Νόμος 1593 ΦΕΚ Α΄59/30.4.1986

Κύρωση της Σύμβασης για τις διεθνείς σιδηροδρομικές μεταφορές (COTIF) και της τελικής Πράξης της όγδοης Αναθεωρητικής Διάσκεψης των διεθνών Συμβάσεων για τη μεταφορά εμπορευμάτων (CIM) και επιβατών και αποσκευών (CIV) με τον σιδηρόδρομο.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

Άρθρο πρώτο
Τα συμβαλλόμενα μέρη συνήλθαν σε εφαρμογή του άρθρου 69 παρ. 1 της Διεθνούς Σύμβασης σχετικά με τις διά σιδηροδρόμου μεταφορές εμπορευμάτων(CIM) και του άρθρου 64 παρ. 1 της Διεθνούς Σύμβασης σχετικά με τις διά σιδηροδρόμου μεταφορές επιβατών και αποσκευών (CIV)της 7ης Φεβρουαρίου 1970, ως και σε εφαρμογή του άρθρου 27 της συμπληρωματικής Σύμβασης στη CIV σχετικά με την ευθύνη του σιδηροδρόμου για θάνατο και τραυματισμούς επιβατών της 26ης Φεβρουαρίου 1966 και

– πεισθέντα για τη χρησιμότητα ενός διεθνούς Οργανισμού και

– αναγνωρίσαντα την αναγκαιότητα προσαρμογής των διατάξεων του δικαίου των μεταφορών στις οικονομικές και τεχνικές ανάγκες, συμφώνησαν τα ακόλουθα:

ΤΙΤΛΟΣ Ι

Γενικές διατάξεις

Άρθρο 1

Διακρατικός Οργανισμός

1. Τα συμβαλλόμενα μέρη συγκροτούν ως Κράτη μέλη, τον Διακρατικό Οργανισμό για τις διεθνείς σιδηροδρομικές μεταφορές (COTΙF)*, κατονομαζόμενο στα επόμενα “Οργανισμός”.

Ο Οργανισμός έχει την έδρα του στη Βέρνη.

2. Ο Οργανισμός είναι νομικό πρόσωπο. Δύναται, ειδικότερα, να συνάπτει συμφωνίες, να αποκτά και να εκποιεί κινητή και ακίνητη περιουσία, όπως και να ενάγει και ενάγεται.

Ο Οργανισμός, τα μέλη του προσωπικού του, οι υπ` αυτόν προσκαλούμενοι εμπειρογνώμονες και οι αντιπρόσωποι των Κρατών μελών, για την άσκηση των καθηκόντων τους απολαμβάνουν των αναγκαίων προνομίων και ασύλων κατά τους όρους που καθορίζονται στο πρωτόκολλο, το οποίο επισυνάπτεται στη Σύμβαση και αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της. Οι σχέσεις μεταξύ του Οργανισμού και του Κράτους της έδρας ρυθμίζονται σε ένα σύμφωνο έδρας.

3. Οι γλώσσες εργασίας του Οργανισμού είναι η γαλλική και η γερμανική.

* Organisation intergouvernementale poyr ies transports internationaux ferroviaires.

Άρθρο 2

Σκοπός του Οργανισμού

1. Σκοπός του Οργανισμού είναι, κυρίως, η κατάρτιση ενός ενιαίου νομικού καθεστώτος για την κατευθείαν διεθνή μεταφορά επιβατών, αποσκευών και εμπορευμάτων μεταξύ των Κρατών μελών επί σιδηροδρομικών γραμμών, όπως και η διευκόλυνση της εφαρμογής και της εξέλιξης του εν λόγω νομικού καθεστώτος.

2. Το προβλεπόμενο στην παρ. 1 νομικό καθεστώς δύναται, επίσης, να εφαρμόζεται σε κατευθείαν διεθνείς μεταφορές, οι οποίες πραγματοποιούνται, πλην των σιδηροδρομικών, και επί χερσαίων και θαλάσσιων γραμμών ως και επί εσωτερικών υδάτινων οδών.

Άρθρο 3

Ενιαίοι Νομικοί Κανόνες CIV και CIM

1. Στις κατευθείαν διεθνείς μεταφορές εφαρμόζονται:

– οι “Ενιαίοι Νομικοί Κανόνες σχετικά με το συμβόλαιο της διεθνούς μεταφοράς επιβατών και αποσκευών (CIV)”( Παράρτημα Α στη Σύμβαση).

– οι “Ενιαίοι Νομικοί Κανόνες σχετικά με το συμβόλαιο της διεθνούς μεταφοράς εμπορευμάτων (CIM)” (Παράρτημα Β στη Σύμβαση).

2. Οι αναφερόμενες στο άρθρο 2 γραμμές, επί των οποίων διενεργούνται οι μεταφορές αυτές, εγγράφονται σε δύο πίνακες: στον πίνακα γραμμών CIV και στον πίνακα γραμμών CIM.

3. Οι επιχειρήσεις οι οποίες εκμεταλλεύονται τις αναφερόμενες στο άρθρο 2 παρ. 2 και εγγραφείσες στους παραπάνω πίνακες γραμμές, έχουν τα ίδια με τους σιδηροδρόμους δικαιώματα και υποχρεώσεις, όπως αυτές προκύπτουν από τους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες CIV και CIM, υπό την επιφύλαξη των παρεκκλίσεων που απορρέουν από τους ειδικότερους όρους εκμετάλλευσης κάθε είδους μεταφοράς και έχουν δημοσιευθεί κατά τον ίδιο τρόπο όπως τα τιμολόγια.

Πάντως, οι παρεκκλίσεις αυτές δεν μπορούν να αφορούν στις διατάξεις για την ευθύνη.

4. Οι Ενιαίοι Νομικοί Κανόνες CIV και CIM αποτελούν μαζί με τα προσαρτήματα τους αναπόσπαστο τμήμα της Σύμβασης.

Άρθρο 4

Ορισμός της έννοιας “Σύμβαση”

Στα επόμενα, ο όρος “Σύμβαση” περιλαμβάνει την κυρίως Σύμβαση, το αναφερόμενο στο άρθρο 1 παρ. 2, εδάφιο 2 πρωτόκολλο και τα αναφερόμενα στο άρθρο 3 παρ. 1 και 4, παραρτήματα και Α και Β, όπως και τα προσαρτήματά τους.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ

Δομή και δραστηριότητα

Άρθρο 5

Όργανα

Η λειτουργία του Οργανισμού εξασφαλίζεται με τα ακόλουθα όργανα:

– Γενική Συνέλευση.

– Διοικητική Επιτροπή.

– Αναθεωρητική Επιτροπή.

– Επιτροπή εμπειρογνωμόνων για τη μεταφορά επικίνδυνων εμπορευμάτων.

– Κεντρικό Γραφείο των διεθνών σιδηροδρομικών μεταφορών (ΟCTI)*.

* Office central des transports internationaux ferroviaires.

Άρθρο 6

Γενική Συνέλευση

Άρθρο 7

Διοικητική Επιτροπή

Άρθρο 8

Επιτροπές

Άρθρο 9

Κεντρικό Γραφείο

Άρθρο 10

Πίνακες γραμμών

Άρθρο 11

Χρηματοοικονομικά

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ

Διαιτητική δικαιοδοσία

Άρθρο 12

Αρμοδιότητα

1. Διαφορές μεταξύ Κρατών μελών περί την ερμηνεία ή την εφαρμογή της Σύμβασης, όπως επίσης και διαφορές μεταξύ Κρατών και του Οργανισμού περί την ερμηνεία ή την εφαρμογή του πρωτοκόλλου για τα προνόμια και τις ασυλίες, μπορούν να υποβληθούν, ύστερα από αίτηση ενός των ενδιαφερομένων μερών, σε διαιτητικό δικαστήριο. Τα ενδιαφερόμενα μέρη ορίζουν τη σύνθεση του διαιτητικού δικαστηρίου και τη διαιτητική διαδικασία, με ελεύθερη κρίση.

2. Διαφορές:

α) μεταξύ μεταφορικών επιχειρήσεων,

β) μεταξύ μεταφορικών επιχειρήσεων και χρησιμοποιούντων τη Σύμβαση,

γ) μεταξύ χρησιμοποιούντων τη Σύμβαση, κατά την εφαρμογή των Ενιαίων Νομικών Κανόνων CIV και των Ενιαίων Νομικών Κανόνων CIM μπορούν, αν δεν έχουν επιλυθεί φιλικά ή δεν έχουν υποβληθεί για εκδίκαση σε τακτικό δικαστήριο, να υποβληθούν, ύστερα από συναίνεση των ενδιαφερομένων μερών, σε διαιτητικό δικαστήριο. Για τη σύνθεση του διαιτητικού δικαστηρίου και τη διαιτητική διαδικασία ισχύουν τα άρθρα 13 μέχρι 16.

3. Κάθε Κράτος μπορεί, κατά την υπογραφή της Σύμβασης ή κατά την κατάθεση των εγγράφων κύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης, να επιφυλαχθεί του δικαιώματος να μην εφαρμόσει πλήρως ή μερικώς τις διατάξεις της παρ. 1 και της παρ. 2.

4. Κάθε Κράτος, το οποίο προέβαλε επιφύλαξη σύμφωνα με την παρ. 3, μπορεί οποτεδήποτε, με ανακοίνωση στη θεματοφύλακα κυβέρνηση, να παραιτηθεί απ` αυτήν. Η παραίτηση από την επιφύλαξη ενεργοποιείται ένα μήνα μετά την ημερομηνία κατά την οποία η θεματοφύλακας κυβέρνηση ενημέρωσε σχετικά τα Κράτη.

Άρθρο 13

Συνυποσχετικό διαιτησίας. Γραμματεία δικαστηρίου

Τα μέρη συνάπτουν συνυποσχετικό διαιτησίας, το οποίο ορίζει κυρίως:

α) το αντικείμενο της διαφοράς,

β) τη σύνθεση του δικαστηρίου και τις συμφωνηθείσες προθεσμίες για το διορισμό του ή των διαιτητών,

γ) τον τόπο που συμφωνήθηκε για έδρα του δικαστηρίου.

Το συνυποσχετικό διαιτησίας πρέπει να κοινοποιηθεί στο Κεντρικό Γραφείο, το οποίο εκτελεί καθήκοντα Γραμματείας δικαστηρίου.

Άρθρο 14

Διαιτητές

1. Το Κεντρικό Γραφείο συντάσσει και τηρεί ενημερωμένο πίνακα διαιτητών. Κάθε Κράτος μέλος μπορεί να εγγράψει στον πίνακα διαιτητών δύο υπηκόους του, ειδικούς στο διεθνές δίκαιο των μεταφορών.

2. Το διαιτητικό δικαστήριο απαρτίζεται, σύμφωνα με το συνυποσχετικό διαιτησίας, από ένα, τρεις ή πέντε διαιτητές.

Οι διαιτητές επιλέγονται από πρόσωπα, τα οποία είναι εγγεγραμμένα στον πίνακα που αναφέρεται στην παρ. 1 . Αν, παρά ταύτα, το συνυποσχετικό προβλέπει πέντε διαιτητές, κάθε ενδιαφερόμενο μέρος μπορεί να επιλέξει ένα διαιτητή που δεν είναι εγγεγραμμένος στον πίνακα. Αν το συνυποσχετικό διαιτησίας προβλέπει μόνο ένα διαιτητή, αυτός επιλέγεται με κοινή συναίνεση των ενδιαφερομένων μερών. Αν το συνυποσχετικό διαιτησίας προβλέπει τρεις ή πέντε διαιτητές, κάθε ενδιαφερόμενο μέρος επιλέγει, κατά περίπτωση, έναν ή δύο διαιτητές, αυτοί ορίζουν, με κοινή συμφωνία, τον τρίτο ή τον πέμπτο διαιτητή, ο οποίος ασκεί την προεδρία του διαιτητικού δικαστηρίου. Αν τα ενδιαφερόμενα μέρη δεν συμφωνούν για τον ορισμό του ενός μόνου διαιτητή, ή οι επιλεγέντες διαιτητές για τον ορισμό του τρίτου ή του πέμπτου διαιτητή, αυτός ορίζεται από το γενικό διευθυντή του Κεντρικού Γραφείου.

3. Εφόσον τα ενδιαφερόμενα μέρη δεν έχουν την ίδια υπηκοότητα, ο ένας μόνος ή ο τρίτος ή ο πέμπτος διαιτητής πρέπει να έχουν διαφορετική από τα εν λόγω μέρη υπηκοότητα.

Η παρεμβολή τρίτου μέρους στη διαφορά δεν επηρεάζει τη σύνθεση του διαιτητικού δικαστηρίου.

Άρθρο 15

Διαδικασία. Έξοδα

1. Το διαιτητικό δικαστήριο καθορίζει την ακολουθητέα διαδικασία, λαμβάνοντος υπόψη ειδικότερα τις ακόλουθες διατάξεις:

α) ερευνά και κρίνει την επίδικη διαφορά με βάση τα προσαχθέντα από τους διαδίκους στοιχεία, χωρίς να δεσμεύεται στην κρίση του περί νομικών θεμάτων από την ερμηνεία των διαδίκων,

β) δεν μπορεί να επιδικάσει τίποτα περισσότερο ή διαφορετικό από αυτό που αιτείται ο ενάγων, και τίποτα λιγότερο από αυτό που έχει αναγνωρίσει σαν οφειλόμενο ο εναγόμενος,

γ) η διαιτητική απόφαση, δεόντως αιτιολογημένη, συντάσσεται από το διαιτητικό δικαστήριο και επιδίδεται στους διαδίκους με μέριμνα του Κεντρικού Γραφείου,

δ) πλην αντίθετης διάταξης αναγκαστικού δικαίου στον τόπο που έχει την έδρα του το διαιτητικό δικαστήριο και υπό την επιφύλαξη αντίθετης συμφωνίας των ενδιαφερομένων μερών, η διαιτητική απόφαση είναι τελεσίδικη.

2. Οι αμοιβές των διαιτητών καθορίζονται από το γενικό διευθυντή του Κεντρικού Γραφείου.

Η διαιτητική απόφαση καθορίζει τα έξοδα και τις δαπάνες και ορίζει την αναλογία, για τον επιμερισμό αυτών και των αμοιβών των διαιτητών στου διαδίκους.

Άρθρο 16

Παραγραφή. Εκτελεστό των διαιτητικών αποφάσεων

1. Η έναρξη της διαιτητικής διαδικασίας έχει, όσον αφορά τη διακοπή της παραγραφής, την ίδια ισχύ η οποία προβλέπεται κατά το εφαρμοστέο ουσιαστικό δίκαιο για την έγερση αγωγής σε τακτικό δικαστήριο.

2. Η απόφαση του διαιτητικού δικαστηρίου καθίσταται εκτελεστή απέναντι στις μεταφορικές επιχειρήσεις και πελάτες σε κάθε Κράτος μέλος, αμέσως μόλις εκπληρωθούν οι προφορικές επιχειρήσεις και πελάτες σε κάθε Κράτος, στο οποίο πρέπει να λάβει χώρα η εκτέλεση της απόφασης. Αναθεώρηση της υπόθεσης ως προς την ουσία δεν επιτρέπεται.

ΤΙΤΛΟΣ ΙV

Διάφορες διατάξεις

Άρθρο 17

Είσπραξη μη καταβληθεισών απαιτήσεων μεταξύ μεταφορικών επιχειρήσεων

1. Μη καταβληθείσες απαιτήσεις από μεταφορές, στις οποίες εφαρμόζονται οι Ενιαίοι Νομικοί Κανόνες, είναι δυνατό, για διευκόλυνση της είσπραξής τους, να γνωστοποιηθούν στο Κεντρικό Γραφείο εκ μέρους της δικαιούχου επιχείρησης, προς το σκοπό αυτό το Κεντρικό Γραφείο καλεί τη χρεώστρια μεταφορική επιχείρηση να καταβάλει την οφειλή ή να δηλώσει τους λόγους άρνησης της καταβολής.

2. Αν το Κεντρικό Γραφείο φρονεί ότι η άρνηση είναι επαρκώς αιτιολογημένη, προτείνει στα ενδιαφερόμενα μέρη να προσφύγουν στο αρμόδιο δικαστήριο ή στο προβλεπόμενο στο άρθρο 12 παρ. 2 διαιτητικό δικαστήριο.

3. Αν το Κεντρικό Γραφείο είναι της γνώμης ότι το ποσό οφείλεται ολόκληρο ή κατά ένα μέρος, μπορεί, ύστερα από ενδεχόμενη γνωμάτευση ενός εμπειρογνώμονα, να δηλώσει ότι η χρεώστρια μεταφορική επιχείρηση πρέπει να καταβάλει το οφειλόμενο ποσό ολόκληρο ή κατά ένα μέρος στο Κεντρικό Γραφείο, το κατ` αυτόν τον τρόπο καταβληθέν ποσό παραμένει υπό παρακαταθήκη, μέχρις ότου το αρμόδιο δικαστήριο ή το διαιτητικό δικαστήριο αποφανθούν τελεσίδικα πάνω στο θέμα.

4. Αν η επιχείρηση δεν καταβάλει το καθορισθέν από το Κεντρικό Γραφείο ποσό μέσα σε δύο εβδομάδες, καλείται και πάλι για την καταβολή, με επισήμανση των συνεπειών από την άρνησή της.

5. Αν δεν υπάρξει ανταπόκριση και στη δεύτερη αυτή πρόσκληση μέσα σε δύο μήνες, το Κεντρικό Γραφείο απευθύνει στο Κράτος μέλος, στο οποίο ανήκει η επιχείρηση, αιτιολογημένη αίτηση για τη λήψη μέτρων και ειδικότερα για την εξέταση της συνέχισης της διατήρησης των γραμμών της χρεώστριας μεταφορικής επιχείρησης στον πίνακα.

6. Αν το Κράτος μέλος δηλώσει ότι, παρά τη μη καταβολή των οφειλομένων, διατηρεί την εγγραφή των γραμμών της επιχείρησης αυτής, ή αν δεν απαντήσει μέσα σε έξι εβδομάδες στην ανακοίνωση του Κεντρικού Γραφείου, τεκμαίρεται αυτοδίκαια ότι εγγυάται την πληρωμή όλων των υποχρεώσεων, οι οποίες προέρχονται από μεταφορές στις οποίες έχουν εφαρμογή οι Ενιαίοι Νομικοί Κανόνες.

Άρθρο 18

Αποφάσεις Συντηρητικά μέτρα και κατασχέσεις Εγγυοδοσία

1. Αποφάσεις, κατ` αντιμωλία ή ερήμην, οι οποίες εκδόθηκαν με βάση τη Σύμβαση από το αρμόδιο δικαστήριο και κατέστησαν εκτελεστές σύμφωνα με τους νόμους που εφαρμόστηκαν από το κρίναν δικαστήριο, καθίστανται εκτελεστές σε κάθ` ένα από τα άλλα Κράτη μέλη αμέσως μόλις εκπληρωθούν οι προβλεπόμενες διατυπώσεις στο Κράτος όπου πρόκειται να επακολουθήσει η εκτέλεση. Αναθεώρηση της υπόθεσης ως προς την ουσία δεν επιτρέπεται.

Η διάταξη αυτή δεν εφαρμόζεται ούτε στις προσωρινά εκτελεστές αποφάσεις ούτε και στις αποφάσεις με τις οποίες επιβάλλεται στον ενάγοντα, λόγω απόρριψης της ένδικης διαφοράς του, εκτός από τα έξοδα και η πληρωμή κάποιας αποζημίωσης.

Το πρώτο εδάφιο ισχύει επίσης για δικαστικούς συμβιβασμούς.

2. Για απαιτήσεις μεταφορικής επιχείρησης από μεταφορά, για την οποία είναι εφαρμοστέοι οι Ενιαίοι Νομικοί Κανόνες, έναντι άλλης μεταφορικής επιχείρησης, η οποία δεν ανήκει στο ίδιο Κράτος μέλος, μπορούν να επιβληθούν συντηρητικά μέτρα ή κατάσχεση, μόνο με βάση απόφαση των δικαστηρίων του Κράτους μέλους στο οποίο ανήκει η επιχείρηση που είναι πιστώτρια της κατασχετέας απαίτησης.

3. Στο τροχαίο υλικό του σιδηροδρόμου, όπως επίσης και στα κάθε είδους ιδιόκτητα αντικείμενα που εξυπηρετούν τη μεταφορά, όπως εμπορευματοκιβώτια, μέσα φόρτωσης και αδιάβροχα, μπορούν να επιβληθούν συντηρητικά μέτρα ή κατάσχεση σε Κράτος μέλος άλλο από εκείνο στο οποίο ανήκει το δίκτυο ιδιοκτησίας, μόνο με βάση απόφαση των δικαστηρίων του Κράτους αυτού.

4. Στις αγωγές που γίνονται με βάση τη Σύμβαση δεν μπορεί να απαιτηθεί εγγυοδοσία για τα έξοδα της αντιδικίας.

ΤΙΤΛΟΣ V

Μεταβολή της σύμβασης

Άρθρα 19-21

ΤΙΤΛΟΣ VI

Τελικές Διατάξεις

Άρθρα 22-28

Άρθρα 1-9

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α`

ΣΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ (COTIF) ΤΗΣ 9 ΜΑΙΟΥ 1980 ΕΝΙΑΙΟΙ ΝΟΜΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΣΚΕΥΩΝ (CIV)

ΤΙΤΛΟΣ Ι

Γενικές Διατάξεις

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής

1. Οι Ενιαίοι Νομικοί Κανόνες εφαρμόζονται, με επιφύλαξη των εξαιρέσεων που προβλέπονται στα άρθρα 2, 3 και 33, σε όλες τις μεταφορές επιβατών και αποσκευών με διεθνείς τίτλους μεταφοράς που εκδίδονται για μια διαδρομή, η οποία εκτείνεται στο έδαφος τουλάχιστον δύο Κρατών και περιλαμβάνει αποκλειστικά γραμμές, οι οποίες έχουν εγγραφεί στον πίνακα ου προβλέπεται στα άρθρα 3 και 10 της Σύμβασης.

Οι Ενιαίοι Νομικοί Κανόνες εφαρμόζονται επίσης, όσον αφορά την ευθύνην του σιδηροδρόμου για θάνατο και τραυματισμούς επιβατών, στους συνοδούς αποστολών που μεταφέρονται σύμφωνα με τους Ενιαίους Νομικούς κανόνες και με βάση τη σύμβαση της διεθνούς σιδηροδρομικής μεταφοράς εμπορευμάτων (CIM).

2. Τα διεθνή τιμολόγια καθορίζουν τις διαδρομές, για τις οποίες εκδίδονται διεθνείς τίτλοι μεταφοράς.

3. Στους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες, ο όρος “σταθμός” περιλαμβάνει: στους σιδηροδρομικούς σταθμούς, τα λιμάνια των θαλάσσιων γραμμών και όλες τις άλλες εγκαταστάσεις των μεταφορικών επιχειρήσεων που είναι ανοικτές στο κοινό για την εκτέλεση του συμβολαίου μεταφοράς.

Άρθρο 2

Εξαιρέσεις από το πεδίο εφαρμογής

1. Στις μεταφορές των οποίων οι σταθμοί αφετηρίας και προορισμού κείνται στο έδαφος του ιδίου Κράτους και διέρχονται μέσα από το έδαφος ενός άλλου Κράτους μόνο διαμετακομιστικά, δεν εφαρμόζονται οι Ενιαίοι Νομικοί Κανόνες:

α) αν οι γραμμές διαμετακόμισης υπάγονται στην αποκλειστική εκμετάλλευση του σιδηροδρόμου του Κράτους αφετηρίας ή

β) αν τα συμμετέχοντα Κράτη ή οι σιδηρόδρομοι έχουν συμφωνήσει να μη θεωρούν τις μεταφορές αυτές διεθνείς.

2. Οι μεταφορές μεταξύ σταθμών δυο όμορων Κρατών και οι μεταφορές μεταξύ σταθμών δυο Κρατών μέσα από το έδαφος ενός τρίτου Κράτους, αν οι γραμμές στις οποίες εκτελείται η μεταφορά υπάγονται στην αποκλειστική εκμετάλλευση του σιδηροδρόμου ενός από τα τρία αυτά Κράτη και οι νόμοι και κανονισμοί των Κρατών αυτών δεν αντιτίθενται προς τούτο, υπάγονται στο καθεστώς των εσωτερικών μεταφορών που εφαρμόζεται στο σιδηρόδρομο αυτόν.

Άρθρο 3

Επιφύλαξη σχετικά με την ευθύνη για θάνατο και τραυματισμούς επιβατών

1. Κάθε Κράτος μπορεί, κατά την υπογραφή της Σύμβασης ή κατά την κατάθεση των οργάνων επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης, να διατηρήσει το δικαίωμα μη εφαρμογής όλων των διατάξεων σχετικά με την ευθύνην του σιδηροδρόμου για θάνατο και τραυματισμός επιβατών, αν το ατύχημα συνέβη στο έδαφος του και ο επιβάτης είναι υπήκοος του κράτους αυτού ή έχει τη συνηθισμένη διαμονή του στο Κράτος αυτό.

2. Κάθε Κράτος που έχει διατυπώσει την παραπάνω αναφερόμενη επιφύλαξη μπορεί να παραιτηθεί απ` αυτήν οποτεδήποτε, με ανακοίνωση στη θεματοφύλακα κυβέρνηση. Η παραίτηση από την επιφύλαξη τίθεται σε ισχύ ένα μήνα μετά την ημέρα, κατά την οποία η θεματοφύλακας κυβέρνηση ενημέρωσε τα Κράτη σχετικά.

Άρθρο 4

Υποχρέωση μεταφοράς

1. Ο σιδηρόδρομος υποχρεούται να μεταφέρει επιβάτες και αποσκευές σύμφωνα με τους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες, εφόσον:

α) ο επιβάτης συμμορφώνεται με τους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες, τις συμπληρωματικές διατάξεις και τα διεθνή τιμολόγια

β) η μεταφορά είναι δυνατή με το προσωπικό και τα κανονικά μεταφορικά μέσα, τα οποία επαρκούν για τις τακτικές ανάγκες των συγκοινωνιών

γ) η μεταφορά δεν εμποδίζεται από περιστάσεις που ο σιδηρόδρομος δεν μπορεί να αποφύγει και τις οποίες δεν μπορεί να υπερνικήσει.

2. Αν η αρμόδια Αρχή αποφασίσει την προσωρινή ή μόνιμη, στο σύνολο ή κατά ένα μέρος, διακοπή της εκμετάλλευσης, τα μέτρα αυτά γνωστοποιούνται αμέσως στο κοινό και τους σιδηροδρόμους αυτοί ενημερώνουν αντίστοιχα τους σιδηροδρόμους των άλλων Κρατών, προς το σκοπό δημοσίευσης των μέτρων αυτών.

3. Κάθε παράβαση του άρθρου αυτού από το σιδηροδρομικό θεμελιώνει αξίωση αποκατάστασης της ζημίας που προέκυψε.

Άρθρο 5

Τιμολόγια, Ιδιαίτερες συμφωνίες

1. Τα διεθνή τιμολόγια πρέπει να περιλαμβάνουν όλους τους ειδικούς για τη μεταφορά όρους και κυρίως τα απαιτούμενα για τον υπολογισμό της τιμής μεταφοράς και των συμπληρωματικών τελών στοιχείων και, εφόσον συντρέχει περίπτωση, τους όρους μετατροπής των νομισμάτων.

Οι όροι των διεθνών τιμολογίων επιτρέπεται να αποκλίνουν από τους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες μόνον αν αυτοί προβλέπουν τούτο ρητά.

2. Τα διεθνή τιμολόγια πρέπει να εφαρμόζονται προς όλους με τους ίδιους όρους.

3. Οι σιδηρόδρομοι μπορούν να συνάπτουν ιδιαίτερες συμφωνίες, με τις οποίες να παραχωρούνται εκπτώσεις στις τιμές ή άλλα πλεονεκτήματα στο μέτρο που αντίστοιχοι όροι έχουν γίνει αποδεκτοί για επιβάτες που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση.

Για την υπηρεσία του σιδηροδρόμου, για σκοπούς της δημόσιας διοίκησης, για αγαθοεργούς σκοπούς ή για σκοπούς αγωγής και εκπαίδευσης, μπορούν αν παρέχονται εκπτώσεις στις τιμές ή άλλα πλεονεκτήματα.

Η δημοσίευση των μέτρων που λαμβάνονται σύμφωνα με τα εδάφια 1 και 2 δεν είναι υποχρεωτική.

4. Τα διεθνή τιμολόγια πρέπει να δημοσιεύονται μόνο στα Κράτη, των οποίων οι σιδηρόδρομοι συμμετέχουν στα τιμολόγια αυτά σαν δίκτυα αφετηρίας ή προορισμού. Τα τιμολόγια αυτά και οι τροποποιήσεις τους θέτονται σε ισχύ από την ημερομηνία που αναφέρεται στη δημοσίευσή τους. Αυξήσεις τιμών και άλλες διατάξεις που έχουν σαν επακόλουθο να καούν αυστηρότερους τους όρους μεταφοράς που προβλέπονται από τα τιμολόγια αυτά θέτονται σε ισχύ το ενωρίτερο έξη μέρες μετά τη δημοσίευση τους. Αναγκαίες λόγω συναλλαγματικών διακυμάνσεων τροποποιήσεις στις περιλαμβανόμενες στα διεθνή τιμολόγια τιμές μεταφοράς και συμπληρωματικά τέλη, όπως επίσης και διορθώσεις εμφανών λαθών, θέτονται σε ισχύ την επόμενη μέρα από της δημοσίευση τους.

5. Σε όλους τους ανοικτούς στις διεθνείς μεταφορές σταθμούς πρέπει ο επιβάτης να μπορεί να λαμβάνει γνώση των διεθνών τιμολογίων ή αποσπασμάτων από τα τιμολόγια αυτά, που ενδεικνύουν τις τιμές των διεθνών τιμολογίων ή αποσπασμάτων από τα τιμολόγια αυτά, που ενδικνύουν τις τιμές των διεθνών εισιτηρίων που πωλούνται εκεί και τα αντίστοιχα κόμιστρα των αποσκευών.

Άρθρο 6

Λογιστική μονάδα. Συναλλαγματικές τιμές μετατροπής ή αποδοχής των νομισμάτων

1. Η προβλεπόμενη στους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες λογιστική μονάδα είναι το ειδικό τραβηκτικό δικαίωμα, όπως ορίζεται τούτο από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Η σε ειδικά τραβικτηκά δικαιώματα, εκφρασμένη αξία του εθνικού νομίσματος ενός Κράτους που είναι μέλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου υπολογίζεται σύμφωνα με τη μέθοδο που εφαρμόζεται αο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για τις δικές του πράξεις και συναλλαγές.

2. Η σε ειδικά τραβηκτικά δικαίωμα, εκφρασμένη αξίας του εθνικού νομίσματος ενός Κράτος που δεν είναι μέλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου υπολογίζεται σύμφωνα με τον τρόπο που καθορίζεται από το Κράτος αυτό.

Ο υπολογισμός αυτός πρέπει να εκφράζει σε εθνικό νόμισμα μια πραγματική αξία κατά το δυνατόν πιο προσεγγιστική προς εκείνη που θα προέκυπτε από την εφαρμογή της & 1.

3. Για Κράτος όπου δεν είναι μέλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και του οποίου η νομοθεσία δεν επιτρέπει την εφαρμογή της & 1 ή της & 2, η προβλεπομένη στους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες λογιστική μονάδα θεωρείται ότι ισούται με τρία χρυσά φράγκα.

Το χρυσό φράγκο ορίζεται σε 10/31 του γραμμαρίου χρυσού με τίτλο καθαρότητας 0,900.

Η μετατροπή του χρυσού φράγκου πρέπει να εκφράζει σε εθνικό νόμισμα μια πραγματική αξία κατά το δυνατόν πιο προσεγγιστική προς εκείνη που θα προέκυπτε από την εφαρμογήν της & 1.

4. Μέσα σε τρείς μήνες μετά τη θέση σε ισχύ της Σύμβασης και κάθε φορά που επέρχεται μεταβολή αναφερομένη στη μέθοδο υπολογισμού ή στην αξία του εθνικού νομίσματος σε σχέση με τη λογιστική μονάδα, τα Κράτη ανακοινώνουν στο Κεντρικό Γραφείο τη μέθοδο τους υπολογισμού, σύμφωνα με την & 2 ή τα αποτελέσματα από τη μετατροπή σύμφωνα με την & 3.

Το Κεντρικό Γραφείο γνωστοποιεί στα Κράτη τις ανακοινώσεις αυτές.

5. Ο σιδηρόδρομος πρέπει να δημοσιεύει τις τιμές στις οποίες:

α) υπολογίζει τα εκφρασμένα σε ξένο νόμισμα ποσά, που πρέπει να πληρωθούν σε εθνικό νόμισμα (τιμές μετατροπής).

β) αποδέχεται για πληρωμή ξένα (τιμές αποδοχής).

Άρθρο 7

Συμπληρωματικές διατάξεις

1. Δύο περισσότερα Κράτη ή δύο περισσότεροι σιδηρόδρομοι μπορούν να εκδίδουν συμπληρωματικές διατάξεις για την εκτέλεση των Ενιαίων Νομικών Κανόνων. Οι διατάξεις αυτές επιτρέπεται να αποκλίνουν από τους Ενιαίους Κανόνες αν τούτο προβλέπεται σ` αυτούς ρητά.

2. Οι συμπληρώσαντες διατάξεις θέτοντας σε ισχύ και δημοσιεύονται σύμφωνα με τον τύπο που προβλέπονται οι νόμοι και κανονισμοί κάθε Κράτους. Οι συμπληρωματικές διατάξεις και η θέση σε ισχύ ανακοινώνονται στο Κεντρικό Γραφείο.

