Νόμος 881 ΦΕΚ Α΄58/22.3.1979
Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως των “περί του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου κειμένων διατάξεων.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, απεφασίσαμεν:

Άρθρον 1

1. Η περίπτωσις α` της παραγράφου 1 του άρθρου 19 του Ν.Δ. 3430/ 1955, ως αντικατεστάθη διά του άρθρου 1 του Ν. 4462/1965 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως των “περί Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου κειμένων διατάξεων”, αντικαθίσταται ως εξής :
1) Πόροι του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου της Ελλάδος είναι :
α) Μηνιαία εισφορά καταβαλλομένη υπό πασών των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων της χώρας, οριζομένη ως εξής :
1) Διά ξενοδοχεία, οικοτροφεία, τουριστικά εν γένει περίπτερα, ξενώνας κ.λπ., εφ` όσον υπάγονται εις την κατηγορίαν πολυτελείας εις δραχμάς είκοσι δύο κατά κλίνην, 2) διά τα Α` τάξεως εις δραχμάς δέκα οκτώ κατά κλίνην, 3) διά τα Β` τάξεως εις δραχμάς δέκα εξ κατά κλίνην, 4) διά τα Γ` τάξεως εις δραχμάς δέκα τέσσαρας κατά κλίνην και 5) διά τα Δ` και Ε` τάξεως εις δραχμάς δέκα κατά κλίνην. Η εισφορά προκειμένου περί ξενοδοχείων λουτροπόλεων και θερινών διαμονών εποχικώς λειτουργούντων, μειούται εις το ήμισυ, καταβάλλεται δε αύτη καθ` όλον το έτος.
Η εισφορά υπολογίζεται επί του αριθμού των κλινών εκάστου ξενοδοχείου, οικοτροφείου κ.λπ., ως ανωτέρω του προκύπτοντος εκ της υπό του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού εκδιδομένης αδείας λειτουργίας, καταβάλλεται δε κατά μήνα εις το Ταμείον του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου ή εις την, δι` αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου αυτού, οριζομένην Τράπεζαν.
Η είσπραξις της εισφοράς δύναται να ανατίθεται δι` αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου της Ελλάδος και εις εισπράκτορας αμειβομένους επί ποσοστοίς.
Ξενοδόχοι, διευθυνταί ή διαχειρισταί ξενοδοχείων, καθυστερούντες την καταβολήν της ανωτέρω εισφοράς πέραν των τριών μηνών υπόκεινται εις τας ποινάς του άρθρου 25 του Ν.Δ. 3430/1955.

2. Από 1.1.2005 το ελάχιστο όριο εισφοράς για κάθε τάξη ξενοδοχείων κ.λπ., όπως αυτή καθορίζεται ανωτέρω, δεν μπορεί να αντιστοιχεί σε αριθμό κλινών μικρότερο των τριάντα (30). Προκειμένου περί χώρου οργανωμένης Κατασκήνωσης το ελάχιστο όριο μηνιαίας εισφοράς δεν μπορεί ποτέ να αντιστοιχεί σε αριθμό κλινών μικρότερο των εκατόν πέντε (105).
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ.6 άρθρου 27 Ν.2636/1998 (Α 198),αντικαταστάθηκε πάλι με το άρθρο 44 παρ.4 Ν.3498/2006,ΦΕΚ Α 230/24.10.2006.

3. Η παράγραφος 1 του άρθρου 5 του Α.Ν. 1108/1938 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του Α.Ν. 431/1937 και άλλων τινών διατάξεων αντικαθίσταται ως εξής :
Άρθρον 5
1. Προκειμένου περί πωλήσεως ή μεταβιβάσεως και εν γένει μεταβολής επερχομένης εις το πρόσωπον του εκμεταλλευτού λειτουργούντων ξενοδοχείων, οικοτροφείων κ.λπ., ίνα χορηγηθή άδεια λειτουργίας απαιτείται, πλήν των λοιπών κατά νόμον στοιχείων, βεβαίωσις του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος ότι κατεβλήθησαν εις αυτό προκειμένου περί ξενοδοχείων, οικοτροφείων κ.λπ. υπαγομένων εις την κατηγορίαν πολυτελείας δραχμαί τριακόσιαι κατά ενοικιάσιμον δωμάτιον, εις την Α` και Β` τάξιν δραχμαί διακόσιαι πεντήκοντα κατά ενοικιάσιμον δωμάτιον, εις την Γ` τάξιν δραχμαί διακόσιαι κατά ενοικιάσιμον δωμάτιον και εις την Δ` και Ε` τάξιν εκατόν πεντήκοντα κατά ενοικιάσιμον δωμάτιον”.

Άρθρον 2

1. Ως πόροι του Ταμείου Προνοίας Ξενοδόχων καθορίζονται:
α. Τμήμα των εσόδων του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου της Ελλάδος εκ μηνιαίων εισφορών των ξενοδοχείων, καθοριζόμενον εκάστοτε δι` αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου αυτού. Το ούτω καθοριζόμενον ποσόν δεν δύναται να είναι μικρότερον του 40% των, εκ της ανωτέρω αιτίας, εσόδων του Επιμελητηρίου.
β. Εφ` άπαξ ασφαλιστική εισφορά καταβαλλομένη προς το Ταμείον Προνοίας Ξενοδόχων υπό παντός νεοαναγειρομένον ξενοδοχείου, οικοτροφείου, τουριστικού εν γένει περιπτέρου, ξενώνος κ.λπ., κατά την χορήγησιν της αδείας λειτουργίας του υπολογιζομένη κατά ενοικιαζόμενον δωμάτιον ως κάτωθι :
1) Διά τα υπαγόμενα εις την τάξιν πολυτελείας εκ δραχμών χιλίων πεντακοσίων (1.500).
2) Δία σα υπαγόμενα εις τας τάξεις Α` και Β` εκ δραχμών επτακοσίων πεντήκοντα (750).
3) Διά τα υπαγόμενα εις την Γ` τάξιν εκ δραχμών πεντακοσίων (500) και
4) διά τα υπαγόμενα εις τας τάξεις Δ` και Ε` εκ δραχμών τριακοσίων (300).

2. Η περίπτωσις α` του εδαφίου δ` της παραγράφου 1 του άρθρου 19 του Ν.Δ. 3430/1955 ως αντικατεστάθη διά του άρθρου 1 του Ν. 4462/1965, καταργείται.

3. Τυχόν αχρεωστήτως καταβληθέντα εφ` άπαξ τέλη υπέρ του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου της Ελλάδος κατά τας μέχρι σήμερον ισχυούσας διατάξεις πλήν των τελεσιδίκως κριθέντων ως επιστρεπτέων, δεν αναζητούνται. Εκκρεμείς δίκαι επί του ανωτέρω αντικειμένου καταργούνται από της δημοσιεύσεως του παρόντος.

Άρθρον 3
Διά αποφάσεως του Δ.Σ. του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου της Ελλάδος, εγκρινομένης υπό του Υπουργού Προεδρίας Κυβερνήσεως, δύνανται να αυξομειώνωνται τα διά του παρόντος νόμου καθοριζόμενα, δι` εκάστην τάξιν Ξενοδοχείων κ.λπ., ποσά της μηνιαίας εισφοράς, της τοιαύτης της απαιτουμένης διά την χορήγησιν αδείας λειτουργίας, ως και της εφ` άπαξ εισφοράς της καταβαλλομένης προς το Ταμείον Προνοίας Ξενοδόχων, οσάκις αναπροσαρμόζονται αι τιμαί των Ξενοδοχείων.

Άρθρον 4
Η ισχύς του παρόντος νόμου άρχεται από της δημοσιεύσεώς του διά της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, πλήν των παρ. 1 και 2 του άρθρου 1 αυτού, αίτινες ισχύουν από 1ης Ιανουαρίου 1979.

Ο παρών νόμος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ΄ Ημών σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.

Εν Αθήναις τη 19 Μαρτίου 1979

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ

Εθεωρήθη και ετέθη η μεγάλη του Κράτους σφραγίς