Νόμος 1108 ΦΕΚ Α΄304/31.12.1980
Περί άρσεως της απαγορεύσεως κυκλοφορίας κατηγοριών τινών πετρελαιοκινήτων αυτοκινήτων, παροχής δυνατότητος υγραεριοκινήσεως επιβατικών αυτοκινήτων Δ.Χ. περιοχών τινών της Χώρας και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής απεφασίσαμεν

Άρθρον 1

1. Αι παρ. 1 και 2 της Πράξεως του Υπουργικού Συμβουλίου άριθ. 2089/1957, της κυρωθείσης διά του άρθρου 3 του Ν.Δ. 3839/1958 “περί φορολογίας των πετρελαιοκινήτων αυτοκινήτων, τροποποιήσεως ενίων διατάξεων της φορολογίας των αυτοκινήτων και τον νόμου 191Ο/1944 “περί προστασίας πολυτέκνων κ.λπ.”, ως αύται ετροποποιήθησαν διά του άρθρου 1 του Ν.Δ 529/1970 “περί τροποποιήσεως και καταργήσεως διατάξεων τινων του Ν.Δ. 3839/1958 “περί φορολογίας των πετρελαιοκινήτων κ.λπ.”, αντικαθίστανται ως ακολούθως :
1. α) Επιτρέπεται η χορήγηση νέων αδειών κυκλοφορίας σε πετρελαιοκίνητα επιβατικά ιδιωτικής χρήσης και φορτηγά ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητα μικτού βάρους κάτω των τεσσάρων χιλιάδων (4.000) χιλιογράμμων και η αντικατάσταση των πετρελαιοκινητήρων αυτών με αλλους πετρελαιοκινητήρες, εφ` όσον πληρούνται και οι λοιπές κατά περίπτωση προϋποθέσεις για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας στα αυτοκίνητα αυτά.
Η παρούσα ρύθμιση δεν εφαρμόζεται για περιοχές των Νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης οι οποίες θα καθοριστούν με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημόσιων `Έργων και Μεταφορών και Επικοινωνιών.
Με την παραπάνω απόφαση θα καθοριστούν επίσης οι όροι και προϋποθέσεις χορήγησης τέτοιων αδειών, οι όροι κυκλοφορίας αυτών, καθώς και τα ανώτατα όρια εκπομπής καυσαερίων για τα αυτοκίνητα της κατηγορίας αυτής”.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 26 του Ν. 1959/1991 (ΦΕΚ Α 123) σύμφωνα δε με την παρ. 2 που προστέθηκε με την παρ.1 άρθρ.8 Ν.2366/1995 ΦΕΚ Α 256/12-12-1996
2. Στους παραβάτες των διατάξεων της παρ.1 επιβάλλεται από το όργανο που διαπιστώνει την παράβαση, διοικητικό πρόστιμο πενήντα χιλιάδων (50.000) δραχμών και αφαίρεση των στοιχείων κυκλοφορίας (άδειας και κρατικών πινακίδων) του αυτοκινήτου και της άδειας οδήγησης του οδηγού για χρονικό διάστημα ενός (1) μηνός..
Εξαιρούνται των περιορισμών κυκλοφορίας, για τις περιοχές της Περιφέρειας Αττικής και Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης, τα πετρελαιοκίνητα ασθενοφόρα οχήματα και οι πετρελαιοκίνητες ειδικές κινητές μονάδες που προμηθεύονται το Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας (Ε.Κ.Α.Β.), καθώς και τα Δημόσια Νοσηλευτικά Ιδρύματα.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με την παρ.2 άρθρου 66 Ν.3984/2011,ΦΕΚ Α 150/27.6.2011.

2. Δια των διατάξεων του παρόντος δεν θίγονται αι διατάξεις των παρ. 1 και 3 του άρθρου 1 του Ν.Δ. 529/1970.

3. Από 1ης Ιανουαρίου 1981 και μετά προηγουμένην απογραφήν, ταξινόμησιν και έκδοσιν εν συνεχεία αδείας κυκλοφορίας, κατά τας διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 89 του ΚΟΚ, του κυρωθέντος δια του ν. 614/1977 “περί κυρώσεως του Κώδικος Οδικής Κυκλοφορίας, επιτρέπεται εις κυκλοφορούντα βενζινοκίνητα επιβατηγά αυτοκίνητα δημοσίας χρήσεως, ως και εις σχολικά λεωφορεία όπως ταύτα κινούνται δια πετρελαιοκινητήρος είτε διύ αντικαταστάσεως του βενζινοκινητήρος δι ετέρου πετρελαιοκινητήρος είτε δι αντικαταστάσεως αυτών δι ετέρων, της αυτής κατηγορίας, φερόντων εκ κατασκευής πετρελαιοκινητήρα. Η διάταξις του προηγουμένου εδαφίου έχει εφαρμογήν και δια τα αυτοκίνητα οχήματα περί ων ή διάταξις αύτη, τα οποία τίθενται το πρώτον εις κυκλοφορίαν ως πετρελαιοκίνητα επύ ονόματι ενδιαφερομένων προσώπων, εχόντων, κατά τας κειμένας διατάξεις, δικαίωμα θέσεως εις κλυκλοφορίαν τοιαύτης κατηγορίας αυτοκίνητον όχημα.

Άρθρον 2

1. Δια την, κατά το προηγούμενον άρθρον, χορήγησιν αδείας κυκλοφορίας ως πετρελαιοκινήτου επιβατηγού αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως καταβάλλεται, υπέρ του Δημοσίου, εφ άπαξ ειδικόν τέλος, υπολογιζόμενον αναλόγως της περιοχής εντός της οποίας κείται η διοικητική μονάς η οποία αναγράφεται επί της αδείας κυκλοφορίας του αυτοκινήτου ως έδρας αυτού, ως ακολούθως :
α) Δια διοικητικήν μονάδα κειμένην εντός της περιοχής της αρμοδιότητος του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών (ΟΑΣ) επί θεμάτων επιβατηγών αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως, ως αύτη καθορίζεται εκάστοτε δια τα αυτοκίνητα της κατηγορίας ταύτης, βάσει της διατάξεως του δευτέρου εδαφίου της περιπτ. αύτου άρθρου 2 του Ν. 588/1977 “περί οργανώσεως των Αστικών Συγκοινωνιών Πρωτευούσης και άλλων τινών διατάξεων”, δραχμαί εκατόν χιλιάδες (100.000).
β) Δια διοικητικήν μονάδα κειμένην εκτός της, εις την προηγουμένην περίπτωσιν, αναφερομένης περιοχής, δραχμαί εβδομήκοντα χιλιάδες (70.000).

2. Οι ιδιοκτήται ή κάτοχοι πετρελαιοκινήτων επιβατηγών αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως και σχολικών λεωφορείων, κυκλοφορούντων κατά τον χρόνον ενάρξεως ισχύος του παρόντος δύνανται από 1ης Ιανουαρίου 1981 να προβούν εις αντικατάστασιν του πετρελαιοκινητήρος των οχημάτων αυτών δι ετέρου τοιούτου ή εις αντικατάστασιν αυτών τούτων των οχημάτων δι ετέρων της αυτής κατηγορίας, φερόντων εκ κατασκευής πετρελαιοκινητήρα. Δια την κατά το προηγούμενον εδάφιον αντικατάστασιν, εξαιρέσει των σχολικών λεωφορείων, καταβάλλεται το υπό της παρ. 1 του παρόντος άρθρου οριζόμενον ειδικόν τέλος.

