Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2002/59/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Ιουνίου 2002 «Δημιουργία κοινοτικού συστήματος παρακολούθησης της κυκλοφορίας των πλοίων και ενημέρωσης».Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις του άρθρου 3 του Ν. 1337/1983 (Α 34), όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 65 του Ν. 1892/1990 (Α 101), και του άρθρου 4του ιδίου Ν. 1337/ 1983, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 6 του Ν. 1440/ 1984 (Α 70) και τροποποιήθηκε με τα άρθρα 7 του Ν. 1775/1988 (Α 101), 31 του Ν. 2076/1992 (Α 130), 19 του Ν. 2367/1995 (Α 261) και 22 του Ν. 2789/2000 (Α 21).

2. Τις διατάξεις του άρθρου 29Α του Ν. 1558/85 (Α’ 137) “Κυβέρνηση και Κυβερνητικά Όργανα”, όπως αυτό προστέθηκε με το άρθρο 27 του Ν. 2081/92 (Α’ 154) και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 παρ. 2α του Ν. 2469/ 1997 (Α 38).

3. Τις διατάξεις των άρθρων 32, 36 και 41 του Ν.Δ. 187/1973 “Περί Κωδικός Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου” (Α 261).

4. Τις διατάξεις του Π.Δ. 81/2002 (Α 57) “Συγχώνευση των Υπουργείων Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών στο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών”.

5. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις του παρόντος προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού Π.Δ.Ε. (2004) Κωδικός έργου 2004 ΣΕ 08900000, το ύψος της οποίας εκτιμάται ότι θα ανέλθει μέχρι του ποσού των επτά εκατομμυρίων πεντακοσίων χιλιάδων Ευρώ (7.500.000,00).

6. Τη διάταξη του άρθρου 1 Ν. 3141/1955 “Περί συστάσεως παρά τω Υ.Ε.Ν Συμβουλίου Εμπορικού Ναυτικού (Σ.Ε.Ν.)”(Α 43).

7. Την υπ’ αριθμ. 368/7.11.2003 γνωμοδότηση του Συμβουλίου Εμπορικού Ναυτικού.

8. Την υπ’ αριθμ. 18/2005 γνωμοδότηση του Συμβουλίου της Επικρατείας,

Με πρόταση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εμπορικής Ναυτιλίας, αποφασίζουμε: Αρθρο 1
(Αρθρο 1 της Οδηγίας)

Σκοπός
Σκοπός του παρόντος διατάγματος είναι η προσαρμογή της Ελληνικής νομοθεσίας στις διατάξεις της Οδηγίας 2002/59/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Ιουνίου 2002 “Δημιουργία κοινοτικού συστήματος παρακολούθησης της κυκλοφορίας των πλοίων και ενημέρωσης, προκειμένου να ενισχυθούν η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της θαλάσσιας κυκλοφορίας, να βελτιωθεί η ανταπόκριση των αρμόδιων αρχών σε συμβάντα, ατυχήματα, ή επικίνδυνα περιστατικά στη θάλασσα, μεταξύ άλλων με επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, και να διευκολυνθούν η πρόληψη και η ανίχνευση της ρύπανσης από πλοία. Αρθρο 2

(Αρθρο 2 της Οδηγίας)

Πεδίο εφαρμογής
1. Το παρόν διάταγμα εφαρμόζεται στα πλοία ολικής χωρητικότητας ίσης ή μεγαλύτερης των 300 τόνων.
2. Το παρόν διάταγμα δεν εφαρμόζεται στα κατωτέρω:

α) πολεμικά πλοία, βοηθητικά πολεμικά πλοία και άλλα πλοία που ανήκουν σε κράτος μέλος ή πλοία η εκμετάλλευση των οποίων διενεργείται από κράτος μέλος, και χρησιμοποιούνται για την παροχή δημόσιων μη εμπορικών υπηρεσιών

β) αλιευτικά πλοία, παραδοσιακά πλοία και σκάφη αναψυχής μήκους κάτω των 45 μέτρων

γ) φορτηγίδες μεταφοράς καυσίμων μεταφορικής ικανότητος κάτω των 5000 τόνων, φορτηγίδες εφοδίων και εξοπλισμού για χρήση σε πλοία, οι οποίες εκτελούν πλόες εντός και πέριξ λιμένος (προκειμένου για τον λιμένα του Πειραιά ο πλους αυτός εκτείνεται μέχρι τα Ίσθμια). Αρθρο 3
(Αρθρο 3 της Οδηγίας)

Ορισμοί
Για τους σκοπούς του παρόντος διατάγματος και των παραρτημάτων του, νοούνται ως:

α) “σχετικές διεθνείς πράξεις”, οι ακόλουθες πράξεις: η “MARPOL”, η διεθνής σύμβαση του 1973 για την πρόληψη της ρύπανσης από τα πλοία και το πρωτόκολλο της του 1978,

-η “SOLAS”, η διεθνής σύμβαση περί ασφαλείας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα καθώς και τα πρωτόκολλα και οι τροποποιήσεις της,

– η διεθνής σύμβαση του 1969 για την καταμέτρηση της χωρητικότητας των πλοίων,

– η διεθνής σύμβαση του 1969 για την επέμβαση στην ανοικτή θάλασσα σε περίπτωση απωλειών λόγω πετρελαϊκής ρύπανσης και το πρωτόκολλο της του 1973 σχετικά με την επέμβαση στην ανοικτή θάλασσα σε περίπτωση ρύπανσης από ουσίες άλλες από τις πετρελαϊκές,

– η “σύμβαση SAR”, η διεθνής σύμβαση του 1979 για τη ναυτική έρευνα και διάσωση,

– ο “κώδικας ISM”,o διεθνής Κώδικας ασφαλούς διαχείρισης,

– ο “κώδικας IMDG”, ο διεθνής ναυτιλιακός κώδικας για τη μεταφορά των επικίνδυνων εμπορευμάτων,

-ο “κώδικας IBC”, ο διεθνής κώδικας του ΙΜΟ, ο σχετικός με τη ναυπήγηση και τον εξοπλισμό των πλοίων που μεταφέρουν χύδην επικίνδυνες ουσίες,

-ο “κώδικας IGC”, ο διεθνής κώδικας του ΙΜΟ, ο σχετικός με τη ναυπήγηση και τον εξοπλισμό των πλοίων που μεταφέρουν χύδην υγροποιημένα αέρια,

– ο “κώδικας BC”, ο κώδικας πρακτικών κανόνων του ΙΜΟ για την ασφαλή μεταφορά στερεών φορτίων χύδην,

– ο “κώδικας INF”, o κώδικας του ΙΜΟ για την ασφαλή μεταφορά, σε δοχεία, επί πλοίων, ακτινοβολημένων πυρηνικών καυσίμων, πλουτωνίου και εντόνως ραδιενεργών καταλοίπων,

-το “ψήφισμα Α.851 (20) του ΙΜΟ”, το ψήφισμα 851 (20) του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού, το οποίο φέρει τον τίτλο “Γενικές αρχές για συστήματα υποβολής αναφορών των πλοίων, και για απαιτήσεις σχετικά με την υποβολή αναφορών των πλοίων, συμπεριλαμβανομένων των οδηγιών για την αναφορά συμβάντων που αφορούν επικίνδυνα εμπορεύματα, επιβλαβείς ουσίες ή/και ουσίες που ρυπαίνουν τη θάλασσα-

β) “πράκτορας” κάθε πρόσωπο που εντέλλεται ή εξουσιοδοτείται να παρέχει πληροφορίες για λογαριασμό του εκμεταλλευόμενου το πλοίο·

γ) “φορτωτής” το πρόσωπο από το οποίο ή επ’ ονόματι ή για λογαριασμό του οποίου έχει συναφθεί σύμβαση μεταφοράς εμπορευμάτων με μεταφορέα-

δ) “εταιρεία” η εταιρεία κατά την έννοια του κανόνα 1 παράγραφος 2 του κεφαλαίου IX της σύμβασης SOLAS

ε) “πλοίο” κάθε θαλασσοπλοούν πλοίο ή σκάφος-

στ) “επικίνδυνα εμπορεύματα”

-τα εμπορεύματα που αναφέρονται στον κώδικα IMDG,

-τα υγροποιημένα αέρια που απαριθμούνται στο κεφάλαιο 17 του κώδικα IBC,

– τα υγρά αέρια που απαριθμούνται στο κεφάλαιο 19 του κώδικα IGC,

– οι στερεές ύλες που αναφέρονται στο προσάρτημα Β του κώδικα BC. Περιλαμβάνονται επίσης τα εμπορεύματα για τη μεταφορά των οποίων καθορίσθηκαν κατάλληλες προϋποθέσεις σύμφωνα με την παράγραφο 1.1.3 του κώδικα IBC ή την παράγραφο 1.1.6 του κώδικα IGC”

ζ) “ρυπογόνα εμπορεύματα”:

– τα πετρελαιοειδή, όπως ορίζονται στο παράρτημα Ι της σύμβασης MARPOL,

– οι υγρές τοξικές ουσίες, όπως ορίζονται στο παράρτημα II της σύμβασης MARPOL,

– οι επιβλαβείς ουσίες, όπως ορίζονται στο παράρτημα III της σύμβασης MARPOL·

η) “μέσο μεταφοράς φορτίου” όχημα για την οδική μεταφορά φορτίου, βαγόνι για τη σιδηροδρομική μεταφορά φορτίου, εμπορευματοκιβώτιο, βυτίο, βαγόνι-βυτίο ή φορητή δεξαμενή-

θ) “διεύθυνση” η ονομασία και οι τηλεπικοινωνιακές συνδέσεις για την επικοινωνία, οσάκις χρειάζεται, με τον πλοιοκτήτη ή εφοπλιστή, τον πράκτορα, τη λιμενική αρχή, την αρμόδια αρχή ή κάθε άλλο εξουσιοδοτημένο πρόσωπο ή οργανισμό που διαθέτει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με το φορτίο του πλοίου·

ι) “αρμόδιες αρχές” οι διευθύνσεις του YEN, οι λιμενικές αρχές και οι οργανισμοί οι οποίοι ορίζονται από το YEN προκειμένου να λαμβάνουν και να διαθέτουν τις πληροφορίες που αναφέρονται δυνάμει του παρόντος διατάγματος.

