Νόμος 950 ΦΕΚ Α΄165/23.7.1979
Περί ρυθμίσεως θεμάτων τινών των Δικηγόρων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, απεφασίσαμεν:
Άρθρον 1
1. Το υπό της παρ. 1 του άρθρου 42 του Ν.Δ. 3026/1954 καθοριζόμενον ποσόν των δραχμών τριακοσίων χιλιάδων, ως ελάχιστον όριον αξίας του αντικειμένου της συμβάσεως πέραν του οποίου είναι υποχρεωτική η σύμπραξις Δικηγόρου κατά την ενώπιον Συμβολαιογράφου σύνταξιν του οικείου συμβολαιογραφικού εγγράφου, ορίζεται εις δραχμάς επτακοσίας πεντήκοντα χιλιάδας, επ` φυλασσομένης της ισχύος των υπ` αριθ. 125403/1954 και 63347/1975 αποφάσεων του Υπουργού Δικαιοσύνης.
2. Προκειμένου για συμβολαιογραφικά έγγραφα που αφορούν δικαιοπραξία σε ακίνητα για τον υπολογισμό του κατά την προηγούμενη παράγραφο ποσού, καθώς και εκείνου που προσδιορίζεται με τις 125403/54 και 6334/75 αποφάσεις του Υπουργού Δικαιοσύνης, λαμβάνεται υπόψη η αντικειμενική αξία ή το από τον τοπικά αρμόδιο οικονομικό έφορο προσδιοριζόμενο ποσό, εκτός αν αυτό είναι μικρότερο από τη δηλούμενη από τους συμβαλλομένους αξία του ακινήτου, η οποία και λαμβάνεται στην περίπτωση αυτήν υπόψη. Το ίδιο ισχύει για τον προσδιορισμό των αμοιβών των δικηγόρων και των δικαιωμάτων των συμβολαιογράφων και υποθηκοφυλάκων. Προκειμένου περί υποβολής της δηλώσεως φόρου μεταβιβάσεως ακινήτου εις αναρμόδιον οικονομικόν έφορον, ούτος διαβιβάζει ταύτην εις τον κατά τόπον αρμόδιον, ο οποίος, αφού προβή εις τον κατά τα ανωτέρω προσωρινόν προσδιορισμόν της αγοραίας αξίας του ακινήτου, πληροφορεί εγγράφως περί τούτου τον οικονομικόν έφορον εις τον οποίον αρχικώς κατετέθη η δήλωσις.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 2 παρ. 7 του Ν. 1653/1986, ΦΕΚ Α 173.
Άρθρον 2
Η παρ. 2 του άρθρου 42 του Ν.Δ. 3026/1954, αντικαθίσταται ως ακολούθως : “2. Εις περιπτώσεις, καθ` ας τα συμβαλλόμενα μέρη είναι πλείονα, αρκεί η παράστασις τουλάχιστον δύο δικηγόρων. Επί εταιρικών δύναται να παρίσταται και εις μόνον δικηγόρος. Επί συστάσεως προικών δύναται ,να παρίσταται εις μόνον δικηγόρος δια τον προικολήπτην. Επί δωρεών μεταξύ ανιόντων και κατιόντων κατ` ευθείαν γραμμήν δεν απαιτείται παράστασις δικηγόρου, το αυτό δε ισχύει και επί πάσης μεταβιβάσεως εκ χαριστικής αιτίας προς το Δημόσιον, τους Δήμους, τας Κοινότητας και τα εν Ελλάδι νομίμως υφιστάμενα ή συνιστάμενα μη κερδοσκοπικού χαρα- κτήρος νομικά πρόσωπα, εφ` όσον επιδιώκοντα, υπ` αυτών αποδεδειγμένως σκοποί εθνωφελείς, θρησκευτικού φιλανθρωπικού εκπαιδευτικοί, καλλιτεχνικοί ή κοινωφελείς”.
Άρθρον 3
Εις το άρθρον 161 του Ν.Δ. 3026/1954, προστίθεται παράγραφος 8, έχουσα ούτω :
“8. Της κατά την παράγραφον 6 υποχρεώσεως προκαταβολής εις τον οικείον Δικηγορικόν Σύλλογον της δικηγορικής αμοιβής απαλλάσσονται : α) οι συμβαλλόμενοι οι εμπίπτοντες εις τας διατάξεις των άρθρων 175 παράγρ. 2 και 201 παράγρ. 6 του παρόντος νόμου, β) συμβαλλόμενου των οποίων αι υποθέσεις διεξάγονται δια δικηγόρων αμειβομένων διά παγίας αντιμισθίας, εφ` όσον ούτοι έχουν προσληφθή εξ μήνας προ της υπογραφής του οικείου συμβολαιογραφικού εγγράφου. Η συνδρομή των ως άνω περιπτώσεων αποδεικνύεται δι` εγγράφου υπευθύνου δηλώσεως του παρισταμένου δικηγόρου, θεωρουμένης της υπογραφής του υπό του οικείου Δικηγορικού Συλλόγου και επισυναπτομένης εις το πρωτότυπον του συμβο- λαιογραφικού εγγράφου.
Άρθρον 4
Αστικαί εταιρείαι ή ενώσεις προσώπων συσταθείσαι μέχρι της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος προς τον αποκλειστικόν σκοπόν της συστάσεως ανωνύμου τραπεζικής εταιρείας, απαλλάσσονται της κατά την παρ. 6 του άρθρου 161 του Ν.Δ. 3026/1954, προστεθείσης εις τούτο υπό του άρθρου 25 του Ν. 723/1977, υποχρεώσεως προκαταβολής εις τον Δικηγορικόν Σύλλογον της δικηγορικής αμοιβής δια την παράστασιν δικηγόρου κατά την σύνταξιν του περί συστάσεως της ανωνύμου τραπεζικής εταιρείας συμβολαιογραφικού εγγράφου.
Άρθρον 5
1. Εις το άρθρον 36 του Ν.Δ. 3026/1954 προστίθεται παράγραφος υπ` άριθ. 3 επί αντιστοίχω μεταβολής της αριθμήσεως των επομένων παραγράφων, έχουσα ως ακολούθως : ” 3. Παρ` Αρείω Πάγω δύναται να προαχθή και δικηγόρος μέλος παντός Δικηγορικού Συλλόγου υπό τοις περιορισμούς της παρ. 8 του άρθρου 54″.
2. Εις το άρθρον 54 του Ν.Δ. 3026/1954, ως τούτο συνεπληρώθη υπό του άρθρου 20 του Ν. 723/1977, προστίθεται παράγραφος υπ` άριθ. 8, έχουσα ως ακολούθως :
“8. Δικηγόροι μη έχοντες την ιδιότητα μέλους των Δικηγορικών Συλλόγων Αθηνών και Πειραιώς, προαγόμενο παρ` Αρείω Πάγω, παρί- στανται ενώπιον του Αρείου Πάγου και ενώπιον του Συμβουλίου της Επι- κρατείας πάντοτε μετά δικηγόρου μέλους των Δικηγορικών Συλλόγων Αθηνών και Πειραιώς και μόνον επί αναιρέσεων κατ` αποφάσεων εκδοθεισών επί υποθέσεων τας οποίας ούτοι εχειρίσθησαν πρωτοδίκως ή κατ` έφεσιν”.
3. Το τρίτον εδάφιον της παρ. 1 του άρθρου 35 του Ν.Δ. 3026/1954 καταργείται.
Άρθρον 6
Οι κατά το άρθρον 18 του Ν. 723/1977 επαναδιοριζόμενοι,δικηγόροι αποκαθίστανται εις τας εξ ων απελύθησαν Θέσεις, εφ` όσον ούτοι εμφανισθούν εις την εξ` ης απελύθησαν υπηρεσίαν εντός ανατρεπτικής προθεσμίας εξήκοντα (60) ημερών από της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος, εφαρμοζομένων εν προκειμένω αναλόγως των διατάξεων του Ν.Δ. 76/1974.
Άρθρον 7
Αι διατάξεις του άρθρου 96 του Ν.Δ. 3026/1954, ως τούτο αντικατεστάθη υπό του άρθρου 23 του Ν. 723/1977, εφαρμόζονται αναλόγως και επί των πάσης φύσεως υποθέσεων των δικαζομένων υπό του Συμβουλίου της Επικρατείας, των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, ως και επί εργασιών ή υποθέσεων διεξαγομένων ενώπιον πάσης άλλης αρχής εξαιρετικής δικαιοδοσίας.
Άρθρον 8
Αι διατάξεις του άρθρου 155 του Ν.Δ. 3026/1954 αι προστεθείσαι εις τούτο υπό της παρ. 2 του άρθρου 4 του Ν. 4507/1966, εφαρμόζονται και επί των ενώπιον παντός διοικητικού δικαστηρίου και κατά πάσαν δια- δικασίαν εκδικαζομένων υποθέσεων.
Άρθρον 9
Εις το εδάφιον ζ` της παραγρ. 2 του άρθρου 62 του Ν.Δ. 3026/ 1954, ως τούτο ισχύει νυν, προστίθεται η φράσις ή παρά τη Κεντρική Υπηρεσία ταύτης”.
Άρθρον 10
Η ισχύς του παρόντος νόμου άρχεται από της δημοσιεύσεως αυτών δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως.
Ο παρών νόμος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ΄ Ημών σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.
Εν Αθήναις τη 20 Ιουλίου 1979
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΤΣΑΤΣΟΣ
Εθεωρήθη και ετέθη η μεγάλη του Κράτους σφραγίς