Νόμος 12 ΦΕΚ Α΄34/6.3.1975
Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως φορολογικών και άλλων τινών συναφών διατάξεων.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, απεφασίσαμε

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α΄
Εξεύρεσις εισοδήματος εκ μισθωτών υπηρεσιών.

Άρθρον 1
Η παράγραφος 2 του άρθρου 4 του Ν.Δ. 3323/1955 (1) “περί φορολογίας του εισοδήματος” ως τούτο ισχύει, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“Άρθρον 4
Εξεύρεσις εισοδήματος.
…………………………………………………….
Το εισόδημα εκ μισθωτών υπηρεσιών και εκ πάσης φύσεως συντάξεων μειούται κατά τριάκοντα επί της εκατόν (30%). Η μείωσις αύτη δέν δύναται να υπερβή το ποσόν των τεσσαράκοντα χιλιάδων (40.000) δραχμών. Ομοίως το κατά τας διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 45 του παρόντος νόμου εισόδημα εξ ελευθέρίων επαγγελμάτων μειούται κατά είκοσι πέντε τοις εκατόν (25%). Η μείωσις αύτη του εισοδήματος δέν δύναται να υπερβή το ποσόν των δώδεκα χιλιάδων πεντακοσίων (12.500) δραχμών. Η κατ` αμφοτέρας τας ανωτέρω περιπτώσεις μείωσις δέν δύναται εν πάση περιπτώσει να είναι ανωτέρα του ποσού των τεσσαράκοντα χιλιάδων (40.000) δραχμών ετησίως κατά φορολογούμενον διά τα εισοδήματα αμφοτέρων των κατηγοριών τούτων”.

Άρθρον 2
Τεκμαρτός προσδιορισμός εισοδήματος.
Το άρθρον 5 του Ν.Δ. 3323/1955, ως τούτο ισχύει, αντικαθίσταται ως ακολούθως: Τεκμαρτός προσδιορισμός εισοδήματος.

“Άρθρον 5

1. Το συνολικόν εισόδημα δύναται, κατ` εξαίρεσιν, να προσδιορίζηται επί τη βάσει των δαπανών διαβιώσεως του φορολογουμένου και των συνοικούντων και βαρυνόντων αυτόν προσώπων, οσάκις το βάσει τούτων εξευρισκόμενον, ως κατωτέρω, καθαρόν τεκμαρτόν εισόδημα είναι ανώτερον των καθαρών εισοδημάτων των εκ των επί μέρους πηγών Α` έως και Ζ`, κατά ποσοστόν τουλάχιστον τεσσαράκοντα επί τοις εκατόν (40%) ή κατά εκατόν χιλιάδας (100.000) δραχμάς.

2. Διά τον τεκμαρτόν προσδιορισμόν του συνολικού εισοδήματος, κατά τας διατάξεις του παρόντος άρθρου, λαμβάνονται ενδεικτικώς υπ` όψιν τα κάτωθι στοιχεία:

α) Το ετήσιον ενοίκιον, καταβαλλόμενο ή τεκμαρτόν, της κατοικίας και θερινής διαμονής του φορολογουμένου ως και των συνοικούντων και βαρυνόντων αυτόν προσώπων.

β) Η κατ` εκτίμησιν υπολογιζομένη δαπάνη διά το επιβατικόν αυτοκίνητον ιδιωτικής χρήσεως, διά το κόττερον, την βενζινάκατον, την θαλαμηγόν, το ελικόπτερον, το αεροπλάνον, τα οποία ανήκουν εις τον φορολογούμενον ή τα συνοικούντα και βαρύνοντα αυτόν πρόσωπα.

γ) Η δαπάνη διά τον τυχόν απασχολούμενον οδηγόν επιβατικού αυτοκινήτου, διά το πλήρωμα κοττέρου, βενζινακάτου, θαλαμηγού, ελικοπτέρου, αεροπλάνου, ιδιωτικής χρήσεως, ως και διά το διδακτικόν και βοηθητικόν προσωπικόν.

δ) Αι δαπάναι ταξιδίων αναψυχής εξωτερικού.

ε) Τα δίδακτρα τα καταβαλλόμενα εις ιδιωτικά σχολεία και φροντιστήρια. στ) Αι λοιπαί εν γένει δαπάναι διαβιώσεως του φορολογουμένου ως και των συνοικούντων και βαρυνόντων αυτόν προσώπων.

3. Το κατά την προηγουμένην παράγραφον προσδιοριζόμενον ποσόν του συνολικού τεκμαρτού εισοδήματος μειούται:

α) Κατά το ποσόν των αποδεδειγμένως κτηθέντων υπό του φορολογουμένου ως και των συνοικούντων και βαρυνόντων αυτόν προσώπων κατά το οικείον οικονομικόν έτος, εισοδημάτων, τα οποία απαλλάσσονται της φορολογίας, κατά τας κειμένας διατάξεις, ή υπάγονται εις ειδικάς φορολογίας, ως και κατά το ποσόν, το οποίον δέν θεωρείται εισόδημα κατά τας κειμένας διατάξεις.

β) Κατά το αποδεδειγμένως αναλωθέν κεφάλαιον του φορολογουμένου ως και των συνοικούντων και βαρυνόντων αυτόν προσώπων. Το απομένον, μετά τας ως άνω μειώσεις ποσόν, αποτελεί το καθαρόν τεκμαρτόν εισόδημα.

4. Εκ του προκύπτοντος καθαρού τεκμαρτού εισοδήματος αφαιρείται το εισόδημα της συζύγου, το φορολογούμενον κεχωρισμένως κατά τας γενικάς διατάξεις, το δε υπόλοιπον, μετά συμψηφισμόν των, κατά τας κειμένας διατάξεις, αρνητικών στοιχείων των επί μέρους εισοδημάτων του συζύγου και την ενέργειαν των κατά νόμον μειώσεων και εκπτώσεων, αποτελεί το φορολογητέον τεκμαρτόν εισόδημα του συζύγου.

5. Ο κατά τας διατάξεις του παρόντος άρθρου τεκμαρτός προσδιορισμός του εισοδήματος ενεργείται διά της εκθέσεως ελέγχου του Οικονομικού Εφόρου, βάσει της οποίας εκδίδεται το φύλλον ελέγχου.

6. Εν περιπτώσει ακυρώσεως ή μεταρρυθμίσεως υπό του Φορολογικού Δικαστηρίου της υπό του Οικονομικού Εφόρου ενεργηθείσης φορολογικής εγγραφής τεκμαρτού εισοδήματος, το Φορολογικόν Δικαστήριον κρίνει, εφ` όσον συντρέχει προς τούτο λόγος και επί του μετ` έλεγχον προσδιορισθέντος ποσού ως πραγματικού εισοδήματος”.

Άρθρον 3
Αύξησις απαλλασσομένου ποσού εισοδήματος εκ γεωργικών επιχειρήσεων.
Η περίπτωσις Δ` της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του Ν.Δ. 3323/1955, ως τούτο ισχύει, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“Άρθρον 7.
Απαλαγαί από του φόρου.
1…………………………………………….
Δ`. Εκ του εισοδήματος εκ γεωργικών επιχειρήσεων, ακαθάριστον εισόδημα εκατόν χιλιάδων (100.000) δραχμών ετησίως. Το ποσόν τούτο αυξάνεται εις διακοσίας πεντήκοντα χιλιάδας (250.000) δραχμάς προκειμένου περί των ασχολουμένων προσωπικώς ή διά των μελών της οικογενείας των και κατά κύριον επάγγελμα εις γεωργικάς εκμεταλλεύσεις, έστω και αν ούτοι χρησιμοποιούν και εργάτας”.

Άρθρον 4
Αύξησις εκπτώσεων εκ του εισοδήματος.

1. Αι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 8 του Ν.Δ. 3323/1955, ως τούτο ισχύει αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“Άρθρον 8
Εκπτώσεις εκ του εισοδήματος.
1. Εκ του συνολικού εισοδήματος του φορολογουμένου εκπίπτεται αφορολόγητον ποσόν εκ δραχμών είκοσι χιλιάδων (20.000) ετήσιως. Οι εν τη αλλοδαπή κατοικούντες και αποκομίζοντες εισόδημα εκ πηγής κειμένης εν Ελλάδι δέν δικαιούνται εκπτώσεως αφορολογήτου ποσού. Προκειμένου περί
α) αναπήρων αξιωματικών και οπλιτών, οίτινες υπό την ιδιότητα του αναπήρου λαμβάνουν σύνταξιν εκ του Δημοσίου Ταμείου, αξιωματικών τελούντων εις την κατάστασιν υπηρεσίας γραφείου συνεπεία πολεμικού τραύματος ή νοσήματος,
β) θυμάτων πολέμου
γ) τυφλών εγγεγραμμένων εις το τηρούμενον παρά τω Υπουργείω Κοινωνικών Υπηρεσιών γενικόν μητρώον τυφλών, το εκπιπτόμενον ως αφορολόγητον ποσόν τριπλασιάζεται. Θύματα πολέμου κατά την έννοιαν του παρόντος, είναι τα πρόσωπα τα λαμβάνοντα σύνταξιν εκ πολεμικής αιτίας. Προς τα θύματα πολέμου εξομοιούνται και τα θύματα των εν ειρήνη και εν διατεταγμένη υπηρεσία παθόντων αξιωματικών και οπλιτών.
2. Εκ του συνολικού εισοδήματος του φορολογουμένου εκπίπτεται επίσης το ποσόν είκοσι χιλιάδων (20.000) δραχμών διά την σύζυγον, διά δε τα τέκνα ποσόν δέκα πέντε χιλιάδων (15.000) δραχμών διά το πρώτον και διά το δεύτερον, είκοσι πέντε χιλιάδων (25.000) δραχμών διά το τρίτον, τριάκοντα πέντε χιλιάδων (35.000) δραχμών δι` έκαστον πέραν του τρίτου και δέκα πέντε χιλιάδων (15.000) δραχμών δι` έκαστον των λοιπών συνοικούντων και βαρυνόντων τον φορολογούμενον προσώπων. Εκ των συνοικούντων θεωρούνται ως βαρύνοντα τον φορολογούμενον πρόσωπα:
α) Η σύζυγος, εφ` όσον αύτη δεν υποχρεούται εις επίδοσιν χωριστής δηλώσεως, συμφώνως προς την διάταξιν του τελευταίου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 6.
β) Τα μέχρι συμπληρώσεως του 18ου έτους της ηλικίας των τέκνα, ως και τα σπουδάζοντα εις ανεγνωρισμένας σχολάς της ημεδαπής ή της αλλοδαπής τέκνα μέχρι του εικοστού πέμπτου έτους της ηλικίας των.
γ) Τα ανίκανα προς εργασίαν τέκνα και αι συνοικούσαι άγαμοι θυγατέρες ανεξαρτήτως ηλικίας.
δ) Οι ανιόντες αμφοτέρων των συζύγων. Τα εις τας ανωτέρω περιπτώσεις β`, γ` και δ` αναφερόμενα πρόσωπα θεωρούνται ότι βαρύνουν τον φορολογούμενον, μόνον εφ` όσον δεν έχουν ίδιον εισόδημα ή τούτο είναι κατώτερον του ποσού των δέκα πέντε χιλιάδων (15.000) δραχμών ετησίως”.

2. Εις το άρθρον 8 του Ν.Δ. 3323/1955, ως τούτο ισχύει, προστίθεται μετά την παράγραφον 2 νέα παράγραφος υπ` αροθμόν 3, των παραγράφων 3 και 4 αριθμουμένων αντιστοίχως εις 4 και 5, έχουσα ως ακολούθως:
“3. Εξαιρετικώς, πέραν των εκπτώσεων της παραγράφου 2, εκ του συνολικού εισοδήματος του φορολογουμένου εκπίπτεται ποσόν είκοσι πέντε χιλιάδων (25.000) δραχμών δι` έκαστον εκ των συνοικούντων και βαρυνόντων αυτόν προσώπων των περιπτώσεων α`, β`, γ` και δ` της αυτής ως άνω παραγράφου εφ` όσον τα πρόσωπα ταύτα παρουσιάζουν αναπηρίαν εξήκοντα επτά επί τοις εκατόν (67%) και άνω εκ διανοητικής καθυστερήσεως ή φυσικής αναπηρίας και δεν έχουν ίδιον εισόδημα άνω των τεσσαράκοντα χιλιάδων (40.000) δραχμών ετησίως. Θεωρούνται ως βαρύνοντα τον φορολογούμενον πρόσωπα και τα συνοικούντα άρρενα τέκνα, ανεξαρτήτως ηλικίας, τα παρουσιάζοντα των ανωτέρω αναπηρίαν. Διά κοινής αποφάσεως των Υπουργών Οικονομικών και Κοινωνικών Υπηρεσιών, δημοσιευομένης διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, καθορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά διά την αναγνώρισιν της εκπτώσεως της παρούσης παραγράφου”. Η ισχύς των διατάξεων της παρούσης παραγράφου άρχεται από του οικονομικού έτους 1976.

Άρθρον 5
Διαρρύθμισις της φορολογικής κλίμακος
Απαλλαγή εισοδημάτων εξ οικοδομών και γαιών εκ του συμπληρωματικού φόρου. Αι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 9 του Ν.Δ. 3323/1955, ως τούτο ισχύει αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“Άρθρον 9
Υπολογισμός φόρου.
1. Το απομένον, μετά τας ενεργουμένας μειώσεις και εκπτώσεις εισόδημα, υποβάλλεται εις φόρον επί τη βάσει της ακολούθου φορολογικής κλίμακος:
———————————————————————-
Κλιμάκιον Φορολογικός Φόρος Σύνολον Εισοδήματος Συντελεστής Κλιμακίου Εισοδήματος Φόρου
———————————————————————- 20.000 3 600 20.000 600 20.000 5 1.000 40.000 1.600 20.000 7 1.400 60.000 3.000 20.000 9 1.800 80.000 4.800 30.000 11 3.300 110.000 8.100 30.000 14 4.200 140.000 12.300 30.000 17 5.100 170.000 17.400 30.000 20 6.000 200.000 23.400 50.000 23 11.500 250.000 34.900 50.000 26 13.000 300.000 47.900 50.000 30 15.000 350.000 62.900 50.000 34 17.000 400.000 79.900 100.000 38 38.000 500.000 117.900 100.000 42 42.000 600.000 159.900 200.000 46 92.000 800.000 251.900 200.000 50 100.000 1.000.000 351.900 1.000.000 54 540.000 2.000.000 891.900 1.000.000 58 580.000 3.000.000 1.471.900 Υπερβάλλον 60

2. Οσάκις, εις το κατά την παράγραφον 1 εισόδημα περιλαμβάνεται εισήδημα εκ κινητών αξιών, πλήν των μερισμάτων των ημεδαπών ανωνύμων εταιριών και κερδών ημεδαπών αμοιβαίων κεφαλαίων, ή εκ μερισμάτων εταιριών περιωρισμένης ευθύνης ή εκ κερδών ετερορρύθμων εταίρων, το εισόδημα τούτο, μη λαμβανομένων υπ` όψιν των κατά τη άρθρον 8 εκπτώσεων, υποβάλλεται και εις συμπληρωματικόν αναλογικόν φόρον, οριζόμενον εις τρία επί τοις εκατόν (3%). Το ποσόν του συμπληρωματικού φόρου δέν δύναται εν πάση περιπτώσει να είναι ανώτερον του φόρου του αναλογούντος επί του υλικού φορολογητέου

Άρθρον 6
Αύξησις ορίου φορολογητέου εισοδήματος δι` υποβολήν δηλώσεως

1. Το πρώτον εδάφιον της παραγράφου 1 του άρθρου 11 του Ν.Δ. 3323/1955, ως τούτο ισχύει, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“Άρθρον 11
Δήλωσις.
1. Πάν φυσικόν πρόσωπον, υποκείμενον εις φόρον κατά τας διατάξεις του παρόντος, υποχρεούται εις υποβολήν δηλώσεως, εφ` όσον μετά τας νομίμους μειώσεις και εκπτώσεις απομένει φορολογητέον εισόδημα αυτού και της συζύγου του εν συνόλω άνω των τριάκοντα χιλιάδων (30.000) δραχμών”.

2. Εξαιρετικώς διά το οικονομικόν έτος 1975 η προβλεπομένη προθεσμία υπό του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 12 του Ν.Δ. 3323/1955, ως τούτο ισχύει, παρατείνεται μέχρι και της 15 Μαρτίου 1975.

3. Αι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 10 του Ν.Δ. 4242/1962 (2) “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως φορολογικών και άλλων τινών διατάξεων”, αντικαθίστανται ως ακολούθως:
“Άρθρον 10
1. Εισοδήματα εξ οικοδομών εν τη περιοχή της τέως Διοικήσεως Πρωτευούσης, κτώμενα υπό φυσικού προσώπου απαλλασσομένου της κατά το Ν.Δ. 3323/1955 φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων λόγω ποσού, απαλλάσσονται και του κατά τας διατάξεις του Ν.Δ. 2916/1954 (3) και του άρθρου 1 του Ν. 4129/1961 (4), επιβαλλομένου τέλους υπέρ της εκτελέσεως νέων έργων υδρεύσεως εξ υλικής και αποχετεύσεως εν τη περιοχή της τέως Διοικήσεως Πρωτευούσης, εφ` όσον το εκ των οικοδομών τούτων ακαθάριστον εισόδημα δεν υπερβαίνει τας πεντήκοντα χιλιάδας (50.000) δραχμάς ετησίως.
2. Το, κατά τας διατάξεις του Ν.Δ. 2916/1954 και του άρθρου 1 του Ν. 4129/1961, επιβαλλόμενον τέλος εις βάρος φυσικών προσώπων, υποκειμένων εις φόρον εισοδήματος, δεν δύναται να είναι ποσόν ανώτερον του κατά την κλίμακα της παρ.1 του άρθρου 9 του Ν.Δ. 3323/1955 αναλογούντος φόρου επί του ολικού εισοδήματος αυτών. Η διάταξις του προηγουμένου εδαφίου, δεν έχει εφαρμογήν επί υποχρέων φυσικών προσώπων, εις περίπτωσιν καθ` ην το εξ οικοδομών, κειμένων εν τη περιοχή της τέως Διοικήσεως Πρωτευούσης, ακαθάριστον εισόδημα αυτών είναι ανώτερον των δραχμών πεντήκοντα χιλιάδων (50.000) ετησίως”.

Άρθρον 7
Κέρδος εξ επιχειρήσεως πωλήσεως ακινήτων.
Το πρώτον εδάφιον της περιπτώσεως β` της παραγράφου 2 του άρθρου 31 του Ν.Δ. 3323/1955, ως τούτο ισχύει, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“Άρθρον 31.
Εννοια και κτήσις του εισοδήματος.
-……………………………………………..
2……………………………………………………….
β) η ωφέλεια η πραγματοποιουμένη υπό ωργανωμένης επιχειρήσεως πωλήσεως οικοπέδων ή αγροτεμαχίων προερχομένων εκ κατατμηθεισών ή ρυμοτομηθεισών εδαφικών εκτάσεων της επιχειρήσεως, κειμένων εντός ή εκτός σχεδίου πόλεως, Δήμου ή Κοινότητος”.

Άρθρον 8
Εκπεστέαι ειδικαί δαπάναι εξαγωγών.