3. Το υπό του παρόντος άρθρου οριζόμενον ειδικόν τέλος βεβαιούται ως δημόσιον έσοδον παρά του αρμοδίου δια την φορολογίαν των αυτοκινήτων οικονομικού εφόρου, βάσει των απογραφικών δελτίων των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπουργείου Συγκοινωνιών και καταβάλλεται εις το οικείον Δημόσιον Ταμείον το μεν έν τρίτον (1/3) κατά την χορήγησιν της αδείας κυκλοφορίας του αυτοκινήτου, το δε υπόλοιπον εις εξ (6) διμηνιαίας δόσεις από της εκδόσεως της αδείας. Εν περιπτώσει μη εμπροθέσμου καταβολής δύο συνεχών δόσεων, αφαιρούνται υπό της αστυνομικής αρχής, κατόπιν αποφάσεως του αρμοδίου οικονομικού εφόρου, η άδεια κυκλοφορίας και αι κρατικαί πινακίδες του αυτοκινήτου, μέχρις εξοφλήσεως του οφειλομένου ποσού.

Άρθρον 3

1. Αι διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 33/1975 “περί μειώσεως φορολογικών επιβαρύνσεων μεταφορικών τινων επιχειρήσεων και ρυθμίσεως ετέρων θεμάτων αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως”, ως ισχύει, αντικαθίσταται ως ακολούθως :
“`Απαλλάσσονται των κατά τας διατάξεις του Ν. 2367/1953 “περί τίτλων κυριότητος, ταξινομήσεως, αδειών κυκλοφορίας και φορολογίας αυτοκινήτων” ως ούτος ισχύει επιβαβαλλομένων τελών κυκλοφορίας, ως και των μετ` αυτών συνεισπραττομένων τελών σταθμεύσεως, τα βενζινοκίνητα και πετρελαιοκίνητα επιβατηγά αυτοκίνητα δημοσίας χρήσεως”.

2. Η ισχύς των διατάξεως της προηγουμένης παραγράφου άρχεται από 1ης Ιανουαρίου 1981.

Άρθρον 4

1. Ο κατά τας διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 1 του Ν. 363/1976 “περί διαρρυθμίσεων των επί των αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσεως επιβαλλομένων φόρων”, ως αύται ισχύουν, επιβαλλόμενος φόρος καταναλώσεως, υπολογίζεται, προκειμένου περί επιβατηγών αυτοκινήτων λειτουργούντων δια πετρελαιοκινητήρος και προοριζομένων να τεθούν εις κυκλοφορίαν ως δημοσίας χρήσεως, επί τη βάσει των κυβικών εκατοστών και της φορολογητέας αξίας του αντιστοίχου βενζινοκινήτου τύπου αυτοκινήτου του αυτού έτους και εργοστασίου κατασκευής.

2. Εφ` όσον μεταξύ των αντιστοίχων τύπων υφίσταται διαφορά εις κυβικά εκατοστά πέρα των διακοσίων (200) ως και εις την περίπτωσιν καθ` ην δεν υφίσταται αντιστοιχία τύπων, ο φόρος υπολογίζεται επί τη βάσει του πετρελαιοκινήτου τύπου, μετύ αφαίρεσιν εξ αυτού διακοσίων (200) κυβικών εκατοστών και της αναλογούσης επ’ αυτών φορολογητέας αξίας. Ο τρόπος ούτος υπολογισμού του φόρου δύναται να εφαρμόζεται, κατ επιλογήν του ενδιαφερομένου, εις πάσαν περίπτωσιν.

3. Η επιβάρυνση από το φόρο κατανάλωσης που προκύπτει από τις διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων δεν μπορεί να ξεπερνάει σε ποσοστό το 100% της φορολογητέας αξίας που διαμορφώνεται σε κάθε περίπτωση.

Σημ.: όπως προστέθηκε με το άρθρο 5 του Ν. 1382/1983 (Α` 105).

4. Τα αυτοκίνητα που εισάγονται με το φορολογικό καθεστώς του εδαφίου α της παρ 4 του άρθρου 1 του Ν. 363/1976 (ΦΕΚ 152) όπως ισχύει και του παρόντος άρθρου, εφόσον αποχαρακτηρίζονται για να κυκλοφορήσουν σαν ιδιωτικής χρήσης, πριν περάσει εξαετία από τον τελωνισμό, υπόκεινται στην καταβολή της διαφοράς μεταξύ του μειωμένου φόρου κατανάλωσης που καταβλήθηκε και του φόρου κατανάλωσης που ισχύει κατά το χρόνο του τελωνισμού ως ιδιωτικής χρήσης.
Η παραπάνω διαφορά μειώνεται από το δεύτερο χρόνο σε ποσοστό 20% για κάθε χρόνο κυκλοφορίας τους ως δημόσιας χρήσης.

Σημ.: όπως προστέθηκε με το άρθρο 5 του Ν. 1382/1983 (Α` 105).

5. Η ισχύς των διατάξεων των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου αυτού αρχίζει απο 5 Ιουνίου 1981.
Σημ.: όπως προστέθηκε με το άρθρο 5 του Ν. 1382/1983 (Α` 105).

Άρθρον 5

1. Ο υπό της υπ αριθ. Δ. 508/1970/12.4.80 αποφάσεως του Υπουργού των Οικονομικών “περί ενιαίου ειδικού φόρου καταναλώσεως επί των πετρελαιοειδών προϊόντων” δημοσιευθείσης δια του υπ` αριθ. 402/Β/ 22.4.1980 Φ.Ε.Κ., αναφερόμενος φόρος καταναλώσεως επί των πετρελαίων εσωτερικής καύσεως AUTOMATIVE DIESEL και DIESEL των δασμολογικών διακρίσεων 2710Β3 και 271ΟΓ1 και επί του μίγματος προπανίου και βουτανίου της δασμολογικής διακρίσεως 2711Β1γ, ορίζεται ανά χιλιόλιτρον εις δραχμάς 1906, 1721 και 2111, αντιστοίχως.

2. Η ισχύς των διατάξεων της προηγουμένης παραγράφου αρχίζει από 15 Ιανουαρίου 1981.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε  με το άρθρο 7 παρ.1 του Ν. 1382/1983 (Α` 105).

Άρθρον 6
Χρήση εναλλακτικών καυσίμων για την κίνηση οχημάτων
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 45 N.2773/1999 ΦΕΚ A 286/22.12.1999,αντικαταστάθηκε πάλι με το άρθρο 52 παρ.1 Ν.4313/2014,ΦΕΚ Α 261/17.12.2014

1. Επιτρέπεται με τις προϋποθέσεις της επόμενης παραγράφου η χρησιμοποίηση υγραερίου (LPG) ή πεπιεσμένου φυσικού αερίου (CNG) ή άλλου εναλλακτικού καυσίμου φιλικού προς το περιβάλλον για την κίνηση αυτοκινήτων οχημάτων.

2. Με απόφαση του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων ρυθμίζονται οι τεχνικές προδιαγραφές του ειδικού εξοπλισμού, με τον οποίο καθίσταται δυνατή η χρησιμοποίηση υγραερίου (LPG) ή πεπιεσμένου φυσικού αερίου (CNG) ή άλλου εναλλακτικού καυσίμου φιλικού προς το περιβάλλον για την κίνηση αυτοκινήτων οχημάτων, καθώς και οι όροι και οι προϋποθέσεις ελέγχου και ασφαλούς κυκλοφορίας αυτών. Με την ίδια απόφαση καθορίζονται οι τεχνικές προδιαγραφές κατασκευής οχημάτων μεταφοράς υγραερίου (LPG) ή πεπιεσμένου φυσικού αερίου (CNG) ή άλλου εναλλακτικού καυσίμου προς εξυπηρέτηση των εγκαταστάσεων διανομής των ανωτέρω καυσίμων, καθώς και οι όροι και οι προϋποθέσεις ελέγχου της ασφαλούς κυκλοφορίας και λειτουργίας αυτών.

3. Με απόφαση του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων καθορίζονται τα αρμόδια όργανα, οι όροι και οι προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας πάσης φύσεως σταθμών αυτοκινήτων, πλυντηρίων και λιπαντηρίων αυτοκινήτων κείμενων εντός και εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων, καθώς και των πρατηρίων παροχής καυσίμων και ενέργειας, καθώς και οι όροι και προϋποθέσεις για την κυκλοφοριακή σύνδεση των ανωτέρω εγκαταστάσεων και επιχειρήσεων με εθνικές, επαρχιακές, δημοτικές και κοινοτικές οδούς.
Με τη δημοσίευση των αποφάσεων των παραγράφων 2 και 3 του παρόντος κάθε διάταξη που ρυθμίζει διαφορετικά τα ανωτέρω θέματα καταργείται.

Άρθρον 7
Σημ.: όπως το άρθρο 7 καταργήθηκε με το άρθρο 45 Ν.2773/1999 ΦΕΚ Α 286/22.12.1999.

1. Από 1ης Απριλίου 1981, εφαρμοζομένων και των διατάξεων του κατά το προηγούμενον άρθρον Π. Δ/τος, μετά προηγουμένην απογραφήν, ταξινόμησιν και έκδοσιν νέας αδείας κυκλοφορίας, κατά τας διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 89 του ΚΟΚ του κυρωθέντος δια του Ν. 614/1977, επιτρέπεται εις τας κάτωθι κατηγορίας αυτοκινήτων οχημάτων όπως κυκλοφορούν δια της χρησιμοποιήσεως υπό του κινητήρος αυτών ως καυσίμου ύλης και υγραερίου :
α) Επιβατηγά βενζινοκίνητα αυτοκίνητα δημοσίας χρήσεως, μετά ή άνευ μετρητού, επί της αδείας κυκλοφορίας των οποίων αναγράφεται ως έδρα αυτών διοικητική μονάς κειμένη εντός της περιοχής της αρμοδιότητος του ΟΑΣ επί θεμάτων επιβατηγών αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως, ως αύτη καθορίζεται εκάστοτε δια τα αυτοκίνητα της κατηγορίας ταύτης, βάσει της διατάξεως του δευτέρου εδαφίου της περιπτ. α` του άρθρου 2 του ν. 588/1977.
β) Αυτοκίνητα της αυτής κατά την προηγουμένην περίπτωσιν κατηγορίας επί της αδείας κυκλοφορίας των οποίων αναγράφεται ως έδρα αυτών, διοικητική μονάς κειμένη, εντός ακτίνος 10 χιλιομέτρων από του Λευκού Πύργου της πόλεως Θεσσαλονίκης.
γ) Αυτοκίνητα της αυτής, κατά τας προηγουμένας περιπτώσεις, κατηγορίας επί της αδείας κυκλοφορίας των οποίων αναγράφεται ως έδρα αυτών ο Δήμος Βόλου ή Ν. Ιωνίας του νομού Μαγνησίας ή Ηρακλείου Κρήτης ή Πατρέων ή Χανίων.

2. Δια την, κατά την προηγουμένην παράγραφον, έκδοσιν αδείας κυκλοφορίας επιβατηγού αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως, επί της οποίας, εις την οικείαν στήλην, αναγράφεται ως καύσιμος ύλη του κινητήρος του δι` ο εξεδόθη αύτη αυτοκινήτου και το υγραέριον, καταβάλλεται υπέρ του Δημοσίου, υπό του ιδιοκτήτου ή κατόχου του οχήματος, εφ` άπαξ ειδικόν τέλος εκ δραχμών ογδοήκοντα πέντε χιλιάδων (85.000). Εκ του ποσού τούτου το μεν ήμισυ καταβάλλεται κατά την χορήγησιν της αδείας κυκλοφορίας του αυτοκινήτου το δε υπόλοιπον εντός προθεσμίας πέντε μηνών από της εκδόσεως της αδείας. Ως προς την βεβαίωσιν, είσπραξιν, και την μη εμπρόθεσμον καταβολήν της δόσεως του ειδικού τέλους της παρούσης παραγράφου έχουν ανάλογον εφαρμογήν τα οριζόμενα εις την παρ. 3 του άρθρου 2 του παρόντος.

3. Δια προεδρικού Δ/τος εκδιδομένου προτάσει των Υπουργών Οικονομικών και Συγκοινωνιών, αι διατάξεις του παρόντος άρθρου δύνανται να επεκτείνωνται δι επιβατηγά αυτοκίνητα δημοσίας χρήσεως έχοντα έδρας και ετέρας διοικητικάς μονάδας της χώρας.

Άρθρον 8
Δι επιβατηγά αυτοκίνητα δημοσίας χρήσεως δια τα οποία έχει χορηγηθή άδεια κυκλοφορίας εις την οικείαν στήλην της οποίας έχει αναγραφεί ως καύσιμος ύλη του κινητήρος αυτών βενζίνη-υγραέριον ή πετρέλαιον, δύναται, εφ όσον επιτρέπεται κατά τας διατάξεις του παρόντος νόμου, να χορηγηθή νέα άδεια κλυκλοφορίας ως πετρελαιοκινήτων, ή βενζινοκινήτων -υγραεριοκινήτων, αντιστοίχως επί τη καταβολή προ της χορηγήσεως της αδείας της τυχόν διαφοράς του υπό του παρόντος οριζομένου εφ άπαξ ειδικού τέλους.

Άρθρον 9
Η υπό της παρ. 2 του άρθρου 52 του ν. 12/1975 “περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως φορολογικών και άλλων τινών συναφών διατάξεων” και τον άρθρου 20 του ν. 231/1975 “περί αντικαταστάσεως, τροτοποιήσεως και συμπληρώσεως φορολογικών τινών διατάξεων”, πρβλεπομένη απαλλαγή εκ τελών κυκλοφορίας και σταθμεύσεως, ως αύτη παρετάθη δια της παρ. 5 του άρθρου 66 του ν. 542/1977 “περί τροποποιήσεως, αντικαταστάσεως και συμπληρώσεως φορολογικών και άλλων τινών διατάξεων” και της αριθ. Μ. 4918/733 αποφάσεως του Υπουργού των Οικονομικών, ήτις εκυρώθη δια του άρθρου έκτου του ν. 979/1979 “περί ρυθμίσεως, φορολογικών και μισθολογικών τινων θεμάτων, κυρώσεως υπουργικών αποφάσεων και τροποποιήσεως και συμπληρώσεως φορολογικών και άλλων τινών συναφών διατάξεων” , παρατείνεται μέχρι της 31ης Δεκεμβρίου 1983.

