1. Συνταξιοδότηση λόγω γήρατος μητέρων με ανάπηρα τέκνα και συζύγων αναπήρων και στις περιπτώσεις που η αναπηρία του τέκνου ή του / της συζύγου είναι προσωρινή. – Τροποποίηση οδηγιών. 2. Αρμόδιος φορέας για κρίση της αναπηρίας στις περιπτώσεις διαδοχικής ασφάλισης.
1. Συνταξιοδότηση λόγω γήρατος μητέρων με ανάπηρα τέκνα και συζύγων αναπήρων και στις περιπτώσεις που η αναπηρία του τέκνου ή του / της συζύγου είναι προσωρινή. – Τροποποίηση οδηγιών.
2. Αρμόδιος φορέας για κρίση της αναπηρίας στις περιπτώσεις διαδοχικής ασφάλισης.ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΑΡΟΧΩΝ
Γ.Ε.: Σ40/ 44/23 – 5 – 2007

Α. Με την εγκύκλιο 87/2004 δόθηκαν οδηγίες σχετικά με τη συνταξιοδότηση λόγω γήρατος, ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας, μητέρων με ανάπηρα τέκνα τα οποία έχουν μόνιμο ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω καθώς και σε συζύγους αναπήρων με το ίδιο ποσοστό αναπηρίας και ύπαρξη έγγαμου βίου τουλάχιστον δέκα (10) ετών, εφΆ όσον έχουν πραγματοποιήσει τουλάχιστον 7.500 ημέρες εργασίας.

Με την εγκύκλιο 9/2007 κοινοποιήθηκαν οι διατάξεις της παρ.6 του άρθρ.61 του Ν.3518/06 που αντικατέστησαν το πρώτο εδάφιο της παρ.4 του άρθρ.5 του Ν. 3232/04 και ορίστηκε ότι το απαιτούμενο ποσοστό αναπηρίας προκειμένου για τα τέκνα θα ανέρχεται πλέον σε 67% και άνω, από 21/12/2006.

Με το παρόν έγγραφο, σας κοινοποιούμε την με αρ. πρωτ. οικ. 242/28-8-2006 γνωμοδότηση της Νομικής Υπηρεσίας της Γ.Γ.Κ.Α., η οποία έγινε αποδεκτή από το αρμόδιο Υπουργείο, σύμφωνα με την οποία οι ευνοϊκές διατάξεις της παρ.4 του άρθ. 5 του Ν.3232/04 όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 6 του άρθρ. 61 του Ν.3518/06 έχουν εφαρμογή και στις περιπτώσεις που η αναπηρία του/της συζύγου ή του τέκνου είναι προσωρινή.

Β. Κατόπιν των ανωτέρω, τροποποιούμε τις οδηγίες που έχουν δοθεί ως προς τη χρονική διάρκεια του απαιτούμενου ποσοστού αναπηρίας το οποίο, όπως προαναφέρθηκε, μπορεί να είναι προσωρινό.

Γ. Αιτήσεις οι οποίες βρίσκονται σε εκκρεμότητα σε οποιοδήποτε στάδιο της Διοικητικής διαδικασίας θα κριθούν σύμφωνα με τις οδηγίες του παρόντος εγγράφου.
Αιτήσεις οι οποίες έχουν απορριφθεί λόγω μη ύπαρξης του απαιτούμενου κατά περίπτωση ποσοστού αναπηρίας εφΆ όρου ζωής, θα πρέπει να ανακληθούν
οίκοθεν . Ευνόητο είναι ότι θα ληφθεί υπόψη η γνωμάτευση της Υγειονομικής Επιτροπής που ήδη υπάρχει στο συνταξιοδοτικό φάκελο.

Τα οικονομικά αποτελέσματα θα ανατρέξουν στην ημερομηνία υποβολής της αίτησης που απορρίφθηκε.
Κατά τα λοιπά ισχύουν και εφαρμόζονται τα αναγραφόμενα στις εγκυκλίους 87/04 και 9/04.
Δ. Τα προαναφερόμενα ισχύουν και όταν το αίτημα κρίνεται με τις διατάξεις περί διαδοχικής ασφάλισης. Στις περιπτώσεις αυτές αρμόδιος φορέας για την κρίση της αναπηρίας είναι ο πρώτος επιληφθείς, δηλαδή, ο τελευταίος φορέας στον οποίο ασφαλίστηκαν τα παραπάνω πρόσωπα κατά την τελευταία περίοδο της απασχόλησής τους.

Αθήνα, 28-8-2006
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΏΝ
Αριθ.Πρωτ.οικοθ. 242

ΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΟΜΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ
ΓΕΝ.ΓΡΑΜ.ΚΟΙΝΩΝ.ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ

Σε απάντηση του ερωτήματος σας., του σχετικού με την ερμηνεία του άρθρου 5 παρ. 4 του ν. 3232/2004 πρέπει να ειπωθούν τα εξής:

Το ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω, που απαιτείται από τη διάταξη, είναι απλώς δηλωτικό της ανικανότητας προς εργασία τον τέκνου ή της συζύγου. Αν παρά ταύτα τυγχάνει ο ανάπηρος να εργάζεται, το γεγονός δεν συνιστά κώλυμα για τη μητέρα ή σύζυγο να συνταξιοδοτηθεί . Κατά την αυτή λογική δεν αποτελεί κώλυμα συνταξιοδοτήσεως το γεγονός ότι ο ανάπηρος είναι συνταξιούχος από οποιαδήποτε αιτία ή γι΄ αυτόν λαμβάνει προσαύξηση της συντάξεως ο γονέας ή ο σύζυγος, (βλ. Γ. Ψηλός, σύνταξη μητέρας με ανάπηρο παιδί ή έγγαμης με ανάπηρο σύζυγο, ΔΕΝ 2004/603)

Είναι προφανές υπό αυτή την ερμηνευτική εκδοχή, η οποία είναι κατά τη γνώμη μας ορθή, ότι η αναπηρία μπορεί να είναι και προσωρινή.

Αυτή η εκδοχή συμβαδίζει με τις αρχές του ισχύοντος κοινωνικο- ασφαλιστικού δικαίου, αφού σύμφωνα με αυτές σημαίνων χρόνος απονομής μιας παροχής είναι ο χρόνος επελεύσεως του ασφαλιστικού κινδύνου και όχι άλλος μεταγενέστερος.

Σε ότι αφορά το δεύτερο σκέλος του ερωτήματός σας, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μετά τη ανάλυση που προηγήθηκε ότι ο νόμος δεν το ορίζει, αλλά τεκμαίρεται ότι η αναπηρία διαπιστώνεται από τις Υγειονομικές Επιτροπές που είναι αρμόδιες για την κρίση της αναπηρίας των ασφαλισμένων του κάθε φορέα, προκειμένου αυτοί να τύχουν συντάξεως από ανάλογη αιτία. (βλ. Γ. Ψηλός, ως ανωτέρω) .

Είναι λοιπόν προφανές ότι ο φορέας που είναι αρμόδιος για την κρίση της αναπηρίας είναι ο πρώτος επιληφθείς, αφού αυτός διαπιστώνει τη δηλωθείσα κατά τα ανωτέρω αναπηρία.

Πρέπει να σας επισημάνουμε, ότι η αρχή της αυτοτέλειας που επικαλείσθε, έχει να κάνει με την ανεξαρτησία των φορέων κοινωνικής ασφάλισης από τις κρατικές υπηρεσίες (βλ. Κ. Κρεμαλής, Δίκαιο Κοινωνικών Ασφαλίσεων)
Έτσι, με βάση τα ανωτέρω, η χρήση της αρχής αυτής εν προκειμένω δεν βοηθάει, αφού είναι προφανές ότι ο ασφαλισμένος θα απευθυνθεί στον αρμόδιο συνταξιοδοτικό φορέα και θα κριθεί από τη δική του Υγειονομική Επιτροπή.