. 25 του άρθρου 7 του Ν. 1160/1981 «περί αυξήσεως των αποδοχών των Δημοσίων Υπαλλήλων, Πολιτικών και Στρατιωτικών, των υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ., ρυθμίσεως συναφών θεμάτων, τροποποιήσεως και συμπληρώσεως φορολογικών και άλλον τινών διατάξεων», ορίζονται σε τρία τα εκατό (3%).

2. Από τη ρύθμιση της προηγούμενης παραγράφου εξαιρούνται τα τέλη που προβλέπονται από τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 15γ και της παραγράφου 1 του άρθρου 15δ του παραπάνω Προεδρικού Διατάγματος για τα τιμολόγια ή άλλα έγγραφα, που εκδίδονται στην περίπτωση πώλησης από παραγωγούς γεωργικών κ.λ.π. προϊόντων που υπόκεινται στην εισφορά υπέρ Ο.Γ.Α. κ.λ.π. του άρθρου … του Ν. 4169/1961 «περί Γεωργικών Κοινωνικών Ασφαλίσεων», όπως ισχύει, ανεξάρτητα από το αν τα έγγραφα αυτά εκδίδει ο αγοραστής ή ο πωλητής των προϊόντων παραγωγός ή ο τρίτος που πουλάει τα προϊόντα αυτά για λογαριασμό του παραγωγού.

3. Τα αναλογικά τέλη χαρτοσήμου, που προβλέπονται από μεν τις διατάξεις της παραγράφου 5 του άρθρου 153 και των παρ. 1, 2, 6 πρώτο εδάφιο, 9 και 10 του άρθρου 15ε του παραπάνω Προεδρικού Διατάγος, ορίζονται σε τρία τα εκατό (3%), από δε τις διατάξεις των παραγράφων 3 και 4 του ιδίου άρθρου σε δύο τα εκατό (2%).

4. Στο άρθρο 15 του παραπάνω Προεδρικού Διατάγματος ατπροσθέτεται παράγραφος 24, που έχει ως εξής:
«24. Σε τέλη χαρτοσήμου, ένα τα εκατό (1%) υπόκεινται οι εξοφλητικές αποδείξεις λογαριασμών κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος, ύδατος, φωταερίου, τηλεγραφημάτων, αστικών και υπεραστικών τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, ραδιοφώνων και συσκευών τηλεόρασης για οποιοδήποτε σκοπό ή χρήση, ως και οι αποδείξεις εξόφλησης λογαριασμών πελατών ξενοδοχείων και χώρων οργανωμένης κατασκήνωσης (CAMPING) και σε μισό τα εκατό (0.5%) οι αποδείξεις πληρωμής συνδρομών σε εφημερίδες, περιοδικά και κάθε άλλου είδους έντυπα.
Δεν υπόκεινται σε τέλος χαρτοσήμου:
α) οι αποδείξεις εξόφλησης των αμέσως καταβαλλομένων τελών τηλεγραφημάτων και τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και
β) οι αποδείξεις συνδρομών περιοδικών, εφημερίδων και εν γένει εντύπων, των οποίων η ετήσια συνδρομή δεν υπερβαίνει τις οκτακόσιες (800) δραχμές.
Τα τέλη χαρτοσήμου που ορίζονται στην παράγραφο αύτη καταβάλλονται κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 30 παράγρ. 1 του Προεδρικού Διατάγματος 99/1977 «περί τροποποιήσεως, συμπληρώσεως και κωδικοποιήσεως εις ενιαίον κείμενον των διατάξεων περί τηρήσεως βιβλίων και στοιχείων».
Η ισχύς της παραγράφου αυτής αρχίζει από την 1η Απριλίου 1982, πλην της περίπτωσης των αποδείξεων εξόφλησης λογαριασμών πελατών ξενοδοχείων και χώρων οργανωμένης κατασκήνωσης (CAMPING), που η ισχύς αρχίζει από 1 Ιανουαρίου 1983. Οι διατάξεις των εδαφίων στ΄ και ζ΄ της παραγράφου 1 και γ΄ και δ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 22 του Προεδρικού Διατάγματος της 28 Ιουλίου 1931 καταργούνται.

5. Οι συντελεστές της μέσης φορολογικής επιβάρυνσης από τέλη χαρτοσήμου, που ορίζονται με το άρθρο 1 του Ν.Δ. 226/1969 «περί διασφαλίσεως ίσων όρων ανταγωνισμού δια τα ελληνικά προϊόντα», όπως ίσχυαν πριν από την αύξησή τους κατά ποσοστό είκοσι τα εκατό (20%) με το άρθρο 26 του Ν. 12/1975 «περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως φορολογικών και άλλων τινών συναφών διατάξεων» και τις κοινές υπουργικές αποφάσεις, που εκδόθηκαν κατ΄ εξουσιοδότηση των διατάξεων της παραγράφου 4 του άρθρου 2 του παραπάνω Νομοθετικού Διατάγματος, αυξάνονται ως εξής:
α) Οι μέχρι ποσοστού 3% κατά μία μονάδα, β) οι άνω του ποσοστού 3% και μέχρι ποσοστού 4% κατά μία και μισή μονάδα και γ) οι άνω του ποσοστού 4% κατά δύο μονάδες.

6. Οι συντελεστές που προβλέπονται από τις διατάξεις των παραγράφων 2 και 4 του άρθρου 2 του Ν.Δ. 226/1969 ορίζονται σε 3,6 μονάδες.

7. Από τις προβλεπόμενες, από τις διατάξεις των παραγράφων 1, 5 και 6 του άρθρου αυτού αυξήσεις, εξαιρούνται:
α) τα φαρμακευτικά προϊόντα του Κεφαλαίου 30 του ισχύοντος Δασμολογίου και οι δραστικές πρώτες ύλες φαρμακοβιομηχανίας, που εισάγονται μετά από σχετική έγκριση του Κ.Ε.Ε.Φ. για την κατασκευή φαρμάκων,
β) οι πλάκες και οι ταινίες για ιατρική ή οδοντιατρική χρήση του Κεφαλαίου 37 του ισχύοντος Δασμολογίου και
γ) το προπάνιο καθώς και το μίγμα προπανίου και βουτανίου της δασμολογικής κλάσης 27.11 Α, Β.

8. Ειδικές διατάξεις, με τις οποίες προβλέπεται απαλλαγή από τα τέλη χαρτοσήμου, για τα έγγραφα και πράξεις που ορίζονται στις παραγράφους 1 ως 3 του παρόντος άρθρου, δε θίγονται.