Άρθρον 10

1. Ο έλεγχος και η εποπτεία εφαρμογής των διατάξεων του ν. 2367/1953, δι αποφάσεως των Υπουργών Οικονομικών, Συγκοινωνιών και Δημοσίας Τάξεως, ανατίθεται εις συνεργεία εξ υπαλλήλων των Υπουργείων Οικονομικών και Συγκοινωνιών και εξ αστυνομικών.

2. Ο συντονισμός και η εποπτεία των εργασιών των περί ων η προηγουμένη παράγραφος συνεργείων, ανατίθεται εις υπαλλήλους του Υπουργείου Οικονομικών.

3. Δι αποφάσεων του Υπουργού των Οικονομικών ορίζεται ο αριθμός των συσταθησομένων συνεργείων, των υπαλλήλων οι οποίοι θα μετέχουν εις ταύτα, ως και των εποπτών αυτών, η καταβαλλομένη μηνιαία αποζημίωσις των μετεχόντων των συνεργείων υπαλλήλων και των εποπτών, δια την πρόσθετον απασχόλησιν αυτών, ως και πάσα αναγκαία λεπτομέρεια δια την εφαρμογήν του παρόντος άρθρου.

4. Η ισχύς των διατάξεων του παρόντος άρθρου άρχεται από 1ης Ιανουαρίου 1981.

Άρθρον 11

1. Ο θέτων εις κλυκλοφορίαν μηχανοκίνητον όχημα δια την κίνησιν του οποίου χρησιμοποιείται καύσιμον διάφορον του εις την άδειαν κυκλοφορίας του οχήματος αναγραφομένου, τιμωρείται δια χρηματικής ποινής πεντήκοντα χιλιάδων (50.000) έως διακοσίων πεντήκοντα χιλ. (250.000) δραχμών. Με την αυτήν ποινήν τιμωρείται και ο εν γνώσει οδηγών τοιούτον όχημα.

2. Δια των εκδοθησομένων, κατ` εφαρμογήν της παρ. 2 της Πράξεως του Υπουργικού Συμβουλίου 2089/1957 της κυρωθείσης δια του άρθρου 3 του Ν.Δ. 3839/1957, ως αύτη αντικαθίσταται δια της παρ. 1 του άρθρου 1 του παρόντος ως και του άρθρου 6 του παρόντος, π. δ/των, δύναται να προβλεφθή η επιβολή της, κατά την παρ. 1 του παρόντος άρθρου, ποινής δια παράβασιν συγκεκριμένων διατάξεων, των Π. Δ/των τούτων.

3. Τα, περί ων οι προηγούμενοι παράγραφοι, αδικήματα διώκονται αυτεπαγγέλτως.

4. Η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου ως προς την υγραεριοκίνησιν άρχεται από 1ης Απριλίου 1981.

Άρθρον 12
Από 1ης Ιανουαρίου 1981 καταργούνται η παρ. 2 του άρθρου 1 του Ν.Δ. 529/1970 και η παρ. 3 της Πράξεως Υπουργικού Συμρουλίου αριθ. 2089/1957 της κυρωθείσης διά του άρθρου 3 του Ν.Δ. 3839/1958.

Άρθρον 13

1. Εις Πολυτέκνους, κατά τας κειμένας διατάξεις, επαγγελματίας αυτοκινητιστάς, παρέχεται δικαίωμα θέσεως εις κυκλοφορίαν ενός ακεραίου επιβατηγού αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως καθ` υπέρβασιν του κατά τας διατάξεις του άρθρου 22 του Ν. 588/1977 καθωρισμένου εις εκάστην διοικητικήν μονάδα αριθμόν των αυτοκινήτων της κατηγορίας ταύτης, κατά τα ειδικώτερον εις τας επομένας διατάξεις οριζόμενα.

2. Το κατά την προηγουμένην παράγραφον δικαίωμα παρέχεται εις πολυτέκνους επαγγελματίας αυτοκινητιστάς οδηγούς αυτοκινήτων, εφ` όσον συντρέχουν επί πλέον αθροιστικώς οι ακόλουθοι όροι και προϋποθέσεις :
α) ύΕχουν την Ελληνικήν υπηκοότητα ή πρόκειται περί ομογενών εκ Κύπρου ή και ομογενών και εξ άλλων χωρών εγκαταλειψάντων οριστικώς την μόνιμον εγκατάστασιν των εις τας χώρας ταύτας.
β) Εχουν ασκήσει κατά τα τρία (3) τελευταία, προ της υποβολής της κατά την παρ. 3 του παρόντος άρθρου αιτήσεως, έτη κατά κύριον επάγγελμα το του οδηγού αυτοκινήτων, συμπεριλαμβανομένων και των ηλεκτροκινήτων λεωφορείων, δια σχέσεως εξηρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου ή δι οιασδήποτε ετέρας σχέσεως (επί μισθώσει αυτοκινήτου, επ’ αμοιβή δια ποσοστών ή κατά χιλιομετρικήν απόστασιν), εφ όσον δια τον χρόνον της τοιαύτης απασχολήσεως αυτών έχουν υπαχθή δια παροχήν κυρίας ασφαλίσεως (σύνταξις) εις το Ελληνικόν Δημόσιον ή εις άλλο ξένον Κράτος ή εις οργανισμόν τοπικής αυτοδιοικήσεως ή εις οιονδήποτε έτερον εν Ελλάδι νομικόν πρόσωπον δημοσίου δικαίου φορέως παροχής κυρίας ασφαλίσεως ως και δια παροχήν υγειονομικής περιθάλψεως εις τον οικείον κατά νόμον ασφαλιστικόν φορέα και εφ` όσον, δια τον αυτόν χρόνον, ή εγγραφή αυτών εις τον οικείον ασφαλιστικόν φορέα δια κυρίαν ασφάλισιν έχει λάβει χώραν προ της 1ης Ιανουαρίου 1979. Αν η κατά το προηγούμενον εδάφιον εγγραφή έχει λάβει χώραν μετά την 1ην Ιανουαρίου 1979, η κατά το παρόν άρθρον κρατική παραχώρησις, παρέχεται μετά την πάροδον τριετίας από της χρονολογίας ταύτης (1.1.1979) και εφ όσον υπέρ του αιτούντος συντρέχουν και αι λοιπαί προϋποθέσεις του παρόντος άρθρου. Οι εκ τούτων, των οποίων εργοδότης είναι το Ελληνικόν Δημόσιον ή άλλο ξένον Κράτος ή οργανισμός τοπικής αυτοδιοικήσεως ή νομικόν πρόσωπον δημοσίου δικαίου ή δημοσία επιχείρησις και οργανισμός ή τράπεζα ή οιονδήποτε εκ του Δημοσίου ή των ανωτέρω νομικών προσώπων εξαρτώμενον ή ελεγχόμενον ή επιχορηγούμενον νομικόν πρόσωπον ιδιωτικού δικαίου ως και έτερον πρόσωπον το οποίον απολαμβάνει ειδικού προνομίου εκ μέρους του Κράτους, απαιτείται όπως ούτοι, κρινόμενοι δικαιούχοι, παραιτηθούν της θέσεως την οποίαν κατέχουν ως οδηγοί αυτοκινήτων κατά τα εις την παρ. 8 του παρόντος άρθρου οριζόμενα. Η κατά την παρούσαν περίπτωσιν προϋπηρεσία δεν απαιτείται προκειμένου περί πολυτέκνων επαγγελματιών αυτοκινητιστών οδηγών αυτοκινήτων, εχόντων οκτώ τέκνα και άνω. Εις την περίπτωσιν ταύτην η κατά την παρ. 8 του παρόντος άρθρου απόφασις εκδίδεται υπό του Υπουργού Συγκοινωνιών.

γ) Δεν έθεσαν εις κλυκλοφορίαν επ` ονόματι των ή μέσω συνεταιρισμών ή άλλων μεταφορικών οργανισμών, οιασδήποτε νομικής μορφής και τύπου, κατόπιν κρατικής παραχωρήσεως αυτοκίνητου δημοσίας χρήσεως οιασδήποτε κατηγορίας ή μοτοσυκλέτταν δημοσίας χρήσεως, ολόκληρον ή ιδανικόν μερίδιον, από της απελευθερώσεως (12 Οκτωμβρίου 1940) και εντεύθεν. Δια την εφαρμογήν των διατάξεων του προηγουμένου εδαφίου η χορήγησις αδείας κυκλοφορίας αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως δι αποκατάστασιν πληγέντων αυτοκινητιστών της περιόδου 1940-1949 θεωρείται κρατική παραχώρησις. Δεν θεωρείται ως κρατική παραχώρησις, δια την εφαρμογήν των διατάξεων της παρούσης περιπτώσεως, η χορήγησις αδείας προσωρινής ισχύος δια την κυκλοφορίαν αυτοκινήτου προς εκτέλεσιν συγκοινωνίας επί μη χαρακτηρισμένης ως υπεραστιχής οδικής λεωφορειακής γραμμής, εφ’ όσον δεν ενετάχθη τούτο ή εις αντικατάστασιν αυτού έτερον, εις το οικείον Κοινόν Ταμείον Εισπράξεων Λεωφορείων (ΚΤΕΛ). Ομοίως δεν θεωρείται ως κρατική παραχώρησις δια την εφαρμογήν των διατάξεων της παρούσης περιπτώσεως η χορήγησις αδείας ήτις επεστράφη ή κατετέθη διύ οιονδήποτε λόγον εις την εκδώσασαν αρχήν τουλάχιστον προ τριετίας από της δημοσιεύσεως του παρόντος νόμου.
δ) Επιφυλασσομένης της εφαρμογής της παρ. 6 του παρόντος άρθρου, δεν είναι κύριοι και κάτοχοι ή νομείς και κάτοχοι αυτοκινήτου οιασδήποτε κατηγορίας δημοσίας χρήσεως (επιβατηγού, φορτηγού, λεωφορείου ειδικού τουριστικού λεωφορείου, τριτρόχου φορτηγού οχήματος ή ιδανικών μεριδίων επί τοιούτων αυτοκινήτων ουδέ απέβαλλον, εξ οιασδήποτε αιτίας κατά την τελευταίαν προ της υποβολής της κατά την παρ. 3 του παρόντος άρθρου, αιτήσεως τελευταίαν πενταετίαν κυριότητα και κατοχήν ή νομήν αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως ή ιδανικού μεριδίου κατά τας αυτάς ωε άνω διακρίσεις.

3. Η σχετική αίτησις μετά των απαιτουμένων δικαιολογητικών υποβάλλεται εις την οικείαν νομαρχίαν (υπηρεσία συγκοινωνιών).

4. Δια την απόδειξιν της συνδρομής των προϋποθέσεων της περιπτ. β` της παρ. 2 του παρόντος άρθρου ο ενδιαφερόμενος υποβάλλει υπεύθυνον αυτού δήλωσιν, κατά τας διατάξεις του Ν. 105/1969 “περί ατομικής ευθύνης του δηλούντος ή βεβαιούντος”, αναφέρων εις αυτήν αναλυτικώς τους εργοδότας αυτού και τα χρονικά διαστήματα κατά τα οποία ειργάσθη ως οδηγός αυτοκινήτων κατά το κατά την περίπτ. β` της παρ. 2 του παρόντος άρθρου χρονικόν διάστημα μετά μνείας της κατηγορίας και του αριθμού κυκλοφορίας των αυτοκινήτων του εργοδότου αυτού, τα οποία ωδήγει. Δια την απόδειξιν των κατά την περίπτ. Β` της παρ. 2 του παρόντος άρθρου προϋποθέσεων, επίσης υποβάλλεται και πιστοποιητικόν του ΙΚΑ ή του ΤΣΑ, κατά περίπτωσιν, εκ του οποίου να προκύπτουν αι κατά την αυτήν διάταξιν αμφότεραι ασφαλιστικαί καλύψεις και αι χρονολογίαι κατά τας οποίας έλαβον χώραν αι σχετικαί εγγραφαί δια τας ασφαλίσεις ταύτας ως και πάσαι αι μεταβολαί αι οποίαι προκύπτουν εκ του οικείου ασφαλιστικού φακέλλου προκειμένου περί περιπτώσεων ενδιαφερομένων των οποίων ή υπ` αυτών παρασχεθείσα εργασία ως οδηγών αυτοκινήτων ήτο ασφαλιστέα, δια την μίαν εκ των ασφαλίσεων τούτων (κυρία ασφάλισις ή ασφάλισις δι υγείαν) ή και δι αμφορέρας εις τα ασφαλιστικά ταύτα ταμεία. Προκειμένου περί των λοιπών περιπτώσεων πολυτέκνων περιπτώσεων πολυτέκνων οδηγών αυτοκινήτων μη υπαγομένων δια κυρίαν ασφάλισιν εις τα κατά το προηγούμενον εδάφιον ασφαλιστικά ταμεία υποβάλλεται βεβαίωσις της οικείας υπηρεσίας ή οργανισμού όπου ούτοι υπηρετούν ή υπηρέτησαν κατά το εν λόγω χρονικόν διάστημα εκ της οποίας να προκύπτη η εργασιακή των σχέσις, ή ειδικότητα με την οποίαν προσελήφθησαν και υπηρετούν, ο χρόνος και η διάρκεια της προσλήψεως αυτών, ως και το ταμείον εις το οποίον υπάγονται ασφαλιστικώς δια κυρίαν ασφάλισιν και δι ασφάλισιν υγειονομικής περιθάλψεως, σημειουμένων ταυτοχρόνως και των χρο- νολογιών των γενομένων σχετικών εγγραφών.

5. Δια την απόδειξιν της συνδρομής των προϋποθέσεων του παρόντος, πέραν των κατά τας αυτάς διατάξεις απαιτουμένων προς υποβολήν αιτήσεως και δικαιολογητικών, απαιτείται όπως έχει συνταχθεί, μετά προηγουμένην έρευναν και έλεγχον και έκθεσις επιτροπής αποτελουμένης εξ ενός δικαστικού λειτουργού ως Προέδρου και εκ δύο (2) δημοσίων υπαλλήλων ως μελών, συνιστωμένης προς τούτο δι εκάστην περίπτωσιν, δι αποφάσεως του οικείου νομάρχου εις την οποίαν αναφέρονται τα αποτελέσματα της ερεύνης και του ελέγχου μετά γνώμην αυτής αν ο αιτών συγκεντροί τας υπό του παρόντος οριζομένας προϋποθέσεις δια την παροχήν εις τούτον της αιτουμένης κρατικής παραχωρήσεως.

