Οδοιπορικά έξοδα, αποζημίωση εκτός έδρας και εξωτερική εργασία: Πότε θεωρούνται σταθερός μισθός και πότε όχιΕξωτερική εργασία: Όταν ο μισθωτός μετακινείται για την εκτέλεση εργασίας του εκτός του καθορισμένου χώρου όπου και συνήθως προσφέρει τις υπηρεσίες του, αλλά μέσα στα όρια της περιοχής της έδρας του. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να πληρωθεί και τις δαπάνες στις οποίες υποβλήθηκε, καθώς και τις ζημιές που ο ίδιος μπορεί να υπέστη.
Αυτές οι δαπάνες εξωτερικής εργασίας δεν θεωρούνται μισθός, διότι με αυτές δεν αυξάνονται οι αποδοχές του μισθωτού, αλλά χορηγούνται για να αντιμετωπίσουν τα έκτακτα (επί πλέον) έξοδα που γίνονται για την εκτέλεση της εργασίας του.

Μπορεί ο εργοδότης να καταβάλλει στους μισθωτούς ένα πάγιο ποσό κάθε μήνα για την κάλυψη των εξόδων για την μεταβίβαση από και προς την εργασία τους, και γενικά για την εξυπηρέτηση αναγκών της εταιρίας. Όμως αυτά τα οδοιπορικά έξοδα δεν φέρουν τον χαρακτήρα του μισθού και δεν συνυπολογίζονται στον μισθό που τους οφείλεται σύμφωνα με τον νόμο, την συλλογική τους σύμβαση κτλ.
Αν όμως ο εργοδότης δίνει πάγια ένα ποσό ως οδοιπορικά έξοδα, το οποίο δεν έχει σκοπό να καλύψει τις δαπάνες των εργαζόμενων αλλά το ίδιο αποτελεί αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας, καθώς και όταν καταβάλλεται σε μισθωτούς που κατοικούν μακριά από τον τόπο εργασίας τους, και απαιτείται αρκετός χρόνος για να μεταβούν σε αυτόν, τότε θεωρείται κανονικός μισθός (καθώς επίσης και όταν η χορήγησή του δεν εξαρτάται από την πραγματοποίηση μετακινήσεων, δεν υπόκειται σε απόδοση λογαριασμού, ούτε διακόπτεται κατά τον χρόνο της κανονικής άδειας και της ασθένειας).