9. Οι αποδείξεις πληρωμής δικαιωμάτων εγγραφής ή συνδρομών των μελών εργατουπαλληλικών σωματείων και ενώσεων αυτών δεν υπόκεινται σε τέλη χαρτοσήμου.
Τέλη χαρτοσήμου που οφείλονται για τις πιο πάνω αποδείξεις δεν αναζητούνται, όσα δεν έχουν καταβληθεί δεν επιστρέφονται.

Άρθρο 48
Φόροι κατανάλωσης σε είδη πολυτελείας – `Αλλοι φόροι κατανάλωσης εισφορά υπέρ Ο.Γ.Α.

1. Ο προεπιλεγμένος από το άρθρο 1 του Ν.Δ/τος 3829/1958, όπως ισχύει σήμερα, φόρος κατανάλωσης αυξάνεται από 25% σε 30% για τα παρακάτω είδη:
α. Συσκευές της δασμολογικής κλάσης 92.11 ΑΙ—ΙΙΙ, έστω και συνδυασμένες με συσκευές λήψης της δασμολογικής κλάσης 85.15 ΑΙΙΙ.
β. Μεγάφωνα και ηλεκτρικοί ενισχυτές της δασμολογικής κλάσης 85.14.
γ. Ραδιοενισχυτές της δασμολογικής κλάσης 85.15.
δ. Συσκευές τεχνητού κλίματος της δασμολογικής κλάσης 84.12 ΒΙΙ.

2. Στον πίνακα των ειδών τις παρ. 1 του άρθρου 1 του Ν.Δ/τος 3829/1958 που υπόκεινται σε φόρο κατανάλωσης προσθέτονται:
α) Οι έγχρωμες συσκευές τηλεόρασης της δασμ. κλάσης 85.15 ΑΙΙΙ μη συνδυασμένες με συσκευές της δασμ. κλάσης 92.11 ΑΙ-ΠΙ με ποσοστό φόρου 10% και
β) Οι συσκευές εγγραφής ή αναπαραγωγής των εικόνων και του ήχου στην τηλεόραση κατασκευασμένες να λειτουργούν σε συνδυασμό με δέκτη τηλεόρασης (Βίντεο), της δασμ. κλάσης 92.11Β, με ποσοστό φόρου 25%, εξαιρουμένων των προοριζομένων για τις ανάγκες των εθνικών σταθμών Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης (ΕΡΤ–ΥΕΝΕΔ). Η ισχύς της παρούσας περίπτωσης β) αρχίζει από την 17.3.82.

3. Στον προβλεπόμενο από την παράγραφο 1 του άρθρου 4 του Ν.Δ. 2416/1953 «περί ρυθμίσεως δασμολογικών τινών ζητημάτων και τροποποιήσεως του φόρου πολυτελείας επί των εκ του εξωτερικού εισαγομένων ειδών», φόρο πολυτελείας για τα «αθύρματα εν γένει», υποβάλλονται και τα μέρη, τεμάχια, και εξαρτήματα αυτών, που υπάγονται στην δασμολογική κλάση με συντελεστή φόρου 10%.

4. Στην έννοια του όρου «δέρμα» όπου αυτός αναφέρεται στον πίνακα της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του Ν.Δ. 2416/1953 περιλαμβάνονται το «φυσικό, τεχνητό ή ανασχηματισμένο δέρμα».

5. Οι περιπτώσεις αα, ββ και γγ εδάφιο πρώτο της παραγράφου 1Ε΄α) του άρθρου 11 του Ν. 4169/1961 «περί γεωργικών κοινωνικών ασφαλίσεων» αντικαθίστανται ως εξής:
«αα) Στον καφέ (άφρυχτο ή φρυγμένο) της δασμολογικής διάκρισης 09.01 Α και στα υποκατάστατα που περιέχουν καφέ σε οποιαδήποτε αναλογία της δασμολογικής διάκρισης 09.01 Γ, δραχμές είκοσι (20) ανά χιλιόγραμμο καθαρού βάρους.
ββ) Στα εκχυλίσματα, στα συμπυκνωμένα αποστάγματα του καφέ και στα υποκατάστατα αυτού που περιέχουν καφέ σε οποιαδήποτε αναλογία τας δασμολογικής διάκρισης 21.02 Α. δραχμές εκατό (100) ανά χιλιόγραμμο καθαρού βάρους.
γγ) Στο κακάο σε βαλάνους και στα θραύσματα βαλάνων ακατέργαστα ή φρυγμένα, της δασμολογικής κλάσης 18.01 20 (δραχμές είκοσι) ανά χιλιόγραμμο καθαρού βάρους».

6. Στην προβλεπόμενη από την παράγραφο 1Ζ΄α) του άρθρου 11 του Ν. 4169/1961 «περί γεωργικών κοινωνικών ασφαλίσεων» εισφορά υπέρ Ο.Γ.Α. υποβάλλονται και τα παρακάτω είδη:
«Υφάσματα πλεκτά, όχι ελαστικά, ούτε συνδυασμένα με καουτσούκ από μέταξα ή γνάφαλα μέταξας αμιγή ή σύμμικτα, της δασμολογικής κλάσης 60.01».
«Εσωτερικά και εξωτερικά ενδύματα πλεκτά, όχι ελαστικά, ούτε συνδυασμένα με καουτσούκ, από μέταξα, ή γνάφαλα μέταξας, σύμμικτα ή αμιγή των δασμολογικών κλάσεων 60.04 και 60.05».
«Εξωτερικά ενδύματα από μέταξα, ή γνάφαλα μέταξας, αμιγή η σύμμικτα των δασμολογικών κλάσεων 61.01 και 61.02».
«Κλινοσκεπάσματα, οθόναι κλίνης, τραπέζης, παραπετάσματα εν γένει και άλλα είδη επίπλωσης, από μέταξα ή γνάφαλα μέταξας, αμιγή ή σύμμικτα, των δασμολογικών κλάσεων 62.01 και 62.02».

7. Ο φόρος κατανάλωσης, που προβλέπεται για τα είδη που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 3 του άρθρου 57 του Ν. 12/1973 «περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως φορολογικών και άλλων τινών συναφών διατάξεων», αυξάνεται αντίστοιχα από οκτώ (8) σε δεκαέξι (16) δραχμές και από έξι (6) σε δώδεκα (12) δραχμές κατά χιλιόγραμμο καθαρού βάρους.

