ΦΟΡΟΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ
Κοινοποίηση διατάξεων του ν. 2954/2001.

(Α.Υ.Ο. 1118094/1636/Δ. Τ. & Ε.Φ./ΠΟΛ. 1388/28.12.2001)Κοινοποιούμε κατωτέρω τις διατάξεις των άρθρων 5, 6, 7, 8 και 23 του ν. 2954/2001 (ΦΕΚ Α΄ 255) «Φορολογικές ρυθμίσεις, Αμοιβαία Κεφάλαια, συμπλήρωση Χρηματιστηριακής Νομοθεσίας και άλλες διατάξεις» και παρέχουμε οδηγίες για την ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή τους.

Με τις διατάξεις των άρθρων 5-8 έγιναν ρυθμίσεις που αφορούν θέματα ειδικών φορολογιών.

Ειδικότερα:

Άρθρο 5

Φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίων

Με τις διατάξεις του άρθρου 5 του κοινοποιούμενου νόμου ρυθμίζεται το θέμα του φόρου συγκέντρωσης κεφαλαίων στους μετασχηματισμούς επιχειρήσεων με βάση τις διατάξεις του ν.δ. 1297/1972 και του ν. 2166/1993, όπως έχουν συμπληρωθεί και ισχύουν.

Συγκεκριμένα ορίζεται ότι οι απαλλαγές που προβλέπονται από τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 3 του ν.δ. 1297/1972 και της παρ. 1 του άρθρου 3 του ν. 2166/1993, όπως έχουν συμπληρωθεί και ισχύουν, δεν περιλαμβάνουν το φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίων, ως προς τον οποiο έχουν εφαρμογή oι διατάξεις των άρθρων 17 -31 του ν . 1676/1986.

Παράλληλα καταργείται η παρ. 41 του άρθρου 15 του V. 2166/1993, με την οποία, οριζόταν ότι στις μετατρεπόμενες ή συγχωνευόμενες επιχειρήσεις κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του ν.δ. 1297/1972 ή του ν. 2166/1993 επιβάλλεται φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίων που προβλέπουν οι διατάξεις του ν. 1676/1986, επί του ποσού της τυχόν προκύπτουσας υπεραξίας.

Με τον τρόπο αυτό αίρονται οι αμφισβητήσεις που είχαν δημιουργηθεί από τις προαναφερόμενες διατάξεις ως προς το φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίων.

Με βάση τις ρυθμίσεις των διατάξεων του κοινοποιούμενου άρθρου 5 οι μετασχηματισμοί επιχειρήσεων θα αντιμετωπίζονται ως προς το φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίων με βάση τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 17-31 του ν. 1676/1986, και τη σχετική νομολογία του Σ.τ.Ε. (426/1994, 1885/ 1994, 1986/1994 κ.τ.λ.).

Σημειώνεται ότι οι διατάξεις αυτές έχουν καταρτισθεί με βάση τα οριζόμενα στην οδηγία 69/335/ΕΟΚ, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, από τις διατάξεις της οποίας δεν είναι δυνατή παρέκκλιση.

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, στους μετασχηματισμούς επιχειρήσεων (μετατροπές, συγχωνεύσεις) που γίνονται κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του ν.δ. 1297/1972 και του ν. 2166/1993 θα επιβάλλεται φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου μόνο εφόσον συντελείται συγκέντρωση κεφαλαίων, εφόσον δηλαδή λαμβάνει χώρα εισφορά περιουσιακού στοιχείου.

Τέτοια εισφορά έχουμε:

1. Εάν μετατρέπεται πρόσωπο που δεν ήταν υποκείμενο του φόρου συγκέντρωσης κεφαλαίων, κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 17 και 18 του ν. 1676/ 1986, σε πρόσωπο υποκείμενο στο φόρο αυτό (π .χ. μετατροπή ατομικής επιχείρησης, σε Ε.Π.Ε. ή Α.Ε. ή μετατροπή προσώπου που ο σκοπός του δεν ήταν κερδοσκοπικός σε πρόσωπο κερδοσκοπικό). Στην περίπτωση αυτή ο φόρος θα υπολογισθεί σε ολόκληρη την αξία της περιουσίας της ατομικής επιχείρησης που εισφέρεται, περιλαμβανομένων και των τυχόν νέων περιουσιακών στοιχείων που εισφέρονται, όπως αυτή θα εκτιμηθεί. Αντίθετα εάν μετατρέπεται πρόσωπο που είναι υποκείμενο στο φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίων σε άλλο πρόσωπο υποκείμενο στο φόρο αυτό (π.χ. μετατροπή Ο.Ε. σε Ε.Π.Ε. ή Α.Ε.) θα επιβληθεί φόρος μόνο στο επί πλέον κεφάλαιο που γίνεται με τυχόν νέες εισφορές. Αντίθετα δεν θα επιβληθεί φόρος στην τυχόν υπεραξία που θα προκύψει από την εκτίμηση της περιουσίας του προσώπου αυτού (του υποκείμενου στο φόρο).

2. Εάν συγχωνεύεται πρόσωπο που δεν ήταν υποκείμενο του φόρου συγκέντρωσης κεφαλαίων με πρόσωπο υποκείμενο στο φόρο αυτό (π.χ. συγχώνευση μιας ατομικής επιχείρησης με Ε.Π.Ε. ή Α.Ε. ή συγχώνευση προσώπου που ο σκοπός του δεν ήταν κερδοσκοπικός με πρόσωπο κερδοσκοπικό). Στην περίπτωση αυτή ο φόρος θα υπολογισθεί σε ολόκληρη την αξία της περιουσίας του προσώπου αυτού που εισφέρεται, περιλαμβανομένων και των τυχόν νέων περιουσιακών στοιχείων όπως αυτή θα εκτιμηθεί καθώς και στην αξία των τυχόν νέων εισφορών από τα πρόσωπα που ήταν υποκείμενα στο φόρο.

Αντίθετα δεν θα επιβληθεί φόρος στην τυχόν υπεραξία που θα προκύψει από την εκτίμηση της περιουσίας των προσώπων αυτών (των υποκείμενων στο φόρο), αφού η κάλυψη δεν γίνεται με νέα εισφορά. Τέλος εάν συγχωνεύονται πρόσωπα υποκείμενα στο φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίων, ο φόρος θα υπολογισθεί μόνο στο επί πλέον κεφάλαιο που γίνεται με τυχόν νέες εισφορές. Σημειώνεται ότι τα ανωτέρω ισχύουν ανεξάρτητα από τον τρόπο συγχώνευσης (με απορρόφηση ή συγχώνευση με σύσταση νέας).

3. Εάν προκύπτει διαφορά κεφαλαίου με κάθε είδους νέα εισφορά. Εννοείται ότι δεν οφείλεται φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίων εάν το επί πλέον κεφάλαιο γίνεται με κεφαλαιοποίηση κερδών, αποθεματικών ή προβλέψεων. Ως νέα εισφορά θεωρείται και η διαφορά κεφαλαίου που προκύπτει για την απορροφώσα εταιρεία στην περίπτωση απόσχισης κλάδου ανώνυμης εταιρείας και απορρόφησης του από άλλη.

Διευκρινίζεται ότι με βάση όσα έχουν γίνει δεκτά με τις προαναφερόμενες αποφάσεις του Σ.τ.Ε. τα ανωτέρω ισχύουν όχι μόνο για τους μετασχηματισμούς που γίνονται με τις διατάξεις του Ν.Δ. 1297/1972 και του Ν. 2166/ 1993 άλλα και με βάση τις γενικές διατάξεις.

Η ισχύς των διατάξεων του κοινοποιούμενου άρθρου 5, ισχύει, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 23, από τη δημοσίευση του νόμου στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως (2/11/2001). Επομένως αφορά μετασχηματισμούς επιχειρήσεων για τις οποίες η φορολογική υποχρέωση γεννάται από 2/11 /2001.

Άρθρο 6

Έννοια αποδεικτικού πληρωμής

Με τη διάταξη του άρθρου 6 αποσαφηνίζεται η έννοια των φράσεων «αποδεικτικό πληρωμής», «αποδεικτικό πληρωμής της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο. Υ.) και «αποδεικτικό πληρωμής της Δ.Ο.Υ.» που αναγράφονται στις διατάξεις των άρθρων 25, 26 και 27 του Ν. 2873/2000. Ειδικότερα με τις φράσεις αυτές νοείται το διπλότυπο είσπραξης της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.).

Άρθρο 7

Κυρώσεις για παράβαση στην απόδοση δικαιώματος του Δημοσίου από τις επιχειρήσεις καζίνων.

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 7 του κοινοποιούμενου νόμου εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις των άρθρων 1 και 2 του Ν. 2523/1997 στο δικαίωμα του Δημοσίου από τη συμμετοχή του στα μικτά κέρδη των καζίνων που προβλέπεται από τη διάταξη της παρ. 8 του άρθρου 2 του Ν. 2206/ 1994.

Επομένως από τη έναρξη ισχύος της διάταξης αυτής (2-11-2001 ) σε τυχόν εκπρόθεσμη απόδοση, ανακριβή απόδοση ή μη απόδοση του δικαιώματος αυτού στο Δημόσιο από τα καζίνο θα επιβάλλονται οι προσαυξήσεις που προβλέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 1 και 2 του Ν. 2523/1997.

Ειδικότερα θα επιβάλλεται προσαύξηση κατά μήνα 1,5%, 3% και 3,5% για εκπρόθεσμη απόδοση, ανακριβή απόδοση ή μη απόδοση, αντίστοιχα.

Όπως προαναφέρθηκε η διάταξη αυτή ισχύει από 2-11-2001.

Επομένως καταλαμβάνει περιπτώσεις που η σχετική υποχρέωση γεννιέται από την ημερομηνία αυτή.

Σημειώνεται ότι από την ημερομηνία αυτή δεν ισχύουν ως προς το σημείο αυτό όσα έγιναν δεκτά με τη γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ. 166/1999 (Σχετ. η 1044921/349/T.&Ε.Φ./ΠΟΛ.1103/5-5-99 εγκύκλιος διαταγή μας).

Τέλος με τις διατάξεις του άρθρου αυτού δεν θίγονται οι κυρώσεις που προβλέπονται από τις διατάξεις του Ν. 2206/1994.

Άρθρο 8

Ρυθμίσεις θεμάτων παιγνίων

Με τις διατάξεις του άρθρου 8 του κοινοποιούμενου νόμου έγιναν ρυθμίσεις που αφορούν τα θέματα παιγνίων.

Ειδικότερα:

1. Με την παραγρ. 1 τα τέλη διενέργειας ψυχαγωγικών τεχνικών παιγνίων των 90, 265, 380, 470, 730 και 1 030 ΕΥΡΩ που προβλέπονται από τις διατάξεις της παρ. 5 του αρ. 8 του Ν. 2515/1997, όπως έχουν διαμορφωθεί με τις διατάξεις της παρ. 1 του αρ. 30 του Ν. 2873/2000, ορίζονται από 1-1-2002 σε 90, 300, 430, 530, 900 και 1200 ΕΥΡΩ αντίστοιχα. (Σχετ. η 1103368/1232/Τ.&Ε.Φ./ΠΟΛ 1252/8-11-2001 εγκύκλιος διαταγή μας).

2. Με την παραγρ. 2 αντικαταστάθηκε το τελευταίο εδάφιο της παρ. 2 του αρ. 30 του Ν. 2873/2000. Με βάση τη νέα διάταξη του εδαφίου αυτού η ισχύς της παρ. 2 του αρ. 30 του Ν. 2873/2000 αρχίζει από 1-7 -2002, αντί της 1-1-2002. Επομένως η υποχρέωση εφοδιασμού των ηλεκτρικών, ηλεκτρομηχανικών και ηλεκτρονικών ψυχαγωγικών τεχνικών παιγνίων με ειδικό απαραβίαστο φορολογικό μηχανισμό αυτόματης καταγραφής και έκδοσης αποδείξεων εσόδου μετατέθηκε για την 1-7-2002. (Σχετ. η 1113309/1303/ Τ.&Ε.Φ./ΠΟΛ 1300/13-12-2000 εγκύκλιος διαταγή μας).

3. Με την παραγρ. 3 ορίζεται ότι από 1-1-2002, στην έννοια του παιγνιομηχανήματος (της παρ. 5 του άρθρου 8 του Ν. 2515/1997, όπως ισχύει) περιλαμβάνονται όλοι οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές που εγκαθίστανται ή λειτουργούν, με σκοπό την εκμετάλλευση, σε δημόσια γενικά κέντρα (ξενοδοχεία, καφενεία, αίθουσες αναγνωρισμένων σωματείων κάθε φύσης και σε κάθε χώρο προσιτό στο κοινό).

Επομένως από την ημερομηνία αυτή παύει η ισχύς της υπ’ αριθμ. 1/26-21998 Γνωμοδότησης – Εισήγησης της Γνωμοδοτικής Επιτροπής Παιγνίων, η οποία είχε κοινοποιηθεί με την 1057520/701/Τ.&Ε.Φ./ΠΟΛ 1164/2-6-1998 εγκύκλιο διαταγή μας και με την οποία είχε γίνει δεκτό ότι οι κοινοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές δεν εμπίπτουν – στην έννοια του παιγνιομηχανήματος της παρ. 5 του άρθρου 8 του Ν. 2515/ 1997.

Διευκρινίζεται, όμως, ότι οι ανωτέρω διατάξεις δεν καταλαμβάνουν τους κοινούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές που εγκαθίστανται σε καταστήματα που λειτουργούν αμιγώς ως Internet cafe, δεδομένου ότι ο προορισμός τους είναι εντελώς διαφορετικός από τον προορισμό των υπολογιστών που εγκαθίστανται σε καταστήματα διεξαγωγής παιγνίων. Ειδικότερα στις επιχειρήσεις Internet cafe εγκαθίστανται και λειτουργούν κοινοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές που παρέχουν στους πελάτες-χρήστες τη δυνατότητα να τους χρησιμοποιούν για εργασίες γραφείου, διαδικασίες Internet κ.τ.λ. Εάν, βέβαια, διαπιστωθεί ότι τα καταστήματα αυτά λειτουργούν προσχηματικά ως Internet cafe, ενώ στην πραγματικότητα εκτρέπονται του σκοπού τους αυτού και λειτουργούν ολικά ή μερικά ως επιχειρήσεις διεξαγωγής παιγνίων, έχουν όλες τις υποχρεώσεις που προβλέπονται από τις ισχύουσες διατάξεις για τις επιχειρήσεις διεξαγωγής παιγνίων ( υποχρέωση καταβολής ετήσιου τέλους κ. τ .λ. ).