ια) “ΚΕΕΠ”: Ο Κλάδος Ελέγχου Εμπορικών Πλοίων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.

ιβ) “ΔΑΝ”: Η Διεύθυνση Ασφάλειας Ναυσιπλοΐας του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.

ιγ) “ΔΠΘΑΠ”: Η Διεύθυνση Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.

ιδ) “ΔΠΝΤ”: Η Διεύθυνση Πληροφορικής και Νέων Τεχνολογιών του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.

ιε) “Ελληνική Περιοχή Έρευνας και Διάσωσης”: Η περιοχή που ορίζεται στο άρθρο 2 του Ν.1844/1989.

ιστ) “ΕΚΣΕΔ”: Το Ενιαίο Κέντρο Συντονισμού Έρευνας & Διάσωσης του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.

ιζ) “λιμενική αρχή” η αρμόδια λιμενική αρχή ή ο οργανισμός ο οποίος ορίζεται από το YEN για κάθε λιμένα προκειμένου να λαμβάνει και να διαθέτει τις πληροφορίες που αναφέρονται δυνάμει του παρόντος διατάγματος.

ιη) “καταφύγιο” λιμένας, τμήμα λιμένα ή άλλο ασφαλές σημείο προσόρμισης ή αγκυροβόλιο ή οποιοσδήποτε άλλος προφυλαγμένος χώρος ο οποίος έχει καθορισθεί για την υποδοχή πλοίων που αντιμετωπίζουν κίνδυνο-

ιθ) “παράκτιο κέντρο” λιμενική αρχή, ή υπηρεσία εξυπηρέτησης κυκλοφορίας πλοίων, ή εγκατάσταση στην ξηρά που είναι υπεύθυνη για τη λειτουργία ενός συστήματος υποχρεωτικής υποβολής αναφορών εγκεκριμένου από τον ΙΜΟ ή αρμόδιος φορέας για το συντονισμό των επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης (ΥΕΝ/ΕΚΣΕΔ) ή καταπολέμησης της θαλάσσιας ρύπανσης, (ΥΕΝ/ΔΠΘΑΠ).

ιι) “υπηρεσία εξυπηρέτησης κυκλοφορίας πλοίων (VTS)” υπηρεσία στην οποία ανατίθεται να βελτιώσει την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της κυκλοφορίας των πλοίων και να προστατεύει το περιβάλλον, έχει δε τη δυνατότητα αλληλεπίδρασης με την κυκλοφορία και ανταπόκρισης σε καταστάσεις κυκλοφορίας που παρουσιάζονται στη ζώνη VTS”

ικ) “σύστημα οργάνωσης της κυκλοφορίας των πλοίων” οποιοδήποτε σύστημα μιας ή περισσοτέρων γραμμών ή ενός ή περισσοτέρων μέτρων δρομολόγησης με στόχο τη μείωση του κινδύνου ατυχημάτων περιλαμβάνει μηχανισμούς διαχωρισμού της κυκλοφορίας, αμφίδρομες οδούς, συνιστώμενα δρομολόγια, περιοχές προς αποφυγή, ζώνες παράκτιας κυκλοφορίας, παρακάμψεις, περιοχές προφύλαξης και οδούς σε ύδατα με μεγάλο βάθος-

ιλ) “παραδοσιακά πλοία” ιστορικά πλοία κάθε είδους και τα αντίγραφα τους, περιλαμβανομένων εκείνων που σχεδιάζονται προκειμένου να ενθαρρυνθούν και να προωθηθούν παραδοσιακές ικανότητες και στοιχεία της ναυτικής τέχνης, τα οποία χρησιμεύουν ως ζωντανά πολιτιστικά μνημεία, λειτουργούν δε σύμφωνα με τις πατροπαράδοτες ναυτικές αρχές και τεχνικές·

ιμ) “ατύχημα” οποιοδήποτε ατύχημα κατά την έννοια του κώδικα του ΙΜΟ για την έρευνα για θαλάσσια συμβάντα και ατυχήματα. Αρθρο 4
(Αρθρο 4 της Οδηγίας)

Κοινοποίηση πριν από τον κατάπλου πλοίου σε Ελληνικούς λιμένες
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

ΥΠΟΒΟΛΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΓΙΑ ΠΛΟΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΑΥΤΩΝ
1. Ο πλοιοκτήτης ή εφοπλιστής, ο πράκτορας ή ο πλοίαρχος πλοίου με προορισμό Ελληνικό λιμένα υποχρεούται να κοινοποιεί τις πληροφορίες του παραρτήματος Ι παράγραφος 1 στη κατά τόπο αρμόδια λιμενική αρχή:

α) τουλάχιστον είκοσι τέσσερις ώρες προηγουμένως, ή

β) το αργότερο, κατά το χρόνο απόπλου του πλοίου από τον προηγούμενο λιμένα, εφόσον η διάρκεια του ταξιδιού είναι μικρότερη από είκοσι τέσσερις ώρες, ή

γ) εάν ο λιμένας κατάπλου είναι άγνωστος ή μεταβλήθηκε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ευθύς μόλις η πληροφορία αυτή έγινε γνωστή.
2. Τα πλοία που αποπλέουν από λιμένα εκτός της Κοινότητας με προορισμό ελληνικό λιμένα και μεταφέρουν επικίνδυνα ή ρυπογόνα εμπορεύματα συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις κοινοποίησης του άρθρου 13. Αρθρο 5
(Αρθρο 5 της Οδηγίας)

Παρακολούθηση των πλοίων που εισέρχονται στη ζώνη των συστημάτων υποχρεωτικής υποβολής αναφορών από τα πλοία
1. Οι λιμενικές αρχές παρακολουθούν και λαμβάνουν κάθε αναγκαίο και κατάλληλο μέτρο ώστε να εξασφαλίζεται ότι όλα τα πλοία που εισέρχονται στη ζώνη συστήματος υποχρεωτικής υποβολής αναφορών από τα πλοία, το οποίο έχει υιοθετηθεί από τον ΙΜΟ σύμφωνα με τον κανόνα 11 του κεφαλαίου V της σύμβασης SOLAS και λειτουργεί σύμφωνα με τις σχετικές οδηγίες και τα κριτήρια που έχει διαμορφώσει ο ΙΜΟ, συμμορφώνονται με το σύστημα αυτό υποβάλλοντας τις απαιτούμενες πληροφορίες, με την επιφύλαξη των πρόσθετων πληροφοριών που απαιτούνται από κράτος μέλος σύμφωνα με το ψήφισμα Α.851(20)τουΙΜΟ.
2. Η αρμόδια υπηρεσία του YEN, κατά την υποβολή νέου συστήματος υποχρεωτικής υποβολής αναφορών προς έγκριση από τον ΙΜΟ ή προτάσεως για την τροποποίηση υφισταμένου συστήματος υποβολής αναφορών, στη σχετική της πρόταση περιλαμβάνει τουλάχιστον τις πληροφορίες που αναφέρονται στο παράρτημα Ι παράγραφος 4. Αρθρο 6
(Αρθρο 6 της Οδηγίας)

Χρήση συστημάτων αυτόματου εντοπισμού
1. Κάθε πλοίο που καταπλέει σε Ελληνικό λιμένα υποχρεούται να διαθέτει, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που παρατίθεται στο παράρτημα II μέρος Ι, Αυτόματο Σύστημα Εντοπισμού (AIS) που συνάδει με τα πρότυπα επιδόσεων, τα οποία έχει καθορίσει ο ΙΜΟ.
2. Τα πλοία που διαθέτουν AIS, το διατηρούν πάντοτε εν λειτουργία, εκτός από τις περιπτώσεις για τις οποίες διεθνείς συμφωνίες, κανόνες ή πρότυπα προβλέπουν την προστασία των σχετικών με τη ναυσιπλοΐα πληροφοριών. Αρθρο 7
(Αρθρο 7 της Οδηγίας)

Χρήση των συστημάτων οργάνωσης της κυκλοφορίας των πλοίων
1. Η λιμενική αρχή παρακολουθεί και λαμβάνει κάθε αναγκαίο και κατάλληλο μέτρο ώστε να εξασφαλίζεται ότι όλα τα πλοία που εισέρχονται στη ζώνη υποχρεωτικού συστήματος οργάνωσης της κυκλοφορίας των πλοίων, το οποίο έχει υιοθετηθεί από τον ΙΜΟ σύμφωνα με τον κανόνα 10 του κεφαλαίου V της σύμβασης SOLAS, χρησιμοποιούντο σύστημα σύμφωνα με τις σχετικές οδηγίες και τα κριτήρια που έχει καθορίσει ο ΙΜΟ.
2. Κατά την εφαρμογή συστήματος οργάνωσης της κυκλοφορίας των πλοίων το οποίο δεν έχει υιοθετηθεί από τον ΙΜΟ:

α) η αρμόδια υπηρεσία του YEN λαμβάνει υπόψη, εφόσον είναι δυνατόν, τις οδηγίες και τα κριτήρια που έχει διαμορφώσει ο ΙΜΟ και γνωστοποιεί στα ενδιαφερόμενα μέρη όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για την ασφαλή και αποτελεσματική χρήση αυτού του συστήματος.