1. Αι παράγραφοι 3, 4 και 7 του άρθρου 35 του Ν.Δ. 3323/1955, ως τούτο ισχύει, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“Άρθρον 35.
Καθαρόν εισόδημα.
-……………………………………………..
3. Εις τους εξαγωγείς προϊόντων αναγνωρίζεται έκπτωσις άνευ δικαιολογητικών εκ των ακαθαρίστων εσόδων, διά την αντιμετώπισιν ειδικών δαπανών εξαγωγών, υπολογιζομένη εις ποσοστόν επί των ακαθαρίστων εσόδων, ως ακολούθως:
α) Διά τα γεωργικά, κτηνοτροφικά, οπωροκηπευτικά, προϊόντα αλιείας, μεταλλευτικά, λατομικά, βιομηχανικά, βιοτεχνικά και χειροτεχνικά προϊόντα εν γένει ποσοστόν 2%. Ως βιομηχανικά προϊόντα, διά την εφαρμογήν της προηγουμένης διατάξεως, θεωρούνται και αι πάσης φύσεως κατασκευαί ή επισκευαί πλοίων υπό Ελληνικήν ή ξένην σημαίαν. Ο ειδικώτερος καθορισμός των προϊόντων της περιπτώσεως ταύτης ενεργείται διά κοινών αποφάσεων των Υπουργών Συντονισμού και Προγραμματισμού, Οικονομικών, Εμπορίου και Βιομηχανίας, δημοσιευομένων διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, μετά γνώμην Επιτροπής συγκροτουμένης δι` αποφάσεως των αυτών Υπουργών.
β) Διά πάντα τα λοιπά εξαγόμενα προϊόντα ποσοστόν 1%.
4. Εις εμπορικάς επιχειρήσεις, αι οποίαι εν συνεργασία μετ` αλλοδαπών οίκων, εξάγουν προϊόντα εκ των αναφερομένων εν τη περιπτώσει α` της προηγουμένης παραγράφου απ` ανταλλαγή αγαθών εκ του εξωτερικού μετ` έγκρισιν του Ελληνικού Δημοσίου οσάκις απαιτήται αύτη, αναγνωρίζεται έκπτωσις άνευ δικαιολογητικών εκ των ακαθαρίστων εσόδων υπολογιζομένη εις ποσοστόν δέκα επί τοις εκατόν (10%) επί της λαμβανομένης προμηθείας. Η τυχόν μετά την ενέργειαν των εκπτώσεων της παρούσης και της προηγουμένης παραγράφου προκύπτουσα ζημία δεν συμψηφίζεται προς τα κέρδη ετέρων κλάδων της επιχειρήσεως ή προς τα κέρδη εκ της συμμετοχής της εις ετέρας επιχειρήσεις ή τα εισοδήματα εξ ετέρων πηγών. Η ζημία αύτη δύναται να μεταφέρηται προς συμψηφισμόν προς τα κέρδη του εξαγωγικού κλάδου της επιχειρήσεως κατά τας πέντε (5) επομένας συνεχείς χρήσεις, υπό την προϋπόθεσιν ότι και κατά τας χρήσεις ταύτας η επιχείρησις τηρεί ειλικρινή βιβλία δευτέρας κατηγορίας του Κώδικος Φορολογικών Στοιχείων. Επί μικτών επιχειρήσεων, ο συμψηφισμός ενεργείται επί των κερδών του εξαγωγικού κλάδου. Εν αδυναμία λογιστικού διαχωρισμού των εξ εκάστου κλάδου προκυπτόντων κερδών, ταύτα υπολογίζονται δι` επιμερισμού του συνόλου των κερδών της επιχειρήσεως βάσει των ακαθαρίστων εσόδων εξ εκάστου κλάδου. Αι διατάξεις της παραγράφου 2 εφαρμόζονται και επί της εκπτώσεως της προβλεπομένης υπό της παρούσης και της προηγουμένης παραγράφου.
…………………………………………………………….
7. Το απομένον, μετά τας εκπτώσεις των παραγράφων 1, 3 και 4 ποσόν, αποτελεί το καθαρόν εισόδημα εξ εμπορικών επιχειρήσεων”.

2. Αι διατάξεις της προηγουμένης παραγράφου του παρόντος άρθρου, εφαρμόζονται επί εξαγωγών πραγματοποιουμένων από 1 Ιανουαρίου 1975 και εφεξής. Εξαιρετικώς επί καπνών, εφαρμόζονται επί εξαγωγών καπνών εσοδείας 1974 και νεωτέρων.

3. Αι εκδοθείσαι μέχρι της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος άρθρου αποφάσεις των Υπουργών Συντονισμού και Προγραμματισμού, Οικονομικών, Εμπορίου και Βιομηχανίας, περί ειδικωτέρου καθορισμού των προϊόντων της περιπτώσεως α` της παραγράφου 3 του άρθρου 35 του Ν.Δ. 3323/1955, εξακολουθούν ισχύουσαι μόνον ως προς τον χαρακτηρισμόν των προϊόντων.

Άρθρον 9
Εισόδημα μη υποκείμενον εις φόρον. Απόδοσις παρακρατουμένου φόρου.

1. Η περίπτωσις δ` της παραγράφου 3 του άρθρου 40 του Ν.Δ. 3323/ 1955, ως τούτο ισχύει, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“Άρθρον 40.
Εισόδημα και κτήσις αυτού.
-……………………………………………..
3……………………………………………………….
δ) Η αποζημίωσις η καταβαλλομένη δυνάμει του Νόμου 2112/1920 “περί υποχρεωτικής καταγγελίας της συμβάσεως εργασίας ιδιωτικών υπαλλήλων”, του άρθρου 94 του Ν.Δ. 3026/1954 (5) “περί κώδικος δικηγόρων” και του άρθρου 1 του Β.Δ. 18/10 Ιουλίου 1920 “περί επεκτάσεως του Νόμου 2112 “περί καταγγελίας της συμβάσεως εργασίας των ιδιωτικών υπαλλήλων” και επί των εργατών, τεχνιτών και υπηρετών”, κατά το τμήμα αυτής το αντιστοιχούν εις τον πολλαπλάσιον των εξ χιλιάδων (6.000) δραχμών μηνιαίως ή των διακοσίων πεντήκοντα (250) δραχμών δι` έκαστον ημερομήσθιον κατά περίπτωσιν, του υπολοίπου υποκειμένου αυτοτελώς εις φόρον δέκα επί τοις εκατόν (10%) παρακρατούμενον κατά την πληρωμήν.

2. Εις το άρθρον 44 του Ν.Δ. 3323/1955, ως τούτο ισχύει, προστίθεται η ακόλουθος νέα παράγραφος 6, της άχρι τούδε παραγράφου 6 αριθμουμένης εις 7:
“Άρθρον 44
Καταβολή παρακρατηθέντος φόρου.
……………………………………………..
6. Οι κατά την περίπτωσιν δ` της παραγράφου 3 του άρθρου 40 ενεργούντες παρακράτησιν φόρου, υποχρεούνται εις απόδοσιν τούτου εις το Δημόσιον Ταμείον, υποβάλλοντες σχετικήν δήλωσιν εις τον Οικονομικόν `Εφορον της περιφερείας των εντός του επομένου μηνός από της παρακρατήσεως, περιλαμβάνουσαν το ονοματεπώνυμον και την διεύθυνσιν των δικαιούχων της αποζημιώσεως, την καταβληθείσαν αποζημίωσιν και τον αναλογούντα επ` αυτής φόρον”. Εις την περίπτωσιν ε` της παραγράφου 3 του άρθρου 40 του Ν.δ. 3323/1955, ως τούτο ισχύει, προστίθεται εδάφιον δεύτερον, έχον ως ακολούθως:
“Άρθρον 40.
Εισόδημα και κτήσις αυτού.
-……………………………………………..
3)………………………………………………………
ε)……………………………………………………… Αι διατάξεις του προηγουμένου εδαφίου εφαρμόζονται αναλόγως και επί της καταβαλλομένης συντάξεως εις τα εν αυτώ αναφερόμενα πρόσωπα, άτινα κατέστησαν συνταξιούχα λόγω της ιδιότητός των ως διευθυντών συντάξεως, αρχισυντακτών, συντακτών επί της ύλης κ.λ.π. και μόνον διά την σύνταξιν την καταβαλλομένην εκ της αιτίας ταύτης, ως και επί των κυρίων αποδοχών των μη εχόντων την ιδιότητα του μονίμου δημοσίου υπαλλήλου φωτοειδησεογράφων και εικονοληπτών επικαίρων τηλεοράσεως των εγγεγραμμένων εις την `Ενωσιν Φωτοειδησεογράφων Ελλάδος και διεπομένων υπό των περί δημοσιογραφικού επαγγέλματος διατάξεων”. Αι διατάξεις της παρούσης παραγράφου εφαρμόζονται επί συντάξεων και αποδοχών καταβαλλομένων από 1ης Ιανουαρίου 1975 και εφεξής.

Άρθρον 10
Διαρρύθμισις παρακρατουμένου φόρου επί ημερομισθίων.
Η περίπτωσις β` της παραγράφου 1 του άρθρου 43 του Ν.Δ. 3323/ 1955, ως τούτο ισχύει αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“Άρθρον 43.
Παρακράτησις φόρου.
1……………………………………………
β) Επί των επί ημερομισθίω αμειβομένων βάσει συντελεστού οριζομένου εις το ήμισυ επί τοις εκατόν (0,5%) διά τα ημερομίσθια από διακοσίας πεντήκοντα (250) δραχμάς και μέχρι τριακοσίων (300) δραχμών τοιαύτα, εις εν επί τοις εκατόν (1%) διά τα ημερομίσθια από τρικοσίας μιάς (301) δραχμάς και μέχρι τριακοσίων πεντήκοντα (350) δραχμών τοιαύτα, εις εν και ήμισυ επί τοις εκατόν (1,5%) διά τα ημερομίσθια από τριακοσίας πεντήκοντα μιάς (351) δραχμάς και μέχρι τετρακοσίων (400) δραχμών τοιαύτα, εις δύο επί τοις εκατόν (2%) διά τα ημερομίσθια από τετρακοσίας μιάς (401) δραχμάς και μέχρι πεντακοσίων (500) δραχμών τοιαύτα, εις τρία επί τοις εκατόν (3%) διά τα ημερομίσθια από πεντακοσίας μιάς (501) δραχμάς και μέχρις εξακοσίων (600) δραχμών και εις τέσσαρα επί τοις εκατόν (4%) διά τα ημερομίσθια από εξακοσίας μιάς (601) δραχμάς και άνω.

Άρθρον 11
Μη έκδοσις φύλλου ελέγχου.
Εις την παράγραφον 1 του άρθρου 51 του Ν.Δ. 3323/1955 ως τούτο ισχύει προστίθεται εδάφιον τρίτον, έχον ως ακολούθως:
“Άρθρον 51
Εκδοσις φύλλων ελέγχου.
1…………………………………………… Παραφυλαττομένων των διατάξεων του προηγουμένου εδαφίου, δέν εκδίδεται φύλλον ελέγχου οσάκις το φορολογητέον εισόδημα του δηλούντος και της συζύγου του, αθροιστικώς λαμβανόμενον, δέν υπερβαίνη τας τριάκοντα χιλιάδας (30.000) δραχμάς”.

Άρθρον 12
Διαρρύθμισις εις την βεβαίωσιν του φόρου.
Η περίπτωσις α` της παραγράφου 1 και η παράγραφος 2 του άρθρου 59 του Ν.Δ. 3323/1955, ως τούτο ισχύει, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“Άρθρον 59
Βεβαίωσις φόρου.
1…………………………………………….
α) επί τη βάσει των υποβαλλομένων δηλώσεων,…………………. ………………………………………………………..
2. Εις τας περιπτώσεις β` και γ` της προηγουμένης παραγράφου, εάν το προς βεβαίωσιν τελικώς οφειλόμενον ποσόν δεν υπερβαίνη τας διακοσίας (200) δραχμάς, αμελείται υπέρ του φορολογουμένου, μη ενεργουμένης της βεβαιώσεως αυτού. Ωσαύτως, εις τας αυτάς ως άνω περιπτώσεις β` και γ` και επί διοικητικής επιλύσεως της διαφοράς, αμελείται το προς βεβαίωσιν τελικώς οφειλόμενον ποσόν, οσάκις το φορολογητέον εισόδημα του δηλούντος και της συζύγου του, αθροιστικώς λαμβανόμενον, δεν υπερβαίνη τας είκοσι χιλιάδας (20.000) δραχμάς.

Άρθρον 13
Απαλλαγή εκ της υποχρεώσεως υποβολής δηλώσεως.
Το άρθρον 3 του υπ` αριθ. 284/1970 Β. Διατάγματος “περί τρόπου παρακρατήσεως του φόρου επί του εισοδήματος εκ μισθωτών υπηρεσιών” αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“Άρθρον 3
Πάν πρόσωπον, το οποίον κτάται εισόδημα μόνον εκ μισθωτών υπηρεσιών, απαλλάσσεται της υποχρεώσεως προς υποβολήν της κατά το άρθρον 11 του Ν.Δ. 3323/1955 δηλώσεως, εφ` όσον το ετήσιον καθαρόν εισόδημα αυτού δέν υπερβαίνει το ποσόν των εκατόν χιλιάδων (100.000) δραχμών, διά δε τον επί του εισοδήματος τούτου αναλογούντα φόρον, υπολογιζόμενον κατά την διάταξιν της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του Ν.Δ. 3323/1955, υφίσταται υποχρέωσις εξ ολοκλήρου παρακρατήσεως κατά την καταβολήν των αποδοχών ή συντάξεων. Εξαιρούνται της κατά τα ανωτέρω απαλλαγής οι μισθωτοί δι` ούς, συμφώνως προς τας διατάξεις των περιπτώσεων α` και β` της παραγράφου 1 του άρθρου 11 του Ν.Δ. 3323/ 1955, υφίσταται υποχρέωσις υποβολής δηλώσεως”.

Άρθρον 14
Εξουσιοδότησις διά τον καθορισμόν τρόπου προσωρινής βεβαιώσεως φόρου μισθωτών υπηρεσιών.

1. Εις την παράγραφον 5 του άρθρου 9 του ν.δ. 4242/1962 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως φορολογικών και άλλων τινών διατάξεων”, ως τούτο ισχύει, προστίθεται εδάφιον, δεύτερον, έχον ως ακολούθως:
“Άρθρον 9.
-………………………………………………
5……………………………………………………….
Φυσικά πρόσωπα των οποίων τα εισοδήματα εκ μισθωτών υπηρεσιών υπόκεινται εις παρακράτησιν φόρου, δικαιούνται εκπτώσεως ποσοστού δέκα επί τοις εκατόν (10%) επί του παρακρατουμένου κατά τας διατάξεις του άρθρου 43 του Ν.Δ. 3323/1955 ποσού φόρου και εισφοράς υπέρ Ο.Γ.Α. επί φόρου”.

2. Η διάταξις της προηγουμένης παραγράφου εφαρμόζεται επί εισοδημάτων εκ μισθωτών υπηρεσιών κτωμένων από 1ης Ιανουαρίου 1975 και εφεξής.

Άρθρον 15
Εξουσιοδότησις διά τον καθορισμόν τρόπου προσωρινής βεβαιώσεως φόρου μισθωτών υπηρεσιών.
Δι` αποφάσεως του Υπουργού επί των Οικονομικών δημοσιευομένης διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως δύνανται να καθορισθούν διά το οικονομικόν έτος 1975, τα της προσωρινής βεβαιώσεως φόρου μισθωτών υπηρεσιών, της προβλεπομένης υπό της παραγράφου 3 του άρθρου 44 του Ν.Δ.3323/1955, βάσει των επερχομένων διά των άρθρων 1, 4, 5, 9 και 13 του παρόντος νόμου τροποποιήσεων.

Άρθρον 16
Απαλλαγαί εκ του φόρου νομικών προσώπων.
1. Εις την περίπτωσιν γ` της παραγράφου 1 του άρθρου 6 του Ν.Δ. 3843/1958 “περί φορολογίας εισοδήματος νομικών προσώπων”, ως τούτο ισχύει, προστίθεται εδάφιον έχον ως ακολούθως:
“Άρθρον 6
Απαλλαγαί εκ του φόρου.
1…………………………………………….
γ)………………………………………………………
Εξαιρετικώς τα ημεδαπά κοινωφελή ιδρύματα απαλλάσσονται και διά τα εισοδήματα εκ μερισμάτων εκ μετοχών ημεδαπών και αλλοδαπών ανωνύμων εταιρειών, ως και εκ τόκων εξ ομολογιών”.
2. Εις την παράγραφον 2 του άρθρου 6 του Ν.Δ. 3843/1958 (6) ως τούτο ισχύει, προστίθεται περίπτωσις Ε`, έχουσα ως ακολούθως:
“2………………………………………………………
ε) Τα υπό των κατά τας διατάξεις του Νόμου 602 “περί συνεταιρισμών” και άλλων Νόμων χαρακτηριζομένων ως γεωργικών συνεταιρισμών πρώτου και δευτέρου βαθμού κτώμενα εισοδήματα εκ της δραστηριότητος αυτών της εμπιπτούσης εις τον υπό του καταστατικού αυτών καθοριζόμενον σκοπόν. Εις την απαλλαγήν ταύτην δέν περιλαμβάνονται εν πάση περιπτώσει:
1) Τα εισοδήματα εξ εκμισθώσεως οικοδομών, εξ εκμισθώσεως γαιών και εκ κινητών αξιών, πλήν των τόκων εκ συναλλαγματικών και γραμματίων, εφ` όσον πηγάζουν εξ εμπορικών συναλλαγών ως και τόκων εκ δανείων ή πιστώσεως, εις τα μέλη του συνεταιρισμού.
2) τα κέρδη εκ πωλήσεως προϊόντων μετά προηγουμένην επεξεργασίαν αυτών ή διασκευήν δυναμένην να προσδώση εις ταύτα τον χαρακρήρα βιομηχανικών προϊόντων. Δέν θεωρείται ως βιομηχανική επεξεργασία ή διαλογή, εξευγενισμός, αποκάθαρσις, έκθλιψις, εκκόκισις, εκχύμωσις, αποφλοίωσις, παστερίωσις, η παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων, ως και η απλή συσκευασία διά την συντήρησιν και μεταφοράν των γεωργικών προϊόντων εις τον τόπον της καταναλώσεως, ανεξαρτήτως των μέσων δι` ων γίνεται αύτη,
3) τα κέρδη εκ της πρός τρίτους λιανικής πωλήσεως γεωργικών εν γένει προϊόντων παραγωγής του συνεταιρισμού ή των μελών αυτού δι` ιδίων πρατηρίων ή τη μεσολαβήσει τρίτων ενεργούντων λιανικής πώλησις κατ` εντολήν και διά λογαριασμόν των,
4) τα κέρδη εκ της πωλήσεως εις τρίτους, μη μέλη του συνεταιρισμού, αγαθών εν γένει μη παραγομένων υπό του συνεταιρισμού ή των μελών αυτού ως και τα κέρδη εκ παροχής υπηρεσιών προς τρίτους, μη μέλη του συνεταιρισμού. Εις τα εισοδήματα ταύτα συμψηφίζονται αι τυχόν ζημίαι εκ των απαλλασσομένων του φόρου κλάδων του συνεταιρισμού”.
3. Αι διατάξεις της παραγράφου 1 εφαρμόζονται επί μερισμάτων κτωμένων από 1 Ιανουαρίου 1975 και εφεξής, αι δε διατάξεις της παραγράφου 2 εφαρμόζονται επί ισολογισμών ή διαχειρίσεων κλειομένων από 31 Δεκεμβρίου 1971 συμπεριλαμβανομένης και εφεξής.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 7 του Ν.542/1977 (Α 41).Βλ. και παρ.2 και 3 του ιδίου άρθρου και Νόμου σχετ. με τα καταβληθέντα από γεωργικούς συνεταιρισμούς (ή βεβαιωθέντα) ποσά φόρου ετών 1971,1972 και 1973.

Άρθρον 17
Φορολογικός συντελεστής νομικών τινών προσώπων κερδοσκοπικού χαρακτήρος.
1. Η περίπτωσις α` της παραγράφου 1 του άρθρου 10 του Ν.Δ. 3843/ 1958, ως τούτο ισχύει, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“Άρθρον 10
Υπολογισμός του φόρου.
1……………………………………………
α) Διά τας ημεδαπάς ανωνύμους εταιρίας, τας αλλοδαπάς εταιρίας και οργανισμούς τους αποβλέποντας εις την απόκτησιν οικονομικών ωφελημάτων καθώς και διά τας δημοσίας, δημοτικάς και κοινοτικάς επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις κερδοσκοπικού χαρακτήρος τεσσαράκοντα επί τοις εκατόν (40%).
2. Η διάταξις της προηγουμένης παραγράφου, εφαρμόζεται επί του καθαρού εισοδήματος ή κέρδους του προκύπτοντος εξ ισολογισμών ή διαχειρίσεων κλειομένων από 31 Δεκεμβρίου 1974 συμπεριλαμβανομένης και εφεξής.

Άρθρον 18
Ειδική φορολογική μεταχείρισις μερισμάτων
1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 10 του Α.Ν. 148/1967 (7) “περί μέτρων προς ενίσχυσιν της κεφαλαιαγοράς”, ως ούτος ισχύει, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“Άρθρον 10
1. Διά τα μερίσματα εκ μετοχών, κοινών ή προνομιούχων, ισχύει το ακόλουθον φορολογικόν καθεστώς:
α) Επιβάλλεται φόρος επί του διανεμομένου μερίσματος εκ ποσοστού τριάκοντα τρία επί τοις εκατόν (33%), προκειμένου περί μετοχών εισηγμένων εις το Χρηματιστήριον τέσσαρας (4) τουλάχιστον μήνας προ της λήξεως της χρήσεως, εις ην αναφέρεται το μέρισμα και τεσσαράκοντα εν επί τοις εκατόν (41%) προκειμένου περί μετοχών μη εισηγμένων εις το Χρηματιστήριον. Ο φόρος παρακρατείται και αποδίδεται εις το Δημόσιον υπό της εταιρίας.
β) Ο μέτοχος ο έχων μετοχάς κατά τα ως άνω εισηγμένας εις το Χρηματιστήριον ή ο έχων μετοχάς, αίτινες κατέστησαν ονομαστικαί πρό της λήξεως της χρήσεως εις ην αναφέρεται το μέρισμα και παραμένουν ονομαστικαί καθ` όλην την διάρκειαν της ισχύος του παρόντος, δικαιούται να ζητήση την υπαγωγήν του εις τον φόρον εισοδήματος βάσει των γενικώς εν ισχύι συντελεστών φορολογίας συμπεριλαμβανομένων εν τη δηλώσει αυτού και το εισόδημα εκ μετοχών. Η εκ του τρόπου τούτου προκύπτουσα διαφορά υπέρ του μετόχου, έναντι του παρακρατηθέντος υπό της εταιρίας φόρου, συμψηφίζεται ή επιστρέφεται κατά περίπτωσιν. Εν περιπτώσει μετατροπής των ονομαστικών μετοχών εις ανωνύμους πρό της λήξεως του χρόνου ισχύος του παρόντος άρθρου, επιβάλλεται διά πράξεως του αρμοδίου Οικονομικού Εφόρου πρόστιμον εις βάρος της ανωνύμου εταιρίας ίσον πρός το ήμισυ του παρακρατηθέντος φόρου. Η ανώνυμος εταιρία δύναται να προτείνη την διοικητικήν επίλυσιν της διαφοράς κατά τα οριζόμενα υπό των διατάξεων της νομοθεσίας περί φορολογίας του εισοδήματος, εφαρμοζομένων αναλόγως και εν προκειμένω. Αντικείμενον της διοικητικής επιλύσεως της διαφοράς δεν δύναται να αποτελέση το ποσοστόν του επιβαλλομένου προστίμου.
γ) Ο μέτοχος ο έχων ανωνύμους μετοχάς μη εισηγμένας εις το Χρηματιστήριον δεν δικαιούται όπως συναθροίση εις την φορολογικήν του δήλωσιν το εισόδημα εκ μερισμάτων μετά των λοιπών εις φορολογίαν υποκειμένων εισοδημάτων, εξαντλουμένης της φορολογικής υποχρεώσεως του μετόχου διά το εισόδημα εκ μερισμάτων διά της παρακρατήσεως του επί τούτων φόρου εισοδήματος.
δ) Η ως άνω ειδική φορολογική μεταχείρισις περιλαμβάνει τα μερίσματα τα κτηθέντα από 1ης Ιανουαρίου 1975 έως 31ης Δεκεμβρίου 1976”.
2. Προκειμένης φορολογίας των μερισμάτων διαχειριστικής περιόδου 1974, η προβλεπομένη υπό των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 10 του Α.Ν. 148/1967 προθεσμία μειούται εις το ήμισυ εφ` όσον η ανώνυμος εταιρία έχει υποβάλλει αίτησιν διά την εισαγωγήν των μετοχών της εις το Χρηματιστήριον μέχρι και της 10 Αυγούστου 1974.

Άρθρον 19
Φορολογία επιχειρήσεων μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων.
1. Αι διατάξεις του Ν.Δ.261/1969 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεών τινων του Ν.Δ. 3323/1955 “περί φορολογίας του εισοδήματος”, καταργούνται. Αι διατάξεις των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 36α του Ν.Δ. 3323/1955, ως τούτο ισχύει, εφαρμόζονται αναλόγως και επί των επιχειρήσεων των ασχολουμένων εις την εκτέλεσιν μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων.
Αι διατάξεις του προηγουμένου εδαφίου δεν εφαρμόζονται επί επιχειρήσεων τηρουσών βιβλίων δευτέρας κατηγορίας του Κώδικος Φορολογικών Στοιχείων εάν αι υφιστάμεναι επιχειρήσεις εντός διμήνου από της ενάρξεως ισχύος του παρόντος νόμου υποβάλλουν προς τούτο εις τον αρμόδιον Οικονομικόν Εφορον ανέκκλητον δήλωσιν. Επί επιχειρήσεων ιδρυομένων μετά την έναρξιν ισχύος του παρόντος, τηρουσών βιβλίον δευτέρας κατηγορίας του Κώδικος Φορολογικών Στοιχείων, η προβλεπομένη υπό του προηγουμένου εδαφίου δήλωσις δέον να υποβάλλεται εντός μηνός από της ενάρξεως της λειτουργίας των.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 12 του Ν.542/1977 (Α 41)( εφαρμογή επί ισολογισμών κλειομένων από 31-12- 1986 και εφεξής).

2. Η ισχύς των διατάξεων του παρόντος άρθρου, άρχεται από του οικονομικού έτους 1976.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄
Αναλογικά τέλη επί εμπορικών εγγράφων.

Άρθρον 20
1. Το υπό του άρθρου 14 του Προεδρικού Διατάγματος της 28 Ιουλίου 1931 “περί Κώδικος των νόμων περί τελών χαρτοσήμου”, ως τούτο ισχύει, προβλεπόμενον αναλογικόν τέλος χαρτοσήμου εν επί τοις εκατόν (1%) αυξάνεται εις δύο επί τοις εκατόν (2%).
2. Της ως άνω αυξήσεως εξαιρούνται τα έγγραφα και πράξεις των κάτωθι παραγράφων του άρθρου 15 του ως άνω Προεδρικού Διατάγματος: α) Της παραγράφου 8, εφ` ων τα τέλη χαρτοσήμου ορίζονται εις ήμισυ επί τοις εκατόν (0,50%) και β) της παραγράφου 1α και μόνον ως προς την διανομήν, μεταξύ ημεδαπών καλλιτεχνικών γραφείων και αλλοδαπών ή ημεδαπών καλλιτεχνικών συγκροτημάτων, του προκύπτοντος, εξ οργανώσεως διαφόρων θεαμάτων εν Ελλάδι, εσόδου και των παραγράφων 13, 16 περιπτώσεις β, 18 και 19, εφ` ων το τέλος χαρτοσήμου παραμένει εις εν επί τοις εκατόν (1%). 3. Ειδικαί διατάξεις προβλέπουσαι απαλλαγάς εκ των τελών χαρτοσήμου επί των, περί ων το παρόν άρθρον, εγγράφων και πράξεων, δεν θίγονται διά των διατάξεων του παρόντος άρθρου.

Άρθρον 21
Τέλη επί κερδών εταιριών, συνεταιρισμών και κοινοπραξιών.
1. Το πρώτον εδάφιον της περιπτώσεως γ` της παραγράφου 5 του άρθρου 15 του Προεδρικού Διατάγματος της 28 Ιουλίου 1931 “περί Κώδικος των νόμων περί τελών χαρτοσήμου”, ως τούτο ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
“Άρθρον 15.
5. α)………………………………………..
β)………………………………………………………
γ) Εις τέλος εν επί τοις εκατόν (1%) υπόκεινται, από του ημερολογιακού έτους 1974 και εφεξής, τα εκ των βιβλίων και στοιχείων προκύπτοντα καθαρά κέρδη των ομορρύθμων ετερορρύθμων και περιωρισμένης ευθύνης εταιριών, ως και των κερδοσκοπικών συνεταιρισμών και κοινοπραξιών. Το κατά το προηγούμενον εδάφιον τέλος οφείλεται και οσάκις δεν τηρούνται βιβλία και στοιχεία ή εκ των τηρουμένων δεν προκύπτουν τα καθαρά κέρδη ή τα προκύπτοντα τυγχάνουν αναληθή. Εν τη περιπτώσει ταύτη, το τέλος τούτο υπολογίζεται λαμβανομένων υπ` όψει των καθαρών κερδών ως ταύτα προσδιορίζονται διά την επιβολήν του φόρου εισοδήματος. Η ανάληψις ποσών υπό των εταίρων διαρκούσης της εταιρικής χρήσεως, έναντι κερδών της χρήσεως ταύτης, η διανομή των κερδών εις τους εταίρους ή η πίστωσις δι` αυτών των προσωπικών λογαριασμών των εταίρων, η μεταφορά των κερδών εις τους λογαριασμούς κέρδη και ζημίαι, τακτικού και εκτάκτου αποθεματικού, ως και η παραμονή των κερδών εις τους ανωτέρω λογαριασμούς εις ουδέν τέλος χαρτοσήμου υπόκεινται”.
2. Το δεύτερον εδάφιον της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του Α.Ν. 470/1968 (9) “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως των διατάξεων του Κώδικος των νόμων περί τελών χαρτοσήμου καταργείται.

Άρθρον 22
Τέλη προμηθειών, μεσιτειών, αμοιβών, παροχών, μισθώσεως έργου.
1. Τα υπό της παραγράφου 5 του άρθρου 15β ως και των παραγράφων 1Βα, 6, 9 και 10 του άρθρου 15ε` του Προεδρικού Διατάγματος της 28 Ιουλίου 1931 “περί Κώδικος των νόμων περί τελών χαρτοσήμου”, ως τούτο ισχύει, προβλεπόμενα αναλογικά τέλη χαρτοσήμου ορίζονται εις δύο επί τοις εκατόν (2%).
2. Το τέλος της προηγούμενης παραγράφου οφείλεται και στα ακαθάριστα έσοδα των επιτηδευματιών, που προέρχονται από υποκείμενες σε τέλη χαρτοσήμου συναλλαγές, χωρίς να απαιτείται παράβαση των κείμενων διατάξεων για μη έκδοση ή για ανακριβή έκδοση τιμολογίων, αποδείξεων ή άλλων εγγράφων. Ως ακαθάριστα έσοδα για τον υπολογισμό του τέλους νοούνται αυτά που προσδιορίζονται για την επιβολή του φόρου εισοδήματος, χωρίς να απαιτείται και οριστικοποίηση αυτών με οποιονδήποτε τρόπο.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.4 του άρθρου 21 του Ν. 1591/1986 (Α 50).
3. Τα εν τη προηγουμένη παραγράφω 2 του παρόντος άρθρου οριζόμενα εφαρμόζονται και προκειμένου περί των τελών χαρτοσήμου των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου 15ε του Κώδικος των νόμων περί χαρτοσήμου.

Άρθρον 23
Τέλη επί μεταβιβάσεως αυτοκινήτων οχημάτων.
Τα υπό της παραγράφου 4 του άρθρου 4 του Ν.Δ. 1146/1972 (10) “περί τρόπου μεταβιβάσεως εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί αυτοκινήτων οχημάτων και μοτοσυκλετών” οριζόμενα τέλη χαρτοσήμου αυξάνονται εις το διπλάσιον.

Άρθρον 24
Πάγια τέλη χαρτοσήμου.
Τα άρθρα 17, 18, 21, 22, 23 και 24 του Προεδρικού Διατάγματος της 28 Ιουλίου 1931 “περί Κώδικος των νόμων περί τελών χαρτοσήμου”, ως τούτο ισχύει, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
Άρθρον 17
Γενικής φύσεως έγγραφα.
1. Εις πάγιον τέλος δραχμών 10 υπόκεινται:
α) Αι αιτήσεις ή αναφοραί φυσικών ή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, αι υποβαλλόμεναι εις δημοσίας δικαστικάς, δημοτικάς, κοινοτικάς ή εκκλησιαστικάς αρχάς και νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, ως και εις ιδρύματα ή σωματεία, αι μη ειδικώς υποβαλλόμεναι εις τέλος κατώτερον ή ανώτερον.
β) Τα έγγραφα τα μη υποκείμενα εις τέλος χαρτοσήμου, εάν προσάγωνται ενώπιον αρχής ή προσώπου εκ των εν τη προηγουμένη περιπτώσει α` αναφερομένων.
γ) Τα πρός το συμφέρον των ιδιωτών παρ` οιουδήποτε εκδιδόμενα αντίγραφα και αποσπάσματα εγγράφων, ως και αι βεβαιώσεις ή τα πιστοποιητικά και αποδεικτικά εν γένει έγγραφα, τα μη ειδικώς υποβαλλόμενα εις τέλος κατώτερον ή ανώτερον.
δ) Αι εξώδικοι δηλώσεις, προσκλήσεις και διαμαρτυρίαι.
ε) Τα κατά συνέχειαν φύλλα εγγράφων, υποκειμένων εις αναλογικόν ή πάγιον τέλος.
στ) Η παρ` οιουδήποτε προσώπου κατάθεσις εγγυήσεως ή σύστασις εγγυοδοτικής παρακαταθήκης, το γραμμάτιον συστάσεως παρακαταθήκης, ως και η απόδοσις πάντων τούτων εις τους καταθέσαντας ή συστήσαντας.
ζ) Αι διδόμεναι εξοφλητικαί αποδείξεις διά συνδρομάς, εισφοράς, επιχορηγήσεις και πάσης φύσεως χρηματικάς ενισχύσεις, χορηγουμένας υπό του Δημοσίου των Δήμων ή Κοινοτήτων εις παντός είδους νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, ως και αι διδόμεναι τοιαύται δι` ομοίας χορηγουμένας υπό του Δημοσίου, των Δήμων ή Κοινοτήτων και παντός νομικού ή φυσικού προσώπου εις ευεργετικά Ταμεία δημοσίων εν γένει, δημοτικών ή κοινοτικών, εκκλησιαστικών και ιδιωτικών υπαλλήλων ή εργατών, εκπαιδευτικά, φιλανθρωπικά, εθνωφελή και κοινωφελή Σωματεία ή Ιδρύματα, Ταμεία, Οργανισμούς και Επιτροπάς.
2. Εις τα κάτωθι κατά περίπτωσιν πάγια τέλη υπόκεινται:
α) Τα καταστατικά των σωματείων και των συνεταιρισμών μη κερδοσκοπικού χαρακτήρος, δρχ. 200. Αι πράξεις τροποποιήσεως των ως άνω καταστατικών, δρχ. 50.
β) Αι πράξεις τροποποιήσεως απλών όρων των καταστατικών εμπορικών εταιριών και συνεταιρισμών κερδοσκοπικού χαρακτήρος, αι μη υποκείμεναι εις αναλογικόν τέλος, δρχ. 50.
γ) Η συμφωνία περί τροποποιήσεως όρου τινός της αρχικής συμβάσεως δανείου ή ανοίγματος πιστώσεως, υποβληθείσης εις το νόμιμον τέλος, υπό την προϋπόθεσιν ότι συνομολογείται πρό της λήξεως της ισχύος της αρχικής συμβάσεως και δεν επέρχεται αύξησις του ποσού του δανείου ή της πιστώσεως ή μεταβολή εις τα πρόσωπα των αρχικώς συμβληθέντων, δρχ. 50.
δ) Αι εκθέσεις χημικών αναλήσεων ενεργουμένων υπό του Γενικού Χημείου του Κράτους, αιτήσει ιδιωτών, δρχ. 50.
ε) Η υπό του Οικονομικού Εφόρου χορηγουμένη βεβαίωσις περί υποβληθείσης δηλώσεως ενάρξεως ασκήσεως επιτηδεύματος δρχ. 150.
στ) Αι μεταφράσεις καταστατικών αλλοπαδών εταιριών, δρχ. 200. Πάσα μετάφρασις οιουδήποτε ετέρου εγγράφου, δρχ. 20. 3. Εξαιρούνται των τελών χαρτοσήμου:
α) Αι αιτήσεις των αναπήρων πολέμου και εν γένει θυμάτων πολέμου και τα κατ` αίτησιν αυτών εκδιδομένα πάσης φύσεως πιστοποιητικά ή αντίγραφα ή αποσπάσματα.
β) Αι αιτήσεις και τα κατόπιν τούτων εκδιδόμενα πιστοποιητικά όπως χρησιμοποιηθώσι διά την εγγραφήν μαθητών εις τα Σχολεία Δημοτικής ή Μέσης Εκπαιδεύσεως ως και σπουδαστών εις τας Σχολάς Ανωτέρας ή Ανωτάτης Εκπαιδεύσεως.
γ) Αι αιτήσεις και τα κατόπιν τούτων εκδιδόμενα πιστοποιητικά ή βεβαιώσεις υπό οιασδήποτε δημοσίας, δημοτικής, κοινοτικής ή εκκλησιαστικής αρχής, διά την εγγραφήν εις τους εκλογικούς καταλόγους.
δ) Αι αιτήσεις και τα προς έκδοσιν δελτίου ή πιστοποιητικού ταυτότητος `Ελληνος υπηκόου, πιστοποιητικά ή βεβαίωσεις ως και το δελτίον ή πιστοποιητικόν ταυτότητος.
ε) Τα υπό των δημοσίων, δημοτικών, κοινοτικών ή άλλων αρχών εκδιδόμενα πιστοποιητικά, διά την εγγραφήν εις τα μητρώα αυτών αδηλώτων δημοτών.
στ) Αι διδόμεναι εξοφλητικαί αποδείξεις δι` επιστροφάς αχρεωστήτως καταβληθέντων χρημάτων.
ζ) Αι αποδείξεις εξοφλήσεως χρηματικών ενταλμάτων πληρωμής οδοιπορικών εξόδων, εξόδων κινήσεως ή οιασδήποτε δαπάνης (έξοδα γραφικά, καθαριότητος, φωτισμού, θερμάνσεως, υδρεύσεως κλπ.), πραγματοποιηθέντων κατ` εντολήν και διά λογαριασμόν του Δημοσίου, Δήμου ή Κοινότητος ή οιουδήποτε νομικού προσώπου δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή Οργανισμού ή ατομικής επιχειρήσεως, υπό την προϋπόθεσιν ότι τα δικαιολογητικά των εξόδων ή δαπανών υπεβληθήσαν εις τα οικεία τέλη χαρτοσήμου.
η) Αι αποδείξεις πληρωμής βοηθημάτων εις απόρους ή παθόντας εκ θεομηνιών ή άλλης αιτίας, αι αιτήσεις προς έκδοσιν των πιστοποιητικών της ιδιότητός των ταύτης ως και τα τοιαύτα πιστοποιητικά”.
“Άρθρον 18
Αδειαι, έγγραφα ναυτιλιακά, διπλώματα, πτυχία, διαβατήρια κ.λ.π.
Α`. Αδειαι
1. Αι πάσης φύσεως άδειαι και αι ανανεώσεις τούτων αι εκδιδόμεναι υπό Δημοσίων, Δημοτικών ή Εκκλησιαστικών αρχών ή νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου υπόκεινται εις πάγιον τέλος, δρχ. 50.
2. Κατ` εξαίρεσιν, αι κατωτέρω άδειαι ως και οι τυχόν ανανεώσεις τούτων υπόκεινται εις ίδιον τέλος ως ακολούθως:
α) Η άδεια κυκλοφορίας ως και η άδεια οδηγού αυτοκινήτου, δρχ. 300.
β) Η άδεια κυκλοφορίας ως και η άδεια οδηγού δικύκλου ή τρικύκλου αυτοκινήτου, δρχ. 100.
γ) Η εκκλησιαστική άδεια γάμου και η πράξις διαζυγίου, δρχ. 200.
δ) Η άδεια μεταβολής ή προσθήκης επωνύμου, δρχ. 200.
ε) Η άδεια αναδοχής υπηρεσίας παρά ξένη Κυβερνήσει και η άδεια πολιτογραφήσεως εν τη αλλοδαπή δρχ. 1.000.
στ) Αι εις αλλοδαπούς χορηγούμεναι άδειαι παραμονής και άδειαι εργασίας εν Ελλάδι, ως και τα δελτία ταυτότητος τούτων, δρχ. 50.
ζ) Η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος παρ` ιατρών, φαρμακοποιών και γενικώς ελευθέρων επαγγελματιών, ως ούτοι νοούνται εν τη φορολογία εισοδήματος, εφ` όσον βάσει διατάξεων νόμου προβλέπεται η έκδοσις τοιαύτης αδείας, δρχ. 300.
η) Η άδεια κατασκευής ως και η άδεια εισαγωγής εκ του εξωτερικού εκρηκτικών υλών, όπλων, φυσιγγιών και καψυλλίων, δι` εμπορίαν, δρχ. 300.
θ) Η άδεια οπλοφορίας ως και η άδεια θήρας, δρχ. 200.
ι) Η άδεια συστάσεως ειδικού καπνεργοστασίου, λειτουργίας ιαματικών πηγών και τουριστικών ή ταξειδιωτικών γραφείων, δρχ. 2.000. Η ανανέωσις των αδειών τούτων, δρχ. 1.000. 3. Εξαιρούνται των τελών χαρτοσήμου:
α) Η άδεια κυκλοφορίας ως και η άδεια οδηγού αναπηρικού αυτοκινήτου.
β) Η άδεια οδηγού αυτοκινήτου εν γένει, ως και η άδεια οπλοφορίας, εφ` όσον χορηγούνται εις δημοσίους υπαλλήλους δι` υπηρεσιακάς ανάγκας.
Β`. Εγγραφα ναυτιλιακά – διπλώματα, πτυχία κλπ. 1. Εις τα κάτωθι κατά περίπτωσιν πάγια τέλη υπόκεινται:
α) Τα πιστοποιητικά πλωϊμότητος ελληνικών πλοίων και αεροσκαφών, τα πιστοποιητικά εθνικότητος πλοίων ή νηολογήσεως αεροσκαφών, ως και τα αντίγραφα των πιστοποιητικών τούτων, δρχ. 300.
β) Τα ναυτολόγια πλοίων και τα αντίγραφα αυτών, δρχ. 50.
γ) Τα υπό δημοσίων αρχών χορηγούμενα πάσης φύσεως αποδεικτικά ναυτικής ή αεροναυτικής ικανότητος των πληρωμάτων των πλοίων, των αεροσκαφών ως και του προσωπικού εδάφους (διπλώματα, πτυχία, άδειαι ή πιστοποιητικά), ως και τα αντίγραφα αυτών, δρχ. 150.
δ) Τα υπό δημοσίων αρχών χορηγούμενα αποδεικτικά τεχνικής ικανότητος (πτυχία, διπλώματα, άδειαι γενικαί και ειδικαί), ως και τα αντίγραφα αυτών, προς πάσης φύσεως μηχανικούς, θερμαστάς, ηλεκτρολόγους κλπ., δρχ. 150.
2. Τα υπό δημοσίας αρχής χορηγούμενα πιστοποιητικά ικανότητος εργολάβου (πτυχία εργοληπτών δημοσίων έργων), ως και η ανανέωσις ή τα αντίγραφα τούτων, υπόκεινται εις πάγια τέλη ως κάτωθι:
α) Α`, Β`, Γ` τάξεως, δρχ. 400.
β) Δ`, Ε` τάξεως, δρχ. 1.500.
Γ`. Τέλη διαβατηρίων.
1. Η έκδοσις διαβατηρίου και η ανανέωσις τούτου, υπόκειται εις πάγια τέλη χαρτοσήμου υπολογιζόμενα δι` έκαστον έτος ισχύος των ως ακολούθως:
α) Ατομικόν διαβατήριον, δρχ. 200.
β) Οικογενειακόν διαβατήριον, δρχ. 400.
γ) Ομαδικόν διαβατήριον δι` έκαστον άτομον, δρχ. 100.
2. Αι υπό των εν τη ημεδαπή αρμοδίων αρχών θεωρήσεις διαβατηρίων εκδοθέντων παρ` ελληνικών ή αλλοοδαπών αρχών εις ουδέν τέλος υπόκεινται.
3. Τα υπό των εν τη αλλοδαπή Διπλωματικών ή Προξενικών Αρχών εκδιδόμενα διαβατήρια υπόκεινται εις τα οικεία προξενικά τέλη.
4. Εξαιρούνται των τελών χαρτοσήμου τα διαβατήρια ως και τα προς έκδοσιν αυτών απαιτούμενα δικαιολογητικά:
α) Των τραυματιών ή αναπήρων πολεμικής ή ειρηνικής περιόδου και ανδρών των Ενόπλων Δυνάμεων ή των Σωμάτων Ασφαλείας παντός βαθμού, των μεταβαινόντων εις την αλλοδαπήν προς θεραπείαν.
β) Των εις Ελλάδα προσφευγόντων εκ της αλλοδαπής ομογενών, προκειμένου να μεταναστεύσωσιν εις άλλην ξένην χώραν.
γ) Τα Διπλωματικά και Ειδικά Υπηρεσιακά Διαβατήρια, περί ων αι διατάξεις του Ν.Δ. 1110/1972 (11) “περί Διπλωματικών και Ειδικών Υπηρεσιών Διαβατηρίων.
“Άρθρον 21
Εγγραφα Τελωνειακά.
1. Εις τα κάτωθι πάγια τέλη υπόκεινται:
α) Τα δηλωτικά εισαγωγής και τα αποσπάσματα αυτών, κατά φύλλον, δρχ. 50.
β) Αι πάσης φύσεως διασαφήσεις ως και τα πρωτόκολλα εξετάσεως αποσκευών επιβατών, δρχ. 50.
γ) Τα κατατιθέμενα αυτοτελή τελωνειακά παραστατικά έγγραφα δι` οιανδήποτε μεταβολήν του τελωνειακού προορισμού των εν αποταμιεύσει ευρισκομένων εμπορευμάτων (αιτήσεις αναλώσεως και αποστολών εν γένει κλπ.), δρχ. 20.
δ) Τα υπό των Τελωνειακών Αρχών εκδιδόμενα, αιτήσει των ιδιωτών, πιστοποιητικά, βεβαιώσεις ή αντίγραφα παραστατικών εγγράφων. Ωσαύτως τα υπό των ιδιωτών κατατιθέμενα και εις τα τελωνειακά παραστατικά προσαρτώμενα έγγραφα ως και άπαντα τα, διά την διαδικασίαν του τελωνισμού, αναγκαιούντα, τοιαύτα, δρχ. 20.
ε) Τα έγγραφα τα αφορώντα εις την διαδικασίαν της εφαρμογής των νόμων περί προστασίας του Εθνικού νομίσματος και την τοιαύτην του περιορισμού των εισαγωγών και του κανονισμού των εξαγωγών εμπορευμάτων, δρχ. 20.
2. Εξαιρούνται των τελών χαρτοσήμου:
α) Τα επί αεροπορικών αφίξεων, κατατιθέμενα δηλωτικά εισαγωγής και τα επί μεταφορτώσεως, αιτήσει των αεροπορικών εταιριών, εκδιδόμενα αποσπάσματα των δηλωτικών τούτων.
β) Τα εις τα Τελωνεία Αερολιμένων κατατιθέμενα τελωνειακά έγγραφα και τα τούτοις προσαρτώμενα δικαιολογητικά, τα αφορώντα εις την εισαγωγήν, αποταμίευσιν και διαμετακόμισιν του διά τας ανάγκας των αεροσκαφών και των αεροπορικών εταιριών προοριζομένου αεροπορικού υλικού πάσης φύσεως.
γ) Τα τελωνειακά έγγραφα τα αφορώντα εις τα διά των σιδηροδρομικών οδών Ειδομένης-Αλεξανδρουπόλεως-Πυθίου, Μεσονησίου-Προμαχώνος-Δικαίων και τανάπαλιν, διαμετακομιζόμενα εμπορεύματα και τας αποσκευάς επιβατών.
δ) Τα τελωνειακά έγγραφα τα αφορώντα εις τον τελωνισμόν και διακίνησιν των αποσκευών επιβατών εκ του εξωτερικού.
ε) Απαντα τα τελωνειακά έγγραφα τα αναφερόμενα εις την εν γένει τελωνειακήν διαδικασίαν των διά της ταχυδρομικής οδού εισαγωμένων ειδών.
στ) Αι άδειαι εξαγωγής μικροαντικειμένων παρ` επιβατών”. Εγγραφα τραπεζικά, χρηματιστηριακά, εμπορικά και συναφή τοιαύτα.
“Άρθρον 22
1. Εις τα κάτωθι πάγια τέλη υπόκεινται:
α) Η σύμβασις παραχωρήσεως εγγυητικής επιστολής παρά Τραπέζης, ή υπό προσώπου εις ο διά νόμου παρέχεται το δικαίωμα εκδόσεως εγγυητικών επιστολών, δρχ. 30.
β) Η επί τη βάσει των ανωτέρω συμβάσεων εκδιδομένη εγγυητική επιστολή, δρχ. 100.
γ) Αι εντολαί εισπράξεως εκ μέρους Τραπέζης αξιών διά λογαριασμών τρίτων, αι αποδείξεις παραδόσεως αξιών ελευθέρων πληρωμής, αι εντολαί ενεργείας χρηματιστηριακών πράξεων εν γένει, αι εντολαί προς ενέργειαν πράξεως συναλλάγματος επί προθεσμία, ως και τα πινάκια προεξοφλήσεως γραμματίων και συναλλαγματικών εν γένει ή αι αποδείξεις αναλήψεως του αντιτίμου της προεξοφλήσεως, δρχ. 10.
δ) Τα κατά τας κειμένας διατάξεις περί χρηματιστηρίου συντασσόμενα πρακτικά συμβιβασμού, δρχ. 200.
ε) Τα πρωτότυπα των συμβάσεων τα κατατιθέμενα εις το χρηματιστήριον εμπορευμάτων προς καταχώρησιν εις τα βιβλία συναλλαγών, δρχ. 10.
στ) Αι εξοφλητικαί αποδείξεις λογαριασμών καταναλώσεως ηλεκτρικού ρεύματος, ύδατος, φωταερίου, τηλεγραφημάτων, αστικών και υπεραστικών τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, ραδιοφώνων και συσκευών τηλεοράσεως, δι` οιονδήποτε σκοπόν ή χρήσιν: Επί λογαριασμών μέχρι δρχ. 500 δρχ.
5. Επί λογαριασμών μέχρι δρχ. 1.000 δρχ. 10. Επί λογαριασμών άνω των δρχ. 1.000, δρχ. 15. Επί των ως άνω λογαριασμών δέν εφαρμόζεται η διάταξις της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του Νόμου 187/1943 “περί τροποποιήσεως ενίων φορολογικών νόμων”.
ζ) Αι αποδείξεις εξοφλήσεως λογαριασμών πελατών ξενοδοχείων και πληρωμής συνδρομών εις εφημερίδας, περιοδικά και παντός άλλου είδους έντυπα, δρχ. 5.
2. Εξαιρούνται των τελών χαρτοσήμου:
α) Αι καταθέσεις χρημάτων εις Τράπεζαν ή άλλην ανώνυμον εταιρίαν ή νομικόν πρόσωπον δικαιούμενον να δέχηται καταθέσεις, ως και η ανάληψις τούτων.
β) Αι επιταγαί επί τη εμφανίσει (Chegues), αδιαφόρως τόπου εκδόσεως, οπισθογραφήσεως και πληρωμής, ως και αι αποδείξεις εξοφλήσεως των εντολών πληρωμής πάσης φύσεως και των πιστωτικών επιστολών.
γ) Αι αποδείξεις εξοφλήσεως των αμέσως καταβαλλομένων τελών τηλεγραφημάτων και τηλεφωνικών συνδιαλέξεων.
δ) Αι αποδείξεις συνδρομών περιοδικών, εφημερίδων και εν γένει εντύπων, των οποίων η ετησία συνδρομή δέν υπερβαίνει τας εκατόν (100) δραχμάς”.
Θεώρησις βιβλίων, σχέδια μηχανικών κ.λ.π. πρωτόκολλα ορκωμοσίας, διορισμοί κ.λ.π.
Α`. Θεώρησις βιβλίων
“Άρθρον 23
Εις πάγιον τέλος δραχμών 10 υπόκεινται:
α) Η υπό του Οικονομικού Εφόρου θεώρησις των υποχρεωτικώς ή προαιρετικώς τηρουμένων υπό των επιτηδευματιών, βιβλίων μέχρις εκατόν φύλλων έκαστον. Ως εν βιβλίον λογίζονται και τα εκατόν κινητά φύλλα ή πινακίδια (καρτέλλαι), ανεξαρτήτως διαστάσεων. Εάν ο επιτηδευματίας, βάσει των διατάξεων του Κώδικος Φορολογικών Στοιχείων, βιβλιοδετήση πλείονα βιβλία εις εν ή τηρήση συνηνωμένα το ημερολόγιον και το καθολικόν ή συγχωνεύση οιαδήποτε βιβλία εις έτερον, το τέλος θεωρήσεως οφείλεται δι` έκαστον των συνενωθέντων βιβλίων.
β) Η υπό του κατά νόμον οργάνου παρά τω Χρηματιστηρίω θεώρησις των τηρουμένων υπό των χρηματιστών ή μεσιτών του Χρηματιστηρίου, βιβλιαρίων, πινακιδίων ή αποδείξεων εκτελέσεως εντολών ή καταθέσεως εγγυήσεως, μέχρις εκατόν φύλλων έκαστον.
Β`. Σχέδια-Εκθέσεις-Μελέται
1. Τα σχέδια μηχανικών και αρχιτεκτόνων ως και τα αντίγραφα τούτων υπόκεινται εις πάγιον τέλος δραχμών 30 κατά φύλλον ανεξαρτήτως διαστάσεων.
2. Οι προϋπολογισμοί και αι πάσης φύσεως εκθέσεις και μελέται μηχανικών, αρχιτεκτόνων, εμπειρογνωμόνων και εκκαθαριστών υπόκεινται εις πάγιον τέλος δραχμών 10 κατά φύλλον, ανεξαρτήτως διαστάσεων τούτων.
Γ`. Πρωτόκολλα ορκωμοσίας-Συμβάσεις μισθώσεως υπηρεσιών-Διορισμοί ανταποκριτών και πρακτόρων.
1. Εις τα κάτωθι πάγια τέλη υπόκεινται:
α) Τα πρωτόκολλα ορκωμοσίας δημοσίων δημοτικών, κοινοτικών και εκκλησιαστικών υπαλλήλων ή λειτουργών ως και υπαλλήλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, δρχ. 20.
β) Αι υπαλληλικαί ή οιαιδήποτε έτεραι συμβάσεις μισθώσεως υπηρεσιών ιδιωτών, δρχ. 100. Εάν διά του αυτού εγγράφου δίδεται όρκος ή μισθούται αι υπηρεσίαι πλειόνων προσώπων οφείλονται ισάριθμα πρός τον αριθμόν των προσώπων πάγια τέλη.
2. Η σύμβασις ή τα έγγραφα διορισμού ανταποκριτού ή αντιπροσώπου ή πράκτορος επιχειρήσεων εν γένει ή προσλήψεως πράκτορος Κρατικών Λαχείων, ως και η ανανέωσις της συμβάσεως ή του διορισμού, υπόκεινται εις πάγιον τέλος, δρχ. 200. Εάν διά του αυτού εγγράφου διορίζωνται ή προσλαμβάνονται πλείονα πρόσωπα, ως αντιπρόσωποι, ανταποκριταί ή πράκτορες οφείλονται ισάριθμα πρός τον αριθμόν των προσώπων τούτων τέλη”.
“Άρθρον 24
Διαθήκαι, απογραφαί, διαμαρτυρικά, πληρεξούσια.
1. Εις τα κάτωθι πάγια τέλη υπόκεινται:
α) Αι υπό των συμβολαιογράφων συντασσόμεναι διαθήκαι, αι πράξεις καταθέσεως μυστικών διαθηκών και αι ενώπιον των δικαστηρίων προσαγόμεναι ιδιόγραφοι διαθήκαι, δρχ. 50.
β) Αι υπό των συμβολαιογράφων συντασσόμεναι απογραφαί, δρχ. 50.
γ) Τα διαμαρτυρικά τα συντασσόμενα υπό συμβολαιογράφων ή δικαστικών επιμελητών, δρχ. 50.
δ) Τα έγγραφα δι` ων δίδεται πληρεξουσιότης, δρχ. 20. Το τέλος τούτο οφείλεται και οσάκις η πληρεξουσιότης δίδεται προφορικώς διά δηλώσεως καταχωριζομένης εις τα πρακτικά ή την έκθεσιν δικαστηρίων. Εάν διά του αυτού εγγράφου δίδεται πληρεξουσιότης:
αα) Υπό πλειόνων ή πρός πλείονας, οφείλονται τόσα πάγια τέλη, όσοι οι εντολείς ή εντολοδόχοι.
ββ) Υπό πλειόνων προς πλείονας, οφείλονται ισάριθμα πάγια τέλη όσον το συνολικόν άθροισμα των εντολέων και εντολοδόχων.
2. Εξαιρούνται των τελών χαρτοσήμου τα έγγραφα ως και τα αντίγραφα αυτών, δι` ων δίδεται πληρεξουσιότης υπό:
α) Των αναπήρων και θυμάτων πολέμου.
β) Των ασθενών εργατών πρός λήψιν βοηθήματος ή επιδόματος ασθενείας εξ ασφαλιστικού φορέως.
γ) των εν γένει υπαλλήλων και συνταξιούχων του Δημοσίου ή νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, προς είσπραξιν μισθών, συντάξεων, ημερομισθίων ή ετέρων απολαυών ή νόμω καταβαλλομένων αυτοίς αποζημιώσεων”.

Άρθρον 25
Διπλασιασμός λοιπών παγίων τελών. Εξαιρέσεις
1. Επιφυλασσομένων των περιπτώσεων δι` ας ο παρών νόμος άλλως ορίζει, τα υπό των διατάξεων του Προεδρικού Διατάγματος της 28 Ιουλίου 1931 “περί Κώδικος των νόμων περί τελών χαρτοσήμου”, ως τούτο ισχύει, ως και ετέρων νόμων, προβλεπόμενα πάγια τέλη χαρτοσήμου αυξάνονται εις το διπλάσιον, μη δυνάμενα εν πάση περιπτώσει να είναι κατώτερα των πέντε (5) δραχμών.
2. Του εν τη προηγουμένη παραγράφω διπλασιασμού εξαιρούνται τα τέλη τα προβλεπόμενα εις τας κάτωθι διατάξεις του ως άνω Προεδρικού Διατάγματος ήτοι:
α) του άρθρου 15 α, β) των υπό στοιχεία Α` έως Ε` και Ι` τίτλων του άρθρου 25,
γ) της παραγράφου 2 του υπό στοιχείον Α` τίτλου του άρθρου 26 και
δ) του άρθρου 27.

Άρθρον 26
Προσαύξησις τελών χαρτοσήμου υπέρ ΟΓΑ κ.λ.π.
1. Το υπό των οικείων διατάξεων του Ν. 4169/1961 “περί Γεωργικών Κοινωνικών Ασφαλίσεων” και του Ν.Δ. 4435/1964 “πρί ρυθμίσεως θεμάτων προκυψάντιν μεταξύ ΟΓΑ και ΤΕΒΕ επιβάλλεται εφεξής επί των οφειλομένων βάσει των εκάστοτε ισχυουσών διατάξεων, τελών χαρτοσήμου, ως και της μέσης φορολογικής επιβαρύνσεως του Ν.Δ. 226/1969 “περί διασφαλίσεως ίσων όρων ανταγωνισμού διά τα ελληνικά προϊόντα”, προσαυξανομένων ωσαύτως κατά το αυτό ποσοστόν (20%) των συντελεστών των παραγράφων 2 και 4 του άρθρου 2 του αυτού ως άνω Ν.Δ. 226/1969″.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε από την παρ.9 του άρθρου 2 του Ν.231/1975
2. Εκ του κατά την προηγουμένην παράγραφον εσόδου, τα βάσει των διατάξεων του άρθρου μόνου του Β.Δ. 783/1964 “περί καθορισμού ποσοστού εις διαφόρους οργανισμούς ΟΓΑ κλπ.” προβλεπόμενα ποσοστά θα υπολογίζωνται επί του ημίσεως (1/2) του εσόδου τούτου.
3. Διά κοινών αποφάσεων των Υπουργών Συντονισμού και Προγραμματισμού, Οικονομικών και Κοινωνικών Υπηρεσιών δύναται από 1 Ιανουαρίου 1976 και εφεξής να αυξάνηται το κατά την προηγουμένην παράγραφον καθοριζόμενον ποσοστόν (1/2).

4. Επιφυλασσομένων των διατάξεων της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, τα υπέρ οιουδήποτε ετέρου τρίτου προβλεπόμενα εκ των σχετικών περί αυτών διατάξεων έσοδα, εκ κρατήσεων, εισφορών, τελών, δικαιωμάτων κλπ., τα υπολογιζόμενα επί των τελών χαρτοσήμου, εξακολουθούν να υπολογίζωνται επί τη βάσει των περί χαρτοσήμου διατάξεων των ισχυουσών προ της διά του παρόντος νόμου ρυθμίσεως αυτών.

Άρθρον 27
Διατήρησις απαλλαγών εκ τελών χαρτοσήμου.
Δέν θίγονται διά του παρόντος νόμου αι απαλλαγαί εκ τελών χαρτοσήμου αι προβλεπόμεναι υπό του Ν.Δ. 1079/1971 (13) “περί καταργήσεως απαλλαγών εκ των τελών χαρτοσήμου”, ως και των μεταγενεστέρως τούτου εκδοθέντων νόμων.

Άρθρον 28
Πάγια τέλη χαρτοσήμου εν Δωδεκανήσω.
Η διάταξις της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του Β.Δ/τος 22/24 Μαρτίου 1949 “περί εισαγωγής εις την Δωδεκάνησον των νομοθεσιών περί τελών χαρτοσήμου και περί φόρου μεταβιβάσεως ακινήτων και πλοίων” καταργείται.

Άρθρον 29
Κύρωσις διαταγών της Διοικήσεως.
1. Κυρούνται αναδρομικώς αι υπ` αριθ. Κ. 13471 από 18 Οκτωβρίου 1974, Κ. 14164 από 6 Νοεμβρίου 1974, Κ. 15769 από 19 Δεκεμβρίου 1974, Κ. 15822 από 21 Δεκεμβρίου 1974 και Κ. 170 από 8 Ιανουαρίου 1975, τηλεγραφικαί διαταγαί του Υπουργού των Οικονομικών, έχουσαι ούτω:
“Αριθ. Πρωτ. Κ. 13471 18.10.1974 Παρατείνομεν μέχρι και 25ης τρέχοντος μηνός προθεσμίαν εξοφλήσεως βεβαιωθήσης τρίτης δόσεως τελών χαρτοσήμου εισφοράς υπέρ ΟΓΑ Δήμων και Κοινοτήτων εισφοράς δακοκτονίας και εισφοράς επί κομίστρων λήξασας 5ην ιδίου μηνός. Προσαυξήσεις ή πρόστιμα φορολογικών διατάξεων και Ταμιακαί προσαυξήσεις καταβληθείσαι λόγω εκπροθέσμου εξοφλήσεως ανωτέρω δόσεως από 6.10.74 μέχρι λήψεως παρούσης επιστρέφονται ως αχρεωστήτως καταβληθείσαι. Παρούσα κυρωθήσεται νομοθετικώς.
Αριθ. Πρωτ. Κ. 14164 6.11.1974 Τέλη χαρτοσήμου, εισφορά υπέρ ΟΓΑ Δήμων και Κοινωτήτων, εισφορά δακοκτονίας και εισφορά επί κομίστρων καταβλητέα μέχρι δεκάτης και εικοστής τρέχοντος μηνός δύνανται καταβληθούν εις τρείς ισοπόσους δόσεις. Η πρώτη δόσις καταβάλλεται μέχρι εικοστής τρέχοντος επί υποβολή σχετικής δηλώσεως περιλαμβανούσης σύνολον εσόδων αντιστοίχων χρονικών περιόδων. Λοιπαί δύο δόσεις καταβάλλονται μέχρι δεκάτης έκτης και εικοστής ογδόης Δεκεμβρίου 1974 αντιστοίχως κατόπιν βεβαιώσεως ενεργουμένης υπό Οικον. Εφόρου. Επί εκπροθέσμου εξοφλήσεως δευτέρας δόσεως καθίσταται ληξιπρόθεσμος και απαιτητή και η τρίτη δόσις. Εν τη περιπτώσει ταύτη επιβάλλεται και συνεισπράττεται πλήν των οφειλομένων ταμιακών προσαυξήσεων εκπροθέσμου καταβολής και το υπό της οικείας φορολογικής διατάξεως προβλεπόμενον πρόστιμον εκπροθέσμου δηλώσεως και καταβολής υπολογιζόμενον επί του βεβαιωθέντος ποσού αμφοτέρων των δόσεων βάσει σημειώματος αρμοδίου Οικον. Εφόρου. Επί εκπροθέσμου εξοφλήσεως τρίτης δόσεως ανωτέρω προσαυξήσεως και πρόστιμον επιβάλλονται επί του ποσού ταύτης. Παρούσα ρύθμισις κυρωθήσεται νομοθετικώς.
Αριθ. Πρωτ. Κ. 15769. 19.12.1974 Παρατείνομεν μέχρι και τριακοστής τρέχοντος μηνός προθεσμίας εξοφλήσεως βεβαιωθεισών δόσεων τελών χαρτοσήμου, εισφοράς υπέρ ΟΓΑ, Δήμων και Κοινοτήτων, εισφοράς δακοκτονίας και εισφοράς επί κομίστρων δεκάτης έκτης και εικοστής ογδόης ιδίου μηνός. Προσαυξήσεις ή πρόστιμα φορολογικών διατάξεων και Ταμιακαί προσαυξήσεις καταβληθείσαι λόγω εκπροθέσμου εξοφλήσεως δευτέρας δόσεως από δεκάτης εβδόμης τρέχοντος μέχρι λήψεως παρούσης επιστρέφονται ως αχρεωστήτως καταβληθείσαι. Παρούσα ρύθμισις κυρωθείσεται νομοθετικώς.
Αριθ. Πρωτ. Κ. 15822 21.12.1974 Λήξασαν δεκάτην τρέχοντος μηνός προθεσμίαν καταβολής οφειλομένων τελών χαρτοσήμου εισφοράς υπέρ ΟΓΑ, Δήμων και Κοινοτήτων εισφοράς δακοκτονίας και εισφοράς επί κομίστρων παρατείνομεν μέχρι και τριακοστής τρέχοντος. Προσαυξήσεις ή πρόστιμα καταβληθείσαι λόγω εκπροθέσμου καταβολής ανωτέρω οφειλών από ενδεκάτης τρέχοντος μέχρι λήψεως παρούσης επιστρέφονται ως αχρεωστήτως καταβληθείσαι. Παρούσα ρύθμισις κυρωθήσεται νομοθετικώς.
Αριθ. Πρωτ. Κ. 170 8.1.1975 Λήξασαν τριακοστήν παρελθόντος μηνός προθεσμίαν εξοφλήσεως βεβαιωθεισών δόσεων τελών χαρτοσήμου, εισφοράς υπέρ ΟΓΑ Δήμων και Κοινοτήτων εισφοράς δακοκτονίας και εισφοράς επί κομίστρων παρατείνομεν μέχρι και δεκάτης πέμπτης τρέχοντος. Προσαυξήσεις ή πρόστιμα καταβληθείσαι λόγω εκπροθέσμου καταβολής ανωτέρω οφειλών από τριακοστής πρώτης παρελθόντος μέχρι λήψεως παρούσης επιστρέφονται ως αχρεωστήτως καταβληθείσαι. Παρούσα ρύθμισις κυρωθείσεται νομοθετικώς.
2. Η ισχύς των διατάξεων του παρόντος άρθρου άρχεται αφ` ης έληγον αι διά των ως άνω κυρουμένων διαταγών της Διοικήσεως παραταθείσαι προθεσμίαι.

Άρθρον 30
Κύρωσις αποφάσεως.
Κυρούται κτωμένη ισχύν νόμου, αφ` ης εξεδόθη η κατωτέρω απόφασις του Υπουργού των Οικονομικών, έχουσα ούτω:
“Αριθ. Πρωτ. Δ. 5723/612
ΑΠΟΦΑΣΙΣ
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Κύρωσις συμβάσεως.
Λαβόντες υπ` όψιν:
1) Το υπ` αριθ. 9440/4-327344 από 13.9.74 έγγραφον της Γενικής Δ/νσεως Εθνικής Ασφαλείας του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως,
2) τας προσφάτους εν Κύπρω εξελίξεις εκ της εν τη νήσω ταύτη τουρκικής εισβολής και την συνεπεία ταύτης στέρησιν των εν Κύπρου Ελλήνων προσφύγων και των στοιχειωδών μέσων επιβιώσεως.
Εγκρίνομεν
Την απαλλαγήν των Ελλήνων εκ Κύπρου προσφύγων εκ τελών χαρτοσήμου:
α) Των αδειών παραμονής εν Ελλάδι και παρατάσεως των αδειών τούτων.
β) Των αδειών εργασίας εν Ελλάδι και παρατάσεως των αδειών τούτων και
γ) των δελτίων ταυτότητος εν περιπτώσει μακράς διαμονής εν Ελλάδι. Η παρούσα κυρωθήσεται νομοθετικώς και θέλει ισχύει μέχρις αποκαταστάσεως εν τη νήσω Κύπρω ομαλών συνθηκών διαβιώσεως.

Άρθρον 31
Κυρούται κτωμένην ισχύν νόμου, από της υπογραφής της η μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Τραπέζης της Ελλάδος υπογραφείσα την 11ην Οκτωβρίου 1974 Σύμβασις, δι` ης ρυθμίζονται τα της εκτυπώσεως ειδικών εντύπων ενσήμων συναλλαγματικών και γραμματίων εις διαταγήν, το κείμενον της οποίας έχει ως ακολούθως:

“ΣΥΜΒΑΣΙΣ

Εκτυπώσεως ειδικών εντύπων ενσήμων συναλλαγματικών και γραμματίων εις διαταγήν. Μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου αφ` ενός εκπροσωπουμένου υπό του Υπουργού των Οικονομικών και της Τραπέζης της Ελλάδος αφ` ετέρου, εκπροσωπουμένης υπό του Διοικητού αυτής κ. Παναγή Α. Παπαληγούρα, συνωμολογήθησαν τα επόμενα:

Άρθρον 1

Εις εκτέλεσιν του υπ` αριθ. 251/1973 (14) Νομοθετικού Διατάγματος, δι` ου ορίζεται ότι από 1ης Νοεμβρίου 1974 αι συναλλαγματικαί και τα γραμμάτια εις διαταγήν θα καταρτίζωνται υποχρεωτικώς επί ειδικών εντύπων ενσήμων το Ελληνικόν Δημόσιον αναθέτει εις την Τράπεζαν της Ελλάδος, κατ` αποκλειστικότητα και κατά παρέκκλισιν των κειμένων περί Δημοσίου Λογιστικού Διατάξεων, το έργον της παρασκευής των εντύπων τούτων, καθ` όλην την έκτασιν της παραγωγικής διαδικασίας, προς αντιμετώπισιν των αναγκών της οικονομίας. Εξαίρεσις χωρεί εις ας περιπτώσεις η Τράπεζα της Ελλάδος δηλώση αδυναμίαν εκτελέσεως συγκεκριμένης παραγγελίας.

Άρθρον 2

Ο τύπος, αι κατηγορίαι, τα λοιπά χαρακτηριστικά και το περιεχόμενον των ειδικών εντύπων ενσήμων, ως και πάσα λεπτομέρεια αφορώσα εις ταύτα θα καθορίζωνται δι` αποφάσεως του Υπουργού των Οικονομικών, κοινοποιουμένης εις την Τράπεζαν της Ελλάδος προ εξ μηνών από του χρόνου ενάρξεως εκάστης εκτυπώσεως. Η αρμοδία υπηρεσία του Υπουργίου Οικονομικών (Διεύθυνσις Φορολογίας Κεφαλαίου) δι` εγγράφου της προς την Τράπεζαν της Ελλάδος, αποστελλομένου το αργότερον μέχρι τέλος του μηνός Ιανουαρίου εκάστου έτους, θα γνωρίζη τας εκτυπωθησομένας ποσότητας των ειδικών εντύπων ενσήμων, κατά κατηγορίαν αίτινες θα είναι απαραίτητοι διά την αντιμετώπισιν των αναγκών του επομένου έτους.

Άρθρον 3

Η εκτύπωσις των ειδικών εντύπων ενσήμων θα πραγματοποιήται εις τας εγκαταστάσεις του Ιδρύματος Εκτυπώσεως Τραπεζογραμματίων και Αξιών της Τραπέζης της Ελλάδος.

Άρθρον 4

Διά την εκτέλεσιν του ανατιθεμένου βάσει της παρούσης συμβάσεως έργου ουδεμία αμοιβή, κέρδος ή προμήθεια καταβάλλεται υπό του Δημοσίου εις την Τράπεζαν της Ελλάδος.

Άρθρον 5

Το Ελληνικόν Δημόσιον βαρύνεται διά των, συμφώνως τω σχετικώ κοστολογίω της Τραπέζης της Ελλάδος, ως κάτωθι δαπανών εκτελέσεως του ανατιθεμένου αυτή βάσει της παρούσης συμβάσεως έργου :

α) αξίας του απαιτουμένου χάρτου και των λοιπών πρώτων υλών και αναλωσίμων υλικών, πλέον ναυλων, δασμών, φόρων, ασφαλίστρων, μεταφορικών μέχρι των αποθηκών του Ιδρύματος Εκτυπώσεως Τραπεζογραμματίων και Αξιών, ως και των λοιπών συμπαρομαρτούντων εξόδων,

β) μισθών και ημερομισθίων του απασχοληθησομένου εις το έργον προσωπικού,

γ) των αναλογούντων γενικών εξόδων του Ιδρύματος Εκτυπώσεως Τραπεζογραμματίων και Αξιών.

δ) αποσβέσεως των εξόδων πρώτης εγκαταστάσεως και του χρησιμοποιηθησομένου μηχανικού εξοπλισμού ιδιοκτησίας της Τραπέζης της Ελλάδος, κατά τας ισχυούσας εκάστοτε περί αποσβέσεως διατάξεις.

ε) τυχόν φόρων, τελών, χαρτοσήμου και πάσης φύσεως κρατήσεων και εισφορών επί των κατά τας προηγουμένας παραγράφους καταβολών του Δημοσίου, ως και της δαπάνης καταστροφής των κακεκτύπων ειδικών εντύπων ενσήμων και αχρήστων πλακών εκτυπώσεως.

στ) πάσης ετέρας δαπάνης αμέσως ή εμμέσως συνδεομένης πρός την εκτέλεσιν του ως άνω έργου, έστω και μη ρητώς εν τη παρούση συμβάσει αναφερομένης, δι` ης ήθελεν επιβαρυνθή η Τράπεζα της Ελλάδος.

Άρθρον 6

Ο κίνδυνος της απωλείας, καταστροφής ή χειροτερεύσεως του έργου, ως και των πάσης φύσεως υλικών, εφ` όσον δεν οφείλεται εις υπαιτιότητα της Τραπέζης της Ελλάδος ή των παρ` αυτής χρησιμοποιουμένων προσώπων προς εκπλήρωσιν της παρούσης Συμβάσεως, βαρύνει το Δημόσιον.

Άρθρον 7

Η προμήθεια του χάρτου και των λοιπών πρώτων υλών και αναλωσίμων υλικών πραγματοποιείται εκάστοτε υπό της Τραπέζης της Ελλάδος και κατά την περί των προμηθειών ταύτης προβλεπομένην διαδικασίαν, των αναγκαιουσών δαπανών διά την προμήθειαν τούτων καταβαλλομένων υπ` αυτής. Το κόστος του προμηθευομένου χάρτου των πρώτων υλών και αναλωσίμων υλικών, ως και αι εν τω άρθρω 5 της παρούσης Συμβάσεως αναφερόμεναι λοιπαί δαπάναι θα καταβάλλωνται υπό του Δημοσίου απολογιστικώς, συμφώνως προς το κοστολόγιον της Τραπέζης της Ελλάδος. Το κόστος του ως άνω χάρτου καταβάλλεται άμα τη παραλάβη αυτού υπό του Ιδρύματος Εκτυπώσεως Τραπεζογραμματίων και Αξιών, της δε εκτυπώσεως των ειδικών εντύπων ενσήμων, άμα τω πέρατι της, συμφώνως προς τας προβλέψεις του άρθρου 2 της παρούσης συμβάσεως, εκτυπώσεως εκάστης ποσότητος εξ αυτών. Διά την εξόφλησιν υπό του Ελληνικού Δημοσίου των κατά ανωτέρω δαπανών θα χρεούται, αιτήσει της Τραπέζης της Ελλάδος και κατόπιν εντολής του υπουργού των Οικονομικών ο παρ` αυτή τηρούμενος λογαριασμός “Ελληνικόν Δημόσιον- Συγκέντρωσις Εισπράξεων και Πληρωμών”, της χρήσεως αναγγελλομένης εις το Γενικόν Λογιστήριον του Κράτους (Διεύθυνσις 7ην).

Άρθρον 8

Η παραλαβή των ειδικών εντύπων ενσήμων θα ενεργήται εν τω Ιδρύματι Εκτυπώσεως Τραπεζογραμματίων και Αξιών παρ` Επιτροπής αποτελουμένης εξ υπαλλήλων του Υπουργείου Οικονομικών και συνιστωμένης δι` αποφάσεως του Υπουργού των Οικονομικών, καθοριζούσης και τας αποζημιώσεις των μελών αυτής, αίτινες θα βαρύνουν το Ελληνικόν Δημόσιον. Η καταστροφή των κακεκτύπων ειδικών εντύπων ενσήμων και των αχρήστων πλακών εκτυπώσεως θα ενεργήται παρά τω Ιδρύματι Εκτυπώσεως Τραπεζογραμματίων και Αξιών υπό της αρμοδίας παρ` αυτώ Επιτροπής της Τραπέζης της Ελλάδος, συμπράξει και της εν τη προηγουμένη παραγράφω Επιτροπής εξ υπαλλήλων του Υπουργείου Οικονομικών.

Άρθρον 9

Πάν θέμα προκύπτον κατά την εφαρμογήν της παρούσης ρυθμίζεται δι` αποφάσεως του Υπουργού των Οικονομικών, προτάσει του Διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδος.

Άρθρον 10

Η παρούσα συνετάγη εις διπλούν και έλαβεν έκαστον των συμβαλλομένων μερών ανά εν πρωτότυπον.

Άρθρον 11

Η ισχύς της παρούσης άρχεται από της υπογραφής της, κυρωθήσεται διά Νόμου και εγκριθήσεται υπό της Γενικής Συνελεύσεως των Μετόχων της Τραπέζης της Ελλάδος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ΄
ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΩΝ, ΔΩΡΕΩΝ ΠΡΟΙΚΩΝ-ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΕΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ Αξία επίπλων – Απαλλαγή από του φόρου.

Άρθρον 32
1. Το πρώτον εδάφιον της παραγράφου 2 του άρθρου 13 του Ν.Δ. 118/1973 (15) “περί Κώδικος φορολογίας κληρονομιών, δωρεών, προικών και κερδών εκ λαχείων” αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“2. Θεωρείται ότι μεταξύ της κληρονομίας περιλαμβάνονται και έπιπλα, του εις φόρον υποχρέου δυναμένου κα αποδείξη το εναντίον διά παντός νομίμου μέσου. Η αξία των επίπλων λογίζεται ίση προς το 1/30 της αξίας της λοιπής κληρονομίας, επιτρεπομένης εις τε το Δημόσιον και τον εις φόρον υπόχρεων της αποδείξεως διά παντός νομίμου μέσου αξίας μεγαλυτέρας ή μικροτέρας”.
2. Το υπό της παραγράφου 3 του άρθρου 25 του αυτού εις άνω Ν.Δ. 118/1973 προβλεπόμενον ποσόν ορίζεται εις πεντακοσίας χιλιάδας (500.000) δραχμάς.

Άρθρον 33
Τρόπος φορολογίας ψιλής κυριότητος.
Η διάταξις της περιπτώσεως ε`του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 5 του άρθρου 16 του αυτού ως άνω Ν.Δ. 118/1973 καταργείται καταργουμένων των διατάξεων του ιδίου Ν.Δ/τος καθ` ο μέρος αύται επιφυλάσσουν την εφαρμογήν της ως άνω διατάξεως.

Άρθρον 34
Απαλλαγαί εκ του φόρου.
Η περίπτωσις β` της παραγράφου 1 του άρθρου 25 του αυτού ως άνω Ν.Δ. 118/1973 αντικαθίσταται, ως κάτωθι:
“β) Τα εν Ελλάδι νομίμως υφιστάμενα ή συνιστώμενα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρος νομικά πρόσωπα, ως και αι περιουσίαι του άρθρου 96 του Α.Ν. 2039/1939, εφ` όσον επιδιώκονται υπ` αυτών αποδεδειγμένως σκοποί εθνωφελείς ή θρησκευτικοί ή εν ευρυτέρω κύκλω φιλανθρωπικοί ή εκπαιδευτικοί ή καλλιτεχνικοί ή κοινωφελείς, ως και τα αλλοδαπά τοιαύτα υπό τεν όρον της αμοιβαιότητος. Ωσαύτως τα αλληλοβηθητικά Ταμεία περιθάλψεως των εργατοϋπαλλήλων (Ταμεία Υγείας). Προς τα ως άνω ημεδαπά νομικά πρόσωπα εξομοιούνται το Ιερόν Κοινόν του Παναγίου Τάφου και η Ιερά Μονή του Ορους Σινά”.

Άρθρον 35
Ακύρωσις προικοσυμφώνου
Εις το άρθρον 48 του αυτού ως άνω Ν.Δ. 118/1973 προστίθεται δεύτερον εδάφιον, έχων ως ακολούθως: “……………………………………………………….
Εν περιπτώσει ακυρώσεως του προικοσυμφώνου διά μεταγενεστέρου συμβολαίου πρό της τελέσεως του γάμου, ο βεβαιωθείς φόρος εκπίπτεται ο δε καταβληθείς επιστρέφεται, επί τη αιτήσει του προικολήπτου, υποβαλλομένη εις τον Οικονομικόν `Εφορον εντός έτους από της ακυρώσεως του προικοσυμφώνου”.

Άρθρον 36
Υπολογισμός φόρου προικός λυομένου του γάμου.
Η διάταξις της παραγράφου 4 του άρθρου 56 του αυτού ως άνω Ν.Δ. 118/1973, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“4. Λυθέντος του γάμου εντός πενταετίας από του χρόνου της γενέσεως της φορολογικής υποχρεώσεως της προικός οφείλεται συμπληρωματικός φόρος προικός ίσος προς τον αρχικώς καταβληθέντα εάν ο γάμος ελύθη εντός του πρώτου έτους, πρός τα 4/5 αυτού εάν ο γάμος ελύθη εντός του δευτέρου έτους, προς τα 3/5 αυτού εάν ο γάμος ελύθη εντός του τρίτου έτους, προς τα 2/5 αυτού εάν ο γάμος ελύθη εντός του τετάρτου έτους και προς το 1/5 αυτού εάν ο γάμος ελύθη εντός του πέμπτου έτους”.

Άρθρον 37
Παροχή ασφαλείας, βεβαίωσις του φόρου.
1. Εις την παράγραφον 9 του άρθρου 82 του αυτού ως άνω Ν.Δ. 118/ 1973 προστίθεται εδάφιον δεύτερον, έχον ως ακολούθως: “……………………………………………………….
Προκειμένου περί της εις δόσεις καταβολής του οφειλομένου φόρου, του αναλογούντος επί μετρητών και εν γένει κινητών πραγμάτων, εφ` όσον κατά την κρίσιν του Οικονομικού Εφόρου δέν διασφαλίζεται η πληρωμή τούτου εκ της απομενούσης εις την κατοχήν του υποχρέου λοιπής κληρονομίας περιουσίας, η ασφάλεια παρέχεται άμα τη υποβολή της δηλώσεως, άλλως καταβάλλεται ολόκληρος ο φόρος γιγνομένης σχετικής περί της καταβολής μνείας εν τη δηλώσει”.
2. Εις το άρθρον 105 του αυτού ως άνω Ν.Δ. 118/1973 προστίθεται παράγραφος 3, έχουσα ως ακολούθως:
“3. Ο οικονομικός `Εφορος δικαιούται να αρνηθή την χορήγησιν πιστοποιητικού διά περιλαμβανόμενα εν τη δηλώσει του εις φόρον υποχρέου κινητά περιουσιακά στοιχεία εφ` όσον κατά την κρίσιν αυτού η δηλωθείσα αξία τούτων είναι εμφανώς κατωτέρα της πραγματικής και δέν διασφαλίζεται η πληρωμή του επί της πραγματικής αξίας των κινητών τούτων φόρου εκ των απομενόντων εις την κατοχήν του υποχρέου περιουσιακών στοιχείων της αιτία θανάτου, λόγω δωρεάς ή προικός κτήσεως, αν μη προηγουμένως παρασχεθή η υπό της παραγράφου 8 του άρθρου 82 του παρόντος προβλεπομένη ασφάλεια”.
3. Η παράγραφος 6 του άρθρου 122 του αυτού ως άνω Ν.Δ. 118/1973 αντικαθίσταται ως ακολούθως: “6. Φόροι κληρονομιών, δωρεών ή προικών αφορώντες εις υποθέσεις ων η φορολογική υποχρέωσις εγεννήθη προ της 1ης Ιανουαρίου 1972 και εκκαθαριζόμενοι μετά την έναρξιν ισχύος του παρόντος, βεβαιούνται κατά τα εν παραγράφοις 1 έως και 4, 8 και 9 του άρθρου 82 οριζόμενα”.

Άρθρον 38
Χρόνος εφαρμογής διατάξεων.
Αι διατάξεις των άρθρων 32 παρ. 1, 35, 36 και 37 του παρόντος νόμου εφαρμόζονται και επί περιουσιών κτωμένων αιτία θανάτου, λόγω δωρεάς ή προικός διά τας οποίας η φορολογική υποχρέωσις εγεννήθη από 1ης Ιανουαρίου 1972.

Άρθρον 39
Προσδιορισμός αξίας ακινήτου επί εξωδίκου λύσεως της διαφοράς Υποβολή εκπροθέσμων δηλώσεων.
1. Εις το άρθρον 3 του Ν.Δ. 81/1974 (16) “περί καταργήσεως του Ν.Δ. 248/1973 (17) επαναφοράς και συμπληρώσεως διατάξεων φορολογικών τινών νόμων και παροχής φορολογικών διευκολύνσεων”, προστίθεται παράγραφος 6, έχουσα ούτω:
“6. Αι διατάξεις της προηγουμένης παραγράφου εφαρμόζονται και προκειμένου περί εξωδίκου λύσεως της διαφοράς επί υποθέσεων φορολογίας κληρονομιών, δωρεών και προικών”.
2. Αι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του Ν.Δ. 81/1974 εφαρμόζονται αναλόγως και επί υποθέσεων εκκρεμουσών κατά την δημοσίευσιν του Νομοθετικού τούτου Διατάγματος ενώπιον των Φορολογικών Εφετείων, εφ` όσον δέν έχουν αύται συζητηθή μέχρι του χρόνου υποβολής της δηλώσεως. Η δήλωσις δύναται να υποβληθή μέχρι 30 Απριλίου 1975.

Άρθρον 40
Καταβολή φόρου κληρονομιών βάσει συμβιβασμού, κατά τας διατάξεις του άρθρου 3 του Ν.Δ. 81/1974.
Επί υποθέσεων φόρου κληρονομιών, δωρεών και προικών, εφ` ων επετεύχθη ή θέλει επιτευχθεί συμβιβαστική επίλυσις της διαφοράς κατά τας διατάξεις του άρθρου 3 του Ν.Δ. 81/1974, ο βάσει ταύτης προκύπτων συνολικός φόρος, μετ` αφαίρεσιν του καταβληθέντος μέχρι της συμβιβαστικής επιλύσεως της διαφοράς ποσού εκ του προβεβαιωθέντος, λόγω ασκήσεως προσφυγής, ποσοστού εξ είκοσιν επί τοις εκατόν (20%), καταβάλλεται εις τας υπό του άρθρου 82 του Ν.Δ. 118/1973 οριζομένας δόσεις και υπό τας εν αυτώ τιθεμένας προϋποθέσεις.

Άρθρον 41
Προσδιορισμός αξίας ακινήτου επί εξωδίκου λύσεως της διαφοράς.
Σημ.: όπως tο άρθρο 41 καταργήθηκε με το άρθρο 4,παρ.3 του Ν.231/1975 (Α 277).

Άρθρον 42
Προσδιορισμός της αξίας εμπραγμάτων δικαιωμάτων και απαλλαγή οικονομικών Συνεταιρισμών.
1. Η παράγραφος 4 του άρθρου 3 του διά του Ν. 1587/1950 κυρωθέντος Α.Ν. 1521/1950 “περί φόρου μεταβιβάσεως ακινήτων” αντικαθίσταται, ως εξής:
“4. Επί μεταβιβάσεως της ψιλής κυριότητος, συστάσεως επικαρπίας ή οικήσεως, εφαρμόζονται αναλόγως αι διατάξεις του Ν.Δ. 118/1973 “περί Κώδικος φορολογίας κληρονομιών, δωρέων, προικών και κερδών εκ λαχείων” διά τον καθορισμόν της αξίας αυτών. Κατ` εξαίρεσιν, επί μεταβιβάσεως της ψιλής κυριότητος και παρακρατήσεως της επικαρπίας δι` ωρισμένον χρόνον, η αξία της ψιλής κυριότητος, εφ` ης θα υπολογισθή ο φόρος, δέν δύναται, εν πάση περιπτώσει, να είναι κατωτέρα της αξίας της προκυπτούσης εν περιπτώσει ισοβίου παρακρατήσεως της επικαρπίας”.
2. Η αληθής έννοια της, διά της περιπτώσεως γ` της παρ. 1 του άρθρου 2 του Ν.Δ. 1084/1971 (19), καταργηθείσης διατάξεως της περιπτώσεως δ` του άρθρου 6 του διά του Ν. 1587/1950 κυρωθέντος Α.Ν. 1521/1950 “περί φόρου μεταβιβάσεως ακινήτων”, δι` ας περιπτώσεις ισχύει αύτη, είναι ότι απαλλάσσονται του φόρου μεταβιβάσεως του βαρύνοντος τον τε πωλητήν και τον αγοραστήν αι μεταβιβάσεις ακινήτων υπό Οικοδομικού Συνεταιρισμού μη κερδοσκοπικού πρός τα μέλη του, εφ` όσον κατά την υπό του Συνεταιρισμού αγοράν των εν λόγω ακινήτων κατεβλήθη ο αναλογών φόρος μεταβιβάσεως. Τυχόν καταβληθείς εκ της αιτίας ταύτης φόρος μεταβιβάσεως ακινήτων δέν επιστέφεται.

Άρθρον 43
Κύρωσις διαταγών της Διοικήσεως και Διαγραφή εκτάκτου τέλους οικοδομικών αδειών.
1. Κυρούται αναδρομικώς αι υπ` αριθ. Κ. 13546/548 από 21 Οκτωβρίου 1974, Κ. 14409/352 από 12 Νοεμβρίου 1974, Κ. 14999/621 από 28 Νοεμβρίου 1974 και Κ. 813/48 από 21 Ιανουαρίου 1975 τηλεγραφικαί διαταγαί του Υπουργού των Οικονομικών, έχουσαι ούτω:
Αριθ. Πρωτ. Κ. 13546/548 21.10.1974 Η υπό της παρ. 9 του άρθρου 82 Ν.Δ. 118/73 προβλεπομένη προθεσμία παροχής ασφαλείας διά την εις δόσεις καταβολήν οφειλομένου φόρου κληρονομιών, δωρεών και προικών λήξασα 30 Σεπτεμβρίου 1974 παρατείνεται μέχρι 30 Νοεμβρίου 1974. Επακολουθεί νομοθετική ρύθμισις.
Αριθ. Πρωτ. Κ. 14409/352 12.11.1974
Πρώτη δόσις οφειλομένου εκτάκτου τέλους οικοδομών καταβλητέα μέχρι δεκάτης ενάτης τρέχοντος μηνός, βάσει Νομοθετικού Διατάγματος 43/1974 (20) δύναται καταβληθή μέχρι δεκάτης ενάτης Ιανουαρίου 1975. Εν περιπτώσει εξοφλήσεως ολοκλήρου του ποσού του οφειλομένου τέλους μέχρι δεκάτης ενάτης Ιανουαρίου 1975, εξακολουθεί παρεχομένη η υπό του ιδίου Νομοθετικού Διατάγματος προβλεπομένη έκπτωσις είκοσιν επί τοις εκατόν. Παρούσα ρύθμισις κυρωθήσεται νομοθετικώς.
Αριθ. Πρωτ. Κ. 14999/621 28.11.1974
Η διά της υπ` αριθ. Κ. 13546/548 από 21 Οκτωβρίου 1974 τηλεγραφικής ημών διαταγής παραταθείσα μέχρι 30 Νοεμβρίου 1974 προθεσμίας παρ. 9 του άρθρου 82 του Ν.Δ. 118/73 περί παροχής ασφαλείας διά την εις δόσεις καταβολήν οφειλομένου φόρου κληρονομιών, δωρεών, προικών παρατείνεται μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1974.
Επακολουθεί νομοθετική ρύθμισις.
Αριθ. Πρωτ. Κ. 813/48 21.1.1975
Η διά της υπ` αριθ. Κ. 14999/621 από 28 Νοεμβρίου 1974 τηλεγραφικής ημών διαταγής παραταθείσα μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1974 προθεσμία παρ. 9 του άρθρου 82 Ν.Δ. 118/1973 περί παροχής ασφαλείας διά την εις δόσεις καταβολήν οφειλομένου φόρου κληρονομιών, δωρεών, προικών παρατείνεται μέχρις 28 Φεβρουαρίου 1975. Επακολουθεί νομοθετική ρύθμισις.
2. Η ισχύς των διατάξεων της προηγουμένης παραγράφου άρχεται αφ` ης έληγον αι διά των ως άνω κυρουμένων διαταγών της Διοικήσεως παραταθείσαι προθεσμίαι.
3. Οφειλόμεναι, κατά την δημοσίευσιν του παρόντος, δόσεις εκτάκτου τέλους κατά τας διατάξεις του Ν.Δ. 43/1974 ” περί καταργήσεως του Ν.Δ. 333/1974 ( 21 περί επιβολής εκτάκτου τέλους επί των εκδιδομένων αδειών ανεγέρσεως οικοδομών” δι` υπαχθείσας εις έκτακτον τέλος αδείας δι` ανέγερσιν κατοικιών μη υπερβαινουσών συνολικώς επιφάνειαν διακοσίων (200) τετραγωνικών μέτρων, διαγράφονται. Τυχόν καταβληθείσαι δόσεις δέν επιστρέφονται.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ΄
ΦΟΡΟΣ ΚΥΚΛΟΥ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

Άρθρον 44
Αύξησις ποσοστών του φόρου.
1. Εις πάσας τας περιπτώσεις καθ` ας επιβάλλεται φόρος κύκλου εργασιών, εξαιρέσει του φόρου επί των μεταφορικών και ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, τα κατά τας ισχυούσας διατάξεις οριζόμενα ποσοστά αυξάνονται:
α) Από εν και ογδοήκοντα επί τοις εκατόν (1,80%) εις δύο επί τοις εκατόν (2%),
β) από δύο και τεσσαράκοντα επί τοις εκατόν (2,40%) εις τρία επί τοις εκατόν (3%),
γ) από τρία και εξήκοντα επί τοις εκατόν (3,60%) εις τέσσαρα επί τοις εκατόν (4%),
δ) από εξ επί τοις εκατόν (6%) εις οκτώ επί τοις εκατόν (8%), ε) από επτά επί τοις εκατόν (7%) εις οκτώ επί τοις εκατόν (8%) και στ) από δώδεκα επί τοις εκατόν (12%) εις δεκατέσσερα επί τοις εκατόν (14%).

Άρθρον 45
Επιβολή φόρου επί ενίων επιχειρήσεων. Ποσοστόν του φόρου.
1. Επιβάλλεται φόρος κύκλου εργασιών, κατά τας διατάξεις Α.Ν. 660/1937 “περί του φόρου επί του κύκλου εργασιών” επί των ακαθαρίστων εσόδων των επιχειρήσεων:
α) Βαφείων, καθαριστηρίων, πλυντηρίων και σιδηρωτηρίων ενδυμάτων, κλινοσκεπασμάτων, ταπήτων, νημάτων, υφασμάτων και λοιπών συναφών ειδών, των προερχομένων εξ εργασιών ενεργουμένων διά λογαριασμόν τρίτων.

β) Εκμισθώσεως ή καθ` οιονδήποτε τρόπον εκμεταλλεύσεως επιβατικών αυτοκινήτων, μοτοσυκλεττών, μοτοποδηλάτων, ποδηλάτων, τροχοσπίτων και σκαφών αναψυχής παντός είδους, επιφυλασσομένης της εφαρμογής της διατάξεως της παραγράφου 4 του άρθρου 13 του Α.Ν. 1524/1950 “περί καταργήσεως φορολογιών και περί διατάξεων τινων των φόρων ειδών πολυτελείας καταναλώσεως, κύκλου εργασιών και τελών ψυχαγωγίας” κυρωθέντος διά του Ν. 1620/1951.
γ) Εκμισθώσεως χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων και δ) Εκμισθώσεως και εν γένει εκμεταλλεύσεως ηλεκτρονικών υπολογιστών και μηχανοργανώσεως γραφείων.
2. Το ποσοστόν του φόρου ορίζεται εις οκτώ επί τοις εκατόν (8%).

Άρθρον 46
Προσδιορισμός ακαθαρίστων εσόδων.
1. Διά την εφαρμογήν του προηγουμένου άρθρου του παρόντος νόμου, ως ακαθάριστα έσοδα λαμβάνονται το σύνολον των πραγματοποιουμένων υπό των επιχειρήσεων τούτων ακαθαρίστων εσόδων, άνευ εκπτώσεώς τινος, εξαιρέσει των εν παραγράφοις 2, 3 και 4 του παρόντος άρθρου περιπτώσεων.
2. Εκ των υποκειμένων εις φόρον κύκλου εργασιών ακαθαρίστων εσόδων των τρίτων, διά λογαριασμόν των οποίων ενεργούνται αι εν τη διατάξει της περιπτώσεως α` της παραγράφου 1 του προηγουμένου άρθρου του παρόντος νόμου εργασίαι, εκπίπτεται, κατά τας διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του Α.Ν. 660/1937, ως ούτος ισχύει, η υπ` αυτών καταβληθείσα αμοιβή της εργασίας εφ` όσον αύτη υπήχθη αποδεδειγμένως εις τον φόρον τούτον.
3. Εκ των ακαθαρίστων εσόδων των επιχειρήσεων περί ων το άρθρον 13 του Α.Ν. 1524/1950 εκπίπτεται το τυχόν υπ` αυτών καταβληθέν, διά την χρήσιν μεταφορικών μέσων τρίτων, μίσθωμα εφ` όσον τούτο υπήχθη, αποδεδειγμένως εις φόρον κύκλου εργασιών βάσει του εδαφίου β` της παραγράφου 1 του προηγουμένου άρθρου του παρόντος νόμου.
4. Εκ των ακαθαρίστων εσόδων των επιχειρήσεων, περί ων η διάταξις της περιπτώσεως δ` της παραγράφου 1 του προηγουμένου άρθρου του παρόντος νόμου, εκπίπτεται το τυχόν υπ` αυτών καταβληθέν μίσθωμα εφ` όσον τούτο υπήχθη αποδεδειγμένως εις φόρον κύκλου εργασιών.

Άρθρον 47
Υπόχρεοι εις φόρον επί παραγωγής διά λογαριασμόν τρίτου.
Το άρθρον 6 του Α.Ν. 660/1937, ως ούτος ισχύει, αντικαθίσταται και συμπληρούται ως ακολούθως:
“Άρθρον 6.
1. Επί παραγωγής προϊόντων διά λογαριασμόν τρίτου υπόχρεως εις φόρον τυγχάνει η παράγουσα ταύτα επιχείρησις, διά την υπ` αυτής κτωμένην αμοιβήν και ο τρίτος, διά τα ακαθάριστα έσοδα εκ της πωλήσεως των προϊόντων και αν έτι ούτος δεν ενεργή τοιαύτας πράξεις κατά σύστημα.
2. Εκ των υποκειμένων εις φόρον κύκλου εργασιών ακαθαρίστων εσόδων των τρίτων, περί ων η προηγουμένη παράγραφος, εκπίπτεται, κατά τας διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του Α.Ν. 660/1937, ως ούτος ισχύει, η υπ` αυτών καταβληθείσα αμοιβή διά την παραγωγήν των προϊόντων των, εφ` όσον αύτη υπήχθη αποδεδειγμένως εις τον φόρον τούτον.
3. Το ποσοστόν του φόρου κύκλου εργασιών επί της εν παραγράφω 1 του παρόντος άρθρου αμοιβής ορίζεται εις οκτώ επί τοις εκατόν (8%).

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε΄
ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΘΕΑΜΑΤΩΝ

Άρθρον 48
Αύξησις τελών κυκλοφορίας αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσεως.
1. Τα κατά τας ισχυούσας διατάξεις τέλη κυκλοφορίας των πάσης κατηγορίας αυτοκινήτων οχημάτων ιδιωτικής χρήσεως περί ων η παράγραφος 1 περίπτωσις Α` του άρθρου 15 του Ν. 2367/1953 (21) “περί τίτλων κυριότητος, ταξινομήσεως, αδειών κυκλοφορίας και φορολογίας αυτοκινήτων”, ως ούτος ισχύει, αυξάνονται από 1ης Ιανουαρίου 1975 κατά ποσοστόν είκοσι πέντε επί τοις εκατόν (25%).
2. Ο τιθέμενος υπό του άρθρου 9 του Ν.Δ. 134/1973 (22) “περί τροποποιήσεως ενίων φορολογικών διατάξεων “χρονικός περιορισμός ισχύος των διατάξεων αυτού καταργείται.

Άρθρον 49
Αύξησις προσθέτου ειδικού τέλους επιβατικών αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσεως.
Επί επιβατηγών αυτοκινήτων τιθεμένων το πρώτον από της ισχύος του παρόντος, εις κυκλοφορίαν εν Ελλάδι ως ιδιωτικής χρήσεως, το κατά την παράγραφον 2 του άρθρου 15 του Ν. 2367/1953 εφ` άπαξ πρόσθετον ειδικόν τέλος, ως τούτο ορίζεται διά της διά του άρθρου 1 του ν. 4288/1963 (23) κυρωθείσης υπ` αριθ. 173/1962 (24) Πράξεως του Υπουργικού Συμβουλίου εν συνδυασμώ προς την παράγραφον 2 του άρθρου 2 του Ν.Δ. 4535/1966 (25) αυξάνεται κατά ποσοστόν τριάκοντα επί τοις εκατόν (30%).

Άρθρον 50
Κατάργησις εισφορών επί κομίστρων φορτηγών αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως.
Καταργούνται αι διατάξεις:
α) του άρθρου 10 του Ν.Δ. 2512/1953 (26) “περί διαλύσεως των ΚΤΕΦΑ και ρυθμίσεως του τρόπου εκτυπώσεως θεωρήσεως, εκδόσεως και ελέγχου των φορτωτικών εγγράφων κατά την μεταφοράν αγαθών δι` αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως”,
β) της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του Ν.Δ. 3839/1958 (27) “περί φορολογίας των πετρελαιοκινήτων αυτοκινήτων, τροποποιήσεως ενίων διατάξεων της φορολογίας των αυτοκινήτων κλπ.” και γ) του άρθρου 16 του Ν. 4045/1960 (28) “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων φορολογικών νόμων και μέτρων αφορώντων τας χερσαίας μεταφοράς”.

Άρθρον 51
Απαλλαγή λεωφορείων αυτοκινήτων περιοχής Αθηνών εκ φόρου επί πετρελαίου και τελών κυκλοφορίας.
Τα πετρελαιοκίνητα λεωφορεία αυτοκίνητα της περιοχής Αθηνών απαλλάσσονται της κατά τον Α.Ν. 1498/1938 “περί επιβολής ειδικής φορολογίας πετρελαιοκινήτων λεωφορείων αυτοκινήτων της περιοχής Αθηνών”, ως ούτος ισχύει, φορολογίας των διατάξεων τούτου καταργουμένων.
2. Τα περί ων η προηγουμένη παράγραφος λεωφορεία αυτοκίνητα απαλλάσσονται των κατά τας διατάξεις του Ν. 2367/1953 “περί τίτλων κυριότητος ταξινομήσεως, αδειών κυκλοφορίας και φορολογίας αυτοκινήτων” επιβαλλομένων τελών κυκλοφορίας.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!!: Οι απαλλαγές από τέλη κυκλοφορίας που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου 51 καταργήθηκαν από την παρ. 13 του άρθρου 5 του Ν. 2459/1997 (ΦΕΚ Α`17). Εναρξη ισχύος από 1ης Ιανουαρίου 1998.

Άρθρον 52
Απαλλαγή εξ εισφοράς και τελών κυκλοφορίας κατηγοριών τινων λεωφορείων δημοσίας χρήσεως.
1. Καταργείται διά της παραγράφου 3 του άρθρου 9 του Ν.Δ. 4246/ 1962 (29) “περί ενοποιήσεως των Σιδηροδρομικών Δικτύων του Κράτους και τροποποιήσεως και συμπληρώσεως της περί διοικήσεως των Σιδηροδρόμων Ελληνικού Κράτους νομοθεσίας και άλλων τινών διατάξεων”, ως ούτος ισχύει, και της παραγράφου 3 του άρθρου 4 του Α.Ν. 154/1967 (30) “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεών τινων περί φόρων καταναλώσεως, τελών ψυχαγωγίας και ειδών Κρατικού Μονοπωλίου” επιβληθείσα εισφορά εξ οκτώ επί τοις εκατόν (8%) επί των ακαθαρίστων εισπράξεων των υπεραστικών λεωφορείων δημοσίας χρήσεως.
2. Επί μίαν διετίαν αρχομένην από 1.1.1975 απαλλάσονται των τελών κυκλοφορίας ως και των μετ` αυτών συνεισπραττομένων τελών σταθμεύσεως τα αυτοκίνητα λεωφορεία δημοσίας χρήσεως τα οποία είναι εντεταγμένα εις ΚΤΕΛ και κυκλοφορούν επί των νήσων.

Άρθρον 53
Τουριστικά πλοία και πλοιάρια.
1. Παρατείνεται μέχρι 31ης Δεκεμβρίου 1975 η διά του Ν.Δ.354/1974 1974 (31) ορισθείσα αναστολή της ισχύος του Ν.Δ. 469/1970 (32) “περί επαγγελματικών τουριστικών πλοίων και πλοιαρίων” ως και του Ν.Δ. 70/ 1973 (33) “περί αντικαταστάσεως και συμπληρώσεως διατάξεών τινων του Ν.Δ. 469/70 και περί ρυθμίσεως δασμολογικών και φορολογικών τινων διατάξεων επί πλοίων ως και πλοιαρίων αναψυχής”, εξαιρέσει των διατάξεων του άρθρου 13 του Ν.Δ. 469/1970 και των άρθρων 4 και 5 του Ν.Δ. 70/1973, ων η ισχύς διατηρείται.
2. Η βεβαίωσις τελών κυκλοφορίας ως και η είσπραξις βεβαιωθέντων ομοίων επί των υπό ξένην σημαίαν βενζινοκινήτων ή πετρελαιοκινήτων σκαφών (βενζινακάτων, κοττέρων γιώτ κλπ.) ιδιωτικής χρήσεως, αναστέλλεται μέχρι 31ης Δεκεμβρίου 1975. 3. Η ισχύς του παρόντος άρθρου άρχεται από 1ης Ιανουαρίου 1975.

Άρθρον 54
1. Τα μουσεία αι πινακοθήκαι και οι αρχαιολογικοί χώροι εν γένει δεν θεωρούνται δημόσια θεάματα κατά την έννοιαν των κειμένων διατάξεων περί φορολογίας δημοσίων θεαμάτων.
2. Οι αθλητικοί εν γένει αγώνες και επιδείξεις τελούμενοι παρά νομίμως συνεστημένων και ανεγνωρισμένων παρά της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού Σωματείων, Ενώσεων ή Ομοσπονδιών, απαλλάσσονται του φόρου Δημοσίων Θεαμάτων. Εξαιρούνται οι ποδοσφαιρικοί αγώνες Σωματείων Α` Εθνικής Κατηγορίας οι διεξαγόμενοι εις τας περιοχάς της τέως Διοικήσεως Πρωτευούσης και του τέως Δήμου Θεσσαλονίκης, δι` ους οι εκάστοτε ισχύοντες συντελεσταί Φόρου Δημοσίων Θεαμάτων μειούνται εις το ήμισυ.
3. Αι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται και εις την περιφέρειαν της Δωδεκανήσου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ΄
ΦΟΡΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΕΩΣ

Άρθρον 55
Αύξησις φόρου καταναλώσεως επί της βύνης.
1. Ο κατά τας διατάξεις του Ν. 2963/1922 ως ετροποποιήθη διά του Ν.Δ. της 29 Δεκεμβρίου 1923 και μεταγενεστέρων διατάξεων, φόρος καταναλώσεως επί της βύνης αυξάνεται εις δραχμάς τεσσαράκοντα επτά και πεντήκοντα λεπτά (47,50) κατά χιλιόγραμμον βύνης. Η κατά το άρθρον 11, παρ.1 εδαφ.ΣΤ` του Ν. 4169/1961 (34) “περί Γεωργικών Κοινονικών Ασφαλίσεων” εισφορά επί του ζύθου ορίζεται εις δραχμάς επτά και πεντήκοντα (7,50) κατά χιλιόγραμμον βύνης εγχωρίου και αλλοδαπής προελεύσεως.
2. Η βύνη η αναλογούσα εις τον καταμετρηθέντα εν τοις πρατηρίοις των ζυθοποιείων ζύθον, υπολογίζεται βάσει της εξευρεθείσης τοιαύτης κατόπιν χημικής αναλύσεως αντιστοίχων δειγμάτων ληφθέντων εν τοις ζυθοποείοις.

Άρθρον 56
Διαρρύθμισις φόρου καταναλώσεως επί υγρών καυσίμων.
1. Ο κατά τας διατάξεις του Ν.Δ. 147/1974 (35) “περί μειώσεως του φόρου καταναλώσεως επί ενίων υγρών καυσίμων” εισπραττόμενος φόρος καταναλώσεως επί των κατωτέρω υγρών καυσίμων, ορίζεται εφ` εξής ως ακολούθως:
α) Επί της βενζίνης υψηλής συμπιέσεως (PREMIUM) δασμολογικής κλάσεως 27.10Α1 εις δραχμάς δεκατέσσαρας χιλιάδας εννεακοσίας δεκατέσσαρας (14.914) ανά χιλιόλιτρον, μειούμενος κατά την υπό της Εθνικής Υπηρεσίας Πετρελαιοειδών καθοριζομένην εκάστοτε τιμήν διαθέσεως ταύτης υπό των εγχωρίων Διϋλιστηρίων. Ο φόρος ούτος δεν δύναται να είναι κατώτερος των εννέα χιλιάδων διακοσίων δραχμών (9.200) ανά χιλιόλιτρον.
β) Επί της κοινής βενζίνης (REGULAR) δασμολογικής κλάσεως 27.10.Α1, εις δώδεκα χιλιάδας τριακοσίας ενενήκοντα τέσσαρας δραχμάς (12.394) ανά χιλιόλιτρον, μειούμενος κατά την υπό της Εθνικής Υπηρεσίας Πετρελαιοειδών καθοριζομένης εκάστοτε τιμήν διαθέσεως ταύτης υπό των εγχωρίων Διϋλιστηρίων. Ο φόρος ούτος δεν δύναται να είναι κατώτερος των επτά χιλιάδων εξακοσίων δραχμών (7.600) ανά χιλιόλιτρον.
γ) Επί του πετρελαίου εσωτερικής καύσεως (DIESEL OIL) της δασμολογικής κλάσεως 27.10Γ1 εις τέσσαρας χιλιάδας τριάκοντα επτά δραχμάς (4.037) ανά χιλιόλιτρον, μειούμενος κατά την υπό της Εθνικής Υπηρεσίας Πετρελαιοειδών καθοριζομένης εκάστοτε τιμήν διαθέσεως τούτου υπό των εγχωρίων Διϋλιστηρίων. Ο φόρος ούτος δεν δύναται να είναι κατώτερος των εξακοσίων πεντήκοντα (650) δραχμών ανά χιλιόλιτρον.
2. Οι επί του πετρελαίου εξωτερικής καύσεως (μαζούτ) της δασμολογικής κλάσεως 27.10Γ2 παραγωγής εγχωρίων διϋλιστηρίων, επιβαλλόμενοι δασμός, φόρος καταναλώσεως, ειδικός φόρος υπέρ Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και εισφορά της υπ` αριθ. 25323/1960 υπουργικής αποφάσεως, δεν εισπράττονται από της ενάρξεως ισχύος του παρόντος άρθρου. Από της αυτής ημερομηνίας δεν εισπράττεται και επί του εκ του εξωτερικού εισαγομένου πετρελαίου εξωτερικής καύσεως, ο ισχύων νυν φόρος καταναλώσεως.
3. Αι κατά τας διατάξεις του Α.Ν. 2087/1939 “περί Οργανώσεως Υπηρεσίας Καυσίμων Υλών παρά τω Υπουργείω Σιδηροδρόμων και Αυτοκινήτων, άρθρον 13 του Ν.Δ. 4256/1962 (36) “περί ιδρύσεως και επεκτάσεως βιομηχανιών και βιοτεχνών και άλλων τινών διατάξεων” του Ν.Δ. 237/1973 “περί επιβολής εκτάκτου ειδικού τέλους επί της βενζίνης υψηλής συμπιέσεως κλπ.” και της υπ` αριθ. 21442/1949 αποφάσεως της τέως Γενικής Διοικήσεως Δωδεκανήσου, επιβαλλόμενοι φορολογίαι επί των παραγράφων 1 και 2 υγρών καυσίμων καταργούνται.
4. Ο κατά τας διατάξεις των περιπτώσεων α` και β` της παρ.1 του παρόντος άρθρου οριζόμενος φόρος καταναλώσεως επί των βενζινών μειούται προκειμένου περί εισαγωγής τούτων εις την περιοχήν Δωδεκανήσου, κατά δραχμάς 2.000 ανά χιλιόλιτρον. Κατά το αυτό ποσόν μειούνται και τα υπό των αυτών ως άνω διατάξεων οριζόμενα ως κατώτερα εισπρακτέα ποσά φόρου καταναλώσεως.

Άρθρον 57
Επιβολή φόρου καταναλώσεως επί λιπαντικών ελαίων.
1. Επιβάλλεται φόρος καταναλώσεως εκ δρχ. οκτώ (8) κατά χλγ. καθαρού βάρους, επί των ετοίμων λιπαντικών και ετέρων ελαίων της δασμολογικής διακρίσεως 27.10Γ3, είτε ταύτα εισάγονται εκ του εξωτερικού είτε παράγονται υπό των εγχωρίων διϋλιστηρίων ορυκτελαίων ή ετέρων βιομηχανιών παραγωγής ομοίων προϊόντων.

#####

2. Ο κατά την προηγουμένην παράγραφον φόρος καταναλώσεως δεν εισπράττεται επί των βασικών ελαίων των διατιθεμένων υπό των εγχωρίων διϋλιστηρίων ορυκτελαίων, εις τα ελεύθερα τελωνειακά συγκροτήματα διά την παραγωγήν εκ τούτων ετοίμων λιπαντικών, κατόπιν περαιτέρω επεξεργασίας και αναμίξεως μετά χημικοτεχνικών βελτιωτικών. Τα ούτω παραγόμενα λιπαντικά τιθέμενα εις ανάλωσιν υπόκεινται εις τον κατά τα ανωτέρω φόρον καταναλώσεως, ως και εις άπαντας τους λοιπούς φόρους, τέλη, εισφοράς και δικαιώματα, εις α υπόκεινται και τα εκ του εξωτερικού εισαγόμενα όμοια είδη, εξαιρουμένων μόνον των δασμών, εφ` όσον τα αναμιγνυόμενα χημικοτεχνικά δεν υποβάλλονται, κατά τας κειμένας διατάξεις εις δασμούς κατά την εισαγωγήν των.

#####

3. Ο κατά την ανωτέρω παράγραφον 1 οριζόμενος φόρος καταναλώσεως μειούμενος εις εξ (6) δραχμάς επιβάλλεται και επί των λιπαντικών των παραγομένων εξ αναγεννήσεως χρησιμοποιηθέντων ομοίων.

#####

4. Δι` αποφάσεως του Υπουργού των Οικονομικών, δημοσιευομένης διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, τα διϋλιστήρια ορυκτελαίων και λοιπαί εγχώριαι βιομηχανίαι παραγωγής τοιούτων ειδών, τίθενται υπό το καθεστώς του ελευθέρου Τελωνειακώς Χώρου, καθοριζομένου άμα και του κανονισμού λειτουργίας τούτου, εφαρμοζομένων αναλόγως των διατάξεων των παραγράφων 1, 2, 3, 6, 7 και 8 του άρθρου 11 του Ν.Δ. 549/1970 (37) “περί κυρώσεως της από 13 Απριλίου 1970 συμβάσεως κλπ.”. Από της θέσεως των ως άνω διϋλιστηρίων και βιομηχανιών υπό το καθεστώς τούτο, αι εισαγόμεναι υπ` αυτών εις τον χώρον, αναγκαίαι διά την παραγωγήν των λιπαντικών πρώται ύλαι κύριαι ή βοηθητικαί απαλλάσσονται της καταβολής παντός δασμού, φόρου, τέλους, εισφοράς ή δικαιώματος συμπεριλαμβανομένων και των τελών χαρτοσήμου, οφειλομένων κατά την εκ του εξωτερικού εισαγωγήν των ή την εν τω εσωτερικώ τελευταίαν πώλησιν αυτών προς τα διϋλιστήρια ορυκτελαίων και λοιπάς βιομηχανίας παραγωγής λιπαντικών, τα παραγόμενα δε εκ τούτων και εξερχόμενα του χώρου, ίνα τεθούν εις ανάλυσιν έτοιμα λιπαντικά ή έτερα έλαια της δασμολογικής κλάσεως 2710Γ3 υπόκεινται, εξαιρέσει των δασμών, εις τους προβλεπομένους διά τα εισαγόμενα εκ του εξωτερικού, όμοια είδη, φόρους, τέλη, εισφοράς και δικαιώματα συμπεριλαμβανομένου και του υπό της παρ.1 του παρόντος άρθρου οριζομένου φόρου καταναλώσεως.
Ομοίως στις προβλεπόμενες, κατά περίπτωση, φορολογικές επιβαρύνσεις εισαγωγής υπόκεινται και τα υπό των ιδίων μονάδων συμπαραγώμενα των λιπαντικών ελαίων, προϊόντα και υποπροϊόντα αυτών.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 11 του Ν. 2008/1992 (Α 16).

#####

5. Μέχρις εκδόσεως της ως άνω αποφάσεως, ο κατά τα ανωτέρω φόρος καταναλώσεως βεβαιούται και εισπράττεται προκειμένου μεν περί των εκ του εξωτερικού εισαγομένων ή υπό των εγχωρίων διϋλιστηρίων και ελευθέρων τελωνειακών συγκροτημάτων παραγομένων, υπό της αρμοδίας Τελωνειακής Αρχής, προκειμένου δε περί των παραγομένων υπό ετέρων βιομηχανιών λιπαντικών υπό της αρμοδίας Οικονομικής Εφορίας, κατά τας διατάξεις του Α.Ν. 660/1937 “περί του φόρου επί του κύκλου εργασιών”, υπολογιζόμενος και παρακρατούμενος πρός τον σκοπόν τούτον υπό των πωλητών κατά πάσαν διάθεσιν πραγματοποιουμένην από της ισχύος του παρόντος άρθρου. “Πάντα τα θέματα τα αφορώντα εις την υποβολήν της δηλώσεως και καταβολήν του εν λόγω φόρου έπι των λιπαντικών των παραγομένων υπό των εγχωρίων βιομηχανιών και βιοτεχνιών, εξαιρέσει των παραγομένων υπό των εγχωρίων διϋλιστηρίων και βιομηχανικών συμπλεγμάτων,την επαλήθευσιν των επιδοθεισών δηλώσεων, την βεβαίωσιν και είσπραξιν του φόρου τούτου, περιλαμβανομένων και των αφορώντων εις τας προσαυξήσεως,την παραγραφήν του δικαιώματος του Δημοσίου, την άσκησιν προσφυγών και ενδίκων μέσων και εν γένει εις την διαδικασίαν βεβαιώσεως του φόρου,διέπονται υπό των ισχυουσών εκάστοτε διατάξεων εις την φορολογίαν κύκλου εργασιών.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 83 του Ν.1041/1980 (Α 75).

#####

6. Αι διατάξεις των, υπό τας κλάσεις 27.11Β2 και 29.01Β του ισχύοντος Δασμολογίου εισαγωγής, σημειώσεων γ και β εφαρμόζονται και προκειμένου περί παραλαβής των εν αυταίς ειδών και εκ των εγχωρίων διϋλιστηρίων.

Άρθρον 58
Επιβολή φόρου καταναλώσεως επί ενίων ειδών.
1. Εις τον πίνακα των ειδών της παραγρ.4 του άρθρου 1 του Ν.Δ. 3829/1958 (38) “περί φορολογικών μέτρων αποσκοπούντων εις τον περιορισμόν της καταναλώσεως ειδών τινών πολυτελείας”, των υποκειμένων εις ειδικόν φόρον καταναλώσεως κατά τας διατάξεις του Νόμου τούτου, προστίθενται και τα κάτωθι είδη με ποσοστόν φόρου είκοσι πέντε τοις εκατόν (25%) έκαστον:
α) Απορροφητήρες κόνεως οικιακής χρήσεως της δασμολογικής κλάσεως 85.06Γ.
β) Ξυράφια ηλεκτρικά μετ` ενσωματωμένου κινητήρος της δασμολογικής κλάσεως 85.07Α.
γ`. Συσκευές της δασμολογικής κλάσης 92.11 Α1-3, έστω και συνδυασμένες με συσκευές λήψης της δασμολογικής κλάσης 85.15Α3″.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.3 του άρθρου 3 του Ν.1223/1981 (ΦΕΚ Α 340) (έναρξη ισχύος από 2-1-1980).

δ) Μεγάφωνα και ηλεκτρικοί ενισχυταί της δασμολογικής κλάσεως 85.14.
ε`. Ραδιοενισχυταί της δασμολογικής κλάσεως 85.15.
Σημ.: όπως  το εδάφιον ε) προστέθηκε με το  άρθρ. 12 παρ. 1 του Ν. 827/1978, ΦΕΚ Α 194, η ισχύs του οποίου άρχεται από της 21ης Ιουλίου 1978.
2. Ο κατά την προηγουμένην παράγραφον και επί των εν αυτή υπό στοιχεία γ` και δ` αναφερομένων ειδών, επιβαλλόμενος φόρος καταναλώσεως δεν οφείλεται, εφ` όσον τα είδη ταύτα προορίζονται διά βιομηχανικάς χρήσεις ή δι` εκπαιδευτικούς σκοπούς, κατά τα ειδικώτερον καθοριζόμενα δι` αποφάσεως του Υπουργού των Οικονομικών, δημοσιευομένης διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως.
Σημ.: όπως η παρ.2 προστέθηκε με την παρ.1 του άρθρου 10 του Ν.491/1976 (ΦΕΚ Α 332)

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ΄
ΦΟΡΟΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ

Άρθρον 59
Αύξησις φόρου πολυτελείας επί ενίων οινοπνευματοδών ποτών.
1. Ο κατά τας διατάξεις του Ν.Δ. 2416/1953 (39) “περί ρυθμίσεως βαθμολογικών τινων ζητημάτων και τροποποιήσεως του φόρου πολυτελείας επί των εκ του εξωτερικού εισαγομένων ειδών” και του Ν.Δ. 141/1969 (40) “περί αυξήσεως του φόρου πολυτελείας επί οινοπνευματωδών ποτών” επιβαλλόμενος φόρος πολυτελείας επί των εκ του εξωτερικού εισαγομένων και εν τω εσωτερικώ παραγομένων ουϊσκυ, τζίν και βότκας, των υποδιακρίσεων α`, β` και δ` του υπεδαφίου 2, του εδαφίου Η, της δασμολογικής κλάσεως 22.09 του ισχύοντος τελωνειακού Δασμολογίου Εισαγωγής, ορίζεται εις ποσοστόν εκατόν είκοσιν επί τοις εκατόν (120%) επί της αξίας.
2. Σύνθετα οινοπνευματούχα παρασκευάσματα (συμπεπυκνωμένα εκχυλίσματα) του εδαφίου Ε` της δασμολογικής κλάσεως 22.09 του ως άνω Δασμολογίου, προοριζόμενα διά την παρασκευήν ουϊσκυ, τζίν και βότκας, υποβάλλονται κατά την εισαγωγήν των εις την, κατά τας κειμένας διατάξεις, ως τροποποιούνται διά του παρόντος άρθρου, διά τα παρασκευασθησόμενα εκ τούτων ποτά ταύτα, αναλογούσαν εκ δασμών και λοιπών φόρων επιβάρυνσιν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η΄
ΕΙΔΙΚΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρον 60
Εξουσιοδότησις κωδικοποιήσεως διατάξεων περί βιβλίων και στοιχείων.
1. Διά Προεδρικών Διαταγμάτων, εκδιδομένων προτάσει του Προέδρου της Κυβερνήσεως και του Υπουργού των Οικονομικών μετά γνώμην της Επιτροπής Λογιστικών αμφισβητήσεων, δύνανται να τροποποιούνται, συμπληρούνται, καταργούνται και κωδικοποιούνται εις ενιαίον κείμενον, υπό τον τίτλον “Κώδιξ Φορολογικών Στοιχείων” πάσαι αι ισχύουσαι διατάξεις περί τηρήσεως βιβλίων και στοιχείων, ιδία δε αι διατάξεις:
α) των άρθρων 2 και 3 του Ν.Δ. 3848/58 (41)
β) του Ν.Δ. 4/1968 (42) “περί Κώδικός Φορολογικών Στοιχείων”, ως αύται ετροποποιήθησαν διά του Ν.Δ. 406/1974 (43) και του Ν.Δ. 81/1974 και
γ) των άρθρων 5, 8, 10 και 11 του Ν.Δ. 254/1973 (44).
2. Η Υπηρεσία Ελέγχου Φορολογικών Στοιχείων μετονομάζεται εις Υπηρεσίαν Προληπτικού Φορολογικού Ελέγχου (Υ.Π.Φ.Ε.). Ο Διευθυντής της Υπηρεσίας ταύτης έχει πάσας τας κατά τας διατάξεις του Κώδικος Φορολογικών Στοιχείων αρμοδιότητας του Οικονομικού Εφόρου, του αρμοδίου διά την επιβολήν των Φορολογιών, τας οποίας υπόκειται ο επιτηδευματίας ή και εν γένει ο υπόχρεως προς έκδοσιν και υποβολήν στοιχείων.
3. Η παρακολούθησις και ο έλεγχος της Υπηρεσίας Προληπτικού Φορολογικού Ελέγχου (Υ.Π.Φ.Ε.) και της Μηχανογραφικής Υπηρεσίας Φορολογίας (Μ.Υ.Φ.) ανατίθεται δι` αποφάσεως του Υπουργού Οικονομικών εις Επιθεωρητήν Οικονομικών Εφοριών.

Άρθρον 61
Πρόσθετος αμοιβή πρός περαίωσιν εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων.
1. Πρός περαίωσιν των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων οικονομικού έτους 1974 και παλαιοτέρων, δύναται να παρέχηται εις τους Εφοριακούς υπαλλήλους και πρόσθετος αμοιβή κατά περαιουμένην φορολογικήν υπόθεσιν. Διά τον ως άνω λόγον παρέχεται ωσαύτως πρόσθετος αμοιβή και εις τους Ταμιακούς Υπαλλήλους.
2. Το ύψος της αμοβής, ο τρόπος κατανομής και καταβολής αυτής ως και πάσα αναγκαία διά την εφαρμογήν του παρόντος άρθρου λεπτομέρεια, καθορίζονται δι` αποφάσεων του Υπουργού των Οικονομικών.
3. Αι διατάξεις του παρόντος άρθρου ισχύουν μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1976, της προθεσμίας ταύτης δυναμένης να παραταθή επί εξάμηνον εισέτι δι` αποφάσεως του Υπουργού των Οικονομικών.

Άρθρον 62
Ασκησις εφέσεως άνευ γνώμης Επιθεωρητού.
Εις το τέλος της παραγράφου 3 του άρθρου 29 του νομοθετικού Διατάγματος 4242/1962 (45) “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως φορολογικών και άλλων τινών διατάξεων”, προστίθεται εδάφιον έχον ούτω:
“Άρθρον 29
…………………………………………….. 3………………………………………………………. Δι` αποφάσεως του Υπουργού των Οικονομικών δημοσιευομένων διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως δύναται να εξαιρώνται της εφαρμογής των διατάξεων του προηγουμένου εδαφίου άπασαι αι υποθέσεις αρμοδιότητος Οικονομικών Εφοριών εδρευουσών εκτός της έδρας του εποπτεύοντος Επιθεωριτού”.

Άρθρον 63
1. Αι προθεσμίαι αι προβλεπόμεναι υπό της περιπτώσεις α` της παρ.1 του άρθρου 7 της περιπτώσεως α` της παρ.2 του άρθρου 9, της παρ.3 του άρθρου 10 και της περιπτώσεως α` της παρ.1 του άρθρου 12 του Ν.Δ. 1313/1972 (46) “περί μέτρων ενισχύσεως της τουριστικής αναπτύξεως” ως τούτο ισχύει, παρατείνονται μέχρι και της 31 Δεκεμβρίου 1977.
2. Αι προθεσμίαι αι προβλεπόμεναι υπό της περιπτώσεως β` της παρ.1 του άρθρου 7, της περιπτώσεως β` της παρ.2 του άρθρου 9 του Ν.Δ. 1313/1972, ως τούτο ισχύει, παρατείνονται μέχρι και της 31 Δεκεμβρίου 1978.
3. Παρατείνεται μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1976 η διά του Ν.Δ. 407/1974 (47) “περί αναστολής της ισχύος του Ν.Δ. 254/1973 (48) ” περί αναμορφώσεως της φορολογίας των Κέντρων Διασκεδάσεως και Κέντρων Πολυτελείας” ως προς τα Κέντρα Πολυτελείας και τα Μπάρ Πολυτελείας τα λειτουργούντα εντός ξενοδοχείων” ορισθείσα αναστολή της ισχύος του Ν.Δ. 254/1973 ως προς τα Κέντρα Πολυτελείας και τα Μπάρ Πολυτελείας εν γένει, τα λειτουργούντα εντός ξενοδοχείων κατατεταγμένων εις κατωτέραν της Κατηγορίας Πολυτελείας.
4. Τυχόν καταβληθέντα ποσά λόγω λήξεως των προθεσμιών των διατάξεων των αναφερομένων εις τας προηγουμένας παραγράφους του παρόντος άρθρου δέν επιστρέφονται.

Άρθρον 64
Οι επιτυχόντες εις τον διαγωνισμόν του Υπουργείου Οικονομικών της 27.1.1974, κλάδου Β3 ελεγκτικού του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους κοινοτικοί βοηθοί και κοινοτικοί εισπράκτορες Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, υπηρετούντες εν αποσπάσει παρά τοις Δημοσίοις Ταμείοις του Κράτους, μετατάσσονται από της ενάρξεως ισχύος του παρόντος εις τας κενάς οργανικάς θέσεις αίτινες θα υφίστανται μετά πλήρωσιν τούτων εκ του προκηρυχθέντος διαγωνισμού προς πλήρωσιν κενών θέσεων Επιμελητών Εισπράξεων Δημοσίου Ταμείου. Εις περίπτωσιν μη υπάρξεως κενών οργανικών θέσεων λόγω της πληρώσεως τούτων εκ του προκηρυχθέντος διαγωνισμού, θα προσλαμβάνωνται εις τας κενουμένας οργανικάς θέσεις μέχρις εξαντλήσεως του πίνακος επιτυχόντων εις τον άνω διαγωνισμόν της 27.1.1974.

Άρθρον 65
Κυρούνται αφ` ης εξεδόθη και έχει ισχύν νόμου η υπ` αριθ. 61/ 28.3.74 (49) πράξις του Υπουργικού Συμβουλίου, έχουσα ως ακολούθως:
Πράξις υπ` αριθ. 61, της 28ης Μαρτίου 1974 Περί χορηγήσεως βενζίνης εις αλλοδαπούς περιηγητάς αυτοκινητιστάς επί μειωμένη τιμή.
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ (υπό πλήρη σύνθεσιν)
Λαβόν υπ` όψιν :
α. Το Ν.Δ. 136/46 “περί κυρώσεως τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του από 10/11.5.46 Ν.Δ/τος “περί Αγορανομικού Κώδικος”, ως συνεπληρώθη και ετροποποιήθη μεταγενεστέρως.
β. Την υπ` αριθ. 1322/12.1.74 απόφασιν του Υπουργού Βιομηχανίας, δι` ης καθορίζονται νέαι τιμαί πωλήσεως (EX FACTORY) των υπό Ελληνικών Διϋλιστηρίων παραγομένων καυσίμων.
γ. Τας διατάξεις της υπ` αριθ. 9/15.1.1974 αποφάσεως του Υπουργού Εμπορίου “περί μετατάξεως του Μαζούτ και καθορισμού νέων τιμών πωλήσεως των αγορανομικώς ελεγχομένων υγρών καυσίμων”.
δ. Την πρότασιν του Υπουργού Αναπληρωτού Συντονισμού και Προγραμματισμού, περί της ανάγκης παροχής βενζίνης εις αλλοδαπούς περιηγητάς-αυτοκινητιστάς, εις χαμηλοτέρας των ισχυουσών ανά την Χώραν τιμάς,
αποφασίζει:
1. Την χορήγησιν βενζίνης εις αλλοδαπούς περιηγητάς-αυτοκινητιστάς, επί μειωμένη έναντι της ισχυούσης τιμή, διά της καθιερώσεως Τουριστικού Δελτίου βενζίνης.
2. Την κάλυψιν της προκυπτούσης διαφοράς τιμής, εξ Ειδικού Λογαριασμού, συνιστωμένου παρά τη Τραπέζη της Ελλάδος, δι` επιδοτήσεως εκ του Κρατικού Προϋπολογισμού. Αι προμήθειαι της Τραπέζης της Ελλάδος, ως και τα λοιπά έξοδα καλύπτονται, ωσαύτως εκ του ως άνω Λογαριασμού.
3. Την ρύθμισιν του τρόπου εκδόσεως και χορηγήσεως τοτ Τουριστικού Δελτίου βενζίνης ως και παντός θέματος , αναφερομένου εις την εφαρμογήν της παρούσης, διά κοινής αποφάσεως των Υπουργών Συντονισμού και Προγραμματισμού, Οικονομικών, Βιομηχανίας και Εμπορίου.
4. Η παρούσα, κυρωθησομένη νομοθετικώς, δημοσιευθήτω εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Άρθρον 66
Η δήλωσις της περιουσιακής καταστάσεως των υποχρέων εις υποβολήν ταύτης, κατά το άρθρον 1 του Ν. 4351/1964 (50) και ασκησάντων τα εις το αυτό άρθρον έργα, τόσον προ της 21 Απριλίου 1967 όσον και από της αποκαταστάσεως του ελευθέρου πολιτικού βίου, υποβάλλεται εφ` άπαξ διά τα παρελθόντα έτη και διά το διανυόμενον εντός εξαμήνου από της ενεργείας των τελευταίων εκλογών Βουλής.

Άρθρον 67
1. Τοκομερίδια μεταπολεμικών εις δραχμάς ομολογιακών δανείων οικονομικής αναπτύξεως του Ελληνικού Δημοσίου, της Δημοσίας Επιχειρήσεως Ηλεκτρισμού (Δ.Ε.Η.) και του Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος (Ο.Τ.Ε.), λήγοντα από 16.2.1975 μέχρι 16.2.1976 παρέχουν εις τον κομιστήν αυτών το δικαίωμα απολήψεως προσθέτου τόκου υπολογιζομένου προς επιτόκιον 1% επί της ονομαστικής αξίας της ομολογίας εξ ης απεκόπησαν. Ο πρόσθετος ούτος τόκος, πληρωτέος υπό του οφειλέτου, υπάγεται εις τας αυτάς εν γένει απαλλαγάς φόρων και τελών εις ας και ο κύριος τόκος.
2. Αι διατάξεις της προηγουμένης παραγράφου δέν έχουν εφαρμογήν επί των περιπτώσεων καταβολής ενδιαμέσων τόκων κατά την εξώφλησιν των μετά λαχνού κληρουμένων ομολογιών.
3. Δι` αποφάσεως του Υπουργού των Οικονομικών εκδιδομένης μετ` έγκρισιν της Νομισματικής Επιτροπής και δημοσιευομένης διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, δύναται να παρατείνηται η ισχύς των διατάξεων των προηγουμένων παραγράφων 1 και 2.

Άρθρον 68
1. Η ισχύς των διατάξεων του παρόντος Νόμου άρχεται από της δημοσιεύσεώς του διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, πλήν αν άλλως ορίζεται εν αύταις.
2. Ειδικώς η ισχύς των κατωτέρω διατάξεων άρχεται:
α) Των άρθρων 1 έως και 3, 4 παράγραφος 1, 5 έως και 7, της αντικαθισταμένης διά του άρθρου 12 περιπτώσεως α` της παραγράφου 1 του άρθρου 59 του Ν.Δ. 3323/1955, ως και του άρθρου 13, από του οικονομικού έτους 1975, ήτοι επί των εισοδημάτων των κτηθέντων εντός του έτους 1974.
β) Των άρθρων 24, 25 και 28 μετά δέκα (10) ημέρας από της δημοσιεύσεως αυτού διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως.
γ) Των άρθρων 33, 42 παράγραφος 1 και 55 από 30 Ιανουαρίου 1975.
δ) Των άρθρων 56 παράγραφοι 1 έως 3 και 57 παράγραφοι 1, 2, 3 και 5 από 31 Ιανουαρίου 1975.

Εν Αθήναι τη 4 Μαρτίου 1975

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