Νόμος 1438 ΦΕΚ Α΄60/8.5.1984
Τροποποίηση διατάξεων του Κώδικα της Ελληνικής Ιθαγένειας και του νόμου περί ληξιαρχικών πράξεων.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Κυρούμεν και εκδίδομεν τον κατωτέρω υπό της Βουλής ψηφισθέντα νόμον:

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Άρθρο 1
Κτήση ελληνικής ιθαγένειας με τη γέννηση.
Το άρθρο 1 του Κώδικα της Ελληνικής Ιθαγένειας που κυρώθηκε με το Ν.Δ. 3370/1955 (ΦΕΚ 258) αντικαθίσταται ως εξής:
“1. Το τέκνο Έλληνα ή Ελληνίδας αποκτά από τη γέννησή του την ελληνική ιθαγένεια.
2. Την ελληνική ιθαγένεια αποκτά από τη γέννηση του και όποιος γεννιέται σε ελληνικό έδαφος, εφόσον δεν αποκτά με τη γέννησή του αλλοδαπή ιθαγένεια ή είναι άδηλης ιθαγένειας”.

Άρθρο 2
Κτήση ελληνικής ιθαγένειας με αναγνώριση.
Τα άρθρα 2 και 3 του Κώδικα της Ελληνικής Ιθαγένειας αντικαθίστανται με το παρακάτω άρθρο που λαμβάνει στον Κώδικα τον αριθμό 2:
” Άρθρο 2
Αλλοδαπός που γεννήθηκε χωρίς γάμο των γονέων του και αναγνωρίσθηκε νόμιμα ως τέκνο Έλληνα ή Ελληνίδας έτσι ώστε να εξομοιώνεται πλήρως με γνήσιο τέκνο του γονέα του γίνεται Έλληνας από την αναγνώριση, αν κατά το χρόνο αυτόν δεν είχε συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του”.

Άρθρο 3
Κτήση ελληνικής ιθαγένειας με πολιτογράφηση.
Τα άρθρα 6 και 7 του Κώδικα της Ελληνικής Ιθαγένειας αντικαθίστανται με το παρακάτω άρθρο που λαμβάνει στον Κώδικα τον αριθμό 6:
“Άρθρο 6.
1. Αλλοδαπός που έχει συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του μπορεί να γίνει Έλληνας με πολιτογράφηση.
2. Για την πολιτογράφηση απαιτείται:
α) Δήλωση του αλλοδαπού στο δήμαρχο ή τον πρόεδρο της κοινότητας όπου θα έχει την κατοικία του, ότι επιθυμεί να πολιτογραφηθεί.
β) Αν ο αλλοδαπός είναι αλλογενής, οκταετής συνολική διαμονή στην Ελλάδα μέσα στα δέκα τελευταία έτη πριν από την υποβολή της αίτησης για πολιτογράφηση ή τριετής διαμονή στην Ελλάδα από τη δήλωση του για πολιτογράφηση. Οι προϋποθέσεις αυτές δεν απαιτούνται γι` αυτόν που έχει γεννηθεί και κατοικεί στην Ελλάδα.
γ) Αίτηση για πολιτογράφηση προς το Υπουργείο Εσωτερικών.
3. Η πολιτογράφηση γίνεται με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών μετά από έρευνα για το ήθος και γενικά την προσωπικότητα του αλλοδαπού.
Η απόφαση που απορρίπτει την αίτηση για πολιτογράφηση δεν χρειάζεται αιτιολογία.
4. Δεν μπορεί να πολιτογραφηθεί ο αλλοδαπός του οποίου έχει διαταχθεί η απέλαση ή που έχει καταδικασθεί από ελληνικό δικαστήριο σε ποινή στερητική της ελευθερίας μεγαλύτερη του ενός έτους ή για εγκλήματα εσχάτης προδοσίας, κατά την ηθών, κλοπής, απάτης, υπεξαίρεσης, εκβίασης, πλαστογραφίας, ψευδούς βεβαίωσης, κιβδηλείας, παραχάραξης, συκοφαντικής δυσφήμισης, λαθρεμπορίας ή για παραβάσεις σε βαθμό κακουργήματος ή πλημμελήματος της νομοθεσίας για την εγκατάσταση και κίνηση αλλοδαπών στην Ελλάδα, για την προστασία του εθνικού νομίσματος και για τα ναρκωτικά.
5. Η απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών για πολιτογράφηση αλλοδαπού δεν ανακαλείται κατά τη διάρκεια της ετήσιας προθεσμίας του άρθρου 9 παρ. 1 του Ν.Δ. 3370/1955 “περί Κώδικος Ελληνικής Ιθαγένειας”, εκτός αν στην έκδοσή της συνετέλεσε απατηλή ενέργεια ή παράλειψη εκ μέρους του αλλοδαπού στον οποίο αφορά η πολιτογράφηση”.