β) η κατά τόπο αρμόδια λιμενική αρχή παρακολουθεί και λαμβάνει κάθε αναγκαίο και κατάλληλο μέτρο ώστε να εξασφαλίζεται ότι όλα τα πλοία που εισέρχονται στη ζώνη αυτού του συστήματος το χρησιμοποιούν σύμφωνα με τις σχετικές οδηγίες και τα κριτήρια που έχουν καθορισθεί. Αρθρο 8
(Αρθρο 8 της Οδηγίας)

Παρακολούθηση της συμμόρφωσης των πλοίων με τις υπηρεσίες εξυπηρέτησης κυκλοφορίας πλοίων (VTS) 1. Οι λιμενικές αρχές παρακολουθούν και λαμβάνουν κάθε αναγκαίο και κατάλληλο μέτρο ώστε να εξασφαλίζεται ότι:

α) τα πλοία που εισέρχονται στη ζώνη εφαρμογής VTS, εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων και σύμφωνα με τις οδηγίες που έχει διαμορφώσει ο ΙΜΟ, συμμετέχουν και συμμορφώνονται με τους κανόνες του συγκεκριμένου VTS-

β) τα πλοία που φέρουν τη σημαία κράτους μέλους ή τα πλοία με προορισμό Ελληνικό λιμένα, τα οποία εισέρχονται στη ζώνη εφαρμογής VTS, εκτός των Ελληνικών χωρικών υδάτων και σύμφωνα με τις οδηγίες που έχει διαμορφώσει ο ΙΜΟ, συμμορφώνονται με τους κανόνες του ενλόγωνΤ3·

γ) Τα πλοία που φέρουν τη σημαία τρίτου κράτους και δεν έχουν ως προορισμό Ελληνικό λιμένα, εισέρχονται δε σε ζώνη VTS εκτός των Ελληνικών χωρικών υδάτων, ακολουθούν, εφόσον είναι δυνατόν, τους κανόνες του εν λόγω VTS. Η αρμόδια υπηρεσία του YEN γνωστοποιεί στο κράτος της σημαίας του πλοίου, οποιαδήποτε εκ πρώτης όψεως σοβαρή παράβαση των σχετικών κανόνων στη συγκεκριμένη ζώνη εφαρμογής VTS. Αρθρο 9
(Αρθρο 9 της Οδηγίας)

Υποδομή των συστημάτων υποβολής αναφορών από τα πλοία, των συστημάτων οργάνωσης της κυκλοφορίας των πλοίων και των υπηρεσιών εξυπηρέτησης της κυκλοφορίας πλοίων 1. Η αρμόδια υπηρεσία του YEN λαμβάνει κάθε αναγκαίο και κατάλληλο μέτρο για την απόκτηση βαθμιαία, εντός χρονικού διαστήματος συμβατού προς το χρονοδιάγραμμα του παραρτήματος II μέρος Ι, κατάλληλου εξοπλισμού και την δημιουργία εγκαταστάσεων ξηράς που απαιτούνται για να λαμβάνουν και να αξιοποιούν τις πληροφορίες AIS, λαμβανομένης υπόψη της απαιτούμενης εμβέλειας μετάδοσης των αναφορών.
2. Η διαδικασία δημιουργίας όλου του απαιτούμενου εξοπλισμού και των εγκαταστάσεων ξηράς για την εφαρμογή του παρόντος πρέπει να ολοκληρωθεί έως το τέλος του 2007. Η Διεύθυνση Πληροφορικής και Νέων Τεχνολογιών του YEN εξασφαλίζει ότι λειτουργεί ο κατάλληλος εξοπλισμός για τη μεταβίβαση των πληροφοριών στα εθνικά συστήματα των κρατών μελών και την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ τους, το αργότερο ένα έτος μετά.
3. Με αποφάσεις των αρμοδίων υπηρεσιών του YEN εξασφαλίζεται ότι τα παράκτια κέντρα στα οποία ανατίθεται η παρακολούθηση της συμμόρφωσης με τις υπηρεσίες εξυπηρέτησης κυκλοφορίας πλοίων και τα συστήματα οργάνωσης της κυκλοφορίας των πλοίων διαθέτουν επαρκές και κατάλληλα ειδικευμένο προσωπικό καθώς και κατάλληλα μέσα επικοινωνίας και παρακολούθησης πλοίων και ότι λειτουργούν σύμφωνα με τις σχετικές οδηγίες του ΙΜΟ. Αρθρο 10
(Αρθρο 10 της Οδηγίας)

Συστήματα καταγραφής δεδομένων ταξιδιού
1. Ο ΚΕΕΠ και οι λιμενικές αρχές παρακολουθούν και λαμβάνουν κάθε αναγκαίο και κατάλληλο μέτρο ώστε να εξασφαλίζεται ότι τα πλοία που καταπλέουν σε Ελληνικό λιμένα διαθέτουν σύστημα καταγραφής δεδομένων ταξιδιού (Voyage Data Recorder) σύμφωνα με τους κανόνες που θεσπίζονται στο παράρτημα 11 μέρος 11. Από της εφαρμογής του παρόντος άρθρου παύει να ισχύει το καθεστώς χορήγησης απαλλαγών του άρθρου 4 παρ. 1(δ) του Π.Δ. 314/2001 (ΦΕΚ 212/Α/2001).
2. Τα δεδομένα που συλλέγονται από ένα σύστημα VDR τίθενται στη διάθεση του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους στην περίπτωση ερευνών για ατύχημα που συνέβη στα Ελληνικά χωρικά ύδατα. Οι αρμόδιες αρχές εξασφαλίζουν ότι τα δεδομένα αυτά χρησιμοποιούνται στην έρευνα και αναλύονται δεόντως καθώς και ότι τα πορίσματα της έρευνας δημοσιεύονται, το συντομότερο δυνατόν, μετά την περάτωση της. Αρθρο 11
(Αρθρο 11 της Οδηγίας)

Έρευνα για ατυχήματα
Με την επιφύλαξη του άρθρου 12 του Π.Δ.314/2001 “Καθιέρωση συστήματος υποχρεωτικών επιθεωρήσεων για την ασφαλή εκτέλεση δρομολογίων “(Α’ 212), οι αρμόδιες αρχές συμμορφώνονται με τις διατάξεις του κώδικα του ΙΜΟ για την έρευνα των θαλάσσιων συμβάντων και ατυχημάτων, όταν διεξάγουν οποιαδήποτε έρευνα για θαλάσσιο συμβάν ή ατύχημα στο οποίο εμπλέκεται πλοίο το οποίο αναφέρεται στο παρόν διάταγμα. To YEN συνεργάζεται με τις αρμόδιες αρχές κρατών μελών στην έρευνα για θαλάσσια συμβάντα και ατυχήματα στα οποία εμπλέκονται πλοία που φέρουν την Ελληνική σημαία. Αρθρο 12
(Αρθρο 12 της Οδηγίας)

Υποχρεώσεις του φορτωτή
ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ Ή ΡΥΠΟΓΟΝΩΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΥΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΕΠΙ ΤΩΝ ΠΛΟΙΩΝ (ΗΑΖΜΑΤ)
1. Πριν από τη φόρτωση του πλοίου, ανεξαρτήτως των διαστάσεων, με επικίνδυνα ή ρυπογόνα εμπορεύματα, ο φορτωτής υποχρεούται να παραδίδει στον πλοίαρχο ή τον πλοιοκτήτη ή εφοπλιστή δήλωση με τις πληροφορίες που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι παράγραφος 2.
2. Ο φορτωτής υποχρεούται να εξασφαλίζει ότι το φορτίο που παραδίδεται προς μεταφορά είναι πράγματι αυτό που έχει δηλωθεί σύμφωνα με τη πρώτη παράγραφο. Αρθρο 13
(Αρθρο 13 της Οδηγίας)

Κοινοποίηση επικίνδυνων ή ρυπογόνων εμπορευμάτων που ευρίσκονται επί του πλοίου
1. Ο πλοιοκτήτης ή εφοπλιστής, ο πράκτορας ή ο πλοίαρχος πλοίου, ανεξαρτήτως των διαστάσεων του, που μεταφέρει επικίνδυνα ή ρυπογόνα εμπορεύματα και πρόκειται να αποπλεύσει από Ελληνικό λιμένα υποχρεούται να κοινοποιεί, το αργότερο κατά τον απόπλου, τις πληροφορίες που αναφέρονται στο παράρτημα Ι παράγραφος 3 στην κατά τόπο αρμόδια λιμενική αρχή.
2. Ο πλοιοκτήτης ή εφοπλιστής, ο πράκτορας ή ο πλοίαρχος πλοίου, ανεξαρτήτως των διαστάσεων του, που μεταφέρει επικίνδυνα ή ρυπογόνα εμπορεύματα και προέρχεται από λιμένα εκτός της Κοινότητας με προορισμό Ελληνικό λιμένα ή με κατεύθυνση προς αγκυροβόλιο εντός των Ελληνικών χωρικών υδάτων, υποχρεούται να κοινοποιεί τις πληροφορίες που αναφέρονται στο παράρτημα Ι παράγραφος 3 στην λιμενική αρχή του πρώτου λιμένα προορισμού ή του πρώτου αγκυροβολίου, το αργότερο μόλις αποπλεύσει από το λιμένα φόρτωσης ή μόλις γίνει γνωστός ο λιμένας προορισμού ή η θέση αγκυροβολίου, εφόσον η εν λόγω πληροφορία δεν είναι διαθέσιμη κατά τον απόπλου.
3. Με αποφάσεις των αρμοδίων υπηρεσιών του YEN ρυθμίζεται η διαδικασία που επιτρέπει στον πλοιοκτήτη ή εφοπλιστή, τον πράκτορα ή τον πλοίαρχο πλοίου που αναφέρεται στις παραγράφους 1 και 2 να κοινοποιεί τις απαριθμούμενες στο παράρτημα Ι παράγραφος 3 πληροφορίες στη λιμενική αρχή του λιμένα απόπλου ή προορισμού εντός της Κοινότητας, κατά περίπτωση. Η ακολουθούμενη διαδικασία πρέπει να εγγυάται ανά πάσα στιγμή την πρόσβαση του YEN στις πληροφορίες που αναφέρονται στο παράρτημα Ι παράγραφος 3, σε περίπτωση ανάγκης. Για το σκοπό αυτό, η ενδιαφερόμενη λιμενική αρχή διατηρεί τις πληροφορίες που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι παράγραφος 3 για χρονικό διάστημα που καθιστά δυνατή την αξιοποίηση τους σε περίπτωση θαλασσίου συμβάντος ή ατυχήματος. Η κατά τόπο αρμόδια λιμενική αρχή λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για την ηλεκτρονική μετάδοση των εν λόγω πληροφοριών στο YEN, αμελλητί, κατόπιν αιτήσεως της αρμόδιας κατά περίπτωση Υπηρεσίας του, επί εικοσιτετραώρου βάσεως.
4. Ο πλοιοκτήτης ή εφοπλιστής, ο πράκτορας ή ο πλοίαρχος του πλοίου οφείλει να κοινοποιεί τις σχετικές με το φορτίο πληροφορίες που αναφέρονται στο παράρτημα Ι παράγραφος 3 στη κατά τόπο αρμόδια λιμενική αρχή ή στη αρμόδια κατά περίπτωση υπηρεσία του YEN. Οι πληροφορίες πρέπει να μεταδίδονται ηλεκτρονικά, εφόσον είναι εφικτό. Κατά την ηλεκτρονική ανταλλαγή μηνυμάτων, πρέπει να χρησιμοποιούνται η σύνταξη και οι διαδικασίες που ορίζονται στο παράρτημα III. Αρθρο 14
(Αρθρο 14 της Οδηγίας)

Ηλεκτρονική ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ κρατών μελών Η Διεύθυνση Πληροφορικής και Νέων Τεχνολογιών του YEN συνεργάζεται με τις αντίστοιχες Υπηρεσίες των κρατών μελών προκειμένου να εξασφαλίζεται η διασύνδεση και η διαλειτουργικότητα των εθνικών συστημάτων τα οποία χρησιμοποιούνται για τη διαχείριση των πληροφοριών που αναφέρονται στο παράρτημα Ι του παρόντος. Τα συστήματα επικοινωνίας που δημιουργούνται σύμφωνα με τα παραπάνω, πρέπει να διαθέτουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

α) η ανταλλαγή δεδομένων πρέπει να διενεργείται ηλεκτρονικά και να επιτρέπει τη λήψη και την επεξεργασία των μηνυμάτων που κοινοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 13 του παρόντος-

β) το σύστημα πρέπει να επιτρέπει τη μετάδοση των πληροφοριών επί εικοσιτετραώρου βάσεως·

γ) κάθε λιμενική ή άλλη αρμόδια αρχή πρέπει να έχει τη δυνατότητα να μεταδίδει αμελλητί στην αρμόδια αρχή άλλου κράτους μέλους, κατόπιν αιτήσεως της, τις πληροφορίες σχετικά με το πλοίο και τα επικίνδυνα ή ρυπογόνα εμπορεύματα που μεταφέρει. Αρθρο 15
(Αρθρο 15 της Οδηγίας)

Απαλλαγές
1. To YEN μπορεί να απαλλάσσει τους εκμεταλλευόμενους πλοία τακτικών γραμμών, που εκτελούν πλόες μεταξύ ελληνικών λιμένων, από τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 13 εφόσον πληρούνται οι ακόλουθοι όροι:

α) Η εταιρεία που εκμεταλλεύεται τα προαναφερόμενα τακτικά δρομολόγια καταρτίζει και ενημερώνει κατάλογο των αφορώμενων πλοίων και τον διαβιβάζει στην ενδιαφερόμενη αρμόδια αρχή·

β) για κάθε ταξίδι που εκτελείται, οι απαριθμούμενες στο παράρτημα Ι παράγραφος 3 πληροφορίες τίθενται στη διάθεση της αρμόδιας αρχής, κατόπιν αιτήσεως της. Η εταιρεία οφείλει να θέτει σε εφαρμογή εσωτερικό σύστημα που να εγγυάται την ηλεκτρονική μετάδοση των εν λόγω πληροφοριών στην αρμόδια αρχή, αμελλητί, κατόπιν αιτήσεως της, επί εικοσιτετραώρου βάσεως, σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 4 του παρόντος.
2. Όταν διεθνές τακτικό δρομολόγιο πλοίου εκτελείται μεταξύ της Ελλάδας και άλλου ή άλλων Κρατών, εκ των οποίων ένα τουλάχιστον είναι Κράτος Μέλος, το YEN δύναται να ζητάει από τα άλλα Κράτη Μέλη να χορηγηθεί εξαίρεση στο δρομολόγιο αυτό. Όλα τα συμμετέχοντα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων των αφορώμενων παράκτιων κρατών, συνεργάζονται για τη χορήγηση εξαίρεσης στο συγκεκριμένο δρομολόγιο, σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται στην παράγραφο 1.
3. Οι αρμόδιες αρχές ελέγχουν σε τακτά χρονικά διαστήματα την τήρηση των όρων οι οποίοι καθορίζονται στις παραγράφους 1 και 2. Όταν τουλάχιστον ένας από τους εν λόγω όρους δεν τηρείται, τα κράτη μέλη ανακαλούν αμέσως το προνόμιο της εξαίρεσης από τη συγκεκριμένη εταιρεία.

4. To YEN ανακοινώνει στην Επιτροπή τον κατάλογο των εταιρειών και των πλοίων που εξαιρούνται δυνάμει του παρόντος άρθρου καθώς και οποιαδήποτε ενημέρωση του εν λόγω καταλόγου. Αρθρο 16
(Αρθρο 16 της Οδηγίας)

Διαβίβαση πληροφοριών όσον αφορά ορισμένα πλοία
ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ ΠΛΟΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ
1. Τα πλοία που πληρούν τα κατωτέρω κριτήρια θεωρείται ότι παρουσιάζουν δυνητικό κίνδυνο για τη ναυσιπλοΐα ή ότι συνιστούν απειλή για την ασφάλεια στη θάλασσα, την ασφάλεια των προσώπων ή το περιβάλλον:

α) Πλοία τα οποία, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους:

– έχουν εμπλακεί στα θαλάσσια συμβάντα ή ατυχήματα που αναφέρονται στο άρθρο 17, ή

– δεν συμμορφώθηκαν με τις απαιτήσεις κοινοποίησης και υποβολής αναφορών που επιβάλλονται από τις διατάξεις του παρόντος, ή

– δεν συμμορφώθηκαν με τους κανόνες που ισχύουν στο πλαίσιο των συστημάτων οργάνωσης της κυκλοφορίας των πλοίων και των VTS που λειτουργούν υπ’ ευθύνη του Ελληνικού κράτους·

β) πλοία για τα οποία υπάρχουν αποδείξεις ή ενδείξεις εσκεμμένων απορρίψεων πετρελαίου ή άλλων παραβάσεων της σύμβασης MARPOL στα Ελληνικά χωρικά ύδατα

γ) πλοία στα οποία απαγορεύθηκε ο κατάπλους στους λιμένες των κρατών μελών ή για τα οποία υποβλήθηκε έκθεση ή κοινοποίηση από κράτος μέλος σύμφωνα με το παράρτημα Ι παράγραφος 1 του Π.Δ. 88/1997 (ΦΕΚ 90/Α/1997) όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, σχετικά με τον έλεγχο των πλοίων από το κράτος του λιμένα.
2. Οι πληροφορίες που διαθέτουν τα Ελληνικά παράκτια κέντρα σχετικά με τα πλοία που αναφέρονται στην παράγραφο 1 διαβιβάζονται στα ενδιαφερόμενα παράκτια κέντρα των άλλων κρατών μελών που ευρίσκονται επί της προβλεπόμενης πορείας του πλοίου.
3. Οι αρμόδιες κατά περίπτωση Υπηρεσίες του YEN εξασφαλίζουν ότι οι πληροφορίες που λαμβάνουν δυνάμει της παραγράφου 2 διαβιβάζονται στις αρχές του εκάστοτε λιμένα ή/και σε οποιαδήποτε άλλη αρχή. Ο ΚΕΕΠ και οι λιμενικές αρχές διεξάγουν, ανάλογα με το διαθέσιμο προσωπικό τους, κάθε ενδεδειγμένη επιθεώρηση ή εξακρίβωση στους λιμένες τους, είτε με δική τους πρωτοβουλία είτε κατ’ αίτηση άλλου κράτους μέλους, με την επιφύλαξη οποιασδήποτε υποχρέωσης ελέγχου του κράτους του λιμένα. Ενημερώνουν όλα τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη για τα αποτελέσματα της αναληφθείσας δράσης. Αρθρο 17
(Αρθρο 17 της Οδηγίας)

Υποβολή αναφορών σχετικά με τα θαλάσσια συμβάντα και ατυχήματα
1. Οι πλοίαρχοι των πλοίων που πλέουν εντός της ζώνης έρευνας και διάσωσης /αποκλειστικής οικονομικής ζώνης ή ανάλογης περιοχής, με την επιφύλαξη του διεθνούς δικαίου, υποχρεούται να ειδοποιούν αμέσως το κατά τόπον αρμόδιο παράκτιο κέντρο σχετικά με:

α) κάθε συμβάν ή ατύχημα που επηρεάζει την ασφάλεια του πλοίου, όπως σύγκρουση, προσάραξη, αβαρία, δυσλειτουργία ή βλάβη, κατάκλιση ή μετατόπιση φορτίου, καθώς και κάθε ελάττωμα της γάστρας ή αστοχία των δομικών στοιχείων του πλοίου

β) κάθε συμβάν ή ατύχημα που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, όπως βλάβες που ενδέχεται να επηρεάσουν τη δυνατότητα ελιγμών ή πλεύσης του πλοίου, καθώς και κάθε δυσλειτουργία στα συστήματα πρόωσης ή τα πηδάλια, στην ηλεκτρογεννήτρια, στο ναυτιλιακό ή τον τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό

γ) κάθε περιστατικό που ενδέχεται να προκαλέσει ρύπανση των υδάτων ή των ακτών κράτους μέλους, όπως απόρριψη ή απειλή απόρριψης ρυπογόνων προϊόντων στη θάλασσα

δ) κάθε κηλίδα ρυπογόνων υλικών και εμπορευματοκιβώτια ή συσκευασίες που παρασύρονται στη θάλασσα.
2. Το ειδοποιητήριο μήνυμα που μεταδίδεται δυνάμει της παραγράφου 1 πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον τα στοιχεία του πλοίου, τη θέση του, το λιμένα απόπλου, το λιμένα προορισμού, τη διεύθυνση στην οποία μπορούν να ληφθούν πληροφορίες σχετικά με τα επικίνδυνα και ρυπογόνα εμπορεύματα που μεταφέρει, τον αριθμό των ατόμων που επιβαίνουν στο πλοίο, τις λεπτομέρειες του συμβάντος καθώς και κάθε σχετική πληροφορία που αναφέρεται στο ψήφισμα Α.851 (20) ΙΜΟ. Αρθρο 18
(Αρθρο 18 της Οδηγίας)

Μέτρα που λαμβάνονται σε περίπτωση ιδιαίτερα δυσμενών μετεωρολογικών συνθηκών
1. Εφόσον οι αρμόδιες αρχές εκτιμούν, σε περίπτωση που οι μετεωρολογικές συνθήκες ή η κατάσταση της θάλασσας είναι ιδιαίτερα δυσμενείς, ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ρύπανσης των περιοχών ναυσιπλοΐας ή των παράκτιων υδάτων τους ή των περιοχών ναυσιπλοΐας ή των παράκτιων υδάτων άλλων κρατών ή ότι κινδυνεύει η ασφάλεια ανθρώπινης ζωής:

α) ενημερώνουν, εφόσον είναι δυνατόν, τον πλοίαρχο του πλοίου που ευρίσκεται στη συγκεκριμένη περιοχή του λιμένα και που προτίθεται να καταπλεύσει στο λιμένα ή να αποπλεύσει από αυτόν, σχετικά με τις μετεωρολογικές και τις θαλάσσιες συνθήκες και, όπου απαιτείται και είναι δυνατόν, σχετικά με τους κινδύνους που αυτές μπορούν να παρουσιάζουν για το πλοίο του/της, το φορτίο, το πλήρωμα και τους επιβάτες·

β) λαμβάνουν, με την επιφύλαξη της υποχρέωσης παροχής βοήθειας σε πλοία που ευρίσκονται σε κίνδυνο και σύμφωνα με το άρθρο 20 του παρόντος, οποιαδήποτε κατάλληλα μέτρα, τα οποία μπορούν να περιλαμβάνουν σύσταση ή απαγόρευση απόπλου ή κατάπλου, είτε ενός συγκεκριμένου πλοίου είτε όλων γενικώς των πλοίων στις θιγόμενες περιοχές, έως ότου διαπιστωθεί ότι δεν υφίσταται πλέον κίνδυνος για την ανθρώπινη ζωή ή/και το περιβάλλον

γ) λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου να περιορίζουν όσο το δυνατόν περισσότερο ή, αν χρειάζεται, να απαγορεύουν τον ανεφοδιασμό των πλοίων σε καύσιμα στα Ελληνικά χωρικά ύδατα.
2. Ο πλοίαρχος πρέπει να ενημερώνει την εταιρεία σχετικά με τα κατάλληλα μέτρα ή συστάσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1. Τα εν λόγω μέτρα και συστάσεις δεν προδικάζουν ωστόσο την απόφαση του πλοιάρχου, η οποία βασίζεται στην επαγγελματική του/της κρίση σύμφωνα με τη σύμβαση SOLAS. Εάν η απόφαση που έλαβε ο πλοίαρχος του πλοίου δεν συμφωνεί με τα μέτρα τα οποία αναφέρονται στην παράγραφο 1, πρέπει να ενημερώνει τις αρμόδιες αρχές σχετικά με τους λόγους που τον/την οδήγησαν στην απόφαση αυτή.
3. Τα κατάλληλα μέτρα ή συστάσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 βασίζονται στην κατάσταση της θάλασσας και την πρόγνωση του καιρού που παρέχει η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία. Αρθρο 19
(Αρθρο 19 της Οδηγίας)

Μέτρα σχετικά με τα θαλάσσια συμβάντα ή ατυχήματα
1. Στην περίπτωση των θαλάσσιων συμβάντων ή ατυχημάτων που αναφέρονται στο άρθρο 17 του παρόντος, οι αρμόδιες αρχές λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα, τα οποία συνάδουν με το διεθνές δίκαιο, οσάκις χρειάζεται, προκειμένου να εξασφαλίζονται η ασφάλεια στη ναυσιπλοΐα, η ασφάλεια των προσώπων και η προστασία του θαλάσσιου και παράκτιου περιβάλλοντος. Στο παράρτημα IV, παρατίθεται μη περιοριστικός κατάλογος των μέτρων που δύνανται να λαμβάνουν οι αρμόδιες αρχές σύμφωνα με το παρόν άρθρο.
2. Ο πλοιοκτήτης ή εφοπλιστής, ο πλοίαρχος του πλοίου και ο κύριος των επικίνδυνων ή ρυπογόνων εμπορευμάτων που μεταφέρει, υποχρεούνται, σύμφωνα με το εθνικό και το διεθνές δίκαιο, να συνεργάζονται πλήρως με τις αρμόδιες αρχές, κατόπιν αιτήσεως τους, προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι συνέπειες ενός θαλάσσιου συμβάντος ή ατυχήματος.
3. Ο πλοίαρχος πλοίου στο οποίο εφαρμόζονται οι διατάξεις του κώδικα ISM υποχρεούται να ενημερώνει την εταιρεία, σύμφωνα με τον εν λόγω κώδικα, για κάθε συμβάν ή ατύχημα, κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 17 παράγραφος 1, που συντελείται στη θάλασσα. Η εταιρεία, μόλις ενημερωθεί για το γεγονός αυτό, οφείλει να έρχεται σε επαφή με το αρμόδιο παράκτιο κέντρο και να τίθεται στη διάθεση του, σε περίπτωση ανάγκης. Αρθρο 20
(Αρθρο 20 της Οδηγίας)

Καταφύγια
Οι Διευθύνσεις Προστασίας Θαλάσσιου Περιβάλλοντος και Ασφάλειας Ναυσιπλοΐας του YEN, καταρτίζουν, μετά από διαβούλευση μετά ενδιαφερόμενα μέρη και λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές οδηγίες του ΙΜΟ, σχέδια για την υποδοχή πλοίων που διατρέχουν κίνδυνο στα Ελληνικά χωρικά ύδατα ή στην Ελληνική Περιοχή Έρευνας και Διάσωσης. Τα σχέδια αυτά περιέχουν τις απαραίτητες ρυθμίσεις και διαδικασίες, λαμβανομένων υπόψη των επιχειρησιακών και περιβαλλοντικών περιορισμών, ώστε να εξασφαλίζεται ότι τα πλοία που διατρέχουν κίνδυνο μπορούν να πλεύσουν αμέσως σε καταφύγιο, υπό την επιφύλαξη της έγκρισης της λιμενικής ή άλλης αρμόδιας αρχής. Τα σχέδια πρέπει να περιέχουν ρυθμίσεις για την πρόβλεψη επαρκών μέσων και εγκαταστάσεων με σκοπό τη συνδρομή προς τα πλοία, τη διάσωση τους και την αντιμετώπιση της ρύπανσης. Τα σχέδια για την υποδοχή πλοίων που διατρέχουν κίνδυνο διατίθενται κατόπιν αιτήσεως. To YEN ενημερώνει την Επιτροπή για τα μέτρα που λαμβάνονται κατ’ εφαρμογή του πρώτου εδαφίου. Αρθρο 21
(Αρθρο 21 της Οδηγίας)

Ενημέρωση των ενδιαφερόμενων μερών
1. Το κατά τόπο αρμόδιο παράκτιο κέντρο αναγγέλλει, σε περίπτωση ανάγκης, μέσω ασυρμάτου εντός των θιγόμενων περιοχών, κάθε συμβάν ή ατύχημα που κοινοποιείται σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 1 καθώς και πληροφορίες σχετικά με κάθε πλοίο που συνιστά απειλή για την ασφάλεια στη θάλασσα, την ασφάλεια των προσώπων ή το περιβάλλον.
2. Η λιμενική ή άλλη αρμόδια αρχή, η οποία διαθέτει τις πληροφορίες που κοινοποιήθηκαν σύμφωνα με τα άρθρα 13 και 17, λαμβάνει κατάλληλα μέτρα για την ανά πάσα στιγμή παροχή των εν λόγω πληροφοριών, εφόσον ζητηθούν για λόγους ασφαλείας από την αρμόδια αρχή άλλου κράτους μέλους.
3. Η αρμόδια αρχή που έχει ενημερωθεί, σύμφωνα με το παρόν ή με άλλο τρόπο, για περιστατικά που συνεπάγονται ή αυξάνουν, για άλλο κράτος μέλος, τον κίνδυνο ατυχήματος σε ορισμένες περιοχές ναυσιπλοΐας και παράκτιες ζώνες, λαμβάνει όλα τα κατάλληλα μέτρα για να ενημερώσει σχετικά, το ταχύτερο δυνατόν, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος και να διαβουλευθεί μαζί του όσον αφορά την εξεταζόμενη δράση. Κατά περίπτωση, η αρμόδια αρχή συνεργάζεται με την αντίστοιχη αρχή του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους για τον κοινό καθορισμό των όρων μιας κοινής δράσης. To YEN λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα ώστε να αξιοποιεί πλήρως τις αναφορές τις οποίες υποχρεούνται να του διαβιβάζουν τα πλοία δυνάμει του άρθρου 17 του παρόντος. Αρθρο 22
(Αρθρο 22 της Οδηγίας)

Ορισμός και δημοσίευση του καταλόγου των αρμόδιων οργανισμών
ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
1. Οι κοινοποιήσεις που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 13 του παρόντος υποβάλλονται στις αρμόδιες αρχές, τις λιμενικές αρχές και τα παράκτια κέντρα που είναι, σύμφωνα με τις διατάξεις του ιδίου διατάγματος, αρμόδια για τη διενέργεια των ελέγχων.
2. Η Διεύθυνση Ασφάλειας Ναυσιπλοίας του YEN μεριμνά για την κατάλληλη πληροφόρηση του τομέα της ναυτιλίας, κυρίως μέσω ναυτιλιακών δημοσιεύσεων σχετικά με τις αρχές και τα κέντρα που ορίζονται δυνάμει της παραγράφου 1, συμπεριλαμβανομένης, ανάλογα με την περίπτωση, της ζώνης της κατά τόπον αρμοδιότητας τους, καθώς και σχετικά με τις καθιερωμένες διαδικασίες για την κοινοποίηση των πληροφοριών που επιβάλλονται από τις διατάξεις του παρόντος, ενημερώνει δε τακτικά τις εν λόγω πληροφορίες.
3. Η αρμόδια κατά περίπτωση υπηρεσία του YEN αποστέλλει στην Επιτροπή τον κατάλογο των αρχών και των κέντρων που ορίζονται δυνάμει της παραγράφου 1α, καθώς και κάθε ενημέρωση του εν λόγω καταλόγου. Αρθρο 23
(Αρθρο 23 της Οδηγίας)

Συνεργασία μεταξύ του YEN και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
To YEN συνεργάζεται με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την επίτευξη των ακόλουθων στόχων:

α) βελτιστοποίηση της χρήσης των πληροφοριών που κοινοποιούνται δυνάμει του παρόντος, κυρίως μέσω της ανάπτυξης των κατάλληλων τηλεματικών συνδέσεων μεταξύ των παράκτιων κέντρων και των λιμενικών αρχών με σκοπό την ανταλλαγή δεδομένων σχετικά με τις κινήσεις και τις προβλέψεις κατάπλου σε λιμένες των πλοίων καθώς και με το φορτίο τους·

β) ανάπτυξη και βελτίωση της αποτελεσματικότητας των τηλεματικών συνδέσεων μεταξύ των Ελληνικών παράκτιων κέντρων και των αντίστοιχων κέντρων των κρατών μελών, με στόχο μια σαφέστερη εικόνα της κυκλοφορίας, την καλύτερη παρακολούθηση των διερχόμενων πλοίων και την εναρμόνιση και, ει δυνατόν, την απλοποίηση των αναφορών που απαιτούνται από τα πλοία εν πλω·

γ) επέκταση της κάλυψης ή/και αναβάθμιση του κοινοτικού συστήματος παρακολούθησης της κυκλοφορίας των πλοίων και ενημέρωσης προκειμένου να βελτιωθούν ο εντοπισμός και η παρακολούθηση των πλοίων. Για το σκοπό αυτό, το YEN συνεργάζεται με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη δημιουργία, οσάκις χρειάζεται, συστημάτων υποχρεωτικής υποβολής αναφορών, υπηρεσιών εξυπηρέτησης κυκλοφορίας πλοίων και κατάλληλων συστημάτων οργάνωσης της κυκλοφορίας των πλοίων, τα οποία υποβάλλουν στον ΙΜΟ προς έγκριση·

δ) κατάρτιση, ενδεχομένως, συντονισμένων σχεδίων για την υποδοχή πλοίων που διατρέχουν κίνδυνο. Αρθρο 24
(Αρθρο 24 της Οδηγίας)

Εμπιστευτικότητα των πληροφοριών
To YEN λαμβάνει, σύμφωνα με την Ελληνική νομοθεσία, τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση της εμπιστευτικότητας των πληροφοριών που τους διαβιβάζονται δυνάμει του παρόντος διατάγματος. Αρθρο 25
(Αρθρο 25 παρ. 1,3 και 4 της Οδηγίας)

Έλεγχος της εφαρμογής του παρόντος διατάγματος και κυρώσεις
1. Η Διεύθυνση Πληροφορικής και Νέων Τεχνολογιών του YEN εκτελεί τακτικές επιθεωρήσεις και οποιαδήποτε άλλη απαιτούμενη ενέργεια προκειμένου να ελέγχει τη λειτουργία των τηλεματικών συστημάτων ξηράς που δημιουργούνται για την πλήρωση των απαιτήσεων του παρόντος, ιδίως τη δυνατότητα τους να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της λήψης ή μετάδοσης, αμελλητί, επί εικοσιτετραώρου βάσεως, των πληροφοριών που κοινοποιούνται δυνάμει των άρθρων 13 και 15του παρόντος.
2. Η αρμόδια κατά περίπτωση υπηρεσία του YEN ενημερώνει αμελλητί το κράτος της σημαίας του πλοίου και κάθε άλλο ενδιαφερόμενο κράτος μέλος για τα μέτρα που λαμβάνει έναντι των πλοίων που δεν φέρουν την Ελληνική σημαία, σύμφωνα με τα άρθρα 16 και 19 του παρόντος καθώς και για τις κυρώσεις που επιβάλλονται δυνάμει του άρθρου 27 του παρόντος διατάγματος.
3. Όταν η αρμόδια κατά περίπτωση υπηρεσία του YEN διαπιστώνει, σε περίπτωση θαλάσσιου συμβάντος ή ατυχήματος που αναφέρεται στο άρθρο 19, ότι η εταιρεία δεν κατόρθωσε να επικοινωνήσει και να διατηρήσει την επαφή με το πλοίο ή τα σχετικά παράκτια κέντρα, ενημερώνει το κράτος μέλος που χορήγησε ή για λογαριασμό του οποίου χορηγήθηκε το έγγραφο συμμόρφωσης ISM και το συναφές πιστοποιητικό διαχείρισης της ασφάλειας. Όταν η σοβαρότητα της δυσλειτουργίας αποδεικνύει την ύπαρξη σημαντικής παρατυπίας στη λειτουργία του συστήματος διαχείρισης της ασφάλειας εταιρείας που είναι εγκατεστημένη σε κράτος μέλος, το κράτος μέλος που χορήγησε το έγγραφο συμμόρφωσης ή το πιστοποιητικό διαχείρισης της ασφάλειας στο πλοίο λαμβάνει αμέσως τα αναγκαία μέτρα κατά της εμπλεκόμενης εταιρείας ενόψει της ανακλήσεως του εγγράφου συμμόρφωσης και του συναφούς πιστοποιητικού διαχείρισης της ασφάλειας. Αρθρο 26
(Αρθρο 26 παρ. 1 της Οδηγίας)

Αξιολόγηση
To YEN υποβάλλει έως τις 5 Φεβρουαρίου 2007 έκθεση στην Επιτροπή σχετικά με την πρόοδο εφαρμογής του παρόντος, και, ιδίως, των διατάξεων των άρθρων 9, 10, 18, 20, 22, 23 και 25. Επίσης υποβάλλει, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2009, έκθεση στην Επιτροπή σχετικά με την πλήρη εφαρμογή του παρόντος. Αρθρο 27
(Αρθρο 25 παρ.2 της Οδηγίας)

Κυρώσεις
Με την επιφύλαξη της παραγράφου 3 του άρθρου 13,στους παραβάτες του διατάγματος αυτού, ανεξάρτητα από κάθε άλλη ποινική ή πειθαρχική ευθύνη επιβάλλονται οι κυρώσεις του άρθρου 45 του Ν.Δ. 187/1973 “περί Κωδικός Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου (ΦΕΚ 261 Α) όπως τροποποιήθηκε με το Π.Δ. 380/2001. Αρθρο 28
Παραρτήματα
Προσαρτώνται και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του διατάγματος αυτού τα εξής παραρτήματα:

α. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι: “ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΠΡΟΣ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ”

β. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II: “ΙΣΧΥΟΥΣΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ ΠΛΟΙΩΝ”

γ. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III: “ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ”

δ. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV: “ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ”
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΠΡΟΣ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ
1. Πληροφορίες που κοινοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 4 – Γενικές πληροφορίες

α) Στοιχεία του πλοίου (όνομα, ΔΔΣ, αριθμός αναγνώρισης του ΙΜΟ, αριθμός MMSI).

β) Λιμένας προορισμού.

γ) Πιθανή ώρα κατάπλου στο λιμένα προορισμού ή στο σταθμό πλοηγίας και πιθανή ώρα απόπλου από τον εν λόγω λιμένα.

δ) Συνολικός αριθμός των ατόμων που επιβαίνουν στο πλοίο.
2. Πληροφορίες που κοινοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 12 – Πληροφορίες σχετικά με το φορτίο

α) Οι ορθές τεχνικές ονομασίες των επικίνδυνων ή ρυπογόνων εμπορευμάτων, οι αριθμοί Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), εφόσον υπάρχουν, οι κλάσεις κινδύνου ΙΜΟ σύμφωνα με τους διεθνείς κώδικες IMDG, IBC και IGC και, ενδεχομένως, η κλάση του πλοίου που απαιτείται για τα φορτία INF σύμφωνα με τον κανόνα Vll/14.2,oi ποσότητες των εμπορευμάτων αυτών και, όταν τα εμπορεύματα περιέχονται σε μονάδες μεταφοράς εκτός των φορητών δεξαμενών, ο αναγνωριστικός τους αριθμός.

β) Διεύθυνση στην οποία μπορούν να αναζητηθούν αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με το φορτίο.
3. Πληροφορίες που κοινοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 13

Α. Γενικές πληροφορίες

α) Στοιχεία του πλοίου (όνομα, ΔΔΣ, αριθμός αναγνώρισης του ΙΜΟ, αριθμός MMSI).

β) Λιμένας προορισμού.

γ) Για τα πλοία που αποπλέουν από ελληνικό λιμένα μέλους πιθανή ώρα απόπλου από το λιμένα ή το σταθμό πλοηγίας, όπως απαιτείται από την αρμόδια αρχή, και πιθανή ώρα κατάπλου στο λιμένα προορισμού.

δ) Για τα πλοία που προέρχονται από λιμένα εκτός της Κοινότητας με προορισμό Ελληνικό λιμένα: πιθανή ώρα κατάπλου στο λιμένα προορισμού ή στο σταθμό πλοηγίας.

ε) Συνολικός αριθμός των ατόμων που επιβαίνουν στο πλοίο.

Β. Πληροφορίες σχετικά με το φορτίο

α) Οι ορθές τεχνικές ονομασίες των επικίνδυνων ή ρυπογόνων εμπορευμάτων, οι αριθμοί Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), εφόσον υπάρχουν, οι κλάσεις κινδύνου ΙΜΟ σύμφωνα με τους διεθνείς κώδικες IMDG, IBC και IGC και, ενδεχομένως, η κλάση του πλοίου όπως ορίζεται από τον κώδικα ΙΝ F, οι ποσότητες των εμπορευμάτων αυτών και η θέση τους επί του πλοίου και, όταν τα εμπορεύματα περιέχονται σε μονάδες μεταφοράς εκτός των φορητών δεξαμενών, ο αναγνωριστικός τους αριθμός.

β) Βεβαίωση ότι υπάρχει στο πλοίο κατάλογος, κατάσταση ή κατάλληλο σχέδιο φόρτωσης το οποίο αναφέρει λεπτομερώς τα επικίνδυνα ή ρυπογόνα εμπορεύματα που μεταφέρονται καθώς και τη θέση τους στο πλοίο.

γ) Διεύθυνση στην οποία μπορούν να αναζητηθούν αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με το φορτίο.
4. Πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 5

– Α Στοιχεία του πλοίου (όνομα, ΔΔΣ, αριθμός αναγνώρισης του ΙΜΟ, αριθμός MMSI).

– Β Ημερομηνία και ώρα.

– C. ή D Θέση βάσει γεωγραφικού πλάτους και μήκους ή πραγματική θέση και απόσταση σε μίλια από σαφώς προσδιορισμένο σημείο.

– Ε. Πορεία.

– F Ταχύτητα.

-1 Λιμένας προορισμού και πιθανή ώρα κατάπλου.

– Ρ Φορτίο και, εφόσον υπάρχουν στο πλοίο επικίνδυνα εμπορεύματα, ποσότητα και κλάση ΙΜΟ.

– Τ Διεύθυνση για την ανακοίνωση πληροφοριών σχετικά με το φορτίο.

– W Συνολικός αριθμός των ατόμων που επιβαίνουν στο πλοίο.

– Χ Διάφορες πληροφορίες:

– χαρακτηριστικά και εκτιμώμενη ποσότητα καυσίμων στη δεξαμενή, για τα πλοία που μεταφέρουν πάνω από 5000 τόνους καυσίμων,

– συνθήκες πλεύσης.
5. Ο πλοίαρχος του πλοίου ενημερώνει αμέσως την ενδιαφερόμενη αρμόδια αρχή ή λιμενική αρχή σε περίπτωση μεταβολής των πληροφοριών που κοινοποιούνται σύμφωνα με το παρόν παράρτημα. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

ΙΣΧΥΟΥΣΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ ΠΛΟΙΩΝ
Ι. Συστήματα αυτόματου εντοπισμού (AIS)

1 Πλοία που ναυπηγήθηκαν από την 1η Ιουλίου 2002 και μετά

Τα επιβατηγά πλοία, ανεξαρτήτως διαστάσεων, και όλα τα πλοία ολικής χωρητικότητας ίσης ή μεγαλύτερης των 300 τόνων, τα οποία ναυπηγήθηκαν από την 1η Ιουλίου 2002 και μετά και καταπλέουν σε Ελληνικό λιμένα, υποχρεούνται να φέρουν τον εξοπλισμό που προβλέπεται στο άρθρο 6.

2. Πλοία που ναυπηγήθηκαν πριν από την 1η Ιουλίου 2002

Τα επιβατηγά πλοία, ανεξαρτήτως διαστάσεων, και όλα τα πλοία ολικής χωρητικότητας ίσης ή μεγαλύτερης των 300 τόνων, τα οποία ναυπηγήθηκαν πριν από την 1η Ιουλίου 2002 και καταπλέουν σε Ελληνικό λιμένα, υποχρεούνται να φέρουν τον εξοπλισμό που προβλέπεται στο άρθρο 6 σύμφωνα με το ακόλουθο χρονοδιάγραμμα:

α) επιβατηγά πλοία: έως την 1η Ιουλίου 2003 το αργότερο·

β) δεξαμενόπλοια: το αργότερο κατά την πρώτη επιθεώρηση του εξοπλισμού ασφαλείας που διενεργείται μετά την 1η Ιουλίου 2003″

γ) πλοία, εκτός των επιβατηγών πλοίων και των δεξαμενόπλοιων, ολικής χωρητικότητας ίσης ή μεγαλύτερης των 50000 τόνων, έως την 1η Ιουλίου 2004 το αργότερο-

δ) πλοία, εκτός των επιβατηγών πλοίων και των δεξαμενόπλοιων, ολικής χωρητικότητας ίσης ή μεγαλύτερης των 10000 τόνων, αλλά κατώτερης των 50000 τόνων, έως την 1 η Ιουλίου 2005 το αργότερο ή, σε ότι αφορά τα πλοία που εκτελούν διεθνείς πλόες, μια προγενέστερη ημερομηνία η οποία αποφασίζεται στο πλαίσιο του ΙΜΟ-

ε) πλοία, εκτός των επιβατηγών πλοίων και των δεξαμενόπλοιων, ολικής χωρητικότητας ίσης ή μεγαλύτερης των 3000 τόνων, αλλά κατώτερης των 10000 τόνων, έως την 1η Ιουλίου 2006 το αργότερο, ή, σε ότι αφορά τα πλοία που εκτελούν διεθνείς πλόες, μια προγενέστερη ημερομηνία η οποία αποφασίζεται στο πλαίσιο του ΙΜΟ-

στ) πλοία, εκτός των επιβατηγών πλοίων και των δεξαμενόπλοιων, ολικής χωρητικότητας ίσης ή μεγαλύτερης των 300 τόνων αλλά κατώτερης των 3000 τόνων, έως την 1η Ιουλίου 2007 το αργότερο, ή, σε ότι αφορά τα πλοία που εκτελούν διεθνείς πλόες, μια προγενέστερη ημερομηνία η οποία αποφασίζεται στο πλαίσιο του ΙΜΟ.

Τα κράτη μέλη μπορούν να απαλλάσσουν τα επιβατηγά πλοία ολικής χωρητικότητας κάτω των 300 τόνων που εκτελούν εσωτερικούς πλόες από τις απαιτήσεις σχετικά με το AIS που καθορίζονται στο παρόν παράρτημα.

II. Συστήματα καταγραφής δεδομένων ταξιδιού (VDR)

1. Τα πλοία που εμπίπτουν στις ακόλουθες κατηγορίες πρέπει να είναι εξοπλισμένα με σύστημα καταγραφής δεδομένων ταξιδιού το οποίο να πληροί τα πρότυπα επιδόσεων του ψηφίσματος Α.861 (20) του ΙΜΟ καθώς και τους κανόνες δοκιμής που ορίζει το πρότυπο αριθ. 61996 της διεθνούς ηλεκτροτεχνικής επιτροπής (IEC), εφόσον καταπλέουν σε Ελληνικό λιμένα:

α) τα επιβατηγά πλοία που ναυπηγήθηκαν από την 1η Ιουλίου 2002 και μετά, το αργότερο την 1η Ιουλίου 2002·

β) τα επιβατηγά πλοία RO-RO που ναυπηγήθηκαν πριν από την 1η Ιουλίου 2002, το αργότερο κατά την πρώτη επιθεώρηση που διενεργείται κατά ή μετά την 1η Ιουλίου 2002-

γ) τα επιβατηγά πλοία, εκτός των επιβατηγών πλοίων RO-RO, που ναυπηγήθηκαν πριν από την 1η Ιουλίου 2002, κατά την 1η Ιανουαρίου 2004, το αργότερο

δ) τα πλοία, εκτός των επιβατηγών πλοίων, ολικής χωρητικότητας ίσης ή μεγαλύτερης των 3000 τόνων, που ναυπηγήθηκαν από την 1η Ιουλίου 2002 και μετά, το αργότερο στις 5 Αυγούστου 2002.
2. Τα πλοία των ακόλουθων κατηγοριών και τα οποία ναυπηγήθηκαν πριν από την 1η Ιουλίου 2002, εφόσον προσεγγίζουν σε Ελληνικό λιμένα, πρέπει να φέρουν σύστημα καταγραφής δεδομένων ταξιδιού που πληροί τα αντίστοιχα πρότυπα του ΙΜΟ:

α) τα φορτηγά πλοία ολικής χωρητικότητας ίσης ή μεγαλύτερης των 20000 τόνων, το αργότερο έως την ημερομηνία που έχει καθορίσει ο ΙΜΟ ή, ελλείψει απόφασης του ΙΜΟ, κατά την 1η Ιανουαρίου 2007, το αργότερο

β) τα φορτηγά πλοία ολικής χωρητικότητας ίσης ή μεγαλύτερης των 3000 τόνων αλλά κάτω των 20000 τόνων, το αργότερο έως την ημερομηνία που έχει καθορίσει ο ΙΜΟ ή, ελλείψει απόφασης του ΙΜΟ, κατά την 1η Ιανουαρίου 2008, το αργότερο.
3. To YEN μπορεί να απαλλάσσει τα επιβατηγά πλοία που εκτελούν μόνο εσωτερικούς πλόες σε θαλάσσιες ζώνες εκτός εκείνων που εμπίπτουν στην κατηγορία Α, σύμφωνα με το άρθρο 4του Π.Δ 103/1999 (ΦΕΚ110/Α/ 1999) για τους κανόνες και τα πρότυπα ασφαλείας για τα επιβατηγά πλοία, από τις απαιτήσεις σχετικά με την καταγραφή δεδομένων ταξιδιού που καθορίζονται στο παρόν.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ
To YEN αναπτύσσει και διατηρεί την απαιτούμενη υποδομή ώστε να είναι δυνατή η μετάδοση, η λήψη και η μετατροπή δεδομένων μεταξύ συστημάτων που χρησιμοποιούν σύνταξη XML ή EDIFACT, με βάση το Διαδίκτυο ή τηλεπικοινωνιακά μέσα Χ. 400.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

(δυνάμει του άρθρου 19 παράγραφος 1)
Όταν, ύστερα από κάποιο συμβάν ή περιστάσεις που περιγράφονται στο άρθρο 17 και αφορούν πλοίο, η αρμόδια αρχή κρίνει ότι, στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου, πρέπει να προληφθεί, να μετριασθεί ή να αποφευχθεί σοβαρή και άμεση απειλή για τις ακτές ή τα σχετικά συμφέροντα, την ασφάλεια άλλων πλοίων, του πληρώματος, των επιβατών ή των ατόμων που βρίσκονται στην ξηρά ή για να προστατευθεί το θαλάσσιο περιβάλλον, η αρχή αυτή δύναται, μεταξύ άλλων:

α) να περιορίσει τις κινήσεις του πλοίου ή να του επιβάλει συγκεκριμένη πορεία. Η απαίτηση αυτή δεν θίγει την ευθύνη του πλοιάρχου για την ασφαλή διακυβέρνηση του πλοίου του

β) να ειδοποιήσει τον πλοίαρχο του πλοίου ώστε να θέσει τέρμα στην απειλή του περιβάλλοντος ή της ασφάλειας στη θάλασσα

γ) να αποστείλει στο πλοίο ομάδα αξιολόγησης με αποστολή να εκτιμήσει το βαθμό του κινδύνου, να παράσχει βοήθεια στον πλοίαρχο προκειμένου να αντιμετωπίσει την κατάσταση και να ενημερώσει σχετικά το αρμόδιο παράκτιο κέντρο·

δ) να διατάξει τον πλοίαρχο να πλεύσει σε καταφύγιο σε περίπτωση άμεσου κινδύνου ή να επιβάλει την πλοήγηση ή τη ρυμούλκηση του πλοίου. Αρθρο 29
Καταργούμενες διατάξεις
Από έναρξη ισχύος του παρόντος καταργούνται τα Π.Δ. 346/1994 (Α 183), 211/1997 (Α 166), 174/1998 (Α 129), 3/1999 (Α 2) και 12/2000 (Α 11). Αρθρο 30
Έναρξη ισχύος
Η ισχύς του παρόντος αρχίζει από 5.2.2004, με εξαίρεση τις διατάξεις του άρθρου 27, η ισχύς των οποίων αρχίζει από τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Η δημοσίευση και η εκτέλεση του παρόντος διατάγματος ανατίθεται στον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας.