Νόμος 797 ΦΕΚ Α΄118/29.7.1978
Περί τροποποιήσεως διατάξεων τινών του Ν.Δ. 2238/1943 “περί ιδρύσεως Ταμείου Επικουρικής Ασφαλίσεως Μισθωτών Κλωστοϋφαντουργίας.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, απεφασίσαμεν:

Άρθρον 1
Το άρθρον 3 του Ν.Δ. 2238/1943 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
” Άρθρον 3
1. Εις την ασφάλισιν του Ταμείου υπάγεται υποχρεωτικώς:
α) Το εργατοτεχνικόν και υπαλληλικόν προσωπικόν των πάσης φύσεως Κλωστοϋφαντουργικών,Βιοτεχνικών και Βιομηχανικόν Επιχειρήσεων.
β) Το εργατοτεχνικόν προσωπικόν των Βιοτεχνικών και Βιομηχανικών Επιχειρήσεων πλεκτικής, το απασχολούμενον εις την συντήρησιν, χειρισμόν και βοηθητικάς εργασίας των κλωστικών μηχανημάτων (μπομπινουάρ κ.λπ.) πλεκτικών μηχανών παραγωγής πλεκτών υφασμάτων και ειδών πλεκτικής (στρογγυλών, ευθυγράμμων, κοττόν κλ.π.), καθώς επίσης και των βαφείων – τυποβαφείων – φινιριστηρίων των επεξεργαζομένων είδη πλεκτικής και λειτουργούντων είτε εντός των βιομηχανικών και βιοτεχνικών επιχειρήσεων πλεκτικής, ως τμήματα αυτών, είτε αυτοτελώς.
2. Εκ του εις την περίπτωσιν β της προηγουμένης παραγράφου οριζομένου προσωπικού εξαιρούνται της υποχρεωτικής ασφαλίσεως του Ταμείου.
α) Το εργατοτεχνκόν προσωπικόν ραφείων ετοίμων ενδυμάτων εκ πλεκτού υφάσματος των λειτουργούντων είτε εντός των βιομηχανικών βιοτεχνικόν επιχειρήσεων πλεκτικής είτε αυτοτελώς.
β) Το εργατοτεχνικόν προσωπικόν το απασχολούμενον εις την συσκευασίαν (αμπαλάζ).
γ) Το υπαλληλικόν προσωπικόν γραφείων.
δ) Το εργατικόν προσωπικόν της αποθήκης.
3. Δια Π. Διατάγματος εκδιδομένου προτάσει του Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών μετά σύμφωνον γνώμην του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου, δύνανται να υπαχθούν εις την ασφάλισιν του Ταμείου και έτεραι κατηγορίαι απασχολουμένων εις συναφείς εργασίας.
4. Πάσα αμφισβήτησις περί της υπαγωγής ή μη εις την ασφάλισιν του Ταμείου κατηγορίας τινός εργαζομένων ή προσώπου τινός, επιλύεται δι αποφάσεως του Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών, μετά γνώμην του Συμβουλίου Κοινωνικής Ασφαλείας, κατά της οποίας χωρεί προσφυγή ενώπιον των αρμοδίων Διοικητικών Δικαστηρίων”.

Άρθρον 2
Καταβληθείσαι τυχόν εις το Ταμείον εισφοραί παρά των εν τη περιπτώσει β της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του Ν.Δ. 2238 1943 ως τούτο αντικαθίσταται δια του παρόντος αναφερομένων επιχειρήσεων δια την ασφάλισιν του προσωπικού αυτών πλην των εξαιρουμένων κατά την παράγραφον 2 του ως άνω άρθρου δι` ας δεν έχει εκδοθή μέχρι της δημοσιεύσεως του παρόντος, αμετάκλητος εις βάρος του Ταμείου δικαστική απόφασις, δεν επιστρέφονται, ουδέ αναζητούνται. Ο χρόνος εις όν ανάγονται αι καταβληθείσαι ως άνω εισφοραί, λογίζεται ως χρόνος ασφαλίσεως των προσώπων υπέρ των οποίων κατεβλήθησαν αύται.

Άρθρον 3
Το άρθρο 5 του Ν.Δ. 2238/1943 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
Άρθρον 5.
Πόροι του Ταμείου είναι:
α) Εισφορά των ησφαλισμένων οριζομένη κατά μήνα εις 3% επί των πάσης φύσεως αποδοχών αυτών και μέχρι ποσού ίσου κατ` ανώτατον όριον πρός το διπλάσιον του εικοσιπενταπλασίου του τεκμαρτού ημερομισθίου της εκάστοτε ισχυούσης ανωτάτης ασφαλιστικής κλάσεως του ΙΚΑ. Προκειμένου περί ησφαλισμένων υπαγομένων εις τον Κανονισμόν του ΙΚΑ περί βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, η εισφορά αύτη ορίζεται εις 4%.
β) Συνεισφορά των εργοδοτών ίση προς 3% επί των αυτών περί ών η προηγουμένη περίπτωσις αποδοχών.
γ) Αι εκ της περιουσίας του Ταμείου πρόσοδοι.
δ) Κληρονομίαι, κληροδοσίαι, δωρεαί”.

Άρθρον 4
Η ισχύς του παρόντος άρχεται από την 1ην του επομένου από της συμπληρώσεως εξαμήνου από της δημοσιεύσεως του παρόντος δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως μηνός.

Ο παρών νόμος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ΄ Ημών σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.

Εν Αθήναις τη 21 Ιουλίου 1978

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