6. Το κατά την παρ. 1 του παρόντος άρθρου δικαίωμα παρέχεται και εις πολυτέκνους οι οποίοι κατά τον χρόνον ενάρξεως της ισχύος του παρόντος είναι κύριοι και κάτοχοι ή νομείς και κάτοχοι ιδανικού μεριδίου επί επιβατικού αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως, εφ όσον συντρέχουν υπέρ αυτών οι ακόλουθοι όροι και προϋποθέσεις :
α) Παραιτηθούν δι υπευθύνου αυτών κατά τας διατάξεις του Ν.Δ. 105/1969, του δικαιώματος της αδείας κυκλοφορίας δημοσίας χρήσεως επί του υπ’ αυτών εκμεταλλευομένου ιδανικού ή ιδανικών μεριδίων, μικροτέρων της ακεραίας μονάδος, επί επιβατηγού αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως.
β) Πληρούν τας προϋποθέσεις των περιπτ. α’, γ’, και δ’ της παρ. 2 του παρόντος άρθρου. Δια την εφαρμογήν των διατάξεων των περιπτ. γ` και δ` της παρ. 2 του παρόντος άρθρου δεν λαμβάνεται υπύ όψιν το εκμεταλλευόμενον ιδανικόν μερίδιον επί επιβατηγού αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως, και
γ) δεν ασκούν βιοποριστικόν επάγγελμα ή επιχείρησιν, εκτός της ασκήσεως της επιχειρήσεως εκμεταλλεύσεως του αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως ή παραλλήλως με την άσκησιν της επιχειρήσεως ταύτης ασκούν το επάγγελμα του οδηγού αυτοκινήτων υπό την έννοιαν των διατάξεων της περιπτ. β` της παρ. 2 του παρόντος άρθρου.

7. Διά την απόδειξιν της συνδρομής των προϋποθέσεων της προηγουμένης παραγράφου έχουν ανάλογον εφαρμογήν αι διατάξεις των παρ. 2-5 του παρόντος άρθρου.

8. Συντρεχουσών των κατά το παρόν οριζομένων προϋποθέσεων, δι εκάστην συγκεκριμένην περίπτωσιν, εκδίδεται απόφασις του οικείου νομάρχου δια της οποίας εγκρίνεται υπέρ του αιτούντος η χορήγησις δικαιώματος θέσεως εις κυκλοφορίαν ενός επιβατηγού αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως και τάσσεται προθεσμία εξ (6) μηνών, δυναμένης να παραταθή εφ άπαξ επί δύο (2) εισέτι μήνας, προ της λήξεως αυτής, όπως ο δικαιωθείς προσκομίση εις την οικείαν υπηρεσίαν συγκοινωνιών έτοιμον επιβατηγόν αυτοκίνητον του εγκεκριμένου τύπου και λάβη δι` αυτό επύ ονόματι αυτού άδειαν κυκλοφορίας μετά των πινακίδων αριθμού κυκλοφορίας. Αν συντρέχη περίπτωσις εφαρμογής της διατάξεως της περιπτ. α` της παρ. 6 του παρόντος άρθρου, δια της αυτής, κατά το προηγούμενον εδάφιον, αποφάσεως, ανακαλείται και το δικαίωμα κυκλοφορίας ως δημοσίας χρήσεως ιδανικού μεριδίου επιβατηγού αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως του δικαιούχου της νέας παραχωρήσεως και τούτο παραχωρείται εις τον μετά του υπέρ ου η ανάκλησις συνιδιοκτήτην ή συνδιοκτήτας τούτου κατά ποσοστόν ανάλογον προς την επί του υπολοίπου της αδείας του αυτοκινήτου συμμετοχήν ενός εκάστου εξ αυτών, εφαρμοζομένων αναλόγως, ως προς την παραχώρησιν του παρόντος εδαφίου, των διατάξεων της παρ. 4 του άρθρου 4 ως και του άρθρου 5 του Ν.Δ. 1061/1971 “περί διατάξεων τινων αφορωσών εις την μεταβίβασιν αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως”. Επίσης αν συντρέχη περίπτωσις εφαρμογής της διατάξεως του τρίτου εδαφίου της περιπ. β` της παρ. 2 του παρόντος άρθρου εις την αυτήν, κατά το πρώτον εδάφιον της παρούσης παραγράφου, νομαρχιακήν απόφασιν, τίθεται όρος ότι η κατά την αυτήν διάταξιν χορήγησις της αδείας κυκλοφορίας του αυτοκινήτου θα λάβη χώραν εφ` όσον ο δικαιωθείς της παραχωρήσεως υποβάλλει εις την οικείαν υπηρεσίαν συγκοινωνιών, προ της χορηγήσεως της άδειας, βεβαίωσιν της οικείας υπηρεσίας προσωπικού της δημοσίας υπηρεσίας ή οργανισμού ότι ελύθη οριστικώς η υφισταμένη σχέσις εργασίας αυτού.

9. Η κατά την προηγουμένην παράγραφον εκδιδομένη απόφασις του οικείου νομάρχου, ορίζει, μεταξύ άλλων, και την έδραν του τεθησομένου εις κυκλοφορίαν νέου επιβατηγού αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως. Ως τοιαύτη έδρα ορίζεται η διοικητική μονάς (δήμος ή κοινότης) όπου ο υπέρ ου η παραχώρησις κατοικεί κατά την έννοιαν του άρθρου 51 του Αστικού Κώδικος.

10. Η υποχρεωτική, κατά τας διατάξεις του παρόντος, χορήγησις εγκρίσεων θέσεως εις κυκλοφορίαν επιβατηγών αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως επύ ονόματι πολυτέκνων οδηγών αυτοκινήτων, προσδιορίζεται εις εν έως τρία τοις εκατόν (1%- 3%) κατ’ έτος επί του συνολικού αριθμού της δυνάμεως επιβατηγών αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως εκάστης διοικητικής μονάδος της Χώρας. Εντός του κατά το προηγούμενον εδάφιον προσδιοριζομένου ποσοστού δι αποφάσεως του οικείου νομάρχου, εκδιδομένης μετά σύμφωνον γνώμην του τοπικού Συμβουλίου του άρθρου 22 του ν. 588/1977 εντός του μηνός Ιανουαρίου εκάστου έτους, προσδιορίζεται επακριβώς, δι εκάστην διοικητικήν μονάδα, ο αριθμός των προς χορήγησιν κατά τα άνω εγκρίσεων. Το κατά τα άνω ποσοστόν προσδιορίζεται υποχρεωτικώς κατά τοιούτον τρόπον, ώστε εις τας διοικητικάς μονάδας εις τας οποίας έχουν έδραν κάτω των εκατό (100) επιβατηγών αυτοκινήτων να χορηγήται μία τουλάχιστον έγκρισις θέσεως εις κυκλοφορίαν επιβατηγού αυτοκινήτου Δ.Χ. κατ έτος, επύ ονόματι δικαιούχου προσώπου έχοντος την ιδιότητα του πολυτέκνου οδηγού αυτοκινήτου ως άνω, εφ` όσον υφίσταται σχετική εκκρεμής αίτησις και συντρέχουν υπέρ αυτού αι προϋποθέσεις του παρόντος. Κατά τα λοιπά διά την ικανοποίησιν αιτήσεων προσώπων συγκεντρούντων τας προϋποθέσεις του παρόντος πέραν του άνω προσδιοριζομένου ποσοστού δι εκάστην διοικητικήν μονάδα της χώρας, έχουν εφαρμογήν αι διατάξεις του νόμου 588/1977 περί καθορισμού της δυνάμεως των επιβατηγών αυτοκινήτων Δ.Χ. και των σχετικών διατάξεων προβλεπουσών την πλήρωσιν κενών θέσεων τοιούτων αυτοκινήτων. Αι τελαιταίαι αύται διατάξεις έχουν εφαρμογήν και επί περιπτώσεων καθ` ας αι προς ικανοποίησιν κατ` εφαρμογήν του παρόντος αιτήσεις, είναι πλείονες των προς χορήγησιν εγκρίσεων θέσεως εις κυκλοφορίαν επιβατηγών αυτοκινήτων Δ.Χ. Προκειμένου δια διοικητικάς μονάδας κειμένας εντός της περιοχής της αρμοδιότητος του ΟΑΣ επί θεμάτων επιβατηγών αυτοκινήτων Δ.Χ. ως αύτη καθορίζεται δια τα αυτοκίνητα της κατηγορίας ταύτης (Ν. 588/1977, άρθρον 2, περιπτ. α), ο κατά τα άνω αριθμός και υπό την επιφύλαξιν εφαρμογής των διατάξεων των προηγουμένων εδαφίων, καθορίζεται δι αποφάσεως του Δ.Σ. του Ο.Α.Σ. ενιαίως δι ολόκληρον την περιοχήν της αρμοδιότητος αυτού δια τα αυτο- κίνητα ταύτα.

11. Δι` αποφάσεως του Υπουργού Συγκοινωνιών καθορίζονται, τα απαιτούμενα προς υποβολήν δικαιολογητικά διά την απόδειξιν της συνδρομής των υπό παρόντος άρθρου, προϋποθέσεων,δι όσας προϋποθέσεις δεν καθορίζονται ταύτα, τα της διαδικασίας χορηγήσεως των εν λόγω παραχωρήσεων εις τους δικαιούχους και ρυθμίζεται παν θέμα και πάσα αναγκαία λεπτομέρεια δια την εφαρμογήν των διατάξεων του άρθρου.

12. Αι δυνάμει του παρόντος άρθρου εκδιδόμεναι νέαι άδειαι κυκλοφορίας επιβατηγών αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως είναι προσωπικαί και αμεταβίβαστοι.

13. Κατ εξαίρεσιν των διατάξεων της προηγουμένης παραγράφου, επιτρέπεται η μεταβίβασις των κατά τας αυτάς διατάξεις αυτοκινήτων ως δημοσίας χρήσεως εις τας εξής περιπτώσεις :
α) Δια πράξεως εν ζωή του κυρίου και κατόχου ή νομέως και κατόχου του αυτοκινήτου εις τέκνα αυτού εφ` όσον ούτοι ασκούν κατά κύριον λόγον το επάγγελμα του οδηγού αυτοκινήτων και είναι εγγεγραμμένα εις το ταμείον κυρίας ασφαλίσεως εις το οποίον ασφαλίζεται η εργασία του οδηγού αυτοκινήτων, και
β) αιτία θανάτου εις τους εκ των κληρονόμων χήραν σύζυγον και τέκνα του θανόντος, εφ όσον ούτοι δεν ασκούν επαγγελμά τι, εξαιρουμένου του επαγγέλματος του οδηγού αυτοκινήτων και ησφαλισμένων δια την άσκησιν ταύτην εις το ταμείον κυρίας ασφαλίσεως όπου κατά νόμον ασφαλίζεται η εργασία του οδηγού αυτοκινήτων. Εν περιπτώσει ασκήσεως ετέρου επαγγέλματος υπό τινος εκ πλειόνων κληρονόμων ή παραιτήσεώς τίνος εξ αυτών, το εις τούτον αναλογούν μερίδιον επί του δικαιώματος της αδείας κυκλοφορίας του επιβατηγού αυτοκινήτου ως δημοσίας χρήσεως χορηγείται εις τους λοιπούς συγκληρονόμους κατά ποσοστόν ανάλογον προς την επί της κληρονομηθείσης αδείας του αυτοκινήτου του θανόντος συμμετοχήν ενός εκάστου εξ αυτών. Εν περιπτώσει αρνήσεως του υποχρέου ως, προς την μεταβίβασιν του ιδανικού αυτού μεριδίου ως, πράγματος εις τον προς ον παραχωρείται το δικαίωμα της αδείας κυκλοφορίας ως δημοσίας χρήσεως ή διαφωνίας τούτων ως προς το καταβλητέον τίμημα εφαρμόζονται αναλόγως αι διατάξεις του άρθρου 5 του Ν. Δ. 1061/1971.

14. Οι κατά τας διατάξεις της προηγουμένης παραγράφου προς τους οποίους, κατ εξαίρεσιν, μεταβιβάζεται ή κατά τας αυτάς διατάξεις άδεια επιβατηγού αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως επιδιδόμενοι, επιγενομένως, εις άσκησιν επαγγέλματος τινος πλην του επαγγέλματος του επαγγελματίου αυτοκινητιστού, υποχρεούνται όπως εντός 4 μηνών από της ενάρξεως ασκήσεως τούτου, δηλώσουν τούτο εις την οικείαν υπηρε σίαν συγκοινωνιών, καταθέτοντες συγχρόνως και την άδειαν κυκλοφορίας μετά των πινακίδων. Εις την περίπτωσιν ταύτην και αν υπόκειται περί ιδανικού μεριδίου άδειας κυκλοφορίας, το σχετικόν δικαίωμα χορηγείται εις τους λοιπούς συνιδιοκτήτας του αυτοκινήτου, εφαρμοζομένων αναλόγως και των διατάξεων της προηγουμένης παραγράφου. Οι παραβάται τής παρούσης παραγράφου διώκονται και τιμωρούνται και ποινικώς με τας ποινάς της παρ. 1 του άρθρου 386 του Π.Δ.

15. Αι παρ. 12, 13, 14 του παρόντος άρθρου έχουν εφαρμογήν προκειμένου και περί χορηγηθεισών, κατά παρέκκλισιν των ισχυουσών διατάξεων, μέχρις της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος, εγκρίσεων θέσεως εις κυκλοφορίαν επιβατηγών αυτοκινήτων δημοσίας χρήσεως επύ ονόματι πολυτέκνων αυτοκινητιστών οδηγών αυτοκινήτων, εφ` όσον μέχρι της χρονολογίας ταύτης (ενάρξεως ισχύος του παρόντος) δεν έχει λάβει χώραν μεταβίβασις του αυτοκινήτου Δ.Χ.

Άρθρον 14
`Η περίπτ. γ του άρθρου 2 του Ν.588/1977 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“γ) `Η ρύθμισις πάντων των θεμάτων των αφορώντων εις την διεξαγωγήν των μαζικών δημοσίων συγκοινωνιών εν τη περιοχή Αθηνών-Πειραιώς και Περιχώρων, ιδία ο καθορισμός, η κατάργησις και η επέκτασις των γραμμών, ο καθορισμός των διαδρομών, των δρομολογίων των αφετηριών, των τερμάτων, και των στάσεων, ο εκσυγχρονισμός του συστήματος εκδόσεως και ακυρώσεως εισιτηρίων και ή δημιουργία και χρησιμοποίησις των πάσης φύσεως εγκαταστάσεων, ως και η ρύθμισις πάντων των θεμάτων των αφορώντων εις τα επιβατηγά αυτοκίνητα δημοσίας χρήσεως, επιφυλασσομένης της εφαρμογής των διατάξεων της παρ. 4 του άρθρου 8 του Ν. 803/1978 “περί επιβαλλομένων κυρώσεων εις κατόχους φορτηγών αυτοκινήτων και φορτηγών μοτοσυκλεττών ιδιωτικής χρήσεως διά παραβάσεις τινάς της περί των οχημάτων τούτων κειμένης νομοθεσίας και άλλων τινών διατάξεων”.

Άρθρον 15
Το άρθρον 5 του Ν. Δ/τος 102/1973 “περί οργανώσεως των διά λεωφορείων αυτοκινήτων εκτελουμένων Δημοσίων Επιβατηγών συγκοινωνών”, αντικαθίσταται διά του παρόντος ως ακολούθως:
Άρθρον 5.
Επί είκοσιν (20) έτη από της ισχύος του άντικαθιστώντος το παρόν άρθρον νόμου, παραχωρείται εις τα ΚΤΕΛ και τον ΟΣΕ η εκμετάλλευσις του κατά τας διατάξεις του παρόντος νόμου καθοριζομένου συγκοινωνιακού έργου. Οι όροι υφ` ους τελεί η κατά το προηγούμενον εδάφιον παραχώρησις, αι τυχόν πρόσθετοι κυρώσεις παραβάσεων των διατάξεων και όρων της παραχωρήσεως και πάσα λεπτομέρεια συναφής προς την παραχώρησιν καθορίζονται διά Προεδρικού Διατάγματος, εκδιδομένου προτάσει του Υπουργού Συγκοινωνιών. Η ανωτέρω παραχώρησις δεν δύναται να ανατίθεται εις τας περί “ΟΑΣΘ”, “ΡΟΔΑ”, “ΗΛΠΑΠ” ,”ΕΗΣ” και “ΕΑΣ” υφισταμένας παραχωρήσεις ομοίου έργου”.

Άρθρον 16
Το δεύτερον εδάφιον της παρ. 8 του άρθρου 4 του Ν.Δ. 102/1973, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“Διά την καλυτέραν αντιμετώπισιν των αναγκών συγκοινωνιακής εξυπηρετήσεως του κοινού ή των συνθηκών εκμεταλλεύσεως των εις ΚΤΕΛ εντεταγμένων λεωφορείων, δι’ ομοίας αποφάσεως δύναται :
α) Να συγχωνευθούν δύο (2) ΚΤΕΛ ομόρων νομών εις εν (1 ).
β) Να διαχωρίζεται εν (1) ΚΤΕΛ εις πλείονα του ενός, εφύ όσον εις έκαστον των δημιουργουμένων νέων ΚΤΕΛ ανατεθή η επιβατική συγκοινωνία (αστική ή υπεραστική ή και αμφότεραι) αστικής τινος περιοχής ή περιοχής εκτεινομένης εις τα όρια μιας ή ακεραίου αριθμού επαρχιών και οι μέτοχοι του ενός εκ τούτων (των νέων ΚΤΕΛ) έχουν , κατά ποσοστόν τουλάχιστον ενενήκοντα επί τοις εκατόν (90%), συστήσει εταιρείαν, κατά τας διατάξεις του άρθρου 29 του ν. 588/1977.
Διά της αυτής κατά τα άνω αποφάσεως ρυθμίζονται και, τα της εντάξεως εις το νέον ΚΤΕΛ λεωφορείων, αναλόγως του ανατιθεμένου εις αυτά μεταφορικού έργου, τα του χρόνου ενάρξεως λειτουργίας του νέου ΚΤΕΛ, τα της μεταφοράς και εντάξεως του προσωπικού εκ του υφισταμένου εις το νέον ΚΤΕΛ ως και πάσα αναγκαία λεπτομέρεια διά την σύστασιν και λειτουργίαν του νέου ΚΤΕΛ”.

Άρθρον 17
Το πρώτον εδάφιον της παραγρ. 4 του άρθρου 19 του ν. 383/1976 “περί διενεργείας εμπορευματικών μεταφορών”, αντικαθίσταται ως κάτωθι :
” Η Διοίκησις εις τα απομένοντα ΚΤΕΛ Ηρακλείου και Χανίων ασκείται υπό 7μελούς Δ.Σ. αποτελουμένου εκ του Προέδρου, Αντιπροέδρου και 5 μελών.
Ο Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. εκλέγονται υπό της Γ. Συνελεύσεως των μετόχων εκάστου ΚΤΕΛ ως εξής: Ανά τρία μέλη εκ των λεωφορειούχων μετόχων εκάστου Νομού, του Αντιπροέδρου εκλεγομένου εκ των μελών του ετέρου Νομού εξ ου εξελέψη ο Πρόεδρος”.

Άρθρον 18

1. Μετά την λέξιν “(μοτοσυκλέτται)” του δευτέρου στίχου της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 1073/1980 προστίθεται η φράσις “δύναται να”.

2. Το δεύτερον εδάφιον της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του αυτού ως άνω ν. 1073/1980 αντικαθίσταται ως ακολούθως :
” Η κατά το προηγούμενον εδάφιον σταδιακή εντός πενταετίας αντικατάστασις έχει έφαρμογήν διά τα τρίτροχα φορτηγά οχήματα δημοσίας χρήσεως επί της αδείας κυκλοφορίας των οποίων αναγράφεται ως έδρα αυτών διοικητική μονάς (δήμος ή κοινότης) κειμένη εντός των ορίων των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης και κατά το εν πέμπτον (1/5) κατύ έτος του συνολικού αριθμού των προς αντικατάστασιν τριτρόχων φορτηγών οχημάτων δημοσίας χρήσεως. Διά τα αυτά οχήματα των λοιπών περιοχών της Χώρας, ή κατά το παρόν άρθρον αντικατάστασις δεν υπόκειται εις τον περιορισμόν του προηγουμένου εδαφίου”.

3. Καταργούνται τα δύο τελευταία εδάφια της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του ν. 1073/1980.

4. Καταργούνται η περίπτωσις β` της παραγράφου 3 του άρθρου 2 του ν.δ. 49/1968 (άρθρον 2 παράγραφος 3 περίπτωσις βύ κωδικοποιητικού Β.Δ. 281/1973).

Άρθρον 19
`Η ισχύς του παρόντος νόμου άρχεται από της δημοσιεύσεώς του διά της `Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, πλην αν άλλως ορίζεται διά των διατάξεων αυτού.

Ο παρών νόμος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ΄Ημών σήμερον κυρωθείς , δημοσιευθήτω δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.

Εν Αθήναις τη 30 Δεκεμβρίου 1980

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