8. Σε φόρο κατανάλωσης δραχμών δεκαέξι (16) ανά χιλιόγραμμο καθαρού βάρους, υποβάλλεται και τα παρασκευάσματα και λοιπά είδη της δασμολογικής κλάσης 38.14, εφ΄όσον τελωνίζονται για ανάλωση και προορίζονται να βελτιώσουν τα λιπαντικά της δασμολογικής διάκρισης 27.10 ΓΙΙΙ.

Άρθρο 49
Φορολογία κατανάλωσης βύνης

1. α) Ο φόρος κατανάλωσης , που επιβάλλεται στη βύνη σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2963/1922, όπως αυτός τροποποιήθηκε με το Ν.Δ. της 29 Δεκεμβρίου 1923 και με άλλες νεώτερες διατάξεις, αυξάνεται σε δραχμές εξήντα έξικαιπενήντα λεπτά (66,50) κατά χιλιόγραμμο βύνης.
β) Η κατά το άρθρο 11 παραγρ. 1 εδάφ. ΣΤ του Ν. 4169/1961 «περί Γεωργικών Κοινωνικών Ασφαλίσεων» εισφορά στο ζύθο ορίζεται σε δραχμές δέκα και πενήντα λεπτά (10.50) κατά χιλ/μο βύνης εγχώριας και αλλοδαπής προέλευσης.

2. Η βύνη, που αναλογεί στο ζύθο που καταμετρήθηκε στα πρατήρια των ζυθοποιείων, υπολογίζεται με βάση την αναλογία της βύνης σε ζύθο, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της χημικής ανάλυσης των αντιστοίχων δειγμάτων ζύθου, που έχουν ληφθεί στα ζυθοποιεία την ημέρα καταμέτρησης.

3. α) Κατά την εισαγωγή του ζύθου επιβάλλεται φόρος κατανάλωσης βύνης και εισφορά υπέρ Ο.Γ.Α., που ισχύει στη βύνη που αναλογεί στον εισαγόμενο ζύθο.
β) Κατά τη διάθεση στην εσωτερική αγορά ο ζύθος αλλοδαπής προέλευσης επισημαίνεται όπως και ο ελληνικός ζύθος. Για τα στοιχεία, που θα λείπουν από την επισήμανση της συσκευασίας του ζύθου και για την αναγραφή της επωνυμίας του εξαγωγέα ή εμπορικού αντιπροσώπου με τη διεύθυνσή των, μπορεί να επικολλάται πρόσθετο επίσημα.

4. Με αποφάσεις του Υπ. Οικονομικών:
α) Ρυθμίζονται θέματα που προκύπτουν κατά την εφαρμογή των παραγρ. 1 και 2 του άρθρου αυτού.
β) Καθορίζεται η διαδικασία προσδιορισμού της βύνης, που αναλογεί στο ζύθο που εισάγεται

Άρθρο 50
Φορολογία κατανάλωσης οινοπνεύματος

1. Ο φόρος κατανάλωσης οινοπνεύματος που επιβάλλεται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1 και 2 του Κώδικα των Νόμων «περί Φορολογίας Οινοπνεύματος», όπως οι διατάξεις αυτές τροποποιήθηκαν με το άρθρο 1 του Νομοθετικού Διατάγματος 4358/1964, ορίζεται ως εξής:
α. Για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρου εγχώριου οιν/ματος δραχμές (60) εξήντα.
β. Για κάθε χιλ/μο άνυδρου εγχώριου αποστάγματος οίνου δραχμές (30) τριάντα.
γ. Για κάθε χιλ/μο άνυδρου εγχώριου οινοπνεύματος που προορίζεται για την παρασκευή οίνων ελεγχόμενης ονομασίας προέλευσης, δραχμές (30) τριάντα.
δ. Για το οινόπνευμα, που σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα των Νόμων «περί Φορολογίας του Οινοπνεύματος» μετουσιώνεται κατά τρόπο ώστε να μη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πόση, μυρεψία ή φαρμακευτική χρήση και καταναλώνεται μέσα στο Κράτος, για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρου οινοπνεύματος δραχμές (6) έξι.

2. Για το οινόπνευμα ή οινοπνευματικά προϊόντα που εισάγονται από το εξωτερικό, ο κατά την παράγραφο 1 φόρος ορίζεται:
α) Για οινόπνευμα κάθε δύναμης φόρος κατανάλωσης δραχμές 60 (εξήντα) κατά χιλ/μο άνυδρου οιν/ματος.
β) Για οινοπνευματώδη ποτά ή χημικά προϊόντα ή φαρμακευτικά ή βιομηχανικά φόρος κατανάλωσης δραχμές (60) εξήντα για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρου οινοπνεύματος που περιέχουν.
γ) Οι οίνοι που εισάγονται από το εξωτερικό και έχουν οινοπνευματικό βαθμό πάνω από 12 καταβάλλουν, για το οινόπνευμα που περιέχουν πάνω από τον οινοπνευματικό βαθμό 12, φόρο κατανάλωσης δραχμές (60) εξήντα για κάθε χιλ/μο άνυδρου οινοπνεύματος.

Άρθρο 51
Φορολογητέα αξία κατά την εισαγωγή
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ με το άρθρο 15 περ. Α9. του Ν. 1477/1984, ΦΕΚ Α 144, από 2/7/1984.

1. Με επιφύλαξη των διατάξεων της παρ. 3 του άρθρου 1 του Ν. 363/1976 ((περί διαρρυθμίσεως των επί των αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσεως επιβαλλομένων φόρων», καθώς και των διατάξεων της παραγράφου 2 του παρόντος, για τη διαμόρφωση της φορολογητέας αξίας κάθε φορολογικής επιβάρυνσης υπέρ Δημοσίου ή Τρίτων, που επιβάλλεται κατά την εισαγωγή, λαβαίνεται σαν βάση ή δασμολογητέα αξία των εισαγομένων εμπορευμάτων, όπως προσδιορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 398/1976 «περί δασμολογητέας αξίας των εμπορευμάτων «πλην του άρθρ. 9 παρ. 2β, 3, 4, 5 και 6 και του άρθρου· 15 του Νόμου αυτού, τα οποία καταργούνται με τον παρόντα Νόμο, προσαυξανόμενη κατά το ποσοστό της παραγρ. 4. που αντιπροσωπεύει τα συνήθη κατά κατηγορίες αγαθών έξοδα διαφημίσεων, εκθέσεων, παροχής εγγυήσεων και συναφή έξοδα αναφορικά με την προώθηση των πωλήσεων στο εσωτερικό της Χώρας (έξοδα μάρκετινγκ).

2. Η φορολογητέα αξία των εισπραττομένων στα Τελωνεία φορολογιών που ορίζονται από τις παρακάτω διατάξεις διαμορφώνεται με βάση τη δασμολογητέα αξία της παραγράφου 1, χωρίς την προβλεπόμενη από αυτή προσαύξηση για έξοδα μάρκετινγκ.
α) Του Ν.Δ. 3883/1958 «περί μειώσεως της προσθέτου φορολογίας του άρθρου 8 του Α.Ν. 788/1948 και επεκτάσεως ταύτης επί πάντων των εκ του εξωτερικού εισαγομένων εις την Χώραν εμπορευμάτων».
β) Του άρθρου 17, όπως ισχύει σήμερα, του Ν.Δ. 3092/ 1954 «περί συμπληρώσεως και τροποποιήσεως διατάξεων των περί Τελωνειακού Δασμολογίου νόμων και περί άλλων τινών διατάξεων» και
γ) Της κατά εξουσιοδότηση του Α.Ν. 1326/1938 εκδοθείσης υπ.αριθ. 25323/31.8.1960 κοινής αποφάσεως των Υπ. Οικονομικών και Εμπορίου περί επιβολής εισφοράς για την προώθηση του εξαγωγικού εμπορίου

3. Όπου η ισχύουσα φορολογική νομοθεσία κατά την εισαγωγή προβλέπει διαμόρφωση της φορολογητέας αξίας με συνυπολογισμό διαφόρων στοιχείων, μεταξύ των οποίων και η δασμολογητέα αξία, σαν τέτοια νοείται η κατά την παραπάνω παράγραφο 1 προσαυξημένη δασμολογητέα αξία.

4. Το ποσοστό προσαύξησης της δασμολογητέας αξίας, που προβλέπεται από την παράγραφο 1, ορίζεται ως κατωτέρω κατά τις διακρίσεις σε Τμήματα, Κεφάλαια και Δασμολογικές Κλάσεις του Δασμολογίου:

1. Από 1 Μαΐου 1982 καταργείται ο φόρος δημοσίων θεαμάτων και η εισφορά υπέρ του Εθνικού Οργανισμού Πρόνοιας που επιβάλλεται στα εισιτήρια του Θεάτρου Πρόζας, του Μουσικού Θεάτρου, του Μελοδράματος, του Θεάτρου Σκιών, του Κουκλοθέατρου και κάθε είδους παιδικού θεάτρου

2. Η περίπτωσηΓ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του Ν. 3279/1955 «περί διαρρυθμίσεως της φορολογίας δημοσίων θεαμάτων» όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«Γ΄. Για τους κινηματογράφους που λειτουργούν:
α) στις περιφέρειες της πρώην Διοίκησης Πρωτεύουσας και Θεσσαλονίκης:
αα) Για τις πρώτες τριάντα χιλιάδες (30.000) εισιτήρια το χρόνο, σε ποσοστό· είκοσι ένα τα εκατό (21%) για τιμή εισιτηρίου μέχρι είκοσι πέντε (25) δραχμές και είκοσι πέντε τα εκατό (25%) για το επιπλέον ποσό.
αβ) Για τα εισιτήρια από τριάντα χιλιάδες ένα (30.001) και πάνω σε 24% (είκοσι τέσσερα τα εκατό) για τιμή εισιτηρίου μέχρι είκοσι πέντε (25) δραχμές και είκοσι εφτά τα εκατό (27%) για το επιπλέον ποσό.
β) Στις περιφέρειες της λοιπής χώρας:
βα) Για τις πρώτες τριάντα χιλιάδες (30.000) εισιτήρια το χρόνο, σε ποσοστό δέκα εφτά τα εκατό (17%) για τιμή εισιτηρίου μέχρι είκοσι πέντε (25) δραχμές και είκοσι τα εκατό (20%) για το επιπλέον ποσό.
ββ) Για τα εισιτήρια από τριάντα χιλιάδες ένα (30.001) και πάνω σε είκοσι τα εκατό (20%) για τιμή εισιτήριου μέχρι είκοσι πέντε (25) δραχμές και είκοσι δύο τα εκατό (22%) για το επιπλέον ποσό.
Ο φόρος δημόσιων θεαμάτων υπολογίζεται στην τιμή του εισιτήριου που απομένει μετά την αφαίρεση του αφορολόγητου ορίου και όλων των φόρων, εισφορών, τελών ή δικαιωμάτων υπέρ τρίτων που εισπράττονται μαζί με το φόρο και με βάση τους ονομαστικούς συντελεστές που ισχύουν.
Η διαφορά του φόρου που προκύπτει από την εφαρμογή των μειωμένων συντελεστών των περιπτώσεων (αα) και (βα) αποτελεί αποκλειστικό δικαίωμα των εκμεταλλευτών κινηματογραφικών αιθουσών και εμφανίζεται χωριστά σε κάθε εισιτήριο.

3. Ποσοστό φόρου ίσο με πέντε τα εκατό (5%) από την τιμή πώλησης κάθε εισιτηρίου των κινηματογράφων, απαλλάσσεται από το φόρο δημοσίων θεαμάτων και από κάθε φόρο, εισφορά, τέλος ή δικαίωμα υπέρ τρίτου.
Το ποσό αυτό δε μπορεί να είναι μικρότερο από δυο και μισή (2,50) ούτε μεγαλύτερο από τέσσερις (4) δραχμές κατά εισιτήριο.

Άρθρο 52α
Ειδικό τέλος πετρελαιοκίνητων επιβατικών αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης

1. Σε περίπτωση κυκλοφορίας πετρελαιοκίνητου επιβατικού αυτοκινήτου Δημόσιας χρήσης που προέρχεται από αγορά μαζί με την άδεια, δεν οφείλεται το ειδικό τέλος του άρθρου 2 Ν. 1108/1980, εφ΄ όσον έχει καταβληθεί από τον πωλητή ή άλλο προκάτοχο.
Επίσης δεν οφείλεται το ίδιο ειδικό τέλος σε περίπτωση που μπαίνει σε κυκλοφορία πετρελαιοκίνητο επιβατικό αυτοκίνητο δημόσιας χρήσης σε αντικατάσταση άλλου, επίσης πετρελαιοκίνητου, εφ΄ όσον το τέλος αυτό έχει καταβληθεί από τον ίδιο ιδιοκτήτη και για το ίδιο αυτοκίνητο που αντικαθιστά ή από τον πωλητή ή άλλον προκάτοχο, αν προέρχεται από αγορά μαζί με την άδεια κυκλοφορίας.