Άρθρο 8

Εσωτερικό δίκαιο

1. Εφόσον στους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες, στις συμπληρωματικές διατάξεις και στα διεθνή τιμολόγια δεν υπάρχουν ρήτρες, ισχύει το εσωτερικό δίκαιο.

2. Σαν εσωτερικό δίκαιο νοείται το δίκαιο του Κράτους, στο οποίο ο δικαιούχος ασκεί τα δικαιώματα του συμπεριλαμβανομένων εδώ και των κανόνων των σχετικών με τη σύγκρουση των νόμων.

3. Για την εφαρμογή των διατάξεων σχετικά με την ευθύνη του σιδηροδρόμου για θάνατο ή τραυματισμούς επιβατών ισχύει σαν εσωτερικό δίκαιο του Κράτους, στο έδαφος του οποίου συνέβη το ατύχημα του επιβάτη, συμπεριλαμβανομένων εδώ και των κανόνων των σχετικών με τη σύγκρουση των νόμων.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ

Σύμβαση μεταφοράς

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

Μεταφορά επιβατών

Άρθρο 9

Δρομολόγια και χρησιμοποίηση των αμαξοστοιχιών

1. Ο σιδηρόδρομος πρέπει να γνωστοποιεί στο κοινό τα δρομολόγια των αμαξοστοιχιών κατά τον δέοντα τρόπο. 2. Περιορισμοί στη χρησιμοποίηση ορισμένων αμαξοστοιχιών ή κατηγοριών θέσεων πρέπει να αναφέρονται στα δρομολόγια ή στα τιμολόγια.

Άρθρο 10

Αποκλεισμός από τη μεταφορά. Αποδοχή υπό όρους.

1. Αποκλείονται από της μεταφοράς ή μπορούν να αποκλειστούν απ` αυτήν καθ` οδόν:

α) τα άτομα σε κατάσταση μέθης και τα άτομα που συμπεριφέρονται με απρέπειαν ή δεν εφαρμόζουν τους κανονισμούς που ισχύουν στα επι μέρους Κράτη τα άτομα αυτά χάνουν την αξίωσιν για επιστροφή του αντιτίμου του εισιτηρίου και του κομίστρου των αποσκευών

β) τα άτομα, τα οποία λόγω ασθενείας ή από άλλους λόγους θα μπορούσαν προδήλως να ενοχλήσουν τους συνταξιδεύοντες, αν δεν έχει εξασφαλιστεί γι` αυτά από πριν ιδιαίτερο διαμέρισμα ή δεν μπορεί να τεθεί σε διάθεση τους έναντι πληρωμής. Παρά ταύτα τα άτομα που ασθενούν καθ` οδόν πρέπει να μεταφέρονται τουλάχιστον μέχρι τον πλησιέστερο κατάλληλο σταθμό, όπου μπορεί να τύχουν της αναγκαίας περιποίησης. Το καταβληθέν αντίτιμο του εισιτηρίου επιστρέφεται σύμφωνα με το άρθρο 25, αφού αφαιρεθεί το ποσό της διανυθείσας διαδρομής. Το ίδιο ισχύει, αν συντρέχει περίπτωση, για τη μεταφορά των αποσκευών.

2. Η μεταφορά των ατόμων που έχουν προσβληθεί από μεταδοτικές ασθένειες διέπεται από τις διεθνείς συμφωνίες και κανονισμούς και, σε περίπτωση έλλειψης τέτοιων, από τους νόμους και κανονισμούς κάθε Κράτους.

Άρθρο 11

Εισιτήρια

1. Τα εισιτήρια που εκδίδονται σύμφωνα με τους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες για διεθνή μεταφορά πρέπει να φέρουν την ένδειξη CIV. Μεταβατικά γίνεται δεκτός ο συμβολισμός C.

2. Τα διεθνή τιμολόγια ή οι συμφωνίες μεταξύ των σιδηροδρόμων καθορίζουν τη μορφή και το περιεχόμενο των εισιτηρίων, όπως και τη γλώσσα και τα στοιχεία, τα οποία πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά τη εκτύπωση και κατά τη συμπλήρωση.

3. Εκτός αν προβλέπεται εξαίρεση στα διεθνή τιμολόγια, τα εισιτήρια πρέπει να περιλαμβάνουν:

α) τους σταθμούς αφετηρίας και προορισμού

β) το δρομολόγιο αν επιτρέπεται η χρησιμοποίηση διαφορετικών δρομολογίων ή μέσων μεταφοράς, τούτο πρέπει να ενδεικνύεται

γ) την κατηγορία της αμαξοστοιχίας και της θέσης

δ) το αντίτιμο

ε) την πρώτη ημέρα ισχύος

στ) τη διάρκεια ισχύος

4. Τα βιβλιάρια συνεχόμενων τμηματικών εισιτηρίων, που εκδίδονται με βάση το διεθνές τιμολόγιο, σχηματίζουν ένα μοναδικό εισιτήριο κατά την έννοια των Ενιαίων Νομικών Κανόνων.

5. Εκτός αν προβλέπεται εξαίρεση στα διεθνή τιμολόγια, το εισιτήριο είναι μεταβιβάσιμο μόνο αν δεν φέρει το όνομα του κατόχου και δεν έχει γίνει έναρξη του ταξιδίου.

6. Ο επιβάτης πρέπει να βεβαιώνεται κατά την παραλαβή του εισιτηρίου, ότι αυτό έχει εκδοθεί σύμφωνα με τις ενδείξεις του.

7. Η διάρκεια ισχύος των εισιτηρίων και οι διακοπές του ταξιδίου ρυθμίζονται από τα διεθνή τιμολόγια.

Άρθρο 12

Δικαίωμα μεταφοράς. Επιβάτης χωρίς έγκυρο εισιτήριο.

1. Ο επιβάτης πρέπει να είναι εφοδιασμένος με έγκυρο εισιτήριο από την αρχή του ταξιδίου πρέπει να φυλάσσει το εισιτήριο μέχρι το τέλος του ταξιδίου, να το επιδεικνύει σε κάθε επιφορτισμένο με τον έλεγχο υπάλληλο του σιδηροδρόμου και να το παραδίδει στο τέλος του ταξιδίου. Τα διεθνή τιμολόγια μπορούν να προβλέπουν εξαιρέσεις.

2. Τα εισιτήρια, που έχουν υποστεί μεταβολές αναρμόδια, είναι άκυρα και αποσύρονται από τους επιφορτισμένους με τον έλεγχο υπάλληλο του σιδηροδρόμου.

3. Ο επιβάτης που δεν μπορεί να επιδείξει έγκυρο εισιτήριο, πρέπει να καταβάλει εκτός από το αντίτιμο του εισιτηρίου και συμπλήρωμα, το οποίο υπολογίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις που εφαρμόζονται από το σιδηρόδρομο που επιβάλλει το συμπλήρωμα.

4. Ο επιβάτης που αρνείται την άμεση καταβολή του αντιτίμου του εισιτηρίου ή του συμπληρώματος μπορεί να αποκλειστεί από τη μεταφορά. Αν αποκλειστεί ένας επιβάτης, δεν μπορεί να απαιτήσει όπως τεθούν στην διάθεση του οι αποσκευές του σε άλλο σταθμό από το σταθμό προορισμού.

Άρθρο 13

Έκπτωση τιμής για τα παιδιά

1. Παιδιά ηλικίας μέχρι πέντε ετών συμπληρωμένων, για τα οποία δεν ζητείται ξεχωριστή θέση, μεταφέρονται χωρίς εισιτήριο δωρεάν.

2. Παιδιά ηλικίας από πέντε ετών συμπληρωμένων μέχρι δέκα ετών συμπληρωμένων και νεότερα παιδιά, για τα οποία ζητείται ξεχωριστή θέση, μεταφέρονται με μειωμένες τιμές. Οι τιμές αυτές δεν πρέπει να υπερβαίνουν το μισό των τιμών των εισιτηρίων για ενήλικες, με εξαίρεση τα συμπληρώματα για τη χρησιμοποίηση ορισμένων αμαξοστοιχιών ή οχημάτων. Οι διατάξεις σχετικά με τη στρογγύλευση των ποσών, που εφαρμόζονται από το σιδηρόδρομο που εκδίδει το εισιτήριο, δε θίγονται. Η έκπτωση αυτή δεν πρέπει να παρέχεται για εισιτήρια, τα οποία περιλαμβάνουν ήδη μία έκπτωση έναντι της κανονικής τιμής απλής διαδρομής.

3. Τα διεθνή τιμολόγια μπορούν, παρά ταύτα, να προβλέπουν όρια ηλικίας άλλα απο τα αναφερόμενα στις & 1 και 2, εφόσον το όριο για την προβλεπόμενη στην & 1 δωρεάν μεταφορά δεν είναι κατώτερο από τα τέσσερα έτη και το όριο για την προβλεπόμενη στην & 2 μεταφορά με μειωμένες τιμές δεν είναι κατώτερο από τα δέκα έτη.

Άρθρο 14

Κατάληψη των θέσεων

1. Για την κατάληψη, διάθεση και εξασφάλιση θέσεων τις αμαξοστοιχίες ισχύουν οι εφαρμοστέες από το σιδηρόδρομο διατάξεις.

2. Κατά τους περιλαμβανομένους στα διεθνή τιμολόγια όρους, ο επιβάτης μπορεί να χρησιμοποιήσει θέση ανώτερης κατηγορίας ή κατηγορία αμαξοστοιχίας με υψηλότερη τιμή, απ` ότι αναγράφεται στο εισιτήριο, ή να τροποποιήσει το δρομολόγιο.

Άρθρο 15

Εισαγωγή μέσα στα επιβατικά οχήματα αποσκευών χειρός και ζώων

1. Ο επιβάτης μπορεί να πάρει μαζί του μέσα στα επιβατικά οχήματα ευμετακόμιστα αντικείμενα (αποσκευές χειρός) δωρεάν. Σε κάθε επιβάτη διατίθεται για τίς αποσκευές χειρός του μόνον ο χώρος πάνω κάτω από τη θέση του ή άλλος αντίστοιχος χώρος, αν πρόκειται για οχήματα ειδικής κατασκευής, κυρίως τέτοια με χώρο για εναπόθεση αποσκευών.

2. Δεν μπορούν να εισάγονται μέσα στα επιβατικά οχήματα:

α) τα υλικά και αντικείμενα που αποκλείονται από τη μεταφορά σαν αποσκευές σύμφωνα με το άρθρο 18 στοιχείο ε), εκτός αν οι συμπληρωματικές διατάξεις ή τα τιμολόγια προβλέπουν εξαιρέσεις.

β) τα αντικείμενα, τα οποία μπορούν να ενοχλήσουν τους επιβάτες ή να προκαλέσουν ζημίες

γ) τα ζώντα ζώα, εκτός αν οι συμπληρωματικές διατάξεις ή τα τιμολόγια προβλέπουν εξαιρέσεις.

3. Τα διεθνή τιμολόγια μπορούν να προβλέψουν κάτω από ποιους όρους αντικείμενα, τα οποία αντίθετα με τις && 1 και 2 στοιχείο β), εισήχθησαν σε επιβατικά οχήματα, μπορούν παρά ταύτα να μεταφερθούν παραπέρα σαν αποσκευές χειρός ή κανονικές αποσκευές.

4. Ο σιδηρόδρομος δικαιούται, σε περίπτωση θεμελιωμένης υπόνοιας για παράβαση της & 2 στοιχεία α), β) και δ), να βεβαιωθεί με παρουσία του επιβάτη, για το είδος των παραληφθέντων στα επιβατικά οχήματα αντικειμένων. Αν δεν είναι δυνατή η εξεύρεση του επιβάτη, ο οποίος έχει πάρει μαζί του αντικείμενα που υπόκεινται σε εξέταση, ο σιδηρόδρομος διενεργεί την εξέταση με παρουσία δύο μαρτύρων προς αυτόν.

5. Η επιτήρηση των αντικειμένων και ζώων που ο επιβάτης έχει πάρει μαζί του μέσα στο επιβατικό όχημα υπόκειται σ` αυτόν, εκτός αν βρίσκεται σε όχημα ειδικής κατασκευής που αναφέρεται στην & 1 και για το λόγο αυτό δεν μπορεί να ασκήσει την επιτήρηση αυτή.

6. Ο επιβάτης ευθύνεται για κάθε ζημία που προκλήθηκε σε αντικείμενα ή ζώα, τα οποία παίρνει μαζί του μέσα στα επιβατικά οχήματα, εκτός αν αποδεικνύει, ότι η ζημία οφείλεται σε πταίσμα του σιδηροδρόμου, σε πταίσμα ενός τρίτου ή σε περιστατικά, τα οποία ο επιβάτης δεν μπορούσε να αποφύγει και τις συνέπειες των οποίων δεν μπορούσε να αποτρέψει. Η διάταξη αύτη δεν θίγει την ευθύνη του σιδηροδρόμου σύμφωνα με το άρθρο 26.

Άρθρο 16

Απώλεια της ανταπόκρισης. Κατάργηση αμαξοστοιχιών

1. Αν λόγω καθυστέρησης της αμαξοστοιχίας χαθεί η ανταπόκριση με άλλη αμαξοστοιχία ή καταργηθεί μία αμαξοστοιχία για το σύνολο ή ένα μέρος της διαδρομής και ο επιβάτης επιθυμεί να συνεχίζει το ταξίδι του, ο σιδηρόδρομος πρέπει να προωθήσει τον επιβάτη με τις αποσκευές χειρός ή τις κανονικές αποσκευές του στο μέτρο του δυνατού και χωρίς συμπλήρωμα τιμής, με αμαξοστοιχία που κατευθύνεται προς τον ίδιο σταθμό προορισμού από την ίδια γραμμή ή από άλλη γραμμή των σιδηροδρόμων που συμμετείχαν στο αρχικό δρομολόγιο μεταφοράς, κατά τρόπο που να επιτρέπει στον επιβάτη να φθάσει στον προορισμό του με τη μικρότερη καθυστέρηση.

2. Ο σιδηρόδρομος πρέπει, εφόσον συντρέχει περίπτωση, να βεβαιώσει πάνω στο εισιτήριο την απώλεια της ανταπόκρισης ή την κατάργηση της αμαξοστοιχίας, να επεκτείνει, εφόσον είναι αναγκαίο, τη διάρκεια ισχύος του εισιτηρίου και να κάνει έγκυρο το εισιτήριο για το νέο δρομολόγιο, για ανώτερη κατηγορία θέσης ή για κατηγορία αμαξοστοιχίας με υψηλότερη τιμή. Τα τιμολόγια ή τα δρομολόγια μπορούν, παρά ταύτα, να αποκλείσουν τη χρησιμοποίηση ορισμένων αμαξοστοιχιών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

Μεταφορά Αποσκευών

Άρθρο 17

Αντικείμενα αποδεκτά για μεταφορά

1. Γίνονται δεκτά για μεταφορά σαν αποσκευές αντικείμενα προορίζονται για τους σκοπούς του ταξιδίου, τα οποία περέχονται μέσα σε μπαούλα, καλάθια, βαλίτσες, ταξιδιωτικούς σάκους ή άλλες συσκευασίες αυτής της μορφής, και ακόμα οι ίδιες οι συσκευασίες.

2. Τα διεθνή τιμολόγια μπορούν, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, να επιτρέψουν την αποδοχή, σαν αποσκευών, ζώων και αντικειμένων, που δεν αναφέρονται στην παρ. 1, κυρίως συνοδευόμενα αυτοκίνητα, τα οποία παραδίδονται προς μεταφορά με ή χωρίς ρυμουλκούμενα.

[3.Τα τιμολόγια ή τα δρομολόγια μπορούν να αποκλείσουν ή να περιορίσουν τη μεταφορά αποσκευών σε ορισμένες αμαξοστοιχίες ή κατηγορίες αμαξοστοιχιών].

Άρθρο 18

Αποκλειόμενα αντικείμενα

Αποκλείονται της μεταφοράς σαν αποσκευές: α) τα αντικείμενα, η μεταφορά των οποίων απαγορεύεται, έστω και σε ένα Κράτος από τα συμμετέχοντα στη μεταφορά της αποσκευής β) τα αντικείμενα, για τα οποία επίσης η μεταφορά ανήκει στο αποκλειστικό δικαίωμα της ταχυδρομικής υπηρεσίας, έστω και σε ένα από τα συμμετέχοντα στη μεταφορά της αποσκευής Κράτος γ) τα προοριζόμενα για εμπόριο εμπορεύματα δ) τα ογκώδη ή πολύ βαριά αντικείμενα ε) οι επικίνδυνες ύλες και αντικείμενα, κυρίως γεμισμένα πυροβόλα όπλα. εκρηκτικές ή εύφλεκτες ύλες και αντικείμενα, καυστικές, τοξικές ραδιενεργές ή διαβρωτικές ύλες, όπως επίσης και αηδιαστικές ή μολυσματικές ύλες τα διεθνή τιμολόγια μπορούν να επιτρέψουν την αποδοχή υπό όρους ορισμένων από τις ύλες και τα αντικείμενα αυτά σαν αποσκευές.

Άρθρο 19

Εγγραφή και μεταφορά αποσκευών.

Παρ. 1. Εκτός από εξαίρεση προβλεπόμενης από τα διεθνή τιμολόγια, η εγγραφή των αποσκευών διενεργείται μόνον με την προσαγωγή εισιτηρίων ισχυόντων τουλάχιστον μέχρι τον προορισμό των αποσκευών.

Αν τα τιμολόγια προβλέπουν ότι οι αποσκευές μπορούν να γίνουν δεκτές προς μεταφορά χωρίς προσαγωγή εισιτηρίων, εφαρμόζονται κατ` αναλογίαν για τον αποστολέα των αποσκευών οι διατάξεις των Ενιαίων Νομικών Κανόνων που καθορίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του επιβάτη αναφορικά με τις αποσκευές του.

Παρ.2. Ο σιδηρόδρομος επιφυλάσσεται να προωθήσει τις αποσκευές μέσω διαφορετικού δρομολογίου εκείνου που ακολουθείται από τον επιβάτη.

Στο σταθμό αποστολής όπως επίσης και στους σταθμούς ανταπόκρισης όπου πρέπει να μεταφορτωθεί η αποσκευή, η προώθηση γίνεται με την πρώτη κατάλληλη αμαξοστοιχία που εξασφαλίζει τακτική μεταφορά αποσκευών. Η προώθηση των αποσκευών δεν μπορεί να λάβει χώρα υπό τους προαναφερθέντες όρους παρά μόνον αν δεν αντίκειται στις διατάξεις, που υφίστανται στην αφετηρία ή καθ` οδόν, των τελωνειακών ή των λοιπών διοικητικών Αρχών.

Παρ. 3. Εκτός από εξαίρεση προβλεπόμενη από τα διεθνή τιμολόγια, η τιμή μεταφοράς των αποσκευών πρέπει να καταβάλλεται κατά την εγγραφή.

Παρ. 4. Τα τιμολόγια ή τα δρομολόγια μπορούν να αποκλείουν ή και περιορίζουν τη μεταφορά αποσκευών σε ορισμένες αμαξοστοιχίες ή σε ορισμένες κατηγορίες αμαξοστοιχιών ή με κατεύθυνση ή προέλευση ορισμένους σταθμούς.

Παρ.5. Οι διατυπώσεις εγγραφής των αποσκευών που δεν ρυθμίζονται από το παρόν άρθρο καθορίζονται από τις διατάξεις που ισχύουν στο σταθμό εγγραφής.”

Άρθρο 20

Δελτίο αποσκευών

1. Κατά την εγγραφή των αποσκευών εκδίδεται και παραδίδεται στον επιβάτη δελτίο αποσκευών.

2. Τα δελτία αποσκευών που εκδίδονται για διεθνή μεταφορά πρέπει να φέρουν τη σύντμηση CIV. Μεταβατικά γίνεται δεκτό το σύμβολο C.

3. Τα διεθνή τιμολόγια ή τα σύμφωνα μεταξύ των σιδηροδρόμων καθορίζουν τη μορφή και το περιεχόμενο του δελτίου αποσκευών, ως και τη γλώσσα και τα στοιχεία, τα οποία πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά την εκτύπωση και κατά τη συμπλήρωση.

4. Εκτός αν προβλέπεται εξαίρεση στα διεθνή τιμολόγια, το δελτίο αποσκευών πρέπει να περιλαμβάνει:

α) τους σταθμούς αφετηρίας και προορισμού

β) το δρομολόγιο

“γ) την ημέρα και την ώρα της παράδοσης”.

Άρθρο 21

Κατάσταση, κατασκευή, συσκευασία και σήμανση των αποσκευών

1. Ο σιδηρόδρομος μπορεί να αρνηθεί την αποδοχή αποσκευών, των οποίων η κατάσταση ή η κατασκευή είναι ελλαττωματική ή των οποίων η συσκευασία είναι ανεπαρκής ή τα οποία παρουσιάζουν εμφανή ίχνη βλαβών. Αν παρά ταύτα γίνουν δεκτά για μεταφορά, ο σιδηρόδρομος μπορεί να αναγράψει ανάλογη παρατήρηση στο δελτίο αποσκευών. Αν ο επιβάτης αποδεχτεί το δελτίο αποσκευών με παρόμοια παρατήρηση, τούτο ισχύει σαν απόδειξη, ότι ο επιβάτης αναγνώρισε την ακρίβεια της παρατήρησης.

2. Ο επιβάτης πρέπει να αναγράψει σε κάθε δέμα αποσκευής και σε καλά εμφανές μέρος, κατά τρόπο σταθερό, καθαρό, ανεξίτηλο, που να μην προκαλεί σύγχυση:

το όνομα και τη διεύθυνση του

το σταθμό και τη χώρα προορισμού.

Οι ενδείξεις που δεν αρμόζουν πλέον πρέπει να διαγράφουν ή να εξαλειφθούν με μέριμνα του επιβάτη.

Ο σιδηρόδρομος μπορεί να αρνηθεί την αποδοχή δεμάτων αποσκευών που δεν φέρουν τις προαναφερθείσες ενδείξεις.

Άρθρο 22

Ευθύνη του επιβάτη. Επανέλεγχος. Συμπληρωματικό τέλος

1. Ο επιβάτης ευθύνεται για όλες τις συνέπειες από τη μη τήρηση των άρθρων 17, 18 και 21 & 2.

2. Ο σιδηρόδρομος δικαιούται, σε περίπτωση θεμελιωμένης υπόνοιας για παράβαση, να επανελέγξει αν το περιεχόμενο των δεμάτων αποσκευών αντιστοιχεί στις διατάξεις, εφόσον οι νόμοι και οι κανονισμοί του Κράτους στο οποίο πρέπει να γίνει ο επανέλεγχος, δεν το απαγορεύουν. Ο επιβάτης καλείται να παραβρεθεί στον επανέλεγχο. Αν αυτός δεν προσέλθει ή δεν είναι δυνατόν να βρεθεί, τότε καλούνται για τον επανέλεγχο δυο ξένοι προς το σιδηρόδρομο μάρτυρες.

3. Αν διαπιστωθεί παράβαση, ο επιβάτης πρέπει να καταβάλει τη δαπάνη του επανελέγχου.

Σε περίπτωση παράβασης των άρθρων 17 και 18 δικαιούται ο σιδηρόδρομος, ανεξάρτητα από τη μεταγενέστερη πληρωμή της διαφοράς κομίστρου και την αντικατάσταση της τυχόν ζημιάς, να εισπράξει συμπληρωματικό τέλος που καθορίζεται από τα διεθνή τιμολόγια.

Άρθρο 23

Παράδοση

1. Παράδοση των αποσκευών γίνεται έναντι επιστροφής του δελτίου αποσκευών και, εφόσον συντρέχει περίπτωση, έναντι καταβολής των εξόδων που επιβαρύνουν την αποστολή. Ο σιδηρόδρομος δικαιούται, χωρίς όμως και να υποχρεούται, να επαληθεύσει αν ο κάτοχος του δελτίου αποσκευών δικαιούται να παραλάβει τις αποσκευές.

2. Εξομοιώνονται με παράδοση στον κάτοχο του δελτίου αποσκευών πραγματοποιούμενη σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν στο σταθμό παράδοσης:

α) η παράδοση των αποσκευών στην τελωνειακή ή φορολογική αρχή, στους χώρους αποστολής ή αποθήκευσης αυτών, εφόσον αυτοί δεν βρίσκονται υπό τη φύλαξη του σιδηροδρόμου

β) η ανάθεση σε τρίτον των ζώντων ζώων για επιτήρηση.

3. Ο κάτοχος του δελτίου αποσκευών μπορεί να ζητήσει την παράδοση των αποσκευών από την υπηρεσία παράδοσης του σταθμού προορισμού, αμέσως μετά παρέλευση του αναγκαίου χρόνου, από την άφιξη της αμαξοστοιχίας, με την οποία έπρεπε να μεταφερθούν, για τη διάθεση τους και εφόσον συντρέχει περίπτωση, για την εκτέλεση των διατυπώσεων από τις τελωνειακές ή λοιπές διοικητικές αρχές.

4. Αν δεν προσάγεται δελτίο αποσκευών, ο σιδηρόδρομος δεν είναι υποχρεωμένος να παραδώσει τις αποσκευές, παρά μόνον σε κείνον που αποδεικνύει το δικαίωμα του αν η απόδειξη αυτή είναι ανεπαρκής, ο σιδηρόδρομος μπορεί να απαιτήσει εγγύηση.

5. Οι αποσκευές παραδίδονται στο σταθμό, για τον οποίο έχουν εγγραφεί. Παρά ταύτα, ο κάτοχος του δελτίου αποσκευών μπορεί να ζητήσει έγκαιρα, και εφόσον το επιτρέπουν οι περιστάσεις και δεν αντίκεινται σε διατάξεις των τελωνειακών ή άλλων αρχών, με προσαγωγή του δελτίου αποσκευών και, αν προβλέπει από τα τιμολόγια, με προσαγωγή του εισιτηρίου, την επαναφορά των αποσκευών στο σταθμό αποστολή ή την παράδοσή τους σε ένα σταθμό καθ` οδόν.

6. Ο κάτοχος του δελτίου αποσκευών, στον οποίον δεν παραδίδεται οι αποσκευές σύμφωνα με την & 3, μπορεί να ζητήσει τη βεβαίωση πάνω στο δελτίο αποσκευών της ημέρας και ώρας, κατά τις οποίες ζήτησε την παράδοση.

7. Σε απαίτηση του δικαιούχου, ο σιδηρόδρομος υποχρεούται να επανελέγξει παρουσία του τις αποσκευές, για να διαπιστώσει ζημία που ισχυρίζεται αυτός. Αν ο σιδηρόδρομος δεν συμμορφωθεί με την απαίτηση αυτή, ο δικαιούχος μπορεί ν` αρνηθεί την παραλαβή των αποσκευών.

8. Κατά τη λοιπά η παράδοση των αποσκευών γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν στο σταθμό παράδοσης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ

Κοινές διατάξεις για τη μεταφορά επιβατικών και αποσκευών

Άρθρο 24

Εκπλήρωση διοικητικών διατυπώσεων

Ο επιβάτης πρέπει να εκπληρώνει τις τελωνειακές και λοιπές διοικητικής φύσης διατάξεις, γι` αυτόν τον ίδιο, για τα ζώα που έχει πάρει μαζί του, ως και για τις αποσκευές χειρός και τις κανονικές αποσκευές του. Ο επιβάτης πρέπει να παρευρίσκεται κατά την έρευνα των αποσκευών χειρός και των εγγεγραμμένων αποσκευών, εφόσον οι νόμοι και οι κανονισμοί κάθε Κράτους δεν προβλέπουν εξαίρεση. Ο σιδηρόδρομος δεν ευθύνεται απέναντι στον επιβάτη για ζημίες, οι οποίες προέκυψαν από το γεγονός, ότι ο επιβάτης δεν τήρησε τις υποχρεώσεις αυτές.

Άρθρο 25

Επιστροφή και συμπληρωματική πληρωμή

1. Τα κόμιστρα επιστρέφονται εξ ολοκλήρου ή κατά το ένα μέρος, αν:

α) το εισιτήριο δεν χρησιμοποιήθηκε ή χρησιμοποιήθηκε μόνο κατά ένα μέρος

β) το εισιτήριο χρησιμοποιήθηκε, λόγω έλλειψης θέσεων σε θέση κατώτερη ή σε αμαξοστοιχία κατώτερης κατηγορίας, από αυτή αναφέρεται στο εισιτήριο

γ) οι αποσκευές αποσύρθηκαν στο σταθμό αποστολής ή παραδόθηκαν σε ενδιάμεσο σταθμό.

2. Τα διεθνή τιμολόγια ορίζουν τα έγγραφα και βεβαιώσεις που πρέπει να προσκομίζονται για την θεμελίωση της αίτησης επιστροφής, τα επιστρεπτέα ποσά, όπως και τα τέλη που παρακρατούνται από αυτά. Τα τιμολόγια αυτά μπορούν να αποκλείσουν ορισμένες περιπτώσεις την επιστροφή των κομίστρων ή να την υπαγάγουν σε όρους.

3. Κάθε δικαίωμα για επιστροφή σύμφωνα με τις παραπάνω παραγράφους και σύμφωνα με το άρθρο 10 & 1, στοιχ. β) χάνεται, αν αυτό δεν ασκηθεί απέναντι στο σιδηρόδρομο εντός προθεσμίας έξη μηνών. Η προθεσμία αρχίζει για τα εισιτήρια από την επομένην ημέρα από την ημερομηνία λήξης της διάρκειας ισχύος τους και για τα δελτία αποσκευών από την ημέρα της έκδοσης τους.

“Παρ.4. Σε περίπτωση αντικανονικής εφαρμογής ενός τιμολογίου ή λάθους κατά τον υπολογισμό ή την είσπραξη της τιμής μεταφοράς και των άλλων τελών, το επί πλέον εισπραχθέν δεν επιστρέφεται από το σιδηρόδρομο ή το λιγότερο εισπραχθέν δεν καταβάλλεται σε αυτόν, αν η διαφορά δεν υπερβαίνει τις δύο λογιστικές μονάδες ανά εισιτήριο ή ανά δελτίο αποσκευών”.

5. Για τον υπολογισμό του ποσού που πρέπει να επιστραφεί ή να καταβληθεί συμπληρωματικά εφαρμόζεται ή τιμή μετατροπής της ημέρας, κατά την οποία εισεπράχθη η τιμή μεταφοράς. Αν καταβληθεί σε άλλο νόμισμα απο εκείνο στο οποίο εισεπράχθη η τιμή μεταφοράς, τότε ισχύει η τιμή μετατροπής της ημέρας, κατά την οποία έγινε η πληρωμή αυτή.

6. Στις περιπτώσεις που δε ρυθμίζονται με το άρθρο αυτό, και αν δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ των σιδηροδρόμων, εφαρμόζονται οι διατάξεις που ισχύον στο Κράτος αφετηρίας.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ

Ευθύνη

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

Ευθύνη του σιδηροδρόμου για θάνατο και τραυματισμούς επιβατών

Άρθρο 26

Βάση της ευθύνης

1. Ο σιδηρόδρομος ευθύνεται για βλάβες που προκάλεσαν το θάνατο, τραυματισμούς και κάθε άλλη βλάβη της φυσικής ή πνευματικής ακεραιότητας ενός επιβάτη, που προκλήθηκαν από ατύχημα σχετικό με τη σιδηροδρομική εκμετάλλευση, το οποίο συνέβη κατά το ταξίδι του επιβάτη μέσα στα οχήματα, ή κατά την επιβίβαση σε αυτά ή κατά την αποβίβαση από αυτά.

Ο σιδηρόδρομος ευθύνεται, εξ άλλου για τη ζημιά που προέκυψε από ολική ή μερική απώλεια ή από βλάβη αντικειμένων, που ο επιβάτης, θύμα ενός τέτοιου ατυχήματος, είχε πάνω του ή μαζί του σαν αποσκευές χειρός, συμπεριλαμβανομένων και των ζώων.

2. Ο σιδηρόδρομος απαλλάσσεται από την ευθύνη αυτή:

α) αν το ατύχημα προκλήθηκε από συνθήκες που δεν αφορούσαν στην εκμετάλλευση, τις οποίες ο σιδηρόδρομος, παρά τις καταβληθείσες προσπάθειες, δεν μπόρεσε να αποφύγει και τις συνέπειες των οποίων δεν μπόρεσε να προλάβει.

β) καθ` ολοκληρία ή κατά μέρος, κατά το μέτρο που το ατύχημα οφείλεται σε σφάλμα του επιβάτη ή σε συμπεριφορά αυτού που δεν είναι σύμφωνη με τη συνηθισμένη διαγωγή επιβατών.

γ)αν το ατύχημα οφείλεται σε συμπεριφορά τρίτου και ο σιδηρόδρομος παρά την καταβληθείσα προσπάθεια δεν μπόρεσε να προλάβει αν η ευθύνη του σιδηροδρόμου δεν αποκλείεται από το γεγονός αυτό, ευθύνεται αυτός πλήρως υπό τους περιορισμούς των Ενιαίων Νομικών Κανόνων, με επιφύλαξη ενδεχομένης προσφυγής κατά τρίτου.

3. Οι Ενιαίοι Νομικοί Κανόνες δεν προσδιορίζουν την ευθύνη που δυνατόν να αφορά στο σιδηρόδρομο για περιπτώσεις μη προβλεπόμενες στην & 1.

4. Υπεύθυνος σιδηρόδρομος κατά την έννοια του κεφαλαίου αυτού είναι εκείνος, ο οποίος, κατά τον πίνακα γραμμών σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 10 της Σύμβασης, εκμεταλλεύεται τη γραμμή, πάνω στην οποία συνέβη το ατύχημα. Αν υπάρχει, κατά τον πίνακα αυτό. κοινή εκμετάλλευση από δύο σιδηροδρόμους, καθένας από αυτούς είναι υπεύθυνος.