Άρθρο 4
Η παρ. 2 του άρθρου 9 του Κώδικα της Ελληνικής Ιθαγένειας αντικαθίσταται ως κατωτέρω:
“2. Ο τύπος του όρκου έχει ως εξής: “Ορκίζομαι να φυλάττω πίστη στην Πατρίδα, υπακοή στο Σύνταγμα και στους Νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου ως Έλληνας πολίτης”.

Άρθρο 5
Κτήση ελληνικής ιθαγένειας από τέκνα πολιτογραφημένου.
Τα άρθρα 10 και 11 δις του Κώδικα της Ελληνικής Ιθαγένειας αντικαθίσταται με το παρακάτω άρθρο που λαμβάνει τον αριθμό 10:
” Άρθρο 10.
1.Τα τέκνα του αλλοδαπού ή της αλλοδαπής που πολιτογραφείται γίνονται Έλληνες αν κατά τη συντέλεση της πολιτογράφησης είναι άγαμα και δεν έχουν συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας τους.
2. Τα τέκνα που έγιναν Έλληνες σύμφωνα με τη διάταξη της παραπάνω παραγράφου μπορούν να αποβάλλουν την ελληνική ιθαγένεια, αν:
α) είναι αλλογενή,
β) διατηρούν την ιθαγένεια που είχαν κατά την πολιτογράφηση του γονέα τους και
γ) δηλώσουν τη θέληση τους για την αποβολή της ελληνικής ιθαγένειας στο δήμαρχο ή στον πρόεδρο της κοινότητας ή στην ελληνική προξενική αρχή του τόπου της κατοικίας τους ή της διαμονής τους, μέσα από την ημέρα που συμπλήρωσαν το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας τους. Αντίγραφο της δηλώσεως υποβάλλεται αμέσως από τις ανωτέρω αρχές στο Υπουργείο Εσωτερικών”.

Άρθρο 6
Επίδραση του γάμου στην ιθαγένεια.
Τα άρθρα 4, 15, 16 και 22 του Κώδικα της Ελληνικής Ιθαγένειας αντικαθίστανται με το παρακάτω άρθρο που λαμβάνει στον Κώδικα τον αριθμό 4:
” Άρθρο 4
Ο γάμος δεν έχει ως συνέπεια κτήση ή απώλεια της ελληνικής ιθαγένειας”.

Άρθρο 7
Μεταβατικές διατάξεις.
Σχετικό: Το άρθρο 40 Ν.1832/1989

1.Αλλλοδαπή, που απέκτησε την ελληνική ιθαγένεια λόγω του γάμου της με Έλληνα και διατηρεί την ιθαγένεια που είχε πριν από την τέλεση του γάμου, αποβάλλει την ελληνική ιθαγένεια αν δηλώσει τη σχετική βούληση της, μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1986, στον Υπουργό Εσωτερικών ή στο νομάρχη ή στην ελληνική προξενική αρχή του τόπου της κατοικίας της ή της διαμονής της.

Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ με το άρθρο 72 Ν.2910/2001,ΦΕΚ Α 91/2.5.2001.

2. Ελληνίδα που απέβαλε την ελληνική ιθαγένεια λόγω του γάμου της με αλλοδαπό την ανακτά αν δηλώσει τη σχετική βούληση της μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1986 στον Υπουργό Εσωτερικών ή τον νομάρχη ή στην ελληνική προξενική αρχή του τόπου της κατοικίας της ή της διαμονής της.
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ με το άρθρο 72 Ν.2910/2001,ΦΕΚ Α 91/2.5.2001.

3. Η κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 7 του ν. 1250/1982 (ΦΕΚ 46) αναγνώριση γάμων ως υποστατών δεν έχει ως αποτέλεσμα την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας από αλλοδαπή σύζυγο του `Έλληνα ούτε την αποβολή της ελληνικής ιθαγένειας από Ελληνίδα σύζυγο αλλοδαπού.
Σημ.: όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 40 του Ν. 1832/1989 (Α 54)

Άρθρο 8
Σημ.: όπως το άρθρο 8 ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ με το άρθρο 72 Ν.2910/2001,ΦΕΚ Α 91/2.5.2001.

1. Τέκνο, που γεννήθηκε πριν από την ισχύ του νόμου αυτού από μητέρα Ελληνίδα κατά το χρόνο του τοκετού ή της τέλεσης του γάμου από τον οποίο γεννήθηκε το τέκνο, γίνεται Έλληνας αν δηλώνει τη σχετική βούληση του μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1986 στον Υπουργό Εσωτερικών ή στο νομάρχη ή την ελληνική προξενική αρχή του τόπου της κατοικίας ή της διαμονής του.

2. Αν το τέκνο δεν έχει συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του, τη δήλωση της προηγούμενης παραγράφου υποβάλλει η μητέρα. Το τέκνο αυτό μέσα σε ένα έτος από την ενηλικίωσή του μπορεί να αποβάλει την ελληνική ιθαγένεια με δήλωση του προς μια από τις αρχές που αναφέρονται στη προηγούμενη παράγραφο.

Άρθρο 9

1. Τέκνα, που γεννήθηκαν από Έλληνα πατέρα και αλλοδαπή μητέρα πριν από την ισχύ του Ν. 1250/1982 εφόσον θεωρούνται γνήσια σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 3 του παραπάνω νόμου, γίνονται Έλληνες αν μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1986 δηλώσουν τη σχετική βούληση τους στον Υπουργό Εσωτερικών ή στο νομάρχη ή στην ελληνική προξενική αρχή του τόπου της κατοικίας ή της διαμονής τους.

Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 72 Ν.2910/2001,ΦΕΚ Α 91/2.5.2001.

2. Αν τα τέκνα δεν έχουν συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας τους, τη δήλωση υποβάλλει ο πατέρας. Τα τέκνα αυτά μέσα σε ένα έτος από την ενηλικίωση τους μπορούν να αποβάλουν την ελληνική ιθαγένεια με δήλωση τους προς μια από τις αρχές που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο.
Σημ.: όπως ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με το άρθρο 72 Ν.2910/2001,ΦΕΚ Α 91/2.5.2001.

3. Η αναγνώριση ως γνήσιων των τέκνων που γεννήθηκαν από γάμο Έλληνα ή Ελληνίδας, όπως προβλέπεται στο άρθρο 7 του Ν. 1250/1982, δεν επιφέρει μεταβολή στην ιθαγένεια των τέκνων αυτών.

4. Στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 7 του Ν. 1250/1982 προστίθενται οι λέξεις: “ή αν έχει εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση ελληνικού δικαστηρίου που αναγνωρίζει ότι ο γάμος είναι ανυπόστατος”.

5. Στο τέλος της παρ. 3 του άρθρου 7 του Ν. 125Ο/1982 προστίθενται οι λέξεις: “δεν δημιουργούνται όμως κληρονομικά δικαιώματα στην περίπτωση που τα παιδιά αυτά γεννήθηκαν από γάμο που δεν θεωρείται υποστατός σύμφωνα με το παρόν άρθρο”.

Άρθρο 10
Όπου στον ισχύοντα Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας αναφέρεται 20ό ή 21 έτος ηλικίας ορίζεται εφεξής το 18ο έτος.

Άρθρο 11
Διατάξεις που καταργούνται.

1. Καταργούνται τα άρθρα 11, 17, 18, 21, 23 και 30 του Κώδικα του Ελληνικής Ιθαγένειας.

2. Καταργείται η παρ. 7 του άρθρου 4 του Ν. 1 250/1982.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Διατάξεις για τις ληξιαρχικές πράξεις.

Άρθρο 12
Το δεύτερο εδάφιο της παραγρ. 3 του άρθρου 11 του Ν. 344/1976 (ΦΕΚ 143) αντικαθίσταται ως εξής:
“Υπόχρεος προς δήλωση του γάμου μεταξύ προσώπων, που ανήκουν και τα δυο στις κατηγορίες που αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο είναι για τον πολιτικό γάμο ο δήμαρχος ή ο πρόεδρος της κοινότητας που τον τέλεσε και για το θρησκευτικό γάμο ο οικείος θρησκευτικός λειτουργός”.

Άρθρο 13
Η παρ. 2 του Άρθρου 16 του Ν. 344/1976 αντικαθίσταται ως εξής:
“2. Τη δήλωση που αναφέρεται στην προηγούμενη παράγραφο υπογράφουν επίσης επί μεν θρησκευτικού γάμου οι σύζυγοι και ο παράνυμφος, επί δε του πολιτικού οι σύζυγοι και οι μάρτυρες. Επί βαπτίσεως την ανωτέρω δήλωση υπογράφουν επίσης ο πατέρας ή η μητέρα ή άλλος από τους οικείους ή ο ανάδοχος. Αν αυτοί είναι αγράμματοι, υπογράφουν ως μάρτυρες δυο από αυτούς που παρέστησαν”.

Άρθρο 14
Στοιχεία της πράξης γεννήσεως.
Τα εδάφια γ και δ της παραγράφου 1 του άρθρου 22 του Ν. 344/1976 αντικαθίστανται ως εξής: “γ. το φύλο του νεογνού και τη σειρά γέννησής του.
δ. Το όνομα, το επώνυμο και τη δημοτικότητα του νεογνού”.

Άρθρο 15
Το άρθρο 25 του Ν. 344/1976 αντικαθίστανται ως εξής:
” Άρθρο 25.
Ονοματοδοσία.
Το όνομα του νεογνού καταχωρίζεται στη ληξιαρχική πράξη της γέννησης ύστερα από δήλωση των γονέων του που ασκούν τη γονική μέριμνα ή του ενός από αυτούς εφόσον έχει έγγραφη εξουσιοδότηση του άλλου, θεωρημένη για το γνήσιο της υπογραφής από δημόσια, δημοτική ή κοινοτική αρχή.
Αν ο ένας από τους γονείς δεν υπάρχει ή δεν έχει τη γονική μέριμνα, η δήλωση του ονόματος γίνεται από τον άλλο γονέα.
Αν και ο δυο γονείς δεν υπάρχουν ή δεν έχουν γονική μέριμνα, το όνομα καταχωρίζεται με δήλωση αυτού που έχει την επιτροπεία του προσώπου του τέκνου.
Η γενομένη σύμφωνα με τα ανωτέρω δήλωση ονοματοδοσίας δεν ανακαλείται”

Άρθρο 16
Η παράγραφος 2 του άρθρου 42 του Ν. 344/1976, όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο του άρθρου 4 του Ν. 1250/1982, αντικαθίσταται ως εξής:
“2. Ληξιαρχικά γεγονότα γέννησης, γάμου και θανάτου Ελλήνων υπηκόων που συμβαίνουν στην αλλοδαπή μπορούν να δηλώνονται από τους υπόχρεους και στις επιχώριες αρχές.
Στην περίπτωση αυτή οι υπόχρεοι οφείλουν μέσα σε τρεις μήνες από τη σύνταξη της πράξης να υποβάλουν αντίγραφό της στην αρμόδια Ελληνική προξενική αρχή, εκτός εάν ζητήσουν τη σύνταξη ληξιαρχικής πράξης και ενώπιον της αρμόδιας ελληνικής προξενικής αρχής, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 344/1976.
Αντίγραφο της ληξιαρχικής πράξης σε επίσημη μετάφραση μπορούν να υποβάλουν οι ενδιαφερόμενοι και απευθείας στο Ληξιαρχείο Αθηνών”.

Άρθρο 17
Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Παραγγέλλομεν να δημοσιευθή στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το κείμενο του παρόντος και να εκτελεσθή ως νόμος του Κράτους.

Αθήνα, 15  Μαΐου 1984

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