2. Σε περίπτωση που το ειδικό τέλος έχει καταβληθεί χωρίς να οφείλεται σύμφωνα με την παρ. 1 του παρόντος, επιστρέφεται μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου.

Άρθρο 53
Κατάργηση απαλλαγών
Καταργούνται οι απαλλαγές από δασμούς, φόρους, τέλη και εισφορές για το Δημόσιο ή Τρίτους, που προβλέπονται από τις ισχύουσες διατάξεις για τα καύσιμα και λιπαντικά, που προμηθεύονται τα ιδιωτικής χρήσης, με ξένη σημαία πλοία θαλάσσιας αναψυχής και περιήγησης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄
ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Άρθρο 54
Υπολογισμός διορθωτικού ποσού πολυθεσιτών
Σε περίπτωση που ο υπάλληλος κατέχει περισσότερες από μία θέσεις, ως αποδοχές για τον υπολογισμό του διορθωτικού ποσού της αριθ. 9019/295/25.1.1982 απόφασης του Υπουργού των Οικονομικών (ΦΕΚ 36/Β/28.1.1982) παίρνονται υπόψη το σύνολο των αποδοχών της παραγρ. 3 του Κεφ. 1 της απόφασης αυτής, που συγκεντρώνει ο υπάλληλος απ΄ όλες τις θέσεις τις οποίες (αποδοχές και θέσεις) έχει υποχρέωση να δηλώνει, με υπεύθυνη δήλωση, στην εκκαθάριση των αποδοχών της κύριας θέσης του, από την οποία θα παίρνει και το διορθωτικό ποσό, αν δικαιούται.
Το ίδιο ισχύει και για υπαλλήλους που παίρνουν και σύνταξη, είτε από το Δημόσιο, είτε από οποιαδήποτε άλλη πηγή.
Η ισχύς του παρόντος άρθρου αρχίζει από τότε που ισχύουν η αριθ. 9019/295/25.1.1982 απόφαση του Υπ. Οικονομικών.