Άρθρο 27

Αποζημίωση σε περίπτωση θανάτου

1. Σε περίπτωση θανάτου του επιβάτη, οι αποζημιώσεις λόγω ατυχήματος περιλαμβάνουν:

α) τα έξοδα που αναγκαιούν συνέπεια θανάτου, κυρίως για τη μεταφορά της σορού, τον ενταφιασμό και την αποτέφρωση

β) αν ο θάνατος δεν συνέβη αμέσως, τις αποζημιώσεις που καθορίζονται στο άρθρο 28.

2. Αν, από το θάνατο του επιβάτη, τα πρόσωπα απέναντι στα οποία είχε αυτός ή θα είχε στο μέλλον υποχρεώσεις διατροφής με βάση το νόμο, στερούνται από τον προστάτη τους, πρέπει επίσης να αποζημιωθούν για την απώλεια αυτή. Η αποζημίωση των προσώπων, των οποίων ο επιβάτης είχε αναλάβει τη συντήρηση, χωρίς να είναι υποχρεωμένος από το νόμο, υπάγεται στο εθνικό δίκαιο.

Άρθρο 28

Αποζημίωση σε περίπτωση τραυματισμών

Σε περίπτωση τραυματισμού ή κάθε άλλης βλάβης της φυσικής και πνευματικής ακεραιότητας του επιβάτη, οι αποζημιώσεις περιλαμβάνουν:

α) τα αναγκαιούντα έξοδα, κυρίως για θεραπεία και περιποίηση, ως και για τη μεταφορά

β) την αποζημίωση της βλάβης που προκλήθηκε είτε λόγο ολικής ή μερικής ανικανότητας για εργασία, είτε λόγω αύξησης των αναγκών.

Άρθρο 29

Αποζημίωση λοιπών βλαβών

Το εθνικό δίκαιο κάθε Κράτους καθορίζει αν και μέχρι ποιου σημείου ο σιδηρόδρομος είναι υποχρεωμένος να καταβάλει τις αποζημιώσεις για βλάβες που δεν προβλέπονται στα άρθρα 27 και 28, κυρίως για σωματικές και ψυχικές βλάβες (pretium doloris) ως και αισθητικές.

Άρθρο 30

Μορφή και περιορισμός των αποζημιώσεων σε περίπτωση θανάτου ή τραυματισμών

1. Οι προβλεπόμενες αποζημιώσεις στα άρθρα 27 & 2 και 28 στοιχείο β) πρέπει να χορηγούνται υπό μορφή κεφαλαίου. Παρά ταύτα, αν το εθνικό δίκαιο επιτρέπει την παροχή προσόδου, οι αποζημιώσεις καταβάλλονται με τη μορφή αυτή, αν ο παθών επιβάτης ή οι δικαιούχοι κατά το άρθρο 27 & 2 ζητήσουν την καταβολή της προσόδου.

2. Το ποσό των χορηγουμένων κατά την & 1 αποζημιώσεων καθορίζεται από το εθνικό δίκαιο. Παρά ταύτα, για την εφαρμογή των Ενιαίων Νομικών Κανόνων ισχύει για κάθε επιβάτη μέγιστο όριο 70.000 λογιστικών μονάδων για το κεφάλαιο ή ετήσια πρόσοδος που αντιστοιχεί στο ποσό αυτό, εφόσον το εθνικό δίκαιο προβλέπει ένα κατώτερο μέγιστο όριο.

Άρθρο 31

Περιορισμός των αποζημιώσεων σε περίπτωση απώλειας ή βλάβης πραγμάτων

Αν ο σιδηρόδρομος ευθύνεται σύμφωνα με το άρθρο 26 & 1 εδάφιο 2, πρέπει να επανορθώσει τις βλάβες μέχρι ποσού 700 λογιστικών μονάδων για κάθε επιβάτη.

Άρθρο 32

Απαγόρευση περιορισμού της ευθύνης

Διατάξεις σε τιμολόγια και ειδικές συμφωνίες μεταξύ του σιδηροδρόμου και του επιβάτη, οι οποίες τείνουν να απαλλάξουν εκ των προτέρων, εξ ολοκλήρου ή μερικά, το σιδηρόδρομο από την ευθύνη του για θάνατο και τραυματισμούς επιβατών ή οι οποίες αποσκοπούν στην ανατροπή του βάρους απόδειξης που ανήκει στο σιδηρόδρομο ή οι οποίες καθορίζουν όρια κατώτερα από τα προβλεπόμενα στα άρθρα 30 & 2 και 31, είναι άκυροι. Η ακυρότητα αυτή δεν συνεπάγεται παρά ταύτα την ακυρότητα του συμβολαίου μεταφοράς.

Άρθρο 33

Μικτές μεταφορές

1. Οι διατάξεις σχετικά με την ευθύνη του σιδηροδρόμου για θάνατο και τραυματισμούς επιβατών δεν εφαρμόζονται, με επιφύλαξη της & 2, σε βλάβες, οι οποίες προκύπτουν κατά τη μεταφορά πάνω σε μη σιδηροδρομικές γραμμές, που έχουν εγγραφεί στον πίνακα γραμμών σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 10 της Σύμβασης.

2. Αν παρά ταύτα μεταφέρονται σιδηροδρομικά οχήματα εντός πορθμείου, οι διατάξεις σχετικά με την ευθύνη του σιδηροδρόμου για θάνατο και τραυματισμούς επιβατών εφαρμόζονται στις βλάβες που αναφέρονται στο άρθρο 26 & 1, τις οποίες υπέστη ο επιβάτης από ατύχημα πού είχε σχέση με τη σιδηροδρομική εκμετάλλευση, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στα οχήματα αυτά, κατά την επιβίβαση στα οχήματα ή κατά την αποβίβαση από τα οχήματα. Για την εφαρμογή του παραπάνω εδαφίου νοείται σαν “Κράτος, στην περιοχή του οποίου συνέβη το ατύχημα του επιβάτη” το Κράτος, τη σημαία του οποίου φέρει το πορθμείο.

3. Αν ο σιδηρόδρομος, συνέπεια εκτάκτων περιστατικών, είναι υποχρεωμένος να αναστείλει προσωρινά την εκμετάλλευση και να μεταφέρει ή να αφήσει να μεταφερθούν οι επιβάτες με άλλο μέσο μεταφοράς, ευθύνεται αυτός σύμφωνα με το δίκαιο που ισχύει για το άλλο μέσο μεταφοράς. Παρά ταύτα, το άρθρο 18 της Σύμβασης, όπως και τα άρθρα 8, 48 μέχρι 53 και 55 των Ενιαίων Νομικών Κανόνων διατηρούνται σε εφαρμογή.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

Ευθύνη του σιδηροδρόμου για τις αποσκευές

Άρθρο 34

Συλλογική ευθύνη των σιδηροδρόμων

1. Ο σιδηρόδρομος, ο οποίος αποδέχτηκε για μεταφορά τις αποσκευές με έκδοση ενός δελτίου αποσκευών, ευθύνεται για την εκτέλεση της μεταφοράς επι τη συνολικής διαδρομής και μέχρι την παράδοση.

2. Καθένας από τους κατά σειρά επόμενος σιδηρόδρομος συμμετέχει, από το γεγονός και μόνο ότι παρέλαβε τις αποσκευές, στη σύμβαση μεταφοράς και αποδέχεται τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από αυτό το γεγονός, τηρουμένων οπωσδήποτε των διατάξεων του άρθρου 51 & 3 που αφορούν στο σιδηρόδρομο προορισμού.

Άρθρο 35

Έκταση της ευθύνης

1. Ο σιδηρόδρομος ευθύνεται για ζημιά που προέκυψε από ολική ή μερική απώλεια ή από βλάβη των αποσκευών κατά το χρόνο από την παραλαβή προς μεταφορά μέχρι την παράδοση, όπως επίσης και για καθυστέρηση στην παράδοση.

2. Ο σιδηρόδρομος απαλλάσσεται από αυτή την ευθύνη, αν η απώλεια, η βλάβη ή η καθυστέρηση στην παράδοση προήλθε από πταίσμα του επιβάτη, από εντολή του επιβάτη που δεν οφείλεται σε πταίσμα του σιδηροδρόμου, από εντολή του επιβάτη που δεν οφείλεται σε πταίσμα του σιδηροδρόμου, από ιδιαίτερο ελάττωμα των αποσκευών ή από περιστατικά, τα οποία ο σιδηρόδρομος δεν μπορούσε να αποφύγει και τα αποτελέσματα των οποίων δεν μπορούσε να προλάβει.

3. Ο σιδηρόδρομος απαλλάσσεται από την ευθύνη αυτή, όταν η απώλεια ή η βλάβη προήλθε από ιδιαίτερο κίνδυνο συνδεόμενο με ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα γεγονότα:

α) έλλειψη ή ελαττωματικότητα της συσκευασίας

β) ειδική φύση των αποσκευών

γ) αποστολή ως αποσκευών αντικειμένων, των οποίων η μεταφορά σαν αποσκευές αποκλείεται.

Άρθρο 36

Βάρος της απόδειξης

1. Η απόδειξη, ότι απώλεια, η βλάβη ή η καθυστερημένη παράδοση οφείλεται σε ένα από τα αναφερόμενα στο άρθρο 35 & 2 γεγονότα, βαρύνει το σιδηρόδρομο.

2. Αν ο σιδηρόδρομος αποδείξει ότι η απώλεια ή η βλάβη μπορούσε να προέλθει, λαμβανομένων υπόψη των συντρεξάντων πραγματικών περιστατικών, από έναν ή περισσότερους ιδιαιτέρους κινδύνους που αναφέρονται στο άρθρο 35 & 3, τεκμαίρεται ότι η ζημία προήλθε από αυτούς. Ο δικαιούχος διατηρεί, παρά ταύτα, το δικαίωμα να αποδείξει, ότι η ζημία δεν είχε σαν αιτία ολικά ή μερικά κινδύνους αυτούς.

Άρθρο 37

Τεκμήριο για την απώλεια αποσκευών

1. Ο δικαιούχος μπορεί, χωρίς υποχρέωση για προσαγωγή άλλων αποδείξεων, να θεωρήσει ένα δέμα αποσκευής σαν χαμένο, αν αυτό δεν έχει παραδοθεί ή δεν έχει τεθεί στη διάθεση του μέσα σε 14 ημέρες μετά την αίτηση παράδοσης του σύμφωνα με το άρθρο 23 & 3.

2. Αν ένα δέμα αποσκευής, που θεωρήθηκε χαμένο, βρεθεί μέσα σε ένα χρόνο από την αίτηση παράδοσης του, ο σιδηρόδρομος οφείλει να ειδοποιήσει τον δικαιούχο, αν η διεύθυνσή του είναι γνωστή ή μπορεί να εξακριβωθεί.

3. Ο δικαιούχος μπορεί, μέσα σε 30 ημέρες από τη λήψη της ειδοποίησης, να ζητήσει να του παραδοθεί το δέμα αποσκευής σε ένα από τους σταθμούς της διαδρομής. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να πληρώσει τα τέλη για τη μεταφορά του δέματος αποσκευής από το σταθμό αφετηρίας μέχρι τον σταθμό, στον οποίο παραδίδεται το δέμα αποσκευής και να επιστρέψει τη ληφθείσα αποζημίωση, μετά από αφαίρεση των ενδεχομένων περιληφθέντων επιστρέψει τη ληφθείσα αποζημίωση, μετά από αφαίρεση των ενδεχομένως περιληφθέντων στην αποζημίωση αυτή τελών. Παρά ταύτα διατηρεί τα δικαιώματα του για αποζημίωση λόγω καθυστερημένης παράδοσης σύμφωνα με τος άρθρο 40.

4. Αν το δέμα αποσκευής που βρέθηκε δε ζητηθεί μέσα στην προθεσμία που προβλέπεται στην & 3 ή αν τούτο βρεθεί μετά την πάροδο ενός έτους από τότε που ζητήθηκε η παράδοσή του, ο σιδηρόδρομος το διαθέτει σύμφωνα με τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους στο οποίο ανήκει.

Άρθρο 38

Αποζημίωση σε περίπτωση απώλειας

1. Σε περίπτωση ολικής ή μερικής απώλειας των αποσκευών, ο σιδηρόδρομος οφείλει να καταβάλει, αποκλειομένης κάθε άλλης αποζημίωσης: “α) αν αποδεικνύεται το ποσό της ζημίας, αποζημίωση ίση με το ποσό αυτό, το οποίο δεν μπορεί οπωσδήποτε να υπερβεί τις 40 λογιστικές μονάδες για κάθε ελλείπον χιλιόγραμμο μικτού βάρους ή τις 600 λογιστικές μονάδες για κάθε δέμα αποσκευής”.

β) αν δεν αποδεικνύεται το ποσό της ζημιάς, αποζημίωση κατ` αποκοπή 10 λογιστικών μονάδων για κάθε ελλείπον χιλιόγραμμο μικτού βάρους ή 150 λογιστικών μονάδων για κάθε δέμα αποσκευής. Η μορφή της αποζημίωσης, ανά ελλείπον χιλιόγραμμο ή ανά δέμα αποσκευής, καθορίζεται από τα διεθνή τιμολόγια.

2. Ο σιδηρόδρομος οφείλει, εξ άλλου, να επιστρέψει το κόμιστρο, τα τελωνειακά τέλη και τα υπόλοιπα ποσά που καταβλήθηκαν λόγω τις μεταφοράς του χαμένου δέματος αποσκευής.

Άρθρο 39

Αποζημίωση σε περίπτωση βλάβης

1. Σε περίπτωση βλάβης των αποσκευών, ο σιδηρόδρομος οφείλει να καταβάλει, αποκλειομένης κάθε άλλης αποζημίωσης, αποζημίωση, η οποία αντιστοιχεί στη μείωση της αξίας των αποσκευών.

2. Η αποζημίωση δεν μπορεί να υπερβεί:

α) αν το σύνολο των αποσκευών υπέστη μείωση αξίας λόγω της βλάβης, το ποσό, το οποίο θα καταβαλλόταν για ολική απώλεια

β) αν μόνο ένα μέρος των αποσκευών υπέστη μείωση αξίας λόγω της βλάβης, το ποσό, το οποίο θα καταβαλλόταν για απώλεια του τμήματος που υπέστη μείωση αξίας.

Άρθρο 40

Αποζημίωση για καθυστερούμενη παράδοση

1. Σε περίπτωση καθυστέρησης στην παράδοση των αποσκευών ο σιδηρόδρομος οφείλει να καταβάλει, για κάθε αδιαίρετο 24ωρο υπολογιζόμενο από την αίτηση για παράδοση, με ανώτατο όριο 14 ημερών:

α) αν ο δικαιούχος αποδεικνύει, ότι προέκυψε από το γεγονός αυτό ζημία συμπεριλαμβανομένης της βλάβης, αποζημίωση μέχρι το ύψος της ζημίας με ανώτατο όριο 0,40 λογιστικές μονάδες ανά χιλιόγραμμο μικτού βάρους ή 7 λογιστικές μονάδες ανά δέμα της αποσκευής που παραδόθηκε καθυστερημένα β) αν ο δικαιούχος δεν αποδεικνύει, ότι προέκυψε από το γεγονός αυτό ζημιά, κατ` αποκοπή αποζημίωση 0,07 λογιστικές μονάδες ανά χιλιόγραμμο μικτού βάρους ή 1,40 λογιστικές μονάδες ανά δέμα της αποσκευής που παραδόθηκε καθυστερημένα. Η μορφή της αποζημίωσης, ανά χιλιόγραμμο ή ανά δέμα αποσκευής, καθορίζεται από τα διεθνή τιμολόγια.

2. Σε περίπτωση ολικής απώλειας των αποσκευών, η αποζημίωση σύμφωνα με την & 1 δεν καταβάλλεται μαζί με την αποζημίωση του άρθρου 38.

3. Σε περίπτωση μερικής απώλειας των αποσκευών, η αποζημίωση σύμφωνα με την & 1 καταβάλλεται για το μέρος που δεν χάθηκε.

4. Σε περίπτωση βλάβης των αποσκευών, που δεν οφείλεται σε καθυστερημένη παράδοση, η αποζημίωση σύμφωνα με την & 1 καταβάλλεται, αν συντρέχει περίπτωση μαζί με την αποζημίωση του άρθρου 39.

5. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί η αποζημίωση σύμφωνα με την & 1 μαζί με τις αποζημιώσεις των άρθρων 38 και 39 να είναι μεγαλύτερη από την αποζημίωση για ολική απώλεια των αποσκευών.

Άρθρο 41

Συνοδευόμενα αυτοκίνητα

1. Σε περίπτωση που ένα συνοδευόμενο αυτοκίνητο φορτωθεί με καθυστέρηση ή παραδοθεί με καθυστέρηση, λόγω ενός γεγονότος που οφείλεται στο σιδηρόδρομο, ο σιδηρόδρομος οφείλει, αν ο δικαιούχος αποδεικνύει ότι εκ τούτου προέκυψε ζημία, να καταβάλει αποζημίωση, το ποσό της οποίας δεν μπορεί να υπερβεί την τιμή μεταφοράς για το αυτοκίνητο.

2. Αν προκύψει κατά τη φόρτωση καθυστέρηση από γεγονός που οφείλεται στο σιδηρόδρομο και εξ αυτού ο δικαιούχος παραιτείται από την εκτέλεση της σύμβασης μεταφοράς, επιστρέφεται σε αυτόν η τιμή μεταφοράς του αυτοκινήτου και των επιβατών. Αν αυτός αποδεικνύει, ότι από την καθυστέρηση αυτή προέκυψε ζημία, δικαιούνται να ζητήσει επι πλέον αποζημίωση, το ποσό της οποίας δεν μπορεί να υπερβεί την τιμή μεταφοράς για το αυτοκίνητο.

3. Σε περίπτωση ολικής ή μερικής απώλειας ενός αυτοκινήτου, η αποζημίωση που καταβάλλεται στον δικαιούχο για την αποδεικνυόμενη ζημία υπολογίζεται σύμφωνα με την αξία ημέρας του αυτοκινήτου και δεν μπορεί να υπερβεί τις “8.000” λογιστικές μονάδες. Ρυμουλκούμενο με ή χωρίς φορτίο θεωρείται σαν αυτοκίνητο.

4. Αναφορικά με τα αντικείμενα, που έχουν αφεθεί μέσα στο αυτοκίνητο, ο σιδηρόδρομος ευθύνεται μόνο για ζημιές που οφείλονται σε πταίσμα δικό του. Το συνολικό ποσό της αποζημίωσης δεν μπορεί να υπερβεί τις “1000” λογιστικές μονάδες.

Ο σιδηρόδρομος δεν ευθύνεται για αντικείμενα, που έχουν αφεθεί πάνω στο αυτοκίνητο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ

Κοινές αναφορικά με την ευθύνη

Άρθρο 42

Αποζημίωση σε περίπτωση δόλου ή βαρείας αμέλειας

Εφόσον η ζημία οφείλεται σε δόλο ή αμέλεια του σιδηροδρόμου, δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις των άρθρων 30, 31 κα 38 μέχρι 41 των Ενιαίων Νομικών Κανόνων, όπως επίσης και οι διατάξεις του εθνικού δικαίου, οι οποίες περιορίζουν την αποζημίωση σε ορισμένο ποσό. Σε περίπτωση βαρείας αμέλειας περιορίζεται παρά ταύτα η αποζημίωση για απώλεια, βλάβη ή καθυστέρηση στην παράδοση των αποσκευών στο διπλάσιο των προβλεπόμενων στα άρθρα 38 μέχρι 41 ανώτατων ποσών.

Άρθρο 43

Τόκοι της αποζημίωσης

1. Ο δικαιούχος μπορεί να απαιτήσει τόκους πέντε τοις εκατό ετησίως πάνω στην αποζημίωση. από την ημέρα της αίτησης σύμφωνα με το άρθρο 49, ή αν δεν υποβλήθηκε αίτηση, από την ημέρα έγερσης της αγωγής.

2. Για αποζημιώσεις σύμφωνα με τα άρθρα 27 και 28 οι τόκοι αρχίζουν, παρά ταύτα, μόνον από την ημέρα κατά την οποία παρουσιάστηκαν τα γεγονότα για τον υπολογισμό της αποζημίωσης, αν η ημέρα αυτή είναι μετά από την ημέρα υποβολής της αίτησης ή έγερσης της αγωγής.

“Παρ. 3. `Όσον αφορά τις αποσκευές δεν εισπράττονται τόκοι παρά μόνον αν η αποζημίωση υπερβαίνει τις 8 λογιστικές μονάδες ανά δελτίο αποσκευών”.

4. Αν ο δικαιούχος δεν υποβάλει στο σιδηρόδρομο μέσα στην ορισθείσα σε αυτόν εύλογη προθεσμία τα αναγκαία για την τελική εκκαθάριση της απαίτησης του δικαιολογητικά, η ροή των τόκων αναστέλλεται κατά το διάστημα από τη λήξη της ταχθείσας προθεσμίας μέχρι το χρόνο της πραγματικής υποβολής των δικαιολογητικών.

Άρθρο 44

Ευθύνη για ατύχημα από πυρηνική ενέργεια

Ο σιδηρόδρομος απαλλάσσεται από την ευθύνη που βαρύνει σύμφωνα με τους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες, όταν η ζημία προκλήθηκε από πυρηνικό ατύχημα και εφόσον, με βάση τους ισχύοντες στο Κράτος νόμους και κανονισμούς σχετικά με την ευθύνη στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας, υπεύθυνος για την εν λόγω ζημία είναι ο εκμεταλλευόμενος πυρηνική εγκατάσταση ή άλλο εξομοιούμενο προς αυτόν πρόσωπο.

Άρθρο 45

Ευθύνη του σιδηροδρόμου για το προσωπικό του

Ο σιδηρόδρομος ευθύνεται για το προσωπικό του και για τα άλλα πρόσωπα, τα οποία χρησιμοποιεί κατά την εκτέλεση της μεταφοράς.

Αν, παρά ταύτα το προσωπικό αυτό και τα άλλα πρόσωπα προσφέρουν, ύστερα από αίτηση του επιβάτη, υπηρεσίες που δεν υπόκεινται στο σιδηρόδρομο, θεωρούνται αυτοί ότι ενήργησαν για λογαριασμό του επιβάτη για τον οποίο ασχολήθηκαν.

Άρθρο 46

Λοιπές αξιώσεις

Σε όλες τις περιπτώσεις, στις οποίες εφαρμόζονται οι Ενιαίοι Νομικοί Κανόνες, κάθε αξίωση κατά του σιδηροδρόμου για αποζημίωση, θεμελιωμένη σε οποιαδήποτε νομική βάση, μπορεί να ασκηθή μόνο υπό τους όρους και περιορισμούς που προβλέπονται στους Κανόνες αυτούς.

Το ίδιο ισχύει για κάθε αξίωση κατά του προσωπικού και των λοιπών προσώπων, για τα οποία ευθύνεται ο σιδηρόδρομος, σύμφωνα με το άρθρο 45.

Άρθρο 47

Ειδικές διατάξεις

1. Υπό την επιφύλαξη του άρθρου 41, η ευθύνη του σιδηροδρόμου για τη ζημία που προέκυψε από καθυστέρηση ή κατάργηση μιας αμαξοστοιχίας ή από απώλεια της ανταπόκρισης, υπάγεται στους νόμους και κανονισμούς του Κράτους, επι του οποίου συνέβη το ζημιογόνο γεγονός.

2. Υπό την επιφύλαξη του άρθρου 26, ο σιδηρόδρομος ευθύνεται, για αντικείμενα και ζώα, η φύλαξη των οποίων αναπόκεινται σύμφωνα με το άρθρο 15 & 5 στον επιβάτη, όπως επίσης και για αντικείμενα, τα οποία φέρει μαζί του ο επιβάτης, μόνο για ζημίες οφειλόμενες σε δικό του πταίσμα.

3. Τα υπόλοιπα άρθρα του τίτλου ΙΙΙ και του τίτλου ΙV δεν εφαρμόζονται στις περιπτώσεις των && 1 και 2.

ΤΙΤΛΟΣ ΙV

Προβολή των αξιώσεων

Άρθρο 48

Διαπίστωση μερικής απώλειας ή βλάβης των αποσκευών

1. Αν η μερική απώλεια ή βλάβη αποσκευών ανακαλύπτεται η τεκμαίρεται από το σιδηρόδρομο ή αν ο δικαιούχος επισημαίνει την ύπαρξη του δικαιούχου, πρωτόκολλο βεβαίωσης, ανάλογα με το είδος της ζημίας, την κατάσταση των αποσκευών, το βάρος τους και, αν είναι δυνατό, την έκταση της ζημίας, την αιτία και το χρονικό σημείο που προκλήθηκε. Αντίγραφο αυτού του πρωτοκόλλου βεβαίωσης παραδίδεται δωρεάν στο δικαιούχο.

2. Αν ο δικαιούχος δεν αναγνωρίζει τις διαπιστώσεις στο πρωτόκολλο βεβαίωσης, μπορεί να ζητήσει, όπως η κατάσταση και το βάρος των αποσκευών, ως και η αιτία και το ποσό της ζημίας, καθοριστούν από εμπειρογνώμονα διοριζόμενο από τα δύο μέρη από το δικαστήριο. Η διαδικασία υπόκειται στους νόμους και κανονισμούς του Κράτους, στο οποίο γίνεται η διαπίστωση.

3. Σε περίπτωση απώλειας δεμάτων αποσκευών δικαιούχος οφείλει να παράσχει μια κατά το δυνατό πιο ακριβή περιγραφή των απολεσθέντων δεμάτων, γιατί η διευκόλυνση των ερευνών του σιδηροδρόμου.

Άρθρο 49

Διοικητικές αιτήσεις

1. Διοικητικές αιτήσεις αναφορικά με την ευθύνη του σιδηροδρόμου για θάνατο και τραυματισμούς επιβατών πρέπει να απευθύνονται εγγράφως σε έναν από τους παρακάτω αναφερομένους σιδηροδρόμους:

α) στον υπεύθυνο σιδηρόδρομο αν σύμφωνα με το άρθρο 26 & 4 είναι υπεύθυνοι δυο σιδηρόδρομοι, σε έναν από αυτούς

β) στο σιδηρόδρομο αφετηρίας

γ) στο σιδηρόδρομο προορισμού

δ) στο σιδηρόδρομο της κατοικίας ή της συνήθους διανομής του επιβάτη, εφόσον η έδρα του σιδηροδρόμου αυτού βρίσκεται στην περιοχή Κράτους μέλους.

2. Οι λοιπές διοικητικές αιτήσεις αναφορικά με το συμβόλαιο μεταφοράς πρέπει να απευθύνονται εγγράφως στο σιδηρόδρομο που αναφέρεται στο άρθρο 51 && 2 και

3. Κατά τον τελικό διακανονισμό της διοικητικής αίτησης μπορεί ο σιδηρόδρομος να απαιτήσει την επιστροφή των εισιτηρίων ή των δελτίων αποσκευών. 3. Το δικαίωμα υποβολής διοικητικής αίτησης ανήκει στα πρόσωπα που έχουν δικαίωμα έγερσης αγωγής κατά του σιδηροδρόμου σύμφωνα με το άρθρο 50.

4. Τα εισιτήρια, τα δελτία αποσκευών και τα άλλα έγγραφα, τα οποία ο δικαιούχος για υποβολή διαμαρτυρίας θέλει να επισυνάψει, πρέπει να υποβάλλονται στο πρωτότυπο ή σε αντίγραφα, με τη δέουσα κύρωση, αν τούτο ήθελε ζητήσει ο σιδηρόδρομος.

Άρθρο 50

Πρόσωπα που δικαιούνται να προβάλουν δικαστικά αξιώσεις κατά του σιδηροδρόμου

Για την δικαστικήν προβολή αξιώσεων κατά του σιδηροδρόμου νομιμοποιείται αυτός ου προσάγει το εισιτήριο ή το δελτίο αποσκευών ή αποδεικνύει το δικαίωμα του με άλλο τρόπο.

Άρθρο 51

Σιδηρόδρομοι κατά των οποίων μπορούν να προβληθούν δικαστικά αξιώσεις

1. Αξιώσεις αποζημίωσης με βάση την ευθύνη του σιδηροδρόμου για θάνατο και τραυματισμούς επιβατών μπορούν να προβληθούν δικαστικά μόνο κατά του ευθυνόμενου σιδηροδρόμου κατά την έννοια του άρθρου 26 & 4. Σε περίπτωση συνεκμετάλλευσης δυο σιδηροδρόμων, ο ενάγων επιλέγει μεταξύ αυτών των δυο.

2. Αξιώσεις για επιστροφή ποσών, τα οποία καταβλήθηκαν βάσει της σύμβασης μεταφοράς, μπορούν να προβληθούν δικαστικά κατά του σιδηροδρόμου, ο οποίος εισέπραξε το ποσό, ή κατά του σιδηροδρόμου, σε πίστωση του οποίου εισπράχτηκε το ποσό.

3. Λοιπές αξιώσεις από τη σύμβαση μεταφοράς μπορούν να προβληθούν δικαστικά κατά του σιδηροδρόμου αφετηρίας, του σιδηροδρόμου προορισμού ή εκείνου του σιδηροδρόμου, στις γραμμές του οποίου προέκυψε το γενεσιουργό της αγωγής γεγονός.

Οι αξιώσεις αυτές μπορούν να προβληθούν δικαστικά κατά του σιδηροδρόμου προορισμού ακόμα και αν δεν παρέλαβε τις αποσκευές.

4. Αν ο ενάγων έχει την επιλογή μεταξύ πολλών σιδηροδρόμων, το δικαίωμα του επιλογής αποσβένεται αμέσως μόλις εγερθεί η αγωγή κατά ενός από αυτούς τους σιδηροδρόμους.

5. Ανταγωνιστικά ή κατ` ένσταση μπορούν να προβληθούν αξιώσεις και κατά ενός άλλου από τους αναφερόμενους στις && 2 και 3 σιδηροδρόμους, αν η κύρια αγωγή θεμελιώνεται στην ίδια σύμβαση μεταφοράς.

Άρθρο 52

Αρμοδιότητα

1. Αν σε κρατικές συμφωνίες ή πράξεις εκχώρησης της εκμετάλλευσης δεν προβλέπεται διαφορετικά, οι αξιώσεις, οι οποίες θεμελιώνονται στη ευθύνη του σιδηροδρόμου για θάνατο και τραυματισμούς επιβατών, μπορούν να προβληθούν μόνο στα δικαστήρια του Κράτους, στην περιφέρεια του οποίου συνέβει το ατύχημα του επιβάτη.

2. Αν σε κρατικές συμφωνίες ή πράξεις εκχώρησης της εκμετάλλευσης δεν προβλέπεται διαφορετικά, μπορούν άλλες αξιώσεις οι οποίες θεμελιώνονται στους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες, να προβληθούν μόνο στα δικαστήρια του Κράτους, στο οποίο ανήκει ο εναγόμενος σιδηρόδρομος. Αν ένας σιδηρόδρομος εκμεταλλεύεται περισσότερα αυτόνομα δίκτυα σε διαφορετικά Κράτη, θεωρείται κάθε ένα από τα δίκτυα σαν χωριστός σιδηρόδρομος για την εφαρμογή αυτής της παραγράφου.

Άρθρο 53

Απόσβεση αξιώσεων εκ της ευθύνης του σιδηροδρόμου για θάνατο και τραυματισμούς επιβατών

1. Όλες οι αξιώσεις του δικαιούχου βάσει της ευθύνης του σιδηροδρόμου για θάνατο και τραυματισμούς επιβατών αποσβένονται, αν αυτός δεν ανακοινώνει το ατύχημα του επιβάτη το αργότερο τρείς μήνες αφ` ότου έλαβε γνώση της ζημίας, σε έναν από τους σιδηροδρόμους, στους οποίους μπορεί να υποβληθεί διαμαρτυρία σύμφωνα με το άρθρο 49 & 1.

Αν ο δικαιούχος ανακοινώσει το ατύχημα προφορικά στο σιδηρόδρομο, ο τελευταίος αυτός πρέπει να του χορηγήσει βεβαίωση για την προφορική ανακοίνωση.

2. Οι αξιώσεις δεν αποσβένονται, αν:

α) ο δικαιούχος υπέβαλε διαμαρτυρία εντός της προβλεπόμενης στην & 1 προθεσμία σε έναν από τους αναφερομένους στο άρθρο 49 & 1 σιδηροδρόμους

β) ο υπεύθυνος σιδηρόδρομος- ή, αν σύμφωνα με το άρθρο 26 & 4 είναι υπεύθυνοι δυο σιδηρόδρομοι, ένας απ` αυτούς-έλαβε γνώση του ατυχήματος του επιβάτη, εντός της προβλεπομένης στην & 1 προθεσμίας, με άλλον τρόπο

γ) συνέπεια περιστάσεων, που δεν βαρύνουν τον δικαιούχο, δεν ανακοινώθηκε ή δεν ανακοινώθηκε έγκαιρα το ατύχημα

δ) ο δικαιούχος αποδεικνύει, ότι ο ατύχημα οφείλεται σε πταίσμα του σιδηροδρόμου.

Άρθρο 54

Απόσβεση των αξιώσεων που γεννιούνται από τη σύμβαση μεταφοράς αποσκευών

1. Με την παραλαβή των αποσκευών από τον δικαιούχο αποσβένονται όλες οι αξιώσεις κατά του σιδηροδρόμου από τη σύμβαση μεταφοράς, για μερική απώλεια, βλάβη ή καθυστερημένη παράδοση.

2. Παρά ταύτα, οι αξιώσεις δεν αποσβένονται:

α) για μερική απώλεια ή βλάβη, αν:

1) η απώλεια ή η βλάβη διαπιστώθηκε από τον δικαιούχο σύμφωνα με το άρθρο 48 προ της παραλαβής των αποσκευών

2) η διαπίστωση, που σύμφωνα με το άρθρο 48 θα έπρεπε να έχει ακολουθήσει, παραλήφθηκε από πταίσμα του σιδηροδρόμου

β) για ζημία μη εμφανή εξωτερικά, η οποία διαπιστώθηκε από τον δικαιούχο μετά την παραλαβή των αποσκευών, αν ο δικαιούχος:

1) απαιτείται τη διατύπωση σύμφωνα με το άρθρο 48 αμέσως μετά την ανακάλυψη της ζημίας και το αργότερο τρείς ημέρες μετά την παραλαβή των αποσκευών, και

2) εκτός τούτου αποδεικνύει, ότι η ζημία προέκυψε κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της παραλαβής προς μεταφορά και της παράδοσης

γ) για καθυστερημένη παράδοση, αν ο δικαιούχος προβάλει τα δικαιώματα του σε έναν από τους αναφερόμενους στο άρθρο 51 & 3 σιδηροδρόμους εντός 21 ημερών

δ) αν ο δικαιούχος αποδεικνύει, ότι η ζημία οφείλεται σε δόλο ή σε βαρειά αμέλεια του σιδηροδρόμου.

Άρθρο 55

Παραγραφή των αξιώσεων

1. Αξιώσεις για αποζημίωση βασιζόμενες στην ευθύνη του σιδηροδρόμου για θάνατο και τραυματισμούς επιβατών παραγράφονται:

α) αξιώσεις του επιβάτη, σε τρία χρόνια, υπολογιζόμενα από την πρώτη μετά το ατύχημα ημέρα

β) αξιώσεις των άλλων δικαιούχων, σε τρία χρόνια, υπολογιζόμενα από την πρώτη μετά το θάνατο του επιβάτη, και το αργότερο σε πέντε χρόνια, υπολογιζόμενα από την πρώτη μετά το ατύχημα ημέρα.

2. Άλλες αξιώσεις απορρέουσες από τη σύμβαση μεταφοράς παραγράφονται σε ένα χρόνο.

Η προθεσμία παραγραφής ανέρχεται παρά ταύτα σε δύο χρόνια σε αξιώσεις που στηρίζονται:

α) σε ζημιά που οφείλεται σε δόλο

β) σε περίπτωση απάτης.

3. Η παραγραφή κατά την & 2 αρχίζει σε αξιώσεις:

α) για αποζημίωση λόγω ολικής απώλειας, με τη δέκατη τέταρτη ημέρα μετά την παρέλευση τη προθεσμίας σύμφωνα με το άρθρο 23 & 3

β) για αποζημίωση λόγω μερικής απώλειας, βλάβης ή καθυστερημένης παράδοσης, με την ημέρα της παράδοσης

γ) για πληρωμή ή επιστροφή της τιμής μεταφοράς, λοιπών τελών ή συμπληρωμάτων ή για διόρθωση σε περίπτωση αντικανονικής εφαρμογής τιμολογίου, ή λάθους στον υπολογισμό ή στην είσπραξη, με την ημέρα της πληρωμής, ή, αν δεν έγινα πληρωμή με την ημέρα που θα έπρεπε αυτή να γίνει

δ) για συμπληρωματική πληρωμή απαιτηθεισα από τελωνειακή ή άλλη διοικητική αρχή, με την ημέρα της λήξης της προθεσμίας ισχύος του εισιτηρίου. Η ημέρα που ορίζεται για την έναρξη της παραγραφής δεν περιλαμβάνεται σε καμία περίπτωση μέσα στη προθεσμία.

4. Στην περίπτωση υποβολής διοικητικής υποβολής διοικητικής αίτησης κατά το άρθρο 49 με τα απαραίτητα δικαιολογητικά, η προσμέτρηση της παραγραφής αναστέλλεται μέχρι την ημέρα, κατά την οποία ο σιδηρόδρομος απορρίψει την αίτηση με εγγραφή απάντηση και επιτρέψει τα δικαιολογητικά. Αν η αίτηση έγινε εν μέρει αποδεκτή, αρχίζει πάλι η προσμέτρηση της παραγραφής για το ακόμα επίδικο τμήμα τη διαμαρτυρίας. Η απόδειξη της υποβολής της αίτησης ή της παράδοσης μιας απάντησης και της επιστροφής των δικαιολογητικών βαρύνει τον επικαλούμενο τούτο.

Μεταγενέστερες διαμαρτυρίες, οι οποίες αφορούν στην ίδια αξίωση, δεν αναστέλλουν την παραγραφή.

5. Παραγραφείσες αξιώσεις δεν μπορούν πλέον να προλάβουν ούτε ανταγωγικά ούτε κατ` ένσταση.

6. Επιφυλασσομένων των παραπάνω διατάξεων ισχύει το εθνικό δίκαιο για την αναστολή και την διακοπή της παραγραφής.

ΤΙΤΛΟΣ V

Σχέσεις σιδηροδρόμων μεταξύ τους

Άρθρο 56

Διακανονισμός των λογαριασμών μεταξύ των σιδηροδρόμων

Ο κάθε σιδηρόδρομος οφείλει να καταβάλλει στους σιδηροδρόμους που συμμετείχαν στη μεταφορά το μερίδιο που τους αναλογεί πάνω στην τιμή μεταφοράς, την οποία αυτός εισέπραξε ή έπρεπε να είχε εισπράξει.

Άρθρο 57

Αναγωγή για απώλεια ή βλάβη

1. Ο σιδηρόδρομος που κατέβαλε αποζημίωση σύμφωνα με τους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες για ολική ή μερική απώλεια ή για βλάβη των αποσκευών, έχει δικαίωμα αναγωγής κατά των σιδηροδρόμων, οι οποίοι συμμετείχαν στη μεταφορά, σύμφωνα με τις ακόλουθες διατάξεις: α) ο σιδηρόδρομος, ο οποίους προκάλεσε τη ζημία, ευθύνεται αποκλειστικά γι` αυτόν β) αν η ζημιά προκλήθηκε από περισσότερους σιδηροδρόμους, ευθύνεται ο κάθε σιδηρόδρομος για ζημία που προκάλεσε ο ίδιος αν η διάκριση δεν είναι δυνατή, κατανέμεται η αποζημίωση στους σιδηροδρόμους σύμφωνα με το στοιχ. γ) γ) αν δεν μπορεί να αποδειχθεί, ότι ένας ή περισσότεροι σιδηρόδρομοι προκάλεσαν τη ζημία, κατανέμεται η αποζημίωση σε όλους τους σιδηροδρόμους, οι οποίοι συμμετείχαν στην μεταφορά, με εξαίρεση εκείνους, οι οποίοι αποδεικνύουν, ότι η ζημία δεν προκλήθηκε πάνω στις γραμμές τους η κατανομή γίνεται σε αναλογία προς την χιλιομετρική απόσταση εφαρμογής των τιμολογίων.

2. Σε περίπτωση αφερεγγυότητας ενός από αυτούς τους σιδηροδρόμους, κατανέμεται το βαρύνον αυτόν αλλά μη καταβληθέν απ` αυτόν μερίδιο σε όλους τους άλλους σιδηροδρόμους που συμμετείχαν στη μεταφορά, σε αναλογία προς τη χιλιομετρική απόσταση εφαρμογής των τιμολογίων.

Άρθρο 58

Αναγωγή για καθυστερημένη παράδοση

Το άρθρο 57 εφαρμόζεται και για αποζημίωση σε περίπτωση καθυστερημένης παράδοσης. Αν η καθυστέρηση προκλήθηκε από περισσότερους σιδηροδρόμους, κατανέμεται η αποζημίωση μεταξύ αυτών των σιδηροδρόμων αναλογία προς τη διάρκεια της καθυστέρησης που προέκυψε πάνω στις γραμμές τους.

Άρθρο 59

Διαδικασία αναγωγής

1. Σιδηρόδρομος κατά του οποίου έγινε αγωγή σύμφωνα με τα άρθρα 57 και 58, δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη νομιμότητα της καταβολής από το σιδηρόδρομο που ασκεί την αναγωγή, αν η αποζημίωση καθορίσθηκε από το δικαστήριο, μετά τη νόμιμη προς αυτόν ανακοίνωση με προσεπίκληση για παρεμβολή στη δίκη. Το δικαστήριο της κύριας αγωγής ορίζει τις προθεσμίας για την ανακοίνωση και την παρεμβολή.

2. Ο ασκών την αναγωγήν σιδηρόδρομος οφείλει να υποβάλει κοινή αίτηση σε μία και την αυτή δίκη κατά όλων των σιδηροδρόμων, με τους οποίους δεν προήλθε σε συμβιβασμό σε αντίθετη περίπτωση χάνεται το δικαίωμα αναγωγής κατά των σιδηροδρόμων που δεν κλητεύτηκαν.

3. Το δικαστήριο οφείλει να αποφασίσει με μια και την αυτήν απόφαση για όλες τις αναγωγές που εισήχθηκαν σ` αυτό.

4. Οι σιδηρόδρομοι, κατά των οποίων ασκήθηκε αναγωγή, δεν μπορούν να ασκήσουν μεταγενέστερη αναγωγή.

5. Δεν επιτρέπεται να συμπεριληφθούν αναγωγές στη διαδικασία αποζημιώσεων, την οποία κίνησε ο δικαιούχος από τη σύμβαση μεταφοράς.

Άρθρο 60

Αρμοδιότητες για τις αναγωγές

1. Το δικαστήριο της έδρας του σιδηροδρόμου, κατά του οποίου αναγωγή, είναι αποκλειστικά αρμόδιο για όλες τις αναγωγές.

2. Εφόσον η αναγωγή στρέφεται κατά πολλών σιδηροδρόμων, ο ασκών αυτήν σιδηρόδρομος μπορεί να επιλέξει, μεταξύ των κατά την & 1 δικαστηρίων, αυτό στο οποίο θα εισάγει την αναγωγή του.

Άρθρο 61

Συμφωνίες σχετικά με τις αναγωγές

Οι σιδηρόδρομοι μπορούν με συμφωνίες να καθιερώσουν παρεκκλίσεις από τις διατάξεις του τίτλου αυτού σχετικά με τις αμοιβαίες αναγωγές, εξαιρουμένων αυτών που προβλέπονται στο άρθρο 59 & 5.

ΤΙΤΛΟΣ VΙ

Εξαιρετικές διατάξεις

Άρθρο 62

Παρεκκλίσεις

Οι διατάξεις των Ενιαίων Νομικών Κανόνων δεν έχουν προτεραιότητα απέναντι στις διατάξεις που πρόκειται να πάρουν ορισμένα Κράτη για τις αμοιβές μεταφορές τους σε εφαρμογή ειδικών συνθηκών, ακριβώς όπως οι συνθήκες για την ευρωπαϊκή κοινότητα άνθρακα και χάλυβα και την ευρωπαϊκή οικονομική κοινότητα.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β`

ΣΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ (COTIF) ΤΗΣ 9 ΜΑΙΟΥ 1980

ΕΝΙΑΙΟΙ ΝΟΜΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ (CIM)*

ΤΙΤΛΟΣ Ι

Γενικότητες

Άρθρον 1

Πεδίο εφαρμογής

1. Με επιφύλαξη των εξαιρέσεων που προβλέπονται στο άρθρο 2, οι ενιαίοι νομικοί κανόνες εφαρμόζονται σε όλες τις αναστολές εμπορευμάτων που παραδίδονται προς μεταφορά με μία κατ` ευθείαν φορτωτική εκδιδόμενη για μία διαδρομή που εκτείνεται στο έδαφος δύο τουλάχιστον κρατών και περιλαμβάνει αποκλειστικά γραμμές εγγεγραμμένες στον πίνακα που προβλέπεται στα άρθρα 3 και 10 της σύμβασης.

2. Στους ενιαίους νομικούς κανόνες, ο όρος “σταθμός” καλύπτει : τους σιδηροδρομικούς σταθμούς, τα λιμάνια των ναυτιλιακών γραμμών και κάθε άλλη εγκατάσταση των μεταφορικών επιχειρήσεων, που είναι στη διάθεση του κοινού για την εκτέλεση της σύμβασης μεταφοράς.

* Contral de transport international ferroviaire des machindises.

Άρθρο 2

Εξαιρέσεις από το πεδίο εφαρμογής

1. Οι αποστολές, των οποίων ο σταθμός αποστολής και ο σταθμός προορισμού κείνται στο έδαφος ενός και του αυτού κράτους και οι οποίες διέρχονται από το έδαφος ενός άλλου κράτους μόνον υπό διαμετακόμιση, δεν υπάγονται στους ενιαίους νομικούς κανόνες:

α) αν οι γραμμές μέσω των οποίων διενεργείται η διαμετακόμιση τελούν υπό την αποκλειστική εκμετάλλευση ενός σιδηροδρόμου του κράτους αφετηρίας, ή

β) αν τα ενδιαφερόμενα κράτη ή οι ενδιαφερόμενοι σιδηρόδρομοι έχουν συμφωνήσει να μη θεωρούν τις αποστολές αυτές σαν διεθνείς.

2. Οι αποστολές μεταξύ σταθμών δύο ομόρων κρατών και οι αποστολές μεταξύ σταθμών δύο κρατών που διαμετακομίζονται μέσω του εδάφους ενός τρίτου κράτους, αν οι γραμμές μέσω των οποίων διενεργείται η μεταφορά τελούν υπό την αποκλειστική εκμετάλλευση ενός σιδηροδρόμου ενός από αυτά τα τρία κράτη, υπάγονται στο καθεστώς των εσωτερικών μεταφορών που εφαρμόζεται απ` αυτόν τον σιδηρόδρομο εφόσον ο αποστολέας, χρησιμοποιώντας την αντίστοιχη φορτωτική, αξιώνει τούτο και οι νόμοι και κανονισμοί κανενός από τα ενδιαφερόμενα κράτη δεν αντίκειται προς τούτο.

Άρθρο 3

Υποχρέωση ανάληψης μεταφοράς

1. Ο σιδηρόδρομος είναι υποχρεωμένος να εκτελεί, κατά τους όρους των ενιαίων νομικών κανόνων, κάθε μεταφορά εμπορευμάτων κατά πλήρη βαγόνια υπό την προϋπόθεση ότι :

α) ο αποστολέας συμμορφώνεται στους ενιαίους νομικούς κανόνες, στις συμπληρωματικές διατάξεις και στα τιμολόγια,

β) η μεταφορά θα είναι δυνατή με το προσωπικό και τα κοινά μέσα μεταφοράς, που επιτρέπουν την ικανοποίηση των τακτικών μεταφορικών αναγκών,

γ) η μεταφορά δεν θα παρακωλύεται από περιστατικά, τα οποία ο σιδηρόδρομος δεν μπορεί να αποφύγει ούτε να υπερνικήσει.

2. Ο σιδηρόδρομος δεν είναι υποχρεωμένος να δέχεται εμπορεύματα, των οποίων η φόρτωση, η μεταφόρτωση, ή η εκφόρτωση απαιτούν τη χρησιμοποίηση ειδικών μέσων, εκτός αν οι υπόψη σταθμοί διαθέτουν τέτοια μέσα.

3. Ο σιδηρόδρομος δεν είναι υποχρεωμένος να δέχεται πάρα μόνο τα εμπορεύματα, των οποίων η μεταφορά μπορεί να εκτελεστεί αμέσως, οι ισχύουσες διατάξεις στο σταθμό αποστολή καθορίζουν σε ποιες περιπτώσεις εμπορεύματα, που δεν πληρούν αυτόν τον όρον, πρέπει να παραληφθούν προσωρινά υπό παρακαταθήκη.

“παρ. 4. Εφόσον έχει ορισθεί από την αρμόδια Αρχή ότι:

α) η υπηρεσία θα καταργηθεί ή θα ανασταλεί, ολικά ή μερικά,

β) ορισμένες αποστολές θα αποκλείονται ή θα γίνονται δεκτές υπό όρους, γ) ορισμένα εμπορεύματα θα γίνονται δεκτά πρός μεταφορά κατά προτεραιότητα, τα μέτρα αυτά πρέπει να γνωστοποιούνται αμέσως στο κοινό και στους σιδηρόδρομους, οι σιδηρόδρομοι οφείλουν να πληροφορούν σχετικά τους σιδηροδρόμους των άλλων Κρατών, για τη δημοσίευση των μέτρων αυτών”.

5. Οι σιδηρόδρομοι μπορούν, κατόπιν κοινής συμφωνίας, να συγκεντρώνουν τη μεταφορά εμπορευμάτων, σε ορισμένες διαδρομές, σε καθορισμένα συνοριακά σημεία και χώρες διαμετακόμισης.

Τα μέτρα αυτά ανακοινώνονται στο κεντρικό γραφείο. Τα μέτρα αυτά καταχωρίζονται από τους σιδηροδρόμους σε ειδικούς πίνακες, που δημοσιεύονται κατά τον προβλεπόμενο για τα διεθνή τιμολόγια τύπο και θέτονται σε ισχύ ένα μήνα μετά την ημερομηνία της ανακοίνωσης στο κεντρικό γραφείο.

6. Κάθε παράβαση των διατάξεων του παρόντος άρθρου εκ μέρους του σιδηροδρόμου παρέχει έρεισμα σε αγωγή επανόρθωσης της ζημιάς που προέκυψε.

Άρθρο 4

Αντικείμενα αποκλειόμενα της μεταφοράς.

Αποκλείονται της μεταφοράς :

α) τα αντικείμενα, των οποίων η μεταφορά απαγορεύεται, έστω και σε ένα από τα προς διάνυση εδάφη,

β) τα αντικείμενα, των οποίων η μεταφορά ανήκει στην ταχυδρομική υπηρεσία, έστω και σε ένα από τα προς διάνυση εδάφη, γ) τα αντικείμενα, τα οποία, λόγω των διαστάσεων, του όγκου ή της εν γένει διασκευής τους, δεν προσαρμόζονται προς την αιτούμενη μεταφορά, λόγω των εγκαταστάσεων ή του υλικού, έστω και σε έναν από τους συμμετέχοντες σιδηροδρόμους, δ) οι ύλες και τα αντικείμενα που αποκλείονται της μεταφοράς κατ` εφαρμογή του κανονισμού για τη διεθνή σιδηροδρομική μεταφορά επικίνδυνων εμπορευμάτων (RID), προσάρτημα Ι στους ενιαίους νομικούς κανόνες, υπό την επιφύλαξη των παρεκκλίσεων που προβλέπονται στο άρθρο 5 παρ. 2.

Άρθρο 5

Αντικείμενα που γίνονται δεκτά προς μεταφορά υπό όρους

1. Γίνονται δεκτά προς μεταφορά υπό όρους :

α) οι ύλες και τα αντικείμενα που γίνονται δεκτά προς μεταφορά κατά τους όρους του RID ή των συμφωνιών και τιμολογιακών διατάξεων που προβλέπονται στην παρ. 2.

β) Οι μεταφορές νεκρών, σιδηροδρομικών οχημάτων κινουμένων στους δικούς τους τροχούς, ζώντων ζώων, οι αποστολές των οποίων η μεταφορά παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες λόγω των διαστάσεων , του όγκου ή της εν γένει διασκευής τους, υπό τους όρους των συμπληρωματικών διατάξεων, οι διατάξεις αυτές μπορούν να παρεκκλίνουν από τους ενιαίους νομικούς κανόνες.

Τα ζώντα ζώα πρέπει να συνοδεύονται από συνοδό που διατίθεται από τον αποστολέα. Παρά ταύτα δεν απαιτείται συνοδός, εφόσον προβλέπεται τούτο στα διεθνή τιμολόγια ή εφόσον οι συμμετέχοντες στη μεταφορά σιδηρόδρομοι έχουν παραιτηθεί της συνοδείας ύστερα από αίτηση του αποστολέα, στην περίπτωση αυτή, πλην αντίθετης συμφωνίας, ο σιδηρόδρομος απαλλάσσεται της ευθύνης του για κάθε απώλεια ή βλάβη που προκύπτει από κίνδυνο, τον οποίο η συνοδεία αποσκοπούσε να αποτρέψει.

2. Δύο ή περισσότερα Κράτη, με σύμφωνα, ή δύο ή περισσότεροι σιδηρόδρομοι, με τιμολογιακές διατάξεις μπορούν να συνομολογήσουν όρους, υπό του οποίους ορισμένες ύλες ή ορισμένα αντικείμενα, που αποκλείονται της μεταφοράς, από τον RID, γίνονται παρα ταύτα δεκτά προς μεταφορά. Τα κράτη ή οι σιδηρόδρομοι μπορούν κατά τον ίδιο τρόπο να χαλαρώσουν τους όρους αποδοχής που προβλέπονται στο RID. Τα σύμφωνα αυτά και οι τιμολογιακές διατάξεις πρέπει να δημοσιεύονται και να ανακοινώνονται στο κεντρικό γραφείο, το οποίο ενημερώνει σχετικά τα κράτη.

Άρθρο 6

Τιμολόγια. Ιδιαίτερες συμφωνίες

1. Το κόμιστρο και τα πρόσθετα τέλη υπολογίζονται σύμφωνα με τα τιμολόγια που ισχύουν νόμιμα και έχουν δημοσιευθεί κατά το δέοντα τρόπο σε κάθε κράτος, τα οποία είναι σε ισχύ κατά τη στιγμή σύναψης της σύμβασης μεταφοράς, έστω και αν το κόμιστρο υπολογίζεται χωριστά σε διαφορετικά τμήματα της διαδρομής.

2. Τα τιμολόγια πρέπει να περιλαμβάνουν όλους τους ειδικούς όρους που εφαρμόζονται στη μεταφορά, και κυρίως τα αναγκαία στοιχεία για τον υπολογισμό του κομίστρου και των προσθέτων τελών και, αν συντρέχει περίπτωση, τους όρους μετατροπής των νομισμάτων.

Οι όροι των τιμολογίων δεν μπορούν να παρεκκλίνουν από τους ενιαίους νομικούς κανόνες πάρα μόνον όταν αυτοί προβλέπουν τούτο ρητά.

3. Τα τιμολόγια πρέπει να εφαρμόζονται απέναντι σε όλους υπό τους ίδιους όρους.

4. Οι σιδηρόδρομοι μπορούν να συνάπτουν ιδιαίτερες συμφωνίες περιλαμβάνουσες εκπτώσεις τιμών ή άλλα πλεονεκτήματα, κατά το μέτρο που ανάλογοι όροι παρέχονται σε πελάτες που βρίσκονται σε παραπλήσιες συνθήκες.

Εκπτώσεις τιμών και άλλα πλεονεκτήματα μπορούν να παρέχονται για την υπηρεσία των σιδηροδρόμων, για την υπηρεσία δημοσίων αρχών και για αγαθοεργούς σκοπούς.

Η δημοσίευση των μέτρων που λαμβάνονται κατ` εφαρμογή του πρώτου και δεύτερου εδαφίου δεν είναι υποχρεωτική.

5. Τα διεθνή τιμολόγια μπορούν να οριστούν σαν υποχρεωτικής εφαρμογής στις διεθνείς μεταφορές, αποκλειομένων των εσωτερικών τιμολογίων.

Η εφαρμογή ενός διεθνούς τιμολογίου μπορεί να εξαρτηθεί από τον όρο ότι έχει ζητηθεί ρητά στη φορτωτική.

6. Τα τιμολόγια και οι μεταβολές στα τιμολόγια θεωρούνται ότι έχουν δημοσιευθεί κατά το δέοντα τρόπο, αμέσως μόλις ο σιδηρόδρομος έθεσε στη διάθεση της πελατείας όλες τις λεπτομέρειες.

Η δημοσίευση των διεθνών τιμολογίων δεν είναι υποχρεωτική παρά μόνο στα κράτη, των οποίων οι σιδηρόδρομοι συμμετέχουν στα τιμολόγια αυτά σα δίκτυα αφετηρίας ή προορισμού.

7. Οι αυξήσεις τιμών των διεθνών τιμολογίων και οι λοιπές διατάξεις, που συνεπάγονται μεταβολή προς το δυσμενέστερο των όρων μεταφοράς που προβλέπονται σ` αυτά τα τιμολόγια, θέτονται σε ισχύ το ενωρίτερο δεκαπέντε ημέρες μετά τη δημοσίευση τους, εκτός από τις ακόλουθες περιπτώσεις :

α) αν ένα διεθνές τιμολόγιο προβλέπει την επέκταση ενός εσωτερικού τιμολογίου σε όλη τη διαδρομή, εφαρμογή έχουν οι προθεσμίες δημοσίευσης του εσωτερικού αυτού τιμολογίου,

β) αν οι αυξήσεις των τιμών ενός διεθνούς τιμολογίου είναι επακόλουθο μιας γενικής αύξησης των τιμών των εσωτερικών τιμολογίων ενός συμμετέχοντος σιδηροδρόμου, οι αυξήσεις αυτές θέτονται σε ισχύ από την επόμενη της δημοσίευσης τους, υπό τον όρο ότι η αναπροσαρμογή των τιμών του διεθνούς τιμολογίου, που συνεπάγεται αυτή η γενική αύξηση, αναγγέλθηκε τουλάχιστο πριν από δεκαπέντε ημέρες, η αναγγελία αυτή, όμως δεν μπορεί να προηγηθεί από την ημερομηνία δημοσίευσης της γενικής αύξησης των υπόψη εσωτερικών τιμολογίων,

γ) αν τα κόμιστρα και τα πρόσθετα τέλη που προβλέπονται στα διεθνή τιμολόγια πρέπει να μεταβληθούν, για να ληφθούν υπόψη συναλλαγματικές διακυμάνσεις ή για να διορθωθούν εμφανή λάθη, αυτές οι μεταβολές και διορθώσεις θέτονται σε ισχύ την επόμενη της δημοσιεύσεως τους.

8. Στα κράτη που δεν υφίστανται η υποχρέωση δημοσίευσης ορισμένων τιμολογίων, ούτε η εφαρμογή τους προς όλους τους πελάτες υπό του ίδιους όρους, οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζονται κατά το μέτρο που αυτές περιλαμβάνουν μία τέτοια υποχρέωση.

9. Ο σιδηρόδρομος δεν μπορεί να εισπράξει, εκτός από το κόμιστρο και τα πρόσθετα τέλη που προβλέπονται από τα τιμολόγια, κανένα άλλο ποσό, εκτός από τις δαπάνες που έγιναν απ` αυτόν. Οι δαπάνες αυτές πρέπει να βεβαιώνονται κατά τον δέονται τρόπο και να χρεώνονται χωριστά στη φορτωτική, με όλα τα αναγκαία δικαιολογητικά. Όταν τα δικαιολογητικά αυτά παρέχονται με έγγραφα συνημμένα στη φορτωτική και αν η πληρωμή των αντίστοιχων δαπανών βαρύνει τον αποστολέα, τα έγγραφα αυτά δεν παραδίδονται στον παραλήπτη μαζί με την φορτωτική, αλλά στον αποστολέα μαζί με το λογαριασμό εξόδων που αναφέρεται στο άρθρο 15 παρ. 7.

Άρθρο 7

Λογιστική μονάδα. Τιμές μετατροπής ή αποδοχής νομισμάτων

1. Η προβλεπόμενη στους ενιαίους νομικούς κανόνες λογιστική μονάδα είναι το ειδικό τραβηκτικό δικαίωμα, όπως αυτό καθορίζεται από το διεθνές νομισματικό ταμείο.

Η αξία, σε ειδικά τραβηκτικά δικαιώματα, του εθνικού νομίσματος κράτους μέλους του διεθνούς νομισματικού ταμείου, υπολογίζεται σύμφωνα με τη μέθοδο προσδιορισμού της αξίας που εφαρμόζεται από το διεθνές νομισματικό ταμείο για τις δικές του πράξεις και συναλλαγές.

2. Η αξία, σε ειδικά τραβηκτικά δικαιώματα, του εθνικού νομίσματος κράτους μη μέλους του διεθνούς νομισματικού ταμείου υπολογίζεται κατά τρόπο που καθορίζεται από το κράτος αυτό. Ο υπολογισμός αυτός πρέπει να εκφράζει σε εθνικό νόμισμα πραγματική αξία κατά το δυνατό πλησιέστερη προς εκείνη που θα πρόκυπτε από την εφαρμογή της παρ. 1.

3. Για κράτος μη μέλος τού διεθνούς νομισματικού ταμείου, του οποίου η νομοθεσία δεν επιτρέπει την εφαρμογή της παρ. 1 ή της παρ. 2, η λογιστική μονάδα που προβλέπεται από τους ενιαίους νομικούς κανόνες θεωρείται ότι ισούται με τρία χρυσά φράγκα.

Το χρυσό φράγκο καθορίζεται σε 10/31 του γραμματίου χρυσού τίτλου καθαρότητος 0,900.

Η μετατροπή του χρυσού φράγκου πρέπει να εκφράζει σε εθνικό νόμισμα πραγματική αξία κατά το δυνατό πλησιέστερη προς εκείνη που θα προέκυπτε από την εφαρμογή της παρ 1.

4. Τα κράτη, εντός τριών μηνών μετά τη θέση σε ισχύ της σύμβασης και κάθε φορά που επέρχεται μεταβολή στη μέθοδο τους υπολογισμού, ή στην αξία του εθνικού τους νομίσματος σε σχέση με τη λογιστική μονάδα, ανακοινώνουν στο κεντρικό γραφείο τη μέθοδο τους υπολογισμού σύμφωνα με την παρ. 2 ή τα αποτελέσματα μετατροπής σύμφωνα με την παρ. 3.

Το κεντρικό γραφείο κοινοποιεί τις ανακοινώσεις αυτές στα κράτη.

5. Ο σιδηρόδρομος υποχρεούται σε δημοσίευση των τιμών στις οποίες :

α) ενεργεί τη μετατροπή ποσών εκφρασμένων σε ξένες νομισματικές μονάδες, πληρωτέες σε εγχώριο νόμισμα (τιμή μετατροπής),

β) αποδέχεται την πληρωμή σε ξένα νομίσματα (τιμή αποδοχής).

Άρθρο 8

Ειδικές διατάξεις για ορισμένες μεταφορές

1. Για τη μεταφορά ιδιωτικών βαγονιών προβλέπονται ειδικές διατάξεις από το σχετικό με τη διεθνή σιδηροδρομική μεταφορά ιδιωτικών βαγονιών κανονισμό (RIP), Προσάρτημα ΙΙ στους ενιαίους νομικούς κανόνες.

2. Για τη μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων προβλέπονται ειδικές διατάξεις από το σχετικό με τη διεθνή σιδηροδρομική μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων κανονισμό (ΡΙCO), προσάρτημα ΙΙΙ στους ενιαίους νομικούς κανόνες.

3. Για τη μεταφορά δεμάτων εξπρές, οι σιδηρόδρομοι μπορούν, με τιμολογιακές διατάξεις, να συνομολογήσουν ειδικούς όρους, σύμφωνα με τον σχετικό με τη διεθνή σιδηροδρομική μεταφορά δεμάτων εξπρές κανονισμό (RIEX), Προσάρτημα ΙV στους ενιαίους νομικούς κανόνες.

4. Δύο ή περισσότερα κράτη, με σύμφωνα, ή δύο ή περισσότεροι σιδηρόδρομοι, με συμπληρωματικές διατάξεις, ή τιμολογιακές διατάξεις, μπορούν να συνομολογήσουν όρους, που παρεκκλίνουν από τους ενιαίους νομικούς κανόνες, για τις παρακάτω μεταφορές:

α) αποστολές με διαπραγματεύσιμο έγγραφο μεταφοράς,

β) αποστολές παραδοτέες μόνο με την κατάθεση του αντιγράφου της φορτωτικής,

γ) αποστολές εφημερίδων,

δ) αποστολές προοριζόμενες για εμποροπανήγυρεις ή εκθέσεις,

ε) αποστολές εξαρτημάτων φόρτωσης και μέσων προστασίας κατά της θερμότητας και τους ψύχους για τα μεταφερόμενα εμπορεύματα,

στ) αποστολές διενεργούμενες, στο σύνολο ή σε τμήμα της διαδρομής, με βάση φορτωτικές που δεν χρησιμεύουν σαν έγγραφα τιμολόγησης και χρέωσης.

ζ) αποστολές διενεργούμενες με βάση δικαιολογητικά που χρησιμεύουν στην αυτόματη μετάδοση στοιχείων.

Άρθρο 9

Συμπληρωματικές διατάξεις

1. Δύο ή περισσότερα κράτη ή δύο ή περισσότεροι σιδηρόδρομοι μπορούν να εκδώσουν συμπληρωματικές διατάξεις για την εκτέλεση των ενιαίων νομικών κανόνων. Οι διατάξεις αυτές δεν μπορούν να παρεκκλίνουν από τους ενιαίους νομικούς κανόνες παρα μόνο όπου αυτοί προβλέπουν τούτο ρητά.

2. Οι συμπληρωματικές διατάξεις θέτονται σε ισχύ και δημοσιεύονται κατά τον τύπο που προβλέπεται από τους νόμους και κανονισμούς κάθε κράτους. Οι συμπληρωματικές διατάξεις και η θέση αυτών σε ισχύ ανακοινώνονται στο κεντρικό γραφείο.

Άρθρο 10

Εθνικό δίκαιο

1. Σε περίπτωση έλλειψης σχετικών ρυθμίσεων στους ενιαίους νομικούς κανόνες, στις συμπληρωματικές διατάξεις και στα διεθνή τιμολόγια, εφαρμόζεται το εθνικό δίκαιο.

2. Σαν εθνικό δίκαιο νοείται το δίκαιο του κράτους, όπου ο δικαιούχος νομιμοποιείται να ασκήσει τα δικαιώματα του, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών με τη συγκρότηση των νόμων κανόνων.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ

Σύναψη και εκτέλεση της σύμβασης μεταφοράς

Άρθρο 11

Σύναψη της σύμβασης μεταφοράς

1. Η σύμβαση μεταφοράς συνάπτεται μόλις ο σιδηρόδρομος αποστολής αποδεχθεί προς μεταφορά το συνοδευόμενο από τη φορτωτική εμπόρευμα. Η αποδοχή πιστοποιείται με τη θέση της χρονολογικής σφραγίδας του σταθμού αποστολής πάνω στην φορτωτική και, αν συντρέχει περίπτωση, πάνω σε κάθε συμπληρωματικό φύλλο, ή με την ένδειξη της λογιστικής μηχανής, που φανερώνει την ημερομηνία παραλαβής.

3. Μετά τη θέση της σφραγίδας ή την ένδειξη της λογιστικής μηχανής, η φορτωτική χρησιμεύει σαν απόδειξη της σύναψης και του περιεχόμενου της σύμβασης μεταφοράς.

4. Παρά ταύτα, όσον αφορά τα εμπορεύματα των οποίων η φόρτωση υπόκειται στον αποστολέα με βάση τα τιμολόγια ή τις συμφωνίες μεταξύ αυτού και του σιδηροδρόμου, εφόσον τέτοιες συμφωνίες είναι επιτρεπτές στο σταθμό αποστολής, οι εγγραφές που έγιναν στη φορτωτική σχετικά με τον όγκο του εμπορεύματος ή τον αριθμό των δεμάτων δεν παρέχουν απόδειξη εναντίον του σιδηροδρόμου παρα μόνο αν ο σιδηρόδρομος επαλήθευσε τον όγκο αυτό ή τον αριθμό αυτό και βεβαίωσε τούτο πάνω στη φορτωτική. Αν συντρέχει περίπτωση, οι εγγραφές αυτές μπορούν να αποδειχθούν και με άλλα μέσα.

Αν είναι φανερό ότι κανένα πραγματικό έλλειμα δεν αντιστοιχεί στη διαφορά του όγκου ή του αριθμού των δεμάτων σε σχέση με τις εγγραφές που έγιναν στη φορτωτική, αυτές δεν παρέχουν απόδειξη εναντίον του σιδηροδρόμου. Τούτο αποτελεί κυρίως την περίπτωση, κατά την οποία το βαγόνι παραδίδεται στον παραλήπτη με άθικτες τις αρχικές σφραγίδες.

5. Ο σιδηρόδρομος υποχρεούται να βεβαιώνει στο αντίγραφο της φορτωτικής με τη βάση της χρονολογικής σφραγίδας ή με την ένδειξη της λογιστικής μηχανής, την παραλαβή του εμπορεύματος και την ημερομηνία αποδοχής προς μεταφορά, πριν να επιστρέψει το αντίγραφο αυτό στον αποστολέα.

Το αντίγραφο αυτό δεν έχει την αξία ούτε της φορτωτικής που συνοδεύει το εμπόρευμα ούτε άλλου συναφούς τίτλου μεταφοράς.

Άρθρο 12

Φορτωτική

1. Ο αποστολέας είναι υποχρεωμένος να προσάγει συμπληρωμένη κατά το δέοντα τρόπο.

Για κάθε αποστολή πρέπει να συντάσσεται μία φορτωτική. Μία και η αυτή φορτωτική δεν μπορεί να αφορά παρά μόνο στο φορτίο ενός μόνο βαγονιού. Οι συμπληρωματικές διατάξεις μπορούν να παρεκκλίνουν από τους κανόνες αυτούς.

2. Οι σιδηρόδρομοι καθορίζουν το ενιαίο υπόδειγμα της φορτωτικής, το οποίο πρέπει να περιλαμβάνει ένα αντίγραφο για τον αποστολέα.

Για ορισμένες μεταφορές, κυρίως μεταξύ όμορων χωρών, οι σιδηρόδρομοι μπορούν να καθορίσουν, στα τιμολόγια, τη χρησιμοποίηση φορτωτικής απλουστευμένου τύπου.

Για ορισμένες μεταφορές με χώρες που δεν έχουν προσχωρήσει στην παρούσα Σύμβαση, τα τιμολόγια μπορούν να προβλέπουν την εφαρμογή ειδικής διαδικασίας”

3. Η φορτωτική πρέπει να έχει εκτυπωθεί σε δύο ή ενδεχομένως σε τρεις γλώσσες, των οποίων τουλάχιστον η μία πρέπει να επιλεγεί από τις γλώσσες εργασίας του οργανισμού. Τα διεθνή τιμολόγια μπορούν να καθορίσουν τη γλώσσα στην οποία πρέπει να διατυπώνονται οι εγγραφές που γίνονται στην φορτωτική από τον αποστολέα. Σε περίπτωση έλλειψης σχετικών διατάξεων, οι εγγραφές πρέπει να γίνονται σε μία από τις επίσημες γλώσσες του κράτους αφετηρίας και πρέπει να παρατίθεται μετάφραση σε μία από τις γλώσσες εργασίας του οργανισμού, εκτός αν οι εγγραφές έχουν διατυπωθεί σε μία από τις γλώσσες αυτές.

Οι εγγραφές που γίνονται στη φορτωτική από τον αποστολέα πρέπει να διατυπώνονται με λατινικούς χαρακτήρες, εκτός από τις παρεκκλίσεις που προβλέπονται στις συμπληρωματικές διατάξεις και στα διεθνή τιμολόγια.

Άρθρο 13

Περιεχόμενο της φορτωτικής

1. Η φορτωτική πρέπει να περιλαμβάνει υποχρεωτικά :

α) τον καθορισμό του σταθμού προορισμού,

β) το όνομα και τη διεύθυνση του παραλήπτη, σαν παραλήπτης πρέπει να ενδεικνύεται ένα μόνο φυσικό πρόσωπο ή άλλο υποκείμενο δικαιωμάτων,

γ) τον καθορισμό του εμπορεύματος,

δ) τον όγκο ή, σε περίπτωση έλλειψης, ανάλογη ένδειξη σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις στο σταθμό αποστολής,

ε) τον αριθμό των δεμάτων και τη περιγραφή της συσκευασίας για τις τμηματικές αποστολές και τα πλήρη βαγόνια, που περιέχουν ένα ή περισσότερα φορτία αποστελλόμενα σε συνδυασμένη υπηρεσία σιδηροδρόμου – πλοίου και υποκείμενα σε υποχρεωτική μεταφόρτωση,

στ) τον αριθμό του βαγονιού και, επίσης για τα ιδιωτικά βαγόνια, το απόβαρο, για τα εμπορεύματα των οποίων η φόρτωση υπόκειται στον αποστολέα,

ζ) λεπτομερειακή μνεία των απαιτούμενων δικαιολογητικών από τις τελωνειακές ή τις άλλες διοικητικές αρχές, που επισυνάπτονται στη φορτωτική ή αναφέρονται ότι τηρούνται στη διάθεση του σιδηροδρόμου σε καθοριζόμενο σταθμό ή σε τελωνειακό γραφείο ή σε οποιαδήποτε άλλη αρχή.

η) το όνομα και τη διεύθυνση του αποστολέα, σαν αποστολέας πρέπει να ενδεικνύεται ένα μόνον φυσικό πρόσωπο ή άλλο υποκείμενο δικαιωμάτων, αν οι ισχύουσες διατάξεις στο σταθμό αποστολής το επιβάλλουν, ο αποστολέας είναι υποχρεωμένος να προσθέσει στο όνομα και στη διεύθυνση του την υπογραφή του, ιδιόχειρη, έντυπη ή με σφραγίδα.

Οι ισχύουσες διατάξεις στο σταθμό αποστολής καθορίζουν, για το σύνολο της διαδρομής, τις έννοιες ” πλήρες βαγόνι” και “τμηματική αποστολή”.

2. Η φορτωτική πρέπει, αν συντρέχει περίπτωση, να περιλαμβάνει όλες τις άλλες εγγραφές που προβλέπονται από τους ενιαίους νομικούς κανόνες. Η φορτωτική δεν επιτρέπεται να περιλαμβάνει άλλες εγγραφές απ` αυτές που περιγράφονται ή επιτρέπονται από τους νόμους και κανονισμούς ενός κράτους, τις συμπληρωματικές διατάξεις ή τα τιμολόγια, και δεν είναι αντίθετες προς τους ενιαίους νομικούς κανόνες.

3. Παρά ταύτα, ο αποστολέας μπορεί να καταχωρήσει στον καθορισμένο για το σκοπό αυτό χώρο της φορτωτικής, υπό μορφή πληροφοριών για τον παραλήπτη, ενδείξεις που αφορούν στην αποστολή, χωρίς όμως να προκύπτει ούτε υποχρέωση ούτε ευθύνη για το σιδηρόδρομο.

4. Απαγορεύεται η αντικατάσταση της φορτωτικης με άλλους τίτλους ή η επισύναψη σ` αυτήν άλλων εγγράφων απ` αυτά που περιγράφονται ή επιτρέπονται από τους ενιαίους νομικού κανόνες, τις συμπληρωματικές διατάξεις ή τα τιμολόγια.

Άρθρο 14

Δρομολόγιο και εφαρμοστέα τιμολόγια

1. Ο αποστολέας μπορεί να ορίσει στη φορτωτική το ακολουθητέο δρομολόγιο, ενδεικνύοντας τα συνοριακά σημεία ή τους συνοριακούς σταθμούς, και, αν συντρέχει περίπτωση, τους σταθμούς διαμετακόμισης μεταξύ σιδηροδρόμων. Επιτρέπεται η ένδειξη μόνο συνοριακών σημείων και συνοριακών σταθμών, που εξασφαλίζουν υπηρεσία στη συγκεκριμένη διαδρομή.

2. Εξομοιώνονται με καθορισμό δρομολογίου :

α) η ένδειξη των σταθμών, στους οποίους πρέπει να εκτελεστούν οι τελωνειακές ή λοιπές διοικητικές, όπως επίσης και οι σταθμοί, στους οποίους το εμπόρευμα πρέπει να τύχει ειδικών φροντίδων (περιποίηση ζώντων ζώων, αναπάγωση κλπ),

β) η ένδειξη των εφαρμοστέων τιμολογίων, εφόσον αυτή επαρκεί για τον καθορισμό των σταθμών μεταξύ των οποίων πρέπει να εφαρμοστούν τα τιμολόγια,

γ) η αναγραφή της πληρωμής όλων ή μέρους των τελών μέχρι Χ (Χ είναι η ονομαστική ένδειξη του σημείου όπου γίνεται συναρμογή των τιμολογίων των όμορων χωρών)

3. Εκτός των περιπτώσεων, που προβλέπονται στο άρθρο 3 παρ. 4 και 5 και στο σταθμό 33 παρ. 1, ο σιδηρόδρομος δεν μπορεί να εκτελέσει τη μεταφορά με δρομολόγιο διαφορετικό εκείνου που καθορίζεται από τον αποστολέα, πάρα μόνον υπό τη διπλή προϋπόθεση ότι :

α)οι υφιστάμενες τελωνειακές ή άλλων διοικητικών αρχών διατυπώσεις, όπως και η παροχή στο εμπόρευμα των ειδικών φροντίδων, θα γίνουν οπωσδήποτε στους σταθμούς, που καθορίζονται από τον αποστολέα,

β) τα τέλη και οι προθεσμίες παράδοσης δε θα υπερβαίνουν τα τέλη και τις προθεσμίες, που υπολογίζονται σύμφωνα με το καθορισθέν από τον αποστολέα δρομολόγιο.

Το στοιχείο α) δεν έχει στις τμηματικές αποστολές αν ένας σιδηρόδρομος, που συμμετέχει στη μεταφορά, δεν μπορεί να τηρήσει το επιλεγέν από τον αποστολέα δρομολόγιο λόγω των δρομολογιακών διατάξεων που απορρέουν από την οργάνωση του για τις διεθνείς μεταφορές τμηματικών αποστολών.

4. Επιφυλασσόμενης της παρ. 3, τα τέλη και οι προθεσμίες παράδοσης υπολογίζονται σύμφωνα με το δρομολόγιο, που καθορίστηκε από τον αποστολέα ή αν δεν έχει γίνει αυτό, σύμφωνα με το δρομολόγιο που επελέγη από τον σιδηρόδρομο.

5. Ο αποστολέας μπορεί να καθορίσει στη φορτωτική τα εφαρμοστέα τιμολόγια. Ο σιδηρόδρομος οφείλει να εφαρμόζει τα τιμολόγια αυτά, αν πληρούνται οι όροι εφαρμογής τους.

6. Αν οι ενδείξεις που έχουν αναγραφεί από τον αποστολέα δεν επαρκούν για τον καθορισμό του δρομολογίου ή των εφαρμοστέων τιμολογίων ή αν ορισμένες από τις ενδείξεις αυτές δεν συμφωνούν μεταξύ τους, ο σιδηρόδρομος οφείλει να επιλέξει το δρομολόγιο ή τα τιμολόγια που κρίνει σαν πιο ευνοϊκά για τον αποστολέα.

7. Ο σιδηρόδρομος δεν ευθύνεται για ζημία που προέκυψε από επιλογή που έκανε σύμφωνα με την παρ. 6, εκτός από τις περιπτώσεις δόλου ή βαρειάς αμέλειας.

Άρθρο 15

Πληρωμή των τελών

1. Τα τέλη μεταφοράς (κόμιστρο, πρόσθετα τέλη, τελωνειακά δικαιώματα και λοιπά τέλη που προκύπτουν κατά το χρονικό διάστημα από την παραλαβή προς μεταφορά μέχρι την παράδοση) καταβάλλονται είτε από τον αποστολέα είτε από τον παραλήπτη, σύμφωνα με τις παρακάτω διατάξεις.

Για την εφαρμογή των διατάξεων αυτών θεωρούνται σαν κόμιστρα τα δικαιώματα εκείνα, τα οποία, σύμφωνα με το εφαρμοστέο τιμολόγιο, προθέτονται, κατά τον υπολογισμό των κομίστρων, στις τιμές που προκύπτουν από τις τιμολογιακές στήλες (BAREMES) ή στις ειδικές τιμές.

2. Ο αποστολέας, ο οποίος αναλαμβάνει την πληρωμή του όλου ή μέρους των τελών μεταφοράς, πρέπει να αναγράψει τούτο στη φορτωτική χρησιμοποιώντας μια από τις ακόλουθες ενδείξεις :

α) 1η “ελεύθερο κομίστρων”, αν αναλαμβάνει σε βάρος του μόνο το κόμιστρο,

2η “ελεύθερο κομίστρων συμπεριλαμβανομένων και ..”, αν αναλαμβάνει σε βάρος του, αυτά, η συμπληρωματική ανάληψη, που δεν μπορεί να αφορά παρά σε πρόσθετα τέλη ή σε άλλα τέλη που προκύπτουν κατά το χρονικό διάστημα από την παραλαβή προς μεταφορά μέχρι την παράδοση, όπως επίσης και στα ποσά, που εισπράττονται από τα τελωνεία ή τις άλλες διοικητικές αρχές, δεν πρέπει να συνεπάγεται διάσπαση του ολικού ποσού μιας και της αυτής κατηγορίας τελών (π.χ. το ολικό ποσό των τελωνειακών δικαιωμάτων και άλλα ποσά που καταβάλλονται στο τελωνείο, όπου ο φόρος προστιθέμενης αξίας θεωρείται ως ιδιαίτερη κατηγορία),

3η “ελεύθερο κομίστρων μέχρι Χ” (το Χ ενδεικνύει ονομαστικά το σημείο συναρμογής των τιμολογίων ομόρων χωρών), αν αναλαμβάνει σε βάρος του το κόμιστρο μέχρι το σημείο Χ,

4η “ελεύθερο κομίστρων συμπεριλαμβανομένων και.. μέχρι Χ” (το Χ ενδεικνύει ονομαστικά το σημείο συναρμογής των τιμολογίων ομόρων χωρών), αν αναλαμβάνει σε βάρος του, πέραν του κομίστρου, και άλλα τέλη μέχρι το σημείο Χ, εξαιρουμένων των τελών που αναφέρονται στην κατά σειρά επόμενη χώρα ή σιδηρόδρομο, οι διατάξεις της 2ης περίπτωσης εφαρμόζονται αναλογικά,

β) “ελεύθερο κάθε τέλους”, αν αναλαμβάνει σε βάρος του όλα τα τέλη μεταφοράς (κόμιστρο, πρόσθετα τέλη, τελωνειακά δικαιώματα και λοιπά τέλη),

γ) “ελεύθερο για ποσό..”, αν αναλαμβάνει σε βάρος του ένα καθορισμένο ποσό, πλην αντιθέτων διατάξεων στα τιμολόγια, το ποσό αυτό πρέπει να εκφράζεται στο νόμισμα της χώρας αφετηρίας.

Τα πρόσθετα τέλη και τα λοιπά τέλη, τα οποία, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις στο σταθμό αποστολής πρέπει να υπολογίζονται για όλη την υπόψη διαδρομή, όπως επίσης και το τέλος ιδιαίτερης αποζημίωσης που προβλέπεται στο σταθμό 16 παρ. 2, καταβάλλονται πάντα στο σύνολο τους από τον αποστολέα στην περίπτωση των τελών κατα το στοιχ. α), περίπτωση 4η.

3. Τα διεθνή τιμολόγια είναι δυνατό να καθορίζουν, στο θέμα πληρωμής των τελών μεταφοράς, την αποκλειστική χρήση ορισμένων από τις αναφερόμενες στην παρ. 2 ενδείξεις ή τη χρήση άλλων ενδείξεων.

4. Τα τέλη μεταφοράς, που δεν έχει αναλάβει σε βάρος του ο αποστολέας, θεωρούνται ότι βαρύνουν το παραλήπτη. Πάντως, τα τέλη μεταφοράς βαρύνουν πάντα τον αποστολέα, εφόσον ο παραλήπτης δεν ανέλαβε την φορτωτική, ούτε άσκησε τα δικαιώματά του σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 4, ούτε τροποποίησε το συμβόλαιο μεταφοράς σύμφωνα με το άρθρο 31.

5. Τα πρόσθετα τέλη, όπως τα τέλη αργίας υλικού, αποθήκευσης, ζύγισης, των οποίων η είσπραξη προκύπτει από αιτία που πρέπει να καταλογιστεί στον παραλήπτη ή από αίτηση που υπέβαλε αυτός, καταβάλλονται πάντα απ’ αυτόν.

6. Ο σιδηρόδρομος αποστολής μπορεί να αξιώσει από τον αποστολέα προκαταβολή των τελών, εφόσον πρόκειται για εμπόρευμα, τα οποία, κατά την κρίση του, υπόκεινται σε ταχεία αλλοίωση ή, τα οποία, λόγω της ελαχίστης αξίας τους ή τής φύσης τους, δεν του παρέχουν επαρκή εγγύηση για την πληρωμή των τελών.

7. Αν το ποσό των τελών, τα οποία αναλαμβάνει ο αποστολέας σε βάρος του, δεν μπορεί να καθοριστεί με ακρίβεια κατά το χρόνο παράδοσης προς μεταφορά, τα τέλη αυτά ενδεικνύονται σε δελτίο προπληρωμής, το οποίο πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο διακανονισμού του λογαριασμού με τον αποστολέα το αργότερο τριάντα ημέρες μετά τη λήξη της προθεσμίας παράδοσης. Ο σιδηρόδρομος μπορεί να αξιώσει, υπό μορφή εγγύησης, την κατάθεση έναντι απόδειξης, ποσού που αντιπροσωπεύει κατά προσέγγιση τα τέλη. Λεπτομερής λογαριασμός τελών, συντασσόμενος σύμφωνα με τις ενδείξεις του δελτίου προπληρωμής, δίδεται στον αποστολέα έναντι επιστροφής της απόδειξης.

8. Ο σταθμός αποστολής οφείλει να ενδείξεις στο πρωτότυπο φύλλο της φορτωτικής και στο αντίγραφο, τα προκαταβληθέντα τέλη, εκτός αν οι ισχύουσες διατάξεις στον υπόψη σταθμό ορίζουν, ότι τα τέλη αυτά πρέπει να καθορίζονται μόνο στο αντίγραφο της φορτωτικής. Στην περίπτωση που προβλέπεται στην παρ. 7, τα τέλη αυτά δεν πρέπει να καθορίζονται ούτε στο πρωτότυπο φύλλο της φορτωτικής ούτε στο αντίγραφο.

Άρθρο 16

Δήλωση ιδιαίτερης αποζημίωσης

1. Κάθε αποστολή μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο δήλωσης ιδιαίτερης αποζημίωσης. Το ποσό της πρέπει να αναγράφεται στη φορτωτική αριθμητικά εκφρασμένο στο νόμισμα της χώρας αφετηρίας ή σε άλλο νόμισμα καθοριζόμενο από τα τιμολόγια ή σε λογιστικές μονάδες.

2. Το τέλος ιδιαίτερης αποζημίωσης υπολογίζεται, για το σύνολο της υπόψη διαδρομής, σύμφωνα με τα τιμολόγια του σιδηροδρόμου αποστολής.

Άρθρο 17

Αποτίσεις και προκαταβολές

1. Ο αποστολέας μπορεί να επιβαρύνει το εμπόρευμα με αποτιση μέχρι του ποσού της αξίας του κατά την παράδοση του στο σταθμό αποστολής. Το ποσό της απότισης πρέπει να εκφράζεται στο νόμισμα της χώρας αφετηρίας, στα τιμολόγια είναι δυνατό να προβλέπονται εξαιρέσεις.

2. Ο σιδηρόδρομος υποχρεούται να πληρώσει την αποτιση μόνο αφού το ποσό της έχει καταβληθεί από τον παραλήπτη. Το ποσό αυτής πρέπει να τεθεί σε διάθεση μέσα σε προθεσμία τριάντα ημερών από την καταβολή του, μετά την παρέλευση της προθεσμίας αυτής τούτο τοκίζεται προς πέντε τοις εκατό ετησίως.

3. Αν το εμπόρευμα παραδόθηκε, όλο ή κατά ένα μέρος, στον παραλήπτη χωρίς προηγουμένως να εισπραχθεί η απότιση, ο σιδηρόδρομος πρέπει να πληρώσει στον αποστολέα το ποσό της ζημίας μέχρι του ποσού της απότισης, υπό επιφύλαξη της αναγωγής κατά του παραλήπτη.

4. Για την αποστολή έναντι απότισης εισπράττεται τέλος, που καθορίζεται από τα τιμολόγια, το τέλος αυτό εισπράττεται έστω και αν η απότιση ακυρωθεί ή μειωθεί με τροποποίηση της σύμβασης μεταφοράς σύμφωνα με το άρθρο 30 παρ. 1.

5. Οι προκαταβολές επιτρέπονται μόνο σε εφαρμογή των διατάξεων, που ισχύουν στο σταθμό αποστολής.

6. Το ποσό της απότισης και το ποσό της προκαταβολής πρέπει να αναγράφονται αριθμητικά στη φορτωτική.

Άρθρο 18

Ευθύνη για τις εγγραφές στη φορτωτική

Ο αποστολέας ευθύνεται για την ακρίβεια των ιδίων αυτού εγγραφών στη φορτωτική. Υπόκεινται σε όλες τις συνέπειες, που προκύπτουν στην περίπτωση που οι εγγραφές αυτές είναι αντικανονικές, ανακριβείς, ατελείς ή έχουν γίνει σε άλλο χώρο από αυτόν που προβλέπεται για την κάθε μία. Αν ο χώρος αυτός δεν επαρκεί, ο αποστολέας πρέπει με παραπομπή στη θέση αυτή να ενδείξεις που βρίσκεται η συνέχεια των εγγραφών.

Άρθρο 19

Κατάσταση, συσκευασία και σήμανση του εμπορεύματος

1. Εφόσον ο σιδηρόδρομος αποδέχεται προς μεταφορά εμπόρευμα, που παρουσιάζει εμφανή ίχνη βλάβης, μπορεί να απαιτήσει όπως η κατάσταση του εμπορεύματος αυτού μνημονευθεί στη φορτωτική.

2. Εφόσον από τη φύση του το εμπόρευμα απαιτεί συσκευασία, ο αποστολέας πρέπει να το συσκευάσει κατά τέτοιο τρόπο ώστε να προφυλάσσεται τούτο από ολική ή μερική απώλεια ή από βλάβη κατά τη διάρκεια της μεταφοράς και να μη διακινδυνέυεται η πρόκληση ζημιάς σε πρόσωπα, σε υλικό ή σε άλλα εμπορεύματα.

Η συσκευασία πρέπει, εξ άλλου, να είναι σύμφωνη με τις ισχύουσες διατάξεις στο σταθμό αποστολής.

3. Αν ο αποστολέας δεν έχει συμμορφωθεί με την παρ. 2, ο σιδηρόδρομος μπορεί είτε να αρνηθεί την παραλαβή του εμπορεύματος, είτε να απαιτήσει όπως ο αποστολέας αναγνωρίσει πάνω στη φορτωτική, την έλλειψη συσκευασίας ή την ελαττωματική κατάσταση της συσκευασίας, προβαίνοντας σε μία ακριβή περιγραφή αυτής.

4. Ο αποστολέας είναι υπεύθυνος για όλες τις συνέπειες απουσίας της συσκευασίας ή της ελαττωματικής της κατάστασης και οφείλει κυρίως να επανορθώσει τη ζημιά που έγινε από το λόγο αυτό στο σιδηρόδρομο. Σε περίπτωση έλλειψης εγγραφής πάνω στην φορτωτική, η απόδειξη της έλλειψης συσκευασίας ή της ελαττωματικής της κατάστασης βαρύνει το σιδηρόδρομο.

Παρ. 5. Οι Συμπληρωματικές Διατάξεις ή τα Τιμολόγια ρυθμίζουν την επισήμανση των δεμάτων από τον αποστολέα.

Άρθρο 20

Παράδοση για μεταφορά και φόρτωση του εμπορεύματος

1. Η διαδικασία παράδοσης για μεταφορά του εμπορεύματος διέπεται από τις διατάξεις που ισχύουν στο σταθμό αποστολής.

2. Η φόρτωση εναπόκειται είτε στο σιδηρόδρομο, είτε στον αποστολέα, σύμφωνα με τις ισχύουσες στο σταθμό αποστολής διατάξεις, εκτός αν οι ενιαίοι νομικοί κανόνες περιλαμβάνουν άλλες διατάξεις ή αν η φορτωτική δεν μνημονεύει μια ειδική συμφωνία μεταξύ αποστολέα και σιδηροδρόμου.

Όταν η φόρτωση εναπόκειται στον αποστολέα, αυτός οφείλει να τηρήσει το όριο φόρτωσης. Αν οι προς διάνυση γραμμές έχουν διαφορετικά όρια φόρτωσης, για την ολική διαδρομή ισχύει το κατώτερο όριο. Οι διατάξεις, που ενδεικνύουν τα όρια φόρτωσης δημοσιεύονται κατά τον ίδιο τύπο όπως και τα τιμολόγια. Ο σιδηρόδρομος γνωστοποιεί στον αποστολέα, κατόπιν αίτησης του, το όριο φόρτωσης.

3. Ο αποστολέας είναι υπεύθυνος για όλες τις συνέπειες μιας πλημμελούς εκ μέρους του φόρτωσης και οφείλει, κυρίως, να επανορθώσει τη ζημία που υπέστη ο σιδηρόδρομος από το λόγο αυτό.

Παρά ταύτα, το άρθρο 15 εφαρμόζεται για την πληρωμή των εξόδων, που προκαλούνται από την αποκατάσταση μιας πλημμελούς φόρτωσης. Η απόδειξη της πλημμελούς φόρτωσης εναπόκειται στο σιδηρόδρομο.

4. Τα εμπορεύματα πρέπει να μεταφέρονται σε βαγόνια κλειστά, ανοικτά, ανοικτά σκεπασμένα με αδιάβροχο κάλυμμα ή σε βαγόνια με ειδική διαρρύθμιση, σύμφωνα με τα διεθνή τιμολόγια, εκτός αν οι ενιαίοι νομικοί κανόνες περιέχουν άλλες διατάξεις ως προς τούτο. Αν δεν υπάρχουν διεθνή τιμολόγια ή αν αυτά δεν περιέχουν σχετικές διατάξεις, εφαρμόζονται οι ισχύουσες στο σταθμό αποστολής διατάξεις για όλη τη διαδρομή.

5. Η σφράγιση των βαγονιών ρυθμίζεται από τις διατάξεις, που ισχύουν στο σταθμό αποστολής.

Ο αποστολέας οφείλει να αναγράφει στην φορτωτική τον αριθμό και την ένδειξη των σφραγίδων που θέτει πάνω στα βαγόνια.

Άρθρο 21

Επαλήθευση

1. Ο σιδηρόδρομος νομιμοποιείται σε κάθε στιγμή να επαληθεύσει αν η αποστολή ανταποκρίνεται στις εγγραφές του αποστολέα στην φορτωτική και αν έχουν τηρηθεί οι διατάξεις σχετικά με τη μεταφορά εμπορευμάτων που γίνονται δεκτά υπό όρους.

2. Αν πρόκειται να γίνει επαλήθευση του περιεχομένου της αποστολής πρέπει να κληθούν να παραστούν ο αποστολέας ή ο παραλήπτης, ανάλογα αν αυτή γίνεται στο σταθμό αποστολής ή στο σταθμό προορισμού. Αν δεν παρουσιαστεί ο ενδιαφερόμενος ή αν η επαλήθευση γίνει καθ` οδόν και σε περίπτωση έλλειψης άλλων διατάξεων στους νόμους και κανονισμούς του κράτους που γίνεται η επαλήθευση, αυτή πρέπει να γίνεται με την παρουσία δύο μαρτύρων ξένων προς το σιδηρόδρομο. Ο σιδηρόδρομος δεν μπορεί όμως να προβεί στην επαλήθευση καθ` οδόν παρα μόνον αν η πράξη αυτή επιβάλλεται από τις ανάγκες της εκμετάλλευσης ή από τις τελωνειακές διατάξεις ή από τις διατάξεις άλλων διοικητικών αρχών.

3. Το αποτέλεσμα της επαλήθευσης των εγγραφών της φορτωτικής πρέπει να μνημονεύεται πάνω σ` αυτή. Αν η επαλήθευση έγινε στο σταθμό αποστολής, το αποτέλεσμα πρέπει ομοίως να μνημονεύεται πάνω στο αντίγραφο της φορτωτικής, εφόσον αυτό βρίσκεται υπό την κατοχή του σιδηροδρόμου.

Αν η αποστολή δεν ανταποκρίνεται στις ενδείξεις της φορτωτικής ή αν δεν τηρήθηκαν οι διατάξεις σχετικά με τη μεταφορά εμπορευμάτων που γίνονται δεκτά υπό όρους, τα προκύπτοντα από την επαλήθευση έξοδα βαρύνουν το εμπόρευμα, εκτός αν καταβληθούν αμέσως.

Άρθρο 22

Βεβαίωση του βάρους και του αριθμού των δεμάτων

1. Οι διατάξεις, που ισχύουν σε κάθε Κράτος, καθορίζουν τους όρους υπό τους οποίους ο σιδηρόδρομος οφείλει να βεβαιώσει το βάρος του εμπορεύματος ή τον αριθμό των δεμάτων, όπως επίσης και το πραγματικό απόβαρο των βαγονίων.

Ο σιδηρόδρομος οφείλει να αναγράφει στη φορτωτική το αποτέλεσμα των βεβαιώσεων αυτών.

2. Αν η ζύγιση που έγινε από το σιδηρόδρομο μετά τη σύναψη της σύμβασης μεταφοράς δείξει διαφορά, το βάρος που βεβαιώθηκε από το σταθμό αποστολής ή σε έλλειψη τέτοιας βεβαίωσης, το βάρος που δηλώθηκε από τον αποστολέα παραμένει καθοριστικό για την τιμολόγηση :

α) αν η διαφορά οφείλεται φανερά στη φύση του εμπορεύματος ή σε ατμοσφαιρικές επιδράσεις ή

β) αν η ζύγιση έγινε πάνω σε γεφυροπλάστιγγα και δεν δείχνει διαφορά μεγαλύτερη του δύο επι τοις εκατό του βάρους που βεβαιώθηκε από το σταθμό αποστολής ή, σε έλλειψη τέτοιας βεβαίωσης, του βάρους που δηλώθηκε από τον αποστολέα.

Άρθρο 23

Υπερφόρτωση

1. Όταν η υπερφόρτωση ενός βαγονιού βεβαιωθεί από τον σταθμό αποστολής ή από έναν ενδιάμεσο σταθμό, το επιπλέον τμήμα του φορτίου μπορεί να εκφορτωθεί από το βαγόνι, έστω και αν δεν πρέπει να εισπραχθεί κανένα πρόστιμο. Αν συντρέχει περίπτωση, ο αποστολέας ή περίπτωση τροποποίησης της σύμβασης μεταφοράς σύμφωνα με το άρθρο 31, ο παραλήπτης καλείται χωρίς καθυστέρηση να δώσει οδηγίες σχετικά με το επιπλέον τμήμα του φορτίου.

2. Χωρίς να θίγεται η καταβολή των προστίμων που προβλέπονται στο άρθρο 24, το πρόστιμο υπολογίζεται, για τη διανυθείσα διαδρομή, σύμφωνα με το κόμιστρο που εφαρμόστηκε στην κύρια φόρτωση. Σε περίπτωση εκφόρτωσης του επιπλέον φορτίου, τα τέλη για την ενέργεια αυτή εισπράττονται σύμφωνα με τα τιμολόγια του σιδηρόδρομου που την πραγματοποίησε.

Αν ο δικαιούχος δώσει εντολή για την αποστολή του επιπλέον φορτίου, στο σταθμό προορισμού της κύριας φόρτωσης, σε άλλο σταθμό προορισμού ή την επαναποστολή του στο σταθμό αποστολής, ακολουθείται η διαδικασία της ξεχωριστής αποστολής.

Άρθρο 24

Πρόστιμα

“Παρ. 1. Χωρίς να θίγεται η καταβολή της διαφοράς του κομίστρου και μιας αποζημίωσης για ενδεχόμενη ζημιά, ο σιδηρόδρομος μπορεί να εισπράττει:

α) πρόστιμο ίσο πρός μία λογιστική μονάδα ανά χιλιόγραμμο μικτού βάρους του όλου δέματος:

1ον) στην περίπτωση αντικανονικής, ανακριβούς ή ατελούς ένδειξης των υλικών και αντικειμένων που αποκλείονται της μεταφοράς σύμφωνα με τον RID.

2ον) στην περίπτωση αντικανονικής, ανακριβούς ή ατελούς ένδειξης των υλικών και αντικειμένων που γίνονται δεκτά πρός μεταφορά υπό όρους σύμφωνα με τον RID, ή μη τήρησης των όρων αυτών.

Οι Συμπληρωματικές Διατάξεις μπορούν να προβλέπουν άλλους τρόπους υπολογισμού του προστίμου, ιδίως ένα κατ` αποκοπήν πρόστιμο για τα κοινά ιδιωτικά βαγόνια.

β) πρόστιμο ίσο πρός 5 λογιστικές μονάδες ανά 100 χιλιόγραμμα βάρους υπερβαίνοντος το όριο φόρτωσης, εφόσον το βαγόνι φορτώθηκε από τον αποστολέα”.

4. Οι Συμπληρωματικές Διατάξεις καθορίζουν τις περιπτώσεις στις οποίες δεν μπορεί να εισπράττεται κανένα πρόστιμο.

Άρθρο 25

Έγγραφα για τις διοικητικές διατυπώσεις. Σφράγιση από το τελωνείο

1. Ο αποστολέας υποχρεούται να επισυνάψει στη φορτωτική τα έγγραφα που είναι απαραίτητα για την εκπλήρωση, πριν από την παράδοση του εμπορεύματος, των διατυπώσεων, οι οποίες επιβάλλονται από τα τελωνεία ή τις άλλες διοικητικές αρχές. Τα έγγραφα αυτά πρέπει να αφορούν αποκλειστικά τα εμπορεύματα, που αποτελούν αντικείμενο μιας και της αυτής φορτωτικής, εκτός αν οι διατάξεις των τελωνείων ή των άλλων διοικητικών αρχών ή τα τιμολόγια ορίζουν διαφορετικά.

Παρά ταύτα, εφόσον τα έγγραφα αυτά δεν έχουν επισυναφθεί στην φορτωτική ή αν αυτά πρέπει να προσκομιστούν από τον παραλήπτη, ο αποστολέας πρέπει να αναγράψει επι της φορτωτικής το σταθμό, το τελωνειακό γραφείο ή οποιαδήποτε άλλη αρχή, όπου τα σχετικά έγγραφα θα τεθούν στη διάθεση του σιδηροδρόμου και όπου πρέπει να εκπληρωθούν οι διατυπώσεις. Αν ο αποστολέας παρίσταται ο ίδιος στις διατυπώσεις που επιβάλλονται από τα τελωνεία ή τις άλλες διοικητικές αρχές ή αν εκπροσωπείται από εντολοδόχο, αρκεί όπως τα έγγραφα αυτά προσαχθούν κατά τις εν λόγω διατυπώσεις.

2. Ο σιδηρόδρομος δεν είναι υποχρεωμένος να εξετάσει αν τα προσαχθέντα έγγραφα είναι επαρκή και ακριβή.

3. Ο αποστολέας είναι υπεύθυνος απέναντι στο σιδηρόδρομο για κάθε ζημιά, που προκύπτει λόγω έλλειψης, ανεπάρκειας, ή ανωμαλίας των εγγράφων αυτών, εκτός αν συντρέχει πταίσμα του ίδιου του σιδηρόδρομου.

Ο σιδηρόδρομος είναι υπεύθυνος, σε περίπτωση δικού του πταίσματος, για τις συνέπειες από την απώλεια, τη μη χρησιμοποίηση ή την ανώμαλη χρησιμοποίηση των μνημονευμένων στην φορτωτική εγγράφων, που τη συνοδεύουν ή που έχουν κατατεθεί σ` αυτόν, οπωσδήποτε, η ενδεχόμενη αποζημίωση δεν πρέπει ποτέ να υπερβαίνει εκείνη που προβλέπεται στην περίπτωση απώλειας του εμπορεύματος.

4. Ο αποστολέας υποχρεούται να συμμορφώνεται προς τις διατάξεις των τελωνείων ή των άλλων διοικητικών αρχών στο θέμα της συσκευασίας και της κάλυψης με αδιάβροχο των εμπορευμάτων. Αν ο αποστολέας δεν συσκεύασε ή δεν κάλυψε τα εμπορεύματα σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές, ο σιδηρόδρομος μπορεί να λάβει τα μέτρα αυτά, τα αντίστοιχα έξοδα βαρύνουν το εμπόρευμα.

5. Ο σιδηρόδρομος μπορεί να αρνηθεί την παραλαβή αποστολών , των οποίων οι σφραγίδες που τέθηκαν από τα τελωνεία ή τις άλλες διοικητικές αρχές έχουν υποστεί βλάβη ή είναι πλημμελείς.

Άρθρο 26

Εκπλήρωση των διοικητικών διατυπώσεων

1. Καθ` οδόν, οι διατυπώσεις που επιβάλλονται από τα τελωνεία ή τις άλλες διοικητικές αρχές εκπληρώνονται από το σιδηρόδρομο. Παρα ταύτα, ο σιδηρόδρομος μπορεί να αναθέσει τις διατυπώσεις αυτές σ` έναν εντολοδόχο.

2. Κατά την εκπλήρωση των διατυπώσεων αυτών, ο σιδηρόδρομος ευθύνεται για δικό του πταίσμα ή για πταίσμα του εντολοδόχου του, παρά ταύτα η ενδεχόμενη αποζημίωση δεν πρέπει ποτέ να υπερβαίνει εκείνη που προβλέπεται στην περίπτωση απώλειας του εμπορεύματος.

3. Ο αποστολέας, με δήλωση που γίνεται πάνω στη φορτωτική, ή ο παραλήπτης, ο οποίος δίνει εντολή σύμφωνα με το άρθρο 31, μπορεί να ζητήσει όπως :

α) παραστεί ο ίδιος στις διατυπώσεις αυτές ή εκπροσωπηθεί σ` αυτές από εντολοδόχο, για να δώσει κάθε πληροφορία ή να διατυπώσει κάθε χρήσιμη παρατήρηση,

β) εκπληρώσει ο ίδιος τις διατυπώσεις αυτές ή να ορίσει έναν εντολοδόχο, για την εκπλήρωση τους, κατά το μέτρο που οι νόμοι και οι κανονισμοί του κράτους, όπου πρέπει να εκτελεστούν, το επιτρέπουν, γ) καταβάλλει τα τελωνειακά δικαιώματα και τα άλλα τέλη, εφόσον αυτός ο ίδιος ή ο εντολοδόχος που παρίσταται στις διατυπώσεις ή τις εκπληρώνει, κατά το μέτρο που οι νόμοι και οι κανονισμοί του κράτους, όπου εκτελούνται αυτές, επιτρέπουν την πληρωμή αυτή. Ούτε ο αποστολέας, ούτε ο παραλήπτης που έχει το δικαίωμα της διάθεσης, ούτε ο εντολοδόχος μπορούν να πάρουν στην κατοχή τους το εμπόρευμα.

4. Αν ο αποστολέας έχει ορίσει, για την εκπλήρωση των διατυπώσεων, σταθμό, όπου οι ισχύουσες διατάξεις δεν επιτρέπουν την εκπλήρωση αυτών, ή ακόμα και αν έχει ορίσει, για τις διατυπώσεις αυτές, οποιοδήποτε διαδικαστικό τρόπο, ο οποίος δεν μπορεί να εκτελεστεί, ο σιδηρόδρομος ενεργεί κατά τον τρόπο που κρίνει πιο επωφελή για τα συμφέροντα του δικαιούχου και γνωστοποιεί στον αποστολέα τα ληφθέντα μέτρα. Αν ο αποστολέας έχει αναγράψει στη φορτωτική δήλωση προπληρωμής που καλύπτει τα τελωνειακά δικαιώματα, ο σιδηρόδρομος μπορεί να εκπληρώσει τις τελωνειακές διατυπώσεις κατ` εκλογήν του, είτε καθ` οδόν είτε στο σταθμό προορισμού.

5. Με επιφύλαξη της εξαίρεσης που προβλέπεται στην παρ. 4 δεύτερο εδάφιο, ο παραλήπτης μπορεί να εκπληρώσει τις τελωνειακές διατυπώσεις στο σταθμό προορισμού που διαθέτει τελωνειακό γραφείο, αν ο εκτελωνισμός κατά την άφιξη έχει ζητηθεί στη φορτωτική ή αν, σε περίπτωση, έλλειψης τέτοιου αιτήματος, το εμπόρευμα φθάσει υπό τελωνειακό καθεστώς. Ο παραλήπτης μπορεί επίσης να εκπληρώσει τις διατυπώσεις αυτές στο σταθμό προορισμού που δε διαθέτει τελωνειακό γραφείο, αν οι νόμοι και κανονισμοί το επιτρέπουν ή αν υπάρχει προηγουμένη εξουσιοδότηση από το σιδηρόδρομο και το τελωνείο. Η άσκηση ενός απ` αυτά τα δικαιώματα προϋποθέτει την προηγουμένη πληρωμή των τελών που βαρύνουν το εμπόρευμα.

Οπωσδήποτε, ο σιδηρόδρομος μπορεί να ενεργήσει σύμφωνα με την παρ. 4 αν ο παραλήπτης δεν έχει εξοφλήσει τη φορτωτική μέσα στην προθεσμία που προβλέπεται από τις ισχύουσες διατάξεις στο σταθμό προορισμού.

Άρθρο 27

Προθεσμίες παράδοσης

1. Οι προθεσμίες παράδοσης καθορίζονται από τα σύμφωνα, που έχουν συναφθεί μεταξύ των σιδηροδρόμων που συμμετέχουν στη μεταφορά, ή από τα διεθνή τιμολόγια, που εφαρμόζονται από το σταθμό αποστολής μέχρι το σταθμό προορισμού. Για ορισμένες ειδικές κατηγορίες μεταφορών και σε ορισμένες διαδρομές, οι προθεσμίες αυτές μπορούν επίσης να καθοριστούν με βάση σχέδια μεταφορών που εφαρμόζονται μεταξύ των ενδιαφερομένων σιδηροδρόμων, στην περίπτωση αυτή, πρέπει να περιλαμβάνονται σε διεθνή τιμολόγια ή σε ειδικές συμφωνίες, που προβλέπουν ενδεχομένως αποκλίσεις από τις παραπάνω παρ. 3 και 9. Όλες αυτές οι προθεσμίες δεν μπορούν να είναι ανώτερες από εκείνες που προκύπτουν από τις παρακάτω παραγράφους.

“Παρ. 2. Σε περίπτωση έλλειψης ένδειξης προθεσμίας παράδοσης προβλεπομένης στην παρ. 1 και υπό την επιφύλαξη των παρακάτω παραγράφων, οι ανώτατες προθεσμίες παράδοσης είναι οι ακόλουθες:

α) για τα πλήρη βαγόνια:

προθεσμία αποστολής, 12 ώρες προθεσμία μεταφοράς, ανά αδιαίρετο κλάσμα 400 χλμ., 24 ώρες. β) για τις τμηματικές μεταφορές: προθεσμία αποστολής, 24 ώρες. προθεσμία μεταφοράς, ανά αδιαίρετο κλάσμα 200 χλμ., 24 ώρες.

Όλες οι αποστάσεις αντιστοιχούν σε τιμολογιακά χιλιόμετρα”.

Παρ. 4. Ο σιδηρόδρομος μπορεί να καθορίζει συμπληρωματικές προθεσμίες ορισμένης διάρκειας, στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α) για αποστολές που παραδίδονται προς μεταφορά ή παραλαμβάνονται εκτός της περιοχής των σταθμών.

β) για αποστολές που διενεργούνται:

1ον) μέσω γραμμών, των οποίων το πλάτος σιδηροτροχιών είναι διαφορετικό,

2ον) μέσω θάλασσας ή εσωτερικών πλωτών γραμμών, 3ον) μέσω οδού, αν δεν υπάρχει σιδηροδρομική σύνδεση.

γ) για αποστολές που τιμολογούνται με ειδικά ή εξαιρετικά εσωτερικά τιμολόγια με έκπτωση.

δ) για εξαιρετικές περιστάσεις που συνεπάγονται είτε ασυνήθιστη αύξηση της εμπορικής κίνησης είτε ασυνήθιστες δυσχέρειες εκμετάλλευσης”.

3. Η προθεσμία μεταφοράς υπολογίζεται επι της συνολικής διαδρομής μεταξύ σταθμού αποστολής και σταθμού προορισμού. Η προθεσμία αποστολής υπολογίζεται μία φορά μόνο, ανεξάρτητα από τον αριθμό των συμμετεχόντων δικτύων.

4. Ο σιδηρόδρομος μπορεί να καθορίζει συμπληρωματικές προθεσμίες ορισμένης διάρκειας, στις ακόλουθες περιπτώσεις : α) για αποστολές που παραδίδονται προς μεταφορά ή παραλαμβάνονται εκτός της περιοχής των σταθμών, β) για αποστολές που διενεργούνται : 1ον μέσω γραμμής ή δικτύου, που δεν είναι εξοπλισμένο για την ταχεία προώθηση των αποστολών, 2ον μέσω σύνδεσης, που ενώνει δύο γραμμές του ιδίου δικτύου ή διαφορετικών δικτύων, 3ον μέσω δευτερεύουσας γραμμής, 4ον μέσω γραμμών, των οποίων το πλάτος των σιδηροτροχιών είναι διαφορετικό, 5ον μέσω θάλασσάς ή εσωτερικών πλωτών γραμμών, 6ον μέσω οδού, αν δεν υπάρχει σιδηροδρομική σύνδεση, γ) για αποστολές, που τιμολογούνται με ειδικά ή εξαιρετικά εσωτερικά τιμολόγια με έκπτωση, δ) για εξαιρετικές περιστάσεις, που συνεπάγονται είτε ασυνήθιστη αύξηση της εμπορικής κίνησης είτε ασυνήθιστες δυσχέρειες εκμετάλλευσης].

5. Οι συμπληρωματικές προθεσμίες, που προβλέπονται στη παρ. 4, στοιχ. α) μέχρι γ), πρέπει να εμφαίνονται στα τιμολόγια ή στις διατάξεις, που έχουν δημοσιευθεί με τον δέοντα τύπο σε κάθε κράτος. Οι προθεσμίες, που προβλέπονται στην παρ. 4, στοιχ. δ), πρέπει να δημοσιεύονται και δεν μπορούν να τεθούν σε ισχύ πριν από τη δημοσίευσή τους.

Παρ. 6. Η προθεσμία παράδοσης αρχίζει να τρέχει από τα μεσάνυκτα μετά την παραλαβή του εμπορεύματος πρός μεταφορά”.

7. Πλην της περίπτωσης πταίσματος του σιδηροδρόμου, η προθεσμία παράδοσης παρατείνεται κατά το χρονικό διάστημα που είναι αναγκαίο για: α) τον έλεγχο σύμφωνα με τα άρθρα 21 και 22 παρ. 1, ο οποίος διαπιστώνει διαφορές σε σχέση με τις ενδείξεις που αναγράφονται στην φορτωτική, β) τη διενέργεια των διατυπώσεων, που ορίζονται από τα τελωνεία ή τις άλλες διοικητικές αρχές, γ) την τροποποίηση της σύμβασης μεταφοράς σύμφωνα με τα άρθρα 30 ή 31, δ) την παροχή ειδικών φροντίδων στο εμπόρευμα, ε) τη μεταφόρτωση ή τη διόρθωση της πλημμελούς φόρτωσης που έγινε από τον αποστολέα, στ) κάθε διακοπή της υπηρεσίας μεταφορών, που εμποδίζει πρόσκαιρα την έναρξη ή τη συνέχιση της μεταφοράς. Η αιτία και η διάρκεια των παραστάσεων αυτών πρέπει να μνημονεύονται στη φορτωτική. Αν συντρέχει περίπτωση, μπορούν να αποδειχθούν και με άλλους τρόπους.

Παρ. 8. Η προθεσμία παράδοσης διακόπτεται τις Κυριακές και τις ημέρες τοπικών εορτών. Διακόπτεται τα Σάββατα, εφόσον, σ` ένα Κράτος, οι ισχύουσες διατάξεις προβλέπουν τούτο τις ημέρες αυτές για τις εσωτερικές σιδηροδρομικές μεταφορές αυτού”.

9. Εφόσον η προθεσμία παράδοσης περατώνεται μετά την ώρα λήξης της υπηρεσίας του σταθμού προορισμού, η λήξη της προθεσμίας αυτής μετατίθεται κατά δύο ώρες μετα την ώρα της επόμενης έναρξης της υπηρεσίας του σταθμού.

10. Η προθεσμία παράδοσης θεωρείται ότι τηρήθηκε αν, πριν από τη λήξη της: α) ανακοινώθηκε η άφιξη του εμπορεύματος και τούτο τέθηκε στη διάθεση του παραλήπτη, εφόσον πρόκειται για αποστολές παραδοτέες στο σταθμό και που αποτελούν αντικείμενο αναγγελίας της άφιξης,

β) το εμπόρευμα τέθηκε στη διάθεση του παραλήπτη, εφόσον πρόκειται για αποστολές παραδοτέες στο σταθμό και που δεν αποτελούν αντικείμενο αναγγελίας της άφιξης,

γ) το εμπόρευμα βρίσκεται στη διάθεση του παραλήπτη, εφόσον πρόκειται για αποστολές παραδοτέες εκτός περιοχής σταθμού.

Άρθρο 28

Παράδοση

1. Ο σιδηρόδρομος υποχρεούται να δώσει τη φορτωτική και να παραδώσει το εμπόρευμα στον παραλήπτη, στο σταθμό προορισμού, έναντι εξοφλητικής απόδειξης και καταβολής των απαιτήσεων του σιδηροδρόμου που βαρύνουν τον παραλήπτη.

Η ανάληψη της φορτωτικής υποχρεώνει τον παραλήπτη να καταβάλλει στο σιδηρόδρομο το ποσό των απαιτήσεων που τον βαρύνουν.

2. Εξομοιώνονται με παράδοση στον παραλήπτη, εφόσον διενεργούνται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις στο σταθμό προορισμού :

α) η παράδοση του εμπορεύματος στις τελωνειακές ή φορολογικές αρχές στις εγκαταστάσεις τους ή στις αποθήκες τους, εφόσον αυτές δεν βρίσκονται υπό την επίβλεψη του σιδηρόδρομου,

β) η αποθήκευση του εμπορεύματος από το σιδηρόδρομο ή η παρακατέθεσή του σε παραγγελιοδόχο μεταφοράς ή η εισαγωγή του σε δημόσια αποθήκη.

3. Οι ισχύουσες διατάξεις στο σταθμό προορισμού ή οι συμφωνίες με τον παραλήπτη καθορίζουν αν ο σιδηρόδρομος έχει το δικαίωμα ή την υποχρέωση να του παραδώσει το εμπόρευμα άλλου από το σταθμό προορισμού, είτε σε ιδιωτική παρακαμπτήρια γραμμή είτε στην κατοικία του, είτε σε αποθήκη του σιδηροδρόμου.

Αν ο σιδηρόδρομος παραδίδει απευθείας ή μέσω τρίτου το εμπόρευμα σε ιδιωτική παρακαμπτήρια γραμμή, στην κατοικία ή σε αποθήκη, η παράδοση τεκμαίρεται ότι έγινε κατά τη στιγμή της παράδοσης αυτής. Εκτός αντίθετης συμφωνίας μεταξύ σιδηροδρόμου και του χρησιμοποιούντος την ιδιωτική παρακαμπτήρια γραμμή, οι ενέργειες που γίνονται από το σιδηρόδρομο, για λογαριασμό και υπό την καθοδήγηση του χρησιμοποιούντος την παρακαμπτήρια, δεν καλύπτονται από τη σύμβαση μεταφοράς.

4. Μετά την άφιξη του εμπορεύματος στο σταθμό προορισμού, ο παραλήπτης μπορεί να ζητήσει από το σιδηρόδρομο να του δώσει τη φορτωτική και να του παραδώσει το εμπόρευμα.

Αν διαπιστωθεί απώλεια του εμπορεύματος ή αν το εμπόρευμα δεν αφίχθηκε κατά τη λήξη της προβλεπόμενης στο άρθρο 39 παρ. 1 προθεσμίας, ο παραλήπτης μπορεί να ασκήσει για το άτομο του, έναντι του σιδηροδρόμου, τα δικαιώματα που απορρέουν γι’ αυτόν από τη σύμβαση μεταφοράς.

5. Ο δικαιούχος μπορεί να αρνηθεί την παραλαβή του εμπορεύματος, ακόμα και μετα τη λήψη της φορτωτικής και την καταβολή των τελών, εφόσον δεν γίνονται οι επαληθεύσεις που ζήτησε για τη διαπίστωση μιας πιθανολογούμενης ζημιάς.

6. Κατά τα λοιπά, η παράδοση του εμπορεύματος γίνεται σύμφωνα με τις ισχύουσες στο σταθμό προορισμού διατάξεις.

Άρθρο 29

Διόρθωση εισπραχθέντων ποσών

“Παρ. 1. Σε περίπτωση αντικανονικής εφαρμογής τιμολογίου ή λάθους κατά τον υπολογισμό ή την είσπραξη των τελών, το επί έλαττον εισπραχθέν πρέπει να καταβληθεί ενώ το επί πλέον να επιστραφεί.

Το επί έλαττον εισπραχθέν δεν καταβάλλεται και το επί πλέον εισπραχθέν δεν επιστρέφεται παρά μόνον όταν υπερβαίνουν τις 8 λογιστικές μονάδες ανά φορτωτική.

Η επιστροφή διενεργείται αυτεπάγγελτα.

2. Η καταβολή στο σιδηρόδρομο του κάτω από το κανονικό ποσού εναπόκειται στον αποστολέα, αν δεν έχει αναληφθεί η φορτωτική.

Όταν η φορτωτική αναλήφθηκε από τον παραλήπτη ή η σύμβαση μεταφοράς τροποποιήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 31, ο αποστολέας δεν υποχρεούται στην καταβολή του κάτω από το κανονικό ποσού παρα κατά το μέτρο που βαρύνεται αυτός από τα τέλη με βάση τη μνεία της προπληρωμής που έγινε στη φορτωτική. Η συμπλήρωση του κάτω από το κανονικό ποσού βαρύνει τον παραλήπτη.

3. Τα ποσά που οφείλονται με βάση το παρόν άρθρο τοκίζονται με πέντε επι τοις εκατό ετησίως από της ημέρας λήψης της κλήσης προς πληρωμή ή την ημέρα της προβλεπόμενης στο άρθρο 53 διοικητικής αίτησης, ή αν δεν υπάρχει ούτε κλήση προς πληρωμή ούτε διοικητική αίτηση, από την ημέρα της έγερσης της αγωγής.

Αν ο δικαιούχος δεν παραδώσει στο σιδηρόδρομο, μέσα σε εύλογη προθεσμία που του έχει τεθεί, τα απαιτούμενα νομιμοποιητικά έγγραφα για την οριστική εκκαθάριση της διοικητικής αίτησης, οι τόκοι παύουν να τρέχουν μεταξύ του χρονικού διαστήματος από τη λήξη της καθορισθείσας προθεσμίας και της πραγματικής προσαγωγής των εγγράφων.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ

Τροποποίηση της σύμβασης μεταφοράς

Άρθρο 30

Τροποποίηση από τον αποστολέα

1. Ο αποστολέας μπορεί, με μεταγενέστερες εντολές, να τροποποιήσει τη σύμβαση μεταφοράς, καθορίζοντας :

α) την απόδοση του εμπορεύματος στο σταθμό αποστολής,

β) την αναστολή προώθησης του εμπορεύματος καθ` οδόν,

γ) την αναβολή της παράδοσης του εμπορεύματος,

δ) την παράδοση του εμπορεύματος σε πρόσωπο άλλο από τον παραλήπτη που ενδείκνυται στη φορτωτική,

ε) την παράδοση του εμπορεύματος σε σταθμό άλλο από το σταθμό προορισμού που ενδείκνυται στη φορτωτική,

στ) την επιστροφή του εμπορεύματος στο σταθμό αποστολής,

ζ) την επιβάρυνση με απότιση, η) την αύξηση, τη μείωση ή την ακύρωση μιας απότισης,

θ) την ανάληψη απ` αυτόν των τελών αποστολής που δεν καλύπτονται από δήλωση προπληρωμής ή τη συμπληρωματική ανάληψη τελών σύμφωνα με το άρθρο 15 παρ. 2. Τα τιμολόγια του σιδηροδρόμου αποστολής μπορούν να προβλέπουν, ότι οι αναφερόμενες στα στοιχ.

ζ) μέχρι

θ) εντολές δεν γίνονται δεκτές. Οι συμπληρωματικές ενδείξεις ή τα διεθνή τιμολόγια, που ισχύουν μεταξύ των συμμετεχόντων στη μεταφορά σιδηροδρόμων, μπορούν να κάνουν δεκτές εντολές που δεν μνημονεύονται παραπάνω. Σε καμία περίπτωση οι εντολές δεν πρέπει να έχουν σαν αποτέλεσμα την κατάτμηση της αποστολής.

2. Οι εντολές αυτές πρέπει να δίδονται με δήλωση, υπό τον τύπο που καθορίζεται από το σιδηρόδρομο.

Η δήλωση αυτή πρέπει να αναγραφεί και υπογραφεί από τον αποστολέα επί του αντιγράφου της φορτωτικής, το οποίο πρέπει να προσκομίζεται στο σιδηρόδρομο.

Η υπογραφή μπορεί να αποτυπώνεται ή να αντικαθίσταται από τη σφραγίδα του αποστολέα.

Κάθε εντολή που δίδεται υπό τύπο διάφορο αυτού που καθορίζεται, είναι άκυρη”.

3. Αν ο σιδηρόδρομος δώσει συνέχεια στις εντολές του αποστολέα χωρίς να απαιτήσει την προσκόμιση του αντιγράφου φορτωτικής, ευθύνεται ο σιδηρόδρομος απέναντι στον παραλήπτη για τη ζημία που θα προκληθεί απ` αυτόν το λόγο, όταν ο αποστολέας έχει παραδώσει στον παραλήπτη το αντίγραφο φορτωτικής. Όμως η ενδεχόμενη αποζημίωση δεν πρέπει ποτέ να υπερβαίνει εκείνη που προβλέπεται σε περίπτωση απώλειας του εμπορεύματος.

4. Το δικαίωμα του αποστολέα, ακόμα και αν κατέχει το αντίγραφο της φορτωτικής, για την τροποποίηση της σύμβασης μεταφοράς παύει να υπάρχει στις περιπτώσεις που ο παραλήπτης :

α) ανέλαβε τη φορτωτική,

β) παρέλαβε το εμπόρευμα,

γ) άσκησε τα δικαιώματα του σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 4,

δ) έχει εξουσιοδοτηθεί σύμφωνα με το άρθρο 31, να δίδει εντολές από τη στιγμή που η αποστολή εισήλθε στον τελωνειακό χώρο της χώρας προορισμού.

Από τη στιγμή αυτή, ο σιδηρόδρομος οφείλει να συμμορφώνεται με τις εντολές και οδηγίες του παραλήπτη.

Άρθρο 31

Τροποποίηση από τον παραλήπτη

1. Όταν ο αποστολέας δεν έχει αναλάβει σε βάρος του τα τέλη που αφορούν τη μεταφορά μέσα στη χώρα προορισμού, ούτε έχει αναγράψει στη φορτωτική την ένδειξη “Ο παραλήπτης δεν είναι εξουσιοδοτημένος να δώσει μεταγενέστερες εντολές”, ο παραλήπτης μπορεί, με μεταγενέστερες εντολές, να τροποποιήσει τη σύμβαση μεταφοράς, καθίζοντας :

α) την αναστολή προώθησης του εμπορεύματος καθ` οδόν,

β) την αναβολή της παράδοσης του εμπορεύματος,

γ) την παράδοση του εμπορεύματος, στη χώρα προορισμού, σε πρόσωπο άλλο από τον παραλήπτη που ενδείκνυται στη φορτωτική,

δ) την παράδοση του εμπορεύματος, στη χώρα προορισμού, σε σταθμό άλλο από τον σταθμό προορισμού που ενδεικνυεται στη φορτωτική, εκτός αν τα διεθνή τιμολόγια περιλαμβάνουν αντίθετες διατάξεις.

ε) την εκπλήρωση των διατυπώσεων που ορίζονται από τα τελωνεία ή τις άλλες διοικητικές αρχές σύμφωνα με το άρθρο 26 παρ. 3.

Οι συμπληρωματικές διατάξεις ή τα διεθνή τιμολόγια, που ισχύουν μεταξύ των συμμετεχόντων στη μεταφορά σιδηροδρόμων μπορούν να κάνουν δεκτές εντολές που δεν μνημονεύονται παραπάνω.

Σε καμία περίπτωση οι εντολές δεν πρέπει να έχουν σαν αποτέλεσμα την κατάτμηση της αποστολής.

Οι εντολές του παραλήπτη δεν είναι εκτελέσιμες παρα μετά την είσοδο της αποστολής μέσα στον τελωνειακό χώρο της χώρας προορισμού.

2. Οι εντολές αυτές πρέπει να δίδονται με δήλωση, υπό τον τύπο που καθορίζεται από το σιδηρόδρομο.

Κάθε εντολή που δίδεται υπό τύπο διάφορο αυτού που καθορίζεται, είναι άκυρη.

3. Το δικαίωμα του παραλήπτη για την τροποποίηση της σύμβασης μεταφοράς παύει να υπάρχει στις περιπτώσεις που ο παραλήπτης:

α) ανέλαβε τη φορτωτική,

β) παρέλαβε το εμπόρευμα,

γ) άσκησε τα δικαιώματα του σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 4,

δ) έχει ορίσει σύμφωνα με την παρ. 1γ) ένα πρόσωπο, το οποίο ανέλαβε την φορτωτική, αποδέχτηκε το εμπόρευμα, ή άσκησε τα δικαιώματά του σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 4

4. Αν ο παραλήπτης έχει ορίσει, ότι το εμπόρευμα θα παραδοθεί σε άλλο πρόσωπο, το πρόσωπο αυτό δεν είναι εξουσιοδοτημένο για την τροποποίηση της σύμβασης μεταφοράς.

Άρθρο 32

Εκτέλεση των μεταγενέστερων εντολών.

1. Ο σιδηρόδρομος δεν μπορεί να αρνηθεί την εκτέλεση των εντολών που δίδονται σύμφωνα με τα άρθρα 30 και 31, ούτε να καθυστερήσει την εκτέλεσή τους, εκτός αν :

α) η εκτέλεση τους δεν είναι πλέον δυνατή κατά τη στιγμή που οι εντολές περιέχονται στο σταθμό, ο οποίος πρέπει να τις εκτελέσει,

β) με την εκτέλεση τους θα μπορούσε να διαταραχθεί η τακτική υπηρεσία μεταφορών,

γ) η εκτέλεσή τους αντιβαίνει, εφόσον πρόκειται για αλλαγή του σταθμού προορισμού, στους νόμους και κανονισμούς ενός κράτους, και κυρίως τις διατάξεις των τελωνείων ή των άλλων διοικητικών αρχών,

δ) η αξία του εμπορεύματος, εφόσον πρόκειται για αλλαγή του σταθμού προορισμού, δεν καλύπτει, κατά την εκτίμηση του σιδηροδρόμου, όλα τα τέλη, με τα οποία θα επιβαρυνθεί το εμπόρευμα, μέχρι το νέο σταθμό προορισμού, έκτος αν τα τέλη αυτά πληρώνονται αμέσως ή διασφαλίζεται η πληρωμή τους.

Εκείνος, ο οποίος έδωσε τις εντολές πρέπει να ενημερώνεται το συντομότερο δυνατό σχετικά με τα εμπόδια για την εκτέλεση τους.

Αν ο σιδηρόδρομος δεν μπορούσε να προβλέψει τα εμπόδια αυτά, αυτός που έδωσε τις εντολές επέχει όλες τις συνέπειες που προκύπτουν από την έναρξη της εκτέλεσης τους.

2. Τα τέλη που προκύπτουν από την εκτέλεση μιας εντολής, εκτός απ` αυτά που προκύπτουν από πταίσμα του σιδηροδρόμου , πρέπει να πληρώνονται σύμφωνα με το άρθρο 15.

3. Υπό την επιφύλαξη της παρ. 1, ο σιδηρόδρομος ευθύνεται σε περίπτωση δικού του πταίσματος, για τις συνέπειες της μη εκτέλεσης μιας εντολής ή της κακής εκτέλεσης τους. Όμως, η ενδεχόμενη αποζημίωση δεν μπορεί ποτέ να υπερβεί εκείνη που προβλέπεται σε περίπτωση απώλειας του εμπορεύματος.

Άρθρο 33

Εμπόδιο στη μεταφορά

1. Σε περίπτωση εμποδίου στη μεταφορά, ο σιδηρόδρομος αποφασίζει αν είναι προτιμότερο να προωθήσει αυτεπάγγελτα το εμπόρευμα τροποποιώντας το δρομολόγιο, ή προς το συμφέρον του αποστολέα, να του ζητήσει οδηγίες, παρέχοντας του τις χρήσιμες πληροφορίες, που διαθέτει ο σιδηρόδρομος.

Εκτός δικού του πταίσματος, ο σιδηρόδρομος μπορεί να εισπράξει το κόμιστρο που εφαρμόζεται στο πραγματικό δρομολόγιο και έχει στη διάθεση του τις προθεσμίες που αντιστοιχούν στο δρομολόγιο αυτό.

2. Αν η συνέχιση της μεταφοράς δεν είναι δυνατή, ο σιδηρόδρομος ζητεί οδηγίες από τον αποστολέα. Η αίτηση οδηγιών δεν είναι υποχρεωτική στις περιπτώσεις προσωρινών εμποδίων, που προκύπτουν από τα ληφθέντα σε εφαρμογή του άρθρου 3 παρ. 4 μέτρα.

3. Ο αποστολέας μπορεί να δώσει με τη φορτωτική οδηγίες, στην περίπτωση που θα παρουσιαζόταν ένα εμπόδιο στη μεταφορά.

Αν ο σιδηρόδρομος κρίνει, ότι οι οδηγίες αυτές δεν είναι δυνατόν να εκτελεσθούν, ζητεί νέες.

“Παρ. 4. Αν οι οδηγίες του αποστολέα μεταβάλλουν την ένδειξη του παραλήπτη ή του σταθμού προορισμού ή δόθηκαν στο σταθμό όπου βρίσκεται το εμπόρευμα, ο αποστολέας οφείλει να τις αναγράψει στο αντίγραφο της φορτωτικής και να το προσκομίσει στο σιδηρόδρομο”.

5. Αν ο σιδηρόδρομος δώσει συνέχεια στις οδηγίες του αποστολέα χωρίς να απαιτήσει την προσκόμιση του αντιγράφου, όταν αυτό έχει παραδοθεί στον παραλήπτη, ο σιδηρόδρομος ευθύνεται απέναντι στον παραλήπτη για τη ζημία που προκύπτει από το λόγο αυτό. Όμως, η ενδεχόμενη αποζημίωση δεν μπορεί ποτέ να υπερβεί εκείνη, που προβλέπεται στην περίπτωση απώλειας του εμπορεύματος.

6. Αν ο αποστολέας, που ειδοποιείται για εμπόδιο στη μεταφορά, δεν δώσει μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα, εκτελέσιμες οδηγίες, ο σιδηρόδρομος ενεργεί σύμφωνα με τις σχετικές με τα εμπόδια στην παράδοση διατάξεις, που ισχύουν στον τόπο όπου κρατήθηκε το εμπόρευμα.

Αν το εμπόρευμα πουλήθηκε, το προϊόν της πώλησης, μετά την αφαίρεση των τελών που βαρύνουν το εμπόρευμα, πρέπει να τεθεί στη διάθεση του αποστολέα. Αν το προϊόν είναι κατώτερο από τα τέλη αυτά, ο αποστολέας οφείλει να καταβάλει τη διαφορά.

7. Όταν το εμπόδιο στη μεταφορά αρθεί πριν από τη λήψη των οδηγιών του αποστολέα, το εμπόρευμα προωθείται στον προορισμό του, χωρίς να αναμένονται οι οδηγίες, ο αποστολέας ειδοποιείται το συντομότερο δυνατό.

8. Όταν το εμπόδιο στη μεταφορά ανακύψει μετρά την από τον παραλήπτη τροποποίηση της σύμβασης μεταφοράς σύμφωνα με το άρθρο 31, ο σιδηρόδρομος οφείλει να ειδοποιήσει τον παραλήπτη. Οι παρ. 1, 2, 6, 7 και 9 εφαρμόζονται αναλογικά.

9. Εκτός δικού του πταίσματος, ο σιδηρόδρομος, σε περίπτωση εμποδίου στη μεταφορά, μπορεί να εισπράξει τέλη αργίας υλικού. 10. Το άρθρο 32 εφαρμόζεται σε μεταφορές που διενεργούνται σύμφωνα με το άρθρο 33.

Άρθρο 34

Εμπόδιο στην παράδοση

“Παρ. 1. Σε περίπτωση εμποδίου στην παράδοση του εμπορεύματος, ο σιδηρόδρομος οφείλει να ειδοποιήσει αμέσως τον αποστολέα περί τούτου, για να του ζητήσει οδηγίες”.

2. `Όταν το εμπόδιο στην παράδοση αρθεί, πριν από τη λήψη των οδηγιών του αποστολέα στο σταθμό προορισμού, το εμπόρευμα παραδίδεται στον παραλήπτη. Ο αποστολέας πρέπει να ειδοποιηθεί περί τούτου αμέσως”.

3. Αν ο παραλήπτης αρνηθεί να παραλάβει το εμπόρευμα, ο αποστολέας δικαιούται να δώσει οδηγίες, ακόμα και αν δεν μπορεί να προσκομίσει το αντίγραφο της φορτωτικής.

4. Με σχετική μνεία στη φορτωτική, ο αποστολέας μπορεί επίσης να ζητήσει να του επιστραφεί αυτεπάγγελτα το εμπόρευμα, αν ανακύψει εμπόδιο στην παράδοση. Με εξαίρεση την περίπτωση αυτή, η ρητή συγκατάθεση του είναι απαραίτητη.

7. Το άρθρο 32 εφαρμόζεται στις μεταφορές που διενεργούνται σύμφωνα με το άρθρο 34.

Ευθύνη

Άρθρο 35

Συλλογική ευθύνη των σιδηροδρόμων

1. Ο σιδηρόδρομος, ο οποίος αποδέχεται το εμπόρευμα προς μεταφορά, μαζί με τη φορτωτική, ευθύνεται για την εκτέλεση της μεταφοράς επι της ολικής διαδρομής μέχρι της παράδοσης.

2. Καθένας από τους κατά σειρά επόμενους σιδηρόδρομους, με μόνο το γεγονός της παραλαβής του εμπορεύματος μαζί με τη φορτωτική, συμμετέχει στη σύμβαση μεταφοράς, σύμφωνα με τους όρους του εγγράφου αυτού, και αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις που απορρέουν, χωρίς να θίγονται οι διατάξεις του άρθρου 55 παρ. 3 αναφορικά με το σιδηροδρομικό προορισμού.

Άρθρο 36

Έκταση της ευθύνης

1. Ο σιδηρόδρομος ευθύνεται για τη ζημία που προκύπτει από ολική ή μερική απώλεια του εμπορεύματος και για τη βλάβη που παθαίνει κατά το χρονικό διάστημα από την παραλαβή προς μεταφορά μέχρι την παράδοση, όπως επίσης και για τη ζημία που προκύπτει από υπέρβαση της προθεσμίας παράδοσης.

2. Ο σιδηρόδρομος απαλλάσσεται από την ευθύνη αυτή, αν η απώλεια, η βλάβη ή η υπέρβαση της προθεσμίας παράδοσης προήλθε από πταίσμα του δικαιούχου, από εντολή του που δεν προέκυψε από πταίσμα του σιδηροδρόμου , από ελάττωμα του ίδιου του εμπορεύματος (εσωτερική αλλοίωση, φύρα κλπ.) ή από περιστατικά που ο σιδηρόδρομος δεν μπορούσε να υπερκινήσει και τις συνέπειες των οποίων δεν μπορούσε να αποφύγει.

3. Ο σιδηρόδρομος απαλλάσσεται από την ευθύνη αυτή όταν η απώλεια ή η βλάβη προκύπτει από ειδικούς κινδύνους που υπάρχουν σε ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω περιστατικά :

α) μεταφορά σε ανοικτό βαγόνι κατ` ακολουθία των εφαρμοστέων διατάξεων ή των μνημονευομένων στη φορτωτική συμφωνιών μεταξύ αποστολέα και σιδηροδρόμου,

β) έλλειψη ή ελαττωματικότητα της συσκευασίας για εμπορεύματα, τα οποία υπόκεινται λόγω της φύσης τους σε απώλειες ή βλάβες όταν δεν είναι συσκευασμένα ή είναι συσκευασμένα με κακό τρόπο,

γ) ενέργειες φόρτωσης από τον αποστολέα ή εκφόρτωσης από τον παραλήπτη κατ` ακολουθία των εφαρμοστέων διατάξεων ή των μνημονευομένων στη φορτωτική συμφωνιών μεταξύ αποστολέα και σιδηροδρόμου ή συμφωνιών μεταξύ παραλήπτη και σιδηροδρόμου,

δ) ελαττωματική φόρτωση, εφόσον η φόρτωση αυτή έγινε από τον αποστολέα κατά ακολουθία διατάξεων ή των μνημονευομένων στη φορτωτική συμφωνιών μεταξύ αυτού και του σιδηροδρόμου,

ε) εκτέλεση από τον αποστολέα, τον παραλήπτη ή από εντολοδόχο ενός απ` αυτούς, των τελωνειακών και των άλλων διατυπώσεων,

στ) φύση ορισμένων εμπορευμάτων, τα οποία υπόκεινται, από αίτια που υπάρχουν σ` αυτή τη φύση, σε ολική ή μερική απώλεια ή σε βλάβη, κυρίως από σπάσιμο, σκούριασμα, εσωτερική ξαφνική αλλοίωση, στέγνωμα, σκόρπισμα,

ζ) ανώμαλη, ανακριβή ή ατελή κατονομασία αντικειμένων που αποκλείονται της μεταφοράς, ή γίνονται δεκτά υπό όρους, ή μη τήρηση από τον αποστολέα των προκαθορισμένων μέτρων ασφάλειας για τα αντικείμενα που γίνονται δεκτά υπό όρους,

η) μεταφορά ζώντων ζώων,

θ) μεταφορά, η οποία, κατ` ακολουθία των εφαρμοστέων διατάξεων ή των μνημονευομένων στη φορτωτική συμφωνιών μεταξύ αποστολέα και σιδηροδρόμου, πρέπει να γίνει υπό συνοδεία, εν απώλεια ή η βλάβη προκύπτει από κίνδυνο που η συνοδεία αποσκοπούσε να αποτρέψει.

Άρθρο 37.

Βάρος της απόδειξης.

1. Η απόδειξη ότι η απώλεια, η βλάβη ή η υπέρβαση της προθεσμίας παράδοσης προήλθαν από γεγονότα, τα οποία προβλέπονται στο άρθρο 36 & 2, εναπόκειται στο σιδηρόδρομο.

2. Αν ο σιδηρόδρομος αποδεικνύει, ότι η απώλεια ή η βλάβη μπορούσαν να προκύψουν, λαμβανομένων υπόψη των πραγματικών περιστατικών, από έναν ή περισσότερους ειδικούς κινδύνους προβλεπόμενους στο άρθρο 36 & 3, υπάρχει τεκμήριο ότι προήλθε από αυτόν.

Ο δικαιούχος διατηρεί, παρά ταύτα, το δικαίωμα να αποδείξει, ότι η ζημία δεν προήλθε ολικά ή μερικά από έναν των κινδύνων αυτών.

Το τεκμήριο αυτό δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση που προβλέπεται στο άρθρο 36 & 3 α) αν πρόκειται για έλλειμα ασυνήθιστης έκτασης ή για απώλεια δεμάτων.

Άρθρο 38.

Τεκμήριο σε περίπτωση επαναποστολής

1. Αν μια αποστολή, που διενεργείται σύμφωνα με τους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες, αποτέλεσε αντικείμενο επαναποστολής υποκείμενης στους ίδιους Κανόνες, και αν διαπιστώθηκε μερική απώλεια ή βλάβη μετά την επαναποστολή αυτή, υπάρχει τεκμήριο ότι προέκυψε κατά τη διάρκεια της τελευταίας σύμβασης μεταφοράς, αν η αποστολή παρέμεινε υπό τη φύλαξη του σιδηροδρόμου και επαναπεστάλη όπως έφθασε στο σταθμό επεναποστολής.

2. Το τεκμήριο αυτό εφαρμόζεται επίσης, αν η προηγουμένη της επαναποστολής σύμβαση μεταφοράς δεν είχε υπαχθεί στους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες, αν αυτοί θα ήταν εφαρμοστέοι σε περίπτωση κατ` ευθείαν αποστολής μεταξύ του πρώτου σταθμού αποστολής και του τελευταίου σταθμού προορισμού.

“Το τεκμήριο αυτό εφαρμόζεται εξάλλου, όταν η προηγούμενη της επαναποστολής σύμβαση μεταφοράς είχε υπαχθεί σε άλλη παρεμφερή διεθνή Σύμβαση για κατ` ευθείαν διεθνή σιδηροδρομική μεταφορά και η οποία περιλαμβάνει ένα ίδιο νομικό τεκμήριο υπέρ αποστολών, οι οποίες παραδίδονται σύμφωνα με τους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες”.

Άρθρο 39.

Τεκμήριο απώλειας του εμπορεύματος.

1. Ο δικαιούχος μπορεί, χωρίς να χρειάζεται να προσκομίσει άλλες αποδείξεις να θεωρήσει το εμπόρευμα σαν απωλεσθέν, όταν αυτό δεν παραδόθηκε στον παραλήπτη ή δεν τέθηκε στη διάθεσή του μέσα σε τριάντα ημέρες από τη λήξη της προθεσμίας παράδοσης.

2. Ο δικαιούχος, κατά τη λήψη της αποζημίωσης για το απωλεσθέν εμπόρευμα, μπορεί να ζητήσεις εγγράφως να ειδοποιηθεί αμέσως στην περίπτωση ανεύρεσης του εμπορεύματος κατά τη διάρκεια του έτους που ακολουθεί την πληρωμή της αποζημίωσης. Ο σιδηρόδρομος δίνει έγγραφη βεβαίωση για την αίτηση αυτή.

3. Μέσα στις τριάντα ημέρες που ακολουθούν τη λήψη της ειδοποίησης αυτής, ο δικαιούχος μπορεί να αξιώσει να του παραδοθεί το εμπόρευμα σε έναν από τους σταθμούς της διαδρομής. Στην περίπτωση αυτή, οφείλει να καταβάλει τα τέλη για τη μεταφορά από το σταθμό αποστολής μέχρι εκείνου όπου έγινε η παράδοση και να επιστρέψει τη ληφθείσα αποζημίωση, αφού αφαιρεθούν τα τέλη που περιλήφθηκαν στην αποζημίωση αυτή. Παρά ταύτα, ο δικαιούχος διατηρεί τα δικαιώματά του σε αποζημίωση για υπέρβαση της προθεσμίας παράδοσης, που προβλέπονται στα άρθρα 43 και 46.

4. Σε έλλειψη, είτε της αίτησης που προβλέπεται στην & 2, είτε των οδηγιών, που δίδονται μέσα στην προβλεπόμενη στην & 3 προθεσμία, ή αν το εμπόρευμα ανευρεθεί μετά το πρώτο έτος από την πληρωμή της αποζημίωσης, ο σιδηρόδρομος διαθέτει το εμπόρευμα σύμφωνα με τους νόμους και κανονισμούς του Κράτους στο οποίο ανήκει.

Άρθρο 40.

Αποζημίωση σε περίπτωση απώλειας.

1. Σε περίπτωση ολικής ή μερικής απώλειας του εμπορεύματος, ο σιδηρόδρομος οφείλει να καταβάλει, αποκλειόμενης κάθε άλλης αποζημίωσης, αποζημίωση, η οποία υπολογίζεται σύμφωνα με τη χρηματιστηριακή τιμή, και σε έλλειψη τέτοιας σύμφωνα με την τρέχουσα τιμή της αγοράς, και σε έλλειψη της μιας ή της άλλης, σύμφωνα με τη συνηθισμένη τιμή εμπορευμάτων ίδιας φύσης και ποιότητας, την ημέρα και στον τόπο που έγινε δεκτό προς μεταφορά το εμπόρευμα.

2. Η αποζημίωση δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 17 λογιστικές μονάδες ανά χιλιόγραμμο ελλείποντος μικτού βάρους, υπό επιφύλαξη του προβλεπομένου στο άρθρο 45 περιορισμού.

3. Ο σιδηρόδρομος πρέπει, εξ άλλου, να επιστρέψει το κόμιστρο, τα τελωνειακά δικαιώματα και τα άλλα ποσά που προκαταβλήθηκαν για τη μεταφορά του απωλεσθέντος εμπορεύματος.

4. Εφόσον ο υπολογισμός της αποζημίωσης περιέχει τη μετατροπή ποσών εκφρασμένων σε ξένες νομισματικές μονάδες, η μετατροπή γίνεται σύμφωνα με την τιμή, την ημέρα και στον τόπο καταβολής της αποζημίωσης.

Άρθρο 41.

Ευθύνη σε περίπτωση απομείωσης (φύρας) κατά τη μεταφορά

“Παρ. 1. Αναφορικά με τα εμπορεύματα, τα οποία, λόγω της φύσης τους υπόκεινται γενικά σε απομείωση (φύρα) καθ` οδόν από μόνο το γεγονός της μεταφοράς, ο σιδηρόδρομος ευθύνεται μόνο για το τμήμα της απομείωσης που υπερβαίνει, ανεξάρτητα από τη διανυθείσα διαδρομή, τα παρακάτω ποσοστά ανοχής: α) δύο επί τοις εκατό του βάρους για τα εμπορεύματα σε ρευστή κατάσταση ή αυτά που παραδίδονται πρός μεταφορά σε υγρή κατάσταση.

β) ένα επί τοις εκατό του βάρους για τα ξερά εμπορεύματα”.

2. Δεν μπορεί να γίνει επίκληση του περιορισμού της προβλεπομένης στην & 1 ευθύνης αν αποδεικνύεται, λαμβανομένων υπόψη των περιστατικών του γεγονότος, ότι η απώλεια δεν προήλθε από αίτια, τα οποία δικαιολογούν την ανοχή.

3. Στην περίπτωση που μεταφέρονται περισσότερα δέματα με μια μόνο φορτωτική, η καθ` οδόν απομείωση υπολογίζεται για κάθε δέμα, εφόσον το βάρος του κατά την αποστολή ενδεικνύεται ξεχωριστά στη φορτωτική ή μπορεί να εξακριβωθεί με άλλο τρόπο.

4. Σε περίπτωση ολικής απώλειας του εμπορεύματος ή σε περίπτωση απώλειας δέματος, δεν αφαιρείται η απομείωση που προκύπτει καθ` οδόν, για τον υπολογισμό της αποζημίωσης.

5. Το άρθρο αυτό δεν θίγει τα άρθρα 36 και 37.

Άρθρο 42.

Αποζημίωση σε περίπτωση βλάβης.

1. Σε περίπτωση βλάβης του εμπορεύματος, ο σιδηρόδρομος οφείλει να καταβάλει, αποκλειομένης κάθε άλλης αποζημίωσης, αποζημίωση ισόποσή προς τη μείωση της αξίας του εμπορεύματος. Το ποσό αυτής υπολογίζεται με εφαρμογή επί της αξίας του εμπορεύματος, που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 40, του ποσοστού μείωσης που διαπιστώνεται στον τόπο προορισμού.

2. Η αποζημίωση δεν μπορεί να υπερβαίνει:

α) αν το σύνολο της αποστολής απομειώθηκε από τη βλάβη, το ποσό, το οποίο θα έπρεπε να καταβληθεί σε περίπτωση ολικής απώλειας,

β) αν μόνο ένα τμήμα της αποστολής απομειώθηκε από τη βλάβη, το ποσό, το οποίο θα έπρεπε να καταβληθεί σε περίπτωση απώλειας του απομειωθέντος τμήματος.

3. Ο σιδηρόδρομος πρέπει επίσης να επιστρέψει, κατά την καθοριζόμενη στην & 1 αναλογία, τα προβλεπόμενα στο άρθρο 40 & 3, τέλη.

Άρθρο 43.

Αποζημίωση σε περίπτωση υπέρβασης της προθεσμίας παράδοσης

1. Αν μία ζημιά, συμπεριλαμβανομένης της βλάβης, προκύπτει από την υπέρβαση της προθεσμίας παράδοσης, ο σιδηρόδρομος οφείλει να καταβάλει αποζημίωση, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει το τριπλάσιο του κομίστρου.

2. Σε περίπτωση ολικής απώλειας του εμπορεύματος, η προβλεπόμενη στην & 1 αποζημίωση δεν μπορεί να καταβληθεί σωρευτικά με την προβλεπόμενη στο άρθρο 40.

3. Σε περίπτωση μερικής απώλειας του εμπορεύματος, η προβλεπόμενη στην & 1 αποζημίωση δεν μπορεί να υπερβεί το τριπλάσιο του κομίστρου που αναλογεί στο μη απωλεσθέν τμήμα της αποστολής.

4. Σε περίπτωση βλάβης του εμπορεύματος, η οποία δεν προκύπτει από υπέρβαση της προθεσμίας παράδοσης, η προβλεπόμενη στην & 1 αποζημίωση, καταβάλλεται, αν συντρέχει περίπτωση, σωρευτικά με την αποζημίωση του άρθρου 42.

5. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί η προβλεπόμενη στην & 1 αποζημίωση, μαζί με εκείνες των άρθρων 40 και 42, να είναι συνολικά υψηλότερη από την αποζημίωση για ολική απώλεια του εμπορεύματος.

6. Ο σιδηρόδρομος μπορεί να προβλέψει, στα διεθνή τιμολόγια ή στις ειδικές συμφωνίες, άλλους τρόπους αποζημίωσης από τους προβλεπόμενους στην & 1, εφόσον σύμφωνα με το άρθρο 27 & 1, προθεσμία παράδοσης καθορίζεται με βάση τα σχέδια μεταφορών.

Αν, στην περίπτωση αυτή, οι προθεσμίες παράδοσης, που προβλέπονται στο άρθρο 27 & 2, έχουν ξεπεραστεί, ο δικαιούχος μπορεί να ζητήσει είτε την προβλεπόμενη στην παραπάνω & 1 αποζημίωση, είτε εκείνη που καθορίζεται από το εφαρμοσθέν διεθνές τιμολόγιο ή την ειδική συμφωνία.

Άρθρο 44.

Αποζημίωση σε περίπτωση δόλου ή βαρειάς αμέλειας

Όταν για την απώλεια, τη βλάβη ή την υπέρβαση της προθεσμίας παράδοσης ή τη μη εκτέλεση ή την ελλιπή εκτέλεση των παρεχόμενων πρόσθετων υπηρεσιών του σιδηροδρόμου, που προβλέπονται από τους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες, καταλογίζεται δόλος ή βαρειά αμέλεια στο σιδηρόδρομο, αυτός είναι υποχρεωμένος να αποζημιώσει το δικαιούχο για την αποδεικνυόμενη ζημιά.

Σε περίπτωση βαρειάς αμέλειας, η αποζημίωση περιορίζεται οπωσδήποτε σ το διπλάσιο των ανωτάτων ορίων, που προβλέπονται στα άρθρα 25 ,26, 30 32, 33, 40, 42, 43, 45 και 46.

Άρθρο 45.

Περιορισμός της αποζημίωσης βάσει ορισμένων τιμολογίων

`Όταν ο σιδηρόδρομος παρέχει ιδιαίτερους όρους μεταφοράς βάσει ειδικών ή εξαιρετικών τιμολογίων, οι οποίοι περιλαμβάνουν έκπτωση στο υπολογιζόμενο σύμφωνα με τα διεθνή τιμολόγια κόμιστρο, μπορεί να περιορίσει την αποζημίωση πρός τον δικαιούχο στην περίπτωση υπέρβασης της προθεσμίας παράδοσης, κατά το μέτρο, που ένας τέτοιος περιορισμός αναφέρεται στο τιμολόγιο.

Όταν αυτοί οι ιδιαίτεροι όροι μεταφοράς εφαρμόζονται μόνο σε τμήμα της διαδρομής μπορεί να γίνει επίκληση του περιορισμού αυτού μόνο αν το γενεσιουργό της αποζημίωσης γεγονός ανέκυψε επί του τμήματος αυτού.

Άρθρο 46.

Αποζημίωση σε περίπτωση δήλωσης ιδιαίτερης αποζημίωσης

Σε περίπτωση δήλωσης ιδιαίτερης αποζημίωσης, μπορεί να ζητηθεί πέρα από τις αποζημιώσεις που προβλέπονται στα άρθρα 40, 42, 43 και 45, η επανόρθωση της αποδεικνυόμενης πρόσθετης ζημίας μέχρι του ορίου του δηλωθέντος ποσού.

Άρθρο 47.

Τόκοι της αποζημίωσης

1. Ο δικαιούχος μπορεί να ζητήσει τόκους της αποζημίωσης, υπολογιζόμενος σε πέντε επί τοις εκατό το έτος από την ημέρα της εξώδικης αίτησης που προβλέπεται στο άρθρο 53 ή, αν δεν υποβλήθηκε εξώδικη αίτηση, από την ημέρα της αγωγής.

2. Τόκοι οφείλονται μόνον αν η αποζημίωση υπερβαίνει τις 4 λογιστικές μονάδες ανά φορτωτική.

3. Αν ο δικαιούχος δεν υποβάλλει στο σιδηρόδρομο, μέσα σε εύλογη προθεσμία που του ορίστηκε, τα δικαιολογητικά έγγραφα που είναι αναγκαία για την οριστική εκκαθάριση της εξώδικης αίτησης, ο προϋπολογισμός των τόκων αναστέλλεται κατά το χρονικό διάστημα από τη λήξη της ταχθείσας προθεσμίας μέχρι της πραγματικής υποβολής των δικαιολογητικών.

Άρθρο 48.

Ευθύνη σε συνδυασμένη υπηρεσία σιδηροδρομικής – θαλάσσιας μεταφοράς

1. Στη συνδυασμένη υπηρεσία σιδηροδρομικών – θαλάσσιων μεταφορών, που περιλαμβάνουν γραμμές αναφερόμενες στο άρθρο 2 & 2 της Σύμβασης, κάθε Κράτος μπορεί ζητώντας τη διατύπωση αντίστοιχης στο άρθρο 2 & 2 της Σύμβασης, κάθε Κράτος μπορεί ζητώντας τη διατύπωση αντίστοιχης μνείας στον πίνακα των γραμμών που υπάγονται στους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες, να προσθέσει το σύνολο των παρακάτω απαλλακτικών λόγων σε εκείνους που προβλέπονται στο άρθρο 36. Ο μεταφορέας μπορεί να επικαλεστεί τους λόγους αυτούς μόνον αν αποδείξει, ότι η απώλεια, η βλάβη ή η υπέρβαση της προθεσμίας παράδοσης επήλθαν στο τμήμα της θαλάσσιας διαδρομής, κατά το χρονικό διάστημα από τη φόρτωση του εμπορεύματος στο πλοίο μέχρι την εκφόρτωσή του από το πλοίο.

Οι απαλλακτικοί αυτοί λόγοι είναι οι εξής:

α) πράξεις, αμέλεια ή παράλειψη του πλοιάρχου, του πληρώματος, του πλοηγού ή των από το μεταφορέα τοποθετηθέντων στη διεύθυνση ή στη διοίκηση του πλοίου προσώπων,

β) ακαταλληλότητα πλεύσης του πλοίου, υπό τον όρο ότι ο μεταφορέας αποδεικνύει πως αυτή η ακαταλληλότητα πλεύσης του πλοίου δεν πρέπει να καταλογισθεί σε δική του έλλειψη της επιμέλειας που χρειάζεται για να καταστήσει το πλοίο κατάλληλο για πλεύση ή να του εξασφαλίσει κατάλληλο εξοπλισμό, πλήρωμα και ανεφοδιασμό ή να διασκευάσει και αποκαταστήσει κατάλληλο εξοπλισμό, πλήρωμα και ανεφοδιασμό ή να διασκευάσει και να αποκαταστήσει σε καλή κατάσταση όλα τα τμήματα του πλοίου όπου φορτώνεται το εμπόρευμα, κατά τρόπο ώστε αυτά να είναι κατάλληλα για υποδοχή, μεταφορά και προφύλαξη του εμπορεύματος,

γ) πυρκαϊά, υπό τον όρο ότι ο μεταφορέας αποδεικνύει ότι αυτή δεν προήλθε από πράξη ή πταίσμα δικό του, του πλοιάρχου, του πληρώματος, του πλοηγού ή των από τον μεταφορέα τοποθετηθέντων προσώπων,

δ) κίνδυνοι ή ατυχήματα της θάλασσας ή άλλων πλωτών οδών,

ε) διάσωση ή προσπάθεια διάσωσης ανθρώπων και πραγμάτων στη θάλασσα,

στ) φόρτωση του εμπορεύματος στο κατάστρωμα του πλοίου υπό τον όρο ότι η φόρτωση στο κατάστρωμα έγινε με συγκατάθεση του αποστολές, η οποία μνημονεύεται στη φορτωτική και εφόσον το εμπόρευμα δεν μεταφέρεται σε σιδηροδρομικό βαγόνι.

Οι παραπάνω αναφερόμενοι απαλλακτικοί λόγοι δεν συνεπάγονται άρση ή μείωση των γενικών υποχρεώσεων του μεταφορέα και κυρίως της υποχρέωσής του να καταβάλλει την επιμέλεια που χρειάζεται για να καταστήσει το πλοίο κατάλληλο προς πλεύση ή για να εξασφαλίσει σ` αυτό τον κατάλληλο εξοπλισμό, πλήρωμα και ανεφοδιασμό ή για να διασκευάσει κατάλληλα και να αποκαταστήσει σε καλή κατάσταση όλα τα τμήματα του πλοίου, στα οποία φορτώνεται το εμπόρευμα, σε τρόπο ώστε αυτά να είναι κατάλληλα για υποδοχή, μεταφορά και προφύλαξη του εμπορεύματος.

Όταν ο μεταφορέας επικαλείται του προαναφερόμενους απαλλακτικούς λόγους, παραμένει παρά ταύτα υπεύθυνος, αν ο δικαιούχος αποδεικνύει, ότι η απώλεια, η βλάβη ή υπέρβαση της προθεσμίας παράδοσης οφείλεται σε πταίσμα του μεταφορέα, του πλοιάρχου, του πλοηγού ή των τοποθετηθέντων προσώπων, το οποίο είναι διαφορετικό από εκείνο που προβλέπεται στο στοιχ. α).

2. Όταν η ίδια θαλάσσια διαδρομή εξυπηρετείται από πολλές μεταφορικές επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν εγγραφεί στον αναφερόμενο στα άρθρα 3 και 10 της Σύμβασης πίνακα, το καθεστώς ευθύνης που είναι εφαρμοστέο στη διαδρομή αυτή πρέπει να είναι το ίδιο για όλες τις επιχειρήσεις.

Επίσης, όταν οι επιχειρήσεις αυτές έχουν εγγραφεί στον πίνακα με αίτηση πολλών Κρατών, η αποδοχή του καθεστώτος αυτού πρέπει να αποτελέσει προηγουμένως αντικείμενο συμφωνίας μεταξύ των Κρατών αυτών.

3. Τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο ανακοινώνονται στο Κεντρικό Γραφείο. Τα μέτρα αυτά θέτονται σε ισχύ, το ενωρίτερο, μετά την παρέλευση προθεσμίας τριάντα ημερών από την ημερομηνία του εγγράφου, με το οποίο το Κεντρικό Γραφείο τα ανακοίνωσε στα άλλα Κράτη.

Οι καθ` οδόν αποστολές δεν θίγονται από τα προαναφερθέντα μέτρα.

Άρθρο 49.

Ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος από πυρηνική ενέργεια

Ο σιδηρόδρομος απαλλάσσεται της ευθύνης, με την οποία βαρύνεται σύμφωνα με τους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες, όταν η ζημία προκλήθηκε από πυρηνικό ατύχημα και, κατ` εφαρμογή των νόμων και κανονισμών ενός Κράτους που ρυθμίζουν την ευθύνη στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας, υπεύθυνος για τη ζημιά αυτή είναι αυτός που εκμεταλλεύεται μια πυρηνική εγκατάσταση ή ένα άλλο πρόσωπο, το οποίο τον υποκαθιστά.

Άρθρο 50.

Ευθύνη του σιδηροδρόμου για τους υπαλλήλους του

Ο σιδηρόδρομος είναι υπεύθυνος για τους υπαλλήλους του και για τα άλλα πρόσωπα που χρησιμοποιεί για την εκτέλεση της μεταφοράς.

Παρά ταύτα, αν ύστερα από αίτηση ενός ενδιαφερομένου, οι υπάλληλοι αυτοί ή τα άλλα πρόσωπα συμπληρώνουν φορτωτικές, κάνουν μεταφράσεις ή παρέχουν άλλες υπηρεσίες, που δεν υπόκεινται στο σιδηρόδρομο, θεωρούνται ότι έχουν ενεργήσει για λογαριασμό του προσώπου, στο οποίο παρέχουν τις υπηρεσίες αυτές.

Άρθρο 51

Λοιπές αξιώσεις

Σε όλες τις περιπτώσεις που εφαρμόζονται οι Ενιαίοι Νομικοί Κανόνες, κάθε αξίωση περί ευθύνης, ανεξάρτητα από τη νομική βάση που θεμελιώνεται, δεν μπορεί να ασκηθεί κατά του σιδηροδρόμου παρά μόνο υπό τους όρους και περιορισμούς των Κανόνων αυτών. Το ίδιο ισχύει και για κάθε αξίωση κατά υπαλλήλων ή άλλων προσώπων, για τους οποίους ευθύνεται ο σιδηρόδρομος σύμφωνα με το άρθρο 50.

ΤΙΤΛΟΣ V

Άσκηση των δικαιωμάτων

Άρθρο 52.

Διαπίστωση της μερικής απώλειας ή της βλάβης

1. Όταν μια μερική απώλεια ή μια βλάβη αποκαλύπτεται ή τεκμαίρεται από το σιδηρόδρομο ή ο δικαιούχος ισχυρίζεται την ύπαρξή της, ο σιδηρόδρομος οφείλει να συντάξεις αμέσως και, αν είναι δυνατόν, με την παρουσία του δικαιούχου, ένα πρωτόκολλο βεβαίωσης, ανάλογο με την φύση της ζημίας, της κατάστασης του εμπορεύματος, του βάρους του και, κατά το δυνατόν, της έκτασης της ζημίας, της αιτίας της και του χρόνου που προκλήθηκε.

Αντίγραφο αυτού του πρωτοκόλλου βεβαίωσης πρέπει να δίδεται δωρεάν στο δικαιούχο.

2. Όταν ο δικαιούχος δεν αποδέχεται τις διατυπώσεις του πρωτοκόλλου βεβαίωσης, μπορεί να ζητήσει να διαπιστωθούν η κατάσταση και το βάρος του εμπορεύματος, καθώς επίσης και η αιτία και ο χρόνος της ζημιάς από εμπειρογνώμονα, που ορίζεται από τα ενδιαφερόμενα μέρη ή με τη δικαστική οδό. Η διαδικασία υπάγεται στους νόμους και κανονισμούς του Κράτους, όπου έγινε η διαπίστωση.

Άρθρο 53

Εξώδικες (διοικητικές) αιτήσεις

1. Οι εξώδικες (διοικητικές) αιτήσεις αναφορικά με τη σύμβαση μεταφοράς πρέπει να απευθύνονται εγγράφως στο σιδηρόδρομο που ορίζεται στο άρθρο 55.

2. Το δικαίωμα αίτησης ανήκει στα πρόσωπα, τα οποία έχουν το δικαίωμα να ασκήσουν αγωγή κατά του σιδηροδρόμου σύμφωνα με το άρθρο 54.

3. Ο αποστολέας οφείλει, για την υποβολή της αίτησης, να προσκομίσει το αντίγραφο της φορτωτικής. Σε περίπτωση αδυναμίας προσκόμισης του αντιγράφου, οφείλει να προσκομίσει εξουσιοδότηση του παραλήπτη ή να αποδείξει, ότι ο παραλήπτης αρνήθηκε να παραλάβει την αποστολή.

Ο παραλήπτης οφείλει, για την υποβολή της αίτησης, να προσκομίσει την φορτωτική, αν του έχει παραδοθεί.

4. Η φορτωτική, το αντίγραφο και τα άλλα έγγραφα, τα οποία ο δικαιούχος κρίνει χρήσιμο να επισυνάπτει στην αίτηση, πρέπει να υποβάλλονται, είτε στο πρωτότυπο, είτε σε αντίγραφα, τα οποία πρέπει να έχουν κυρωθεί κανονικά αν ο σιδηρόδρομος το απαιτεί.

Κατά το διακανονισμό της αίτησης, ο σιδηρόδρομος μπορεί να αξιώσει την προσκόμιση της φορτωτικής, του αντιγράφου ή του δελτίου απότισης, σε πρωτότυπα, προς το σκοπό αναγραφής μνείας για τον τελικό διακανονισμό.

Άρθρο 54.

Πρόσωπα, τα οποία δικαιούνται να ασκήσουν αγωγή κατά του σιδηροδρόμου

1. Η δικαστική προσφυγή για την επιστροφή ποσού, το οποίο καταβλήθηκε σε εφαρμογή της σύμβασης μεταφοράς, ανήκει μόνο σε εκείνον, ο οποίος κατέβαλε το ποσό.

2. Η δικαστική προσφυγή αναφορικά με τις προβλεπόμενες στο άρθρο 17 αποτίσεις ανήκει μόνο στον αποστολέα.

3. Οι λοιπές δικαστικές προσφυγές, οι οποίες απορρέουν από τη σύμβαση μεταφοράς, ανήκουν:

α) στον αποστολέα μέχρι τη στιγμή που ο παραλήπτης:

1) ανέλαβε τη φορτωτική

2) παρέλαβε το εμπόρευμα ή

3) άσκησε τα δικαιώματα, τα οποία έχει σύμφωνα με το άρθρο 28 & 4 ή στο άρθρο 31,

β) στον παραλήπτη από τη στιγμή που :

1) ανέλαβε τη φορτωτική,

2) παρέλαβε το εμπόρευμα,

3) άσκησε τα δικαιώματα, τα οποία έχει σύμφωνα με το άρθρο 28 & 4 ή

4) άσκησε τα δικαιώματα, τα οποία έχει σύμφωνα με το άρθρο 31 πάντως, το δικαίωμα άσκησης της αγωγής αυτής παύει από τη στιγμή που το ορισθέν από τον παραλήπτη πρόσωπο, σύμφωνα με το άρθρο 31 & 1 γ), ανέλαβε τη φορτωτική, παρέλαβε το εμπόρευμα ή άσκησε το δικαίωμα που έχει σύμφωνα με το άρθρο 28 & 4.

4. Ο αποστολέας οφείλει, για την άσκηση των αγωγών, να προσκομίσει το αντίγραφο της φορτωτικής. Σε περίπτωση έλλειψης του αντιγράφου, οφείλει για την άσκηση των αγωγών που προβλέπονται στην & 3 α), να προσκομίσει την εξουσιοδότηση του αποστολέα ή να αποδείξει, ότι ο παραλήπτης αρνήθηκε να παραλάβει την αποστολή.

Ο παραλήπτης οφείλει, για την άσκηση των αγωγών, να προσκομίσει τη φορτωτική, αν του έχει παραδοθεί.

Άρθρο 55.

Σιδηρόδρομοι κατά των οποίων μπορεί να εγερθεί αγωγή

1. Η δικαστική προσφυγή (αγωγή) για την επιστροφή ποσού που καταβλήθηκε με βάση τη σύμβαση μεταφοράς, μπορεί να ασκηθεί είτε κατά του σιδηροδρόμου, ο οποίος εισέπραξε το ποσό αυτό, είτε κατ` εκείνου υπέρ του οποίου εισπράχτηκε.

2. Η αγωγή σχετικά με την προβλεπόμενη στο άρθρο 17 απότιση μπορεί να ασκηθεί μόνο κατά του σιδηροδρόμου αποστολής.

3. Οι άλλες αγωγές, οι οποίες απορρέουν από τη σύμβαση μεταφοράς, μπορούν να ασκηθούν κατά του σιδηροδρόμου αποστολής, κατά του σιδηροδρόμου προορισμού ή κατ` εκείνου του σιδηροδρόμου, στον οποίο προέκυψε το γενεσιουργό γεγονός της αγωγής. Ο σιδηρόδρομος προορισμού μπορεί να εναχθεί ακόμα και αν δεν παρέλαβε ούτε το εμπόρευμα, ούτε τη φορτωτική.

4. Αν ο ενάγων έχει να επιλέξει μεταξύ περισσότερων σιδηροδρόμων, το δικαίωμά του προαίρεσης παύει από τη στιγμή έγερσης της αγωγής κατ` ενός επ` αυτούς.

5. Η αγωγή μπορεί να ασκηθεί κατά σιδηροδρόμου άλλου από τους αναφερομένους στις && 1, 2 και 3, εφόσον αυτή προτείνεται ανταγωγικά ή κατ` ένσταση σε δίκη αναφορικά με την κύρια αγωγή που βασίζεται στην ίδια σύμβαση μεταφοράς.

Άρθρο 56.

Αναρμοδιότητα

Οι αγωγές που βασίζονται στους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες δεν μπορούν να εγερθούν παρά μόνο στο αρμόδιο δικαστήριο του Κράτους, στο οποίο ανήκει ο εναγόμενος σιδηρόδρομος, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στις διακρατικές συμφωνίες ή στις πράξεις εκχώρησης της εκμετάλλευσης.

Όταν ένας σιδηρόδρομος εκμεταλλεύεται αυτόνομα δίκτυα σε διαφορετικά Κράτη, καθένα από τα δίκτυα αυτά θεωρείται σαν ξεχωριστός σιδηρόδρομος, για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 57.

Απόσβεση της αγωγής κατά του σιδηροδρόμου.

1. Η παραλαβή του εμπορεύματος από το δικαιούχο αποσβένει κάθε αξίωση κατά του σιδηροδρόμου, η οποία απορρέει από τη σύμβαση μεταφοράς σε περίπτωση μερικής απώλειας, βλάβης ή υπέρβασης της προθεσμίας παράδοσης.

2. Παρά ταύτα, η αξίωση δεν αποσβένεται:

α) στις περιπτώσεις μερικής απώλειας ή βλάβης, αν

1) η απώλεια ή η βλάβη διαπιστώθηκε πριν από την παραλαβή του εμπορεύματος από τον δικαιούχο σύμφωνα με το άρθρο 52,

2) η διαπίστωση, η οποία έπρεπε να γίνει σύμφωνα με το άρθρο 52, παραλείφθηκε λόγω πταίσματος του σιδηροδρόμου,

β) σε περίπτωση μη εμφανούς ζημιάς, της οποίας η ύπαρξη διαπιστώνεται μετά την παραλαβή του εμπορεύματος από το δικαιούχο, αν αυτός

1) ζητάει τη διαπίστωση σύμφωνα με το άρθρο 52 αμέσως μετά την αποκάλυψη της ζημιάς και το αργότερο μέσα σε επτά ημέρες που ακολουθούν από την παραλαβή του εμπορεύματος και

2) αποδεικνύει, επί πλέον, ότι η ζημιά επήλθε μεταξύ παραλαβής προς μεταφορά και παράδοσης,

γ) σε περίπτωση υπέρβασης της προθεσμίας παράδοσης αν ο δικαιούχος άσκησε τα δικαιώματά του, μέσα σε προθεσμία εξήντα ημερών, προς έναν από του σιδηροδρόμους που αναφέρονται στο άρθρο 55 & 3,

δ) αν ο δικαιούχος αποδεικνύει ότι η ζημιά προήλθε από δόλο ή βαρειά αμέλεια οφειλόμενη στο σιδηρόδρομο.

3. Αν το εμπόρευμα επαναπεστάλη σύμφωνα με το άρθρο 38 & 1, οι αξιώσεις σε περιπτώσεις μερικής απώλειας ή βλάβης, οι οποίες απορρέουν από μια από τις προγενέστερες συμβάσεις μεταφοράς αποσβένονται σαν να επρόκειτο για μια ενιαία σύμβαση.

Άρθρο 58.

Παραγραφή της αξίωσης

1. Η αξίωση που απορρέει από τη σύμβαση μεταφοράς παραγράφεται μετά ένα έτος.

Παρά ταύτα, η παραγραφή είναι διετής αν πρόκειται για αξίωση:

α) πληρωμής απότισης, την οποία εισέπραξε ο σιδηρόδρομος από τον παραλήπτη,

β) πληρωμής του προϊόντος πώλησης, η οποία έγινε από το σιδηρόδρομο,

γ) που βασίζεται σε ζημιά, η οποία προέκυψε από δόλο,

δ) που βασίζεται σε περίπτωση απάτης,

ε) που βασίζεται σε μια από τις προγενέστερες της επαναποστολής συμβάσεις μεταφοράς, στις περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 38 & 1.

2. Η παραγραφή αρχίζει για την αξίωση:

α) αποζημίωσης για ολική απώλεια: από τη τριακοστή ημέρα που ακολουθεί την πάροδο της προθεσμίας παράδοσης,

β) αποζημίωσης για μερική απώλεια, βλάβη ή υπέρβαση της προθεσμίας παράδοσης: από την ημέρα που έλαβε χώρα η παράδοση,

γ) πληρωμής ή επιστροφής του κομίστρου, των προσθέτων ή των άλλων τελών ή των προστίμων ή διόρθωσης σε περιπτώσεις αντικανονικής εφαρμογής ενός τιμολογίου ή λάθους κατά τον υπολογισμό ή την είσπραξη:

1) αν έχει γίνει η πληρωμή: από την ημέρα της πληρωμής,

2) αν δεν έχει γίνει η πληρωμή: από την ημέρα παραλαβής του εμπορεύματος προς μεταφορά, αν η πληρωμή βαρύνει τον αποστολέα ή από την ημέρα που ο παραλήπτης ανέλαβε τη φορτωτική, αν η πληρωμή βαρύνει τον παραλήπτη,

3) αν πρόκειται για ποσά που έχουν περιληφθεί σε δελτίο προπληρωμής: από την ημέρα που ο σιδηρόδρομος παρέδωσε στον αποστολέα τον προβλεπόμενο στο άρθρο 15 & 7 λογαριασμό εξόδων, αν ο λογαριασμός δεν έχει παραδοθεί, η προθεσμία για τις απαιτήσεις του σιδηροδρόμου αρχίζει από την τριακοστή ημέρα που ακολουθεί τη λήξη της προθεσμίας παράδοσης,

δ) του σιδηροδρόμου για την καταβολή ποσού, το οποίο πληρώθηκε από τον παραλήπτη αντί του αποστολέα, ή αντίστροφα, και το οποίο ο σιδηρόδρομος πρέπει να επιστρέψει στο δικαιούχο: από την ημέρα της αίτησης επιστροφής,

ε) αναφορικά με την προβλεπόμενη στο άρθρο 17 απότιση: από την τριακοστή ημέρα που ακολουθεί τη λήξη της προθεσμίας παράδοσης,

στ) καταβολής του προϊόντος μιας εκποίησης: από την ημέρα της εκποίησης,

ζ) πληρωμής συμπληρώματος για τέλος, το οποίο απαιτούν οι τελωνειακές ή άλλες διοικητικές αρχές: από την ημέρα που ζητήθηκε από τις αρχές αυτές,

η) σε όλες τις λοιπές περιπτώσεις: από την ημέρα που μπορεί να ασκηθεί το δικαίωμα.

Η ημέρα που ορίζεται σαν σημείο αφετηρίας της παραγραφής δεν προσυπολογίζεται ποτέ στην προθεσμία.

3. Σε περίπτωση διοικητικής αίτησης, που απευθύνεται στο σιδηρόδρομο σύμφωνα με το άρθρο 53 μαζί με τα απαραίτητα έγγραφα νομιμοποίησης, η παραγραφή αναστέλλεται μέχρι την ημέρα που ο σιδηρόδρομος απορρίπτει την αίτηση με έγγραφό του και επιστρέφει τα έγγραφα. Σε περίπτωση μερικής αποδοχής της διοικητικής αίτησης, η παραγραφή αρχίζει πάλι να τρέχει για το τμήμα της αίτησης που παραμένει επίδικο. Η απόδειξη της παραλαβής της αίτησης ή της απάντησης και της επιστροφής των εγγράφων βαρύνουν το μέρος που επικαλείται το γεγονός αυτό. Μεταγενέστερες αιτήσεις, που έχουν το ίδιο αντικείμενο, δεν αναστέλλουν την παραγραφή.

4. Αξίωση που έχει παραγραφεί δεν μπορεί πλέον να ασκηθεί, ούτε και υπό μορφή ανταγωγική ή κατ` ένσταση.

5. Με επιφύλαξη των διατάξεων που προαναφέρθηκαν, η αναστολή και η διακοπή της παραγραφής ρυθμίζονται σύμφωνα με το εσωτερικό δίκαιο.

ΤΙΤΛΟΣ VI

Σχέσεις των σιδηροδρόμων μεταξύ τους

Άρθρο 59.

Διακανονισμός των λογαριασμών μεταξύ των σιδηροδρόμων

1. Ο σιδηρόδρομος, ο οποίος εισέπραξε είτε στην αφετηρία, είτε στην άφιξη τα τέλη ή κάθε άλλη απαίτηση που προκύπτει από τη σύμβαση μεταφοράς, οφείλει να καταβάλει στους ενδιαφερόμενους σιδηροδρόμους το μερίδιο που τους ανήκει.

Οι διατυπώσεις πληρωμής καθορίζονται με συμφωνίες μεταξύ των σιδηροδρόμων.

“Παρ. 2. Ο σιδηρόδρομος αποστολής είναι υπεύθυνος για το κόμιστρο και τα άλλα τέλη, τα οποία δεν εισέπραξε, ενώ ο αποστολέας είχε αναλάβει την πληρωμή τους σύμφωνα με το άρθρο 15″.

3. Αν ο σιδηρόδρομος προορισμού παραδώσει το εμπόρευμα χωρίς να εισπράξει τα τέλη και τις άλλες απαιτήσεις που προκύπτουν από τη σύμβαση μεταφοράς, είναι υπεύθυνος για τα ποσά αυτά”.

4. Σε περίπτωση παράλειψης πληρωμής ενός από τους σιδηροδρόμους, η οποία διαπιστώνεται από το Κεντρικό Γραφείο ύστερα από αίτηση ενός από τους πιστωτές σιδηροδρόμους, οι συνέπειες ως προς τούτο βαρύνουν όλους τους άλλους σιδηροδρόμους που συμμετείχαν στη μεταφορά, κατ` αναλογία του μεριδίου τους στο κόμιστρο.

Το δικαίωμα αναγωγής απέναντι στο σιδηρόδρομο, του οποίου διαπιστώνεται η παράλειψη, διατηρείται.

Άρθρο 60.

Αναγωγή σε περίπτωση απώλειας ή βλάβης

1. Ο σιδηρόδρομος, ο οποίος κατέβαλε αποζημίωση για ολική ή μερική απώλεια ή για βλάβη, σε εφαρμογή των Ενιαίων Νομικών Κανόνων, έχει δικαίωμα αναγωγής κατά των σιδηροδρόμων, που συμμετείχαν στη μεταφορά με τις παρακάτω διατάξεις:

α) ο σιδηρόδρομος που προκάλεσε τη ζημιά είναι ως προς τούτο αποκλειστικά υπεύθυνος,

β) όταν η ζημιά προκλήθηκε από περισσότερους σιδηροδρόμους, ο καθένα απ` αυτούς ευθύνεται για τη ζημιά που προκάλεσε, αν η διάκριση είναι αδύνατη, η αποζημίωση κατανέμεται μεταξύ τους σύμφωνα με το στοιχ. γ),

γ) αν αποβαίνει αδύνατη η απόδειξη, ότι η ζημιά προκλήθηκε από έναν ή περισσότερους σιδηροδρόμους, η αποζημίωση κατανέμεται μεταξύ όλων των σιδηροδρόμων που συμμετείχαν στη μεταφορά, με εξαίρεση εκείνους που αποδεικνύουν ότι η ζημιά δεν προκλήθηκε πάνω στις γραμμές τους, η κατανομή γίνεται κατ` αναλογία των χιλιομετρικών αποστάσεων της τιμολόγησης.

2. Σε περίπτωση αφερεγγυότητας ενός απ` αυτούς τους σιδηροδρόμους, το μερίδιο που βαρύνει αυτόν και δεν καταβλήθηκε απ` αυτόν κατανέμεται μεταξύ όλων των άλλων σιδηροδρόμων που συμμετείχαν στη μεταφορά, κατ` αναλογία των χιλιομετρικών αποστάσεων της τιμολόγησης.

Άρθρο 61.

Αναγωγή σε περίπτωση υπέρβασης της προθεσμίας παράδοσης

1. Το άρθρο 60 εφαρμόζεται στην περίπτωση αποζημίωσης που καταβλήθηκε για υπέρβαση της προθεσμίας παράδοσης. Αν αυτή προκλήθηκε από περισσότερους σιδηροδρόμους, η αποζημίωση κατανέμεται μεταξύ των σιδηροδρόμων αυτών κατ` αναλογία της διάρκειας καθυστέρησης πάνω στις γραμμές τους.

2. Οι προθεσμίες παράδοσης που καθορίζονται στο άρθρο 27 επιμερίζονται κατά τον ακόλουθο τρόπο:

α) όταν συμμετείχαν δύο σιδηρόδρομοι στη μεταφορά:

1) η προθεσμία αποστολής επιμερίζεται στη μέση,

2) η προθεσμία μεταφοράς επιμερίζεται κατ` αναλογία των χιλιομετρικών αποστάσεων της τιμολόγησης,

β) όταν συμμετείχαν στη μεταφορά τρεις ή περισσότεροι σιδηρόδρομοι:

1) προθεσμία αποστολής επιμερίζεται στη μέση μεταξύ του σιδηροδρόμου αποστολής και του σιδηροδρόμου προορισμού,

2) η προθεσμία μεταφοράς επιμερίζεται μεταξύ όλων των σιδηροδρόμων:

-κατά το ένα τρίτο σε ίσα μέρη,

– κατά τα δύο τρίτα κατ` αναλογία των χιλιομετρικών αποστάσεων της τιμολόγησης.

3. Οι συμπληρωματικές προθεσμίες, τις οποίες δικαιούται ένας σιδηρόδρομος, παρέχονται στο σιδηρόδρομο αυτόν.

4. Ο χρόνος που τρέχει μεταξύ της παράδοσης του εμπορεύματος στο σιδηρόδρομο και του σημείου έναρξης της προθεσμίας αποστολής παρέχεται αποκλειστικά στο σιδηρόδρομο αποστολής.

5. Οι παραπάνω επιμερισμός λαμβάνεται υπόψη μόνο αν δεν τηρήθηκε η συνολική προθεσμία παράδοσης.

Άρθρο 62.

Διαδικασία αναγωγής

1. Η νομιμότητα της πληρωμής που έγινε από το σιδηρόδρομο, ο οποίος ασκεί μια από τις αναγωγές που προβλέπονται στα άρθρα 60 και 61 δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από το σιδηρόδρομο, κατά του οποίου ασκήθηκε η αναγωγή, όταν η αποζημίωση καθορίστηκε από το δικαστήριο και ο τελευταίος αυτός σιδηρόδρομος, αφού κλητεύτηκε κατά το δέοντα τρόπο, μπόρεσε να παρέμβει στη δίκη. Ο δικαστής που έχει επιληφθεί της κυρίας αγωγής καθορίζει τις προθεσμίες, σύμφωνα με τις συντρέχουσες πραγματικές περιστάσεις, για την επίδοση της κλήτευσης και για την παρέμβαση.

2. Ο σιδηρόδρομος, ο οποίος ασκεί την αναγωγή του, οφείλει να υποβάλει την αίτησή του σε μια μόνο και την αυτή δίκη κατά όλων των σιδηροδρόμων, με τους οποίους δεν προήλθε σε συμβιβασμό, με ποινή απώλειας της αναγωγής του κατά εκείνων, τους οποίους δεν κλήτευσε.

3. Ο δικαστής οφείλει να δικάσει με μια μόνη και την αυτή απόφαση πάνω σε όλες τις αναγωγές που έχει επιληφθεί.

4. Οι σιδηρόδρομοι στους οποίους ασκήθηκε αγωγή δεν μπορούν να ασκήσουν καμία αναγωγή εκ των υστέρων.

5. Δεν μπορούν να εισαχθούν αναγωγές σε δίκη σχετική με αγωγή αποζημίωσης, η οποία ασκήθηκε από το δικαιούχο της σύμβασης μεταφοράς.

Άρθρο 63.

Αρμοδιότητα για τις αναγωγές

1. Το δικαστήριο της έδρας του σιδηροδρόμου, κατά του οποίου ασκείται αναγωγή, είναι αποκλειστικά αρμόδια για όλες τις παρόμοιες αγωγές.

2. Όταν η αγωγή στρέφεται κατά περισσοτέρων σιδηροδρόμων, ο αιτών σιδηρόδρομος έχει δικαίωμα να επιλέξει, μεταξύ των αρμοδίων δικαστηρίων σύμφωνα με την & 1, το δικαστήριο στο οποίο θα υποβάλει την αγωγή του.

Άρθρο 64.

Συμφωνίες σχετικά με τις αναγωγές

Οι σιδηρόδρομοι μπορούν με συμφωνίες να καθιερώσουν αμοιβαία παρεκκλίσεις από τις διατάξεις σχετικά με τις αναγωγές του παρόντος τίτλου, με εξαίρεση την αναγωγή του άρθρου 62 & 5.

ΤΙΤΛΟΣ VII

Εξαιρετικές διατάξεις

Άρθρο 65.

Παρεκκλίσεις προσωρινού χαρακτήρα

1. Αν η οικονομική και δημοσιονομική κατάσταση ενός Κράτους είναι τέτοια ώστε να προκαλεί σοβαρές δυσχέρειες για την εφαρμογή του τίτλου VΙ, δύο ή περισσότερα Κράτη μπορούν, με συμφωνίες, να καθιερώσουν παρεκκλίσεις στα άρθρα 15,17 και 30 αποφασίζοντας, για τις μεταφορές με το Κράτος που έχει τις δυσχέρειες, ότι: α) οι αποστολές με αφετηρία το καθένα από αυτά πρέπει να προπληρώνονται υποχρεωτικά από τον αποστολέα μέχρι τα σύνορα του Κράτους που έχει τις δυσχέρειες, αλλά και όχι και πέραν αυτού.

β) οι αποστολές με προορισμό το καθένα από αυτά πρέπει να προπληρώνονται υποχρεωτικά από τον αποστολέα μέχρι τα σύνορα του κράτους που έχει τις δυσχέρειες, αλλά όχι και πέραν αυτού.

γ) οι αποστολές με προορισμό ή με αφετηρία το κράτος που έχει τις δυσχέρειες δεν μπορούν να επιβαρύνονται με απότιση ή με προκαταβολή, εκτός αν αυτές επιτρέπονται στα όρια των καθορισμένων ποσών.

δ) ο αποστολέας δεν μπορεί να τροποποιήσει τη σύμβαση μεταφοράς όσον αφορά τη χώρα προορισμού, την προπληρωμή και την απότιση.

2. Υπό τους καθοριζόμενους στην παρ. 1 όρους και με την εξουσιοδότηση των Κυβερνήσεών τους, οι σιδηρόδρομοι που βρίσκονται σε επαφή με το σιδηρόδρομο του κράτους που έχει τις δυσχέρειες μπορούν να συμφωνήσουν παρέκκλιση των άρθρων 15, 17, 30 και 31 στις αμοιβαίες μεταφορές τους με το σιδηρόδρομο του Κράτους που έχει τις δυσχέρειες.

Μια τέτοια παρέκκλιση αποφασίζεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων των σιδηροδρόμων που βρίσκονται σε επαφή με το σιδηρόδρομο του Κράτους που έχει τις δυσχέρειες.

3. Τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με τις && 1 και 2 ανακοινώνονται στο Κεντρικό Γραφείο.

Τα μέτρα που απαριθμούνται στην & 1 θέτονται σε ισχύ το νωρίτερο με την παρέλευση προθεσμίας οκτώ ημερών, η οποία υπολογίζεται από της ημερομηνίας του εγγράφου με το οποίο το Κεντρικό Γραφείο γνωστοποίησε τα μέτρα αυτά στα άλλα Κράτη.

Τα μέτρα που απαριθμούνται στην & 2 θέτονται σε ισχύ το νωρίτερο με την παρέλευση προθεσμίας δύο ημερών, η οποία υπολογίζεται από της ημερομηνίας δημοσίευσής τους στα ενδιαφερόμενα Κράτη.

4. Οι αποστολές που βρίσκονται καθ` οδόν δε θίγονται από τα μέτρα αυτά.

5. Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, κάθε Κράτος μπορεί να λαμβάνει μονομερή μέτρα σύμφωνα με το άρθρο 3, παρ. 4, υποπαρ. β).

Άρθρο 66.

Παρεκκλίσεις

Οι διατάξεις των Ενιαίων Νομικών Κανόνων δεν μπορούν να υπερισχύσουν των διατάξεων που ορισμένα Κράτη καλούνται να εισάγουν στις μεταξύ τους μεταφορές, σε εφαρμογή ορισμένων συνθηκών, όπως των συνθηκών σχετικά με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα και την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα.

Προσάρτημα Ι

(Άρθρα 4 και 5)

Κανονισμός για τη διεθνή σιδηροδρομική μεταφορά επικίνδυνων εμπορευμάτων (RID)

Το προσάρτημα αυτό έχει τη διατύπωση που θα αποφασίσει η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων, σύμφωνα με το άρθρο 69 & 4 της Διεθνούς Σύμβασης σχετικά με τη μεταφορά εμπορευμάτων με το σιδηρόδρομο (CIM) της 7ης Φεβρουαρίου 1970, για το Διεθνή κανονισμό για τη μεταφορά επικίνδυνων εμπορευμάτων με το σιδηρόδρομο (RID), Παράρτημα Ι στη CIM.

Η επιτροπή Εμπειρογνωμόνων θα αποφασίσει επίσης τις αναγκαίες συντακτικές προσαρμογές προς τη Σύμβαση για τις διεθνείς σιδηροδρομικές μεταφορές της 9ης Μαΐου 1980.

Προσάρτημα ΙΙ

(Άρθρο 8 & 1)

Κανονισμός για τη διεθνή σιδηροδρομική μεταφορά ιδιωτικών βαγονιών (RIP)

Το προσάρτημα αυτό έχει τη διατύπωση που θα αποφασίσει η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων, σύμφωνα με το άρθρο 69 & 4 της Διεθνούς Σύμβασης σχετικά με τη μεταφορά εμπορευμάτων με το σιδηρόδρομο (CIM) της 7ης Φεβρουαρίου 1970, για το Διεθνή Κανονισμό για τη μεταφορά ιδιωτικών βαγονιών (RIP), παράρτημα IV στη CIM.

Η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων θα αποφασίσει επίσης τις αναγκαίες συντακτικές προσαρμογές προς τη Σύμβαση για τις Διεθνείς σιδηροδρομικές μεταφορές της 9ης Μαΐου 1980.

Προσάρτημα ΙΙΙ

(Άρθρο 8 & 2)

Κανονισμός για τη διεθνή σιδηροδρομική μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων (RIVo)

Το προσάρτημα αυτό έχει τη διατύπωση που θα αποφασίσει η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων, σύμφωνα με το άρθρο 69 & 4 της Διεθνούς Σύμβασης σχετικά με τη μεταφορά εμπορευμάτων με το σιδηρόδρομο (CIM) της 7ης Φεβρουαρίου 1970, για τη Διεθνή Κανονισμό για τη μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων (RICο), παράρτημα V στη CIM.

Η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων θα αποφασίσει επίσης τις αναγκαίες συντακτικές προσαρμογές προς τη Σύμβαση για τις διεθνείς σιδηροδρομικές μεταφορές της 9ης Μαΐου 1980.

Προσάρτημα IV

(Άρθρο 8 & 3)

Κανονισμός για τη διεθνή σιδηροδρομική μεταφορά δεμάτων εξπρές (RIEx)

1. Σαν δέματα εξπρές θεωρούνται εκείνα μόνο τα εμπορεύματα, τα οποία μεταφέρονται κατά τρόπο ιδιαίτερο γρήγορο σύμφωνα με τους όρους ενός διεθνούς τιμολογίου.

Γίνονται δεκτά ως δέματα εξπρές μόνο τα εμπορεύματα, τα οποία μπορούν να φορτωθούν κανονικά στη σκευοφόρο των επιβατικών αμαξοστοιχιών. Τα διεθνή τιμολόγια μπορούν να καθιερώσουν παρεκκλίσεις από τον κανόνα αυτόν.

2. Αποκλείονται από τη μεταφορά σαν δέματα εξπρές τα αντικείμενα που αναφέρονται στο άρθρο 4 των Ενιαίων Νομικών Κανόνων. Οι ύλες και τα αντικείμενα που κατονομάζονται στον RID ή όσα περιλαμβάνονται σε συμφωνίες ή τιμολογιακές διατάξεις που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 5 & 2 των Ενιαίων Νομικών Κανόνων, γίνονται δεκτά προς μεταφορά σαν δέματα εξπρές μόνον αν αυτή η μορφή μεταφοράς προβλέπεται ρητά από τον RID ή από τις προαναφερθείσες συμφωνίες ή τιμολογιακές διατάξεις. Τα διεθνή τιμολόγια καθορίζουν αν και άλλα εμπορεύματα μπορούν επίσης να αποκλειστούν από τη μεταφορά ή να γίνουν δεκτά με όρους.

3. Τα δέματα εξπρές μπορούν να παραδίδονται προς μεταφορά με έγγραφο διαφορετικό απ` αυτό που καθορίζεται σε εφαρμογή του άρθρου 12&, 2 των Ενιαίων Νομικών Κανόνων. Το χρησιμοποιούμενο υπόδειγμα και οι εγγραφές που θα πρέπει να γίνονται ή θα μπορούν να γίνονται πάνω σ` αυτό, καθορίζονται από τα διεθνή τιμολόγια. Το έγγραφο αυτό πρέπει να περιλαμβάνει υποχρεωτικά:

α) την ένδειξη των σταθμών αποστολή και προορισμού,

β) το όνομα και τη διεύθυνση του αποστολέα και του παραλήπτη,

γ) την ένδειξη του εμπορεύματος,

δ) τον αριθμό των δεμάτων και την περιγραφή της συσκευασίας,

ε) την αναλυτική απαρίθμηση των απαιτουμένων εντύπων από τις τελωνειακές ή τις άλλες διοικητικές αρχές, τα οποία επισυνάπτονται στο έγγραφο μεταφοράς.

4. Τα δέματα εξπρές πρέπει να μεταφέρονται με γρήγορα μέσα στις προθεσμίες που προβλέπονται στα διεθνή τιμολόγια. Οι προθεσμίες πρέπει, οπωσδήποτε, να είναι μικρότερος από τις προθεσμίες που ισχύουν στις μεταφορές με μεγάλη ταχύτητα.

5. Τα διεθνή τιμολόγια μπορούν επίσης να προβλέψουν την καθιέρωση παρεκκλίσεων από τους Ενιαίους Νομικούς Κανόνες, οι οποίες να είναι άλλες από τις αναφερόμενες παραπάνω. Δεν επιτρέπεται όμως η παρέκκλιση από τα άρθρα 35 μέχρι 38, 40 μέχρι 42, 44 και 47 μέχρι 58 των Ενιαίων Νομικών Κανόνων.

6. Αν οι προαναφερθείσες διατάξεις δεν ταυτίζονται με τις διατάξεις των διεθνών τιμολογίων, εφαρμόζονται οι Ενιαίοι Νομικοί Κανόνες στη μεταφορά των δεμάτων εξπρές.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.
Αθήνα, 29 Απριλίου 1986

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤ. ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ

Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους.