Αμοιβή εξαιρέσιμων ημερών

12299/30.7.1998
Σύμφωνα με τις υπ’ αριθ. 8900/1946 και 25825/1951 υπουργικές αποφάσεις, στο προσωπικό των εν γένει επιχειρήσεων και εργασιών που απασχολούνται κατά τις Κυριακές και τις από νόμο καθιερωμένες μη εργάσιμες εορτές του έτους, καταβάλλεται τις ημέρες αυτές το εκάστοτε ημερομίσθιό τους ή το 1/25 του μισθού τους, προσαυξημένα κατά εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%).

Οι διατάξεις αυτές, που ρυθμίζουν την εργασία της Κυριακής και των λοιπών αργιών, είναι διατάξεις με αναγκαστικό χαρακτήρα, έτσι κάθε συμφωνία που περιορίζει το δικαίωμα του μισθωτού να λάβει τις αμοιβές που προβλέπουν οι πιο πάνω διατάξεις, είναι άκυρη.

Αλλωστε και ο Ν.1876/1990 στο άρθρο 7, παρ. 3, ορίζει ότι οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας υπερισχύουν των νόμων, μόνο εφόσον παρέχουν ευνοϊκότερους όρους για τους εργαζόμενους.

Κατά συνέπεια, εφόσον οι πιο πάνω διατάξεις παρέχουν υψηλότερες αμοιβές για τον εργαζόμενο, έχουμε την άποψη ότι υπερισχύουν των όρων της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας η οποία καθορίζει σταθερά μηνιαία αποζημίωση για τις Κυριακές και αργίες.