Άρθρο 55
Κύρωση υπουργικών αποφάσεων
Κυρώνονται και έχουν ισχύ νόμου οι ακόλουθες αποφάσεις
Α) Από τότε που εκδόθηκε η 70025/1929/5.6.1979 απόφαση του Υπουργού των Οικονομικών «περί εσόδων παραστάσεως Μελών Υπουργικού Συμβουλίου που έχει ως εξής:
«ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Έχοντας υπόψη:
Τις διατάξεις του Ζ΄ Ψηφίσματος της 13/18 Φεβρουαρίου 1975 «περί καταργήσεως των εις τους βουλευτάς αναγνωριζομένων ατελειών και ρυθμίσεως θεμάτων αναφερομένων εις τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου και τους βουλευτάς»
Αποφασίζουμε:
Ορίζουμε από την 1η Ιουνίου 1979 τα έξοδα παραστάσεως τα αναφερόμενα στο άρθρο 6 του ψηφίσματος της 13/18 Φεβρουαρίου 1975 σε ποσοστά επί της εκάστοτε Βουλευτικής αποζημιώσεως ως εξής:
1. Εις τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου που έχουν την ιδιότητα του Βουλευτού:
α) Εις τον Πρόεδρον της Κυβερνήσεως και εις τον Πρόεδρον της Βουλής σε 40%.
β) Εις τον Αντιπρόεδρον της Κυβερνήσεως σε 30%
γ) Εις τους Υπουργούς, τους Υφυπουργούς σε 20%
2. Εις τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου που δεν έχουν την ιδιότητα του Βουλευτού, τα παραπάνω ποσοστά μειωμένα στο 1/2.
3. Εις τον Αρχηγό της μείζονος Αντιπολιτεύσεως καταβάλλονται τα έξοδα παραστάσεως του Αντιπροέδρου της Κυβερνήσεως.
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και να κυρωθεί με Νόμο.
Ο Υπουργός Οικονομικών
ΑΘΑΝ. ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
Β) Από της δημοσιεύσεώς της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, η Δ2/Α/23991/9420/16.6.1980 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Συγκοινωνιών «περί αναπροσαρμογής του μηνιαίου επιδόματος θέσεως του Κλάδου Ελεγκτών Εναερίου Κυκλοφορίας της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας», που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 553/Β/26.6.1980
Γ) Από 1 Ιανουαρίου 1981, η 30085/852/11.3.1981 απόφαση του Υπουργού των Οικονομικών, «περί εξισώσεως του προσωρινού προσωπικού επιδόματος των Μηχανικών κλπ.», που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 167/Β/20.3.1981.
Δ) Από τότε που εκδόθηκε η 74454/ΙΙΙ-1/1.6.1981 απόφαση του Υπουργού των Οικονομικών «περί επιδόματος διαχειριστικών λαθών», η οποία έχει ως εξής:
«ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις των άρθρον 11 και 65 του Ν. Δ/τος 321/1969 «περί κώδικος Δημοσίου Λογιστικού» δια των οποίων ανατέθηκε η είσπραξη των Δημοσίων Εσόδων και η πληρωμή των εξόδων του Κράτους, ως και η διαχείριση των ενσήμων, αξιών και παντός υλικού στα Δημόσια Ταμεία.
2. Τις διατάξεις των άρθρων 68 και 69 του Ν. Δ/τος 321/1969, δια των οποίων ορίζεται η υποχρέωση υποβολής στοιχείων της διαχειρίσεως των Ταμειακών υπολόγων εις το Ελεγκτικό Συνέδριο.
3. Τις διατάξεις του άρθρου 70 του Ν. Δ/τος 321/1969 δια των οποίων ορίζεται η προσωπική και εις ολόκληρον ευθύνη των Διευθυντών των Δημοσίων Ταμείων για κάθε έλλειμμα στην διαχείριση χρηματικού και υλικού.
4. Τις διατάξεις των άρθρων 24 και 25 του Π. Δ/τος 774/1980 «περί Οργανισμού του Ελεγκτικού Συνεδρίου» δια των οποίων ορίζεται η υποβολή μηνιαίων και ετησίων Λογαριασμών των Ταμειακών υπολόγων.
5. Τις διατάξεις του άρθρου 260 του Π.Δ/τος 636/ 1977 «περί διαρθρώσεως του Υπουργείου Οικονομικών και Υπηρεσιών αυτού δια των οποίων ανατέθηκε η άσκηση εποπτείας και ελέγχου των Δημοσίων Ταμείων, εις τους Επιθεωρητάς Δημοσίων Διαχειρίσεων.
6. Τις διατάξεις του Κεφαλαίου Β΄ του Β. Δ/τος 757/ 1969 «περί Οργανισμού των Δημοσίων Ταμείων» δια των οποίων ορίζονται τα καθήκοντα του Προσωπικού της Ταμειακής Υπηρεσίας.
7. Τις διατάξεις του Κεφαλαίου Ζ΄ των άρθρων 150 – 156 του Β. Δ/τος 757/1969 δια των οποίων ορίζεται η ευθύνη των Ταμειακών υπολόγων και Ταμειακών εν γένει υπαλλήλων.
8. Τις διατάξεις του άρθρου 2 παράγραφος 4 εδάφιον α΄ του Π. Δ/τος 904/1978 «περί καθορισμού των διατηρητέων επιδομάτων υπό ενίων κατηγοριών δημοσίων υπαλλήλων εν γένει, πολιτικών και στρατιωτικών και υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ., ως και του τρόπου υπολογισμού τούτων.
9. Την ανάγκη ενιαίας ρυθμίσεως της καταβολής του επιδόματος διαχειριστικών λαθών εις όλους τους υπαλλήλους του Ελεγκτικού Κλάδου του Γ.Λ. Κράτους, προς αντιμετώπιση του κινδύνου λόγω ελλείμματος στην διαχείριση ή εξ άλλου οιουδήποτε λόγου κατά την διενέργεια άλλων διαχειριστικών πράξεων, ως και εκ της ειδικής ευθύνης την οποία έχουν πάντες ανεξαιρέτως οι ταμειακοί υπάλληλοι υποχρεούμενοι στην ανόρθωση πάσης ζημίας του Δημοσίου.
Αποφασίζουμε:
Ορίζουμε ότι, το υπό της παρ. 4 του άρθρου 2 του Π. Δ/τος 904/1978 «περί καθορισμού των διατηρητέων επιδομάτων υπό ενίων κατηγοριών δημοσίων υπαλλήλων εν γένει, πολιτικών και στρατιωτικών και υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. ως και του τρόπου υπολογισμού τούτων», επίδομα διαχειριστικών λαθών, καταβάλλεται ανεξαιρέτως στους υπαλλήλους του Ελεγκτικού Κλάδου του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, πλην των τοιούτων των κλάδων ΣΕ4 εργατών και ΣΕ6 καθαριστριών.
Το επίδομα χορηγείται εις ποσοστόν 10% επί του εκάστοτε δασικού μηνιαίου μισθού του 6ου βαθμού της κλίμακας της διοικητικής ιεραρχίας.
Το εδάφιον α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 2 του Π. Δ/τος 904/1978 καταργείται.
Επίδομα διαχειριστικών λαθών που καταβλήθηκε σε υπαλλήλους του Ελεγκτικού Κλάδου του Γ.Λ. Κράτους δεν αναζητείται.
Η απόφαση αυτή να κυρωθεί νομοθετικά.
Ο Υπουργός
Μ. ΕΒΕΡΤ
Ε) Από τότε που εκδόθηκε η 118926/3151/28.9.1981 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Δημοσίας Τάξεως και Εμπορικής Ναυτιλίας «περί χορηγήσεως ειδικής αποζημιώσεως στα όργανα των Σωμάτων Ασφαλείας κατά την περίοδο των Βουλευτικών εκλογών της 18/10/1981 ως και στα όργανα του Λιμενικού Σώματος», η οποία έχει ως εξής:
«ΑΠΟΦΑΣΗ
Οι Υπουργοί
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ, ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ
Έχοντες υπόψη το γεγονός της εκτάκτου και εντατικής απασχολήσεως των εν θέματι οργάνων κατά την εις αυτό μνημονευομένη περίοδο για την τήρηση της τάξεως κλπ.
Αποφασίζουμε:
1. Εγκρίνουμε την χορήγηση εφ΄ άπαξ αμοιβής στα όργανα της Χωρ/κης, Αστυνομίας Πόλεων και Πυροσβεστικού Σώματος και στα όργανα του Λιμενικού Σώματος. Για την έκτακτη απασχόλησή τους κατά την περίοδο των βουλευτικών εκλογών της 18ης Οκτωβρίου 1981 εκ δέκα χιλιάδων (10.000) δραχμών κατ΄ άτομο.
2. Δικαιούχοι της εν λόγω αμοιβής τυγχάνουν οι εν ενεργεία Αξιωματικοί και οπλίτες της Χωροφυλακής, ως και οι Δόκιμοι Αξ/κοί, Υπαξ/κοί και Χωρ/κες και οι προς αυτούς αντιστοιχούντες της Αστυνομίας Πόλεων, του Λιμενικού Σώματος και του Πυροσβεστικού Σώματος, συμπεριλαμβανομένων και των εφέδρων Χωρ/κής και Λιμενικού Σώματος
3. Η αμοιβή αυτή δεν υπόκειται σε κρατήσεις και θα χορηγηθεί με τις αποδοχές του μηνός Οκτωβρίου 1981, η δε δαπάνη θα βαρύνει τον Τακτικό Πρ/σμο του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως και Εμπορικής Ναυτιλίας.
4. Η παρούσα δεν έχει εφαρμογή για τους τελούντες στις καταστάσεις της πολεμικής και μονίμου διαθεσιμότητος ή σε άλλη κατάσταση, ένεκα της οποίας δεν εξετέλεσαν υπηρεσίας.
5. Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και να κυρωθεί δια νόμου.
Οι Υπουργοί Οικονομικών
Μ. ΕΒΕΡΤ

Δημ. Τάξεως
Ι. ΚΑΤΣΑΔΗΜΑΣ
Εμπορικής Ναυτιλίας
Ι. ΦΙΚΙΩΡΗΣ
ΣΤ) Από την 1η Δεκεμβρίου 1981 ή 14868.Φ.012.5/58/27.11.1981 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Δημοσίας Τάξεως «Για την καθιέρωση αποζημίωσης για το προσωπικό του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως και των Υπηρεσιών αυτού που θα εργάζεται πλέον του 5νθημέρου την εβδομάδα», η οποία έχει ως έξης:
«ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
Έχοντας υπόψη:
α) Την υπ΄ άριθ. 14867.Φ.012.5/57/27.11.81 απόφαση των Υπ. Προεδρίας Κυβερνήσεως και Δημοσίας Τάξεως «για την καθιέρωση 5νθήμερης εβδομάδας εργασίας επί του εν γένει προσωπικού και Υπηρεσιών του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως και επί των Αγροφυλάκων και Αρχιφυλάκων Αγροφυλακής».
β) Την ιδιοτυπία των συνθηκών λειτουργίας των Υπηρεσιών των Σωμάτων Ασφαλείας, η οποία επιβάλλει την απασχόληση ορισμένου προσωπικού αυτών πέραν του 5νθήμερου
την εβδομάδα, αποφασίζουμε :
Άρθρο μόνο
1. Χορηγείται ειδική αποζημίωση χιλίων (1.000) δραχμών για κάθε ημέρα απασχόλησης πλέον του 5νθημέρου την εβδομάδα, σε όσο προσωπικό των Σωμάτων Χωροφυλακής, Αστυνομίας Πόλεων και Πυροσβεστικού, καθώς και σε όσους Αγροφυλακές και Αρχιφύλακες Αγροφυλακής θα εργάζονται πέραν των 5 (πέντε) ημερών την εβδομάδα, λόγω της ιδιοτυπίας των συνθηκών λειτουργίας των Υπηρεσιών στις οποίες ανήκουν:
2. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής της απόφασης αυτής ρυθμίζονται: με διαταγή του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως.
Η παρούσα ισχύει από 1.12.1981, θα δημοσιευθεί δε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και θα κυρωθεί με νόμο με τη φροντίδα του Υπουργείου Οικονομικών.

Οι Υπουργοί

Οικονομικών
Δημοσίας Τάξεως
ΜΑΝ. ΔΡΕΤΤΑΚΗΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΗΣ

Ζ) Από τότε που εκδόθηκε, η 176094/4247/30.12.1981 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Δημοσίας Τάξεως «περί καταβολής παγίας αποζημιώσεως ημερών έκτος έδρας πρώτου εξαμήνου 1977, υπό μορφή ειδικού επιδόματος στο προσωπικό της Χωροφυλακής, της Αστυνομίας Πόλεων και του Πυροσβεστικού Σώματος», η οποία έχει
ως εξής :
«ΑΠΟΦΑΣΗ
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
Έχοντας υπόψη :
α) Το άρθρο 13 του Ν. 283/1976 βάσει του οποίου χορηγήθηκε στους στρατιωτικούς των Ενόπλων Δυνάμεων παγία αποζημίωση ημερών εκτός έδρας υπό μορφή ειδικού επιδόματος.
β) Το άρθρο 3 του Ν. 617/1977 «περί επεκτάσεως των διατάξεων του Ν.Δ. 334/1969 «περί των οδοιπορικών του Στρατιωτικού προσωπικού» και επί του προσωπικού των Σωμάτων Χωροφυλακής, Αστυνομίας Πόλεων και Πυροσβεστικού Σώματος και άλλων τινών διατάξεων».
γ) Το άρθρο 1 του Α.Ν. 790/1937 «περί οδοιπορικών εξόδων Στρατιωτικών Χωροφυλακής».
δ) Την υπ΄ αριθ. 1421/1980 Απόφαση του Αρείου Πάγου η οποία έκρινε ότι προκείμενου περί οδοιπορικών εξόδων των στρατιωτικών της Χωροφυλακής, έχουν εφαρμογή όλες οι διατάξεις νόμων, που ισχύουν για το λοιπό στράτευμακαι ως εκ τούτου βάσει της Αποφάσεως αυτής έγινε δεκτή αγωγή Αξ/κού ε.α. της Χωρ/κης για την καταβολή σ΄ αυτόν αναδρομικώς (από την 1.3.1976 και εφεξής) της παγίας αποζημιώσεως; υπό μορφή ειδικού επιδόματος του άρθρου 13 του Ν. 283/1976, που χορηγήθηκε στους στρατιωτικούς των Ε.Δ.
ε) Το γεγονός ότι οι βασικοί μηνιαίοι μισθοί και τα διάφορα επιδόματα του προσωπικού κατά δασμούς, της Αστυνομίας Πόλεων και του Πυροσβεστικού Σώματος έχουν οριστεί ίσα με τις εκάστοτε αποδοχές και επιδόματα των αντιστοίχων βαθμών του προσωπικού της Χωροφυλακής, και
στ) Τους λόγους ίσης μεταχειρίσεως και χρηστής διοικήσεως που πρέπει να διακρίνουν την Πολιτεία έναντι των Δημοσίων Υπαλλήλων εν γένει που την υπηρετούν και μάλιστα ως προς τις παρεχόμενες αποζημιώσεις για τις προσφερόμενες απ΄ αυτούς υπηρεσίες, αποφασίζουμε:
1. Χορηγούμε στο προσωπικό της Χωροφυλακής, της Αστυνομίας Πόλεων και του Πυροσβεστικού Σώματος από 1.1.1977 έως 30.6.1977 την παγία αποζημίωση ημερών εκτός έδρας, υπό μορφή επιδόματος του άρθρου 13 του Ν. 283/1976.
2. Το επίδομα αυτό απαλλάσσεται κάθε κρατήσεως υπέρ του Δημοσίου και τρίτων, υποκείμενο μόνο στην κράτηση στην οποία υπόκειτο η παραπάνω πάγια αποζημίωση.
3. Η απόφαση αυτή με μέριμνα του Υπουργείου Οικονομικών θα κυρωθεί με διάταξη νόμου.
Οι Υπουργοί

Οικονομικών
Δημοσίας Τάξεως
ΜΑΝΩΛΗΣ ΔΡΕΤΤΑΚΗΣ
ΓΙΑΝ. ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΗΣ

Η) Από τότε που εκδόθηκε η 156503/3870/12.1.19 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Δημοσίας Τάξεως «περί χορηγήσεως ειδικής αποζημίωσης στους Αρχιφύλακες και Αγροφύλακες της Αγροφυλακής κατά τη περίοδο των Βουλευτικών Εκλογών της 18.10.81)» η οποία έχει ως εξής:
«ΑΠΟΦΑΣΗ
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
Έχοντας υπόψη το γεγονός της έκτακτης απασχόλησης του εν θέματι προσωπικού κατά την εις αυτό μνημονευομένη περίοδο αποφασίζουμε:
1. Εγκρίνουμε τη χορήγηση εφ΄ άπαξ αμοιβής Αρχιφύλακες και Αγροφύλακες της Αγροφυλακής για την έκτακτη απασχόλησή τους κατά την περίοδο των Βουλευτικών Εκλογών της 18ης Οκτωβρίου 1981, εκ 3.000 (τριών χιλιάδων) δραχμών κατ΄ άτομο.
2. Η αμοιβή αυτή δεν υπόκειται σε κρατήσεις, ή δε δαπάνη θα βαρύνει τον τακτικό Προυπ/σμό του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως.
3. Η παρούσα δεν έχει εφαρμογή για όσους δεν εξετέλεσαν υπηρεσία.
4. Η απόφαση αυτή να δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και να κυρωθεί δια νόμου.
Οι Υπουργοί

Οικονομικών
Δημοσίας Τάξεως
ΕΜΜΑΝ. ΔΡΕΤΤΑΚΗΣ
Γ. Π. ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΗΣ

Θ) Από τότε που ίσχυσε, ή 164721/4033/12.1.1982 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εμπορικής Ναυτιλίας «Για την καθιέρωση αποζημίωσης στο προσωπικό του Λιμενικού Σώματος που θα εργάζεται πλέον του 5νθημέρου την εβδομάδα» η οποία έχει ως εξής:
«ΑΠΟΦΑΣΗ
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ
Έχοντας υπόψη:
α) Τις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 2 της από 29.12.1980 πράξεως νομοθετικού περιεχομένου του Προέδρου της Δημοκρατίας «περί καθιερώσεως πενθημέρου εβδομάδος εργασίας των Δημοσίων εν γένει Υπηρεσιών και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων» (ΦΕΚ 299/Α/1980), η οποία κυρώθηκε με το Νόμο 1157 του 1981.
β) Την υπ΄ αρθ. 80015/127/81 από 23.1.1981 απόφαση των Υπουργών Προεδρίας Κυβερνήσεως και Εμπορικής Ναυτιλίας «περί καθιερώσεως 5νθημερης εβδομάδας εργασίας στις Δημόσιες Σχολές Εμπορικού Ναυτικού» (ΦΕΚ. 109Β/1981).
γ) Την υπ΄ αριθ. 122004/38/81 από 1.7.1981 απόφαση των Υπουργών Προεδρίας Κυβερνήσεως και Εμπορικής Ναυτιλίας «περί καθιερώσεως 5νθημέρου εβδομάδας εργασίας στις Σχολές Λιμενικού Σώματος (ΦΕΚ. 426/Β΄/81).
δ) Την 10195/82 από 8.1.82 απόφαση των Υπουργών Προεδρίας Κυβερνήσεως και Εμπορικής Ναυτιλίας « για την καθιέρωση 5νθήμερης εβδομάδας εργασίας στο προσωπικό των Λιμενικών Αρχών».
ε) Την ιδιοτυπία των συνθηκών λειτουργίας των Υπηρεσιών του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, η οποία επιβάλλει την απασχόληση ορισμένου προσωπικού αυτών, πέραν του 5νθημέρου την εβδομάδα, αποφασίζουμε:
Άρθρο μόνο.
1. Χορηγείται ειδική αποζημίωση 1.000 (χιλίων) δραχμών για κάθε ημέρα απασχολήσεως πλέον του 5νθημέρου την εβδομάδα, σε όσο προσωπικό του Λιμενικού Σώματος, εργάζεται πέρα των πέντε (5) ημερών την εβδομάδα, λόγω της ιδιοτυπίας των συνθηκών λειτουργίας των Υπηρεσιών του Υπουργείου Εμπορικής
Ναυτιλίας.
2. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής της απόφασης αυτής, ρυθμίζονται με διαταγή του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας.
Η παρούσα ισχύει από 1.12.1981 να δημοσιευθεί δε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και να κυρωθεί με νόμο με τη φροντίδα του Υπουργείου Οικονομικών.
Οι Υπουργοί
Οικονομικών
Εμπορικής Ναυτιλίας
ΜΑΝ. ΔΡΕΤΤΑΚΗΣ
ΕΥΣΤ. ΓΙΩΤΑΣ»
Ι) Από τότε που ίσχυσε, ή 9019/295/25.1.1982 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών «Για χορήγηση διορθωτικού ποσού και καθιέρωση αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής, στις αποδοχές των Δικαστικών Λειτουργών, των Δημοσίων Πολιτικών και Στρατιωτικών Υπαλλήλων και των Υπαλλήλων των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου», η οποία έχει ως εξής:
«ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Έχοντας υπόψη:
(α) Την αδυναμία κατάθεσης στη Βουλή των Ελλήνων για ψήφιση, σχεδίου νόμου για τη ρύθμιση των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων κατά το έτος 1982, εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν έχει ψηφιστεί ακόμα ο Κρατικός Προϋπ/σμός.
(β) Την ανάγκη της ενίσχυσης ιδιαίτερα των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, που η αγοραστική τους δύναμη μειώθηκε από την προηγούμενη, εισοδηματική πολιτική.
(γ) Την ανάγκη κάλυψης της μεταβίβασης από το παλαιό σύστημα αύξησης των αποδοχών στο νέο σύστημα της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής, χωρίς διαφοροποίηση των βασικών αποδοχών υπαλλήλων με τον βαθμό και τα ίδια χρόνια υπηρεσίας και
(δ) Την ανάγκη προστασίας του εισοδήματος των εργαζομένων από τον πληθωρισμό, αποφασίζουμε:
Ι. ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΟ ΠΟΣΟ
1. Στους δικαστικούς λειτουργούς, στους τακτικούς πολιτικούς υπαλλήλους του Δημοσίου, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και των Ο.Τ.Α., στους στρατιωτικούς των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Λιμενικού Σώματος καθώς και στους υπαλλήλους που εξομοιώνονται προς τους παραπάνω βαθμολογικά ή μισθολογικά, χορηγείται από την 1η .1.1982 διορθωτικό ποσό, ανάλογα με το ύψος των αποδοχών της 31.12.1981, ως εξής: